Niet te doen: Misselijkheid

31-08-2016 07:28 31 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik moet het echt even van mij afschrijven. Ik ben heel erg misselijk en ik kan het lichamelijk bijna niet meer aan. Ik ben nu ongeveer 9-10 weken en heb vanmiddag mijn eerste echo. Dit is trouwens ook mijn eerste zwangerschap.



Wekenlang heb ik moeite om iets binnen te houden en ren ik om de haverklap naar de wc. Het probleem is vaak (of ja, elke keer) dat mijn maag al helemaal leeg is, maar mijn lichaam toch de drang heeft om over te geven. Wat echt enorm veel pijn doet! Mijn maag trekt helemaal samen, de pijn is niet te verdragen :( Nu net weer, gewoon met tranen in mijn ogen mijn tanden staan poetsen. Ook ben ik, onbedoeld, 4 kilo kwijt geraakt in 3 weken tijd.



Nu weet ik natuurlijk dat hier meer vrouwen last van hebben tijdens hun zwangerschap. Ik ben gewoon zo benieuwd wat jullie er aan gedaan hebben, of er toch nog 'hoop' is dat het over een paar weken klaar is, en of de dokter misschien iets heeft kunnen betekenen... Op z'n minst tegen de pijn!



Zoals ik al zei ga ik vanmiddag voor de eerste keer langs voor een echo, samen met mijn man. Nu weet ik niet of ze mij ook aan mijn misselijkheid kunnen helpen..

Als iemand tips heeft of ervaringen, please let me know!
say what?
ik kreeg destijds primperan, bij mij hielp dat niet maar bij veel vrouwen wel. Hopelijk is het snel over bij jou en duurt het niet je gehele zwangerschap. Succes!!
Verloskundige kan niks doen. Je kunt wel naar de huisarts. Die zal je eerst emesafene voorschrijven. Voor sommige vrouwen helpt dat. Bij mij hielp uiteindelijk Primperan. Dat heb ik van week 25 tot einde van de zwangerschap moeten gebruiken. Verder is er weinig over te zeggen hoe het bij jou gaat lopen. Bij sommige vrouwen stopt het bij 12 weken, bij anderen bij 16 enz.



Dat maar blijven overgeven zonder dat er nog wat in je maag zit, dat herken ik heel erg. Het is echt niet fijn :(



Heads up! En gefeliciteerd met je zwangerschap!
Alle reacties Link kopieren
Ik kreeg bij 8 weken emesafene, dat hielp redelijk maar werking werd steeds minder. Bij 16 weken overgestapt op primperan en dat hielp wel! Vanaf week 26 ben ik gaan afbouwen, toen was bij mij de misselijkheid pas over.

Gewoon even naar de huisarts gaan hoor, nergens voor nodig om je zo ellendig te voelen als er oplossingen voor zijn!
Helaas, ik ken net.



De huisarts kan dingen voorschrijven. Wat je zelf nog kunt proberen als je dat niet wil is gember. Klinkt zweverig, maar is ook de tip op de hg site. Ik gebruikte gembersiroop en het spugen ging grotendeels ermee weg, mijn eetlust kwam helaas niet terug dus toch emesafene nu.
Alle reacties Link kopieren
Het kan nog over gaan, bij 16 weken vertelde de vk me dat ik er op moest rekenen dat het zo zou blijven tot het einde. Tot dat moment trekt het bij de meeste mensen weg, bij enkele blijft het tot de bevalling. Dat is echt een kleine minderheid.



Er is helaas niet een wondermiddel dat iedereen helpt, Emesafeme mag je sowieso en kan je aan de huisarts vragen. Werkt dat niet zijn er artsen die ook andere dingen voorschrijven waar je baat bij kan hebben. Vraag sowieso om een zetpil, dat is fijner als je zoveel over moet geven.



Heb je enig idee of bepaalde dingen een extra prikkel zijn om over te geven? Opstaan met een lege maag? Bepaald eten? Bepaald drinke?
Bij mij was het met 14 weken over. Ik gebruikte gember zoals eerder ook al genoemd. Ik zette er thee van. Dus gewoon verse gember, heet water erover.
Alle reacties Link kopieren
Bij de 1e was ik tot 20 weken zo misselijk, hele dagen spugen en viel bijna 15 kilo af. Later vond ik dit wel leuk want ik bij 40 weken was ik dus nauwelijks aangekomen ;)

Ik gebruikte gember, allerlei trucjes als elke ochtend iets eten, 's nachts eten zodat ik bij het opstaan geen lege maag had etc. Bij week 20 was het ineens over.

Nu bij de 2e (ben 5 maanden zwanger) was het bij week 13 over en had ik vanaf week 6 emesafene. Heb ze veel geslikt en het haalde de scherpe randjes er vanaf. Het spugen werd een stuk minder. Ik ben in deze periode halve dagen gaan werken want ik was lichamelijk echt een wrak.



Veel succes, het gaat echt over! Al koop je daar nu niets voor. Medicijnen vragen!
Alle reacties Link kopieren
Hier emesafene gekregen en dat hielp redelijk goed. Gewoon bij de huisarts aan de bel trekken!
Alle reacties Link kopieren
Iedereen bedankt voor de tip! Straks maar gelijk naar de huisarts bellen!



@my-little-appletree : Het verschilt vaak, bijv. een week geleden at ik met gemak een pizza, en deze week is het al bingo als ik er naar kijk. Heb het voornamelijk bij 'zwaar' voedsel zoals vlees. Daarom eet ik nu telkens rauwe groentes en fruit.
say what?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook de huisarts bellen voor medicatie. En hou goed in de gaten of je niet uitdroogt. Op de momenten dat mijn maag zo vreselijk zeer deed van het overgeven kon ik naar het ziekenhuis voor een infuus.
Medicatie vragen. Ik kreeg eerst emesefane en daarna zofran. Gaf nog steeds 4 a 5 keer op een dag over maar voor de medicatie 20 keer op een dag.
Alle reacties Link kopieren
Ik ging juist heel veel eten en dan alleen maar brood en crackers, dat was het enige wat ik kon verdragen.

Werd helemaal misselijk van etensgeurtjes, zelf de ijskast opendoen zorgde er al voor dat ik over mijn nek ging.

Dus heel de dag dat brood, een soort van tegen eten.
Alle reacties Link kopieren
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 31-08-2016 10:09
Reden: diagnose
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Naar de huisarts en medicatie vragen, en verse gember raspen en daar kokend water in laten trekken en het water opdrinken.

Nu bij een eerste valt dit nog uit te zitten maar als je ooit een tweede wil is t handig als je weet wat werkt, anders kun je niet meer voor je eerste zorgen
Alle reacties Link kopieren
Ik had trouwens niet alleen misselijkheid maar ook meteen heel erg maagzuur, misschien heb je daar ook pijn van

Bij mijn eerste zwangerschap tot 24 weken overgegeven en bij de tweede werd t vanaf 16 weken steeds minder, eerst wel nog minder eetlust maar uiteindelijk nergens meer last van

Dus het kan idd nog weggaan, maar een paar weken gaan verschrikkelijk langzaam als je misselijk bent.
Verloskundige kon niet zoveel doen. Ik kreeg wel medicatie van de dokter, maar deze hielpen niets.

Ik was, toen ik 9 weken zwanger was, al 7 kg afgevallen.

Ik herken je verhaal en je gevoel. Wilde ook zo graag handvatten hebben zodat het dragelijker werd. Bij mij hielp cola en pepermunt om de misselijk heel even minder te laten zijn. Verder hielp niet veel. Probeer wel goed te eten en drinken, ook al gooi je alles er daarna weer uit. Je lichaam heeft vooral nu de voedingstoffen nodig.

Bij mij werd het met 16 weken minder en met 18 weken kwam de misselijkheid alleen nog maar opzetten als ik niet op tijd at.

Succes! Weet wat je doormaakt en het gaat echt over.
Alle reacties Link kopieren
[...]





Dit. Nu 36 weken en geef nog steeds over. Voor vragen kan je ze altijd stellen. Hoop dat t bij jou wel overgaat en ziekenhuis opnames niet nodig zijn!



Succes en natuurlijk gefeliciteerd!!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 31-08-2016 10:09
Reden: quote verwijderd
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, veel sterkte. Steeds weer overgeven terwijl er niks in je maag zit is zo vervelend! Ik heb het bij beide zwangerschappen tot het einde toe gehad, maar ik ben daarin wel een uitzondering, dus hopelijk is het bij jou eerder over (bij de meesten is het alleen het eerste trimester, dus nog een paar weken afzien in jouw geval). Ik heb bij de eerste zwangerschap emesafene geslikt, maar dat hielp nauwelijks.



Wat bij mij wel (een beetje) hielp:

- Stil liggen en me concentreren op mijn ademhaling: zo kon ik op een gegeven moment het overgeven inhouden.

- Eten: en dan niet een verantwoord voedingspatroon willen aanhouden, want van bijv boterhammen ging ik direct over mijn nek. Ik had de neiging om maar niks te eten, bang dat het er direct weer uit zou komen. Maar makkelijk eetbare dingen als ijs, pudding en pannenkoeken lukten meestal wel en al was het absoluut niet een gezond dieet, het was beter dan niks want niks eten versterkte de misselijkheid alleen maar.

- Frisse lucht: buiten of met de ramen wijd open ging het bij mij meestal beter dan in een bedompte ruimte.

- Afleiding: als ik alleen op bed lag voelde ik me meestal veel beroerder dan in een gezelschap waarin ik afgeleid werd. Ik ben zelfs op vakantie geweest en dat ging veel beter dan gedacht (wel heel rustig aan gedaan en veel gelegen). Afleiding is geen wondermiddel dat alle problemen wegneemt en het is ook echt niet zo dat die misselijkheid alleen tussen de oren zit, maar het hielp mij wel.

- Acceptatie dat het nou eenmaal zo is. Tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik heel erg tegen de misselijkheid gestreden en me er enorm rot onder gevoeld. Dat maakte het alleen maar erger. Bij mijn tweede zwangerschap heb ik het maar genomen zoals het was en dat maakte het lichamelijk niet heel veel beter, maar psychisch was het daardoor beter te doen.

- Je niet sterker voordoen dan je bent. Voel je niet schuldig om je bijv ziek te melden op je werk. Voor een buikgriep meld je je ook ziek en dit heeft dezelfde symptomen, dus je bent echt geen aansteller dan. Bij mijn eerste zwangerschap ben ik tot 20 weken doorgegaan op mijn werk omdat ik niet wilde accepteren dat ik ziek was en me een loser voelde als ik thuis zou blijven. Achteraf had ik me veel eerder moeten ziekmelden. Voel je ook niet bezwaard om hulp te vragen. Koken, huishouden en bij de tweede zwangerschap voor mijn oudste zorgen kwamen vrijwel alleen op mijn man neer. En op een gegeven moment kregen we ook hulp aangeboden van vrienden en kennissen en dat hebben we toen ook aangenomen. Voel je daar niet rot over, want jij hebt het nog altijd zwaarder dan hen. Je man hoeft het kind niet te dragen, dus die mag best zijn handen op een andere manier uit de mouwen steken om wel zijn steentje bij te dragen.



Hopelijk heb je hier wat aan, pik eruit wat voor jou werkt want bij iedereen is dat weer anders!
Ik vind het jammer dat er eerdere berichten uitgehaald zijn. Vooral de tips van de website en facebookgroep over/van Hyperemis Gravidarum zijn heel nuttig. Of je het nu wel of niet hebt (HG), je zult er ongetwijfeld tips en steun kunnen vinden van anderen.



Sterkte TO!
Ik reageerde vooral op prikkels (geluid/beeld). Ik kon dus juist geen mensen ontvangen of gezellig kletsen aan de telefoon. Zodra ik me ergens op moest concentreren, moest ik overgeven. Hoe prikkelarmer, hoe beter.
Alle reacties Link kopieren
Veel leerzame reacties van iedereen. Bedankt! Het medeleven alleen al doet me veel goeds..
say what?
Alle reacties Link kopieren
Hier hielp ook oordopjes en donkere kamer, als k teveel ging kletsen of luisteren werd het erger, daardoor beetje depressief gevoel door minder sociaal contact maar je weet dat het tijdelijk is
Alle reacties Link kopieren
Jammer dat mijn post direct helemaal verwijderd is op basis van de 'ik denk dat je last hebt van ...'. Ik had het bericht graag willen aanpassen. Nu zijn alle tips verdwenen.



Ik heb tijdens mijn zwangerschappen veel gehad aan deze site: www.zegh.nl en het bijbehorende Facebookforum. Dat is een site voor mensen met hyperemesis gravidarum/extreme zwangerschapsmisselijkheid.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt, Idris. Eerlijk gezegd barstte ik in huilen uit toen ik het bericht van de moderator zag. Zullen de zwangerschapshormonen wel zijn. Bijna klaar met mijn tweede h.g.-zwangerschap...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven