Hoe gedroeg jouw vriend zich tijdens de zwangerschap?

27-10-2016 11:25 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Momenteel ben ik 15 weken zwanger van ons eerste kindje. Harstikke gepland en meer dan welkom vanuit beide kanten (alhoewel ik er echt veel eerder aan toe was dan hij). Het eerste trimester was rampzalig (ben mijn bed niet uitgekomen) en vriend was een grote steun. Hij heeft echt voor mij gezorgd en was erg geduldig. Inmiddels gaat het beter en kan ik weer redelijk functioneren in het dagelijkse leven. Nu ik niet meer zo beroerd ben, merk ik dat wij de zwangerschap heel anders beleven. Vooraf had ik een romantisch beeld in gedachten: elke avond (of iig af en toe ) over mijn (nog niet bestaande) buik wrijven, mijmeren over het geslacht, mijmeren over de babyuitzet.

Helaas is dat scenario nog geen werkelijkheid geworden. Als ik vraag aan hem: en wat denk je dat het wordt? Antwoordt hij: dat zien we wel na de bevalling. Heeft geen zin om daarover te fantaseren....

Als ik vraag of hij over mijn buik wil wrijven, doet hij dat niet. Punt. Als ik vraag of hij mee wil denken over de inrichting van de babykamer vindt hij dat veeeels te vroeg. Wat hem betreft is de babykamer klaar in week 35 (discussiepuntje!).

Nu heeft hij het ook nog niet op werk verteld...en dat wil hij ook voorlopig nog niet doen. Hij heeft er niet veel behoefte aan om het te delen op werk.



Ik merk dat ik er best onzeker van word. Ik schreeuw nog net niet van de daken dat ik zwanger ben. En hij gaat niet mee in de roze wolk voor mijn gevoel. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat als hij tegen vrienden vertelt dat we een kindje krijgen hij echt apetrots is.



Hoe was jullie vriend tijdens de zwangerschap? Wanneer vertelde hij het op werk aan zijn collega's? Heb ik last van mijn hormonen? Ben ik een zeur? D
Alle reacties Link kopieren
Ja. je hebt last van jouw hormonen. En als ik naar mijn eigen man kijk, schiet hij pas in actie als iets concreet is of hij iets concreets kan doen. Jouw vriend heeft heel goed voor jou gezorgd in het eerste trimester, toen kon hij iets concreets doen. Op dit moment ziet hij niets concreets, de baby is er immers nog niet. En kan hij niets concreets doen, want jij voelt je prima. Dus geef hem de ruimte om de dingen op zijn eigen manier te doen. Praten over je baby, zwangerschap etc., kun je ook met vriendinnen of op dit forum. En die babykamer, ach, die komt ook nog wel.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 39 weken zwanger van de derde. Alledrie de zwangerschappen heeft hij echt niet de dingen gedaan die jij van je vriend verwacht.... Zeker de eerste maanden had hij een "t zal wel"- houding. Pas vanaf de 20 weken echo werd het voor hem wat reëler.

Voor mannen is het ook heel anders, dan voor vrouwen hè.. Jij voelt van alles in je lichaam, dat heeft hij niet. Jij loopt over van hormonen, en hij is gewoon zijn normale zelf.

En zolang hij apetrots is als hij het verteld, zou ik me geen zorgen maken!
Remember me with smiles and laughter, for that is how I will remember you all. If you can only remember me with tears, then don't remember me at all
Hormonen met een hoofdletter H ja. Je vriend vragen over je buik te wrijven
Alle reacties Link kopieren
@ Star: Ik ben teveel beinvloed door films denk ik :-)
quote:zwangerevrouw schreef op 27 oktober 2016 @ 11:33:

@ Star: Ik ben teveel beinvloed door films denk ik :-)Laat je vriend die films eens zien dan
Alle reacties Link kopieren
Mijn man raakte mijn buik weleens aan, maar ook niet zo vaak. Helemaal aan het eind van de zwangerschap werd hij dan wel weer beurs geschopt door de baby als hij tegen me aan lag. Ook weinig romantisch... Zo te horen is je vriend erg betrokken bij jou en zorgt hij goed voor je. Nou, ik zou zeggen, wees blij met zo'n partner. Als hij straks ook zo zorgzaam is voor de baby, wordt hij een super vader.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Hier nu 16 weken zwanger. Nog steeds niet goed eraan (understatement). Man is erg begaan en heeft zelfs al een kinderwagen aangeschaft. Dus ik herken het niet, zeker geen zal wel houding.
Alle reacties Link kopieren
Voor veel mannen wordt het pas echt als ze de baby in hun handen hebben.



En week 35 is keurig op tijd voor de babykamer.



Ga jij nu gewoon lekker blij zijn met je zwangerschap en deel dit met je zus, moeder, vriendin, iemand die wel enthousiast genoeg is naar jouw maatstaven. Laat je relatie en je roze wolk niet verpesten door onredelijke verwachtingen van je man.
Alle reacties Link kopieren
Voor mijn man werd het pas concreet toen de baby in de wieg lag

Ik las boeken, kocht kleertjes etc. Hij vond het nog erg ver weg.

Lekker concreet iets doen, zoals een babykamer schilderen (niet te vroeg inderdaad, tijd zat) was meer aan hem besteed.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man was er voor me als het nodig was, maar hij ging ook niet zwijmelend over mijn buik zitten wrijven of zitten speculeren wat het zou worden. Hij las er ook geen boeken over of zo, in het laatste trimester jhebben we een cursus Samen Bevallen gedaan. Met de babykamer begonnen we ook niet voor de 30 weken. Bij de tweede hebben we de meubeltjes zelfs pas met 37 weken gehaald.



Ik zou hier niet te veel over zeuren, maar gewoon blij zijn met wat je hebt. Zo te horen zorgt hij prima voor je.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend vond de app 'tuurlijk schatje' op zijn (android) telefoon erg leuk! Elke dag een korte update over hoever de baby nu is, maar met humor en nuchterheid. Door deze app kwam hij zelf met het idee om elke avond mijn buik in te smeren met bepanthen en ging hij tegen mijn buik praten vanaf het moment dat zijn app aangaf dat de baby hem kon horen. Wat ik hier leuk aan vond was dat hij vaak iets wist dat ik nog niet wist, door die app. Verder had ik pok al veel meer ingelezen, dus voor hem leuk om ook af en toe een noeuwtje te hebben. Boek van Kluun vond hij ook grappig, maar hij is geen lezer, dus hij heeft het niet uitgelezen.



Ook vond hij het leuk om marktplaats af te speuren naar handige dingen (ledikant, tripp trapp, etc) en vond hij het uitzoeken van een nieuwe auto en de kinderwagen leuk om te doen. Lekker concreet en praktisch dus en er niet over mijmeren, maar echt mee aan de slag. Kleertjes en het kamertje (aankleding ervan) heeft hij vooral aan mij over gelaten.
Hier 27 weken zwanger en man wrijft hier ook echt niet ovet mijn buik. Waarom zou hij? Wel legt hij heel soms zijn hand op mijn buik om schopjes te kunnen voelen. Maar aangezien e baby meteen stopt met schoppen zodra zijn handen in de buurt komen, doet hij dat eigenlijk ook niet meer. En dat is dikke prima, hij hoeft niet steeds aan mijn buik te zitten.



Je verwachtingen zijn best een beetje raar. Geeft niks, het zijn de hormonen.



Vanochtend net weer bij de verloskundige geweest en bij het luisteren naar het hartje ben ik helemaal ontroerd, want ik vind het hartslagje het aller aller mooiste geluid wat er is. Man heeft zoiets van 'ja, dat is een hartslag inderdaad...' Vrouwen zien meer glitters en regenbogen dan mannen tijdens een zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man werd geloof ik pas concreet behulpzaam toen baby een maand of 2 was. Daarvoor was hij een soort van manisch-depressief, hij zat tussen hysterisch trots en blij en diep depressief en wanhopig in



Nee, overdreven hoor, maar man kon echt niets met de dromerige wit-uitgeslagen zwangerschapsbladen vol met zachte roze, schone baby's en hun zachte roze, schone moeders, beiden volledig in merkkleding en ondertussen smijtend met tepelhoedjes-taal.

Echt niets. Hij had een checklist, samen gemaakt toen we wisten dat het raak was, en die heeft hij wekelijks doorlopen, gedaan wat moest, maar het was niet anders dan de vaatwasser inruimen, eigenlijk.



Wat hij wel deed, was rekening houden met mij qua tillen, opruimen en lopen enzo. Toen ik het zwaar kreeg, deed hij veel in huis.
Mijn man lijkt ook wel op die van Chip denk ik... het medische eraan vindt hij erg interessant, hoe groot het kindje nu is, hoe het ligt, ontwikkeling etc.

Geslacht interesseert hem niet, dat zien we wel na de bevalling, een extra verassing.

Spullen uitzoeken vindt hij tot op zekere hoogte leuk, kinderwagen en meubels was wel ok, textiel en geboortekaartje boeit hem totaal niet.

namen uitzoeken had hij zo gedaan, een paar avonden kruisjes zetten in een boekje, 1 avond de lijstjes naast elkaar leggen en hop, nu hebben we zelfs 4 namen, kunnen we vast vooruit haha.

Kan het zo zijn dat hij een beetje van zijn wolk is afgevallen toen hij merkte dat het voor jou lichamelijk geen pretje was het eerste trimester? Misschien houdt hij daarom ook wel (onbewust) wat meer afstand?

Ik zou hem niet te veel aan zijn kop zeuren en lekker met vriendinnen/zussen/moeders zwijmelen en shoppen. Dan blijft hij ook liever tegen jou denk ik
quote:ZombieQueen schreef op 27 oktober 2016 @ 11:47:

Hier 27 weken zwanger en man wrijft hier ook echt niet ovet mijn buik. Waarom zou hij? Wel legt hij heel soms zijn hand op mijn buik om schopjes te kunnen voelen. Maar aangezien e baby meteen stopt met schoppen zodra zijn handen in de buurt komen, doet hij dat eigenlijk ook niet meer. En dat is dikke prima, hij hoeft niet steeds aan mijn buik te zitten.haha doet mijn baby ook... mijn man gaat soms wel eens met zijn wang/oor op mijn buik, dan voelt hij de schopjes wel!
Hier ook een man die niet extreem veel aandacht besteed aan mijn zwangerschap (nu 38wk), maar wel heel behulpzaam is. Dat is prima. Hij tilt en bukt en sjouwt wat meer, ik kan wat meer ontspannen omdat hij dingen zelf oppakt. Hij vond het geslacht wel iets wat hij wilde weten bij de 20-wekenecho, juist omdat hij het gevoel had dat dat het voor hem wat 'echter' maakte: tot die echo was het voor hem nog heel abstract. Misschien dat je dat ook aan je vriend kunt vragen, of dat voor hem wat toevoegt?
Oh, en hij vind het momenteel wel heel leuk om 's avonds nog even de baby te voelen schoppen. Dat komt vooral omdat de baby nu regelmatig op vaste plekken schopt: voor de tijd stopte de baby vaak als hij aan m'n buik zat, of zat hij net verkeerd en voelde niks, daardoor was het voorheen nogal nutteloos voor hem om te voelen.
Alle reacties Link kopieren
quote:rosekapje schreef op 27 oktober 2016 @ 11:58:

[...]

haha doet mijn baby ook... mijn man gaat soms wel eens met zijn wang/oor op mijn buik, dan voelt hij de schopjes wel!



Haha, bij berichtje uit je buik stond dat je met wat geluk de hartslag kan horen, dus mijn man probeert het ook af en toe (27 weken nu). Hij krijgt telkens een trap tegen zijn oor aan.



On-topic: hij is onwijs blij met de zwangerschap, tilt alle zware dingen vanaf het moment dat we het weten, laat vanwege mijn bekkeninstabiliteit alle rondes de hond uit, gaat mee naar alle afspraken die gerelateerd zijn aan de zwangerschap. Hij wil zelfs mee naar de borstvoedingsavond.

Maar hij ligt niet 's avonds over mijn buik wrijvend te mijmeren over hoe het zal zijn etc.
Alle reacties Link kopieren
Zwanger zijn is jouw beleving, in dat opzicht valt er weinig te delen, behalve eenzijdig jouw ervaring en niet de zijne.

Pas als hij ongeïnteresseerd lijkt op de momenten die belangrijk zijn voor jullie en jullie kind samen (geboorte, griepje kind, eerste stapjes, enz) zou ik me zorgen gaan maken.
Dit zijn echt je hormonen en dat is best herkenbaar hoor! Mijn man is hartstikke lief voor mij als het nodig is maar nu al nadenken over de babykamer (ik ben 26 weken) is nog veel te vroeg voor hem. Nu ben ik zelf ook niet zo van de spulletjes en duurt het voor mijn gevoel ook nog best lang maar ik wil nu toch wel eens gaan kijken wat we allemaal nodig hebben en wordt er onrustig van dat we voor mijn gevoel nog niks hebben geregeld.

Afgelopen weekend dan ook samen naar de prenatal om naar babywagens te kijken en er maandag direct één via mp gekocht. Zaterdag gaan we weer bij een andere babywinkel kijken voor andere zaken (wat voor een wieg willen we, wat heb je eigenlijk nodig om je kind in bad te doen etc.). Hij vind het nog steeds veeeeel te vroeg maar ik (en mijn hormonen) willen echt niet nog veel langer wachten.



De baby begint juist direct te schoppen en kruipt tegen zijn hand aan als hij in de buurt is dus dat vind hij dan ook wel weer leuk en dit doet hij elke ochtend en/of avond. Ligt het kindje alleen net tegen zijn hand aan (na 10sec.) is hij er wel weer klaar mee. Voordat het kind bewoog ging hij echt niet vaak aan mijn buik zitten en hij heeft het ook veel later op zn werk verteld omdat hij dat niet zo belangrijk vond.



Gelukkig weet ik dat het kindje wel heel gewenst is!
Oh en hij kan het hartje nu wel horen als hij zijn oor op mijn buik legt en zegt elke dag bij thuis komst sinds een week of drie "hoi dames" en geeft dan mij een kus en mijn buik.
Alle reacties Link kopieren
Vriend 'moet' mijn buik invetten. Doe hij trouw vanaf een weekje of 20. Verder is er weinig aan voor hem nu he?

Ja nu je de baby ziet schoppen vind ie dat wel grappig.



Een man beleeft zwanger zijn gewoon heel anders
Mijn man heeft om kwart voor tien 's avonds wel eens koffie-ijs voor me gehaald, omdat ik ineens niet meer zonder kon . En hij vroeg me een keer wat ie moest doen als ik weeën kreeg (antwoord: 'die dingen komen meestal midden in de nacht dus ik zou maar beginnen met koffie zetten'). Voor de rest deed ie net als altijd, dus geen gemijmer en geaai over de buik.
Voor mijn vriend is het zijn 2e kindje, dus die weet soms al meer dan ik. M

aar de naam hadden we al voor zwangerschap ooit gedacht, Hij legt regelmatig zijn hand op mijn buik om te voelen schoppen. En wij zijn beide gewoon heel praktisch. Die kinderwagen/babykamer/stoel is mooi, ik zal alert aanzetten op marktplaats. Maar niet uren dromen enzo hoor, we hadden ook binnen uur besloten hoe de kinderkamer er verder uit ging zien toen we gordijnen en meubels hadden.

Wij kibbelen wel lekker knus over het geslacht :-). Hij wil het weten, ik niet dus wordt het in februari verrassing. En mijn gevoel zegt meisje, dat van hem jongen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven