Zwanger
alle pijlers
Is het jong om rond je 23e te beginnen om zwanger te raken?
donderdag 20 februari 2014 19:27
quote:danielle91 schreef op 20 februari 2014 @ 19:11:
En Saintjeanoniem,
je hebt wel de gevoelige snaar geraakt over dat foto boek...
en voor andere die begonnen over maatschappelijke werker en er over praten... Dit doe ik allemaal met mijn vriend dr over praten bij hem uit huilen en mijn lieve collega's die ik heb op werk en natuurlijk mijn vader die ik nu om de dag zowat bel om zeker te zijn dat hij nog wel leeft.. want ben gewoon weg bang dat ik hem ook opeens verlies
Het is namelijk behoorlijk kut dat mijn moeder op zo'n jonge leeftijd is overleden ondanks haar lichamelijke beperkingen...
sorry maar het schiet bij mij een beetje vol
Wat fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt met wie je er over kan praten. En dat je vriend je steun en toeverlaat is.
Het is natuurlijk ook allemaal nog zo vers. Een open wond die nooit helemaal zal sluiten maar nu nog niet eens een heel klein korstje op zit. En die maar blijft bloeden. Niet te stoppen.
Dus ik begrijp ook dat er angsten zijn. Zoals die van je vader. Je bent zo jong getroffen door zo een groot verlies. Dat is gewoon niet te bevatten. Als ik het verdriet bij mijn eigen moeder al zag toen mijn oma overleed, kan ik me dat helemaal voorstellen als je pas 23 bent en er nog veel teveel is wat jullie met elkaar hadden willen delen. Dat is niet eerlijk. En heel heel hard.
Als het 'goed' voelt om je vader te bellen, dan blijf je hem gewoon bellen. Het is je houvast nu, een geruststelling. En dat geeft niks. Je zult zien dat je het met de tijd een plekje zal gaan geven. Wat meer rust zult vinden.
Ik vind je als een heel warm persoon overkomen. Jullie kindje zal gewenst zijn en volgens mij word je een hele goede moeder.
Liefs
En Saintjeanoniem,
je hebt wel de gevoelige snaar geraakt over dat foto boek...
en voor andere die begonnen over maatschappelijke werker en er over praten... Dit doe ik allemaal met mijn vriend dr over praten bij hem uit huilen en mijn lieve collega's die ik heb op werk en natuurlijk mijn vader die ik nu om de dag zowat bel om zeker te zijn dat hij nog wel leeft.. want ben gewoon weg bang dat ik hem ook opeens verlies
Het is namelijk behoorlijk kut dat mijn moeder op zo'n jonge leeftijd is overleden ondanks haar lichamelijke beperkingen...
sorry maar het schiet bij mij een beetje vol
Wat fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt met wie je er over kan praten. En dat je vriend je steun en toeverlaat is.
Het is natuurlijk ook allemaal nog zo vers. Een open wond die nooit helemaal zal sluiten maar nu nog niet eens een heel klein korstje op zit. En die maar blijft bloeden. Niet te stoppen.
Dus ik begrijp ook dat er angsten zijn. Zoals die van je vader. Je bent zo jong getroffen door zo een groot verlies. Dat is gewoon niet te bevatten. Als ik het verdriet bij mijn eigen moeder al zag toen mijn oma overleed, kan ik me dat helemaal voorstellen als je pas 23 bent en er nog veel teveel is wat jullie met elkaar hadden willen delen. Dat is niet eerlijk. En heel heel hard.
Als het 'goed' voelt om je vader te bellen, dan blijf je hem gewoon bellen. Het is je houvast nu, een geruststelling. En dat geeft niks. Je zult zien dat je het met de tijd een plekje zal gaan geven. Wat meer rust zult vinden.
Ik vind je als een heel warm persoon overkomen. Jullie kindje zal gewenst zijn en volgens mij word je een hele goede moeder.
Liefs
donderdag 20 februari 2014 19:45
Je zult best opmerking en vragen krijgen met betrekking tot je leeftijd, maar die zul je ook krijgen als je nog tien jaar wacht. Het is nu eenmaal zo dat de halve wereld er een mening over zal hebben en die ook gewoon tegen je roept.
Zo te lezen heb je het goed voor elkaar qua relatie, woonsituatie en financiën. En als jij en je vriend er klaar voor zijn en er hetzelfde instaan dan moet je lekker doen wat voor jullie goed voelt!
Zo te lezen heb je het goed voor elkaar qua relatie, woonsituatie en financiën. En als jij en je vriend er klaar voor zijn en er hetzelfde instaan dan moet je lekker doen wat voor jullie goed voelt!
donderdag 20 februari 2014 20:58
Ik kreeg op mijn 23e m'n tweede. Beide gepland.
Ik vind het heerlijk om een jonge moeder te zijn.
In mijn omgeving is het niet vreemd om (zo) jong moeder te worden dus daar geen commentaar gehad.
Wel van wildvreemden. Bijvoorbeeld een man in de supermarkt die een opmerking maakte alsof ik een alleenstaande moeder was. Dat er nog wel eens een man zou komen die net zoveel van mijn kindje zou houden als ik..
Ik vind het heerlijk om een jonge moeder te zijn.
In mijn omgeving is het niet vreemd om (zo) jong moeder te worden dus daar geen commentaar gehad.
Wel van wildvreemden. Bijvoorbeeld een man in de supermarkt die een opmerking maakte alsof ik een alleenstaande moeder was. Dat er nog wel eens een man zou komen die net zoveel van mijn kindje zou houden als ik..
donderdag 20 februari 2014 21:27
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 februari 2014 @ 18:33:
[...]
Geen uitgaanders? Geen drinkers?
Dan ben je er nog niet aan toe, hoor.
Eerst je uitgaanszaakjes op orde hebben alvorens je die grote stap gaat wagen.
Nogmaals : waarom vinden zoveel mensen het belangrijk om uitgaan niet ( meer ) leuk te vinden voordat je je laat bezwangeren?
Inderdaad.
Ik kreeg mijn 2e op mijn 25e, en ik ga nog steeds uit. Niet wekelijks, niet elke keer tot 5 uur s ochtends, maar hé, ik ben moeder geworden, niet instant 80... Dus uitgaan kan gewoon nog steeds.
Ik had overigens lang niet alles voor elkaar, maar ook dat vind ik niet zo'n vereiste, dikke spaarrekening, twee auto's, diploma's en een koophuis, neuh.
Die diploma's waren handig geweest vooraf, maar de rest hebben we gewoon voor elkaar gekregen toen de kinderen er al waren hoor. Je stopt niet met leven als je kidnren krijgt, je hoeft niet alles 'af' te hebben.
Ik vind het voor en nadelen hebben, ik ben een stuk minder flexibel dan leeftijdsgenoten zonder kinderen, dat is weleens balen. Aan de andere kant ben ik alweer een stuk flexibeler dan de leeftijdsgenoten die nu aan kinderen beginnen. Ik heb wel weinig gemeen met leeftijdsgenoten soms, je zit in een andere fase, en dat merk je wel. Maar dat hoeft niet per se denk ik. Het contact met vriendinnen van vroeger komt nu pas een beetje weer terug, jaren later, nu zij ook aan baby's beginnen, en ze opeens snappen hoe dat voor mij was
[...]
Geen uitgaanders? Geen drinkers?
Dan ben je er nog niet aan toe, hoor.
Eerst je uitgaanszaakjes op orde hebben alvorens je die grote stap gaat wagen.
Nogmaals : waarom vinden zoveel mensen het belangrijk om uitgaan niet ( meer ) leuk te vinden voordat je je laat bezwangeren?
Inderdaad.
Ik kreeg mijn 2e op mijn 25e, en ik ga nog steeds uit. Niet wekelijks, niet elke keer tot 5 uur s ochtends, maar hé, ik ben moeder geworden, niet instant 80... Dus uitgaan kan gewoon nog steeds.
Ik had overigens lang niet alles voor elkaar, maar ook dat vind ik niet zo'n vereiste, dikke spaarrekening, twee auto's, diploma's en een koophuis, neuh.
Die diploma's waren handig geweest vooraf, maar de rest hebben we gewoon voor elkaar gekregen toen de kinderen er al waren hoor. Je stopt niet met leven als je kidnren krijgt, je hoeft niet alles 'af' te hebben.
Ik vind het voor en nadelen hebben, ik ben een stuk minder flexibel dan leeftijdsgenoten zonder kinderen, dat is weleens balen. Aan de andere kant ben ik alweer een stuk flexibeler dan de leeftijdsgenoten die nu aan kinderen beginnen. Ik heb wel weinig gemeen met leeftijdsgenoten soms, je zit in een andere fase, en dat merk je wel. Maar dat hoeft niet per se denk ik. Het contact met vriendinnen van vroeger komt nu pas een beetje weer terug, jaren later, nu zij ook aan baby's beginnen, en ze opeens snappen hoe dat voor mij was
donderdag 20 februari 2014 21:49
donderdag 20 februari 2014 21:50
Ligt heel erg aan de situatie. Natuurlijk is het aan de jonge kant, maar ik zit in zo'n zelfde situatie. Ik ben wel een man.
