Zwanger
alle pijlers
Bevallen: ik begin 'm te knijpen 😁
zondag 19 oktober 2014 00:10
Bijna 33 weken. Redelijke kans dat ik eerder ingeleid word.
En ik begin serieus wat bang te worden. Kan ik het allemaal wel? Elke menstruatieachtige kramp die ik nu heb, bezorgt me spanning.
Ik weet dat ik niet de enige ben. Niet de eerste en niet de laatste. Wie kan me helpen de spanning/angst voor de bevalling er te relativeren?
En ik begin serieus wat bang te worden. Kan ik het allemaal wel? Elke menstruatieachtige kramp die ik nu heb, bezorgt me spanning.
Ik weet dat ik niet de enige ben. Niet de eerste en niet de laatste. Wie kan me helpen de spanning/angst voor de bevalling er te relativeren?
zondag 19 oktober 2014 00:24
de lerares van mijn zwangerschapsgym legt t goed uit. Elke wee duurt 60 seconden. Dit voelt aan als een golf. Dus je gaat van klein beetje pijn, naar erger en erger en dan na een aantal seconden neemt het weer af en voel je het weer weg trekken. Dus je hebt niet eens de volle minuut hele erge pijn! Tussen de weeën door heb je geen pijn.
Verder helpt elke wee mee om je een beetje meer ontsluiting te geven, omdat het eigenlijk gewoon je baarmoeder is die een stukje dichter trekt.. Je hebt de weeën dus gewoon nodig!! Elke wee zorgt ervoor dat je weer dichterbij het vasthouden van je kindje komt.
Verder helpt elke wee mee om je een beetje meer ontsluiting te geven, omdat het eigenlijk gewoon je baarmoeder is die een stukje dichter trekt.. Je hebt de weeën dus gewoon nodig!! Elke wee zorgt ervoor dat je weer dichterbij het vasthouden van je kindje komt.
zondag 19 oktober 2014 00:24
Hoho meissie toch
Waar is je vertrouwen in moeder natuur?
Je bent geprogrammeerd om te bevallen.
Doet het zeer?
Ja
Maar:
- het is te doen
- je doet het wee voor wee
- het doet niet continu pijn
- als je niet meer kan....dan komt de baby.
Wat helpt?
- uitgerust zijn
- fixeer je op 1 punt
- laat je man keihard op je onderrug slaan bij rugween
- blijf zo lang mogelijk staan
- doe alles wat bijdraagt aan concentratie voor jou
- voorover buigen kan helpen
- verwelkom je weeen....zeg het...ok kom maar op...ik ga dit doen
Weeen beginnen meestal rustig....paar tellen pijn ...even rust, dat intensiveert langzaam...daar groei je in mee.
Echt komt goed
En nu lekker gaan slapen!
Waar is je vertrouwen in moeder natuur?
Je bent geprogrammeerd om te bevallen.
Doet het zeer?
Ja
Maar:
- het is te doen
- je doet het wee voor wee
- het doet niet continu pijn
- als je niet meer kan....dan komt de baby.
Wat helpt?
- uitgerust zijn
- fixeer je op 1 punt
- laat je man keihard op je onderrug slaan bij rugween
- blijf zo lang mogelijk staan
- doe alles wat bijdraagt aan concentratie voor jou
- voorover buigen kan helpen
- verwelkom je weeen....zeg het...ok kom maar op...ik ga dit doen
Weeen beginnen meestal rustig....paar tellen pijn ...even rust, dat intensiveert langzaam...daar groei je in mee.
Echt komt goed
En nu lekker gaan slapen!
--
zondag 19 oktober 2014 00:25
Ik vond het eigenlijk wel leuk om een keer meegemaakt te hebben. Pijn associeer ik met langdurig uit de running zijn (zware blessures ofzo), niet met dat het na een minuutje weer helemaal weg is. Echt best bizar.
Het moment dat het kind op mijn buik gelegd werd vond ik eigenlijk vooral onwerkelijk.
Ook bij een ingeleide/ medische bevalling kan je veel controle hebben. Schrijf een geboorteplan, instrueer je man, en vraag eventueel het ziekenhuis hoe ze aan jouw wensen tegemoet kunnen komen. Bij de mensen die ik ken die met een negatief gevoel aan hun bevalling terugdenken ligt het eigenlijk altijd aan een gebrek aan controle. Pijn hoor ik eigenlijk nooit iemand over.
Het moment dat het kind op mijn buik gelegd werd vond ik eigenlijk vooral onwerkelijk.
Ook bij een ingeleide/ medische bevalling kan je veel controle hebben. Schrijf een geboorteplan, instrueer je man, en vraag eventueel het ziekenhuis hoe ze aan jouw wensen tegemoet kunnen komen. Bij de mensen die ik ken die met een negatief gevoel aan hun bevalling terugdenken ligt het eigenlijk altijd aan een gebrek aan controle. Pijn hoor ik eigenlijk nooit iemand over.
zondag 19 oktober 2014 00:26
Ook als je het niet kan zal het lukken.
Klinkt suf, maar die wetenschap hielp mij.
( tjonge, ik heb me toch een potje verbonden gevoeld met alle moeder-van-mijn-moeder-van-mijn-moeder-enz-tot-in-de-oertijd... Kon op een bepaald moment alleen nog maar denken aan een neanderthaler die aan een tak hing en niet in paniek mocht raken omdat de sabeltandtijger dan)
Waarmee ik vooral bedoel te zeggen dat je je tijdens een bevalling soms om heeeel andere, onverwachte en onvoorbereide, dingen druk maakt.
P.s. Ik weet dat ik niet afstam van neanderthalers. Maar ja, die hormonen hé.
Klinkt suf, maar die wetenschap hielp mij.
( tjonge, ik heb me toch een potje verbonden gevoeld met alle moeder-van-mijn-moeder-van-mijn-moeder-enz-tot-in-de-oertijd... Kon op een bepaald moment alleen nog maar denken aan een neanderthaler die aan een tak hing en niet in paniek mocht raken omdat de sabeltandtijger dan)
Waarmee ik vooral bedoel te zeggen dat je je tijdens een bevalling soms om heeeel andere, onverwachte en onvoorbereide, dingen druk maakt.
P.s. Ik weet dat ik niet afstam van neanderthalers. Maar ja, die hormonen hé.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 19 oktober 2014 00:33
zondag 19 oktober 2014 00:34
Logisch dat je een beetje bang begint te worden. Het is een geheel nieuwe ervaring en hoe het zal gaan weet je nog niet.
Laat je niet gek maken door alle horrorverhalen. Die hoor je namelijk veel en veel vaker dan verhalen over bevallingen die wel vlotjes verlopen.
Wat mij hielp was heel rustig blijven. Rustig blijven ademhalen en erop vertrouwen dat mijn lichaam dit kon. Niet te ver vooruit kijken maar proberen in het nu te blijven.
Ik ben vier maanden geleden bevallen en ik vond het geweldig.
Laat je niet gek maken door alle horrorverhalen. Die hoor je namelijk veel en veel vaker dan verhalen over bevallingen die wel vlotjes verlopen.
Wat mij hielp was heel rustig blijven. Rustig blijven ademhalen en erop vertrouwen dat mijn lichaam dit kon. Niet te ver vooruit kijken maar proberen in het nu te blijven.
Ik ben vier maanden geleden bevallen en ik vond het geweldig.
zondag 19 oktober 2014 00:38
quote:elein schreef op 19 oktober 2014 @ 00:25:
Ik vond het eigenlijk wel leuk om een keer meegemaakt te hebben. Pijn associeer ik met langdurig uit de running zijn (zware blessures ofzo), niet met dat het na een minuutje weer helemaal weg is. Echt best bizar.
Het moment dat het kind op mijn buik gelegd werd vond ik eigenlijk vooral onwerkelijk.
Ook bij een ingeleide/ medische bevalling kan je veel controle hebben. Schrijf een geboorteplan, instrueer je man, en vraag eventueel het ziekenhuis hoe ze aan jouw wensen tegemoet kunnen komen. Bij de mensen die ik ken die met een negatief gevoel aan hun bevalling terugdenken ligt het eigenlijk altijd aan een gebrek aan controle. Pijn hoor ik eigenlijk nooit iemand over.
Laatste ben ik het mee eens, het gebrek aan controle en angst voor het onbekende, maakt het zo eng. Erge pijn verdraag je wel, omdat je weet dat het tijdelijk is.
Ik vond bevallen verschrikkelijk, echt hel, maar een kind krijgen de mooiste en meest indrukwekkende ervaring van mijn leven. En vanaf het moment van bevallen, wordt het alleen maar beter. Probeer je daar op te focussen, het is een middel naar een doel, je eigen kind op de wereld zetten. Het gaat ook weer over.
Ik vond het eigenlijk wel leuk om een keer meegemaakt te hebben. Pijn associeer ik met langdurig uit de running zijn (zware blessures ofzo), niet met dat het na een minuutje weer helemaal weg is. Echt best bizar.
Het moment dat het kind op mijn buik gelegd werd vond ik eigenlijk vooral onwerkelijk.
Ook bij een ingeleide/ medische bevalling kan je veel controle hebben. Schrijf een geboorteplan, instrueer je man, en vraag eventueel het ziekenhuis hoe ze aan jouw wensen tegemoet kunnen komen. Bij de mensen die ik ken die met een negatief gevoel aan hun bevalling terugdenken ligt het eigenlijk altijd aan een gebrek aan controle. Pijn hoor ik eigenlijk nooit iemand over.
Laatste ben ik het mee eens, het gebrek aan controle en angst voor het onbekende, maakt het zo eng. Erge pijn verdraag je wel, omdat je weet dat het tijdelijk is.
Ik vond bevallen verschrikkelijk, echt hel, maar een kind krijgen de mooiste en meest indrukwekkende ervaring van mijn leven. En vanaf het moment van bevallen, wordt het alleen maar beter. Probeer je daar op te focussen, het is een middel naar een doel, je eigen kind op de wereld zetten. Het gaat ook weer over.
zondag 19 oktober 2014 00:39
Herkenbaar. No worries... de ontsluitingsweeen zijn niet fijn, maar bij de persweeen ging het bij mij al een stuk beter... wat een oerkracht, wauw!! en toen de baby eruit was, was ik opslag alle pijn vergeten, echt bizar hoe mooi!! Super ervaring. Wens ik jou ook toe.
Laat het gewoon allemaal op je af komen, komt vanzelf goed!
Laat het gewoon allemaal op je af komen, komt vanzelf goed!
zondag 19 oktober 2014 00:55
Ik vond het echt wel veel pijn doen, onvoorstelbaar veel. Vooral bij mijn eerste bevalling. Een weeënstorm van 8 uur, dus geen pauzes tussendoor maar continu. Ik heb het volgehouden omdat ik wist dat het eindig was, maar het viel me vies tegen. Bij de tweede (weer ingeleid) kreeg ik weer een weeenstorm, maar die keer maar drie kwartier dus dat was goed te doen.
Ik denk dus dat je het niet moet onderschatten, maar ook niet bang moet zijn. Het is eindig en de beloning komt op het laatst
Ik denk dus dat je het niet moet onderschatten, maar ook niet bang moet zijn. Het is eindig en de beloning komt op het laatst
zondag 19 oktober 2014 01:16
Ik ben nu 30 weken en begin er ook tegenop te zien. Vooral 's nachts...
Ik weet wel dat ik het allemaal zou moeten kunnen, natuur enzo, maar toch... Ik ben er vooral bang voor de controle te verliezen. Geen idee hoe ik de controle kan houden op zo'n moment, of het wel reëel is om controle te willen houden?
Ik weet wel dat ik het allemaal zou moeten kunnen, natuur enzo, maar toch... Ik ben er vooral bang voor de controle te verliezen. Geen idee hoe ik de controle kan houden op zo'n moment, of het wel reëel is om controle te willen houden?
zondag 19 oktober 2014 01:25
zondag 19 oktober 2014 02:09
Bevallen is geen pretje. Hier werd ik ingeleid en had ik vanaf het begin vreselijke weeën die al snel overgingen in een weeënstorm. Mijn ruggenprik werkte niet ondanks dat de dosis steeds werd opgehoogd. Maar het gaat voorbij, en het moment dat je kleintje op je borst word gelegd is (voor mij in ieder geval) het mooiste gevoel van de wereld. Dan ben je het nog niet vergeten, maar als ik naar mijn vier dagen oude zoontje kijk dan weet ik dat het het 100% waard was. Lekker cliché haha.
En ik zou lekker voor een ruggenprik gaan als het echt nirt meer gaat tijdens de bevalling. Ik heb bij mijn vorige bevalling een ruggenprik gehad die wel werkte en dat was heerlijk!
En ik zou lekker voor een ruggenprik gaan als het echt nirt meer gaat tijdens de bevalling. Ik heb bij mijn vorige bevalling een ruggenprik gehad die wel werkte en dat was heerlijk!
zondag 19 oktober 2014 04:27
Heb je boeken gelezen ?
Ik had veel aan ; "Duik in je weeën", "Veilig bevallen" (en nog een vervolg naam kwijt, hardstikke fijne complete boeken die je heel veel tips en zelfvertrouwen geven, het gevoel dat je precies weet hoe het gaat en moet en kan en mag. ),
En boeken over in water bevallen (uiteindelijk niet van gekomen maar super ontspannende natuurlijke voorbereiding). In water bevallen kan ook in sommige ziekenhuizen.
Ik had veel aan ; "Duik in je weeën", "Veilig bevallen" (en nog een vervolg naam kwijt, hardstikke fijne complete boeken die je heel veel tips en zelfvertrouwen geven, het gevoel dat je precies weet hoe het gaat en moet en kan en mag. ),
En boeken over in water bevallen (uiteindelijk niet van gekomen maar super ontspannende natuurlijke voorbereiding). In water bevallen kan ook in sommige ziekenhuizen.
zondag 19 oktober 2014 04:54
Ik vond het meevallen, echt! Zeker de tweede keer vond ik de weeën peanuts. Heb jaren behoorlijke menstruatie pijn gehad (soms incl spugen) en ik vond dit beter te doen dan dat (wetenschap dat je kindje komt helpt ook natuurlijk). Ik liep twee keer tot bijna 42 wkn door, dus was enorm toe aan bevallen zeg maar. En weet je, hoe het bij jou gaat kan niemand voorspellen, dus op je af laten komen is het enige wat je kan doen. Komt goed, heus! Succes met de laatste loodjes.
zondag 19 oktober 2014 06:52
Ik vond het erg veel pijn doen, inderdaad onvoorstelbaar veel pijn.
Maar pijnbestrijding rules!
Maar het gaat voorbij en bij mij mocht ik gaan persen op het moment dat ik voor m'n gevoel niet meer kon (dat zei ik ook bij iedere wee uiteindelijk "ik kan niet meer, ik kan niet meer"
En die verpleegkundige maar "jawel je kan het wel, je doet het hartstikke goed"
Op gegeven moment pakte ik haar arm en snauwde " je hoort me NIET geloof ik he? IK KAN NIET MEER"
En toen dacht ik: " shit ik heb haar nog nodig, straks laat ze me alleen"
Dus toen heb ik 4 weeën lang sorry gezegd :') )
Ahhh ik schaam me nog steeds een beetje, had ik al gezegd dat je niet helemaal jezelf bent tijdens je bevalling?
Ow ja nog iets; als je een ruggenprik neemt, luister dan naar ze na je bevalling.
Ik voelde namelijk door de vrij late ruggenprik, adrenaline, penithidine prik en de koorts totaal geen pijn meer, ik was zo stoned als een garnaal. Dus mijn zoontje werd direct opgenomen (niet leuk) en ik moest gaan douchen enzo
Ze waren even weg en ik dacht zoooo ik loop
Alvast (gehecht en wel) naar de badkamer om alvast lekker gegaan douchen. Stond ik daar zwaar spacend "ajooooo dit is de beste douche EVER"
En ik wilde ook perse lopend naar de kraamafdeling, ik was toch niet gehandicapped ofzo ?
Men o men wat heb ik daar een spijt van gehad toen de pijnstilling uitgewerkt was
En m'n vriend maar tegen al het kraambezoek
" het was bizar, het leek Irak wel daar, en ze werd gehecht en babbelde gewoon over de sneeuw met de gynaecoloog" *facepalm*
Maar goed: je kan het en probeer juist niet de controle te houden, ik moet best lachen namelijk om die tips. Het idee is leuk maar in de praktijk kan het enorm anders lopen dan dat jij in gedachten hebt en het is juist belangrijk dat jij dan niet teveel van slag raakt want die kracht heb je gewoon te hard nodig op dat moment.
En dat bevallingsplan? Leuk voor het idee van houvast op dit moment maar echt, go with the flow van je baby, dat is een veel beter plan. Sterkte!
Maar pijnbestrijding rules!
Maar het gaat voorbij en bij mij mocht ik gaan persen op het moment dat ik voor m'n gevoel niet meer kon (dat zei ik ook bij iedere wee uiteindelijk "ik kan niet meer, ik kan niet meer"
En die verpleegkundige maar "jawel je kan het wel, je doet het hartstikke goed"
Op gegeven moment pakte ik haar arm en snauwde " je hoort me NIET geloof ik he? IK KAN NIET MEER"
En toen dacht ik: " shit ik heb haar nog nodig, straks laat ze me alleen"
Dus toen heb ik 4 weeën lang sorry gezegd :') )
Ahhh ik schaam me nog steeds een beetje, had ik al gezegd dat je niet helemaal jezelf bent tijdens je bevalling?
Ow ja nog iets; als je een ruggenprik neemt, luister dan naar ze na je bevalling.
Ik voelde namelijk door de vrij late ruggenprik, adrenaline, penithidine prik en de koorts totaal geen pijn meer, ik was zo stoned als een garnaal. Dus mijn zoontje werd direct opgenomen (niet leuk) en ik moest gaan douchen enzo
Ze waren even weg en ik dacht zoooo ik loop
Alvast (gehecht en wel) naar de badkamer om alvast lekker gegaan douchen. Stond ik daar zwaar spacend "ajooooo dit is de beste douche EVER"
En ik wilde ook perse lopend naar de kraamafdeling, ik was toch niet gehandicapped ofzo ?
Men o men wat heb ik daar een spijt van gehad toen de pijnstilling uitgewerkt was
En m'n vriend maar tegen al het kraambezoek
" het was bizar, het leek Irak wel daar, en ze werd gehecht en babbelde gewoon over de sneeuw met de gynaecoloog" *facepalm*
Maar goed: je kan het en probeer juist niet de controle te houden, ik moet best lachen namelijk om die tips. Het idee is leuk maar in de praktijk kan het enorm anders lopen dan dat jij in gedachten hebt en het is juist belangrijk dat jij dan niet teveel van slag raakt want die kracht heb je gewoon te hard nodig op dat moment.
En dat bevallingsplan? Leuk voor het idee van houvast op dit moment maar echt, go with the flow van je baby, dat is een veel beter plan. Sterkte!
zondag 19 oktober 2014 06:53
Ik vond het twee keer redelijk pijnloos. Dat kàn ook De weeen waren niet heel comfortabel, maar ook niet echt pijnlijk. Een beetje zoals kramp in je voet, maar dan veel korter. Ik heb zelfs nog een weeenstorm gehad aan het eind, maar ook dat vond ik niet zo pijnlijk. Ik vond het beide keren geweldige ervaringen. Zou het zó nog een keer doen
Natuurlijk kun je het. Misschien vind je het zelfs leuk
Natuurlijk kun je het. Misschien vind je het zelfs leuk
zondag 19 oktober 2014 07:08
quote:misssuus schreef op 19 oktober 2014 @ 06:52:
En dat bevallingsplan? Leuk voor het idee van houvast op dit moment maar echt, go with the flow van je baby, dat is een veel beter plan. Sterkte!
Je hebt niet begrepen wat een bevallingsplan is. Er staan dingen in als 'ik wil geen stagaires aan mijn bed', of 'als ik onverwacht een ks krijg gaat man mee met de baby terwijl ik gehecht wordt'. Dat heeft niets met de 'flow van je baby' te maken, en het is ook geen planning zoals sommige mensen lijken te denken, maar een leidraad voor anderen hoe met jou om te gaan, zodat jij de regie houdt over je bevalling. En ja, ook de medische, en ja (bij mij in ieder geval) het wordt echt gelezen.
Dat gezegd hebbende nog twee tips:
1. Het valt me op dat ik heel vaak hoor bevallen is gewoon niet leuk", of mensen die zeggen ik vond het wel leuk. Hoe het voor jou gaat zijn weet je nog niet, maar "is" niet leuk is dus niet per definitie waar, ookal wordt het vaak zo gebracht.
2. Wees niet bang voor pijnbestrijding, en laat je goed informeren. Je hoort vaak dat pijnbestrijding gewoon mag als je dat nodig hebt. Dat is fijn, maar het mag (en kan) ook gewoon als je het wil.
En dat bevallingsplan? Leuk voor het idee van houvast op dit moment maar echt, go with the flow van je baby, dat is een veel beter plan. Sterkte!
Je hebt niet begrepen wat een bevallingsplan is. Er staan dingen in als 'ik wil geen stagaires aan mijn bed', of 'als ik onverwacht een ks krijg gaat man mee met de baby terwijl ik gehecht wordt'. Dat heeft niets met de 'flow van je baby' te maken, en het is ook geen planning zoals sommige mensen lijken te denken, maar een leidraad voor anderen hoe met jou om te gaan, zodat jij de regie houdt over je bevalling. En ja, ook de medische, en ja (bij mij in ieder geval) het wordt echt gelezen.
Dat gezegd hebbende nog twee tips:
1. Het valt me op dat ik heel vaak hoor bevallen is gewoon niet leuk", of mensen die zeggen ik vond het wel leuk. Hoe het voor jou gaat zijn weet je nog niet, maar "is" niet leuk is dus niet per definitie waar, ookal wordt het vaak zo gebracht.
2. Wees niet bang voor pijnbestrijding, en laat je goed informeren. Je hoort vaak dat pijnbestrijding gewoon mag als je dat nodig hebt. Dat is fijn, maar het mag (en kan) ook gewoon als je het wil.
zondag 19 oktober 2014 07:16
Mijn twee bevallingen zou ik ook zo overdoen. Natuurlijk doet het pijn, maar niet onoverkomelijk. Het belangrijkste wat je kunt dien is rustig blijven en heel goed en diep ademhalen. Die zuurstof die je daardoor krijgt is goed voor jou, je kindje en zorgt voor een voorspoedige ontsluiting.
Ik ben overigens niet ingeleid. Als ik die verhalen hoor en lees zijn dat 9 van de 10 keer heftigere bevallingen met weeenstromen, onvolledige ontsluitingen etc. Als het even niet hoeft zou ik dus 'het moment' afwachten, dan is je kindje en je lijf er immers klaar voor.
Sterkte met de laatste loodjes, je kunt het!
Ik ben overigens niet ingeleid. Als ik die verhalen hoor en lees zijn dat 9 van de 10 keer heftigere bevallingen met weeenstromen, onvolledige ontsluitingen etc. Als het even niet hoeft zou ik dus 'het moment' afwachten, dan is je kindje en je lijf er immers klaar voor.
Sterkte met de laatste loodjes, je kunt het!
