Fantaseren over zwanger worden maar ik vind het wel eng.

01-12-2013 12:37 2656 berichten
Alle reacties Link kopieren
Na een tijd nagedacht te hebben of ik wel weer een topic zou openen, heb ik besloten het toch maar te doen.

Vooral omdat ik viva toch wel gemist heb.

De steun, de lieve medelezers en schrijvers, de mooie plaatjes en vooral dat ik me hier kan uiten wat ik in real life toch vaak niet doe.



Ik heb een andere nick, en schreef in mijn vorig topic over de zwangerschap en vroeggeboorte van mijn twee vlinder dochters en de periode daarna.



Nu kriebelt het heel erg om weer zwanger te worden. Ik vind dit uiteraard erg spannend en eng. Ik ga er niet van uit dat het weer slecht af zal lopen maar een nieuwe zwangerschap zal vast herinneringen met zich mee brengen.



Ik hoop dit topic weer te mogen gebruiken als uitlaatklep voor mijn gevoelens en emoties. En hoop natuurlijk dat dit topic een zeer happy end zal hebben!



Update:

Op 11-12-'13 had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Sneller dan verwacht.



De zwangerschap is erg spannend, vooral emotioneel gezien. Het brengt veel herinneringen en onzekerheden met zich mee. En door oa de bekken instabiliteit is het lichamelijk behoorlijk zwaar. Er word uiteindelijk besloten om de bevalling in te leiden.



14-08-'14 om 15:44 is onze Nano geboren. Een mooie zoon van 4 kilo.

Het was een zware bevalling omdat Nano een sterrenkijker was en omdat zijn schouders vast zaten. Toen de placenta geboren was, bleek het dat Nano er ook 1 van een tweeling was, er zat namelijk nog een vruchtje in de placenta.



Nano is een echt mamaskindje, heeft als bijnaam magneetje.

Hij is erg onrustig en huilt veel. Heeft Reflux en veel spierspanning.

We besluiten in overleg met de kinderarts en ook mede dankzij alle adviezen op dit topic, dat Nano opgenomen gaat worden ter observatie voor 1 week.



Op 07-11-'14 gaan Nano en ik samen een week naar het ziekenhuis.

Vlak voor de opname is Maxi (mijn man) ingestort op zijn werk. Een geluk bij een ongeluk dat hij nu thuis is. Maar het maakt de situatie er niet makkelijker op.



13-11-'14 weer thuis. Nano is een stuk rustiger en slaapt regelmatig in zijn eigen bedje. Heeft het nodig om even te huilen om in slaap te komen. Maar vaak maar 10 minuutjes. Het blijft zoeken maar het is al een enorme verbetering.

estrellas2 wijzigde dit bericht op 18-11-2014 14:29
Reden: upate op verzoek
% gewijzigd
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Lieverd hele dikke knuffel voor jou. Als het goed is heb je vandaag een of morgen pakje van mij in de bus (sorry duurde even). Blij dat nano het goed doet! 1 probleem tegelijk. Man man wat krijg je het voor je kiezen. Heb verder geen advies wat niet al gegeven is. Hou je taai.
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen! Hoe is de nacht gegaan?

Wat voor antidepressiva heeft maxi voorgeschreven gekregen? Op zich niet erg denk ik om er vast mee te starten voor het bezoek aan de psycholoog, want die mag toch geen ad voorschrijven. En mijn ervaring met ad is ook niet dat het je problemen erg vertroebelt (was het maar zo..) meer dat je je er zelf net iets beter bij voelt, beter kunt relativeren en je iets positiever bent waardoor maxi misschien juist in gaat zien dat hij er iets aan moet doen.
Zwaar hoor, Estrellas. Mijn ervaring is overigens dat je prima in therapie kunt op AD. Ik werd er persoonlijk ook geen zorgeloze losbol van, die alle problemen wegwuifde. Het stelde me juist in staat om tot de kern te komen en daar niet helemaal aan ten onder te gaan. Als er iets is wat je blik vertroebelt, is het wel depressie. Ik werd, toen ik de juiste AD had, eindelijk weer mezelf. De combinatie met oxazepam is bij het opbouwen van AD trouwens ook niet ongewoon, aangezien je je de eerste weken erg gejaagd (en dus nog angstiger) kunt voelen. Met een paar weken zou dat beter moeten zijn.



En ik wil je nog iets meegeven, negeer het maar als het te ver gaat. Jij voelt je overal heel verantwoordelijk voor en kunt moeilijk loslaten. Misschien moet je wel proberen om dit los te laten. Maxi kan je op dit moment misschien minder goed helpen dan je zou willen. Help jezelf dan door dit over te laten aan Maxi, de huisarts en de psycholoog. Probeer erop te vertrouwen dat zij allemaal het beste voorhebben met Maxi en dat dit stuk nou net even niet op jouw schouders hoeft te rusten.
Alle reacties Link kopieren
Nano had gisterenmiddag zo goed geslapen, hij wilde me gisteravond en vannacht even duidelijk maken dat ik daar vooral niet aan moest gaan wennen



Ik vroeg me vooral af of de hulpvraag nog wel goed duidelijk is als de medicijnen genomen worden. Stel hij vaart zo goed op de AD dat hij niet meer de onrust voelt en dan eigenlijk ook therapie niet meer zo nodig vind.

En als hij dan uiteindelijk weer stopt, de gevoelens dubbel zo hard terug komen.



@ hebjehaarookweer, dat is precies wat ik gisteren ook dacht hoor. Ik laat het nu maar een beetje los, laat hem maar naar de HA gaan, de psych en zn pillen nemen. Hij moet dit zelf op gaan lossen. Ik voelde gisteren bij mezelf de spanning enorm hoog zitten. En dat wil ik gewoon niet.

Wel heb ik een vriend van ons gebeld die aardig verstand van zaken heeft wbt zijn werk. Ik heb hem gevraagd een gesprek aan te gaan met Maxi en hem hem een beetje verteld hoe en wat. Ik wist dat ze elkaar zouden zien op de sportschool.

En dat is blijkbaar gelukt want hij was rond 1 uur thuis. Ik weet dat hij goed met hem kan praten en ook dingen van hem aan neemt.

Ik zal later wel horen wat ze besproken hebben, hij is nu met Mini een rondje doen in de trein.

Ik zal me nu even snel aankleden, de fysio komt zo voor Nano.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Alle reacties Link kopieren
Wat leuk, een rondje in de trein! Gaan ze dan gewoon ergens heen en dan weer terug? Dat is echt super lief.



En nogmaals over de antidepressiva, je voelt je echt nog gewoon hetzelfde en je problemen zijn er ook nog, alleen je gaat er niet meer aan onderdoor. Is mijn ervaring, maar volgens mij bij meer zo. Juist het moment voor therapie! Hebben jullie nog gekeken naar een andere psycholoog?



Wat doet de fysio nog met Nano? Zijn spieren wat meer laten ontspannen?
Jeetje Estrellas, wat komt er veel op jullie af zeg! Het ene is nog niet opgelost of het volgende dient zich weer aan....en vooral komt alles op jouw schouders neer!

Allereerst wat fijn dat Nano zo goed geslapen heeft vandaag! Ik heb echt het idee dat het zeker beter met hem gaat, of klopt dat niet helemaal?

En voor mini kan de psz ook heel leuk zijn he, lekker spelen met andere kindjes. Logisch dat jij dat heftig vindt, vooral in het begin als je gewend bent dat hij hele dagen thuis is. Maar als het hem goed doet, hij leuk kan spelen en het naar zijn zin zal hebben daar, dan is dit helemaal niet zo'n slecht idee en nee, je hoeft je niet schuldig te voelen, want dat is denk ik het gevoel dat je krijgt als je hier aan denkt. Hoor het mezelf zeggen, als iemand die (helaas) geen kindje heeft , maar wel veel ervaring heeft in de omgang met kleine kinderen. Maar het past wel bij zijn leeftijd denk ik. Bovendien kan het jou ook wat meer rust geven zodat je als hij thuis komt lekkerder in je vel zit en er weer helemaal voor hem kunt zijn.

Wat maxi betreft. Ik vind het ook heftig en ik ben zeker geen voorstander van antidepressieva...maar inderdaad de HA zal het niet zomaar voorschrijven. Beseft wel dat wat jullie hebben meegemaakt met de geboorte en het verlies van jullie meisjes er ook bij maxi sterk heeft ingehakt en dat in combinatie met een zeer verantwoordelijke baan en zijn gezin kan het wel eens te veel voor hem zijn geworden. Maar ik snap ook dat je bij jezelf misschien denkt: ja, en waar blijf ik? Ik heb dit ook allemaal meegemaakt. Jij hebt ook het verdriet van jullie dochtertjes en jij hebt weer een nieuwe zwangerschap en zware bevalling doorstaan en Jij moet er elke nacht uit om nano te voeden, jij hebt met nano in het ziekenhuis gelegen en bijna een week niet geslapen. Jij probeert met alle zorgen ook een leuke mama voor mini te zijn en een begripvolle echtgenote. Ik begrijp heel goed dat je misschien voelt dat alles echt op jou draait en dat jij het soms ook niet meer trekt. Maar lieve Estrellas, als je het echt zo voelt dan is dat je goed recht maar klop dan ajb ook aan bij je huisarts of andere hulp zodat jij ook je rustmomentjes hebt, echt dat is ook voor jou heel belangrijk want anders trek jij het straks niet meer. Maar aan de andere kant moet je zien wat je allemaal doorgemaakt hebt en het wel allemaal doorstaan hebt. Dat getuigd van een super sterke vrouw hoor!

Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat ik vee bewondering voor je heb, dat het toch allemaal maar doet! Maar verlies jezelf daarbij niet uit het oog! Je bent een super lieve mama en een super lieve vrouw voor maxi, besef dat wel!
Alle reacties Link kopieren
@ adrienne, ja een rondje met de trein. Vijf stations verder, daar wilde Maxi even in een modelbouwzaak kijken, en dan weer terug. Mini vind de trein geweldig.

De fysio heeft wat tips gegeven om Nano zijn romp wat los te krijgen, om meer ontspanning in zijn lijfje te krijgen. En dmv opgerolde handdoeken wat lekkerder in de box te liggen. We hebben wel gekeken naar een andere psycholoog maar niet gevonden.



@ sanne, het gaat zeker beter met Nano hoor! Hij huilt veel minder en slaapt goed in zijn wieg. Ik baker hem, leg hem in bed als hij moe lijkt te zijn. Hij huilt vaak wel maar dat heeft hij blijkbaar nodig om in slaap te komen.

Blijkbaar heeft Maxi niet zo'n haast met de AD want hij heeft ze nog niet opgehaald bij de apotheek.

Ik ga voor mezelf zeker rust momenten opzoeken. (Zit nu trouwens in bad, Maxi naar de sportschool, Mini met de buren mee naar een speelparadeis, Nano slaapt).

Ik ben gisteren met het Baby album begonnen van Nano. Echt ouderwets knip en plak werk. Had een paar mooie vellen papier gehaald ter versiering, 70 foto's afgedrukt van dag van de geboorte tot halverwege de kraamweek. Vond het leuk om er mee bezig te zijn. Alleen besefte ik wel dat de eerste tijd echt niet leuk was. Veel pijn, onrustige baby, Maxi die 2 weken na de geboorte alweer weg ging. Ik werd er een beetje sip van eigenlijk. Ik hoop zo dat de ommekeer gaat komen. Voor nu heb ik maar weinig leuke herinneringen aan de eerste maanden van Nano. Het maakt me verdrietig.



Ook heb ik.al zeker 3 dagen hoofdpijn en ben ik duizelig en wat benauwd. Ik denk hyperventilatie. Heb ook nergens de puf voor en merk ook dat ik kortaf ben tegen Maxi.

Vandaar nu maar even mijn ogen dicht en onderuit zakken in bad.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Estrellas ik kwam even kijken hoe het ging. Weet je, ik ken je helemaal niet maar ik dacht van de week hetzelfde, de babytijd is helemaal geen fijne blije tijd. Dat is echt een beetje treurig vind ik. Alles bij elkaar en de zorgen allemaal en geen fijne sfeer en samen niet zo oke. Wat moet je doen, ik zou het niet weten maar ik snap goed dat je het best zat bent. Het is wel echt naar allemaal.



Leuk van dat album.



Kun je hem niet in het stoeltje of Maxicosi zetten in de box. De fysiotherapeut raadde dat bij mij aan ivm overstrekken. Geen uren natuurlijk, maar een poosje. Kunnen ze wat rondkijken en ze overstrekken niet.

Hoofdpijn en duizelig kan goed van de stress komen.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je gevoelens wel. Je hebt nou ook niet bepaald de leukste kraamtijd gehad.

En dat je kortaf bent tegen Maxi is ook niet raar. Dat heeft niet zo zeer met Maxi te maken, maar meer met hoe jij je voelt. Jij loopt al vanaf de zwagerschap van je dochters op je tenen. Daar zou zelfs een olifant nog aan onder door gaan.
Ik denk juist wel dat het met Maxi te maken heeft en dat wanneer hij je meer steunde en meer interesse in jou had getoond de afgelopen tijd, je je minder zou irriteren aan hem. Plus dat je je dan beter zou voelen. Gedeelde smart is halve smart.

Goede nacht Estrellas.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het voor de meeste zo wel is dat de kraamtijd/babytijd geen roze of blauwe wolk is, alleen "mag" je dat natuurlijk niet zeggen.



Ik gebruik de schommel ook nog regelmatig voor Nano, daar zit hij ook wat rechterop in. Net als de maxi cosi.



Een groot deel van dat ik kortaf ben tegen Maxi komt toch van dat ik me zorgen maak en me niet fit voel. Maar er is ook zeker irrtatie dat hij maar kam gaan en staan waar hij wil en ik daar een stuk beperkter in ben.

Deels doe ik dat ook zelf want ik zou na een voeding best 2 uur weg kunnen blijven maar Maxi heeft nog niet echt getoond dat hij weet wanneer Nano naar bed moet of hoe hij ingebakerd moet worden.



Ik lig inmiddels weer alleen in bed. Maxi is terug naar een verjaardag waar hij ook van 4 tot 7 geweest is (met Mini). Hij zat de hele avond te appen omdat ze hem aan het overhalen waren om terug te komen.

Hij gaf als antwoord dat hij dat niet kon maken want dan zou hij ruzie met mij krijgen....

Zo flauw! Ga dan alsjeblieft maar weg, straks heb ik.het nog gedaan.

Ik merk wel weer hoe laat hij naast me kruipt vannacht. Mijn tijd komt wel weer .
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Probeer maar lekker even te slapen. Ook raar dat ze hem proberen over te halen. En jij dan?
Alle reacties Link kopieren
Ja ik drink niet dus ben ik waarschijnlijk een stuk minder gezellig?

Ik kan sowieso niet natuurlijk want geen idee hoe laat Nano komt.

Maar inderdaad, ik dan? Komt blijkbaar niet bij ze op dat hij ook bij zijn vrouw wil zijn?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
Dat laatste dus.
En Maxi bedenkt ook niet, ik blijf bij mijn vrouw. Dat zou fijner geweest zijn. Samen er zijn voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook estrellas. Een vriendin van me heeft 2 weken geleden een kindje gekregen en het gaat helemaal super en ze is helemaal in de wolken. Ik gun haar (en iedereen) natuurlijk alle geluk maar merk wel dat ik zelf een beetje verdrietig word als ik dan aan mijn kraamtijd denk.



Wat je man betreft, is het niet zo dat als jij er niet bent, hij het ineens wel kan? Dat is met die van mij zo. Als ik er ben moet ik de deur nog achter hem dicht trekken en in de lift op het knopje drukken anders blijft hij gewoon staan, maar hij komt toch ook wel eens zonder mij boven... maar dat betekent niet dat hij niet meer zijn best zijn moeten doen om jou te helpen hoor. Het zijn ook zijn kinderen. En ook wel typisch van die vrienden dat ze zo blijven pushen. Neem aan dat ze jullie situatie ook kennen?



Wat ik laatst nog zat te denken, zou jij niet wat willen gaan werken, al is het maar voor 2 dagen per week? Ben je lekker even het huis uit, in een andere omgeving en andere dingen aan je hoofd. Ik merk dat ik dat toch wel fijn vind, zelfs na de meest brakke nachten.
Alle reacties Link kopieren
quote:hgjb266 schreef op 22 november 2014 @ 23:00:

Ik denk juist wel dat het met Maxi te maken heeft en dat wanneer hij je meer steunde en meer interesse in jou had getoond de afgelopen tijd, je je minder zou irriteren aan hem. Plus dat je je dan beter zou voelen. Gedeelde smart is halve smart.

Goede nacht Estrellas.



Daar heb je wel een punt @hgjb.



Wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen, is dat wanneer je zelf onder stress staat, je wat sneller geïrriteerd bent. En idd. Het zou waarschijnlijk een stuk beter met Estrellas gaan als ze zich wat meer gesteund en gewaardeerd zou voelen.



Goed verwoord: gedeelde smart is halve smart.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Estrellas, je laat over je heen lopen meid.



Ik vind het op zijn zacht gezegd niet aardig van Maxi dat hij jou op zaterdagavond alleen laat zitten met de kindjes.

Ook vind ik het behoorlijk slap van hem, om te zeggen dat hij dan ruzie met jou zou krijgen. Als hij een beetje ballen heeft zegt hij "ik blijf liever bij Estrellas om gezellig samen een filmpje te kijken".

Ook naar jou toe is het een beetje kinderachtig om te zeggen dat hij gaat omdat z'n vrienden dat willen. Laat hij dan eerlijk zeggen liever naar dat feestje te gaan, dan bij jou thuis te blijven.



Het lijkt me dat er tussen jullie nog heel wat uit te praten valt.

Ik heb erg de indruk dat jij de verzorgende moeder en vrouw bent, maar dat Maxi er een soort van vrijgezellen leven op na wilt houden.
Deels doe ik dat ook zelf want ik zou na een voeding best 2 uur weg kunnen blijven maar Maxi heeft nog niet echt getoond dat hij weet wanneer Nano naar bed moet of hoe hij ingebakerd moet worden.





Hij is nog niet geslaagd voor het examen? Ik snap heel goed dat jij je super verantwoordelijk voelt, maar toch vrouw, toch zul je moeten loslaten en hem met instructies achter moeten laten en zelf even tijd voor jezelf nemen. Estrellastijd. Als er iets, kan hij je appen en dan app je terug, maar geen app is goed nieuws.



En dat hij 'het niet kan maken', dat zou ik hem even duidelijk maken. Hij is VADER, al 5x inmiddels. Hij zou nu toch moeten weten dat thuisblijven ook thuisblijven is. En dat hij zijn vrienden beter moet leren afkappen. 'Volgende keer weer jongens!' en dan het ding wegleggen. Zijn die vrienden allemaal vrijgezel en geen vader?



Spreek een vaste dag en tijd af met een vriendin de komende tijd. Jouw uitje om iets te gaan doen. En Maxi redt zich met de kinderen, zoals jij dit ook altijd doet! Iedereen zal het overleven als jij niet in de buurt bent. Misschien bakert hij niet zo mooi in als jij, misschien mist hij de eerste moeheidssignalen, maar hee, als hij niet mág leren omdat jij het voor die tijd al van hem hebt overgenomen, wanneer mag hij het dan leren?
Alle reacties Link kopieren
Eens eens eens met Doreia!!!
“The snow doesn't give a soft white damn whom it touches.”
Ik ben het ook eens en ook met Janneke. Sorry hoor maar Maxi is echt verkeerd bezig. Tjonge zeg, zou er niet tegen kunnen, tegen zijn gedrag.
Alle reacties Link kopieren
quote:hgjb266 schreef op 23 november 2014 @ 12:17:

Ik ben het ook eens en ook met Janneke. Sorry hoor maar Maxi is echt verkeerd bezig. Tjonge zeg, zou er niet tegen kunnen, tegen zijn gedrag.



Ik denk dat Estrellas er ook niet tegen kan.

Voor ons is het makkelijk om te zeggen "ik zou er niet tegen kunnen" , maar voor Estrellas ligt dat anders. Zij kan ook roepen "ik kan er niet tegen", maar als Maxi dat anders ziet, hebben ze een probleem.

En wat te denken van de aard van het beestje. Estrellas die zich altijd voor alles en iedereen wegcijfert. En Maxi die toch wel erg op zichzelf is gericht.
Alle reacties Link kopieren
estrellas, Ik denk dat je er goed aan zou doen om gewoon eens een keer die twee uur tijd voor jezelf te pakken. Laat Maxi maar in zijn sop gaar koken. Hij weet namelijk dat hij helemaal niks hoeft te leren, omdat jij het toch wel doet en/of van hem overneemt. Wat maakt het uit dat hij niet weet hoe laat Nano naar bed moet of hoe hij ingebakerd moet worden? Dat kan hij toch ook zelf uitzoeken? Of desnoods maak je een schema op papier, dat geef je aan Maxi en dan zeg je: "Doei, succes ermee". Ik herken het gedrag wel, hier had man dat ook toen onze zoon net geboren was. Ik (en ik vermoed heel veel vrouwen met mij) had al snel de neiging om alle zorg naar mij toe te trekken, omdat ik geen zin had in het geklooi van man en het dan maar liever zelf deed. Moeders voelen zich meestal enorm verantwoordelijk en willen zeker weten dat het allemaal wel precies goed gaat. Maar eigenlijk is dat ook oneerlijk naar de vaders toe. Man heeft hier ook weleens geroepen: "Ik doe zo weinig omdat je me niet eens toestaat om te zorgen" en daar had hij helemaal gelijk in. Ik had in het begin overal kritiek op, vond dat hij het allemaal maar onhandig en niet goed deed, het moest precies op mijn manier. Maar dat sloeg eigenlijk nergens op, want hij was toch gewoon ook de ouder van ons kind? Nou ja, dan ging zoon iets later naar bed, of de bakerdoek zat achterstevoren... Boeien, daar kreeg hij niks van, hoor. Ik moest het zelf ook echt leren loslaten en man de kans geven om zijn vaderschap op zijn eigen (prima) manier in te vullen. Als je altijd maar alles van de ander overneemt, word diegene vanzelf ook 'lui'.



Los daarvan vind ik dat hij nou best eens een beetje volwassenheid ten toon mag spreiden. Steeds tot in het holst van de nacht wegblijven, appen met vrienden en jou de schuld geven dat hij niet weg 'mag', dat is gewoon best puberaal gedrag. Beetje raar wel voor een man van zijn leeftijd. Ziet hij dat zelf niet in?
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
Herkenbaar, Chryssa. Zowel bij mijzelf als in m'n omgeving ging dat ook ongeveer zo. Een deel van het moederschap is ook leren loslaten, en dat begint al meteen na de geboorte...
Alle reacties Link kopieren
Ik ga vanmiddag een bakkie doen bij vrienden. Alleen!

Heb maxi vertelt hoe en wat. Dus hij redt zich maar.

De ene kant in mij zegt, ik ga weg als hij wakker is (hij is namelijk gelijk met Mini naar bed gegaan net) maar de andere kant zegt, ik ga hem wakker maken.

Het was zijn keuze om om half 4 thuis te komen, niet de mijne.



En ja Chrissa, hij zei gisteren eerst nog. "ik ga niet, ik zeg wel dat Nano wakker is en jij naar bed wil."

Waarop is zei dat hij daar niet om moest gaan liegen en het zeker niet in mijn schoenen moest schuiven. Wat is er mis mee om te zeggen dat je gewoon bij je vrouw thuis wilt zijn??

Inderdaad puberaal.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven