Zwanger
alle pijlers
Miskraam, somber en werk
woensdag 24 augustus 2016 11:54
Vorige week maandag ging ik voor de eerste echo, ruim 9 weken zwanger. Hier bleek dat ik een missed abortion heb gehad bij 8 weken. Donderdag is de miskraam op gang gekomen.
De eerste dagen heel verdrietig en toen dacht ik dat het beter ging. Gister weer gaan werken en het was een vreselijke dag. Ik heb drie keer gehuild, collega's gaan over tot de orde van de dag en mijn manager die zelf een miskraam een paar jaar geleden heeft gehad keek mij niet aan en heeft niks gezegd. Alles ging langs mij heen en werd met het uur depressiever en verdrietiger. Ik heb best een stress baan en het was gewoon echt te veel nog. Vannacht de hele nacht wakker gelegen en vanmorgen maar weer ziekemeld. Als je naar mij wijst ga ik al huilen.
Ik voel mij zon aansteller.... Mijn hoofd weet dat het nog geen kindje is en in principe heb ik hier vrede mee, maar ik voel mij gewoon zo vreselijk. Het lijken de hormonen wel ofzo.
Ik wil wel werken maar ik kan gewoon psychisch gezien nu niet op kantoor zitten. Kan amper een kop koffie zetten. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik voel mij gewoon niet zo begrepen op het werk.
De eerste dagen heel verdrietig en toen dacht ik dat het beter ging. Gister weer gaan werken en het was een vreselijke dag. Ik heb drie keer gehuild, collega's gaan over tot de orde van de dag en mijn manager die zelf een miskraam een paar jaar geleden heeft gehad keek mij niet aan en heeft niks gezegd. Alles ging langs mij heen en werd met het uur depressiever en verdrietiger. Ik heb best een stress baan en het was gewoon echt te veel nog. Vannacht de hele nacht wakker gelegen en vanmorgen maar weer ziekemeld. Als je naar mij wijst ga ik al huilen.
Ik voel mij zon aansteller.... Mijn hoofd weet dat het nog geen kindje is en in principe heb ik hier vrede mee, maar ik voel mij gewoon zo vreselijk. Het lijken de hormonen wel ofzo.
Ik wil wel werken maar ik kan gewoon psychisch gezien nu niet op kantoor zitten. Kan amper een kop koffie zetten. Zijn er mensen die dit herkennen? Ik voel mij gewoon niet zo begrepen op het werk.
woensdag 24 augustus 2016 11:58
Het is een psychisch zware last TO, en als het niet gaat dan gaat het niet. Goed dat je je hebt ziekgemeld!
Donderdag de miskraam gehad en gisteren alweer gaan werken vind ik eigenlijk ook al heel snel. Geef jezelf even de tijd.
En heel veel sterkte, ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt (en weer zwanger wordt zodra jullie daar aan toe zijn).
Donderdag de miskraam gehad en gisteren alweer gaan werken vind ik eigenlijk ook al heel snel. Geef jezelf even de tijd.
En heel veel sterkte, ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt (en weer zwanger wordt zodra jullie daar aan toe zijn).
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
woensdag 24 augustus 2016 11:59
woensdag 24 augustus 2016 12:00
De tijd geven, je lichaam geeft aan dat het niet gaat.
De ene gaat door en de ander heeft meer tijd nodig.
Ik heb in het verleden 4 miskramen gehad en ging juist graag werken, voor mij was dat fijne afleiding maar voor jou juist niet.
Lekker een paar dagen thuis blijven want zo hebben ze ook niks aan je.
De ene gaat door en de ander heeft meer tijd nodig.
Ik heb in het verleden 4 miskramen gehad en ging juist graag werken, voor mij was dat fijne afleiding maar voor jou juist niet.
Lekker een paar dagen thuis blijven want zo hebben ze ook niks aan je.
woensdag 24 augustus 2016 12:00
Ze hoeven je ook niet te begrijpen. Ruimte hoef je niet te krijgen, die moet je nemen als je het nodig hebt. Dus gewoon thuisblijven tot je je weer wat beter voelt, en niet naar je werk gaan uit een gevoel van plichtsbesef, terwijl het nog helemaal niet gaat.
Heel veel sterkte meid, dit soort dingen zijn gewoon heel erg ingrijpend
Heel veel sterkte meid, dit soort dingen zijn gewoon heel erg ingrijpend
woensdag 24 augustus 2016 12:00
Het klinkt wel redelijk hormonaal inderdaad.
Het klinkt heel hard, maar zo'n big deal is een miskraam niet voor de mensen op je werk. En dat je manager een miskraam heeft gehad betekent niet dat zij het net zo heftig ervaren heeft als jij. Iedereen ervaart het anders he.
Ik zou, als het even kan, een paar dagen voor jezelf nemen om tot rust te komen. Dat heb je gewoon even nodig.
Het klinkt heel hard, maar zo'n big deal is een miskraam niet voor de mensen op je werk. En dat je manager een miskraam heeft gehad betekent niet dat zij het net zo heftig ervaren heeft als jij. Iedereen ervaart het anders he.
Ik zou, als het even kan, een paar dagen voor jezelf nemen om tot rust te komen. Dat heb je gewoon even nodig.
woensdag 24 augustus 2016 12:03
meid, meld je ziek. ga even naar een andere plek dan je woonomgeving en NEE je stelt je niet aan. het is heel wat een miskraam. je hormonen gieren in het rond en je mind is niet rustig.
tip: ga even weg, wat dacht je naar een gebied aan zee? bij de zee krijg je rust. schrijf alles, al je gevoel en gedachtes op, maakt niet uit wat, dat lucht op dan maak je je hoofd leeg. enne daarna verbrand of begraaf j het boekje... dan laat je voor je gevoel je probleem achter.
spreek uit ervaring, it helps. really.
tip: ga even weg, wat dacht je naar een gebied aan zee? bij de zee krijg je rust. schrijf alles, al je gevoel en gedachtes op, maakt niet uit wat, dat lucht op dan maak je je hoofd leeg. enne daarna verbrand of begraaf j het boekje... dan laat je voor je gevoel je probleem achter.
spreek uit ervaring, it helps. really.
woensdag 24 augustus 2016 12:05
quote:stokske schreef op 24 augustus 2016 @ 12:03:
Bedankt voor je reacties. Ik snap wel hoor dat mijn collegas over gaan tot de orde van de dag. Maar het is meer van, is het wel normaal dat ik mij zo voel. Als iedereen er zo luchtig over doet. Dan voel je je een aanstellermensen doen er niet luchtig over, mensen weten vandaag de dag niet hoe ze met zulk heftig nieuws moeten omgaan. men houd zich liefst zo min mogelijk bezig met problemen van een ander en mijd je daarom wel een beetje. dat zegt iets over HEN en niet over jou he
Bedankt voor je reacties. Ik snap wel hoor dat mijn collegas over gaan tot de orde van de dag. Maar het is meer van, is het wel normaal dat ik mij zo voel. Als iedereen er zo luchtig over doet. Dan voel je je een aanstellermensen doen er niet luchtig over, mensen weten vandaag de dag niet hoe ze met zulk heftig nieuws moeten omgaan. men houd zich liefst zo min mogelijk bezig met problemen van een ander en mijd je daarom wel een beetje. dat zegt iets over HEN en niet over jou he
woensdag 24 augustus 2016 12:06
quote:Pantax schreef op 24 augustus 2016 @ 12:00:
Ze hoeven je ook niet te begrijpen. Ruimte hoef je niet te krijgen, die moet je nemen als je het nodig hebt. Dus gewoon thuisblijven tot je je weer wat beter voelt, en niet naar je werk gaan uit een gevoel van plichtsbesef, terwijl het nog helemaal niet gaat.
Heel veel sterkte meid, dit soort dingen zijn gewoon heel erg ingrijpend precies, ruimte neem je! niet afwachten want voor je het weet dendert de stoomtrein wat werk heet gewoon weer over je heen.
Ze hoeven je ook niet te begrijpen. Ruimte hoef je niet te krijgen, die moet je nemen als je het nodig hebt. Dus gewoon thuisblijven tot je je weer wat beter voelt, en niet naar je werk gaan uit een gevoel van plichtsbesef, terwijl het nog helemaal niet gaat.
Heel veel sterkte meid, dit soort dingen zijn gewoon heel erg ingrijpend precies, ruimte neem je! niet afwachten want voor je het weet dendert de stoomtrein wat werk heet gewoon weer over je heen.
woensdag 24 augustus 2016 12:06
quote:stokske schreef op 24 augustus 2016 @ 12:03:
Bedankt voor je reacties. Ik snap wel hoor dat mijn collegas over gaan tot de orde van de dag. Maar het is meer van, is het wel normaal dat ik mij zo voel. Als iedereen er zo luchtig over doet. Dan voel je je een aanstellerMaar je voelt je toch oprecht rot? Hoe kun je je dan aanstellen? Neem je eigen gevoel als maatstaf, niet de oordelen van buitenstaanders. Jouw verdriet is niet pas echt en serieus als anderen dat zeggen, het is echt als jij het voelt.
Bedankt voor je reacties. Ik snap wel hoor dat mijn collegas over gaan tot de orde van de dag. Maar het is meer van, is het wel normaal dat ik mij zo voel. Als iedereen er zo luchtig over doet. Dan voel je je een aanstellerMaar je voelt je toch oprecht rot? Hoe kun je je dan aanstellen? Neem je eigen gevoel als maatstaf, niet de oordelen van buitenstaanders. Jouw verdriet is niet pas echt en serieus als anderen dat zeggen, het is echt als jij het voelt.
woensdag 24 augustus 2016 12:08
He wat rot meid. Natuurlijk voel je je ellendig. Wat niet gaat, dat gaat niet en kun je niet forceren.
Ik was ook ziekgemeld na mijn missed abortions (2x); bakken met energie kost al die schrik, dat verdriet en de onzekerheid. Fysiek was het ook een behoorlijke tik, hoe is dat bij jou? Krijg je nog een controle?
Mijn werkgever was gelukkig heel schappelijk en begripvol. In mijn ervaring was het UWV dat ook, dat is wellicht van belang in jouw situatie?
In ieder geval: het is echt niet vreemd dat je van slag bent, je hebt het volste recht om verdrietig te zijn en dat is geen aanstellerij.
Ik was ook ziekgemeld na mijn missed abortions (2x); bakken met energie kost al die schrik, dat verdriet en de onzekerheid. Fysiek was het ook een behoorlijke tik, hoe is dat bij jou? Krijg je nog een controle?
Mijn werkgever was gelukkig heel schappelijk en begripvol. In mijn ervaring was het UWV dat ook, dat is wellicht van belang in jouw situatie?
In ieder geval: het is echt niet vreemd dat je van slag bent, je hebt het volste recht om verdrietig te zijn en dat is geen aanstellerij.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
woensdag 24 augustus 2016 12:17
Nou ik zou eerst gecuretteerd worden maar het is toch natuurlijk verlopen. Volgende dag een echo bij de gyn en alles was schoon gelukkig. Lichamelijk ben ik heel erg moe en heb veel rust genomen. Thuis gaat het ook wel redelijk met mij.
Het komt ook omdat toen ik vorige week belde om het te melden mn teamleider eerst moest overleggen of het wel onder ziekte viel. Dat is wel goed gekomen hoor maar wat een stel horken. Een paar jaar geleden ben ik overspannen geraakt en nu voel ik mij dus weer hetzelfde. Zo zenuwachtig, paniekerig, slapeloosheid. Echt een signaal dat werk te veel is.
Het komt ook omdat toen ik vorige week belde om het te melden mn teamleider eerst moest overleggen of het wel onder ziekte viel. Dat is wel goed gekomen hoor maar wat een stel horken. Een paar jaar geleden ben ik overspannen geraakt en nu voel ik mij dus weer hetzelfde. Zo zenuwachtig, paniekerig, slapeloosheid. Echt een signaal dat werk te veel is.
woensdag 24 augustus 2016 12:18
quote:vrouwke2016 schreef op 24 augustus 2016 @ 12:05:
[...]
mensen doen er niet luchtig over, mensen weten vandaag de dag niet hoe ze met zulk heftig nieuws moeten omgaan. men houd zich liefst zo min mogelijk bezig met problemen van een ander en mijd je daarom wel een beetje. dat zegt iets over HEN en niet over jou he
Wat een invulling voor de ander. Je weet toch niet hoe anderen het zien? Ik zelf zou er wel luchtig over doen bijvoorbeeld. Ik heb ook een miskraam gehad en mijn verdriet was na een dag over, zo ongeveer. Dus als een ander bijna een week ervoor een miskraam heeft gehad en ik heb het er daar niet meer over, dan is dat niet omdat ik andermans problemen vermijd maar omdat ik denk dat die persoon ook weer verder gegaan is met haar leven. En ja, dat is even fout ingeschat van mij, dus de fout ligt bij mij. Maar jouw redenering zou voor mij in elk geval niet op gaan.
Ik veroordeel het trouwens niet TO, dat jij er anders mee om gaat. Dit is jouw gevoel en ik ben het met de rest eens dat je jezelf even de tijd moet geven om het te verwerken. Of dat nou een dag, een week of langer is. Alleen zou ik dan wel concreter benoemen naar anderen hoe het voor je is of wat je nodig hebt, want zoals je aan mij merkt, hebben anderen dat mogelijk niet goed door.
[...]
mensen doen er niet luchtig over, mensen weten vandaag de dag niet hoe ze met zulk heftig nieuws moeten omgaan. men houd zich liefst zo min mogelijk bezig met problemen van een ander en mijd je daarom wel een beetje. dat zegt iets over HEN en niet over jou he
Wat een invulling voor de ander. Je weet toch niet hoe anderen het zien? Ik zelf zou er wel luchtig over doen bijvoorbeeld. Ik heb ook een miskraam gehad en mijn verdriet was na een dag over, zo ongeveer. Dus als een ander bijna een week ervoor een miskraam heeft gehad en ik heb het er daar niet meer over, dan is dat niet omdat ik andermans problemen vermijd maar omdat ik denk dat die persoon ook weer verder gegaan is met haar leven. En ja, dat is even fout ingeschat van mij, dus de fout ligt bij mij. Maar jouw redenering zou voor mij in elk geval niet op gaan.
Ik veroordeel het trouwens niet TO, dat jij er anders mee om gaat. Dit is jouw gevoel en ik ben het met de rest eens dat je jezelf even de tijd moet geven om het te verwerken. Of dat nou een dag, een week of langer is. Alleen zou ik dan wel concreter benoemen naar anderen hoe het voor je is of wat je nodig hebt, want zoals je aan mij merkt, hebben anderen dat mogelijk niet goed door.
woensdag 24 augustus 2016 12:20
quote:kwartje schreef op 24 augustus 2016 @ 12:18:
[...]
Wat een invulling voor de ander. Je weet toch niet hoe anderen het zien? Ik zelf zou er wel luchtig over doen bijvoorbeeld. Ik heb ook een miskraam gehad en mijn verdriet was na een dag over, zo ongeveer. Dus als een ander bijna een week ervoor een miskraam heeft gehad en ik heb het er daar niet meer over, dan is dat niet omdat ik andermans problemen vermijd maar omdat ik denk dat die persoon ook weer verder gegaan is met haar leven. En ja, dat is even fout ingeschat van mij, dus de fout ligt bij mij. Maar jouw redenering zou voor mij in elk geval niet op gaan.
Ik veroordeel het trouwens niet TO, dat jij er anders mee om gaat. Dit is jouw gevoel en ik ben het met de rest eens dat je jezelf even de tijd moet geven om het te verwerken. Of dat nou een dag, een week of langer is. Alleen zou ik dan wel concreter benoemen naar anderen hoe het voor je is of wat je nodig hebt, want zoals je aan mij merkt, hebben anderen dat mogelijk niet goed door.
Dit is dus precies wat ik bedoel. In
Mijn hoofd dacht ik dus ook zo te reageren / hoort te reageren . Het is voorbij en weer aan het werk en verder met je leven.
[...]
Wat een invulling voor de ander. Je weet toch niet hoe anderen het zien? Ik zelf zou er wel luchtig over doen bijvoorbeeld. Ik heb ook een miskraam gehad en mijn verdriet was na een dag over, zo ongeveer. Dus als een ander bijna een week ervoor een miskraam heeft gehad en ik heb het er daar niet meer over, dan is dat niet omdat ik andermans problemen vermijd maar omdat ik denk dat die persoon ook weer verder gegaan is met haar leven. En ja, dat is even fout ingeschat van mij, dus de fout ligt bij mij. Maar jouw redenering zou voor mij in elk geval niet op gaan.
Ik veroordeel het trouwens niet TO, dat jij er anders mee om gaat. Dit is jouw gevoel en ik ben het met de rest eens dat je jezelf even de tijd moet geven om het te verwerken. Of dat nou een dag, een week of langer is. Alleen zou ik dan wel concreter benoemen naar anderen hoe het voor je is of wat je nodig hebt, want zoals je aan mij merkt, hebben anderen dat mogelijk niet goed door.
Dit is dus precies wat ik bedoel. In
Mijn hoofd dacht ik dus ook zo te reageren / hoort te reageren . Het is voorbij en weer aan het werk en verder met je leven.
woensdag 24 augustus 2016 12:25
Neem wat tijd voor jezelf. Of dit gevoel nou hormonaal is of alleen psychisch, doet er natuurlijk ook niet zoveel toe. Jij hebt er verdriet van en dat is heel normaal. Anderzijds gaat het leven voor je collega's natuurlijk ook gewoon door en je manager die ook een miskraam heeft gehad, misschien ervoer zij het wel heel anders?
Belangrijkste is nu dat je aan jezelf denkt. Zo kun je ook niet functioneren op je werk. Meld je ziek en 'jank het ff uit'. Als je echt ermee blijft zitten, kun je misschien ook eens met iemand hierover gaan praten? Is echt niet gek.
Heel veel sterkte in ieder geval, vind het heel rot voor je. Je verheugt je er toch op
Belangrijkste is nu dat je aan jezelf denkt. Zo kun je ook niet functioneren op je werk. Meld je ziek en 'jank het ff uit'. Als je echt ermee blijft zitten, kun je misschien ook eens met iemand hierover gaan praten? Is echt niet gek.
Heel veel sterkte in ieder geval, vind het heel rot voor je. Je verheugt je er toch op
Estranged met een hoofdletter D
woensdag 24 augustus 2016 12:28
quote:stokske schreef op 24 augustus 2016 @ 12:20:
[...]
Dit is dus precies wat ik bedoel. In
Mijn hoofd dacht ik dus ook zo te reageren / hoort te reageren . Het is voorbij en weer aan het werk en verder met je leven.
Maar wat je hopelijk dan mee krijgt uit mijn post is dat ook mensen die het wél op een andere manier beleven dan jij, geen oordeel naar jou hoeven te hebben dat het bij jou anders werkt.
Er is niet één manier waarop je zou moeten rouwen om een toekomstbeeld dat je voor ogen had. Dat mag iedereen op zijn eigen manier en tempo doen.
[...]
Dit is dus precies wat ik bedoel. In
Mijn hoofd dacht ik dus ook zo te reageren / hoort te reageren . Het is voorbij en weer aan het werk en verder met je leven.
Maar wat je hopelijk dan mee krijgt uit mijn post is dat ook mensen die het wél op een andere manier beleven dan jij, geen oordeel naar jou hoeven te hebben dat het bij jou anders werkt.
Er is niet één manier waarop je zou moeten rouwen om een toekomstbeeld dat je voor ogen had. Dat mag iedereen op zijn eigen manier en tempo doen.
woensdag 24 augustus 2016 12:34
quote:kwartje schreef op 24 augustus 2016 @ 12:18:
[...]
Wat een invulling voor de ander. Je weet toch niet hoe anderen het zien? Ik zelf zou er wel luchtig over doen bijvoorbeeld. Ik heb ook een miskraam gehad en mijn verdriet was na een dag over, zo ongeveer. Dus als een ander bijna een week ervoor een miskraam heeft gehad en ik heb het er daar niet meer over, dan is dat niet omdat ik andermans problemen vermijd maar omdat ik denk dat die persoon ook weer verder gegaan is met haar leven. En ja, dat is even fout ingeschat van mij, dus de fout ligt bij mij. Maar jouw redenering zou voor mij in elk geval niet op gaan.
Ik veroordeel het trouwens niet TO, dat jij er anders mee om gaat. Dit is jouw gevoel en ik ben het met de rest eens dat je jezelf even de tijd moet geven om het te verwerken. Of dat nou een dag, een week of langer is. Alleen zou ik dan wel concreter benoemen naar anderen hoe het voor je is of wat je nodig hebt, want zoals je aan mij merkt, hebben anderen dat mogelijk niet goed door.Zozo
[...]
Wat een invulling voor de ander. Je weet toch niet hoe anderen het zien? Ik zelf zou er wel luchtig over doen bijvoorbeeld. Ik heb ook een miskraam gehad en mijn verdriet was na een dag over, zo ongeveer. Dus als een ander bijna een week ervoor een miskraam heeft gehad en ik heb het er daar niet meer over, dan is dat niet omdat ik andermans problemen vermijd maar omdat ik denk dat die persoon ook weer verder gegaan is met haar leven. En ja, dat is even fout ingeschat van mij, dus de fout ligt bij mij. Maar jouw redenering zou voor mij in elk geval niet op gaan.
Ik veroordeel het trouwens niet TO, dat jij er anders mee om gaat. Dit is jouw gevoel en ik ben het met de rest eens dat je jezelf even de tijd moet geven om het te verwerken. Of dat nou een dag, een week of langer is. Alleen zou ik dan wel concreter benoemen naar anderen hoe het voor je is of wat je nodig hebt, want zoals je aan mij merkt, hebben anderen dat mogelijk niet goed door.Zozo
woensdag 24 augustus 2016 12:35
woensdag 24 augustus 2016 12:36
quote:stokske schreef op 24 augustus 2016 @ 12:17:
Nou ik zou eerst gecuretteerd worden maar het is toch natuurlijk verlopen. Volgende dag een echo bij de gyn en alles was schoon gelukkig. Lichamelijk ben ik heel erg moe en heb veel rust genomen. Thuis gaat het ook wel redelijk met mij.
Het komt ook omdat toen ik vorige week belde om het te melden mn teamleider eerst moest overleggen of het wel onder ziekte viel. Dat is wel goed gekomen hoor maar wat een stel horken. Een paar jaar geleden ben ik overspannen geraakt en nu voel ik mij dus weer hetzelfde. Zo zenuwachtig, paniekerig, slapeloosheid. Echt een signaal dat werk te veel is."Eerst moest overleggen of het ondwr ziekte viel??!" Wat is dat voor een achterlijke reactie!!! Ziek melden meid, NU! Het is niet niks en je lichaam geeft aan dat je rust nodig hebt. Hele warme knuf!!!
Nou ik zou eerst gecuretteerd worden maar het is toch natuurlijk verlopen. Volgende dag een echo bij de gyn en alles was schoon gelukkig. Lichamelijk ben ik heel erg moe en heb veel rust genomen. Thuis gaat het ook wel redelijk met mij.
Het komt ook omdat toen ik vorige week belde om het te melden mn teamleider eerst moest overleggen of het wel onder ziekte viel. Dat is wel goed gekomen hoor maar wat een stel horken. Een paar jaar geleden ben ik overspannen geraakt en nu voel ik mij dus weer hetzelfde. Zo zenuwachtig, paniekerig, slapeloosheid. Echt een signaal dat werk te veel is."Eerst moest overleggen of het ondwr ziekte viel??!" Wat is dat voor een achterlijke reactie!!! Ziek melden meid, NU! Het is niet niks en je lichaam geeft aan dat je rust nodig hebt. Hele warme knuf!!!
woensdag 24 augustus 2016 12:36
Hier ga ik momenteel precies door hetzelfde heen. Ik kan de emoties goed begrijpen en plaatsen. Neem er gewoon de tijd voor. Praat er over. En idd meld je een paar dagen ziek. Ziek zijn gaat niet alleen over de lichamelijke situatie. Thuis kan je ongestoord je huilbuien hebben en verwerken. Bij een positieve test ben je zo ongelooflijk blij. Als het vervolgens mis gaat, mag je gewoon ook verdrietig zijn. Waar was anders die blijheid over toch? Andere mensen leven niet in jouw wereld en jouw situatie. Dus laat dat gewoon los. Ga voor jezelf.
Hoe gaat het lichamelijk met je?
Hoe gaat het lichamelijk met je?
woensdag 24 augustus 2016 12:38
quote:vrouwke2016 schreef op 24 augustus 2016 @ 12:36:
[...]
"Eerst moest overleggen of het ondwr ziekte viel??!" Wat is dat voor een achterlijke reactie!!! Ziek melden meid, NU! Het is niet niks en je lichaam geeft aan dat je rust nodig hebt. Hele warme knuf!!!Wat is dat overigens voor een achterlijk bedrijf? Als je je werk zelf oke vind dan zou ik blijven anders zou ik bedanken, me ziekmeldem en wat anders zoeken. Wat een achterlijke lui om zo met deze vertrouwelijke en heftige gebeurtenis om te gaan zeg!
[...]
"Eerst moest overleggen of het ondwr ziekte viel??!" Wat is dat voor een achterlijke reactie!!! Ziek melden meid, NU! Het is niet niks en je lichaam geeft aan dat je rust nodig hebt. Hele warme knuf!!!Wat is dat overigens voor een achterlijk bedrijf? Als je je werk zelf oke vind dan zou ik blijven anders zou ik bedanken, me ziekmeldem en wat anders zoeken. Wat een achterlijke lui om zo met deze vertrouwelijke en heftige gebeurtenis om te gaan zeg!
