Zwanger
alle pijlers
De laatste loodjes
maandag 5 december 2016 15:11
Om maar gelijk in huis te vallen,
ik ben over ongeveer 7 weekjes uitgerekend en ik heb mijn zwangerschap nou niet echt ervaren als een 'leuke' zwngerschap.
Naast het feit dat ik niet zo makkelijk dingen uit handen kan geven en een controlfreek ben, hebben mensen het mij af en toe niet makkelijk gemaakt.
Schoonfamilie waar ik ruzie mee heb en een vriend die alles voor zich uitschuift.
Ik ben niet bewust zwanger geworden. Mijn vriend en ik hebben bijna vier jaar een relatie en wonen al drie jaar samen.
Wij zijn alle twee jong maar hebben altijd tegen elkaar gezegd dat als het mocht gebeuren, wij het dan houden.
Alles is er om een kindje op te voeden. Financieel is het goed, huis gekocht en relatie is (meestal) stabiel.
Ik ben al jaren bezig met de juiste anti conceptie te vinden. Na lang zoeken en alles gebrobeerd te hebben, heeft de gynaecoloog mij weten te vertellen dat ik niet tegen hormonen kan en dat alleen de condoom een oplossing is. Naar een klein jaartje ben ik dan toch zwanger geworden...( iedereen begrijpt vast wel dat de condoom niet altijd aanwezig was )
Nu ik nog maar zeven weekjes heb om alles op orde te hebben begint het mij echt mateloos te irriteren dat mijn vriend denkt dat hij alle tijd heeft.
Om een voorbeeld te geven,
- Hij vond het onzin om voor de 20e al te kijken naar baby spulletjes en evt al te beginnen met de kinderkamer. Deze is dus nog niet af!
- Hij begrijpt niet dat je het ongeboren vrucht moet erkennen. Is volgend hem nergens voor nodig en onzin. ( uiteindelijk heb ik alles geregeld en hem mee gesleurd naar het gemeente huis, anders was dat nu nog niet gedaan)
- Hij wil niet trouwen of iets regelen met de notaris...terwijl ik dat al lang geregeld wou hebben!!
Nu ben ik al maanden bezig om hem duidelijk te maken dat het WEL belangrijk is en dat hij nu echt actie moet ondernemen.
Het liefst wordt ik natuurlijk heel romantisch ten huwelijk gevraagd, maar dat zit er niet in. Gescheiden ouders en een huwelijk is voor hem niks waard. Dat snap ik...maar ik heb hem voorgesteld om te trouwen ( zonder familie, zonder poespas, zonder pak/jurk, zonder feest) puur alleen zodat het dan in een keer geregeld is. Ook daar doet hij moeilijk over.
Bij mij zit het zo hoog dat ik hem nu negeer...ik zou het liefst weg willen en tot rust willen komen. Ik heb veel stress en huil veel omdat ik totaal geen invloed heb op hem en zijn gedrag.
Ik heb het hem gevraagd waarom hij altijd alles voor zich uitschuift en waarom hij niet de moeite wilt doen om alles optijd te regelen, helaas krijg ik daar nu nog steeds geen antwoord op.
Niemand weet dit eigenlijk en voel me erg alleen. Ik zou het liefst de laatste weken in rust willen doorbrengen maar er is niemand waar ik naar toe kan om me op te laden.
Ik merk ook dat dit niet goed is voor de baby, hij is erg druk en ik maak mij serieus zorgen om de bevalling ( ben bang dat hij te vroeg geboren wordt)
Ik heb het tot nu toe nog nooit met de verloskundige hier over gehad, maar ik ga dat de aankomende week toch doen.
Ik ben heel bang dat mijn kindje hier veel last van heeft (gehad).
Iemand die zich hier in herkent? Iemand die weet hoe je het wél moet aanpakken?
ik ben over ongeveer 7 weekjes uitgerekend en ik heb mijn zwangerschap nou niet echt ervaren als een 'leuke' zwngerschap.
Naast het feit dat ik niet zo makkelijk dingen uit handen kan geven en een controlfreek ben, hebben mensen het mij af en toe niet makkelijk gemaakt.
Schoonfamilie waar ik ruzie mee heb en een vriend die alles voor zich uitschuift.
Ik ben niet bewust zwanger geworden. Mijn vriend en ik hebben bijna vier jaar een relatie en wonen al drie jaar samen.
Wij zijn alle twee jong maar hebben altijd tegen elkaar gezegd dat als het mocht gebeuren, wij het dan houden.
Alles is er om een kindje op te voeden. Financieel is het goed, huis gekocht en relatie is (meestal) stabiel.
Ik ben al jaren bezig met de juiste anti conceptie te vinden. Na lang zoeken en alles gebrobeerd te hebben, heeft de gynaecoloog mij weten te vertellen dat ik niet tegen hormonen kan en dat alleen de condoom een oplossing is. Naar een klein jaartje ben ik dan toch zwanger geworden...( iedereen begrijpt vast wel dat de condoom niet altijd aanwezig was )
Nu ik nog maar zeven weekjes heb om alles op orde te hebben begint het mij echt mateloos te irriteren dat mijn vriend denkt dat hij alle tijd heeft.
Om een voorbeeld te geven,
- Hij vond het onzin om voor de 20e al te kijken naar baby spulletjes en evt al te beginnen met de kinderkamer. Deze is dus nog niet af!
- Hij begrijpt niet dat je het ongeboren vrucht moet erkennen. Is volgend hem nergens voor nodig en onzin. ( uiteindelijk heb ik alles geregeld en hem mee gesleurd naar het gemeente huis, anders was dat nu nog niet gedaan)
- Hij wil niet trouwen of iets regelen met de notaris...terwijl ik dat al lang geregeld wou hebben!!
Nu ben ik al maanden bezig om hem duidelijk te maken dat het WEL belangrijk is en dat hij nu echt actie moet ondernemen.
Het liefst wordt ik natuurlijk heel romantisch ten huwelijk gevraagd, maar dat zit er niet in. Gescheiden ouders en een huwelijk is voor hem niks waard. Dat snap ik...maar ik heb hem voorgesteld om te trouwen ( zonder familie, zonder poespas, zonder pak/jurk, zonder feest) puur alleen zodat het dan in een keer geregeld is. Ook daar doet hij moeilijk over.
Bij mij zit het zo hoog dat ik hem nu negeer...ik zou het liefst weg willen en tot rust willen komen. Ik heb veel stress en huil veel omdat ik totaal geen invloed heb op hem en zijn gedrag.
Ik heb het hem gevraagd waarom hij altijd alles voor zich uitschuift en waarom hij niet de moeite wilt doen om alles optijd te regelen, helaas krijg ik daar nu nog steeds geen antwoord op.
Niemand weet dit eigenlijk en voel me erg alleen. Ik zou het liefst de laatste weken in rust willen doorbrengen maar er is niemand waar ik naar toe kan om me op te laden.
Ik merk ook dat dit niet goed is voor de baby, hij is erg druk en ik maak mij serieus zorgen om de bevalling ( ben bang dat hij te vroeg geboren wordt)
Ik heb het tot nu toe nog nooit met de verloskundige hier over gehad, maar ik ga dat de aankomende week toch doen.
Ik ben heel bang dat mijn kindje hier veel last van heeft (gehad).
Iemand die zich hier in herkent? Iemand die weet hoe je het wél moet aanpakken?
maandag 5 december 2016 15:21
Maak je niet zo druk! Waarom moet je eigenlijk perse trouwen? Mannen zijn gewoon wat makkelijker in dat soort dingen. Voor hem is het ook veel verandering waar die aan moet wennen. Denk dat je jezelf echt aan het gek maken ben. Praat met hem erover dat je graag wil dat die de kinderkamer afmaakt. Maar maak voor jezelf geen problemen over niks, want stress is zeker niet goed voor je zwangerschap.
En het is wel herkenbaar! Denk dat veel meer moeders dit herkennen. Hoe dichter de bevallingsdatum nadert, hoe meer je je zorgen gaat maken. Maar onthou dat je sommige dingen echt los moet laten...
En het is wel herkenbaar! Denk dat veel meer moeders dit herkennen. Hoe dichter de bevallingsdatum nadert, hoe meer je je zorgen gaat maken. Maar onthou dat je sommige dingen echt los moet laten...
maandag 5 december 2016 15:22
Het zijn niet de mensen die het jou moeilijk maken, maar dat ben je natuurlijk zelf. Jij kunt hen echt niet veranderen maar jezelf wel. Dus in die hoek moet je het zoeken.
Je zegt zelf al dat je een controlfreak bent en nu probeer je iedereen te dwingen de dingen te doen zoals jij het wilt. Dat gaat niet, zoals je merkt. Probeer het los te laten, de wereld vergaat echt niet als de dingen anders gaan dan jij wilt.
Je zegt zelf al dat je een controlfreak bent en nu probeer je iedereen te dwingen de dingen te doen zoals jij het wilt. Dat gaat niet, zoals je merkt. Probeer het los te laten, de wereld vergaat echt niet als de dingen anders gaan dan jij wilt.
maandag 5 december 2016 15:27
Pff klinkt als Veel drama tussen jullie... probeer dingen te doen om je te ontspannen, bijvoorbeeld een stuk wandelen, yoga, meditatie of een serie kijken op de bank.
Wat moet er nog echt gebeuren voor de kleine er is? Trouwen is bv geen must, een nieuwe kleur op de muur in de baby kamer ook niet. Hoe ver ben je met de kamer? Heb je al wel een wieg en dekentjes?
Wat moet er nog echt gebeuren voor de kleine er is? Trouwen is bv geen must, een nieuwe kleur op de muur in de baby kamer ook niet. Hoe ver ben je met de kamer? Heb je al wel een wieg en dekentjes?
maandag 5 december 2016 15:31
Er zijn meer manieren dan de jouwe. Jij dwingt hem nu tot wat jij denkt dat goed is, maar het is natuurlijk ook prima als je een kinderkamer pas na de 20 weken gereed maakt. En het is ook heel prima als je de erkenning pas later regelt. En hem overtuigen van het aangaan van een samenlevingscontract en testament, zou ook een manier zijn om alles goed geregeld te hebben (ipv perse willen trouwen). Kortom, probeer ook wat wate bij de wijn te doen.
En blijf praten over wat je belangrijk vindt en waarom, wamt negeren gaat je al helemaal niet helpen. Hoe wil je dat staks doen als de kleine er is en jullie een meningsverschil hebben over de opvoeding, ga je dan ook op negeerstand?
En blijf praten over wat je belangrijk vindt en waarom, wamt negeren gaat je al helemaal niet helpen. Hoe wil je dat staks doen als de kleine er is en jullie een meningsverschil hebben over de opvoeding, ga je dan ook op negeerstand?
maandag 5 december 2016 15:32
Maak zelf een afspraak bij de notaris voor jullie samen, en sleep hem mee. Voor mij part met een smoes. Je hebt een samenlevingscontract en testamenten om over na te denken. Niet over discussiëren, gewoon doen. Eenmaal daar kan de notaris je vriend wel vertellen waarom het belangrijk is bepaalde zaken goed te regelen. (Huis/erfrecht/etc.)
Schakel een familie/vriend(in) in voor hulp bij het afmaken van de babykamer. Kans is aanwezig dat jouw vriend zich dan bezwaard/geroepen voelt, en komt meehelpen. Misschien ook niet. Maar dan is de kamer klaar en voor jou de stress minder.
Je zult waarschijnlijk er vaker tegen aan gaan lopen, dat wanneer jij niets regelt, dat er ook niets gebeurd.
Trouwen: naast het rookgordijn van jurk, ringen, e.d., gaat het om het volgende:
of je trouw wilt beloven alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt Partner en ik zijn niet voor de wet getrouwd, maar hebben alles zodanig bij de notaris geregeld. Ik noem partner dus ook mijn man.
Schakel een familie/vriend(in) in voor hulp bij het afmaken van de babykamer. Kans is aanwezig dat jouw vriend zich dan bezwaard/geroepen voelt, en komt meehelpen. Misschien ook niet. Maar dan is de kamer klaar en voor jou de stress minder.
Je zult waarschijnlijk er vaker tegen aan gaan lopen, dat wanneer jij niets regelt, dat er ook niets gebeurd.
Trouwen: naast het rookgordijn van jurk, ringen, e.d., gaat het om het volgende:
of je trouw wilt beloven alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt Partner en ik zijn niet voor de wet getrouwd, maar hebben alles zodanig bij de notaris geregeld. Ik noem partner dus ook mijn man.
maandag 5 december 2016 15:35
Nee, ik begrijp niet vast wel hoe dat het condoom niet altijd aanwezig is. Vriend en ik hebben ook een tijd met condoom moeten doen ivm medische redenen, en die was bij ons 100% van de tijd toch echt wel aanwezig hoor.
Maar goed, niet dat dat verder uitmaakt, kindje is welkom en je kan ervoor zorgen.
Wat je vriend betreft, ik snap je irritatie heel goed maar ik denk dat dit gewoon is hoe hij is als persoon en er niet veel verandering in gaat komen. Was hij de voorgaande 4 jaren ook al zo laks? Neem aan dat deze karaktereigenschap niet uit de lucht is komen vallen.
Ik zou mn battles wijselijk kiezen; en alleen de echt nodige dingen regelen. Heel veel stellen krijgen ongetrouwd een kindje.
Ik zou je wel aanraden het met je verloskundige te bespreken en ik hoop dat je wat rust vindt en goed je bevalling ingaat! Veel sterkte met de laatste weken!
Maar goed, niet dat dat verder uitmaakt, kindje is welkom en je kan ervoor zorgen.
Wat je vriend betreft, ik snap je irritatie heel goed maar ik denk dat dit gewoon is hoe hij is als persoon en er niet veel verandering in gaat komen. Was hij de voorgaande 4 jaren ook al zo laks? Neem aan dat deze karaktereigenschap niet uit de lucht is komen vallen.
Ik zou mn battles wijselijk kiezen; en alleen de echt nodige dingen regelen. Heel veel stellen krijgen ongetrouwd een kindje.
Ik zou je wel aanraden het met je verloskundige te bespreken en ik hoop dat je wat rust vindt en goed je bevalling ingaat! Veel sterkte met de laatste weken!
maandag 5 december 2016 15:39
Lijkt me niet echt bevorderlijk voor de relatie wat ananas adviseert, zoals kwartje ook schrijft zijn er meerdere manieren als de jouwe. Hebben jullie er al wel echt een goed gesprek over gehad of zeg je wat hij moet doen en wordt je boos/verdrietig als hij iets anders wil waardoor het gesprek niet meer doorgezet kan worden?
Ik vind een kinderkamer voor de 20 weken al klaar maken ook onzin. Ik ben nu 1 week minder ver dan jou en de kamer is nog niet klaar, wel zijn de meeste spullen binnen en wil ik het nu graag afronden. Denk dat we over een week of 3 alles echt af hebben.
Daarnaast snap ik ook echt niet dat een condoom niet altijd aanwezig is, je hebt zelf bewust gekozen onveilige sex te hebben en ik neem aan dat je wist dat je daar zwanger van kan worden... maar goed, dat is oude koeien uit de sloot halen.
Ik vind een kinderkamer voor de 20 weken al klaar maken ook onzin. Ik ben nu 1 week minder ver dan jou en de kamer is nog niet klaar, wel zijn de meeste spullen binnen en wil ik het nu graag afronden. Denk dat we over een week of 3 alles echt af hebben.
Daarnaast snap ik ook echt niet dat een condoom niet altijd aanwezig is, je hebt zelf bewust gekozen onveilige sex te hebben en ik neem aan dat je wist dat je daar zwanger van kan worden... maar goed, dat is oude koeien uit de sloot halen.
maandag 5 december 2016 15:42
nog 7 weken, dat is bijna twee maanden. Wij begonnen toen pas met het uitzoeken van de spullen van de babykamer. En geloof me, alles stond er bij 37 weken. De tijd dat je thuis mag bevallen. Dus relax.
Je vriend zal altijd wel zo geweest zijn en dat ga je niet 1 2 3 veranderen. Net zo min dat jij je controlfreak-ego niet zo maar kan onderdrukken.
Probeer het allemaal eens wat los te laten. Zaken kan je niet altijd dwingen en regelen. Jouw manier van doen is echt niet altijd beter dan die van je partner. Want waarom moet je voor week 33 de vrucht al erkend hebben? Wel zo handig om dit voor de geboorte te doen, maar geen verplichting.
Hebben jullie niet besproken VOORDAT jullie gingen samen wonen dat er wel/geen samenlevingscontract moet komen?
Eén tip, hoe meer jij gaat pushen en zeuren hoe meer hij met z'n hakken in het zand gaat staan. Dat lijkt mij niet de manier om tot een goede oplossing te komen.
Je vriend zal altijd wel zo geweest zijn en dat ga je niet 1 2 3 veranderen. Net zo min dat jij je controlfreak-ego niet zo maar kan onderdrukken.
Probeer het allemaal eens wat los te laten. Zaken kan je niet altijd dwingen en regelen. Jouw manier van doen is echt niet altijd beter dan die van je partner. Want waarom moet je voor week 33 de vrucht al erkend hebben? Wel zo handig om dit voor de geboorte te doen, maar geen verplichting.
Hebben jullie niet besproken VOORDAT jullie gingen samen wonen dat er wel/geen samenlevingscontract moet komen?
Eén tip, hoe meer jij gaat pushen en zeuren hoe meer hij met z'n hakken in het zand gaat staan. Dat lijkt mij niet de manier om tot een goede oplossing te komen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 5 december 2016 15:49
maandag 5 december 2016 15:57
Ehm ik ben zelf nu 39 weken zwanger en je klinkt nogal (voorzichtig gezegd) hormonaal.
Ik lees alleen maar de dingen zoals jij graag zou zien, maar in een relatie is het nu eenmaal zo dat je veel compromissen sluit.
Ik ben ook nogal een controlfreak, werk bijvoorbeeld met lijstjes hahaha, maar mn man doet juist alles lekker op zn gemak. Hij heeft niet die interne drang die ik wel heb als zwangere vol hormonen.
Kortom we zijn rond de tafel gaan zitten. Hebben over een aantal dingen concreet afspraken gemaakt (wanneer het kamertje af etc) dat gaf rust voor mij en ook voor hem.
Overigens met 20 weken een box in de woonkamer of een kamertje af is helemaal niet nodig. Je beeb mag pas mee naar huis als het een week of 37 is, dus als het af is tegen die tijd dan is het vroeg genoeg.
Kortom relax en als het je echt zo dwars zit zelf maar dingen doen (zoals verven of zo). Voor hetzelfde geld loop je twee weken over tijd :p
Ik lees alleen maar de dingen zoals jij graag zou zien, maar in een relatie is het nu eenmaal zo dat je veel compromissen sluit.
Ik ben ook nogal een controlfreak, werk bijvoorbeeld met lijstjes hahaha, maar mn man doet juist alles lekker op zn gemak. Hij heeft niet die interne drang die ik wel heb als zwangere vol hormonen.
Kortom we zijn rond de tafel gaan zitten. Hebben over een aantal dingen concreet afspraken gemaakt (wanneer het kamertje af etc) dat gaf rust voor mij en ook voor hem.
Overigens met 20 weken een box in de woonkamer of een kamertje af is helemaal niet nodig. Je beeb mag pas mee naar huis als het een week of 37 is, dus als het af is tegen die tijd dan is het vroeg genoeg.
Kortom relax en als het je echt zo dwars zit zelf maar dingen doen (zoals verven of zo). Voor hetzelfde geld loop je twee weken over tijd :p
Een dag niet genoten is een dag niet geleefd.
maandag 5 december 2016 15:59
Dat je niet altijd condoom gebruikte, is natuurlijk gewoon een beetje dom. En echt niet vanzelfsprekend.
En laat het los. Mijn man heeft met zijn ex één kind en hadden geen samenlevingscontract oid.
Erkennen is wel handig, en straks gezag regelen. Maar zou het niet kunnen dat jij zoveel pusht dat je je vriend daardoor juist wegduwt?
En laat het los. Mijn man heeft met zijn ex één kind en hadden geen samenlevingscontract oid.
Erkennen is wel handig, en straks gezag regelen. Maar zou het niet kunnen dat jij zoveel pusht dat je je vriend daardoor juist wegduwt?
maandag 5 december 2016 16:17
maandag 5 december 2016 16:35
Sommige reacties zijn wel erg hard...
Tuurlijk heb ik water bij de wijn gedaan...en natuurlijk weet ik zelf ook heel goed dat het waarschijnlijk te maken heeft met de hormonen.
Het komt misschien inderdaad over alsof ik keihard ben en dat ik niks anders doe als puschen maar ik moet wel zeggen dat sommige dingen genuanceerder zijn als hier staat beschreven.
Ik heb echt begrip voor zijn situatie en ik heb het heel lang gewoon laten gaan. Ik heb samen met hem om de tafel gezeten en heb aan hem gevraagd wat hij graag nog wilt doen en af wilt hebben voor de uitgerekende datum.
Dat is allemaal op papier gezet( planning gemaakt) omdat hij dat graag wou...dat heb ik op de koelkast gehangen als een ondersteuning. Ik zelf ben dol op lijstjes...maar dan voor mezelf. Ik weet dat hij er niets mee heeft ...en ik was daarom ook echt verbaasd dat hij een lijstje wou.
Zo'n planning is er om af en toe te kijken of er nog iets moet gebeuren en ik ben zeker niet het type dat hem er op gaat wijzen als er iets niet is gedaan op de aangegeven datum. Ik sta zelf ook op het lijstje met mijn taakjes en ook ik ben wel eens moe op de dag van een klusje
Het vervelende is wel dat als er nog zo veel moet gebeuren dat mijn vriend weekend na weekend met mensen afspreekt om bij hun te klussen.
Het is natuurlijk erg lief van hem dat hij andere wilt helpen zodat ze weer in de tuin kunnen zitten, een schuurtje kunnen plaatsen, dat er twee gezinnen zijn verhuisd met onze hulp en zo zijn er meer dingen.
Ik heb er in het begin zeker niks van gezegd. Ik vond het lief van hem! maar er zijn tuurlijk wel grenzen.
Maargoed...ik snap ook wel dat jullie alleen mijn verhaal hebben om een mening uit te halen...maar besef wel even dat sommige dingen niet gezegd zijn...
Je kunt niet heel boekwerk plaatsen...en niet iedereen heeft een innerlijke Annie
Tuurlijk heb ik water bij de wijn gedaan...en natuurlijk weet ik zelf ook heel goed dat het waarschijnlijk te maken heeft met de hormonen.
Het komt misschien inderdaad over alsof ik keihard ben en dat ik niks anders doe als puschen maar ik moet wel zeggen dat sommige dingen genuanceerder zijn als hier staat beschreven.
Ik heb echt begrip voor zijn situatie en ik heb het heel lang gewoon laten gaan. Ik heb samen met hem om de tafel gezeten en heb aan hem gevraagd wat hij graag nog wilt doen en af wilt hebben voor de uitgerekende datum.
Dat is allemaal op papier gezet( planning gemaakt) omdat hij dat graag wou...dat heb ik op de koelkast gehangen als een ondersteuning. Ik zelf ben dol op lijstjes...maar dan voor mezelf. Ik weet dat hij er niets mee heeft ...en ik was daarom ook echt verbaasd dat hij een lijstje wou.
Zo'n planning is er om af en toe te kijken of er nog iets moet gebeuren en ik ben zeker niet het type dat hem er op gaat wijzen als er iets niet is gedaan op de aangegeven datum. Ik sta zelf ook op het lijstje met mijn taakjes en ook ik ben wel eens moe op de dag van een klusje
Het vervelende is wel dat als er nog zo veel moet gebeuren dat mijn vriend weekend na weekend met mensen afspreekt om bij hun te klussen.
Het is natuurlijk erg lief van hem dat hij andere wilt helpen zodat ze weer in de tuin kunnen zitten, een schuurtje kunnen plaatsen, dat er twee gezinnen zijn verhuisd met onze hulp en zo zijn er meer dingen.
Ik heb er in het begin zeker niks van gezegd. Ik vond het lief van hem! maar er zijn tuurlijk wel grenzen.
Maargoed...ik snap ook wel dat jullie alleen mijn verhaal hebben om een mening uit te halen...maar besef wel even dat sommige dingen niet gezegd zijn...
Je kunt niet heel boekwerk plaatsen...en niet iedereen heeft een innerlijke Annie
maandag 5 december 2016 16:36
TO, ik snap het dat je het lastig vind wanneer je vriend en jij zo verschillend zijn qua plannen, regelen etc. Maar geloof mij (hier 30 weken zwanger), jullie hebben nog genoeg tijd om zonder stress dat kamertje af te maken en de laatste dingen te regelen.
Erkennen kan ook gewoon na de bevalling. Samenlevingscontract of trouwen ook. Zelf hebben wij een samenlevingscontract afgesloten online bij de Hema, en dan hoef je alleen maar even langs bij de notaris om te tekenen. Scheelt geld en tijd als je geen afwijkende dingen wilt vastleggen.
Ouderlijk gezag en het aanwijzen van een voogd kan na de bevalling kosteloos worden aangevraagd met jullie DigiD via rechtspraak.nl.
Wat sowieso niet gaat helpen is je vriend negeren of wegvluchten. Communicatie is zo belangrijk, zeker met een baby op komst. Kun je niet binnenkort wat tijd vrij maken voor elkaar, drinken en wat lekkers erbij, geen afleidingen, en dan rustig bespreken wie wat wanneer gaat doen. Probeer een compromis te vinden. En kijk of je evt hulp kan vragen bij het kamertje van familie of vrienden.
Probeer te ontspannen TO, zwanger zijn is al spannend genoeg. En je zult je vriend nog hard nodig hebben straks, dus zoek contact.
Erkennen kan ook gewoon na de bevalling. Samenlevingscontract of trouwen ook. Zelf hebben wij een samenlevingscontract afgesloten online bij de Hema, en dan hoef je alleen maar even langs bij de notaris om te tekenen. Scheelt geld en tijd als je geen afwijkende dingen wilt vastleggen.
Ouderlijk gezag en het aanwijzen van een voogd kan na de bevalling kosteloos worden aangevraagd met jullie DigiD via rechtspraak.nl.
Wat sowieso niet gaat helpen is je vriend negeren of wegvluchten. Communicatie is zo belangrijk, zeker met een baby op komst. Kun je niet binnenkort wat tijd vrij maken voor elkaar, drinken en wat lekkers erbij, geen afleidingen, en dan rustig bespreken wie wat wanneer gaat doen. Probeer een compromis te vinden. En kijk of je evt hulp kan vragen bij het kamertje van familie of vrienden.
Probeer te ontspannen TO, zwanger zijn is al spannend genoeg. En je zult je vriend nog hard nodig hebben straks, dus zoek contact.
maandag 5 december 2016 16:42
maandag 5 december 2016 16:58
@To, je hebt ook je verlof nog he. Wellicht is het een idee om beiden een dag vrij te nemen om zo wat dingen te regelen die je rust geven? Of iets afzeggen in het weekend? Je kiest er natuurlijk ook zelf voor dat er ieder weekend wat staat.
Wat moet je nog allemaal doen Moet je nog veel spullen aanschaffen? Wellicht kan je dit anders online doen, scheelt je erg veel tijd.
Wat moet je nog allemaal doen Moet je nog veel spullen aanschaffen? Wellicht kan je dit anders online doen, scheelt je erg veel tijd.
maandag 5 december 2016 17:02
Maar je had toch allang iets moeten regelen samen omdat jullie een huis hebben gekocht? Waarom doen jullie dan geen geregistreerd partnerschap?
Je hebt nog tijd voor het kamertje en desnoods vraag je hulp. Mijn vriend is ook een beetje laks. Toen ik 20 weken zwanger was ook met goede moed aan het kamertje begonnen maar toen was het wachten op de stukadoor. Toen een heel weekend bezig geweest, hulp gekregen en nu afgelopen weekend zijn na 5! weken wachten eindelijk de laatste klusjes afgemaakt. Maar ben toen wel heel boos geworden dat hij eens op moest schieten, misschien helpt dat Nu 36 weken en alles is geregeld.
Maar probeer het ook een beetje los te laten TO. Het komt allemaal goed
Je hebt nog tijd voor het kamertje en desnoods vraag je hulp. Mijn vriend is ook een beetje laks. Toen ik 20 weken zwanger was ook met goede moed aan het kamertje begonnen maar toen was het wachten op de stukadoor. Toen een heel weekend bezig geweest, hulp gekregen en nu afgelopen weekend zijn na 5! weken wachten eindelijk de laatste klusjes afgemaakt. Maar ben toen wel heel boos geworden dat hij eens op moest schieten, misschien helpt dat
Nu 36 weken en alles is geregeld.Maar probeer het ook een beetje los te laten TO. Het komt allemaal goed
maandag 5 december 2016 17:09
Gaat het echt om het geregel of zit er een ander gevoel achter? Ik kan me ook voorstellen dat je het idee hebt dat hij het allemaal minder belangrijk vindt of serieus neemt. Ik ben net zo ver zwanger als jou. Mijn vriend doet ook veel dingen buitenshuis maar meer met het idee dat hij straks veel thuis wil zijn voor mij en de baby (en onze peuter). Soms baal ik er van want ik zit veel thuis (ziektewet) maar ik realiseer me ook wel dat ik gewoon minder mobiel ben en hormonaler. Ik vermaak me ook wel met babyshoppen, tijdschriften lezen en hij voelt die veranderingen lichamelijk allemaal niet.
