Zwanger
alle pijlers
Kan / mag ik hiervoor verloskundige bellen?
zondag 19 oktober 2014 06:53
Ik ben 30 weken zwanger en ik slaap zo enorm slecht. Iedere nacht ben ik tussen 2 en 5 ongeveer wakker. De uren daarvoor slaap ik licht en probeer ik zo lang mogelijk te blijven liggen. Maar ook dan slaap ik steeds kwartiertjes, halfuurtjes. Rond 2 uur ben ik dan zo gefrustreerd dat ik er niet meer tegen kan om in bed te liggen, dan sta ik maar op. Tegen de ochtend val ik uitgeput in slaap.
Wat ik voel 's nachts is onrustige benen, honderdduizend gedachten die door m'n hoofd gaan, ik hoor alle geluiden (heb speciale op maat-oordoppen maar zelfs die helpen niet meer) en ik ben steeds meer gefocust op hoeveel ik geslapen heb.
Ik heb afgelopen week vakantie gehad, waardoor ik me redelijk makkelijk hierbij kon neerleggen. Even een dutje overdag of 's ochtends uitslapen is geen probleem.
Maar maandag moet ik weer werken. De wekker gaat om zes uur. Dan slaap ik dus nèt. Voor mijn vakantie sliep ik ook al slecht, en toen ben ik een aantal keer bijna achter het stuur in slaap gevallen. Twee keer zo'n schrik/schok en 1 keer dat ik m'n ogen dicht voelde vallen.
En nu kan ik er niet meer tegen. Al een aantal nachten zie ik steeds meer op tegen het naar bed gaan. Vannacht heb ik amper geslapen, en nu lig ik hier met het licht aan. Net een paniekerige huilbui gehad. Ik moet er niet aan denken nu het licht uit te doen en weer in het donker te moeten gaan liggen wachten op slaap die niet komt.
Mijn man maakt zich zorgen en staat erop dat ik straks de verloskundige bel. Maar kan die dan iets voor me doen? Moet ik dit niet gewoon 'volhouden'? En hoe ga ik dat dan doen? Alleen al de gedachte dat er vanavond weer een nacht komt maakt me al nerveus.
Iemand een idee?
Wat ik voel 's nachts is onrustige benen, honderdduizend gedachten die door m'n hoofd gaan, ik hoor alle geluiden (heb speciale op maat-oordoppen maar zelfs die helpen niet meer) en ik ben steeds meer gefocust op hoeveel ik geslapen heb.
Ik heb afgelopen week vakantie gehad, waardoor ik me redelijk makkelijk hierbij kon neerleggen. Even een dutje overdag of 's ochtends uitslapen is geen probleem.
Maar maandag moet ik weer werken. De wekker gaat om zes uur. Dan slaap ik dus nèt. Voor mijn vakantie sliep ik ook al slecht, en toen ben ik een aantal keer bijna achter het stuur in slaap gevallen. Twee keer zo'n schrik/schok en 1 keer dat ik m'n ogen dicht voelde vallen.
En nu kan ik er niet meer tegen. Al een aantal nachten zie ik steeds meer op tegen het naar bed gaan. Vannacht heb ik amper geslapen, en nu lig ik hier met het licht aan. Net een paniekerige huilbui gehad. Ik moet er niet aan denken nu het licht uit te doen en weer in het donker te moeten gaan liggen wachten op slaap die niet komt.
Mijn man maakt zich zorgen en staat erop dat ik straks de verloskundige bel. Maar kan die dan iets voor me doen? Moet ik dit niet gewoon 'volhouden'? En hoe ga ik dat dan doen? Alleen al de gedachte dat er vanavond weer een nacht komt maakt me al nerveus.
Iemand een idee?
zondag 19 oktober 2014 07:03
Tja, wat kan de verloskundige hier aan veranderen? Het zit in jouw hoofd, jij moet hier iets aan doen. Wat mij altijd helpt is accepteren dat ik slaap mis en dat ook en dag waar ik moe ben van te weinig slaap ook wel weer voorbij gaat. Je zult je toch moeten overgeven aan de situatie, meer kan je momenteel niet doen. En de verloskundige ook niet.
zondag 19 oktober 2014 07:03
Tuurlijk kun je hiervoor bellen, maar ik zou ook vooral de huisarts inlichten. Misschien kun je wat krijgen om beter te slapen. Je schrijft dat je hoofd vol zit met gedachten waardoor je slecht slaapt. Misschien moet je daar ook wat mee. Zit je ergens mee? Ben je ergens bang voor? Erover praten kan helpen. Sterkte! Juist in de laatste weken voor je bevalling kun je je slaap zo goed gebruiken!
zondag 19 oktober 2014 07:09
Eerst even een knuffel, als ik jou was zou ik sowieso de huisarts bellen, heb verder geen ervaring met de verloskundige, maar het tekort aan slaap en vooral de stress er van lijken me niet gezond voor je baby, en dat is dan weer genoeg reden om de verloskundige te bellen.
Het klinkt als een eindeloze cirkel. Door je frustratie wordt het alleen maar erger. Heb je al eens iets van mindfullness of yoga geprobeerd? Het lijkt mij dat je iets nodig hebt om je frustratie uit te schakelen en te ontspannen. Ik ben er zelf geen ster in maar wie weet heb je er baat bij. Voor mindfullness zijn diverse gratis apps te downloaden, kun je nu gelijk proberen als je wilt. Maar sowieso hulp zoeken! Je man heeft gelijk. Veel sterkte!
Het klinkt als een eindeloze cirkel. Door je frustratie wordt het alleen maar erger. Heb je al eens iets van mindfullness of yoga geprobeerd? Het lijkt mij dat je iets nodig hebt om je frustratie uit te schakelen en te ontspannen. Ik ben er zelf geen ster in maar wie weet heb je er baat bij. Voor mindfullness zijn diverse gratis apps te downloaden, kun je nu gelijk proberen als je wilt. Maar sowieso hulp zoeken! Je man heeft gelijk. Veel sterkte!
zondag 19 oktober 2014 07:12
Jullie reacties zijn precies waardoor ik twijfel. Ik wil graag bellen want ik wil dat iemand me hierbij helpt. Maar die hulp kan ik eigenlijk niet van buitenaf verwachten, ik moet het zelf doen. Dus accepteren.
Ziekmelden wordt er gezegd, pfff dan ben ik denk ik alleen nog maar bezig met dat slapen. Juist de afleiding lijkt me handig. Misschien dat ik kan regelen dat ik later begin?
Ziekmelden wordt er gezegd, pfff dan ben ik denk ik alleen nog maar bezig met dat slapen. Juist de afleiding lijkt me handig. Misschien dat ik kan regelen dat ik later begin?
zondag 19 oktober 2014 07:18
Je kunt prima hulp van buitenaf verwachten. De gedachte dat je het alleen moet doen komt door het slaapgebrek. Daarom lees je dus alleen de post waarin die gedachte bevestigd wordt. Dat klopt niet. Zoek hulp.
Ik heb zelf jaren een slaapprobleem gehad na de geboorte van mijn eerste kind, ik weet hoe deprimerend en onrealistisch je gedachten worden als je niet slaapt. Doordat ik geen hulp zocht schoot ik in een postnatale depressie en als ik zo terugkijk heb ik daar ruim vier jaar last van gehad. Doe jezelf dat niet aan en zoek hul nu je je probleem nog makkelijk kunt oplossen.
Ik heb zelf jaren een slaapprobleem gehad na de geboorte van mijn eerste kind, ik weet hoe deprimerend en onrealistisch je gedachten worden als je niet slaapt. Doordat ik geen hulp zocht schoot ik in een postnatale depressie en als ik zo terugkijk heb ik daar ruim vier jaar last van gehad. Doe jezelf dat niet aan en zoek hul nu je je probleem nog makkelijk kunt oplossen.
zondag 19 oktober 2014 07:19
Ik zou me maandag ziek melden als ik jou was, en inderdaad een afspraak maken met je HA of VK. Voor in de tussentijd (nu, morgennacht): probeer niet zo vreselijk tegen de nacht op te zien. Echt veel makkelijker gezegd dan gedaan hoor, maar je gaat al gespannen slapen omdat je waarschijnlijk weer wakker wordt. Dat helpt niet natuurlijk
Ik sliep ook enorm beroerd rond 30 weken. Ook tussen 2-4, 4-6. 3-6, 2-5 wakker. Blegh. De truc voor mij was niet gaan liggen proberen verder te slapen, dat maakte het alleen maar erger en mij gefrustreerder en gestresster. Als ik wakker werd stond ik gewoon op, en ging naar beneden. Kopje thee, en maar gewoon een boek lezen/ film kijken/ verdwalen op youtube. Zo sliep ik niet meer, maar rustte ik wel uit, en was ik in ieder geval niet gefrustreerd. Dit sloeg op een gegeven moment door in gaan slapen met de blije gedachte 'oh lekker, straks weer een aflevering [guilty pleasure serie] kijken, maar ach, het is maar 10 weken.
Sterkte . Je bent niet de eerste en enige met dit probleem, zoek gewoon hulp.
Ik sliep ook enorm beroerd rond 30 weken. Ook tussen 2-4, 4-6. 3-6, 2-5 wakker. Blegh. De truc voor mij was niet gaan liggen proberen verder te slapen, dat maakte het alleen maar erger en mij gefrustreerder en gestresster. Als ik wakker werd stond ik gewoon op, en ging naar beneden. Kopje thee, en maar gewoon een boek lezen/ film kijken/ verdwalen op youtube. Zo sliep ik niet meer, maar rustte ik wel uit, en was ik in ieder geval niet gefrustreerd. Dit sloeg op een gegeven moment door in gaan slapen met de blije gedachte 'oh lekker, straks weer een aflevering [guilty pleasure serie] kijken, maar ach, het is maar 10 weken.
Sterkte . Je bent niet de eerste en enige met dit probleem, zoek gewoon hulp.
zondag 19 oktober 2014 07:22
Oke Pantax, die post komt wel binnen.
Heb de laatste paar dagen eigenlijk alleen nog maar sombere gedachten omtrent de zwangerschap gehad. En ik genoot er zo van en alles gaat zo goed! Maar nu ben ik bezig met hoe dik ik ben, hoe dik ik nog worden ga, dat ik moeilijker loop, mijn slechte conditie is, dat verdomde slapen en vind ik het schoppen van de baby irritant worden.
Oh wat erg, ik schrik ervan als ik het zo opschrijf.
Ik heb het begrepen, ik ga bellen vanochtend. Dank.
Heb de laatste paar dagen eigenlijk alleen nog maar sombere gedachten omtrent de zwangerschap gehad. En ik genoot er zo van en alles gaat zo goed! Maar nu ben ik bezig met hoe dik ik ben, hoe dik ik nog worden ga, dat ik moeilijker loop, mijn slechte conditie is, dat verdomde slapen en vind ik het schoppen van de baby irritant worden.
Oh wat erg, ik schrik ervan als ik het zo opschrijf.
Ik heb het begrepen, ik ga bellen vanochtend. Dank.
zondag 19 oktober 2014 07:28
Hmm ja, ik snap je redenatie. Heb ik ook altijd als ik een nacht niet goed geslapen heb (zoon van twee kan wel eens spoken snachts) dan trek ik de dag beter op mijn werk dan wanneer ik thuis ben. Ik begrijp het hoor, dat je gefrustreerd bent over weinig slapen - had ik aan het einde van mijn zwangerschap ook. Bij mij hielp het door me erbij neer te leggen dat goed slapen er voorlopig nou eenmaal niet in zat. Die acceptatie zorgde voor ontspanning en daardoor sliep ik alweer wat beter. Zou me trouwens niets verbazen dat dat alerte wakker zijn ook iets hormonaals is - ik was destijds ook vaak zo intens klaar en klaar wakker.
zondag 19 oktober 2014 07:39
Dan hoop ik dat je nu nog even kunt tukken tegen man aan ?
Goed dat je gaat bellen, niet slapen is killing. Ik had het niet tijdens m'n zwangerschap maar m'n eerste zoon was als baby erg onrustig en vaak wakker snachts. Hierdoor had ik op een gegeven moment ook een slaaptekort. Dat in combi met een baby die onrustig was en veel huilde, draaide ik op een gegeven moment bijna door. Zoon heeft toen eens in de zoveel tijd bij m'n ouders geslapen zodat ik 1 nacht non stop kon slapen. Ik heb toen ook eens eenslaappil gekregen vd huisarts en dat heeft mij echt goed gedaan. Niet slapen in killing.
Oudste slaapt nu al jaren goed maar jongste is ook ah klooien, vooral tegen de ochtend. Ik zit nu alweer vanaf half 6 beneden gaaaap.
Sterkte ermee, zorg dat je energie opdoet voor je bevalling en de tijd erna
Goed dat je gaat bellen, niet slapen is killing. Ik had het niet tijdens m'n zwangerschap maar m'n eerste zoon was als baby erg onrustig en vaak wakker snachts. Hierdoor had ik op een gegeven moment ook een slaaptekort. Dat in combi met een baby die onrustig was en veel huilde, draaide ik op een gegeven moment bijna door. Zoon heeft toen eens in de zoveel tijd bij m'n ouders geslapen zodat ik 1 nacht non stop kon slapen. Ik heb toen ook eens eenslaappil gekregen vd huisarts en dat heeft mij echt goed gedaan. Niet slapen in killing.
Oudste slaapt nu al jaren goed maar jongste is ook ah klooien, vooral tegen de ochtend. Ik zit nu alweer vanaf half 6 beneden gaaaap.
Sterkte ermee, zorg dat je energie opdoet voor je bevalling en de tijd erna
zondag 19 oktober 2014 07:46
Ik had ook last van slapeloosheid tijdens mijn zwangerschappen. Vreselijk! Ik was zo moe en wilde zo graag slapen, maar ik had een goede nacht gehad als ik twee uur mijn ogen in totaal dicht had gehad. Er zijn periodes geweest dat ik twee uur per etmaal sliep en ik weet nog goed dat mijn gedachtes steeds onrealistischer werden. Regelmatig heb ik gedacht dat ik gek werd!
Ik heb me tijdens mijn eerste zwangerschap regelmatig ziek gemeld als ik (weer) een slapeloze nacht had gehad. Het was dan echt niet verantwoord om voor de klas te gaan staan en ik kon het ook niet meer opbrengen. Gelukkig was mijn directrice begrijpend en had ik mazzel dat ze zelf ook last had van zwangerschapsslapeloosheid.
Er zijn slaappillen die je mag nemen als je zwanger bent, maar bij mij deden ze niet veel. Ik viel wel in slaap (daar was ik al blij mee!), maar na een uur werd ik weer wakker en was zo mogelijk nog duffer en dazer dan wanneer ik geen slaappil had gebruikt.
Nu ben ik nooit een goede slaper geweest, maar tijdens mijn drie zwangerschappen was het echt erg. Gelukkig kreeg ik kinderen die snel doorsliepen en overdag ook veel sliepen, waardoor ik wel aan mijn rust kwam.
Sterkte. Eigenlijk heb ik geen tips, maar wel herkenning.
Ik heb me tijdens mijn eerste zwangerschap regelmatig ziek gemeld als ik (weer) een slapeloze nacht had gehad. Het was dan echt niet verantwoord om voor de klas te gaan staan en ik kon het ook niet meer opbrengen. Gelukkig was mijn directrice begrijpend en had ik mazzel dat ze zelf ook last had van zwangerschapsslapeloosheid.
Er zijn slaappillen die je mag nemen als je zwanger bent, maar bij mij deden ze niet veel. Ik viel wel in slaap (daar was ik al blij mee!), maar na een uur werd ik weer wakker en was zo mogelijk nog duffer en dazer dan wanneer ik geen slaappil had gebruikt.
Nu ben ik nooit een goede slaper geweest, maar tijdens mijn drie zwangerschappen was het echt erg. Gelukkig kreeg ik kinderen die snel doorsliepen en overdag ook veel sliepen, waardoor ik wel aan mijn rust kwam.
Sterkte. Eigenlijk heb ik geen tips, maar wel herkenning.
zondag 19 oktober 2014 08:12
Een vriendin van mij had hetzelfde, die is 2x een nachtje in het ziekenhuis opgenomen geweest om lekker te slapen.
Misschien een optie.
Ik ben zelf nu 37 wkn zwanger van de 3de en ik heb er nu ook last van. maar ik wordt meer wakker van de harde buiken en maagzuur. Of een van mijn 2 andere kleine schatjes heeft mij nodig middenin de nacht omdat ze Nijntje kwijt zijn etc.
Wat mij helpt is om ontspannen te gaan liggen en te focussen dat je voeten in slaap vallen en zo doorgaan naar je handen etc.
Sterkte!
Misschien een optie.
Ik ben zelf nu 37 wkn zwanger van de 3de en ik heb er nu ook last van. maar ik wordt meer wakker van de harde buiken en maagzuur. Of een van mijn 2 andere kleine schatjes heeft mij nodig middenin de nacht omdat ze Nijntje kwijt zijn etc.
Wat mij helpt is om ontspannen te gaan liggen en te focussen dat je voeten in slaap vallen en zo doorgaan naar je handen etc.
Sterkte!
zondag 19 oktober 2014 08:13
Heel herkenbaar mevrouw Truus! Ik heb er bij mijn eerste zwangerschap ook zo'n last van gehad. Met name die gespannenheid rondom slapen en de frustratie die daarbij komt kijken. Het overschaduwde mijn zwangerschap. Ik kon er niet van genieten.
Je kunt wel degelijk hulp krijgen hierbij. Een luisterend oor van de huisarts en de geruststelling dat je wanneer echt nodig een keer medicatie mag gebruiken, kan al enorm verlichten. Je merkt het al door het openen van dit topic dat je ontspanning gaat voelen.
Hoe meer je je op gaat winden, hoe meer adrenaline je aanmaakt, hoe alerter je wordt en hoe wakkerder je dus 's nachts bent. Je overgeven aan het feit dat je wakker ligt is volgens mij de sleutel tot iets betere nachten (als zwangere slaap je meestal per definitie niet goed). Ik snap dat dat inmiddels juist het probleem is en dat je daardoor langzamerhand in een vicieuze cirkel raakt.
Wees niet zo streng voor jezelf. Kijk wat je kunt regelen met je werk, praat erover met je huisarts, lucht je hart bij vriendinnen, huil erop los na weer zo'n nacht, maak het jezelf zo comfortabel mogelijk die laatste weken. Dat helpt ook bij dat loslaten en accepteren en dus bij het meer ontspannen in bed liggen.
Wat bij mij ook meespeelde: ik ben nogal controle freak achtig en een baby krijgen is voor zo iemand best heftig. Wat staat me allemaal te wachten? Kan ik dit wel? Dat hield me onbewust ook wakker. Toen ik ook geen controle over die slaap kreeg, voelde ik me helemaal bang en overgeleverd aan alles wat komen ging. Dat hield me dan ook weer wakker
Tot slot: het komt echt goed!
Marlou
Je kunt wel degelijk hulp krijgen hierbij. Een luisterend oor van de huisarts en de geruststelling dat je wanneer echt nodig een keer medicatie mag gebruiken, kan al enorm verlichten. Je merkt het al door het openen van dit topic dat je ontspanning gaat voelen.
Hoe meer je je op gaat winden, hoe meer adrenaline je aanmaakt, hoe alerter je wordt en hoe wakkerder je dus 's nachts bent. Je overgeven aan het feit dat je wakker ligt is volgens mij de sleutel tot iets betere nachten (als zwangere slaap je meestal per definitie niet goed). Ik snap dat dat inmiddels juist het probleem is en dat je daardoor langzamerhand in een vicieuze cirkel raakt.
Wees niet zo streng voor jezelf. Kijk wat je kunt regelen met je werk, praat erover met je huisarts, lucht je hart bij vriendinnen, huil erop los na weer zo'n nacht, maak het jezelf zo comfortabel mogelijk die laatste weken. Dat helpt ook bij dat loslaten en accepteren en dus bij het meer ontspannen in bed liggen.
Wat bij mij ook meespeelde: ik ben nogal controle freak achtig en een baby krijgen is voor zo iemand best heftig. Wat staat me allemaal te wachten? Kan ik dit wel? Dat hield me onbewust ook wakker. Toen ik ook geen controle over die slaap kreeg, voelde ik me helemaal bang en overgeleverd aan alles wat komen ging. Dat hield me dan ook weer wakker
Tot slot: het komt echt goed!
Marlou
zondag 19 oktober 2014 08:20
Ik heb trouwens een app op mijn telefoon die heet: 'relax en rest'. Het zijn oefeningen met als insteek om je bewust te worden van wat je voelt en denkt. Het is dus niet gefocussed op dat je vooral niks moet denken of helemaal zen moet zijn. Dat helpt mij om even afstand te nemen van de 1001 gedachten die ik heb en soms val ik er even van in slaap (dat is dan een leuke bijkomstigheid). Het is fijn om even te kunnen ontsnappen aan jezelf zeg maar.
zondag 19 oktober 2014 08:28
Ik zou de huisarts bellen.
Ik heb het ook. Ik heb geen auto, maar als ik er een zou hebben zou ik hem laten staan! Ik slaap al 2 jaar slecht/amper en val op de gekste plekken in slaap.
Houd de moed erin door te bedenken dat het de hormonen zijn! Straks zul je ook weinig slapen, maar dan komt het door een klein murmeltje dat graag wil eten.
Ik heb het ook. Ik heb geen auto, maar als ik er een zou hebben zou ik hem laten staan! Ik slaap al 2 jaar slecht/amper en val op de gekste plekken in slaap.
Houd de moed erin door te bedenken dat het de hormonen zijn! Straks zul je ook weinig slapen, maar dan komt het door een klein murmeltje dat graag wil eten.
zondag 19 oktober 2014 08:33
Herkenbaar. Mijn voeten jeukten en waren onrustig, blijkbaar een zwangerschapskwaaltje. Vanaf 20 weken slecht geslapen, een huisarts die niks voor durfde te schrijven behalve homeopathische druppels, grrr. Met 39 weken naar ziekenhuis voor extra test waar gyneacoloog zonder problemen een slaappil voorschreef. Hoera! Die nacht braken mijn vliezen...
Ik heb het gered door vanaf 32 weken 50% te gaan werken en met 34 weken met verlof. Overdag proberen veel te bewegen en op een vast tijdstip middagrust, alles in overleg met bedrijfsarts. Sterkte!
Ps ik dacht dat ik het slechtst sliep van de wereld. Na de bevalling sliep ik in eerste instantie... Minder. Vond ik schokkend. Dat duurde gelukkig niet lang!
Ik heb het gered door vanaf 32 weken 50% te gaan werken en met 34 weken met verlof. Overdag proberen veel te bewegen en op een vast tijdstip middagrust, alles in overleg met bedrijfsarts. Sterkte!
Ps ik dacht dat ik het slechtst sliep van de wereld. Na de bevalling sliep ik in eerste instantie... Minder. Vond ik schokkend. Dat duurde gelukkig niet lang!
zondag 19 oktober 2014 08:37
zondag 19 oktober 2014 08:38
