Werk & Studie
alle pijlers
Té pijnlijk als die stagiair komt. Melden?
zondag 22 januari 2017 22:27
Eens met Frou.
Hoe erg het ook is dat dit je is overkomen, er zullen in de wereld altijd vaders en dochters zijn en je zal een manier moeten vinden om daar mee om te gaan. Je kan niet verwachten dat de wereld zich aan jou aanpast op dit punt.
Dat vader en dochter zouden moeten doen of ze geen vader en dochter zijn, omdat het anders voor jou te moeilijk zou zijn, dat kun je echt onmogelijk van mensen vragen.
Hoe erg het ook is dat dit je is overkomen, er zullen in de wereld altijd vaders en dochters zijn en je zal een manier moeten vinden om daar mee om te gaan. Je kan niet verwachten dat de wereld zich aan jou aanpast op dit punt.
Dat vader en dochter zouden moeten doen of ze geen vader en dochter zijn, omdat het anders voor jou te moeilijk zou zijn, dat kun je echt onmogelijk van mensen vragen.
zondag 22 januari 2017 22:27
zondag 22 januari 2017 22:27
Eens met S-Meds. Als het nog zo gevoelig ligt dat je liever alle vader-dochter-situaties vermijdt, dan ben je nog niet klaar met verwerken. Het is niet gek dat het je raakt, maar het moet je leven niet belemmeren en dat lijkt het nu wel te doen. Ik zou het niet bij je werkgever aankaarten, ik vermoed dat hij het toch wel enigszins apart zal vinden. Vragen of vader en dochter zich niet als zodanig willen gedragen, kun je echt niet maken. Kijk eerst ook maar eens hoe het gaat als die stagiaire er daadwerkelijk is. Mogelijk valt het heel erg mee.
zondag 22 januari 2017 22:29
quote:YellowLemon schreef op 22 januari 2017 @ 22:24:
Waarom vind iedereen het zo normaal om stage te gaan lopen bij je vader? Is nou niet echt jezelf voorbereiden op de arbeidsmarkt om zo'n vertrouwd persoon als werkpartner te krijgen.Ben je niet bekend met het begrip 'familiebedrijf'? Misschien vind je het dan minder gek. Er zijn zoveel mensen die met familie samenwerken.
Waarom vind iedereen het zo normaal om stage te gaan lopen bij je vader? Is nou niet echt jezelf voorbereiden op de arbeidsmarkt om zo'n vertrouwd persoon als werkpartner te krijgen.Ben je niet bekend met het begrip 'familiebedrijf'? Misschien vind je het dan minder gek. Er zijn zoveel mensen die met familie samenwerken.
zondag 22 januari 2017 22:30
Met het risico eng en zweverig te klinken denk ik dat deze collega's en dit meisje niet voor niks zo op je pad zijn gekomen.
Je zult er iets mee moeten, en wat is er nj veiliger dan een dochter te begeleiden van iemand die je zelf aardig vindt maar met wie je een collega relatie hebt?
Je zult zien dat dit meisje weinig te maken heeft met jou in je huidige levensfase. Wellicht helpt het je juist verder.
Sorry voor de zweverigheid maar zo komtbjet op mij over.
zondag 22 januari 2017 22:30
Ik ben zelf ook jong een ouder verloren en voel daar nog regelmatig de pijn van. In die zin begrijp ik je, en heb ik echt met je te doen. Maar no way dat ik mijn omgeving dwing om zich aan mijn gevoeligheden aan te passen. Laat staan mijn werk.
Je schrijft dat je al veel therapie hebt gehad in je leven. Kennelijk heb je toch nog niet de juiste hulp ontvangen. Ik zou weer hulp zoeken, want dit gaat echt veel te ver.
Je schrijft dat je al veel therapie hebt gehad in je leven. Kennelijk heb je toch nog niet de juiste hulp ontvangen. Ik zou weer hulp zoeken, want dit gaat echt veel te ver.
zondag 22 januari 2017 22:30
quote:Pinda-Kaas schreef op 22 januari 2017 @ 22:26:
[...]
doet het pijn of ben je gewoon stikjaloers?
Allebei, waarbij gemeld moet dat ik het écht heel fijn vind voor haar en het andere meiden ook zeker niet misgun. Maar ik gun het mezelf ook zo.
Ik heb normaalgesproken eigenlijk nooit last hiervan. Natuurlijk zie ik vaker vaders en dochters, maar die ken ik verder niet. En ik weet dat lang niet alle vader-dochterbanden zo rooskleurig zijn. Dus ik kan er normaal prima mee leven (ik lees even over alle hyperonaardige reacties als 'whackalidoe' heen, evenals over de therapie-adviezen, aangezien ik al in therapie ben). Alleen zo is het gewoon even enorm pittig.
[...]
doet het pijn of ben je gewoon stikjaloers?
Allebei, waarbij gemeld moet dat ik het écht heel fijn vind voor haar en het andere meiden ook zeker niet misgun. Maar ik gun het mezelf ook zo.
Ik heb normaalgesproken eigenlijk nooit last hiervan. Natuurlijk zie ik vaker vaders en dochters, maar die ken ik verder niet. En ik weet dat lang niet alle vader-dochterbanden zo rooskleurig zijn. Dus ik kan er normaal prima mee leven (ik lees even over alle hyperonaardige reacties als 'whackalidoe' heen, evenals over de therapie-adviezen, aangezien ik al in therapie ben). Alleen zo is het gewoon even enorm pittig.
Real friends don't rub it in. They rub it out.
zondag 22 januari 2017 22:31
Ik ben trouwens jong beide ouders verloren en ik heb nooit op deze manier gedacht als ik ouders in hun kinderen zag. Wel eens 'tjonge wat zou ik ook graag......' maar verder niet. Serieus als je geen therapie hebt snel zorgen dat je hier hulp voor krijgt want hier ga je later nog veel problemen mee krijgen
zondag 22 januari 2017 22:33
quote:ZusterPetronella schreef op 22 januari 2017 @ 22:30:
[...]Ik heb normaalgesproken eigenlijk nooit last hiervan. Natuurlijk zie ik vaker vaders en dochters, maar die ken ik verder niet. En ik weet dat lang niet alle vader-dochterbanden zo rooskleurig zijn. Dus ik kan er normaal prima mee leven (ik lees even over alle hyperonaardige reacties als 'whackalidoe' heen, evenals over de therapie-adviezen, aangezien ik al in therapie ben). Alleen zo is het gewoon even enorm pittig.Dus dan is er nu iets anders dan normaal, waardoor je er zo'n last van hebt. Wat maakt dat het nu wel angst en/of pijn oproept?
[...]Ik heb normaalgesproken eigenlijk nooit last hiervan. Natuurlijk zie ik vaker vaders en dochters, maar die ken ik verder niet. En ik weet dat lang niet alle vader-dochterbanden zo rooskleurig zijn. Dus ik kan er normaal prima mee leven (ik lees even over alle hyperonaardige reacties als 'whackalidoe' heen, evenals over de therapie-adviezen, aangezien ik al in therapie ben). Alleen zo is het gewoon even enorm pittig.Dus dan is er nu iets anders dan normaal, waardoor je er zo'n last van hebt. Wat maakt dat het nu wel angst en/of pijn oproept?
zondag 22 januari 2017 22:34
Ik heb ook mijn vader verloren toen ik nog jong was. En ik heb ook ervaren dat er iets blijft ontbreken, wat jij benoemt.
Maar je moet de fixatie op andere vaders en dochters loslaten, want dat is niet gezond voor jezelf. En nee, ik zou het niet waarderen als een collega met zo'n verhaal kwam en of ik er rekening mee kon houden. Dit is een gevalletje van een beetje sterker worden met je emoties. De therapie is nog niet echt klaar denk ik.
Maar je moet de fixatie op andere vaders en dochters loslaten, want dat is niet gezond voor jezelf. En nee, ik zou het niet waarderen als een collega met zo'n verhaal kwam en of ik er rekening mee kon houden. Dit is een gevalletje van een beetje sterker worden met je emoties. De therapie is nog niet echt klaar denk ik.
zondag 22 januari 2017 22:35
Bedankt voor alle reacties, de strekking is duidelijk. Ik wil benadrukken dat ik mezelf niet ongezond vind, omdat het au fond al ongezond is om op je 5e halfwees te worden en je daar in sommige gevallen niet tegenop kunt rouwverwerken. Ik heb veel therapie gehad en ben nog steeds in therapie. Dus ik laat me niet aanwrijven dat er iets mis met me is.
Ik begrijp niet zo goed waarom iedereen benadrukt dat ik mijn collega's niks kan 'verplichten'. Daar gaat het me helemaal niet om, zoals ik aangeef gun ik dat meisje ook alle goeds (ik vind het persoonlijk ook een beetje makkelijk om bij pappie te gaan stagelopen, maargoed, misschien had ik hetzelfde gedaan aangezien mijn vader een eigen bedrijf had, en ik kan het haar niet kwalijk nemen want het is gewoon een heel leuk bedrijf). Het gaat mij erom dat ik ze misschien iets moet vertellen over mijn achtergrond, aangezien ik van hun hele leven en gezin ook al zo'n beetje alle details kan uittekenen, zodat ze, mochten ze zich daartoe geroepen voelen, er enigszins rekening mee kunnen houden.
Ik begrijp niet zo goed waarom iedereen benadrukt dat ik mijn collega's niks kan 'verplichten'. Daar gaat het me helemaal niet om, zoals ik aangeef gun ik dat meisje ook alle goeds (ik vind het persoonlijk ook een beetje makkelijk om bij pappie te gaan stagelopen, maargoed, misschien had ik hetzelfde gedaan aangezien mijn vader een eigen bedrijf had, en ik kan het haar niet kwalijk nemen want het is gewoon een heel leuk bedrijf). Het gaat mij erom dat ik ze misschien iets moet vertellen over mijn achtergrond, aangezien ik van hun hele leven en gezin ook al zo'n beetje alle details kan uittekenen, zodat ze, mochten ze zich daartoe geroepen voelen, er enigszins rekening mee kunnen houden.
Real friends don't rub it in. They rub it out.
zondag 22 januari 2017 22:35
quote:Pinda-Kaas schreef op 22 januari 2017 @ 22:26:
[...]
doet het pijn of ben je gewoon stikjaloers?Dit vraag ik me ook af. Ik heb ook geen vader en dat is pijnlijk maar zo jaloers zijn dat je zulke dingen op je werk gaat melden? Ik vind het heel vreemd. Wat iemand al schreef: de wereld stikt van de vaders en dochters.
[...]
doet het pijn of ben je gewoon stikjaloers?Dit vraag ik me ook af. Ik heb ook geen vader en dat is pijnlijk maar zo jaloers zijn dat je zulke dingen op je werk gaat melden? Ik vind het heel vreemd. Wat iemand al schreef: de wereld stikt van de vaders en dochters.
zondag 22 januari 2017 22:38
quote:ZusterPetronella schreef op 22 januari 2017 @ 22:35:
Bedankt voor alle reacties, de strekking is duidelijk. Ik wil benadrukken dat ik mezelf niet ongezond vind, omdat het au fond al ongezond is om op je 5e halfwees te worden en je daar in sommige gevallen niet tegenop kunt rouwverwerken. Ik heb veel therapie gehad en ben nog steeds in therapie. Dus ik laat me niet aanwrijven dat er iets mis met me is.
Ik begrijp niet zo goed waarom iedereen benadrukt dat ik mijn collega's niks kan 'verplichten'. Daar gaat het me helemaal niet om, zoals ik aangeef gun ik dat meisje ook alle goeds (ik vind het persoonlijk ook een beetje makkelijk om bij pappie te gaan stagelopen, maargoed, misschien had ik hetzelfde gedaan aangezien mijn vader een eigen bedrijf had, en ik kan het haar niet kwalijk nemen want het is gewoon een heel leuk bedrijf). Het gaat mij erom dat ik ze misschien iets moet vertellen over mijn achtergrond, aangezien ik van hun hele leven en gezin ook al zo'n beetje alle details kan uittekenen, zodat ze, mochten ze zich daartoe geroepen voelen, er enigszins rekening mee kunnen houden.Nee.
Bedankt voor alle reacties, de strekking is duidelijk. Ik wil benadrukken dat ik mezelf niet ongezond vind, omdat het au fond al ongezond is om op je 5e halfwees te worden en je daar in sommige gevallen niet tegenop kunt rouwverwerken. Ik heb veel therapie gehad en ben nog steeds in therapie. Dus ik laat me niet aanwrijven dat er iets mis met me is.
Ik begrijp niet zo goed waarom iedereen benadrukt dat ik mijn collega's niks kan 'verplichten'. Daar gaat het me helemaal niet om, zoals ik aangeef gun ik dat meisje ook alle goeds (ik vind het persoonlijk ook een beetje makkelijk om bij pappie te gaan stagelopen, maargoed, misschien had ik hetzelfde gedaan aangezien mijn vader een eigen bedrijf had, en ik kan het haar niet kwalijk nemen want het is gewoon een heel leuk bedrijf). Het gaat mij erom dat ik ze misschien iets moet vertellen over mijn achtergrond, aangezien ik van hun hele leven en gezin ook al zo'n beetje alle details kan uittekenen, zodat ze, mochten ze zich daartoe geroepen voelen, er enigszins rekening mee kunnen houden.Nee.
zondag 22 januari 2017 22:38
quote:ZusterPetronella schreef op 22 januari 2017 @ 22:30:
[...]
Allebei, waarbij gemeld moet dat ik het écht heel fijn vind voor haar en het andere meiden ook zeker niet misgun. Maar ik gun het mezelf ook zo.
Ik heb normaalgesproken eigenlijk nooit last hiervan. Natuurlijk zie ik vaker vaders en dochters, maar die ken ik verder niet. En ik weet dat lang niet alle vader-dochterbanden zo rooskleurig zijn. Dus ik kan er normaal prima mee leven (ik lees even over alle hyperonaardige reacties als 'whackalidoe' heen, evenals over de therapie-adviezen, aangezien ik al in therapie ben). Alleen zo is het gewoon even enorm pittig.dan is er iets wat je triggert, en heb je nog best wel de tijd om erachter te komen wat de trigger precies is en er iets mee te doen. In een andere post zeg je dat je je hier niet voor kunt wapenen voor aanvang, maar misschien kan je dat gewoon wel.
[...]
Allebei, waarbij gemeld moet dat ik het écht heel fijn vind voor haar en het andere meiden ook zeker niet misgun. Maar ik gun het mezelf ook zo.
Ik heb normaalgesproken eigenlijk nooit last hiervan. Natuurlijk zie ik vaker vaders en dochters, maar die ken ik verder niet. En ik weet dat lang niet alle vader-dochterbanden zo rooskleurig zijn. Dus ik kan er normaal prima mee leven (ik lees even over alle hyperonaardige reacties als 'whackalidoe' heen, evenals over de therapie-adviezen, aangezien ik al in therapie ben). Alleen zo is het gewoon even enorm pittig.dan is er iets wat je triggert, en heb je nog best wel de tijd om erachter te komen wat de trigger precies is en er iets mee te doen. In een andere post zeg je dat je je hier niet voor kunt wapenen voor aanvang, maar misschien kan je dat gewoon wel.