Moeilijk zwanger+herhaalde mk: hoe ga je hier 'goed' mee om?

Wat vervelend TO. Op onze tweede dochter hebben wij twee en half jaar gewacht en ik heb 2 miskramen (missed abortions) gehad. De eerste na 17 mnd proberen, de 2de na 9 maanden proberen. En vervolgens was ik in de eerste ronde zwanger. Dat jij nu steeds na ongeveer anderhalf jaar zwanger bent geworden zegt helemaal niets over hoe snel je een volgende keer weer zwanger wordt.



Ik zou trouwens genetisch onderzoek aanvragen als deze keer ook niet goed gaat. Sterkte!

Er zijn vast genoeg ervaringsdeskundigen maar elke zwangerschap is anders. Je kan bloedverlies hebben en een gezond voldragen zwangerschap maar het kan ook een voorbode zijn op een miskraam. Ik ben zelf (helaas) nog niet zwanger geweest. Wil je heel veel sterkte wensen en hopelijk hoor je vandaag meer. Er zijn trouwens een hoop topics over dit onderwerp. Wel voorzichtig gefeliciteerd en hoop echt voor je dat alles goed is met jullie kindje

En oh ja... ik werd telkens zwanger in maanden dat ik het niet echt wilde of sterker nog; het medisch gezien niet mocht. Dat wil niet zeggen dat dat de oplossing is. (Want zo werkt het nu eenmaal niet) Maar ik vind het wel

opvallend. En je er heel druk mee bezig houden helpt in ieder geval niet. (Maar ja... hoe doe je dat; loslaten?!)

Als eerste heel veel sterkte, ik vind het bloedverlies wat je nu hebt geen goed teken. Over het algemeen is het gebruikelijk als je het zelf wilt, dat ze na 3 miskramen een aantal onderzoeken gaan doen om te kijken of er een oorzaak te vinden is. Ik weet niet meer de precieze cijfers, ik weet niet meer het precieze %, maar in minder dan 10% van de gevallen komt hier iets uit volgens mijn gyn. Over het algemeen is het gewoon hele erge pech en ligt het aan het embryo.



Ik heb zelf 1 kind (ging gelijk goed), zijn al een tijdje bezig voor de 2e ik heb 2 miskramen gehad rond de 6 weken en het lijkt erop dat ik 2x een hele vroege miskraam heb gehad (dan was ik wel overtijd, maar 1 dag voordat ik kon testen). Uit de onderzoeken is bij ons niks gekomen.



Misschien zou wat gesprekken bij een medische psycholoog gespecialiseerd in kinderwens je wat kunnen helpen om beslissingen te nemen hoe verder.

Ik lees vaker dat vrouwen bij wie zwanger worden en zwanger blijven moeilijk gaat ook vaker bloedverlies hebben in wel goede zwangerschappen. Dus het hoeft geen slecht nieuws te zijn.



Gaat het wel weer fout, laat je dan doorverwijzen naar een herhaalde miskramen polikliniek. Ik liep zelf in Leiden op de herhaalde miskramen polikliniek en heb daar goede ervaringen mee. Laat je onder andere testen op stollingsafwijkingen die kunnen voor verminderde vruchtbaarheid en miskramen zorgen. Stel je voor dat de oorzaak daar ligt. Dan zou het te behandelen zijn met simpele bloedverdunners. Ik zou er dus in ieder geval naar informeren.



Maar goed hopelijk heb je snel een goede echo, en komt er snel een einde aan het bloedverlies. Sterkte met het wachten!

Wat ontzettend naar to. Misschien (mocht het fout gaan deze keer) kun je bij je fertiliteitsarts vragen om ustrogan tabletten. Deze tabletten houden een bloeding (en dus miskraam?l) tegen. Ik heb ze ook gebruikt maar toevallig net niet die maand dat ik zwanger raakte. Ben dus een beetje vergeten hoe het nou allemaal zat..

quote:Datisookwat schreef op 22 oktober 2016 @ 10:14:

Als eerste heel veel sterkte, ik vind het bloedverlies wat je nu hebt geen goed teken. Over het algemeen is het gebruikelijk als je het zelf wilt, dat ze na 3 miskramen een aantal onderzoeken gaan doen om te kijken of er een oorzaak te vinden is. Ik weet niet meer de precieze cijfers, ik weet niet meer het precieze %, maar in minder dan 10% van de gevallen komt hier iets uit volgens mijn gyn. Over het algemeen is het gewoon hele erge pech en ligt het aan het embryo.



Ik heb zelf 1 kind (ging gelijk goed), zijn al een tijdje bezig voor de 2e ik heb 2 miskramen gehad rond de 6 weken en het lijkt erop dat ik 2x een hele vroege miskraam heb gehad (dan was ik wel overtijd, maar 1 dag voordat ik kon testen). Uit de onderzoeken is bij ons niks gekomen.



Misschien zou wat gesprekken bij een medische psycholoog gespecialiseerd in kinderwens je wat kunnen helpen om beslissingen te nemen hoe verder.Mijn gynaecoloog geloofde juist niet in pech. Tenzij je echt ouder bent. Maar dan nog zou drie keer een miskraam niet normaal zijn. De pech is gewoon dat de wetenschap nog niet zover is dat ze alle oorzaken kunnen ontdekken en behandelen.

quote:KimberleySTH schreef op 22 oktober 2016 @ 10:17:

Wat ontzettend naar to. Misschien (mocht het fout gaan deze keer) kun je bij je fertiliteitsarts vragen om ustrogan tabletten. Deze tabletten houden een bloeding (en dus miskraam?l) tegen. Ik heb ze ook gebruikt maar toevallig net niet die maand dat ik zwanger raakte. Ben dus een beetje vergeten hoe het nou allemaal zat..



Dat zou gek zijn Kimberley. TO heeft ook een missed abortion gehad. Het heeft dus niet direct iets te maken met het kunnen vasthouden van het vruchtje, maar waarschijnlijk iets in de aanleg van het vruchtje. En een verkeerd aangelegd vruchtje dat wil je toch niet vasthouden in je lichaam?!

Klinkt misschien wat gek, maar ik was buiten dat ik erg verdrietig was na de miskramen, ook erg opgelucht dat ik van het ongezonde vruchtje af was.

Ik ben nu ruim 25 weken zwanger. 1e kindje, 3e zwangerschap.

Ik werd ook niet heel makkelijk zwanger en tussen mijn eerste en tweede miskraam zat bijna 1,5 jaar. De derde zwangerschap volgde wel snel na de tweede miskraam, toen was ik zwanger binnen 4 maanden. Juist in een maand dat ik er helemaal klaar mee was... helaas is ieder lichaam en iedere zwangerschap weer anders...

Ik wens je veel succes!

Helaas is hier niets over te zeggen, elke situatie en elke persoon is anders en gaat er anders mee om. Mocht het nu niet goed gaan dan kun je overleggen of je naar een medisch psycholoog in het ziekenhuis kan om je te helpen ermee om te gaan. Er zijn onderzoeken mogelijk waar soms iets uitkomt maar heel vaak ook niet. Helaas weet men niet alles zoals hierboven al staat. Helaas heb je ook je leeftijd tegen, de kans op een miskraam is boven de 35 twee keer zo hoog als daar onder (onder de 35 10% boven de 35, 20%) ook is de kans op een nieuwe miskraam groter als je al eerder een of meerdere miskramen gehad hebt maar de kans op een goede zwangerschap blijft groter dan dat het misgaat. Maar voor nu zul je eerst moeten afwachten, 20% van de vrouwen heeft bloedverlies in het begin van de zwangerschap, in de helft van de gevallen wordt dat een miskraam de andere helft gaat wel goed. Sterkte met afwachten.

Heel verdrietig allemaal, TO. En moeilijk om mee om te gaan.

Ik heb ook twee miskramen gehad toen ik 38 was. Daarna zijn we op doktersadvies met iui begonnen om meerdere eitjes per maand te hebben en de kans op een snellere zwangerschap te vergroten ivm mijn leeftijd. De derde iui-poging was raak (toen had ik drie eisprongen) en we hebben een dochter gekregen (ze is nu 5).

Het is een proces van lange adem met een onzekere uitkomst. Maar mocht het positief eindigen, dan is het uiteindelijk alles wel waard geweest. Tot die tijd is het gewoon ronduit kut. Heel veel sterkte!

Vervelend dat je een aantal miskramen hebt gehad en er nu weer sprake is van bloedverlies.



Ook ik heb meerdere miskramen gehad en nu weer zwanger. Ook nu in het begin veel bloedverlies en was ervan overtuigd dat het weer mis was. Heb huilend bij mijn ouders op de stoep gestaan omdat ik er helemaal doorheen zat.



Uiteindelijk naar de dokter geweest en toen bleek dat ik een bacteriële infectie had wat het bloedverlies veroorzaakte en ook de kans op een miskraam vergroot (aldus de gynaecoloog). Het komt niet veel voor maar bij mij zorgde dat dus voor het bloedverlies, dat in combinatie met een hele gevoelige baarmoederhals/mond.



Uiteindelijk bij 6 weken een mooi kloppend hartje gezien en inmiddels zit ik op de 15 weken. Het wil dus echt niks zeggen, maar snap dus heel goed je onzekerheid. Hopelijk zie ook jij snel een kloppend hartje op de echo!

Mooie dag, ik vond het iui-traject heel zwaar. Ik kreeg ook hormonen om extra eisprongen op te wekken. Na iedere mislukte poging was ik in tranen. Na 3 pogingen was ik een soort van wrak en besloten we te stoppen. Niet wetende dat ik toen zwanger was (we dachten in eerste instantie dat de derde poging ook mislukt was). Wat me op de been hield was mijn man. En het feit dat we uitgesproken hadden naar elkaar dat we zonder kind(eren) ook een heel fijn leven zouden kunnen leiden. Heel gek, maar doordat het krijgen van een kind geen must was, kon ik er beter mee om gaan.

Snap dat je geen hoop durft te hebben. Logisch. Je wil jezelf toch beschermen voor een eventuele teleurstelling.



Hopelijk is morgen gewoon alles goed en kun je misschien een beetje gaan genieten (ook al is dat waarschijnlijk moeilijk de eerste weken).



Succes!!!

[quote]mooiedag schreef op 23 oktober 2016 @ 11:32:

Bedankt voor jullie reacties!



@South: goed idee om genetisch onderzoek aan te vragen. Ik wil dat inderdaad wel graag uitzoeken als het 3 keer mis zou zijn gegaan (wat ik nu verwacht). Gek is dat toch, ik heb veel vaker gehoord dat mensen een goede zwangerschap krijgen zodra ze zich op andere dingen richten. Maar het is inderdaad zo moeilijk te realiseren.

Stom genoeg realiseerde ik me door wat je schreef over ijn missed abortion dat mijn probleem idd niet is dat ik het vruchtje steeds niet vast kan houden. Dat is maar 1 keer feitelijk gebeurd, de eerste zwangerschap was het omgekeerde het geval. Mijn lichaam wilde het vruchtje niet loslaten, zelfs niet toen het gestorven was of nooit is gaan leven. Ik heb de miskraam met pillen moeten opwekken destijds. Na mijn 2e miskraam zat ik alleen maar te denken aan dat er iets met mijn hormonen niet goed zou zijn (is al onderzocht trouwens en de eerste keer kwam eruit dat ik net na de eisprong te weinig progesteron zou hebben en toen ben ik progesteron gaan slikken. Toen kwam er uit onderzoek dat progesteron bijslikken geen nut had voor het voorkomen van herhaalde miskramen en toen ben ik op advies van gynaecoloog weer gestopt. Een hal jaar later zijn mijn hormonen opnieuw gemeten en toen was alles ineens goed), maar het lijkt er idd eerder op dat er in de aanleg van het vruchtje dingen misgaan en dat zou bij de 2e miskraam misschien ook wel de oorzaak kunnen zijn. Chromosomenonderzoek dus...



@datisookwat: welke onderzoeken hebben jullie allemaal gehad? En blijven jullie proberen voor een tweede? Goed advies om met een medisch psycholoog te gaan praten, ik denk dat ik zoiets inderdaad ga doen. Wil niet depressief worden en op sommige momenten voelt het alsof ik die kant op ga.



@issiee321: ik ga hier zeker naar informeren! Ik heb al allerlei onderzoeken in het ziekenhuis gehad na mijn 2e miskraam maar weet niet meer of ze me ook al op stollingsafwijkingen hebben onderzocht, stom is dat. Moet eens navragen wat er nu ook alweer precies allemaal is uitgesloten, ik heb niet alles onthouden en ze geven geen schriftelijke info mee. Doen ze bij die herhaalde miskramenkliniek ook iets aan psychologische begeleiding? Naar voor je dat jij hier ook mee te maken hebt (gehad). Hoe is het bij jou verder gegaan?



@kimberleySTH: ustrogan heb ik een tijdje geslikt, na mijn 2e miskraam. Maar op advies van de gynaecoloog die ik toen had ben ik ermee gestopt omdat er uit onderzoek was gekomen dat het geen aantoonbaar effect zou hebben (geldt natuurlijk voor de statistieken, wil niet zeggen dat je er zelf niks aan kunt hebben)..Heb jij er zelf baat bij gehad naar je weet?



@zus1987: heel veel succes met je zwangerschap!



@mwtheelepel: dankjewel. Je hebt gelijk, het zijn allemaal kansen en iedere zwangerschap is anders. Zelfs als ik positieve verhalen van anderen hoor, zegt dat nog niks over mijn situatie. Alleen de echo gaat uitwijzen hoe het bij mij zit. Maar ik blijf maar zoeken naar iets om me 'aan op te trekken.'



@lizzy75: wat ontzettend fijn dat jullie een dochter gekregen hebben na zo'n zwaar traject. Dat is precies wat ik zo lastig vindt: beginnen aan iets zwaars zonder dat je zeker weet of het gaat opleveren wat je hoopt. Dat is zo anders met werk of studie: daarvoor geldt doorgaans dat je resultaat boekt nav je inspanningen. Ik vind het erg lastig om te dealen met die onzekerheden en om niet opgeslokt te worden door het bezig zijn met kinderwens. Wat heeft jou geholpen om door dat traject heen te gaan, als ik vragen mag? Had je bv steeds vertrouwen dat er een kindje zou komen en hielp dat je vooruit of ging je er op een andere manier mee om? Ik snap dat het voor iedereen anders is wat kan en wat helpt, maar ik wil graag leren van de ervaringen van anderen (kijken wat ik daar zelf weer uit kan pikken).



@jantientje1: echt waar, wow! Wat fijn voor je, gefeliciteerd! Ik krijg weer een beetje hoop maar durf het tegelijk niet te hebben om mezelf in te dekken voor zware teleurstelling morgen.[/quote





We zijn nog bezig voor de 2e. De onderzoeken is oa op dna, bloedstolling en nog wat dingen. Is de standaardingen na 3 miskramen. Maar ook gezien je leeftijd en de tijd dat je Sl bezig bent. zou ik zeker naar huisarts gaan voor doorverwijzing ferteletiteitsarts/ gynaecoloog.

Wat mooi dat het hartje klopt! Een voorzichtige gefeliciteerd dan maar. Maar wat zal deze spanning vreselijk zijn voor je. Wanneer mag je voor de volgende echo?

Wat een super nieuws! Snap dat je nog niet heel blij kunt zijn (is natuurlijk nog heel spannend allemaal), maar toch alvast gefeliciteerd! Hopelijk gaat alles goed!

Wat fijn, een goede echo! Het begin is er

Wat ontzettend fijn! Ik duim rustig verder voor je.

Super! Fijn dat her goede gevoel een beetje begint te komen. Weet hoe spannend het is. Blijf ook voor je duimen.