Langer dan 6 maanden bezig met zwanger worden zonder mmm

16-11-2016 00:55 2302 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heb je het gevoel dat je op het forum tussen twee groepen in valt? De groep die net probeert zwanger te worden en de groep die al in de medische molen zit. In deze topic zijn we met meiden die ook wat langer bezig zijn met zwanger worden. Inmiddels zijn er al wat meiden de medische molen ingegaan. Dit vormt geen probleem om mee te schrijven in deze topic.

Ben je zwanger dan kan je meeschrijven in onze vervolgtopic.

langer dan 6 maanden groep is zwanger

gebruikersnaam en wachtwoord zijn op te vragen bij Rosalie87


naam leeftijd probeert zwanger te worden sinds NOD bijzonderheden
AV199224 / 27sinds september 20169 juli, ronde 12
Camomila 29 / 30sinds februari 201617 april
Emceetje 36 / 37 Januari 2015 15 maart onbegrepen verminderd vruchtbaar. Start iui eind januari
florence13 36 / 36 mei 2016buik slagveld na ongeval. Miskraam in april 2017
Foodsandbeats 34 / 36maart 2016
Labgeek1990 26 / 30 sinds november 2016
Maur91 25 / 24 maart 2016lange cyclussen
Missy1983 33 / 33 sinds vorig jaar na een jaar tussenpauze 17 maartbloedonderzoeken,zaadonderzoek,hysteroscopie en hsg gehad nu afwachten tot juni
Mollebol1 34 / 34 april 2016 2 juli ronde 9
Pinquinlove 29 / 28 november 2015 29 maart curettage april 2016 mk sept 2016
Rosalie 29 / 30 januari 2016 19 juli ofo uitslagen waren goed, komende half jaar zelf proberen
Twilight84 33 / 35 Augustus 2015 30 april
Viva-30 30 / 30 oktober 201529 maart
Yinthe24 24 / 31 mei 2016 30 mei, ronde 11
Zonnebloem111 28 / 30 juni 201619 maart
rosalie87 wijzigde dit bericht op 08-07-2017 14:00
41.54% gewijzigd
De medische molen was voor mij persoonlijk alleen maar fijn. Eerst de opluchting dat alles onderzocht werd en daarna de opluchting dat er niets mis is met ons/mij. Ik heb er juist vertrouwen van gekregen, maar dat is voor iedereen weer anders natuurlijk. Mij leek het in eerste instantie ook afschuwelijk en ik stelde het steeds uit (pas na 2 jaar), maar achteraf had ik het best eerder kunnen doen... Ik herken verder eigenlijk alles wat jullie schrijven helemaal en die pauze kon ik ook echt niet eerder nemen. Ik zit in een soort van positieve flow nu en daar past even geen zwangerschap bij omdat er dan weer heel veen onzekerheid om de hoek komt kijken en daar heb ik zoooo geen zin in. Ben blij en dankbaar dat ik die rust nu ervaar en er met zo'n positief gevoel in sta, maar dat is ook heel anders geweest.



Vanaf de eerste miskraam (april 2014) ben ik er open over naar mijn omgeving. Juist om mezelf te beschermen tegen vervelende opmerkingen over een zwangerschap zoals: 'wordt het niet eens tijd....' Blijf het bizar vinden hoe lomp sommige mensen zijn. Ik ben nu ook heel open over onze pauze omdat ik merk dat m'n omgeving er veel mee bezig is. Niet heel opvallend, maar ze gunnen het ons zo en ik merk dat ze me toch in de gaten houden ofzo. Soms vind ik blij zwangerschap-/babynieuws lastig en ook dat spreek ik uit: 'Wat ontzettend fijn, gefeliciteerd, maar ik vind het ook wel een beetje moeilijk/lastig merk ik.' De laatste tijd heb ik minder last van die jaloerse gevoelens, maar oooooh wat ben ik vaak verdrietig geweest en jaloers. Natuurlijk gunde ik het iedereen, maar onszelf gewoon net een beetje meer.. Dat mag er dus gewoon zijn!!!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb drie maanden ovulatietesten gebruikt om een gemiddelde te krijgen wanneer mijn ovulatie plaatsvindt, omdat mijn cyclussen verschillen tussen de 25 en de 30 dagen. Bij mij is mn ovulatie wel altijd precies 14 dagen voor mn menstruatie, maar ik weet ook precies wanneer mn eisprong is geweest omdat ik vlak er na (heel gek) diarree krijg, eenmalig.



Sinds ik met de pil ben gestopt heb ik erg pijnlijke menstruaties, het zijn vreemde harde steken achter mijn schaambeen. Ook verlies ik erg veel bloed en stolsels dus ik zou erg blij zijn als ik er eens 9 maanden vanaf kan zien.



Ik hoef ook geen tabel, heb voor mezelf ook geen zin om steeds weer af te tellen naar de nod, ik zie t vanzelf wel. Maak mezelf daar alleen maar gek mee! Inderdaad de gevoelens delen is erg fijn.



Dat herken ik heel erg Feline, die 'jaloerse' gedachtes. Iemand in mijn omgeving zat soms wat te klagen over de zwangerschap, terwijl ik toen alleen maar dacht: wat zou ik graag willen KUNNEN klagen over een zwangerschap.



Mn familie (ouders en siblings) zijn op de hoogte van onze wens. Soms is het fijn om gevoelens te delen, maar soms vind ik het ook wel lastig dat mn directe omgeving t weet, omdat je soms de indirecte vraag krijgt of t al 'gelukt' is, of je merkt dat ze meteen wat denken als je een glaasje alcohol overslaat, terwijl ik er dan juist even niet mee bezig wil zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook graag mee willen schrijven. Sinds begin dit jaar bezig voor een tweede kindje. Van de oudste was ik direct zwanger en daarom ook verbazig dat het zolang duurt. Al eens met de HA over gesproken en die wil ons doorverwijzen. Zelf wil ik even wachten tot het nieuwe jaar. Volgens mij heb ik een regelmatige cyclus. Ik word in ieder geval elke maand ongesteld. Wel is de dagelijkse stomende seks er wel een beetje vanaf na 15 jaar en is het echt plannen. Ik vind dat best lastig en heb daarom ook nog geen ovulatietesten gebruikt, wel gekocht overigens (en die zullen binnen een aantal weken over datum zijn, haha).



Ik ben erg blij met dit topic. Zeker omdat ik hetzelfde voel in die andere topics als jullie.
Alle reacties Link kopieren
Dit topic spreekt mij ook aan, ik schrijf in een ander topic maar daar zijn ze bijna allemaal net begonnen. Ik ben begin april gestopt met de pil, daarna veel last van onregelmatig bloedverlies. Cyclus daarmee dus zeer onduidelijk, vorige maand bij de gynaecoloog geweest toen het bloedverlies eigenlijk net was gestopt. Er is ook niets gevonden dus het zal hormonaal zijn geweest. Ik heb een paar keer ovulatietesten gebruikt zonder succes. De gynaecoloog heeft wel kunnen zien dat ik een eisprong had gehad.



Heb goede hoop, maar vind het toch fijn om mee te schrijven, puur om de onzekerheid te delen met dames die in hetzelfde schuitje zitten. Foodandbeats, heel herkenbaar met leeftijd en lange stabiele relatie. Zo zit ik er ook een beetje in. Heb het 1 vriendin, zus en ouders verteld.
Alle reacties Link kopieren
Kunnen ovulatietesten over de datum?

De jaloezie herken ik en heb zelfs een hechte vriendschap laten verwateren omdat m'n vriendin in 1 maand zwanger was en ik daar niet mee om wist te gaan. Nu het kindje er is hebben we wel weer contact en proberen we het toch rustig weer op te bouwen. Al voel ik me wel schuldig hoor tegenover haar dat ik niet betrokken ben geweest bij die tijd in haar leven waar ik juist zo naar verlang. Mijn vruchtbaarheid is iets wat ik moeilijk bespreek met de vriendinnen die al moeder zijn, heb het gevoel dat ze me niet begrijpen. Dat heb ik eigenlijk bij mijn moeder ook want die weet ook niet hoe het is.

Ook heb ik afgelopen jaar wat kraamvisites overgeslagen van mensen die wat verder van me af stonden. Merk nu ik tegen die jaargrens aankom dat het me minder doet dat anderen zwanger worden. Kan me er weer wat meer voor open stellen en wat enthousiaster zijn voor hen. Maar dat hangt ook af van welke dag van de maand het is. Ik heb ook geen NOD meer en probeer niet toe te leven naar een bepaalde dag, maar toch ga ik die laatste dagen van de maand vaak wel aftellen. Zo 'n oeps ik ben zwanger moment lijkt me super maar dat zal niet snel gebeuren want ik ben er toch nog erg bewust mee bezig.
Ik heb dit topic nu al een paar keer geopend (en weer weg geklikt)

Maar merk dat ik toch steeds even wil lezen.

Wij zijn aan het proberen voor een 2e. Zitten nu in ronde 10 en over een paar dagen weten we of we aan ronde 11 beginnen of niet.

We hebben een maand of 3 ook ovulatie testen gebruikt. En ik moet zeggen, het hele plannen eromheen vind ik bijna niet leuk meer. Mijn cyclussen lijken ook steeds korter te worden. Ben dus aan het twijfelen of ik wel of niet al langs een huisarts moet gaan(en of ik dat wel überhaupt wil)

Binnenkort gaan we tijdelijk even bij een van onze ouders wonen (huis verkocht en nog geen nieuwe) dus dan sla ik de ovulatie testen toch even over. Wil dan even nergens naar kijken en dat "verplichte" even achterwege laten.

Ik wil dolgraag liever gister dan vandaag een 2e.

Vind dit een fijn topic. De andere topics zitten meestal of net startende mensen of mensen die al ver in de mm zitten.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het zo fijn om wat gelijkgestemden te hebben. Ik hoor van de aantal mensen die ik het verteld heb dat ik me er teveel mee bezig hou en ik los moet laten. Maar voor mijn gevoel ga ik echt niet meer bij elk gevoeletje over de rel als in: zou ik zwanger zijn???



Ik denk wel elke keer als ik ongesteld word: ik heb er gewoon geen zin meer in. Laat die tweede maar. Maar mijn man springt dan op en geeft aan dat hij ook nog een stem heeft, haha



Weten jullie trouwens wat een gyn gaat doen tijdens zo'n eerste afspraak? Daar ben ik wel heel benieuwd naar.
Alle reacties Link kopieren
Wonderinggif, de gyn maakt een echo (inwendig), en je moet op dag 3 en 21 van je cyclus bloedprikken op hormoonwaarden te checken. Dat was iig bij het geval. En als je geen eigen cyclus hebt wordt die opgewekt met duphaston, provera of primolut
Alle reacties Link kopieren
Wow, wat veel reacties al!

Rosalie - hangt er vanaf wat voor ovulatietesten je hebt denk ik. Ik gebruik ClearBlue, daar zit een batterij in en die doet het op een gegeven moment gewoon niet meer. Met dipsticks geen ervaring. Ennuhm… een vruchtzakje met een vruchtje erin is gewoon een zwangerschap/miskraam toch? Mijn gyn zei dat na je miskraam het jaar zelf proberen weer opnieuw ingaat. Misschien iets om in je achterhoofd te houden als je wel naar huisarts/gyn gaat.

Feline – wat goed dat je een pauze ingelast hebt. Ik begrijp helemaal dat je er doorheen zit! Wat een heftig verhaal – helaas dus wel voor een groot deel herkenbaar.

Wonderingif – eerste bezoek gyn was bij mij inderdaad algemene vragen, inwendige echo, bloed prikken (gewoon bij afspraak zelf) en zaad inleveren. Ik ben blij dat we dat gedaan hebben, want ik weet nu in ieder geval dat er in ieder geval geen grote afwijkingen zijn bij mij of mij manlief, dus hoop ik maar dat de rest op te lossen is mocht er wel iets mis zijn



Hier: ik heb het eerste jaar niets gezegd tegen vrienden of familie. Heel moeilijk. Na een jaar langzaam wat mensen vertelt, en dat luchtte heel erg op. Collega’s wilde ik niets vertellen omdat ik mezelf geen stempel “laat-maar-zij-gaat-toch-met-verlof” wil geven. Inmiddels weten collega’s het wel, want we hadden het na de goede 12 weken echo verteld, maarja, toen ging het alsnog mis. Juist omdat het zo laat mis ging is er wel veel begrip.

Ik heb vorig jaar een periode gehad waarin ik echt heel depressief en verdrietig was. Zoveel woede, angst, frustratie, jaloezie. Ik heb uiteindelijk hulp gezocht bij een psycholoog – dat in combinatie met er over praten met familie en vrienden – heeft mij heel erg geholpen. Had ik veel eerder moeten doen.

Ow, en mensen die zeggen: “laat het los” – die mag je echt een dreun geven. Van “laat het los” wordt je niet zwanger. Alsof mensen in IVF trajecten het los laten – en toch komen daar zwangerschappen uit.

Zwangerschapsaankondigingen van anderen blijven super moeilijk – je gunt het anderen maar jezelf nog veel meer. Hier inmiddels zwangerschappen bij mensen die nooit kinderen wilden, en mensen die later begonnen zijn dan wij, zijn zwanger van de tweede…. Zucht.
Alle reacties Link kopieren
Miss_Bubbles: hier ook al heel lang "verplicht" sex - en nee, dat is echt helemaal niet leuk. Zo niet leuk dat het soms ook gewoon (fysiek) niet lukt. Bij ons helpt praten, veel tijd voor elkaar maken en het vooral leuk houden, maar dat is heeeeel erg moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Bjorg wat erg wat je allemaal hebt moeten meemaken hoop dat een volgende zwangerschap goed zal gaan bij je.



Ja het was een hele vroege miskraam paar dagen was ik overtijd. Maar geen positieve test gehad dus het ging wel erg vroeg mis. Mijn huisarts zei dat omdat ik geen positieve test had gehad dat het niet meetelt en dat ik in december doorverwezen mag worden...... denk dat een normaal persoon het vruchtzakje ook niet had gevonden verloor een rare stolsel en heb die uit de wc laten halen door mijn man om af te spoelen. En toen zat daar zo n zakje in gevuld met vocht en een hard roze bolletje erin. Ben wel blij dat mijn man dat gedaan heeft want nu denk ik wel 'ik kan zwanger worden'.



Baal nu even want had net een piekvruchtbaarheid (doe CB testen) maar mijn man moest echt naar zijn werk. Vanavond moet ik werken maar als ik thuiskom dan maken we er toch maar even een gezellig moment van. Hopelijk is dat niet te laat en zijn we niet erg moe. Denk dat we geluk hebben want heb nog erg veel pijn van mijn eisprong dus hij is nog niet geweest. Heb dat al maanden niet gehad maar deze maand heb ik al de hele week last van mijn buik, vruchtbaar slijm etc. Hoop dat het een goed teken is en ik deze maand goed vruchtbaar ben.
Alle reacties Link kopieren
Het grootste nadeel aan seks in de vruchtbare periode vind ik eigenlijk dat ik zo 'glibberig' ben. Herkennen jullie dat? En dan gaat het al wat moeizamer omdat man wat ongevoeliger is doordat we het vaker doen en dan ben ik ook nog zo glibberig dat hij er niet zoveel van voelt...... ben wel blij dat dit een anoniem forum is anders had ik dit nooit gevraagd



Wij doen het nu om de twee dagen want na bijna een jaar vinden we elke dag of om de dag gewoon niet leuk meer. Er zijn ook zoveel andere leuke dingen die je samen kan doen......
Alle reacties Link kopieren
Rosalie, ja ik!!! In m'n vruchtbare dagen ben ik zo glibberig dat het echt n uitdaging is. Manlief voelt niets meer en dan werkt het (letterlijk) dus niet bij hem. Hebben al vanalles geprobeerd, andere standjes, veel voorspel, weinig voorspel, maar t blijft ellende. En daar dan bovenop de stress 'dat het moet', nouja... ik ga het aankaarten bij de gyn want het is echt n probleem.

Fijn trouwens dat de huisarts je wel wil doorverwijzen in december! En goed dat je bedenkt dat het dus wel kan. Een levende eicel en een levende zaadcel is ook niet ieder stel gegeven, en met die twee dingen ben je al een heel eind op weg!
Alle reacties Link kopieren
Nou dat is wel fijn de herkenning. Denk soms echt we doen wat verkeerd hoor. Snap dat dat slijm nodig is voor de transport van zaadcel naar eicel maar moeder natuur kan ook overdrijven. Wij hebben ook nog niet de beste oplossing gevonden. Probeer me altijd wat aan te spannen maar dat is dan weer niet echt ontspannend. Ben benieuwd of de gyneacoloog nog tips heeft.
@ Rosalie; hier ook drie vriendschappen verloren, mede door de situatie van het zwanger worden en andere heftige gebeurtenissen. Je leert je vrienden wel kennen en ik kwam tot het besef dat we niet meer in elkaars leven passen. Zaten totaal op een andere level en de vriendschappen kosten me teveel negatieve energie. Heb ze ook niet één keer gemist, dus dat was een goede zet. Niet dat ik heilig ben hoor!! Het gekke is dat er ook weer nieuwe vriendschappen zijn ontstaan, zonder dat ik er moeite voor heb gedaan. Best bijzonder!!



@wonder; dat "er teveel mee bezig zijn" wat je omgeving zegt, vind ik zo'n dooddoener! Net als "ga lekker op vakantie, dan ben je ontspannen en erna vast zwanger" Die heb ik zoooo vaak gehoord, ik ben de tel kwijt.. Alsof het je eigen schuld is dat het niet lukt. Vele fantastische vakanties verder (niet om die reden trouwens), maar het heeft niks uitgehaald. Ik lach tegenwoordig maar om die opmerkingen.



@ Bjorg; Oooh Bjorg wat een herkenning in je verhaal! Ik herken het allemaal, maar momenteel houdt het me minder bezig. Eindelijk weer seksen wanneer we daar zin in hebben, zonder dat het "moet" of de gedachte "zal het nu gelukt zijn?" Zit er juist niet doorheen nu. Heb zware jaren gehad, zowel door de miskramen, ongelukkig qua werk en ziekte in m'n omgeving, maar sinds april gaat alles bergopwaarts en verandert er veel in m'n leven in positieve zin. Heb me in jaren niet zo goed gevoeld en wil dat graag even vasthouden. Een zwangerschap zorgt hoe dan ook voor onrust en als het goed gaat natuurlijk ook voor nog meer veranderingen. Daar sta ik nu nog even niet voor open. Ik geniet ff fijn van de rust. Heb er zelfs vertrouwen in dat het goed gaat de volgende keer, geen idee waarom. Misschien juist omdat ik me nu zo goed voel... Ergens in 2017 gaan we er wel weer voor hoor, maar welke maand bekijken/bespreken we per maand denk ik..



voor de rest. Ik lees alles, maar m'n verhaal wordt te lang als ik overal op reageer
Dubbel
Rosalie; heb van een oud dametje gehoord dat men vroeger moest laten zien aan de arts (met kleren aan hoop ik) hoe zij seks hadden als het zwanger worden niet lukte Gelukkig leven we nu niet meer in die tijd...
Alle reacties Link kopieren
Haha ik zie het al voor me en als het dan een mannelijke dokter is, nee zo lukt het niet ik doe het wel even voor
Alle reacties Link kopieren
Wel een goeie over de vriendschap Feline. Ik ben de vriendschap toch weer aangegaan omdat het me echt bezighield en ik me er rot over voelde dat de vriendschap over was maar merk dat het toch niet meer zo wordt als het was. Sta ook wel open voor nieuwe vriendschappen maar aan de andere kant ben ik ook wel meer op mezelf sinds de kinderwens. Heb ook beetje het gevoel dat m'n leven nu stil staat naast m'n werk en het gewone leven. Soort van op pauze tot ik zwanger ben en dan ga ik weer leuke dingen doen en ontmoet ik nieuwe mensen. Niet dat ik nu geen leuke dingen doe maar denk bij alles toch aan zwanger zijn en soms voelt het als een soort tijdverdrijf. Volgende week op stap met een vriendin maar dan denk ik ook mooi want dan hoef ik niet na te denken dat ik zwanger zou kunnen zijn. Volgende week uit eten, dan mag ik niet drinken en opletten wat ik eet want ik kan zwanger zijn. Ik geniet niet zo optimaal meer als eerst omdat ik altijd bezig ben met eventueel zwanger zijn. Gelukkig heb ik daar in de eerste 2 weken van m'n cyclus minder last van
Hallo, ik lees al jaren mee en voel nu de behoefte om mee te schrijven. Wij zijn 2 jaar bezig zwanger te worden. We zijn beide onderzocht dmv van verschillende onderzoeken, en er is geen aanwijzbare reden dat wij verminderd vruchtbaar zijn. Toch lukt het niet, en dat is zeer frustrerend. Deze maanden zijn erg moeilijk voor me, omdat in december 3 vriendinnen zijn uitgerekend en in januari 2. Ik spreek nauwelijks meer met ze af. Een vriendin die van de zomer is bevallen, heb ik ook gezegd dat ik wel langs kwam maar haar baby niet wilde vasthouden. Dat trek ik gewoon niet.

Wij hebben ook bewust een pauze genomen, omdat dit traject gewoon erg zwaar is. Dat gaf mij zoveel rust! Wij waren ook verschillende vakanties aan het plannen: hoogzwanger of met baby naar texel. Niet of net zwanger lekker ver en een roadtrip. Zowel voor zomer 2014 als 2015. En nu we alweer nadenken over de komende zomer, merk ik die keuzes weer. Grrrr doe mij maar zwanger texel, maar als het aan mij lag had ik inmiddels als een dreumes en die is er niet.

In juli mochten we beginnen met hormonen, maar ik wilde niet. Ik ben zelf al heel hormonaal, en vind het nogal een grote stap. Ik heb tijd nodig om een besluit te nemen. In februari hebben we een afspraak bij de fertiliteitsarts om te bespreken hoe nu verder.

Ik sta er nu, na 2 jaar, gek genoeg wel iets rustiger in dan toen we net begonnen. Maar toch elke maand is het zo'n enorme teleurstelling!
@bjorg oh de mensen die zeggen 'laat het los' kan ik wel wurgen! Als dat het antwoord was, had de fertiliteitsarts ons wel op kosten van de verzekering 3 weken naar een tropisch eiland gestuurd.

En de mensen die het 'begrijpen', zoals een vriendin van me die 'ook 4 maanden bezig was voordat het lukte'. 4 maanden???? Ik teken ervoor.

De verplichte seks is helaas ook herkenbaar. Het moet vandaag, nou toe dan maar. Alles voor het goede doel.
Dat herken ik wel, maar het is ook zo zonde zie ik nu. Ik probeer echt in het NU te leven en te genieten van alle andere mooie dingen. Ik zie nu achteraf pas dat ik mijn geluk van een kindje liet afhangen, maar in het ergste geval lukt het nooit en dan heb ik voor niks m'n levensgeluk op een soort van pauze gezet. Er is wel wat tijd en overheen gegaan en daarnaast ook het ziek zijn van een naaste, voordat ik dat zo kon zien. Het leven kan zomaar ineens patsboem voorbij zijn...



Lief en ik plannen samen leuke dingen, ik ben aardig fanatiek aan het sporten (dat hield ik tot afgelopen juni nooit langer dan een maand vol), ik trakteer mezelf 1x in de 2 weken op een dagje in de sauna. Genieten van wat ik heb en natuurlijk af en toe verdrietig of even flink balen, maar daarna weer verder en alle mooie dingen (ook zonder kindjes) zien. Dat wens ik iedereen die in hetzelfde schuitje zitten toe!
Alle reacties Link kopieren
quote:feline123 schreef op 17 november 2016 @ 09:52:

Dat herken ik wel, maar het is ook zo zonde zie ik nu. Ik probeer echt in het NU te leven en te genieten van alle andere mooie dingen. Ik zie nu achteraf pas dat ik mijn geluk van een kindje liet afhangen, maar in het ergste geval lukt het nooit en dan heb ik voor niks m'n levensgeluk op een soort van pauze gezet. Er is wel wat tijd en overheen gegaan en daarnaast ook het ziek zijn van een naaste, voordat ik dat zo kon zien. Het leven kan zomaar ineens patsboem voorbij zijn...



Lief en ik plannen samen leuke dingen, ik ben aardig fanatiek aan het sporten (dat hield ik tot afgelopen juni nooit langer dan een maand vol), ik trakteer mezelf 1x in de 2 weken op een dagje in de sauna. Genieten van wat ik heb en natuurlijk af en toe verdrietig of even flink balen, maar daarna weer verder en alle mooie dingen (ook zonder kindjes) zien. Dat wens ik iedereen die in hetzelfde schuitje zitten toe!

Sterke meid! Zo heb ik dat destijds ook gedaan.. Heb ook veel aan mindfullness quotes gehad die me lieten in zien dat het leven zich nu afspeelt en dat je moet genieten van alles wat je nu hebt! Wij hebben toen echt een hele fijne tijd gehad.. Maar voordat je dit kunt gaat er wel wat aan vooraf!

De opmerkingen 'laat het los, dan gaat het vanzelf' moet je bij het oud vuil mikken! Er is niets grotere onzin dan dat.. Mensen die dat zeggen waren zelf vaak snel zwanger! Ook in de maand dat ik blijvend zwanger werd was ik ermee bezig! Alleen had ik me toen meer voorbereid op een kinderloos leven..
Emceetje, ook dat van de vakanties herken ik. Wij nu voor het eerst wintersport geboekt, zonder die gedachte en hebben het ook al over de zomer gehad, zonder het over eventuele zwangerschap te hebben. Wat een verademing! Bizar eigenlijk dat het zo vergelijkbaar is.



My god, 4 maanden.... Als ik in maanden praat, zijn het er 36, das 9 x 4...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven