Zwanger
alle pijlers
Bloed in baarmoeder tijdens zwangerschap
vrijdag 31 oktober 2014 18:03
Hallo dames,
Misschien moet ik gewoon even mijn hart luchten.....
Verhaal kort : ik ben zwanger van mijn eerste ivf poging ( verstopte eileiders ).
Op 9 okt. Moest ik een test doen en deze bleek negatief, tijdens het bloedonderzoek op 10-10 bleek ik wel zwanger te zijn. Helemaal blij, maar ook ik heb eerder een miskraam gehad. Vorige week zaterdag best een hevige bloeding gehad, ik mocht met spoed een echo maken, waaruit bleek dat mijn tp nog een keer gedeeld was en ik zwanger bleek te zijn van een tweeling.
Ja en dan denk je alles gehad te hebben en vandaag weer een bloeding ( overigens geen buikpijn ) ik moest weer voor een echo komen, zij zag bloed in de baarmoeder.... Slik en kon geen embryo vinden en toen zij er 1 vond dacht ze dat deze geen hart actie had, maar niets bleek daarvan waar en het knipperde nog steeds gelukkig ook gauw vond zij de andere die ook nog knipperde en inmiddels waren ze al een stuk groter........
Alleen wist zij niet waar het bloed vandaan komt, en moet ik nu volgende week terugkomen. Weer een week wachten, alsof je hier allemaal wijzer van wordt.... Nou het is gewoon weer afwachten. Ik heb vandaag 2 baby pakjes gekocht zodat ze weten dat zij meer dan welkom zijn. ( ach je moet ergens je hoop instoppen ) maar mijn vraag is of mensen hiermee ervaring hebben....
Met bloedingen in de baarmoeder, ik dacht eerst misschien een drieling, maar dat kan eigenlijk niet...
Ik heb nu een beetje last van mijn eierstokken, maar goed ik heb ook cystes en ik denk dat het gevoelig is vanwege inwendige echo. Kortom ik word soms helemaal gek, echt genieten kan ik nog niet, terwijl ik wel 2 toppers zag zitten...
Bedankt dames, al is het maar dat je het gelezen hebt.... Ik ben mijn verhaal weer even kwijt.
Misschien moet ik gewoon even mijn hart luchten.....
Verhaal kort : ik ben zwanger van mijn eerste ivf poging ( verstopte eileiders ).
Op 9 okt. Moest ik een test doen en deze bleek negatief, tijdens het bloedonderzoek op 10-10 bleek ik wel zwanger te zijn. Helemaal blij, maar ook ik heb eerder een miskraam gehad. Vorige week zaterdag best een hevige bloeding gehad, ik mocht met spoed een echo maken, waaruit bleek dat mijn tp nog een keer gedeeld was en ik zwanger bleek te zijn van een tweeling.
Ja en dan denk je alles gehad te hebben en vandaag weer een bloeding ( overigens geen buikpijn ) ik moest weer voor een echo komen, zij zag bloed in de baarmoeder.... Slik en kon geen embryo vinden en toen zij er 1 vond dacht ze dat deze geen hart actie had, maar niets bleek daarvan waar en het knipperde nog steeds gelukkig ook gauw vond zij de andere die ook nog knipperde en inmiddels waren ze al een stuk groter........
Alleen wist zij niet waar het bloed vandaan komt, en moet ik nu volgende week terugkomen. Weer een week wachten, alsof je hier allemaal wijzer van wordt.... Nou het is gewoon weer afwachten. Ik heb vandaag 2 baby pakjes gekocht zodat ze weten dat zij meer dan welkom zijn. ( ach je moet ergens je hoop instoppen ) maar mijn vraag is of mensen hiermee ervaring hebben....
Met bloedingen in de baarmoeder, ik dacht eerst misschien een drieling, maar dat kan eigenlijk niet...
Ik heb nu een beetje last van mijn eierstokken, maar goed ik heb ook cystes en ik denk dat het gevoelig is vanwege inwendige echo. Kortom ik word soms helemaal gek, echt genieten kan ik nog niet, terwijl ik wel 2 toppers zag zitten...
