Even van me afschrijven...

21-02-2013 19:43 114 berichten
Ik ben Maatje, 33 jaar, 14 jaar een relatie en een heel lief zoontje van 6.5 maand.

Mijn vriend en ik hebben het er vaak over gehad dat als het ons gegund is om nog een keer zwanger te raken, dat we niet te veel tijd zouden willen tussen nummer 1 en 2.

Maar gisteren had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Shock! Zo snel had ik het ook weer niet verwacht. Zeker omdat ik nog volledig borstvoeding geef en omdat het drie jaar heeft geduurd om zwanger te raken van nummer 1. Met hormoonbehandelingen en een operatie aan mijn eierstokken is het uiteindelijk gelukt en zijn we in augustus 2012 ouders geworden van een zoon.



Bij mijn eerst zwangerschap liep ik onder controle bij de gynaecoloog omdat ik medicijnen slik voor mijn schildklier en epilepsie.

Vandaar dat ik gisteren ook ge gynaecoloog belde om een afspraak te maken. Ik heb sinds mijn zwangerschap nog geen menstruatie gehad dus wist ook niet hoelang ik zwanger was.

Gelukkig kon ik vandaag terecht.

Inmiddels aan het idee gewend was ik toch heel benieuwd hoe lang ik inmiddels zwanger ben.

Maar toen kwam de grote shock! Het zijn er 2!!

Ik riep een paar keer keihard fuck en barstte in janken uit.

Wat nu?? Zoveel vragen spoken door mijn hoofd heen en zoveel angst ook. Praktische vragen, maar ook of mijn lichaam het wel gaat trekken . En mijn vriend heeft een varend beroep waardoor er heel veel op mij aan gaat komen.



Wat wil ik met dit topic? Zoals de titel al zegt, even van me afschrijven.
Alle reacties Link kopieren
Pittig, maar te doen! Eens met wat Saar zegt met nog een kleine aanvulling: ook zonder hulp red je het wel! Hier anderhalf jaar verschil tussen oudste en tweeling en veel alleen met ze en ik leef ook nog

Tip om die beren te laten verdwijnen: het tweelingenboek (roze met 2 kindjes erop).



Gefeliciteerd!
Ik lig wakker te malen en mn vriend ligt naast me te woelen.



Bedankt meiden voor jullie opbeurende woorden. Dat doet me goed!



@ ananas, Jee, jouw situatie is wel heel vergelijkbaar.



@ lizliz;
Alle reacties Link kopieren
Wat een mooie reacties hier!

Maatje het komt heus goed, fijn om ervaringen te horen van anderen denk ik. Dat geeft moed en een positieve kijk op de situatie!

Het lastige is dat een zwangerschap op zich al onwezenlijk is (zo ervoer ik het tenminste de eerste 5, 6 maanden).

Jouw situatie maakt dit allemaal nog complexer.



Maar je bent een topper en gaat dit echt redden!

Wij van augustus 2012 zijn er voor je en ook in dit topic zal je nog veel steun toegeworpen krijgen!



Dank je lieve Bubb!!
Alle reacties Link kopieren
Je relatie is toch ook niet je van het? Ga je nu 3 babies alleen opvoeden?
Alle reacties Link kopieren
Het gaat je lukken maat!! En wat bub zegt!



Edit: I rest my case...
Alle reacties Link kopieren
Tjonge lisbeth-salander donder op joh hou je commentaar voor je als je niks zinnigs hebt ze melden.



Maat je bent n topper!
Alle reacties Link kopieren
Lisbeth wie ben jij om dit soort dingen te opperen?

Er word een klankbord gevraagd, ben je dat niet laat je eigen bord dan lekker voor je kop zitten en ga n andee topic bevuilen.
Alle reacties Link kopieren
Maat, lieve meid, natuulijk ben je geschrokken en heb je tijd nodig om aan het idee te wennen en blijheid te voelen. Maar het komt heus goed. Zorg ervoor dat je goede afspraken maakt met je vriend, want jullie moeten de zorgtaak verdeling wel echt onder de loep gaan nemen nu. En zorg voor een gedegen netwerk voor als hij weg is voor z'n werk, zodat je straks wat lucht hebt.



We leven met je mee, dat weet je. En alledrie die kleintjes en jij zelf hebben sowieso een peloton aan forumtantes en bijbehorende vriendjes en vriendinnetjes waar ze bij terecht kunnen!
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
Alle reacties Link kopieren
quote:ananas107 schreef op 22 februari 2013 @ 01:03:

Pittig, maar te doen! Eens met wat Saar zegt met nog een kleine aanvulling: ook zonder hulp red je het wel! Hier anderhalf jaar verschil tussen oudste en tweeling en veel alleen met ze en ik leef ook nog

Tip om die beren te laten verdwijnen: het tweelingenboek (roze met 2 kindjes erop).



Gefeliciteerd!





Klopt!!!

Hier ook bijna alles alleen gedaan en we hebben het overleefd

Maar het is gewoon wat eenvoudiger wanneer je wat meer hulp hebt
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
Eens met onze forum vriendinnetjes. Jij gaat dit gewoon fixen Maat. Vind het heel fijn voor je dat er mensen zijn met vergelijkbare situaties. En al die mensen met nutteloze opmerkingen kunnen lekker de t*ring krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me voorstellen dat je even heel erg schrikt van dit nieuws. Ik ben momenteel 26 weken zwanger van een tweeling en mijn zoontje is net 2. Een groter leeftijdsverschil maar de schok om twee kindjes te krijgen is best heftig. Zeker omdat mijn oudste een heel onrustige baby was die erg veel huilde en ook pas een beetje ging doorslapen toen hij ruim 1,5 jaar oud was. Ik bleef maar tobben over hoe ik dat moest overleven als er straks twee babies zijn..... Mijn strategie is nu om me zoveel mogelijk te verdiepen in alle praktische zaken, hulp te organiseren voor na de bevalling, veel te lezen, bv op het forum van de NVOM. Het helpt echt om te lezen dat er al velen me zijn voorgegaan, dan zal het bij ons toch ook lukken? Ik denk nog steeds dat het ontzettend zwaar wordt en ik vind de zwangerschap eerlijk gezegd ook geen kattenpis (maar ik had wel wat pech met 4 maanden fulltime kotsen) maar 'in the end' verheug ik me nu enorm op mijn twee meisjes! Wie maakt zoiets nou mee, geweldig bijzonder toch?



Veel sterkte, en je mag best even van slag zijn hoor, voel je daarover niet te schuldig!
Gefeliciteerd en een voor de schrik!!! Tijdens de zomervakantie en ook daarna las ik regelmatig mee met jullie topic van de augustus 2012 moeders. Wat ik daar van je gelezen heb denk ik echt wel dat je het aan kan hoor! Niet teveel aan jezelf twijfelen. Je hebt hier al veel goede tips gekregen, ook van ervaringsdeskundigen.



Probeer idd wel je rust te nemen!
Bedankt augustus 2012 meiden!!

Heel fijn jullie steun.

En chryssa, inderdaad moet de zorg verdeling onder de loep genomen worden. Maar zoals het de laatste tijd gaat gaat het heel goed. Enige wat ik met minimaatje doe als vriend thuis is, is voeden en spelen.

En mijn ouders laat ik nu eerst even rustig op vakantie gaan en dan als ze terug komen vertel ik het ze. Ik weet dat ze niet blij gaan zijn maar hoop echt dat ze me zullen steunen.



En anders wat saaarr en ananas zeggen, zonder hulp red ik het blijkbaar ook.



@ teepje, jij nog gefeliciteerd met je zwangerschap. Jij zit er dus ook midden in nog. En dan vier mnd misselijk. Pfff pittig hoor!

Dank je voor je tips.
Dank je italiagirl, voor je woorden.
Alle reacties Link kopieren
Ik sluit me aan bij de andere forumtantes. Go Maatje!

Een dikke voor jou!
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd! En inderdaad een voor de schrik. Het komt vast goed. Fijn dat je vriend ook zijn verantwoordelijkheid neemt. Want ook ik heb in het Augustus 2012 topic wel eens gelezen over jullie strubbelingen. Ik ben ook wel benieuwd naar zijn reactie eigenlijk. Hoe staat hij hierin?

En verder: wat een geschenk dat je nu zo "gemakkelijk" zwanger bent geraakt. Stiekem zou ik dit eigenlijk ook graag willen. Ook in augustus 2012 bevallen en al hoop op een tweede. Maar goed, ik was zwanger na IVF ICSI dus die kans is heel heel klein. Wij gaan binnenkort weer naar het ziekenhuis. Goed om jouw verhaal te lezen en me te beseffen dat je ook verrast kan worden met een tweeling...

Ik hoop dat je zwangerschap fysiek goed zal verlopen en dat je er snel van kan gaan genieten. Nogmaals !
quote:Maatje28 schreef op 21 februari 2013 @ 23:33:

Klopt, ik vind het nu met 1 kleine soms al pittig, laat staan straks met drie!

En ja, zodra iedereen het weet, zal ik ook zeker een vangnet op bouwen. Maar ben er nu ook wel achter al dat mensen heel snel zeggen dat ze er voor je zijn, maar puntje bij paaltje.....

Dat is waar, het is makkelijker gezegd dan gedaan.

In dit soort gevallen kom je daar achter.

Succes en wat ik lees red jij het wel!!
@ ciccicietta; zijn eerste reactie weet ik niet meer zo goed, ik was te druk bezig met fuck roepen en janken terwijl ik nog in de beugels lag. Daarna pakte hij me vast en knuffelde me. Ook hij was (en is) in shock.

We hebben er een beetje grapjes om gemaakt omdat we eigenlijk niet weten wat we er mee aan moeten.

Vanavond gaan we uit eten en samen naar de film, dan hebben we even tijd om te praten samen.

En zondag gaat hij weer voor vijf weken weg.

En tjsa, je kan dus zeker verrast worden! Je zou dit een beetje kunnen verwachten bij ivf, maar bij een spontane zwangerschap??!! En er komen in onze families ook helemaal geen tweelingen voor.

Onderweg naar het ziekenhuis hadden we het er nog over; als het maar geen tweeling is.....

Ik vind het allemaal nog erg onwerkelijk!
@ nut, klopt hoor. Ik ben al een paar vriendinnen kwijt sinds de geboorte van mijn zoon. Zo kom je wel achter de ware aard van mensen.
Alle reacties Link kopieren
quote:saaaaar81 schreef op 21 februari 2013 @ 20:35:

Ah joh, dat komt wel goed



Uiteindelijk komt alles goed, maarrrr...



Het voordeel is wel bij jou dat het ritme van je kinderen zometeen nagenoeg gelijkt loopt, en dat scheelt vreselijk veel.

Scheelt het als je 1 peutertje hebt die dwars op de grond ligt te flippen en nog een dreumes die links kruipt en graait en een andere dreumes op rechts die het tafelkleed van tafel dreigt te trekken, terwijl ondertussen je pannen in de keuken bijna aanfikken? Ach, uiteindelijk zal je alles kunnen combineren. Maar ik denk dat heftig een understatement is
Alle reacties Link kopieren
quote:_nut_ schreef op 22 februari 2013 @ 12:37:

[...]



Dat is waar, het is makkelijker gezegd dan gedaan.

In dit soort gevallen kom je daar achter.

Succes en wat ik lees red jij het wel!!



Het is echt een groot verschil of je 1 kind onder wilt brengen bij iemand, of dat je er meteen met minimaal 2 of zelfs 3 komt.

Ik pas met liefde op op de kinderen van mijn zus. Maar als er 1 komt, heb ik 2 kinderen om voor te zorgen. Dat vind ik een prima hoeveelheid. Maar als ze er gelijk alle 2 zijn, heb ik 3 kinderen in huis. En dat is iets waar ik absoluut geen plezier aan beleef. Ben dan echt blij als ze weg zijn, hoe lief de kinderen ook zijn.



Dus ja, zoveel kinderen onderbrengen is geen kattenpis en dat is heus niet omdat je vrienden dan niet vrienden genoeg zijn. Maar gewoon omdat het een behoorlijke opgave kan zijn voor anderen.
Alle reacties Link kopieren
Welcome in my world! Toen mijn dochter 5,5 maand was, werd ik weer zwanger. En met tien weken bleken we in verwachting te zijn van een tweeling! Dat moment, bij de echoscopist is een van de mooiste momenten uit mijn leven geweest. Je voelt echt alle soorten emoties door elkaar heen. Blijdschap, angst, geluk, verbazing: geweldig! Het is ook zo ontzettend leuk om straks al die verbaasde reacties te zien bij mensen als jullie het gaan vertellen. Maar, eerlijk is eerlijk; het is wel pittig. Met recht worden dit tropenjaren voor jullie. Mijn man zit elke week een paar dagen in het buitenland voor zijn werk, en dan sta ik er alleen voor. Dat is soms best even doorbijten. Soms mis je even de uitlaatklep als de oudste weer eens ontzettend onredelijk zit te doen. Onze mannen zijn inmiddels 1 jaar, maar een tweelingmoeder zijn is wel iets heel bijzonders om mee te maken.



Kom eerst even bij van dit nieuws. Ga dan over praktische dingen nadenken. Het komt goed. Echt! Als ik je qua tips ergens mee kan helpen, kom maar op! En van harte gefeliciteerd!
Alle reacties Link kopieren
quote:schouderklopje schreef op 22 februari 2013 @ 13:21:

[...]





Scheelt het als je 1 peutertje hebt die dwars op de grond ligt te flippen en nog een dreumes die links kruipt en graait en een andere dreumes op rechts die het tafelkleed van tafel dreigt te trekken, terwijl ondertussen je pannen in de keuken bijna aanfikken? Ach, uiteindelijk zal je alles kunnen combineren. Maar ik denk dat heftig een understatement is



Dat is helemaal geen understatement.



Jij beschrijft een horror scenario waar ik (zelfs in combinatie met mijn stuiterballende peuter) gewoon nog nooit last van heb gehad.



Ik zeg echt niet dat het alleen maar rozengeur en maneschijn was met een tweeling en een (iets) ouder kindje, maar met een goede organisatie (ja, ook in je eentje) is het gewoon te doen.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
En trouwens, Schouderklopje, je hebt er zelf maar 1

Ik denk dat de tweelingmoeders die hier met relativerende berichten komen beter weten waar ze (we) het over hebben.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven