Zwanger
alle pijlers
Steeds vermoeider ipv minder
zaterdag 25 juni 2016 09:16
Ik heb een vraag wellicht dat iemand dit herkend.
Ik ben 12 weken zwanger inmiddels. De eerste weken was ik weleens met vlagen wat misselijk maar het was allemaal goed te handelen en voelde me verder redelijk goed.
Nu merk ik echter dat naarmate ik verder in de zwangerschap kom ik juist steeds vermoeider word ipv minder. Ik ven de laatste dagen niet vooruit te branden hoeveel rust ik ook neem. Emotioneel vlieg ik alle kanten op.
Ik herken dit helemaal niet van mijn eerste zwangerschap toen was ik in het begin veel misselijk maar zakte dat steeds verder af.
Iemand die dit herkend?
Ik ben 12 weken zwanger inmiddels. De eerste weken was ik weleens met vlagen wat misselijk maar het was allemaal goed te handelen en voelde me verder redelijk goed.
Nu merk ik echter dat naarmate ik verder in de zwangerschap kom ik juist steeds vermoeider word ipv minder. Ik ven de laatste dagen niet vooruit te branden hoeveel rust ik ook neem. Emotioneel vlieg ik alle kanten op.
Ik herken dit helemaal niet van mijn eerste zwangerschap toen was ik in het begin veel misselijk maar zakte dat steeds verder af.
Iemand die dit herkend?
zaterdag 25 juni 2016 09:26
zaterdag 25 juni 2016 09:34
zaterdag 25 juni 2016 09:35
Ik had hetzelfde, tussen 10 en 15 weken kon ik niks en moest ik echt om 20u naar bed, of smiddags een half uurtje slapen. Ik sliep snachts ook slecht.
Bij mij ging het vanaf 15 weken plotseling beter! Nu met 19 weken kan ik eindelijk sochtends ook weer bijna alles eten.
Dus die 12 weken drempel is niet heilig, soms duurt het wat langer.
Gewoon aan toegeven werkt het beste, sterkte!
Bij mij ging het vanaf 15 weken plotseling beter! Nu met 19 weken kan ik eindelijk sochtends ook weer bijna alles eten.
Dus die 12 weken drempel is niet heilig, soms duurt het wat langer.
Gewoon aan toegeven werkt het beste, sterkte!
zaterdag 25 juni 2016 09:59
Ik was mijn hele zwangerschap moe moe moe. Kan er achteraf nog om lachen, dat ik gewoon wachtte tot er familie of vrienden over de vloer kwam zodat zij eten en drinken voor me konden pakken. De trap op kostte zoveel energie dat ik amper nog boven kwam.
Vaak gaat het over ergens tussen de 12-16 weken, ik hoop het voor je. Maar ga er niet te erg van uit, dat deed ik wel en baalde echt dat m'n lichaam niet gewoon weer deed wat ik wilde. Voelde me zo'n aansteller.
Vaak gaat het over ergens tussen de 12-16 weken, ik hoop het voor je. Maar ga er niet te erg van uit, dat deed ik wel en baalde echt dat m'n lichaam niet gewoon weer deed wat ik wilde. Voelde me zo'n aansteller.
•
zaterdag 25 juni 2016 10:03
quote:Frizz schreef op 25 juni 2016 @ 09:59:
Ik was mijn hele zwangerschap moe moe moe. Kan er achteraf nog om lachen, dat ik gewoon wachtte tot er familie of vrienden over de vloer kwam zodat zij eten en drinken voor me konden pakken. De trap op kostte zoveel energie dat ik amper nog boven kwam.
Vaak gaat het over ergens tussen de 12-16 weken, ik hoop het voor je. Maar ga er niet te erg van uit, dat deed ik wel en baalde echt dat m'n lichaam niet gewoon weer deed wat ik wilde. Voelde me zo'n aansteller.Dat had ik ook! Vanaf week vijf (!) kon ik mezelf alleen nog maar hijgend een trap op slepen. Volgens de verloskundige omdat je dan meer bloed door je lichaam moet laten pompen en niet iedereen trekt dat even goed. Ik had twee zwangere collega's die vrolijk door huppelden dus dat contrast was wel groot. Ik had het ook bloedheet de hele tijd dus mijn collega's zaten in oktober met het raam open omdat ik niet tegen de hitte kon
Ik was mijn hele zwangerschap moe moe moe. Kan er achteraf nog om lachen, dat ik gewoon wachtte tot er familie of vrienden over de vloer kwam zodat zij eten en drinken voor me konden pakken. De trap op kostte zoveel energie dat ik amper nog boven kwam.
Vaak gaat het over ergens tussen de 12-16 weken, ik hoop het voor je. Maar ga er niet te erg van uit, dat deed ik wel en baalde echt dat m'n lichaam niet gewoon weer deed wat ik wilde. Voelde me zo'n aansteller.Dat had ik ook! Vanaf week vijf (!) kon ik mezelf alleen nog maar hijgend een trap op slepen. Volgens de verloskundige omdat je dan meer bloed door je lichaam moet laten pompen en niet iedereen trekt dat even goed. Ik had twee zwangere collega's die vrolijk door huppelden dus dat contrast was wel groot. Ik had het ook bloedheet de hele tijd dus mijn collega's zaten in oktober met het raam open omdat ik niet tegen de hitte kon
zaterdag 25 juni 2016 10:11
quote:MinkeDeWit schreef op 25 juni 2016 @ 10:03:
[...]
Dat had ik ook! Vanaf week vijf (!) kon ik mezelf alleen nog maar hijgend een trap op slepen. Volgens de verloskundige omdat je dan meer bloed door je lichaam moet laten pompen en niet iedereen trekt dat even goed. Ik had twee zwangere collega's die vrolijk door huppelden dus dat contrast was wel groot. Ik had het ook bloedheet de hele tijd dus mijn collega's zaten in oktober met het raam open omdat ik niet tegen de hitte kon Dat had ik ook heel snel, ademtekort. Was gewend voor werk rond te lopen tijdens telefoontjes, dat moest ik echt staken. Maar de vermoeidheid zat echt in een tekort aan energie. Pas na de bevalling realiseerde ik me hoe heftig het was (want ik constateerde tijdens de kraamweek ineens dat ik vrolijk de trappen op en af rende, wat had ik dat gemist! ).
[...]
Dat had ik ook! Vanaf week vijf (!) kon ik mezelf alleen nog maar hijgend een trap op slepen. Volgens de verloskundige omdat je dan meer bloed door je lichaam moet laten pompen en niet iedereen trekt dat even goed. Ik had twee zwangere collega's die vrolijk door huppelden dus dat contrast was wel groot. Ik had het ook bloedheet de hele tijd dus mijn collega's zaten in oktober met het raam open omdat ik niet tegen de hitte kon Dat had ik ook heel snel, ademtekort. Was gewend voor werk rond te lopen tijdens telefoontjes, dat moest ik echt staken. Maar de vermoeidheid zat echt in een tekort aan energie. Pas na de bevalling realiseerde ik me hoe heftig het was (want ik constateerde tijdens de kraamweek ineens dat ik vrolijk de trappen op en af rende, wat had ik dat gemist! ).
•
zaterdag 25 juni 2016 11:14
Ik denk dat je een eerste en tweede ook gewoon niet kan vergelijken omdat je nu ook nog de hele dag achter een kind aanrent en dat deed je de eerste keer niet. Daarbij kan elke zwangerschap anders zijn. Je kunt het aan de verloskundige voorleggen, misschien kun je bloed laten prikken om te kijken of daar nog winst te behalen is. Anders zit er niets anders op dan proberen je rust te nemen wanneer je kunt.
zaterdag 25 juni 2016 11:20
Eerste kindje, ben al vanaf week 6 hele dagen misselijk, het is een weekje weggeweest. Maar is weer helemaal terug.. Vermoeidheid kwam met de misselijkheid mee... Ben nu wel minder misselijk, maar de moeheid overheerst..
Ik kan een paar uur per dag wat rustig doen, maar dan heb ik wel savonds of hele erge hoofdpijn of steken in mijn buik...
Het is niet anders, wat ik het lastigste vindt is dat ik mij een aansteller voel.. Met name op mijn werk en bij familie.. Moeheid is klote, maar is zo niks zeggend ofzo..
Ik kan een paar uur per dag wat rustig doen, maar dan heb ik wel savonds of hele erge hoofdpijn of steken in mijn buik...
Het is niet anders, wat ik het lastigste vindt is dat ik mij een aansteller voel.. Met name op mijn werk en bij familie.. Moeheid is klote, maar is zo niks zeggend ofzo..
zaterdag 25 juni 2016 11:36
Ik ben deze zwangerschap de eerste 16 weken heel moe geweest. Bleek wel een vitamine D tekort te hebben, toen ik bij ben gaan slikken, leek dat wel effect te hebben. Na ongeveer 16 weken kreeg ik weer meer energie. Nu ben ik 35 weken en slaat de vermoeidheid weer toe. Je doet er niks aan, de ene zwangerschap is de andere niet. Bij mijn eerste was ik de meest vitale zwangere ooit, tweede en derde keer was het een ander verhaal.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
zaterdag 25 juni 2016 11:44
De eerste twaalf weken heb ik nergens last van gehad. Opeens werd ik echter misselijk tussen week 14 en 19. Gelukkig ging het daarna weer beter. Want met 20 weken gingen we drie weken naar Amerika.. Ik heb op een gegeven moment mijn tabletten (vitaminen en ben foliumzuur door blijven slikken) in de ochtend geslikt ipv in de avond. Dat scheelde wel in de ochtendmisselijkheid bij mij.