Bedankt dames, al is het maar dat je het gelezen hebt.... Ik ben mijn verhaal weer even kwijt.
vrijdag 31 oktober 2014 18:07
vrijdag 31 oktober 2014 18:09
Ik had het bij mijn tweede dochter. Ik was een week of 7 zwanger en had een bloeding. Op de echo was een mooi hartje te zien, maar ook een holte met bloed in de baarmoeder. Het kon toen twee kanten uit, 50% kans dat het goed ging, 50% kans dat het vruchtje met het bloed mee naar buiten getrokken zou worden. Ik moest twee weken later terugkomen voor een nieuwe echo. In de tussentijd niet echt bloedverlies meer gehad en twee weken later was de holte met bloed nog maar heel klein. Op latere echo's helemaal niet meer te zien. Dochter is nu ruim 6.
vrijdag 31 oktober 2014 18:51
Ik had ook bloedverlies rond 5 weken zwangerschap.Ruim een week later op de echo een vruchtje te zien en elders in de baarmoeder de plek waar het bloed vandaan was gekomen. Daar kon nog meer bloed van komen, zei ze.
Geen last meer van gehad, en zwangerschap verloopt prima, bijna 3e trimester.
Vervelend voor je dat het allemaal niet vanzelf gaat en dat het dan ook nog zo spannend verloopt.
Hopelijk blijft het hierbij en kan je genieten van een prachtige tweelingzwangerschap.
Gefeliciteerd.
Geen last meer van gehad, en zwangerschap verloopt prima, bijna 3e trimester.
Vervelend voor je dat het allemaal niet vanzelf gaat en dat het dan ook nog zo spannend verloopt.
Hopelijk blijft het hierbij en kan je genieten van een prachtige tweelingzwangerschap.
Gefeliciteerd.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 31 oktober 2014 20:06
Ik heb t ook gehad. Ik ben ook via ivf zwanger geworden. Ik had overstimulatie en lichamelijk was het dus best zwaar (flink pijnlijke eierstokken). In week 7 ben ik heel veel bloed verloren en had ik vreselijke kramp. We dachten dus dat alles verloren was. Op vrijdag met ivf kliniek besproken dat ik maandag een echo zou krijgen, ze konden toch niks doen en het verhaal leek duidelijk. Toen we die maandag de echo zagen waren we heel verbaasd. Het kindje deed het prima, maar er zat een flink grote bloeding die vlak naast t vruchtje zat. Het was afwachten hoe het zou aflopen. Ik ben nog 3 weken elke week daar geweest en het bloeden werd steeds minder. En... De baby doet het nu geweldig!! Ik ben nu 25 weken zwanger en hij schopt volop, alles gaat prima. Het kan dus zeker goed gaan.
Waar de bloeding vandaan komt weten we niet, maar het heeft in ieder geval niets met het kindje te maken. De ivf kliniek zegt dat het mogelijk komt omdat de baarmoeder flink wat te voorduren kan hebben bij een ivf zwangerschap. Zo kan een hematoom ontstaan. Overigens was er na 12 weken niets meer op de echo te zien van de bloeding.
Veel succes, ik hoop echt voor je dat het goed afloopt!
Waar de bloeding vandaan komt weten we niet, maar het heeft in ieder geval niets met het kindje te maken. De ivf kliniek zegt dat het mogelijk komt omdat de baarmoeder flink wat te voorduren kan hebben bij een ivf zwangerschap. Zo kan een hematoom ontstaan. Overigens was er na 12 weken niets meer op de echo te zien van de bloeding.
Veel succes, ik hoop echt voor je dat het goed afloopt!
vrijdag 31 oktober 2014 23:19
@rainbow_84, bedankt voor je ervaring, geeft mij ook weer een beetje hoop... Pff wat kan het toch allemaal vermoeiend zijn. Ik hoop dat het gauw weg gaat en dat mijn hummels blijven zitten. Ook ik krijg nu wekelijks controle dus dat is wel fijn. Denk jij dat het verstandig is om te werken? Ik lees hier en daar bedrust.......... Maar kan het fout hebben.
Hopelijk zal alles goed verlopen, ik wens jou een verdere voorspoedige zwangerschap toe! Dat je over een week of 15 maar een engeltje in je armen mag sluiten.
Groetjes
Hopelijk zal alles goed verlopen, ik wens jou een verdere voorspoedige zwangerschap toe! Dat je over een week of 15 maar een engeltje in je armen mag sluiten.
Groetjes
zaterdag 1 november 2014 02:21
Hoi, ik probeerde net al te reageren maar ik kreeg een foutmelding, dus hopelijk krijg je mijn bericht nu niet 2x.
Ik hoop in ieder geval met je mee dat het gewoon goed gaat, en dank voor je lieve woorden!
Ik heb destijds het advies gekregen dat het geen kwaad kon om even rustiger aan te doen, dat hing ook samen met de overstimulatie klachten trouwens. Ik heb daarom in die periode met name thuis gewerkt en minder gewerkt in overleg met mn baas. Bij de VU gaven ze aan dat bedrust geen extra effect zou hebben, dus ik heb alleen rustiger aan gedaan. Wat voor jou werkt weet ik natuurlijk niet, ik kan eigenlijk alleen aangeven hoe het bij mij was en misschien heb je daar iets aan. Het belangrijkste was volgens het ZH dat het vruchtje sterk zou zijn en zich bleef ontwikkelen en vasthouden en daar heb je niet zoveel grip op helaas.
Wel stelden ze voor dat ik weer Utrogestan ging gebruiken (3x per dag 1). Dat moest ik blijven gebruiken zo lang ik bloedde. De gedachte daarachter was dat de baarmoeder bloed dat op de echo zichbaar was naar buiten wil werken en daarom krampen geeft. Utrogestan kan de baarmoeder rustiger maken waardoor er minder krampen zijn. Het bloed vloeit dan rustiger weg of kan worden opgenomen door het lichaam en dat vruchtje zou dan minder kans hebben om per ongeluk mee te gaan door al het geweld. Als het vruchtje niet sterk genoeg zou zijn kon het geen miskraam tegen gaan volgens de arts. Na 10 wk ben ik gestopt met de utro. Maar ik lees dat jij niet meer vloeit nu, dus geen idee of zoiets kan helpen. Je kan het natuurlijk altijd vragen.. In ieder geval is het echt een spannende tijd.
Genieten is lastig als het zo spannend is, maar besef dat iedere week die je verder komt de kans dat het mis gaat weer (veel) verder afneemt.
Ik hoop in ieder geval met je mee dat het gewoon goed gaat, en dank voor je lieve woorden!
Ik heb destijds het advies gekregen dat het geen kwaad kon om even rustiger aan te doen, dat hing ook samen met de overstimulatie klachten trouwens. Ik heb daarom in die periode met name thuis gewerkt en minder gewerkt in overleg met mn baas. Bij de VU gaven ze aan dat bedrust geen extra effect zou hebben, dus ik heb alleen rustiger aan gedaan. Wat voor jou werkt weet ik natuurlijk niet, ik kan eigenlijk alleen aangeven hoe het bij mij was en misschien heb je daar iets aan. Het belangrijkste was volgens het ZH dat het vruchtje sterk zou zijn en zich bleef ontwikkelen en vasthouden en daar heb je niet zoveel grip op helaas.
Wel stelden ze voor dat ik weer Utrogestan ging gebruiken (3x per dag 1). Dat moest ik blijven gebruiken zo lang ik bloedde. De gedachte daarachter was dat de baarmoeder bloed dat op de echo zichbaar was naar buiten wil werken en daarom krampen geeft. Utrogestan kan de baarmoeder rustiger maken waardoor er minder krampen zijn. Het bloed vloeit dan rustiger weg of kan worden opgenomen door het lichaam en dat vruchtje zou dan minder kans hebben om per ongeluk mee te gaan door al het geweld. Als het vruchtje niet sterk genoeg zou zijn kon het geen miskraam tegen gaan volgens de arts. Na 10 wk ben ik gestopt met de utro. Maar ik lees dat jij niet meer vloeit nu, dus geen idee of zoiets kan helpen. Je kan het natuurlijk altijd vragen.. In ieder geval is het echt een spannende tijd.
Genieten is lastig als het zo spannend is, maar besef dat iedere week die je verder komt de kans dat het mis gaat weer (veel) verder afneemt.
zaterdag 1 november 2014 07:12
Hier vorig jaar verschillende bloedingen gehad tijdens de eerst paar weken. Aangezien wij na de tp ver weg op vakantie waren gegaan heb ik geen echo gehad, dus hoe het er van binnen uit zag geen idee. Nu moet ik wel zeggen dat ik heel erg misselijk was en blijf en daarbij nog een aantal zwangerschap klachten had. Wij hebben toen samen besloten dat we het wel zagen hoe en wat als we teug kwamen. Wat bleek de gynaecoloog had gelijk het hartje al gezien. Ik heb trouwens na 8 weken geen bloedig meer gehad op een na maar dat was met 18 weken.
Ik ken via prikbitch best veel verhalen van meiden die IVF hebben gedaan die in het eerste deel bloedingen kregen. Zelf meiden waarbij heel her bed onder zat met bloed. Zolang ze erg geen buikpijn van kregen eigenlijk altijd wel goed afgelopen.
Gefeliciteerd en probeer van het goede uit te gaan. Oh ja ik ben met die bollen gestopt vorig jaar met 5 weken en het is goed gegaan.
Ik ken via prikbitch best veel verhalen van meiden die IVF hebben gedaan die in het eerste deel bloedingen kregen. Zelf meiden waarbij heel her bed onder zat met bloed. Zolang ze erg geen buikpijn van kregen eigenlijk altijd wel goed afgelopen.
Gefeliciteerd en probeer van het goede uit te gaan. Oh ja ik ben met die bollen gestopt vorig jaar met 5 weken en het is goed gegaan.
zaterdag 1 november 2014 09:19
@rainbow_84, bedankt weer voor je duidelijke verhaal ik ga zeker rustig aan doen, al deed ik dat eigenlijk vanaf het begin al. Ik moet gewoon blijven hopen dat het goed blijft gaan. Mijn vriend wordt er alleen maar zenuwachtig van dus ik laat hem maar zoveel mogelijk met rust.
Ik hoop gewoon dat dit zo mag zijn.
Ik moet maandag terugkomen, dus ik zal het eens voorstellen. En het bloeden is op dit moment gestopt maar ik had zaterdag hevige bloeding ( gelijk gaan liggen ) en vrijdag ook maar dan heviger ( ook zoveel mogelijk gelegen ).
@leoni bedankt voor je ervaring, ik hoop het ook echt. Hoe is het met jou zwangerschap op dit moment ? Ik zal ook hoop houden.
Liefs
Ik hoop gewoon dat dit zo mag zijn.
Ik moet maandag terugkomen, dus ik zal het eens voorstellen. En het bloeden is op dit moment gestopt maar ik had zaterdag hevige bloeding ( gelijk gaan liggen ) en vrijdag ook maar dan heviger ( ook zoveel mogelijk gelegen ).
@leoni bedankt voor je ervaring, ik hoop het ook echt. Hoe is het met jou zwangerschap op dit moment ? Ik zal ook hoop houden.
Liefs
dinsdag 18 november 2014 08:26
@rainbow_84
Hoi,
Ja het gaat echt heel erg klote......
De bloeding was gestopt en hij was ook nergens meer te zien, de kindjes groeide heel goed.... maar helaas heb ik vrijdag te horen gekregen dat zij er beide mee zijn gestopt. Aan de metingen te zien waren ze bij 9 weken gestopt...
Echt een domper , hart weer gebroken.......... En de onzekerheid dat het ooit nog goed komt wordt steeds groter.
Gisteren heb ik nog een onderzoek gehad, en daarbij was het echt voorbij. A.s. donderdag laat ik ze weghalen door behulp van een curretage... Ik kom net uit het ziekenhuis of die narcose enz. door kan gaan.
Ik mocht natuurlijk de natuur afwachten, maar bij mijn vorige miskraam duurde het ook 6 weken voordat het er pas uit kwam... En eerlijk gezegd, dan weet je nooit wanneer het klaar is.
Ik ben intens verdrietig, snap niet wat ik verkeerd heb gedaan.... soms denk ik heb ik iets verkeerds gegeten.... pff je kan je zelf zo de schuld geven van alles.....
Maar het is weer een fase waar ik doorheen moet..... Blijft gewoon heel erg K... maar ja ik wil niet opgeven, want ik wil het zo erg graag....
Hoe is het verder met jou??
En bedankt voor je belangstelling...
groetjes..
Hoi,
Ja het gaat echt heel erg klote......
De bloeding was gestopt en hij was ook nergens meer te zien, de kindjes groeide heel goed.... maar helaas heb ik vrijdag te horen gekregen dat zij er beide mee zijn gestopt. Aan de metingen te zien waren ze bij 9 weken gestopt...
Echt een domper , hart weer gebroken.......... En de onzekerheid dat het ooit nog goed komt wordt steeds groter.
Gisteren heb ik nog een onderzoek gehad, en daarbij was het echt voorbij. A.s. donderdag laat ik ze weghalen door behulp van een curretage... Ik kom net uit het ziekenhuis of die narcose enz. door kan gaan.
Ik mocht natuurlijk de natuur afwachten, maar bij mijn vorige miskraam duurde het ook 6 weken voordat het er pas uit kwam... En eerlijk gezegd, dan weet je nooit wanneer het klaar is.
Ik ben intens verdrietig, snap niet wat ik verkeerd heb gedaan.... soms denk ik heb ik iets verkeerds gegeten.... pff je kan je zelf zo de schuld geven van alles.....
Maar het is weer een fase waar ik doorheen moet..... Blijft gewoon heel erg K... maar ja ik wil niet opgeven, want ik wil het zo erg graag....
Hoe is het verder met jou??
En bedankt voor je belangstelling...
groetjes..
dinsdag 18 november 2014 23:24
Jeetje Nomi, wat ontzettend oneerlijk en naar. Ik vind het echt heel rot voor je en had zo gehoopt dat het goed ging. Hopelijk kan je het verlies een plekje geven. Ik hoop ook dat je goed hersteld van de curretage, het is niet niks allemaal en heel verdrietig. En zeker nu je aangeeft dat je het al een keer hebt meegemaakt.. Echt heel naar allemaal..
Maar hou moed, over een paar maanden kan de wereld er weer heel anders uit zien al is dat nu echt een dooddoener die je vast niet wil horen.
Verwijt je zelf niets want er is echt helemaal niets wat je had kunnen doen om dit te voorkomen!
Ik begrijp je beslissing om nu curettage te doen heel goed. Voor deze zwangerschap ben ik spontaan zwanger geweest en plotseling klopte het hartje niet meer bij 11 wk. ik heb toen ook direct besloten dat ik een curettage wilde. Voor mijn gevoel kon ik daarna pas weer verder, hoe lastig ook. Hoewel het emotioneel vreselijk is vond ik het lichamelijk meegevallen. Maar het afscheid nemen in de dagen daarvoor van iets wat zó ontzettend gewenst en welkom was, is verschrikkelijk.
En natuurlijk daarna ook weer de onzekerheid daarna.. Ik wens je echt heel veel sterkte en ik hoop dat voor jou de ingreep op zich ook zal 'meevallen' (klinkt beetje raar maar je begrijpt hopelijk hoe ik het bedoel).
Mocht je nog dingen wil weten over de ingreep ofzo kan je het altijd vragen en er is ook een topic over weer zwanger worden na een miskraam waar ik na een tijdje wel weer eens op meegelezen heb en wel wat aan had destijds. Misschien heb je daar nu helemaal geen behoefte aan maar ik wilde het toch even zeggen.
je vraagt hoe het nu met mij gaat, ik vind het lastig om te zeggen gezien jouw situatie nu, maar het gaat goed en we genieten eindelijk nu. Ergens hoop ik dat het je ook hoop kan geven: 6 weken na de miskraam ben ik het ivf traject begonnen en het resultaat is deze zwangerschap.
Heel veel sterkte en hou je taai donderdag
Maar hou moed, over een paar maanden kan de wereld er weer heel anders uit zien al is dat nu echt een dooddoener die je vast niet wil horen.
Verwijt je zelf niets want er is echt helemaal niets wat je had kunnen doen om dit te voorkomen!
Ik begrijp je beslissing om nu curettage te doen heel goed. Voor deze zwangerschap ben ik spontaan zwanger geweest en plotseling klopte het hartje niet meer bij 11 wk. ik heb toen ook direct besloten dat ik een curettage wilde. Voor mijn gevoel kon ik daarna pas weer verder, hoe lastig ook. Hoewel het emotioneel vreselijk is vond ik het lichamelijk meegevallen. Maar het afscheid nemen in de dagen daarvoor van iets wat zó ontzettend gewenst en welkom was, is verschrikkelijk.
En natuurlijk daarna ook weer de onzekerheid daarna.. Ik wens je echt heel veel sterkte en ik hoop dat voor jou de ingreep op zich ook zal 'meevallen' (klinkt beetje raar maar je begrijpt hopelijk hoe ik het bedoel).
Mocht je nog dingen wil weten over de ingreep ofzo kan je het altijd vragen en er is ook een topic over weer zwanger worden na een miskraam waar ik na een tijdje wel weer eens op meegelezen heb en wel wat aan had destijds. Misschien heb je daar nu helemaal geen behoefte aan maar ik wilde het toch even zeggen.
je vraagt hoe het nu met mij gaat, ik vind het lastig om te zeggen gezien jouw situatie nu, maar het gaat goed en we genieten eindelijk nu. Ergens hoop ik dat het je ook hoop kan geven: 6 weken na de miskraam ben ik het ivf traject begonnen en het resultaat is deze zwangerschap.
Heel veel sterkte en hou je taai donderdag
woensdag 19 november 2014 08:30
Dank je wel lieve @rainbow_84!
Het is ook niet makkelijk om van 2 hummeltjes afscheid te moeten nemen..
Ik heb ze natuurlijk al heel vaak gezien, dus je bent toch een "trotse moeder" op dat moment en ja het zijn onze wonders. Ik zit niet op tegen die curretage ik ben inmiddels niet meer zo kleinzerig na alle onderzoeken enz. Dus ik weet ook dat ik dit aankan. En die buikpijn bij de vorige miskraam wil ik ook niet meer. Ik wil nu niets voelen en vooral even niets zien. De vorige keer dacht ik steeds van oh en nu is het eruit maar toen bleek er ook steeds wat zitten en toen hebben ze het er zo uitgetrokken zonder enige verdoving ( lang verhaal ) maar dat was geen pretje.
Ik probeer ook positief te zijn, want mijn jongste zusje is op dit moment ook zwanger en ik wil dat zij ook niet onzeker raakt wat zij steeds bij haar zus ziet. Dus uiteindelijk sta ik andere te troosten. Ik heb mij er ook bij neergelegd het mocht gewoon niet zo zijn, en wat jij zegt de volgende keer misschien weer, alleen zal ik dan een cryo terugplaatsing hebben.
Ik ben juist blij dat het goed gaat met je, je gunt dit toch niemand...
Ik hou mij gewoon vast aan jou woorden en ik blijf positief ondanks dat ik even moet huilen.
Ze zeggen toch altijd " wat je niet dood maakt, maakt je sterker " en dat wil ik ook vasthouden. Ik blijf geloven en ik hoop dat ik ooit een knap kind in mijn handen krijg, die zo hard jankt dat ik zeker weet dat het waar is!
Ik kan gelukkig de afleiding zoeken in mijn werk en morgen zullen wij het weer gaan afsluiten.
Ik wens jou een hele goede zwangerschap en een heel mooi en heel gezond kind. Ook jij verdient dat net als elke moeder die deze wens heeft.
Ik hou je op de hoogte.
Liefs!
Het is ook niet makkelijk om van 2 hummeltjes afscheid te moeten nemen..
Ik heb ze natuurlijk al heel vaak gezien, dus je bent toch een "trotse moeder" op dat moment en ja het zijn onze wonders. Ik zit niet op tegen die curretage ik ben inmiddels niet meer zo kleinzerig na alle onderzoeken enz. Dus ik weet ook dat ik dit aankan. En die buikpijn bij de vorige miskraam wil ik ook niet meer. Ik wil nu niets voelen en vooral even niets zien. De vorige keer dacht ik steeds van oh en nu is het eruit maar toen bleek er ook steeds wat zitten en toen hebben ze het er zo uitgetrokken zonder enige verdoving ( lang verhaal ) maar dat was geen pretje.
Ik probeer ook positief te zijn, want mijn jongste zusje is op dit moment ook zwanger en ik wil dat zij ook niet onzeker raakt wat zij steeds bij haar zus ziet. Dus uiteindelijk sta ik andere te troosten. Ik heb mij er ook bij neergelegd het mocht gewoon niet zo zijn, en wat jij zegt de volgende keer misschien weer, alleen zal ik dan een cryo terugplaatsing hebben.
Ik ben juist blij dat het goed gaat met je, je gunt dit toch niemand...
Ik hou mij gewoon vast aan jou woorden en ik blijf positief ondanks dat ik even moet huilen.
Ze zeggen toch altijd " wat je niet dood maakt, maakt je sterker " en dat wil ik ook vasthouden. Ik blijf geloven en ik hoop dat ik ooit een knap kind in mijn handen krijg, die zo hard jankt dat ik zeker weet dat het waar is!
Ik kan gelukkig de afleiding zoeken in mijn werk en morgen zullen wij het weer gaan afsluiten.
Ik wens jou een hele goede zwangerschap en een heel mooi en heel gezond kind. Ook jij verdient dat net als elke moeder die deze wens heeft.
Ik hou je op de hoogte.
Liefs!
donderdag 20 november 2014 00:02
nomi heel veel sterkte morgen!
Je klinkt nuchter en sterk, dat gaat je zeker helpen. En het komt zeker goed met je wensen, voor nu moet je daar op vertrouwen.
Als dit allemaal achter de rug is komt weer de volgende stap! Een cryo tp is op zich niet heel ongunstig toch? Dat scheelt weer hormonen en prikken en een punctie en ik begreep van artsen dat ze daar inmiddels zelfs zoveel voordelen in zien dat ze in Zweden (waar ze ook vrij ver zijn dacht ik) zelfs bijna alleen nog maar cryo terugplaatsingen doen. Hoewel t natuurlijk altijd van kwaliteit afhangt en t ontdooien.
Super lief dat je zelfs nu nog aan je zusje denkt. Hopelijk kunnen ze jou ook goed steunen nu!
Je klinkt nuchter en sterk, dat gaat je zeker helpen. En het komt zeker goed met je wensen, voor nu moet je daar op vertrouwen.
Als dit allemaal achter de rug is komt weer de volgende stap! Een cryo tp is op zich niet heel ongunstig toch? Dat scheelt weer hormonen en prikken en een punctie en ik begreep van artsen dat ze daar inmiddels zelfs zoveel voordelen in zien dat ze in Zweden (waar ze ook vrij ver zijn dacht ik) zelfs bijna alleen nog maar cryo terugplaatsingen doen. Hoewel t natuurlijk altijd van kwaliteit afhangt en t ontdooien.
Super lief dat je zelfs nu nog aan je zusje denkt. Hopelijk kunnen ze jou ook goed steunen nu!
vrijdag 21 november 2014 08:11
Dank je wel voor je sterke woorden rainbow_84. Het was gisteren een lange lange dag. Toen ik aankwam kreeg ik te horen dat er een spoed operatie was. Dus ik heb bijna 5 uur voor mij uit zitten staren voor ik aan de beurt was. Ik was er om 8:30 en mocht pas tegen 18:30 naar huis.. Ik bloed nu wel redelijk veel, maar ze zei dat het wel kon na een tweeling. Gelukkig mag ik voor de kerst al terugkomen voor een controle ( ik denk dat ze een zwak voor me hebben haha) maar ze vonden dat ik ook echt positief bleef ondanks het grote verdriet. Maar ja zonder hun was ik niet eens zwanger geweest en heb ik toch echt een kans gehad om een moeder te worden. Ik ga tot het uiterste gaatje want ik wil dit zo erg graag. Gelukkig mocht mijn zusje gister ook voor een echo en daarbij was alles goed en zij is nu ruim 12 weken. Mijn moeder was ontroostbaar, maar het is ook allemaal zo dubbel. Maar ja ik ga gewoon weer voor een volgende keer en ik heb daar de artsen beloofd dat ze me alleen terugzien met hoge pers weeën ... Kijken of ze me dan nog aardig vinden 
...
Nou meis, hou je haaks laat af en toe horen hoe het met je beeb is. Ik wil gewoon blijven horen dat het goed gaat komen en dan hopelijk staat er volgend jaar rond deze tijd ook bij mij beschuit met muisjes op tafel ik heb er al trek in !!
Heel veel geluk en gezondheid
... Nou meis, hou je haaks laat af en toe horen hoe het met je beeb is. Ik wil gewoon blijven horen dat het goed gaat komen en dan hopelijk staat er volgend jaar rond deze tijd ook bij mij beschuit met muisjes op tafel ik heb er al trek in !!
Heel veel geluk en gezondheid
