Zwanger
alle pijlers
Ongepland zwanger van ex-scharrel
vrijdag 26 augustus 2016 16:04
Hoi Viva,
Waarschuwing: lang verhaal
Ik zit met mijn handen in het haar! Ik heb een kortstondige scharrel gehad. We hebben een paar keer afgesproken en een paar keer met elkaar gevreeën. Hij wilde alsmaar onveilig vrijen en ik wilde dat niet. Ik heb hem notabene verteld dat ik niet aan de pil was en dat ik dat (naast soa’s uiteraard) niet wilde. Het meest achterlijke was dat ik er elke keer zo op aan moest dringen dat hij een condoom pakte, hij wilde echt niet! We vreeën dus op mijn aandringen veilig totdat we een avond zijn gaan stappen en behoorlijk dronken zijn geworden en we de tweede vrijpartij die nacht het toch onveilig hebben gedaan. Ongelooflijk stom van me om hier zo onzorgvuldig mee te zijn.
Ik was me er eigenlijk niet eens zo bewust van door mijn alcoholroes, maar de volgende ochtend zei hij iets van; we hebben toch onveilig gevreeën. Ik dacht shit! Ik heb na het weekend (winkels dicht) een morning-afterpil gehaald en later een soatest gedaan, omdat ik dacht; als je met mij zo moeilijk doet over een condoom zal je dat vast ook met anderen doen. Ik werd een week later ongesteld (dacht ik) dus ging ik er van uit dat niet zwanger was.
Nou, jullie raden het al. Nu blijk ik dat dus wel te zijn. De huisarts gebeld en zei dat het waarschijnlijk innestelbloedingen waren. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan!
We zien elkaar niet meer, maar ik twijfel enorm wat ik moet doen.
Rationeel gezien wil ik geen kind van deze man. Het was niet serieus.
Ik weet dat het mijn verantwoordelijkheid is, maar eigenlijk vind ik hem ergens een beetje een lul omdat hij zo drammerig was om het zonder condoom te doen terwijl hij wist dat ik niet aan de pil was. Maar ja, achteraf gepraat en ik was er zelf bij…
Ik vind het dus zo’n ontzettend moeilijke beslissing, ik ben niet tegen abortus, maar dit valt me zo zwaar. Emotioneel gezien wil ik het kind houden, maar ik weet dat dit niet verstandig is. Ik wil geen alleenstaande moeder worden. Ik wil ooit wel een kind, maar dan binnen een gezin.
Ik voel wel heel erg de behoefte om het er met hem over te hebben, maar ik weet niet zo goed of ik dit wel moet doen? Ik neig enorm naar een abortus, en het dan wel vertellen is ook wel erg egoïstisch van me. Dan breng ik hem in shock. Wat niet weet wat niet deert is misschien dan beter. Maar eigenlijk zou ik wel wat steun willen van hem en ik zou ook graag hebben dat hij mee zou gaan als ik een abortus wil ondergaan. Ik weet dat het vooral mijn probleem is, maar ergens vind ik dat hij ook wel een beetje verantwoordelijkheid draagt.
Ik hoef geen preek met dat dit onverstandig was van me, dat weet ik echt wel, dus doe dat alsjeblieft niet. Ik wil gewoon mijn hart luchten en vragen wat jullie zouden doen in mijn situatie; Eerst op eigen houtje een beslissing nemen en het dan besluiten om wel of niet te vertellen, of hem erbij betrekken?
Waarschuwing: lang verhaal
Ik zit met mijn handen in het haar! Ik heb een kortstondige scharrel gehad. We hebben een paar keer afgesproken en een paar keer met elkaar gevreeën. Hij wilde alsmaar onveilig vrijen en ik wilde dat niet. Ik heb hem notabene verteld dat ik niet aan de pil was en dat ik dat (naast soa’s uiteraard) niet wilde. Het meest achterlijke was dat ik er elke keer zo op aan moest dringen dat hij een condoom pakte, hij wilde echt niet! We vreeën dus op mijn aandringen veilig totdat we een avond zijn gaan stappen en behoorlijk dronken zijn geworden en we de tweede vrijpartij die nacht het toch onveilig hebben gedaan. Ongelooflijk stom van me om hier zo onzorgvuldig mee te zijn.
Ik was me er eigenlijk niet eens zo bewust van door mijn alcoholroes, maar de volgende ochtend zei hij iets van; we hebben toch onveilig gevreeën. Ik dacht shit! Ik heb na het weekend (winkels dicht) een morning-afterpil gehaald en later een soatest gedaan, omdat ik dacht; als je met mij zo moeilijk doet over een condoom zal je dat vast ook met anderen doen. Ik werd een week later ongesteld (dacht ik) dus ging ik er van uit dat niet zwanger was.
Nou, jullie raden het al. Nu blijk ik dat dus wel te zijn. De huisarts gebeld en zei dat het waarschijnlijk innestelbloedingen waren. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan!
We zien elkaar niet meer, maar ik twijfel enorm wat ik moet doen.
Rationeel gezien wil ik geen kind van deze man. Het was niet serieus.
Ik weet dat het mijn verantwoordelijkheid is, maar eigenlijk vind ik hem ergens een beetje een lul omdat hij zo drammerig was om het zonder condoom te doen terwijl hij wist dat ik niet aan de pil was. Maar ja, achteraf gepraat en ik was er zelf bij…
Ik vind het dus zo’n ontzettend moeilijke beslissing, ik ben niet tegen abortus, maar dit valt me zo zwaar. Emotioneel gezien wil ik het kind houden, maar ik weet dat dit niet verstandig is. Ik wil geen alleenstaande moeder worden. Ik wil ooit wel een kind, maar dan binnen een gezin.
Ik voel wel heel erg de behoefte om het er met hem over te hebben, maar ik weet niet zo goed of ik dit wel moet doen? Ik neig enorm naar een abortus, en het dan wel vertellen is ook wel erg egoïstisch van me. Dan breng ik hem in shock. Wat niet weet wat niet deert is misschien dan beter. Maar eigenlijk zou ik wel wat steun willen van hem en ik zou ook graag hebben dat hij mee zou gaan als ik een abortus wil ondergaan. Ik weet dat het vooral mijn probleem is, maar ergens vind ik dat hij ook wel een beetje verantwoordelijkheid draagt.
Ik hoef geen preek met dat dit onverstandig was van me, dat weet ik echt wel, dus doe dat alsjeblieft niet. Ik wil gewoon mijn hart luchten en vragen wat jullie zouden doen in mijn situatie; Eerst op eigen houtje een beslissing nemen en het dan besluiten om wel of niet te vertellen, of hem erbij betrekken?
vrijdag 26 augustus 2016 16:08
vrijdag 26 augustus 2016 16:12
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.
vrijdag 26 augustus 2016 16:13
Als je de behoefte hebt om het er met hem over te hebben dan doen. Maar bedenk je wel dat hij er op verschillende manieren op kan reageren en ook op een manier die voor jou niet leuk is. (Negeren, niet willen praten, je over willen houden het kind wel te houden, onmiddellijk eisen dat je het weg haalt)
En helemaal lis daar van, een man die het onveilig wil doen en weet dat je niet aan de pil bent, zou dit een uitkomst kunnen zijn die hij eigenlijk wel ziet zitten? Dat hij het een veilige idee vind ofzo?
En was de uitslag van de soa test goed? Sterkte!
En helemaal lis daar van, een man die het onveilig wil doen en weet dat je niet aan de pil bent, zou dit een uitkomst kunnen zijn die hij eigenlijk wel ziet zitten? Dat hij het een veilige idee vind ofzo?
En was de uitslag van de soa test goed? Sterkte!
vrijdag 26 augustus 2016 16:13
Officieel zou ja zoiets wel moeten delen, maar ik vermoed niet dat het je scharrel veel kan schelen eerlijk gezegd...
Je kan het hem vertellen als je de behoefte voelt maar ik vind niet dat in dit geval je je verplicht moet voelen.
Zeker niet als je het niet houdt.
(Ook omdat ik hem absoluut niet ok vind, zeer respectloos hoe hij met je omging. Ok je was er zelf bij en ook jij hebt verantwoordelijkheid maar wel errug gemeen als je dronken bent om daar dan misbruik van te maken)
Wat betreft je zwangerschap: normaal geloof ik heilig in je gevoel volgen, maar het gaat hier wel om een kind.
Als je op dit moment niet de juiste middelen en motivatie hebt en praktische dingen als een huis, genoeg inkomen enz., zou ik er toch nog even heel goed overna denken want je moet er wel toe in staat zijn en bovendien een kind een voorwaardig leven moeten kunnen geven, in je eentje.
Bij twijfel niet doen, nogmaals het gaat wel om een kind.
sterkte!!!
Je kan het hem vertellen als je de behoefte voelt maar ik vind niet dat in dit geval je je verplicht moet voelen.
Zeker niet als je het niet houdt.
(Ook omdat ik hem absoluut niet ok vind, zeer respectloos hoe hij met je omging. Ok je was er zelf bij en ook jij hebt verantwoordelijkheid maar wel errug gemeen als je dronken bent om daar dan misbruik van te maken)
Wat betreft je zwangerschap: normaal geloof ik heilig in je gevoel volgen, maar het gaat hier wel om een kind.
Als je op dit moment niet de juiste middelen en motivatie hebt en praktische dingen als een huis, genoeg inkomen enz., zou ik er toch nog even heel goed overna denken want je moet er wel toe in staat zijn en bovendien een kind een voorwaardig leven moeten kunnen geven, in je eentje.
Bij twijfel niet doen, nogmaals het gaat wel om een kind.
sterkte!!!
vrijdag 26 augustus 2016 16:14
quote:KopjeThee88 schreef op 26 augustus 2016 @ 16:12:
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.Ja uh, hij wilde zonder. Laat hem maar eens merken wat de gevolgen kunnen zijn. Goed dat hij eens schrikt.
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.Ja uh, hij wilde zonder. Laat hem maar eens merken wat de gevolgen kunnen zijn. Goed dat hij eens schrikt.
vrijdag 26 augustus 2016 16:14
quote:KopjeThee88 schreef op 26 augustus 2016 @ 16:12:
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.Ik zelf zou (denk ik) nooit een abortus kunnen ondergaan. Maar ik zelf zou ook nooit in jouw situatie terechtkomen. Ik ben niet tegen abortus in een vroeg stadium, en aangezien deze actie zoals je zelf al zegt vrij dom is denk ik niet dat het handig is om een kind te krijgen. Dus ik zou in jouw situatie het niet houden.
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.Ik zelf zou (denk ik) nooit een abortus kunnen ondergaan. Maar ik zelf zou ook nooit in jouw situatie terechtkomen. Ik ben niet tegen abortus in een vroeg stadium, en aangezien deze actie zoals je zelf al zegt vrij dom is denk ik niet dat het handig is om een kind te krijgen. Dus ik zou in jouw situatie het niet houden.
vrijdag 26 augustus 2016 16:16
vrijdag 26 augustus 2016 16:16
quote:KopjeThee88 schreef op 26 augustus 2016 @ 16:12:
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.Je moet het hem wel vertellen. Je moet hem OOK laten schrikken. Alsof dit voor jou allemaal zo'n lolletje is. Hoe dan ook, wat je ook besluit, JIJ moet iets doen (abortus of bevallen) omdat hij je wens tot veilig vrijen niet kon respecteren, en hij kan gewoon vrolijk verdergaan met zijn leven.
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.Je moet het hem wel vertellen. Je moet hem OOK laten schrikken. Alsof dit voor jou allemaal zo'n lolletje is. Hoe dan ook, wat je ook besluit, JIJ moet iets doen (abortus of bevallen) omdat hij je wens tot veilig vrijen niet kon respecteren, en hij kan gewoon vrolijk verdergaan met zijn leven.
vrijdag 26 augustus 2016 16:16
quote:my-little-appletree schreef op 26 augustus 2016 @ 16:13:
Als je de behoefte hebt om het er met hem over te hebben dan doen. Maar bedenk je wel dat hij er op verschillende manieren op kan reageren en ook op een manier die voor jou niet leuk is. (Negeren, niet willen praten, je over willen houden het kind wel te houden, onmiddellijk eisen dat je het weg haalt)
En helemaal lis daar van, een man die het onveilig wil doen en weet dat je niet aan de pil bent, zou dit een uitkomst kunnen zijn die hij eigenlijk wel ziet zitten? Dat hij het een veilige idee vind ofzo?
En was de uitslag van de soa test goed? Sterkte!
Geen soa, en de morning-after heeft blijkbaar niet goed gewerkt.
Die gedachte is ook door mijn hoofd geschoten; Dat hij dit misschien expres deed. Hij had sprak een paar keer over zijn kinderwens en hij is al wat ouder. Maar dat lijkt me toch van de gekken? Ik kan me niet voorstellen dat je dat wil met een vrouw die je nauwelijks kent.
Als je de behoefte hebt om het er met hem over te hebben dan doen. Maar bedenk je wel dat hij er op verschillende manieren op kan reageren en ook op een manier die voor jou niet leuk is. (Negeren, niet willen praten, je over willen houden het kind wel te houden, onmiddellijk eisen dat je het weg haalt)
En helemaal lis daar van, een man die het onveilig wil doen en weet dat je niet aan de pil bent, zou dit een uitkomst kunnen zijn die hij eigenlijk wel ziet zitten? Dat hij het een veilige idee vind ofzo?
En was de uitslag van de soa test goed? Sterkte!
Geen soa, en de morning-after heeft blijkbaar niet goed gewerkt.
Die gedachte is ook door mijn hoofd geschoten; Dat hij dit misschien expres deed. Hij had sprak een paar keer over zijn kinderwens en hij is al wat ouder. Maar dat lijkt me toch van de gekken? Ik kan me niet voorstellen dat je dat wil met een vrouw die je nauwelijks kent.
vrijdag 26 augustus 2016 16:18
Was er geen mogelijkheid om in naastgelegen dorp of stad eerder een Morning after pil te halen? Ik was stad en land afgegaan in jouw geval...
Ik zou hem zeker wel laten weten dat je zwanger bent, al is het alleen maar om hem peentjes te laten zweten, de mafkees!!!
Het lijkt wel of ie trots was dat jullie het zonder condoom hadden gedaan, zoals jij vertelt dat hij dat Sochtends vertelde...
Soatest kan je pas na 3 weken doen, neem aan dat je dat weet?
Sterkte...
Ik zou hem zeker wel laten weten dat je zwanger bent, al is het alleen maar om hem peentjes te laten zweten, de mafkees!!!
Het lijkt wel of ie trots was dat jullie het zonder condoom hadden gedaan, zoals jij vertelt dat hij dat Sochtends vertelde...
Soatest kan je pas na 3 weken doen, neem aan dat je dat weet?
Sterkte...
vrijdag 26 augustus 2016 16:21
quote:KopjeThee88 schreef op 26 augustus 2016 @ 16:12:
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.
Oooooow.....da's inderdaad klote zeg
Nobel van je om hem niet in shock te willen laten schieten, maar hij is zelf degene geweest die een condoom geen goed idee vond. Die mag wat mij betreft toch echt een keer een flinke (figuurlijke) klap voor z'n harses krijgen. Alleen al daarom zou ik me kunnen voorstellen dat je het hem wel degelijk meedeelt.
Ik snap dat je nu alle kanten op schiet, maar probeer wel rationeel te blijven denken. Kun je dit in je eentje? Niet alleen emotioneel, maar zeker ook financieel, heb je een achterban, kortom ga je dat redden?
Nou, ik kan me voorstellen dat hij in enorm schrikt als ik zwanger van hem ben, en als ik het toch weg wil halen is het misschien nergens voor nodig om hem te laten schrikken. Dat is meer de shock waar ik het over had.
Maar ik merk dus dat het me nogal zwaar valt.
Ik ben 6 weken zwanger.
Mijn gedachten schieten gewoon nogal alle kanten op.
Oooooow.....da's inderdaad klote zeg
Nobel van je om hem niet in shock te willen laten schieten, maar hij is zelf degene geweest die een condoom geen goed idee vond. Die mag wat mij betreft toch echt een keer een flinke (figuurlijke) klap voor z'n harses krijgen. Alleen al daarom zou ik me kunnen voorstellen dat je het hem wel degelijk meedeelt.
Ik snap dat je nu alle kanten op schiet, maar probeer wel rationeel te blijven denken. Kun je dit in je eentje? Niet alleen emotioneel, maar zeker ook financieel, heb je een achterban, kortom ga je dat redden?
vrijdag 26 augustus 2016 16:23
Twee mogelijkheden;
1: Hij wilde juist dat jij zwanger werd (kan meerdere redenen hebben).
2: Hij is een zielig zwakzinnig loosertje en denkt alleen maar aan zijn eigen kortstondige genot.
Ik ga uit van nummer 1, want ik zie jou niet aan dat jij zo dom bent dat jij je benen spreidt voor het type 2.
Dus, dan blijft de vraag over, wil jij zowel hem als een kind van hem in jouw leven hebben voor de komende 50+ jaren? Waarbij de kans bestaat dat jij voor alles op moet gaan draaien?
1: Hij wilde juist dat jij zwanger werd (kan meerdere redenen hebben).
2: Hij is een zielig zwakzinnig loosertje en denkt alleen maar aan zijn eigen kortstondige genot.
Ik ga uit van nummer 1, want ik zie jou niet aan dat jij zo dom bent dat jij je benen spreidt voor het type 2.
Dus, dan blijft de vraag over, wil jij zowel hem als een kind van hem in jouw leven hebben voor de komende 50+ jaren? Waarbij de kans bestaat dat jij voor alles op moet gaan draaien?
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
vrijdag 26 augustus 2016 16:25
Ik voel me de hele tijd van alles: verdrietig, alleen met dit probleem, genaaid (letterlijk en figuurlijk), boos, dom, schuldig en schaamtevol.
Ik weet niet waarom, maar ik heb echt de behoefte om dit met hem te delen, ook omdat ik vind dat hij (en ik natuurlijk) hiervoor moet oppassen!
En ook een beetje om hem de wind van voren te geven....
Daarnaast wil ik ook dat hij weet dat dit emotioneel zo zwaar is. Al zal hem dat weinig kunnen schelen waarschijnlijk.
Emotioneel schiet ik dus alle kanten op; ik kan financieel een kind opvoeden, maar ik zou het niet alleen willen doen. maar met hem ook niet. mijn gevoel en hoofd spreken elkaar zo tegen. Het zou ook ergens fijn zijn als hij zo'n lul blijkt te zijn dat hij nu als een zak aardappels reageert, alleen al omdat de keuze dan ietsje makkelijker word.
Terwijl ik dit type denk ik ook dat dit weer nergens op slaat.... kortom, het schiet alle kanten op. ..
Ik weet niet waarom, maar ik heb echt de behoefte om dit met hem te delen, ook omdat ik vind dat hij (en ik natuurlijk) hiervoor moet oppassen!
En ook een beetje om hem de wind van voren te geven....
Daarnaast wil ik ook dat hij weet dat dit emotioneel zo zwaar is. Al zal hem dat weinig kunnen schelen waarschijnlijk.
Emotioneel schiet ik dus alle kanten op; ik kan financieel een kind opvoeden, maar ik zou het niet alleen willen doen. maar met hem ook niet. mijn gevoel en hoofd spreken elkaar zo tegen. Het zou ook ergens fijn zijn als hij zo'n lul blijkt te zijn dat hij nu als een zak aardappels reageert, alleen al omdat de keuze dan ietsje makkelijker word.
Terwijl ik dit type denk ik ook dat dit weer nergens op slaat.... kortom, het schiet alle kanten op. ..
vrijdag 26 augustus 2016 16:31
quote:jaw schreef op 26 augustus 2016 @ 16:23:
Twee mogelijkheden;
1: Hij wilde juist dat jij zwanger werd (kan meerdere redenen hebben).
2: Hij is een zielig zwakzinnig loosertje en denkt alleen maar aan zijn eigen kortstondige genot.
Ik ga uit van nummer 1, want ik zie jou niet aan dat jij zo dom bent dat jij je benen spreidt voor het type 2.
Dus, dan blijft de vraag over, wil jij zowel hem als een kind van hem in jouw leven hebben voor de komende 50+ jaren? Waarbij de kans bestaat dat jij voor alles op moet gaan draaien?Dit precies, hou dat voor ogen. Je zit heel je leven vast aan een drammerige kleuter die sneaky doet als hij zijn zin niet krijgt. En dan heb ik het niet eens over de baby....
Twee mogelijkheden;
1: Hij wilde juist dat jij zwanger werd (kan meerdere redenen hebben).
2: Hij is een zielig zwakzinnig loosertje en denkt alleen maar aan zijn eigen kortstondige genot.
Ik ga uit van nummer 1, want ik zie jou niet aan dat jij zo dom bent dat jij je benen spreidt voor het type 2.
Dus, dan blijft de vraag over, wil jij zowel hem als een kind van hem in jouw leven hebben voor de komende 50+ jaren? Waarbij de kans bestaat dat jij voor alles op moet gaan draaien?Dit precies, hou dat voor ogen. Je zit heel je leven vast aan een drammerige kleuter die sneaky doet als hij zijn zin niet krijgt. En dan heb ik het niet eens over de baby....
vrijdag 26 augustus 2016 16:32
quote:KopjeThee88 schreef op 26 augustus 2016 @ 16:27:
En het vermoeden dat dit zijn bedoeling is stijgt ook steeds meer door jullie reacties.Ik kan me dat eerlijk gezegd echt niet voorstellen. Bij een of andere vage scharrel een kind krijgen betekent juist dat een vaderrol zeer minimaal zal zijn; dat rijmt niet echt met een serieuze kinderwens. Ik denk eerder dat hij gewoon geen zin had in neuken met condooms en schijt heeft aan de gevolgen. Dus als je hem hiermee confronteert, dikke kans dat het hem nauwelijks boeit. Ik zou me daar echt geen illusies over maken. Wellicht heeft hij al vaker met dit bijltje gehakt.
En het vermoeden dat dit zijn bedoeling is stijgt ook steeds meer door jullie reacties.Ik kan me dat eerlijk gezegd echt niet voorstellen. Bij een of andere vage scharrel een kind krijgen betekent juist dat een vaderrol zeer minimaal zal zijn; dat rijmt niet echt met een serieuze kinderwens. Ik denk eerder dat hij gewoon geen zin had in neuken met condooms en schijt heeft aan de gevolgen. Dus als je hem hiermee confronteert, dikke kans dat het hem nauwelijks boeit. Ik zou me daar echt geen illusies over maken. Wellicht heeft hij al vaker met dit bijltje gehakt.
