Werk & Studie
alle pijlers
Twijfel over hbo-v
woensdag 7 september 2016 14:52
Op dit moment zit ik in het 3de jaar van de opleiding en sta ik aan het begin van een heel jaar stage (2 verschillende stages). De eerste anderhalf jaar theorie ben ik zonder enige moeite doorgekomen, het was soms misschien zelfs te gemakkelijk. Vorig schooljaar had ik mijn eerste stage van 20 weken in een verpleeghuis. Hier heb ik voornamelijk de basiszorg geleerd, hoewel ik het erg saai vond ben ik nu blij dat ik het goed geleerd heb want op school leer je dit niet. Na enige tijd had ik echter geen uitdaging meer (elke dag bijna hetzelfde werk) en ben ik mijzelf gaan uitdagen door ziektes, medicijnen, verpleegproblemen etc. meer uit te gaan werken dan nodig was. Dit vond ik erg leuk.
En volgende week begin ik dus met mijn volgende stage, ik was erg gemotiveerd na het behalen van mijn vorige stage aangezien ik niet heel veel zelfvertrouwen had tijdens de stage. Alleen die motivatie is nu weg. Ik heb een halve dag meegelopen en het enige wat de verpleegkundige heeft gedaan is mensen wassen, verschonen en eten geven, omdat hij anders niet wist wat hij moest doen. Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat dit erbij hoort maar voor mij is dit geen uitdaging en leuk vind ik het al helemaal niet. Ik zie het niet zitten om wéér 20 weken alleen dit soort werk te doen. Daarnaast hebben ze doordeweeks korte diensten waardoor ik bijna altijd in het weekend moet om aan m’n uren te komen, hierdoor moet ik waarschijnlijk mijn enige hobby en uitlaatklep opgeven. Ik denk dat ik hier gewoon niet geschikt voor ben.
En daar komt de twijfel: stoppen of doorgaan? De reden dat ik deze opleiding ben gaan doen is omdat ik ambulanceverpleegkundige wil worden, of in ieder geval de richting van de spoedeisende hulp. Al twijfel ik de laatste tijd of ik toch niet liever arts wil worden (maar dit is bijna onmogelijk denk ik).
Goed, sorry voor het lange verhaal. Ik weet ergens wel dat het zwak is om nu te stoppen en ik wil ook graag doorzetten maar misschien lukt het met wel gewoon niet. Het is klote als je motivatie telkens naar beneden wordt gehaald door stages.
Misschien zijn er mensen die dit herkennen? Of tips hebben?
Bedankt alvast.
En volgende week begin ik dus met mijn volgende stage, ik was erg gemotiveerd na het behalen van mijn vorige stage aangezien ik niet heel veel zelfvertrouwen had tijdens de stage. Alleen die motivatie is nu weg. Ik heb een halve dag meegelopen en het enige wat de verpleegkundige heeft gedaan is mensen wassen, verschonen en eten geven, omdat hij anders niet wist wat hij moest doen. Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat dit erbij hoort maar voor mij is dit geen uitdaging en leuk vind ik het al helemaal niet. Ik zie het niet zitten om wéér 20 weken alleen dit soort werk te doen. Daarnaast hebben ze doordeweeks korte diensten waardoor ik bijna altijd in het weekend moet om aan m’n uren te komen, hierdoor moet ik waarschijnlijk mijn enige hobby en uitlaatklep opgeven. Ik denk dat ik hier gewoon niet geschikt voor ben.
En daar komt de twijfel: stoppen of doorgaan? De reden dat ik deze opleiding ben gaan doen is omdat ik ambulanceverpleegkundige wil worden, of in ieder geval de richting van de spoedeisende hulp. Al twijfel ik de laatste tijd of ik toch niet liever arts wil worden (maar dit is bijna onmogelijk denk ik).
Goed, sorry voor het lange verhaal. Ik weet ergens wel dat het zwak is om nu te stoppen en ik wil ook graag doorzetten maar misschien lukt het met wel gewoon niet. Het is klote als je motivatie telkens naar beneden wordt gehaald door stages.
Misschien zijn er mensen die dit herkennen? Of tips hebben?
Bedankt alvast.
woensdag 7 september 2016 15:02
quote:Daarnaast hebben ze doordeweeks korte diensten waardoor ik bijna altijd in het weekend moet om aan m’n uren te komen, hierdoor moet ik waarschijnlijk mijn enige hobby en uitlaatklep opgeven. Ik denk dat ik hier gewoon niet geschikt voor ben.
Ik ga er even van uit dat 1997 je geboortejaar is.
Je hoeft je hobby niet op te geven, alleen tijdelijk in de ijskast te zetten. En als dit nodig is om je doel te bereiken (ambulance verpleegkundige worden) dan is dat zo. Heel normaal. Ik ken meer mensen van jouw leeftijd die dingen doen die ze niet heel leuk vinden om hun droom te verwezenlijken. De twijfel of het je gaat lukken is wel iets wat bij je leeftijd hoort, schouders eronder en gaan. Stages zijn er om te leren, maar ook om te ervaren of iets bij je past. Heb je dus een stage die niet zo leuk was als gehoopt dan weet je gelijk dat zo'n soort bedrijf niet bij je past. Succes.
Ik ga er even van uit dat 1997 je geboortejaar is.
Je hoeft je hobby niet op te geven, alleen tijdelijk in de ijskast te zetten. En als dit nodig is om je doel te bereiken (ambulance verpleegkundige worden) dan is dat zo. Heel normaal. Ik ken meer mensen van jouw leeftijd die dingen doen die ze niet heel leuk vinden om hun droom te verwezenlijken. De twijfel of het je gaat lukken is wel iets wat bij je leeftijd hoort, schouders eronder en gaan. Stages zijn er om te leren, maar ook om te ervaren of iets bij je past. Heb je dus een stage die niet zo leuk was als gehoopt dan weet je gelijk dat zo'n soort bedrijf niet bij je past. Succes.
woensdag 7 september 2016 15:09
quote:sssssst schreef op 07 september 2016 @ 15:02:
[...]
Ik ga er even van uit dat 1997 je geboortejaar is.
Je hoeft je hobby niet op te geven, alleen tijdelijk in de ijskast te zetten. En als dit nodig is om je doel te bereiken (ambulance verpleegkundige worden) dan is dat zo. Heel normaal. Ik ken meer mensen van jouw leeftijd die dingen doen die ze niet heel leuk vinden om hun droom te verwezenlijken. De twijfel of het je gaat lukken is wel iets wat bij je leeftijd hoort, schouders eronder en gaan. Stages zijn er om te leren, maar ook om te ervaren of iets bij je past. Heb je dus een stage die niet zo leuk was als gehoopt dan weet je gelijk dat zo'n soort bedrijf niet bij je past. Succes.Het is m'n geboortejaar, klopt. En ik weet dat ik dingen moet laten, dat heb ik er voor over. Alleen ik ben nu al niet de gelukkigste en als ik dit ook nog moet opgeven weet ik van mijzelf dat ik absoluut niet gelukkig ga worden (al snapt niemand dit, maar goed). Ik vind het gewoon lastig om weer een stage in te gaan die ik, zoals het nu lijkt, niet leuk vind. En weer 20 weken met tegenzin heen te gaan en thuis in huilen uit te barsten. Ik ga het ook wel proberen..dat moet ik van mijzelf doen. Bedankt.
[...]
Ik ga er even van uit dat 1997 je geboortejaar is.
Je hoeft je hobby niet op te geven, alleen tijdelijk in de ijskast te zetten. En als dit nodig is om je doel te bereiken (ambulance verpleegkundige worden) dan is dat zo. Heel normaal. Ik ken meer mensen van jouw leeftijd die dingen doen die ze niet heel leuk vinden om hun droom te verwezenlijken. De twijfel of het je gaat lukken is wel iets wat bij je leeftijd hoort, schouders eronder en gaan. Stages zijn er om te leren, maar ook om te ervaren of iets bij je past. Heb je dus een stage die niet zo leuk was als gehoopt dan weet je gelijk dat zo'n soort bedrijf niet bij je past. Succes.Het is m'n geboortejaar, klopt. En ik weet dat ik dingen moet laten, dat heb ik er voor over. Alleen ik ben nu al niet de gelukkigste en als ik dit ook nog moet opgeven weet ik van mijzelf dat ik absoluut niet gelukkig ga worden (al snapt niemand dit, maar goed). Ik vind het gewoon lastig om weer een stage in te gaan die ik, zoals het nu lijkt, niet leuk vind. En weer 20 weken met tegenzin heen te gaan en thuis in huilen uit te barsten. Ik ga het ook wel proberen..dat moet ik van mijzelf doen. Bedankt.
woensdag 7 september 2016 15:10
quote:pausini schreef op 07 september 2016 @ 15:06:
Ja, ik zou ook doorzetten en dan volgend jaar ziekenhuis, dan kom je eindelijk in de richting.
Maar die weekenden, mogen ze dat van je verwachten?Ik weet het niet precies, ik ben bang van wel. Alleen hoeven veel klasgenoten het niet..dus ik heb het weer getroffen.
Ja, ik zou ook doorzetten en dan volgend jaar ziekenhuis, dan kom je eindelijk in de richting.
Maar die weekenden, mogen ze dat van je verwachten?Ik weet het niet precies, ik ben bang van wel. Alleen hoeven veel klasgenoten het niet..dus ik heb het weer getroffen.
woensdag 7 september 2016 15:10
Even doorzetten dit half jaar. Probeer uitdaging te zoeken; wat doet een verpleegkundige op zo'n woongroep tov een verzorgende, mbo-v'er of sph'er? Volgens mij mag een stage niet eisen dat je elk weekend komt werken, bij ons is 1 weekend de max voor studenten. Bespreek dit ander met de stagebegeleider van stage of van school.
De eerste twee jaar hbo-v is de basis, daarna komt de verdieping. Ik vond ook niet elke stage leuk (als ik: hier wil ik werken), maar uiteindelijk ben ik hartstikke happy waar ik nu ben.
De eerste twee jaar hbo-v is de basis, daarna komt de verdieping. Ik vond ook niet elke stage leuk (als ik: hier wil ik werken), maar uiteindelijk ben ik hartstikke happy waar ik nu ben.
woensdag 7 september 2016 15:23
Het werk van een verpleegkundige bestaat helaas voor een groot deel toch wel uit wassen , verschonen en eten geven. Het is iets wat in iedere dienst terug komt. (Ook op bv een intensive care , waar wel ook veel verpleegtechnische handelingen voorkomen en van je verwacht wordt je goed te verdiepen in het ziektebeeld van de patiënt de medicatie enz. wat jij zo leuk vindt.)
Als je echter op een spoedeisende hulp wilt gaan werken of ambulance. Dan heb je met deze basiszorg bijna niet meer te maken. Helaas moet je tijdens je stages en straks als je klaar bent toch deze werkzaamheden uit gaan voeren. Pas als je een tijdje ervaring hebt als verpleegkundige op een ' gewone' afdeling, kan je solliciteren op een spoedeisende hulp.
Voor jou de afweging of je dat er voor over hebt.
Op het moment zijn er weer veel tekorten in de verpleging dus heb je kans dat je snel kan doorstromen naar de SEH of ambulance. Als ik lees dat je veel voldoening haalt uit het uitdiepen van patiënten casussen , is misschien een opleiding als verpleegkundig specialist ook een optie voor je.
Je zult dus of even door de zure appel heen moeten bijten of toch stoppen.
Succes met je keuze, bedenk ook dat je waarschijnlijk je hele werkleven vast zal zitten aan onregelmatige diensten. Ik vond dat in het begin leuk maar inmiddels heel zwaar.
Als je echter op een spoedeisende hulp wilt gaan werken of ambulance. Dan heb je met deze basiszorg bijna niet meer te maken. Helaas moet je tijdens je stages en straks als je klaar bent toch deze werkzaamheden uit gaan voeren. Pas als je een tijdje ervaring hebt als verpleegkundige op een ' gewone' afdeling, kan je solliciteren op een spoedeisende hulp.
Voor jou de afweging of je dat er voor over hebt.
Op het moment zijn er weer veel tekorten in de verpleging dus heb je kans dat je snel kan doorstromen naar de SEH of ambulance. Als ik lees dat je veel voldoening haalt uit het uitdiepen van patiënten casussen , is misschien een opleiding als verpleegkundig specialist ook een optie voor je.
Je zult dus of even door de zure appel heen moeten bijten of toch stoppen.
Succes met je keuze, bedenk ook dat je waarschijnlijk je hele werkleven vast zal zitten aan onregelmatige diensten. Ik vond dat in het begin leuk maar inmiddels heel zwaar.
woensdag 7 september 2016 15:31
Overleg eens met je praktijkbegeleider en/of stagebureau of er iets aan je werktijden gedaan kan worden. Zeven dagen per week met je studie bezig zijn, moet niet nodig zijn! Geef vanaf het begin aan dat je die hobby hebt en dat het belangrijk voor jou is om vrij te zijn. Misschien kun je afspreken om iedere dag bijv. een uur of twee uur langer te blijven dan gebruikelijk om aan je stagewerkplan, opdrachten, stageverslag, etc. te werken.
Als je de werkplek zelf echt niets vindt: loop een dag mee met de fysiotherapeut, een dag met een arts, een dag activiteitenbegeleiding, enz. Scheelt je weer dagen op de afdeling. Kijk of je een MDO kunt voorzitten, cliëntverantwoordelijke kunt worden, zorgplannen kunt maken/bijhouden, oudste van dienst kunt zijn of een jongerejaars student kunt begeleiden. Eventueel wat klinische lessen geven of iets leuks organiseren voor de cliënten.
Mijn stages waren ook niet altijd wat ik ervan gehoopt had (en met mij vele andere klasgenoten) maar doorzetten is toch de beste oplossing. Ook al is het in jouw ogen een suffe werkplek, uiteindelijk gaat het erom dat je een voldoende binnen haalt. Je kunt daar best aangeven dat het je droombaan niet is, maar ga er niet ongeïnteresseerd/ongemotiveerd rond lopen.
Verder zou ik niet wachten met een ziekenhuisstage tot je in jaar 4 zit, dan ga je het heel erg zwaar krijgen. Voor zover je daar invloed op hebt.
Heb je je al verdiept in masters die je na de hbo-v kunt doen? Denk aan nurse practitioner, physician assistent, verplegingswetenschappen of een specialisatie zoals SEH-verpleegkundige. Ook kun je na een pittig schakeljaar de master (laatste drie jaar) van geneeskunde doen.
Als je de werkplek zelf echt niets vindt: loop een dag mee met de fysiotherapeut, een dag met een arts, een dag activiteitenbegeleiding, enz. Scheelt je weer dagen op de afdeling. Kijk of je een MDO kunt voorzitten, cliëntverantwoordelijke kunt worden, zorgplannen kunt maken/bijhouden, oudste van dienst kunt zijn of een jongerejaars student kunt begeleiden. Eventueel wat klinische lessen geven of iets leuks organiseren voor de cliënten.
Mijn stages waren ook niet altijd wat ik ervan gehoopt had (en met mij vele andere klasgenoten) maar doorzetten is toch de beste oplossing. Ook al is het in jouw ogen een suffe werkplek, uiteindelijk gaat het erom dat je een voldoende binnen haalt. Je kunt daar best aangeven dat het je droombaan niet is, maar ga er niet ongeïnteresseerd/ongemotiveerd rond lopen.
Verder zou ik niet wachten met een ziekenhuisstage tot je in jaar 4 zit, dan ga je het heel erg zwaar krijgen. Voor zover je daar invloed op hebt.
Heb je je al verdiept in masters die je na de hbo-v kunt doen? Denk aan nurse practitioner, physician assistent, verplegingswetenschappen of een specialisatie zoals SEH-verpleegkundige. Ook kun je na een pittig schakeljaar de master (laatste drie jaar) van geneeskunde doen.
woensdag 7 september 2016 15:31
Ik snap je ergens wel, je wil van alles doen en leren, hebt een actieve houding en wil van alles doen en voor je gevoel kan je dat niet.
Maar kun je het niet anders bekijken? Ik heb veel met medisch personeel te maken, en als het ergens in te kort schiet is het toch wel "menselijkheid" om het even heel kort door de bocht te zeggen. Juist bij zulk simpel werk leer je wel met patienten omgaan. Kan je daar niet voor 20 weken je roeping van maken? De vrolijke noot spelen (samen met je collega's)? Zo vond ik kassa werk opeens ook heel leuk, ik begon met random complimentjes geven aan klanten over bijvoorbeeld een mooie bril of jas. En knoopte steeds meer praatjes aan. En stiekem leer je daar toch ook een hoop van, gewoon contact met andere mensen. En zo werd het nog leuk ook.
Maar kun je het niet anders bekijken? Ik heb veel met medisch personeel te maken, en als het ergens in te kort schiet is het toch wel "menselijkheid" om het even heel kort door de bocht te zeggen. Juist bij zulk simpel werk leer je wel met patienten omgaan. Kan je daar niet voor 20 weken je roeping van maken? De vrolijke noot spelen (samen met je collega's)? Zo vond ik kassa werk opeens ook heel leuk, ik begon met random complimentjes geven aan klanten over bijvoorbeeld een mooie bril of jas. En knoopte steeds meer praatjes aan. En stiekem leer je daar toch ook een hoop van, gewoon contact met andere mensen. En zo werd het nog leuk ook.
woensdag 7 september 2016 15:37
quote:girl1997 schreef op 07 september 2016 @ 15:09:
[...]
Het is m'n geboortejaar, klopt. En ik weet dat ik dingen moet laten, dat heb ik er voor over. Alleen ik ben nu al niet de gelukkigste en als ik dit ook nog moet opgeven weet ik van mijzelf dat ik absoluut niet gelukkig ga worden (al snapt niemand dit, maar goed). Ik vind het gewoon lastig om weer een stage in te gaan die ik, zoals het nu lijkt, niet leuk vind. En weer 20 weken met tegenzin heen te gaan en thuis in huilen uit te barsten. Ik ga het ook wel proberen..dat moet ik van mijzelf doen. Bedankt.
Het is inderdaad niet leuk om iets leuks (tijderlijk) op te geven voor iets dat je niet leuk vind. Maar soms is het gewoon niet anders. Ik had tijdens mijn stage, ook weinig tijd voor dingen die ik graag deed, doordat ik heel laat thuis was. Baalde ik daarvan, ja heel erg, maar... zo'n stage is maar tijdelijk. Ermee stoppen omdat je 20 weken niet kunt doen wat je graag wilt, zou gewoon dom zijn. Want misschien loop je studievertraging op (erg zonde) of nog erger je kunt straks niet de kant op die je echt zou willen en heb je de rest van je leven een baan die het net niet is.
Begrijp mij niet verkeerd, ik weet nog exact hoe het voelde, maar nu (ouder en wijzer) ben ik heel erg blij dat ik het gewoon doorgezet heb.
De basisvaardigheden moet je gewoon doen. Probeer het voor jezelf interessanter te maken door te observeren van zowel de bewoners als je collega's. Wat zijn iemands zijn goede/slechte punten en hoe gaan ze daar mee om.
Kun je die hobby niet op een ander moment doen? Of zoek tijdelijk een andere hobby (heb ik ook gedaan).
Hou jezelf voor: je hoeft maar 1 dag per keer door, voor je het weet is de stage voorbij!
[...]
Het is m'n geboortejaar, klopt. En ik weet dat ik dingen moet laten, dat heb ik er voor over. Alleen ik ben nu al niet de gelukkigste en als ik dit ook nog moet opgeven weet ik van mijzelf dat ik absoluut niet gelukkig ga worden (al snapt niemand dit, maar goed). Ik vind het gewoon lastig om weer een stage in te gaan die ik, zoals het nu lijkt, niet leuk vind. En weer 20 weken met tegenzin heen te gaan en thuis in huilen uit te barsten. Ik ga het ook wel proberen..dat moet ik van mijzelf doen. Bedankt.
Het is inderdaad niet leuk om iets leuks (tijderlijk) op te geven voor iets dat je niet leuk vind. Maar soms is het gewoon niet anders. Ik had tijdens mijn stage, ook weinig tijd voor dingen die ik graag deed, doordat ik heel laat thuis was. Baalde ik daarvan, ja heel erg, maar... zo'n stage is maar tijdelijk. Ermee stoppen omdat je 20 weken niet kunt doen wat je graag wilt, zou gewoon dom zijn. Want misschien loop je studievertraging op (erg zonde) of nog erger je kunt straks niet de kant op die je echt zou willen en heb je de rest van je leven een baan die het net niet is.
Begrijp mij niet verkeerd, ik weet nog exact hoe het voelde, maar nu (ouder en wijzer) ben ik heel erg blij dat ik het gewoon doorgezet heb.
De basisvaardigheden moet je gewoon doen. Probeer het voor jezelf interessanter te maken door te observeren van zowel de bewoners als je collega's. Wat zijn iemands zijn goede/slechte punten en hoe gaan ze daar mee om.
Kun je die hobby niet op een ander moment doen? Of zoek tijdelijk een andere hobby (heb ik ook gedaan).
Hou jezelf voor: je hoeft maar 1 dag per keer door, voor je het weet is de stage voorbij!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 7 september 2016 15:58
Hier een HBO verpleegkundige en mijn korte advies: doorbijten.
Dit is niet het werk wat je later met je HBO-V zult gaan doen. Maar is zeker de basis van je verpleegkundige carriere.
Ik weet dat ik destijds hetzelfde gevoel had als jij, maar je staat aan het begin van de 2e helft van je opleiding. Het wordt nu in rap tempo complexer en er wordt nu steeds meer van je gevraagd.
Met je HBO-V staan straks alle deuren voor je open om verder te stromen richting SEH, of wat je maar wil.
Dringende tip: over het algemeen worden stagiaires die de basis te minderwaardig vinden of wel gezien hebben, niét gewaardeerd. Je onderschat het dan namelijk, terwijl alles begint met die basis. Het is niet alleen maar iemand wassen. De basiszorg geeft je een schat aan informatie, het is maar of jij oog hebt voor de zorgrager. Pas dus op voor je mening over de basiszorg, want hier herken ik goede en slechte verpleegkundige aan.
En een stage van 20 weken is niks, zeker niet als de zorgvragen complexer worden, geeft de basiszorg je nog meer informatie.
Dit is niet het werk wat je later met je HBO-V zult gaan doen. Maar is zeker de basis van je verpleegkundige carriere.
Ik weet dat ik destijds hetzelfde gevoel had als jij, maar je staat aan het begin van de 2e helft van je opleiding. Het wordt nu in rap tempo complexer en er wordt nu steeds meer van je gevraagd.
Met je HBO-V staan straks alle deuren voor je open om verder te stromen richting SEH, of wat je maar wil.
Dringende tip: over het algemeen worden stagiaires die de basis te minderwaardig vinden of wel gezien hebben, niét gewaardeerd. Je onderschat het dan namelijk, terwijl alles begint met die basis. Het is niet alleen maar iemand wassen. De basiszorg geeft je een schat aan informatie, het is maar of jij oog hebt voor de zorgrager. Pas dus op voor je mening over de basiszorg, want hier herken ik goede en slechte verpleegkundige aan.
En een stage van 20 weken is niks, zeker niet als de zorgvragen complexer worden, geeft de basiszorg je nog meer informatie.
woensdag 7 september 2016 16:02
Het verlenen van de basiszorg vind ik ook niet erg , als ik maar weet dat ik daarna iets anders mag doen. Tijdens m'n vorige stage vond ik het wassen en het daarbij behorende contact met de mensen (vooral de band die je krijgt) na een tijdje zelfs erg leuk en ik heb hier erg veel van geleerd qua omgaan met mensen in een kwetsbare positie. Alleen had ik toen nog de hoop dat ik tijdens de volgende stage iets anders mocht gaan doen. De verpleegkundige gaf aan dat er op de woongroep helemaal geen verpleegtechnische vaardigheden etc. voorkomen en dat ik voornamelijk basiszorg ga verlenen.
Wat betreft de onregelmatige diensten, ik weet het. Dit heb ik absoluut over voor het werken op de ambulance, SEH etc. maar tijdens een stage (die ik niet leuk vind) vind ik het maar lastig..vooral omdat ik de ervaring heb dat je wordt ingezet als vaste kracht ipv leerling.
Oh wauw, ik klink nu echt als een ondankbare zeur . Iets wat ik helemaal niet wil zijn! Ik zal proberen te gaan denken in oplossingen. Ik heb het er wel voor over om doordeweeks extra diensten etc. te draaien, dus dit zal ik bespreken. Tijdens m'n vorige stage heb ik ook meegelopen met de artsenvisite en een MDO meegemaakt, dit is inderdaad wel weer een idee. Op m'n stageplek heb ik geen invloed, school plaatst je ergens. Ik moet na deze stage wel in het ziekenhuis, dat 'beloven' ze.
Na m'n hbo-v wil ik graag proberen om als nog een aantal vwo vakken te halen voor geneeskunde. Dit wil ik sowieso proberen ook al lukt dit waarschijnlijk niet, ik wil later niet zeggen had ik maar... Nu stoppen is inderdaad heel dom, dat weet ik. Het is alleen zo'n gevoel wat ik niet kan plaatsen. Ik zal sowieso een gesprek aanvragen met m'n studieloopbaanbegeleider en motivatie gaan zoeken
Wat betreft de onregelmatige diensten, ik weet het. Dit heb ik absoluut over voor het werken op de ambulance, SEH etc. maar tijdens een stage (die ik niet leuk vind) vind ik het maar lastig..vooral omdat ik de ervaring heb dat je wordt ingezet als vaste kracht ipv leerling.
Oh wauw, ik klink nu echt als een ondankbare zeur . Iets wat ik helemaal niet wil zijn! Ik zal proberen te gaan denken in oplossingen. Ik heb het er wel voor over om doordeweeks extra diensten etc. te draaien, dus dit zal ik bespreken. Tijdens m'n vorige stage heb ik ook meegelopen met de artsenvisite en een MDO meegemaakt, dit is inderdaad wel weer een idee. Op m'n stageplek heb ik geen invloed, school plaatst je ergens. Ik moet na deze stage wel in het ziekenhuis, dat 'beloven' ze.
Na m'n hbo-v wil ik graag proberen om als nog een aantal vwo vakken te halen voor geneeskunde. Dit wil ik sowieso proberen ook al lukt dit waarschijnlijk niet, ik wil later niet zeggen had ik maar... Nu stoppen is inderdaad heel dom, dat weet ik. Het is alleen zo'n gevoel wat ik niet kan plaatsen. Ik zal sowieso een gesprek aanvragen met m'n studieloopbaanbegeleider en motivatie gaan zoeken
woensdag 7 september 2016 16:07
Ook ik zeg doorgaan.
Eigenlijk is mijn verhaal redelijk vergelijkbaar. In het 3e jaar wist ik inmiddels dat 'aan het bed staan' niet mijn roeping was of zou worden.
Omdat ik eigenlijk ook niet wist wat ik dan wél wilde (ja geneeskunde leek me heel leuk, maar de verantwoordelijkheden van een arts zag ik niet zitten), heb ik het afgemaakt. En daar ben ik mezelf nog elke dag dankbaar voor.
Het werk wat ik nu doe was ik ws. nooit in aanraking mee gekomen als ik gestopt was. Plus dat de (summiere) medische kennis van de hbo-v toch een hele goede basis bleek te zijn voor wat ik nu doe.
Eigenlijk is mijn verhaal redelijk vergelijkbaar. In het 3e jaar wist ik inmiddels dat 'aan het bed staan' niet mijn roeping was of zou worden.
Omdat ik eigenlijk ook niet wist wat ik dan wél wilde (ja geneeskunde leek me heel leuk, maar de verantwoordelijkheden van een arts zag ik niet zitten), heb ik het afgemaakt. En daar ben ik mezelf nog elke dag dankbaar voor.
Het werk wat ik nu doe was ik ws. nooit in aanraking mee gekomen als ik gestopt was. Plus dat de (summiere) medische kennis van de hbo-v toch een hele goede basis bleek te zijn voor wat ik nu doe.
woensdag 7 september 2016 16:08
quote:Dubbz schreef op 07 september 2016 @ 15:58:
Dringende tip: over het algemeen worden stagiaires die de basis te minderwaardig vinden of wel gezien hebben, niét gewaardeerd. Je onderschat het dan namelijk, terwijl alles begint met die basis. Het is niet alleen maar iemand wassen. De basiszorg geeft je een schat aan informatie, het is maar of jij oog hebt voor de zorgrager. Pas dus op voor je mening over de basiszorg, want hier herken ik goede en slechte verpleegkundige aan.
.Je hebt gelijk. Ik ben ook erg dankbaar dat ik tijdens dit tijdens eerste stage heb geleerd en juist niet meteen allemaal verpleegkundige activiteiten moest doen. Ik vind het absoluut niet minderwaardig en heb juist hartstikke veel respect en waardering voor mensen die bijvoorbeeld in een verpleeghuis werken, hoe zij zorgen voor de bewoners etc.
Dringende tip: over het algemeen worden stagiaires die de basis te minderwaardig vinden of wel gezien hebben, niét gewaardeerd. Je onderschat het dan namelijk, terwijl alles begint met die basis. Het is niet alleen maar iemand wassen. De basiszorg geeft je een schat aan informatie, het is maar of jij oog hebt voor de zorgrager. Pas dus op voor je mening over de basiszorg, want hier herken ik goede en slechte verpleegkundige aan.
.Je hebt gelijk. Ik ben ook erg dankbaar dat ik tijdens dit tijdens eerste stage heb geleerd en juist niet meteen allemaal verpleegkundige activiteiten moest doen. Ik vind het absoluut niet minderwaardig en heb juist hartstikke veel respect en waardering voor mensen die bijvoorbeeld in een verpleeghuis werken, hoe zij zorgen voor de bewoners etc.
woensdag 7 september 2016 16:10
quote:SpringDing schreef op 07 september 2016 @ 16:07:
Ook ik zeg doorgaan.
Eigenlijk is mijn verhaal redelijk vergelijkbaar. In het 3e jaar wist ik inmiddels dat 'aan het bed staan' niet mijn roeping was of zou worden.
Omdat ik eigenlijk ook niet wist wat ik dan wél wilde (ja geneeskunde leek me heel leuk, maar de verantwoordelijkheden van een arts zag ik niet zitten), heb ik het afgemaakt. En daar ben ik mezelf nog elke dag dankbaar voor.
Het werk wat ik nu doe was ik ws. nooit in aanraking mee gekomen als ik gestopt was. Plus dat de (summiere) medische kennis van de hbo-v toch een hele goede basis bleek te zijn voor wat ik nu doe.Bedankt voor je reactie. Dit is eigenlijk precies wat ik bedoel.. dat aan het bed staan niet iets voor mij is. Alleen twijfel ik dan aan mezelf, want dat zorgen hoort er bij.. kan het niet zo goed verwoorden.
Ook ik zeg doorgaan.
Eigenlijk is mijn verhaal redelijk vergelijkbaar. In het 3e jaar wist ik inmiddels dat 'aan het bed staan' niet mijn roeping was of zou worden.
Omdat ik eigenlijk ook niet wist wat ik dan wél wilde (ja geneeskunde leek me heel leuk, maar de verantwoordelijkheden van een arts zag ik niet zitten), heb ik het afgemaakt. En daar ben ik mezelf nog elke dag dankbaar voor.
Het werk wat ik nu doe was ik ws. nooit in aanraking mee gekomen als ik gestopt was. Plus dat de (summiere) medische kennis van de hbo-v toch een hele goede basis bleek te zijn voor wat ik nu doe.Bedankt voor je reactie. Dit is eigenlijk precies wat ik bedoel.. dat aan het bed staan niet iets voor mij is. Alleen twijfel ik dan aan mezelf, want dat zorgen hoort er bij.. kan het niet zo goed verwoorden.
woensdag 7 september 2016 16:14
quote:girl1997 schreef op 07 september 2016 @ 15:01:
[...]
Op een woongroep voor mensen met zowel een verstandelijke als een lichamelijke beperking.
Goede uitdaging voor jou om meer uit je stage te halen dan alleen maar wassen en verschonen. Kom op, toon een beetje initiatief en doe alsof je ook nog echt iets geleerd hebt de eerste 2 jaar en niet alleen meehobbelen. Wil je een niveau 5 diploma? Dan moet je nu aan de bak.
En je zult nog verstelt staan hoe complex de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking kan zijn.
Kom op, zet je in!
[...]
Op een woongroep voor mensen met zowel een verstandelijke als een lichamelijke beperking.
Goede uitdaging voor jou om meer uit je stage te halen dan alleen maar wassen en verschonen. Kom op, toon een beetje initiatief en doe alsof je ook nog echt iets geleerd hebt de eerste 2 jaar en niet alleen meehobbelen. Wil je een niveau 5 diploma? Dan moet je nu aan de bak.
En je zult nog verstelt staan hoe complex de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking kan zijn.
Kom op, zet je in!
woensdag 7 september 2016 16:18
quote:juliaaana schreef op 07 september 2016 @ 16:14:
[...]
Goede uitdaging voor jou om meer uit je stage te halen dan alleen maar wassen en verschonen. Kom op, toon een beetje initiatief en doe alsof je ook nog echt iets geleerd hebt de eerste 2 jaar en niet alleen meehobbelen. Wil je een niveau 5 diploma? Dan moet je nu aan de bak.
En je zult nog verstelt staan hoe complex de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking kan zijn.
Kom op, zet je in!Ik zet me wel in , gelukkig kreeg ik dit ook terug van m'n vorige stage. Ik ga daar echt niet negatief lopen doen en wil d'r echt wel zijn voor de bewoners. Alleen als je niet meer mág doen?
[...]
Goede uitdaging voor jou om meer uit je stage te halen dan alleen maar wassen en verschonen. Kom op, toon een beetje initiatief en doe alsof je ook nog echt iets geleerd hebt de eerste 2 jaar en niet alleen meehobbelen. Wil je een niveau 5 diploma? Dan moet je nu aan de bak.
En je zult nog verstelt staan hoe complex de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking kan zijn.
Kom op, zet je in!Ik zet me wel in , gelukkig kreeg ik dit ook terug van m'n vorige stage. Ik ga daar echt niet negatief lopen doen en wil d'r echt wel zijn voor de bewoners. Alleen als je niet meer mág doen?
woensdag 7 september 2016 16:24
quote:Dubbz schreef op 07 september 2016 @ 16:19:
On het ziekenhuis wordt het veel interessanter. Dat beloof ik je.
Waarom ziekenhuis? Er valt echt zoveel complexiteit te halen in de gehandicaptenzorg, zeker ook op verpleegkundig gebied. Je moet het alleen wel willen zien.
Juist in deze stage kan je zoveel gebieden treffen en bovendien is het de kunst het vanuit observaties en analyses te doen, want vaak kan de client het je niet (volledig) uitleggen). Dus zoek die uitdaging in je stage zelf TO. En staar je niet blind op de SEH of ambulance. Dat is nu niet relevant en komt evt tzt wel
On het ziekenhuis wordt het veel interessanter. Dat beloof ik je.
Waarom ziekenhuis? Er valt echt zoveel complexiteit te halen in de gehandicaptenzorg, zeker ook op verpleegkundig gebied. Je moet het alleen wel willen zien.
Juist in deze stage kan je zoveel gebieden treffen en bovendien is het de kunst het vanuit observaties en analyses te doen, want vaak kan de client het je niet (volledig) uitleggen). Dus zoek die uitdaging in je stage zelf TO. En staar je niet blind op de SEH of ambulance. Dat is nu niet relevant en komt evt tzt wel
woensdag 7 september 2016 16:27
quote:girl1997 schreef op 07 september 2016 @ 16:18:
[...]
Ik zet me wel in , gelukkig kreeg ik dit ook terug van m'n vorige stage. Ik ga daar echt niet negatief lopen doen en wil d'r echt wel zijn voor de bewoners. Alleen als je niet meer mág doen?Maak verpleegplannen, zoek andere gebieden waarop je als verpleegkundige nog kan bijdragen. Bereid MDO's voor. Lees je in en zoek eea op. Desnoods in eerste instantie naast iemand anders. En probeer mee te praten tijdens de besprekingen met hetgeen jij hebt voorbereid.
[...]
Ik zet me wel in , gelukkig kreeg ik dit ook terug van m'n vorige stage. Ik ga daar echt niet negatief lopen doen en wil d'r echt wel zijn voor de bewoners. Alleen als je niet meer mág doen?Maak verpleegplannen, zoek andere gebieden waarop je als verpleegkundige nog kan bijdragen. Bereid MDO's voor. Lees je in en zoek eea op. Desnoods in eerste instantie naast iemand anders. En probeer mee te praten tijdens de besprekingen met hetgeen jij hebt voorbereid.
woensdag 7 september 2016 16:28
quote:juliaaana schreef op 07 september 2016 @ 16:24:
[...]
Waarom ziekenhuis? Er valt echt zoveel complexiteit te halen in de gehandicaptenzorg, zeker ook op verpleegkundig gebied. Je moet het alleen wel willen zien.
Juist in deze stage kan je zoveel gebieden treffen en bovendien is het de kunst het vanuit observaties en analyses te doen, want vaak kan de client het je niet (volledig) uitleggen). Dus zoek die uitdaging in je stage zelf TO. En staar je niet blind op de SEH of ambulance. Dat is nu niet relevant en komt evt tzt welOmdat TO schrijft dat dat haar volgende stage wordt.
[...]
Waarom ziekenhuis? Er valt echt zoveel complexiteit te halen in de gehandicaptenzorg, zeker ook op verpleegkundig gebied. Je moet het alleen wel willen zien.
Juist in deze stage kan je zoveel gebieden treffen en bovendien is het de kunst het vanuit observaties en analyses te doen, want vaak kan de client het je niet (volledig) uitleggen). Dus zoek die uitdaging in je stage zelf TO. En staar je niet blind op de SEH of ambulance. Dat is nu niet relevant en komt evt tzt welOmdat TO schrijft dat dat haar volgende stage wordt.
woensdag 7 september 2016 16:35
Bedankt voor jullie reacties, ik kijk d'r al wel weer wat positiever tegen aan. Het is gewoon even die teleurstelling, denk ik. Al probeer ik de werktijden nog wel te veranderen en een gesprek komt er sowieso. Oh en ambulance/SEH blijft m'n doel (even buiten het hele arts gebeuren). Als ik een ambulance zie krijg ik wel weer motivatie .
