Zwanger
alle pijlers
Inleiden voor de 40 weken?
maandag 27 oktober 2014 18:54
Hi Ladies,
Ik ben op dit moment 37 weken zwanger en vanaf nu kan het eigenlijk elk moment gebeuren.
Ik heb een best zware zwangerschap achter de rug buiten mijn psychische klachten om heb ik ook echt vele lichamelijke klachten.. Ik heb de gehele zwangerschap gespuugd, enorme last van mijn bekken en ben daarnaast erg kortademig en vaak duizelig. Zie veel sterretjes en val regelmatig flauw en nare hoofdpijnen. Heb een laag ijzergehalte en heb daar ook ijzertabletten voor gekregen.
Vandaag was ik samen met mijn broertje naar de huisarts geweest. (vanwege een ongelukje op school) En daar ging het goed fout. Zo fout dat de huisarts mijn gynaecoloog heeft moeten bellen om te vragen of zij mij even wilde onderzoeken. Ik werd weer erg kortademig en duizelig, bleef sterretjes zien en enorme hoofdpijn. Zitten lukte niet want dan kon ik amper ademhalen en staan/lopen ook niet vanwege me bekken en de duizeligheid.
Nu is dit niet de eerste keer dat ik dit heb. Even een blokje om lukt al niet en ik vind het wel echt belangrijk om te blijven bewegen. ( ben een sporter)
Vandaag weer met een arts gesproken om te vragen hoe het nu eigenlijk verder moet gaan. Zij gaf aan dat dit geen redenen zijn om het kindje eerder te laten halen. Ik begrijp zelf heel goed dat het kindje zelf komt als hij/zij er klaar voor is hoor, maar dit is niet te doen. Zij zei ook dat het te vroeg zou zijn om plannen te maken voor eventueel inleiden.. Ook vertelde ze dat als zij mijn gynaecoloog zou zijn, ze pas plannen zou gaan maken bij 41 weken..
Ik heb voor een groot gedeelte van mijn zwangerschap bij een vk gelopen en heb nu nog geen vaste gynaecoloog. Ik heb er wel om gevraagd en zij zou het voor mij regelen. Dus hoe mijn gynaecoloog erover denkt weet ik niet.
Mijn vraag aan jullie dames is eigenlijk of iemand dit ook zo zwaar heeft gehad de laatste weken en het ook duidelijk heeft aangegeven en hoe er bij hun is omgegaan met eventueel inleiden etc. Hebben jullie ook doorgelopen tot 41+? En het is toch niet te vroeg om nu plannen te maken voor inleiden? Ik heb het natuurlijk zelf ook liever niet, maar op een gegeven moment is mijn lichaam ook echt op.
Ik hoop dat iemand haar ervaring met mij kan delen! Of misschien wel een advies kan geven.
Liefs,
Boohoo
Ik ben op dit moment 37 weken zwanger en vanaf nu kan het eigenlijk elk moment gebeuren.
Ik heb een best zware zwangerschap achter de rug buiten mijn psychische klachten om heb ik ook echt vele lichamelijke klachten.. Ik heb de gehele zwangerschap gespuugd, enorme last van mijn bekken en ben daarnaast erg kortademig en vaak duizelig. Zie veel sterretjes en val regelmatig flauw en nare hoofdpijnen. Heb een laag ijzergehalte en heb daar ook ijzertabletten voor gekregen.
Vandaag was ik samen met mijn broertje naar de huisarts geweest. (vanwege een ongelukje op school) En daar ging het goed fout. Zo fout dat de huisarts mijn gynaecoloog heeft moeten bellen om te vragen of zij mij even wilde onderzoeken. Ik werd weer erg kortademig en duizelig, bleef sterretjes zien en enorme hoofdpijn. Zitten lukte niet want dan kon ik amper ademhalen en staan/lopen ook niet vanwege me bekken en de duizeligheid.
Nu is dit niet de eerste keer dat ik dit heb. Even een blokje om lukt al niet en ik vind het wel echt belangrijk om te blijven bewegen. ( ben een sporter)
Vandaag weer met een arts gesproken om te vragen hoe het nu eigenlijk verder moet gaan. Zij gaf aan dat dit geen redenen zijn om het kindje eerder te laten halen. Ik begrijp zelf heel goed dat het kindje zelf komt als hij/zij er klaar voor is hoor, maar dit is niet te doen. Zij zei ook dat het te vroeg zou zijn om plannen te maken voor eventueel inleiden.. Ook vertelde ze dat als zij mijn gynaecoloog zou zijn, ze pas plannen zou gaan maken bij 41 weken..
Ik heb voor een groot gedeelte van mijn zwangerschap bij een vk gelopen en heb nu nog geen vaste gynaecoloog. Ik heb er wel om gevraagd en zij zou het voor mij regelen. Dus hoe mijn gynaecoloog erover denkt weet ik niet.
Mijn vraag aan jullie dames is eigenlijk of iemand dit ook zo zwaar heeft gehad de laatste weken en het ook duidelijk heeft aangegeven en hoe er bij hun is omgegaan met eventueel inleiden etc. Hebben jullie ook doorgelopen tot 41+? En het is toch niet te vroeg om nu plannen te maken voor inleiden? Ik heb het natuurlijk zelf ook liever niet, maar op een gegeven moment is mijn lichaam ook echt op.
Ik hoop dat iemand haar ervaring met mij kan delen! Of misschien wel een advies kan geven.
Liefs,
Boohoo
maandag 27 oktober 2014 19:00
Ik denk dat je beter rustig aan kunt doen en wachten tot je baby vanzelf komt. Een inleiding is echt geen pretje (heb het twee keer meegemaakt) en ingeleide bevallingen eindigen veel vaker in een kunstverlossing dan bevallingen die vanzelf op gang komen.
Als wandelen en bewegen niet lukt, dan even niet. Binnen 5 weken ga je bevallen, en daarna kun je alles weer opbouwen.
Als wandelen en bewegen niet lukt, dan even niet. Binnen 5 weken ga je bevallen, en daarna kun je alles weer opbouwen.
maandag 27 oktober 2014 19:01
Ik denk dat ze je gewoon maar door moet verwijzen naar een gynaecoloog. Er wordt namelijk heel erg vaak ingeleid omdat het voor de moeder te zwaar is. Dus ik vind het verhaal van je huisarts een beetje vreemd. Alleen al het feit dat je met de gynaecoloog kunt overleggen en afspraken kunt maken over waar de grens licht geeft al opluchting en houvast.
Daarnaast is het in mijn ziekenhuis zo dat je maximaal tot 41 weken loopt, die laten niemand meer lopen tot 42 weken.
Daarnaast is het in mijn ziekenhuis zo dat je maximaal tot 41 weken loopt, die laten niemand meer lopen tot 42 weken.
maandag 27 oktober 2014 19:02
Ik ken het fenomeen zware zwangerschap en ik weet hoe verschrikkelijk zwaar en lang die laatste weken dan kunnen zijn.
Maar toch begrijp ik goed dat de gyn terughoudend is met inleiden.
Het kindje is het belangrijkst en een natuurlijke bevalling verloopt vaak beter dan een ingeleide.
Er zijn vrouwen die zelfs volledige bedrust moeten houden en hoe zwaar het ook is, zij overleven het ook.
Sterkte.
Maar toch begrijp ik goed dat de gyn terughoudend is met inleiden.
Het kindje is het belangrijkst en een natuurlijke bevalling verloopt vaak beter dan een ingeleide.
Er zijn vrouwen die zelfs volledige bedrust moeten houden en hoe zwaar het ook is, zij overleven het ook.
Sterkte.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
maandag 27 oktober 2014 19:07
Hier met 39 weken ingeleid. Ik had puppp (jeuk from hell) en ik trok het niet meer. Had al een week niet geslapen en al een paar weken geklaagd over de jeuk. De combinatie van uiterlijk en huilbui leverde een stripsessie op en een dag later was kind er, dus het had waarschijnlijk uit zichzelf al niet lang meer geduurd..
Succes en sterkte de laatste weken!!
(Bij kind twee overigens afspraak dat bij herhaling van puppp het bij 37 weken gehaald zou worden, is me goddank bespaard gebleven)
Succes en sterkte de laatste weken!!
(Bij kind twee overigens afspraak dat bij herhaling van puppp het bij 37 weken gehaald zou worden, is me goddank bespaard gebleven)
maandag 27 oktober 2014 19:09
Bij mijn vorige zwangerschap kon ik vanaf een week of 31 niet meer lopen, echt niet meer lopen door bekkeninstabiliteit. Ik ging zelfs in huis naar de wc met de rolstoel, vreselijk. Vanaf 37 weken mocht ik naar t ziekenhuis om te laten inleiden. Maar ik lag daar toch en de baby was er nog niet aan toe, de verloskundige is iedere dag geweest en heeft me fanatiek gestript vanaf 38 weken. Pas met 40 weken + 1 dag ben ik bevallen doordat ze m'n vliezen gebroken heeft thuis. Best een beetje geforceerd maar wel minder ingrijpend dan inleiden.
Ik vond het heel fijn dat er zo goed naar mij geluisterd werd en zo te lezen mis jij dat. Sta op je strepen, maar besef je tegelijkertijd dat je er ook voor kan kiezen om zelf een stapje terug te doen. Ja bewegen is fijn, maar je bent al 37 weken. Een paar weken met je benen omhoog en echt rustig aan kunnen geen kwaad. Dat is je andere optie, toegeven aan je lichaam en niet meer alles willen. Zorg in ieder geval dat je de gyneacoloog of verloskundige achter je hebt staan. Wees duidelijk over wat je voelt en tegelijkertijd realistisch. Misschien ga je gewoon steeds echt te ver over je grenzen waardoor je nu niet meer kan.
Ik vond het heel fijn dat er zo goed naar mij geluisterd werd en zo te lezen mis jij dat. Sta op je strepen, maar besef je tegelijkertijd dat je er ook voor kan kiezen om zelf een stapje terug te doen. Ja bewegen is fijn, maar je bent al 37 weken. Een paar weken met je benen omhoog en echt rustig aan kunnen geen kwaad. Dat is je andere optie, toegeven aan je lichaam en niet meer alles willen. Zorg in ieder geval dat je de gyneacoloog of verloskundige achter je hebt staan. Wees duidelijk over wat je voelt en tegelijkertijd realistisch. Misschien ga je gewoon steeds echt te ver over je grenzen waardoor je nu niet meer kan.
maandag 27 oktober 2014 19:10
Wat vervelend voor je dat je je zo voelt zeg.
Ik heb wel ervaring met inleiden.. Tijdens mijn zwangerschap heb ik een ernstig ongeluk gehad, spoedoperatie gehad, mild verwijdert, bijna al mijn ribben gebroken en nog wat kleinere dingen. De zwangerschap was dan ook erg zwaar en de gynaecoloog zou het aankijken tot week 37 en daarna evt gaan inleiden. Uiteindelijk hebben ze mij nog tot 40+4 laten doorlopen omdat ze liever niet vroeger inleiden.
Ik heb wel ervaring met inleiden.. Tijdens mijn zwangerschap heb ik een ernstig ongeluk gehad, spoedoperatie gehad, mild verwijdert, bijna al mijn ribben gebroken en nog wat kleinere dingen. De zwangerschap was dan ook erg zwaar en de gynaecoloog zou het aankijken tot week 37 en daarna evt gaan inleiden. Uiteindelijk hebben ze mij nog tot 40+4 laten doorlopen omdat ze liever niet vroeger inleiden.
maandag 27 oktober 2014 19:18
Bedankt voor jullie reacties.
Bootje, ik was op dat moment al in het ziekenhuis en een arts die kwam even kijken hoe het met mij ging.Mijn huisarts heeft zelf geen uitspraak gedaan, zij heeft met het ziekenhuis gebeld om te vragen of ik even langs zou kunnen komen.
De arts die kwam kijken hoe het met mij ging vertelde dat het te vroeg zou zijn om het kindje nu te halen omdat er geen medische redenen zijn.
Ik loop eigenlijk al weken met dit probleem.. Niet kunnen ademhalen en duizeligheid flauwvallen etc. Als dit nog 5 weken lang moet dan kun je me echt opvegen denk ik.. Het ademhalingsprobleem heb ik trouwens niet alleen als ik loop of bezig ben.
Het liefst wil ik natuurlijk ook dat mijn kleine uk vanzelf komt. En als ik heel eerlijk ben denk ik dat iedere ingeleide bevalling anders is. Net als een spontane bevalling!
En Ambrosia, ik ben van mezelf inderdaad een persoon dat veel doet. Maar geloof het of niet ik zit al een aantal weken thuis en doe helemaal niets!! Ja, op een paar winkelbezoekjes na maar dat is echt niet elke dag en zeker niet uren achter elkaar.. Ik heb het dan niet zo erg dat ik in een rolstoel naar de wc moet, maar ik weet soms echt niet meer waar ik het zoeken moet! Wat is trouwens de reden dat zij jou vanaf 38 weken niet hadden ingeleid en maar bleven strippen?
Bootje, ik was op dat moment al in het ziekenhuis en een arts die kwam even kijken hoe het met mij ging.Mijn huisarts heeft zelf geen uitspraak gedaan, zij heeft met het ziekenhuis gebeld om te vragen of ik even langs zou kunnen komen.
De arts die kwam kijken hoe het met mij ging vertelde dat het te vroeg zou zijn om het kindje nu te halen omdat er geen medische redenen zijn.
Ik loop eigenlijk al weken met dit probleem.. Niet kunnen ademhalen en duizeligheid flauwvallen etc. Als dit nog 5 weken lang moet dan kun je me echt opvegen denk ik.. Het ademhalingsprobleem heb ik trouwens niet alleen als ik loop of bezig ben.
Het liefst wil ik natuurlijk ook dat mijn kleine uk vanzelf komt. En als ik heel eerlijk ben denk ik dat iedere ingeleide bevalling anders is. Net als een spontane bevalling!
En Ambrosia, ik ben van mezelf inderdaad een persoon dat veel doet. Maar geloof het of niet ik zit al een aantal weken thuis en doe helemaal niets!! Ja, op een paar winkelbezoekjes na maar dat is echt niet elke dag en zeker niet uren achter elkaar.. Ik heb het dan niet zo erg dat ik in een rolstoel naar de wc moet, maar ik weet soms echt niet meer waar ik het zoeken moet! Wat is trouwens de reden dat zij jou vanaf 38 weken niet hadden ingeleid en maar bleven strippen?
maandag 27 oktober 2014 19:23
Op 37+0 ingeleid mer medicatie, oraal (kan ook via ballonnetje, maar ik zat in een test). Ik vond het vreselijk. Lichaam en baby waren bij lange na niet klaar. Pas na 3 volle dagen wachten in het ziekenhuis aan alle toeters en bellen, dus zonder al teveel bewegingsvrijheid konden ze op 37+4 mijn vliezen breken.
Na 2 uur gebroken vliezen gebeurde er nog niet veel en hebben ze het infuus oxycitine vol open geknald, met een weeenstorm tot gevolg. Na de ruggeprik waar ik toen om smeekte ging het fantastisch, dat was echt de omslag.
Zoon zat nog helemaal onder de huidsmeer, echt dikke witte laag en is na vier dagen weer opgenomen met geelzucht, omdat hij niet sterk genoeg was om zelf genoeg te drinken en zijn kever nog niet af was.
Samenvattend: inleiden is geen pretje, zeker als jullie er allebei nog niet helemaal klaar voor zijn. Hier was het noodzaak: ik had het ook echt zwaar. bekkeninstabiliteit, carpaal tunnel syndroom en hele wisselende bloeddruk (tussen 160/95 en 60/40). Maar dat was geen reden voor de inleiding, dat was de pre eclampsie.
Na 2 uur gebroken vliezen gebeurde er nog niet veel en hebben ze het infuus oxycitine vol open geknald, met een weeenstorm tot gevolg. Na de ruggeprik waar ik toen om smeekte ging het fantastisch, dat was echt de omslag.
Zoon zat nog helemaal onder de huidsmeer, echt dikke witte laag en is na vier dagen weer opgenomen met geelzucht, omdat hij niet sterk genoeg was om zelf genoeg te drinken en zijn kever nog niet af was.
Samenvattend: inleiden is geen pretje, zeker als jullie er allebei nog niet helemaal klaar voor zijn. Hier was het noodzaak: ik had het ook echt zwaar. bekkeninstabiliteit, carpaal tunnel syndroom en hele wisselende bloeddruk (tussen 160/95 en 60/40). Maar dat was geen reden voor de inleiding, dat was de pre eclampsie.
Only dead fish go with the flow.
maandag 27 oktober 2014 19:28
Oei Sannennas, dat klinkt inderdaad niet prettig. Ik heb het liefst ook dat mijn kleine vanzelf komt maar als je je zo voelt is het vreselijk en ben je eigenlijk altijd bezig met "overleven".
Matroesjka, zij zeggen dat mijn bloedarmoede een grote rol spelen voor de klachten die ik heb. Het vervelende is dat ik nu al geruime 2 weken de ijzertabletten inneem en mijn ijzergehalte precies het zelfde is. En ondertussen kan ik zelf steeds minder want de klachten worden steeds erger.
Matroesjka, zij zeggen dat mijn bloedarmoede een grote rol spelen voor de klachten die ik heb. Het vervelende is dat ik nu al geruime 2 weken de ijzertabletten inneem en mijn ijzergehalte precies het zelfde is. En ondertussen kan ik zelf steeds minder want de klachten worden steeds erger.
maandag 27 oktober 2014 19:35
Wat zouden zij dan nog meer kunnen onderzoeken? Ik denk dat zij zelf ook echt geen idee hebben wat het zou kunnen zijn en denken als ze geen verhoogde bloeddruk heeft dan zit het in ieder geval goed..
Ik ga het ook echt nog een keer bespreken want zou graag willen weten of mijn gynaecoloog echt vrouwen tot 41+ weken laat lopen als zij dit soort klachten hebben.
Ik ga het ook echt nog een keer bespreken want zou graag willen weten of mijn gynaecoloog echt vrouwen tot 41+ weken laat lopen als zij dit soort klachten hebben.
maandag 27 oktober 2014 19:43
Hier in geleid met 38 weken nu was het bij ons een combi. We hadden in de zwangerschap al een hele serie problemen gehad. Behalve dat ik bijna niets at ivm misselijkheid (vond de gynaecoloog verveeld voor mij maar verder had ik pech) lag ik al sinds 26 weken plat ivm vroegtijdig weeën, daarbij kregen we met 30 weken een baby die veel te klein was(heeft een groeispurt met 36 weken gemaakt) en vervolgens voor mijn gevoel en vaak de ctg niet te bewegen(op de echo deed hij het perfect).
De gynaecoloog heeft toen gezegd met 37,5 week(ivm kerst 2 dagen later) genoeg is genoeg we gaan hem halen. Nu had ik al 3 cm ontsluiting, verweekte bmm en een kind wat er klaar voor lag dit alles is ook een van de rede voor deze beslissing geweest.
Onze zoon is ook na een bevalling van 6 uur geboren omdat mijn lichaam en zoon er ook klaar voor waren.
De gynaecoloog heeft toen gezegd met 37,5 week(ivm kerst 2 dagen later) genoeg is genoeg we gaan hem halen. Nu had ik al 3 cm ontsluiting, verweekte bmm en een kind wat er klaar voor lag dit alles is ook een van de rede voor deze beslissing geweest.
Onze zoon is ook na een bevalling van 6 uur geboren omdat mijn lichaam en zoon er ook klaar voor waren.
maandag 27 oktober 2014 19:46
Helaas moet je met artsen soms gewoon heel erg drammen. Je bent zwanger en daar horen klachten bij. Zo denken ze en dat is idd terecht. maar als ik zo lees hoe erg je klachten zijn vind ik niet dat ze je zomaar weg mogen sturen. Dus sta er iig op dat ze goed uitzoeken wat je mankeert. En mocht dat dan echt "gewoon" zwangerschapskwalen zijn kun je je er altijd nog bij neerleggen (desnoods jezelf gewoon bedrust opleggen). Maar je niet te makkelijk weg laten sturen hoor.
maandag 27 oktober 2014 19:53
Leoni, wat vervelend zeg. Maar fijn dat jij en de kleine er beide klaar voor waren. Dat schiet natuurlijk wel wat op!
Ik weet ook niet of het normaal is en voel me soms echt een zeur. Ik zal het morgen bespreken met de gynaecoloog om te vragen hoe of wat. En over dat bedrust, ik neem dat al ! Ik doe echt helemaal niets.. Dus daar kan het echt niet aan liggen denk ik.
Ik weet ook niet of het normaal is en voel me soms echt een zeur. Ik zal het morgen bespreken met de gynaecoloog om te vragen hoe of wat. En over dat bedrust, ik neem dat al ! Ik doe echt helemaal niets.. Dus daar kan het echt niet aan liggen denk ik.
maandag 27 oktober 2014 19:55
Nee hoor ik ben bij mijn 2de ook ingeleid bij 37wkn. Ik voelde haar niet meer maar op ctg etc gaf ze aan nog wel naar zin te hebben als ik op mijn linkerzij ging liggen. Maar lag ik anders of wat geen beweging.
Na een week om de dag ctg, zei de gun ook ja kom volgende week maar terug. Nou een dag later de hele dag geen beweging. Weer gebeld en gezegd dat ik echt met mijn ziel onder mijn arm liep en niet meer wist wat ik ermee moest.
Kon gelijk komen werd gestript had dus al 3cm en de volgende dag ingeleid.
En 37 wkn wordt niet meer gezien als te vroeg maar als op tijd.
Na een week om de dag ctg, zei de gun ook ja kom volgende week maar terug. Nou een dag later de hele dag geen beweging. Weer gebeld en gezegd dat ik echt met mijn ziel onder mijn arm liep en niet meer wist wat ik ermee moest.
Kon gelijk komen werd gestript had dus al 3cm en de volgende dag ingeleid.
En 37 wkn wordt niet meer gezien als te vroeg maar als op tijd.