Ik ben zelf 22 en heb een vriendin van 28. Zij heeft er nu wel de leeftijd voor om kinderen te krijgen, maar ik ben aan de jonge kant. We zijn er nog niet uit of we er nu al aan beginnen of niet, omdat ik nog zo jong ben. Gezien onze situatie op zich zou het gewoon kunnen. We zijn 4,5 jaar samen waarvan 3 jaar samenwonend, zij werkt al 6 jaar lang 4 dagen in de week dus financieel kan het, ik ben na dit jaar afgestudeerd, de relatie is heel goed etc.
Ik kan niet oordelen over jouw situatie, maar ik zeg niet direct dat het niet kan.
Ik ben zelf 22 en heb een vriendin van 28. Zij heeft er nu wel de leeftijd voor om kinderen te krijgen, maar ik ben aan de jonge kant. We zijn er nog niet uit of we er nu al aan beginnen of niet, omdat ik nog zo jong ben. Gezien onze situatie op zich zou het gewoon kunnen. We zijn 4,5 jaar samen waarvan 3 jaar samenwonend, zij werkt al 6 jaar lang 4 dagen in de week dus financieel kan het, ik ben na dit jaar afgestudeerd, de relatie is heel goed etc.
Ik kan niet oordelen over jouw situatie, maar ik zeg niet direct dat het niet kan.
donderdag 20 februari 2014 21:55
Wat zijn een hoop mensen toch geobsedeerd door leeftijd en de (blijkbaar) bijbehorende gedragingen.
Als je 23 bent, moet je kennelijk eerst nog gaan leven. Studeren, reizen, genieten. Kinderen? Dat kan echt niet dat is eeeeeecht te jong.
Als je 35-40 bent, dan kan je zo te lezen geen nacht meer doorhalen. Want te oud.
Als je 55 bent, moet je niet meer uit gaan. Owee als je dan nog naar de kroeg gaat...
Dan hoor je achter de geraniums te zitten.
Ik had graag kinderen op mijn 23ste gewild, maar had geen vent. Dat vond ik zelf wel een vereiste. Ik had gewoon een fulltime baan (wel in het onderwijs, dus geen vetpot... Zou ik dan wel aan kinderen mogen beginnen eigenlijk?).
Op mijn 24ste toch een manspersoon gestrikt. Zwanger met 25, eerste kindje met 26, tweede kindje met 27.
Ga ik nu nog uit? Voorlopig ff niet, want jongste is 2 maanden. Maar straks kan ik weer doen wat ik wil, want vriend en ik zijn een goed team en kunnen de zorg goed verdelen. Ben geen echt feestbeest, maar vind het wel leuk om op zijn tijd een drankje doen.
Mijn ouders zijn 55 en die gaan zeker nog 1-2 keer uit per maand. Komen 's nachts thuis en gaan na het uitgaan nog even langs de shoarmatent. Gewoon zoals de 20-jarigen dat hier ook doen. En als ik zin had, ging ik ook wel eens mee met hun 'clubje'. En surprise: dat is óók gewoon gezellig.
Zelfs zuuuuulke oude mensen kunnen ook lol hebben! Moeilijk te geloven, hè?
Als je 23 bent, moet je kennelijk eerst nog gaan leven. Studeren, reizen, genieten. Kinderen? Dat kan echt niet dat is eeeeeecht te jong.
Als je 35-40 bent, dan kan je zo te lezen geen nacht meer doorhalen. Want te oud.
Als je 55 bent, moet je niet meer uit gaan. Owee als je dan nog naar de kroeg gaat...
Dan hoor je achter de geraniums te zitten.
Ik had graag kinderen op mijn 23ste gewild, maar had geen vent. Dat vond ik zelf wel een vereiste. Ik had gewoon een fulltime baan (wel in het onderwijs, dus geen vetpot... Zou ik dan wel aan kinderen mogen beginnen eigenlijk?).
Op mijn 24ste toch een manspersoon gestrikt. Zwanger met 25, eerste kindje met 26, tweede kindje met 27.
Ga ik nu nog uit? Voorlopig ff niet, want jongste is 2 maanden. Maar straks kan ik weer doen wat ik wil, want vriend en ik zijn een goed team en kunnen de zorg goed verdelen. Ben geen echt feestbeest, maar vind het wel leuk om op zijn tijd een drankje doen.
Mijn ouders zijn 55 en die gaan zeker nog 1-2 keer uit per maand. Komen 's nachts thuis en gaan na het uitgaan nog even langs de shoarmatent. Gewoon zoals de 20-jarigen dat hier ook doen. En als ik zin had, ging ik ook wel eens mee met hun 'clubje'. En surprise: dat is óók gewoon gezellig.
Zelfs zuuuuulke oude mensen kunnen ook lol hebben! Moeilijk te geloven, hè?
donderdag 20 februari 2014 22:02
quote:gelukkigleven schreef op 20 februari 2014 @ 21:55:
Wat zijn een hoop mensen toch geobsedeerd door leeftijd en de (blijkbaar) bijbehorende gedragingen.
Als je 23 bent, moet je kennelijk eerst nog gaan leven. Studeren, reizen, genieten. Kinderen? Dat kan echt niet dat is eeeeeecht te jong.
Als je 35-40 bent, dan kan je zo te lezen geen nacht meer doorhalen. Want te oud.
Als je 55 bent, moet je niet meer uit gaan. Owee als je dan nog naar de kroeg gaat...
Dan hoor je achter de geraniums te zitten.
Ik had graag kinderen op mijn 23ste gewild, maar had geen vent. Dat vond ik zelf wel een vereiste. Ik had gewoon een fulltime baan (wel in het onderwijs, dus geen vetpot... Zou ik dan wel aan kinderen mogen beginnen eigenlijk?).
Op mijn 24ste toch een manspersoon gestrikt. Zwanger met 25, eerste kindje met 26, tweede kindje met 27.
Ga ik nu nog uit? Voorlopig ff niet, want jongste is 2 maanden. Maar straks kan ik weer doen wat ik wil, want vriend en ik zijn een goed team en kunnen de zorg goed verdelen. Ben geen echt feestbeest, maar vind het wel leuk om op zijn tijd een drankje doen.
Mijn ouders zijn 55 en die gaan zeker nog 1-2 keer uit per maand. Komen 's nachts thuis en gaan na het uitgaan nog even langs de shoarmatent. Gewoon zoals de 20-jarigen dat hier ook doen. En als ik zin had, ging ik ook wel eens mee met hun 'clubje'. En surprise: dat is óók gewoon gezellig.
Zelfs zuuuuulke oude mensen kunnen ook lol hebben! Moeilijk te geloven, hè?Je doet 't snel. Fijn dat jullie na 1 jaar wisten dat jullie het voor elkaar waren.
Wat zijn een hoop mensen toch geobsedeerd door leeftijd en de (blijkbaar) bijbehorende gedragingen.
Als je 23 bent, moet je kennelijk eerst nog gaan leven. Studeren, reizen, genieten. Kinderen? Dat kan echt niet dat is eeeeeecht te jong.
Als je 35-40 bent, dan kan je zo te lezen geen nacht meer doorhalen. Want te oud.
Als je 55 bent, moet je niet meer uit gaan. Owee als je dan nog naar de kroeg gaat...
Dan hoor je achter de geraniums te zitten.
Ik had graag kinderen op mijn 23ste gewild, maar had geen vent. Dat vond ik zelf wel een vereiste. Ik had gewoon een fulltime baan (wel in het onderwijs, dus geen vetpot... Zou ik dan wel aan kinderen mogen beginnen eigenlijk?).
Op mijn 24ste toch een manspersoon gestrikt. Zwanger met 25, eerste kindje met 26, tweede kindje met 27.
Ga ik nu nog uit? Voorlopig ff niet, want jongste is 2 maanden. Maar straks kan ik weer doen wat ik wil, want vriend en ik zijn een goed team en kunnen de zorg goed verdelen. Ben geen echt feestbeest, maar vind het wel leuk om op zijn tijd een drankje doen.
Mijn ouders zijn 55 en die gaan zeker nog 1-2 keer uit per maand. Komen 's nachts thuis en gaan na het uitgaan nog even langs de shoarmatent. Gewoon zoals de 20-jarigen dat hier ook doen. En als ik zin had, ging ik ook wel eens mee met hun 'clubje'. En surprise: dat is óók gewoon gezellig.
Zelfs zuuuuulke oude mensen kunnen ook lol hebben! Moeilijk te geloven, hè?Je doet 't snel. Fijn dat jullie na 1 jaar wisten dat jullie het voor elkaar waren.
donderdag 20 februari 2014 22:22
donderdag 20 februari 2014 22:33
quote:blijfgewoonbianca schreef op donderdag 20 februari 2014 22:22 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="funky2901 in "Is het jong om rond je 23e te beginnen o..."" class="messagelink">funky2901 schreef op 20 februari 2014 @ 21:59</a>:</b>
[...]
Misschien zijn ze iets voor mij. Ik weet de leeftijd niet. Ik doe vanaf 20 t/m 29.</div></blockquote>Ik zou jou én de zoon-die-jou-doet heel hard slaan. :Imao:
[...]
Misschien zijn ze iets voor mij. Ik weet de leeftijd niet. Ik doe vanaf 20 t/m 29.</div></blockquote>Ik zou jou én de zoon-die-jou-doet heel hard slaan. :Imao:
