Zwanger
alle pijlers
Veranderende wensen mbt bevalling.
dinsdag 6 december 2016 01:06
Lieve dames,
Hebben jullie tijdens de zwangerschap geheel tegenover gestelde wensen gehad voor tijdens de bevalling wat op moment supreme is veranderd?
Ik zit enorm met mezelf in de knoop. Ik wil namelijk diep van binnen zonder mijn man bevallen. Als ik pijn heb keer ik in mezelf en ben ik liever alleen. Daarbij komt omdat ik heb gehoord dat de mannen eigenlijk heel weinig kan doen maar een bevalling ook een heftige traumatische ervaring ( kunnen) vinden.
Het liefst zou ik het alleen doen en dat hij bij voorkeur pas bij me mogen als de nageboorte weg is, de ontplofte egel gehecht is en ik gedoucht ben. Maar zijn wens is uiteraard om erbij te zijn en ik wil dit ook niet in de weg staan want zijn eerste moment met de baby vind ik ook erg belangrijk en lijkt me prachtig om mee te maken.
Zal dit gevoel weggaan op het moment dat de weeen beginnen of zou de pijn dit gevoel gaan versterken? Wat denken jullie?
Hebben jullie tijdens de zwangerschap geheel tegenover gestelde wensen gehad voor tijdens de bevalling wat op moment supreme is veranderd?
Ik zit enorm met mezelf in de knoop. Ik wil namelijk diep van binnen zonder mijn man bevallen. Als ik pijn heb keer ik in mezelf en ben ik liever alleen. Daarbij komt omdat ik heb gehoord dat de mannen eigenlijk heel weinig kan doen maar een bevalling ook een heftige traumatische ervaring ( kunnen) vinden.
Het liefst zou ik het alleen doen en dat hij bij voorkeur pas bij me mogen als de nageboorte weg is, de ontplofte egel gehecht is en ik gedoucht ben. Maar zijn wens is uiteraard om erbij te zijn en ik wil dit ook niet in de weg staan want zijn eerste moment met de baby vind ik ook erg belangrijk en lijkt me prachtig om mee te maken.
Zal dit gevoel weggaan op het moment dat de weeen beginnen of zou de pijn dit gevoel gaan versterken? Wat denken jullie?
dinsdag 6 december 2016 01:16
Ik heb geen man maar wilde het ook zo graag alleen doen. Echter... die weeen deden zo gemeen zeer dat ik aan de enkels hing van degene die me had gebracht. En toen m'n moeder de volgende ochtend kwam (en ik al uuuuuuuuren bezig was) was ik dolblij dat iemand tegen m'n onderrug kon duwen. Dat ze later werd vergezeld door m'n zusje: tuurlijk. En tijdens de weeen nog iemand aansloot: fijn.
Dat in mezelf keren is nooit gebeurd en toen ik in de nacht in m'n eentje lag te spacen van de pethidine voelde ik me verschrikkelijk naar en eenzaam. Dat ik daarna alles prima vond had ook te maken met vermoeidheid, de ruggenprik en bijbehorende opluchting.
Oh ja, een ruggenprik zou ik écht niet doen. Uhuh.
Dat in mezelf keren is nooit gebeurd en toen ik in de nacht in m'n eentje lag te spacen van de pethidine voelde ik me verschrikkelijk naar en eenzaam. Dat ik daarna alles prima vond had ook te maken met vermoeidheid, de ruggenprik en bijbehorende opluchting.
Oh ja, een ruggenprik zou ik écht niet doen. Uhuh.
•
dinsdag 6 december 2016 01:19
Probeer niet te veel naar het negatieve te trekken. Daarmee bedoel ik het puntje wat je zegt dat je hebt gehoord over mannen. Iedere man is anders en iedere persoon is anders
Hier was dat helemaal niet ter sprake eigenlijk, meer vanzelfsprekend. Maar ik weet dat mijn partner eigenlijk niet tegen bloed etc kan. Ondanks dat allemaal is hij er helemaal bij geweest en had het nooit willen missen.
En over de pijn en jezelf. Geef je grenzen aan en desnoods bespreek van te voren wat je wel en niet wilt. Ik weet nog tijdens mijn eerste bevalling dat partner mijn rug aaide tijdens de ween. Vond dat echt niet prettig en heb dat laten weten.
Het komt allemaal goed, laat het over je heen komen. Je kan niet van te voren weten hoe jij of hij gaat reageren. Succes met de laatste loodjes!
Hier was dat helemaal niet ter sprake eigenlijk, meer vanzelfsprekend. Maar ik weet dat mijn partner eigenlijk niet tegen bloed etc kan. Ondanks dat allemaal is hij er helemaal bij geweest en had het nooit willen missen.
En over de pijn en jezelf. Geef je grenzen aan en desnoods bespreek van te voren wat je wel en niet wilt. Ik weet nog tijdens mijn eerste bevalling dat partner mijn rug aaide tijdens de ween. Vond dat echt niet prettig en heb dat laten weten.
Het komt allemaal goed, laat het over je heen komen. Je kan niet van te voren weten hoe jij of hij gaat reageren. Succes met de laatste loodjes!
dinsdag 6 december 2016 01:24
quote:mommy2014 schreef op 06 december 2016 @ 01:19:
Probeer niet te veel naar het negatieve te trekken. Daarmee bedoel ik het puntje wat je zegt dat je hebt gehoord over mannen. Iedere man is anders en iedere persoon is anders
Hier was dat helemaal niet ter sprake eigenlijk, meer vanzelfsprekend. Maar ik weet dat mijn partner eigenlijk niet tegen bloed etc kan. Ondanks dat allemaal is hij er helemaal bij geweest en had het nooit willen missen.
En over de pijn en jezelf. Geef je grenzen aan en desnoods bespreek van te voren wat je wel en niet wilt. Ik weet nog tijdens mijn eerste bevalling dat partner mijn rug aaide tijdens de ween. Vond dat echt niet prettig en heb dat laten weten.
Het komt allemaal goed, laat het over je heen komen. Je kan niet van te voren weten hoe jij of hij gaat reageren. Succes met de laatste loodjes!Mijn man kan ook niet tegen bloed. Nou ja, dat wil zeggen, niet tegen mijn bloed. Hij gaat bijna tegen de vlakte als hij mee is tijdens bloed prikken. Ik zie de arme schat al helemaal naar worden.
Probeer niet te veel naar het negatieve te trekken. Daarmee bedoel ik het puntje wat je zegt dat je hebt gehoord over mannen. Iedere man is anders en iedere persoon is anders
Hier was dat helemaal niet ter sprake eigenlijk, meer vanzelfsprekend. Maar ik weet dat mijn partner eigenlijk niet tegen bloed etc kan. Ondanks dat allemaal is hij er helemaal bij geweest en had het nooit willen missen.
En over de pijn en jezelf. Geef je grenzen aan en desnoods bespreek van te voren wat je wel en niet wilt. Ik weet nog tijdens mijn eerste bevalling dat partner mijn rug aaide tijdens de ween. Vond dat echt niet prettig en heb dat laten weten.
Het komt allemaal goed, laat het over je heen komen. Je kan niet van te voren weten hoe jij of hij gaat reageren. Succes met de laatste loodjes!Mijn man kan ook niet tegen bloed. Nou ja, dat wil zeggen, niet tegen mijn bloed. Hij gaat bijna tegen de vlakte als hij mee is tijdens bloed prikken. Ik zie de arme schat al helemaal naar worden.
dinsdag 6 december 2016 01:38
Ik zat 100% in zo'n in mezelf gekeerde flow (heel heftige weeën hier, weeënstorm met kamelenweeën) en dankzij mijn man kon ik ook in die flow blijven. Als ik afgeleid was door de pijn, ademde hij door in "mijn" tempo, waardoor ik het weer op kon pakken. Dus dat je man in zo'n situatie niets kan doen, daar ben ik het niet mee eens.
Verder had ik geen plan of verwachtingen van de bevalling zelf. De artsen bepaalden bij mij alles en ik gaf me daar gewoon aan over.
Het enige wat ik achteraf anders had willen doen, was mijn beste vriendin bij de hand hebben. Ik baarde een prematuur en terwijl man (volgens afspraak) bij ons kind bleef, bleef ik moederziel alleen achter. Ik had ook graag iemand aan mijn zij gehad op dat moment.
Verder had ik geen plan of verwachtingen van de bevalling zelf. De artsen bepaalden bij mij alles en ik gaf me daar gewoon aan over.
Het enige wat ik achteraf anders had willen doen, was mijn beste vriendin bij de hand hebben. Ik baarde een prematuur en terwijl man (volgens afspraak) bij ons kind bleef, bleef ik moederziel alleen achter. Ik had ook graag iemand aan mijn zij gehad op dat moment.
dinsdag 6 december 2016 02:13
quote:Sophiever schreef op 06 december 2016 @ 01:24:
[...]
Mijn man kan ook niet tegen bloed. Nou ja, dat wil zeggen, niet tegen mijn bloed. Hij gaat bijna tegen de vlakte als hij mee is tijdens bloed prikken. Ik zie de arme schat al helemaal naar worden.Haha je gelooft het niet maar herkenbaar, hier keek hij altijd weg of ging ergens anders staan.. Maar bij de bevalling was er niks aan de hand... ok nu wordt ik iets te persoonlijk maar hij heeft echt gekeken zelfs daaronder.. Hahahaha!
[...]
Mijn man kan ook niet tegen bloed. Nou ja, dat wil zeggen, niet tegen mijn bloed. Hij gaat bijna tegen de vlakte als hij mee is tijdens bloed prikken. Ik zie de arme schat al helemaal naar worden.Haha je gelooft het niet maar herkenbaar, hier keek hij altijd weg of ging ergens anders staan.. Maar bij de bevalling was er niks aan de hand... ok nu wordt ik iets te persoonlijk maar hij heeft echt gekeken zelfs daaronder.. Hahahaha!
dinsdag 6 december 2016 04:06
Voordat mijn eerste werd geboren had ik een beeld van hoe de bevalling zou gaan. Terwijl ik de weeën aan het opvangen was in allerlei posities zou mijn man mij steunen. Dit in de vorm van praten, helpen met puffen, drinken aanreiken, mijn hand vasthouden. De praktijk: ik zat aan tafel weeën op te vangen, want dat was de enige houding waarin ik het volhield. De pijn was zo hevig dat ik helemaal in mezelf gekeerd raakte. Ik weet dat mijn man en de verloskundige ook in de kamer waren, maar ze hadden er net zo goed niet kunnen zijn. (bij wijze van spreken) Bij mijn tweede bevalling verliep dit geheel anders. Ofwel: maak samen afspraken over wie waar bij is, maar ga er vanuit dat het in de praktijk anders verloopt.
dinsdag 6 december 2016 05:37
Waarom bespreek je dit niet met je man? Ik neem aan dat jullie het toch weleens over de bevalling hebben en hoe jullie nu denken en hopen dat dat zal gaan?
Ik zou als man erg pissig worden als ik er niet bij zou mogen en ik vind eigenlijk dat je je man in 'normale' omstandigheden dat ook niet kan verbieden. Wel kunnen jullie ieder aangeven wat voor jullie wel werkt. Bijv. Hij is er bij maar gaat niet aan je lopen plukken zonder dat jij daar om vraagt. Al met al hebben jullie beiden hetzelfde doel: jullie baby op een zo'n fijne, snelle en goed mogelijke manier op de wereld zetten.
Ik zou als man erg pissig worden als ik er niet bij zou mogen en ik vind eigenlijk dat je je man in 'normale' omstandigheden dat ook niet kan verbieden. Wel kunnen jullie ieder aangeven wat voor jullie wel werkt. Bijv. Hij is er bij maar gaat niet aan je lopen plukken zonder dat jij daar om vraagt. Al met al hebben jullie beiden hetzelfde doel: jullie baby op een zo'n fijne, snelle en goed mogelijke manier op de wereld zetten.
dinsdag 6 december 2016 07:21
Mijn bevalling was op het eind zo heftig dat ik erg blij was dat mijn man er bij was.
Niet alleen voor de steun die ik van hem gehad heb, maar ook omdat ik op een gegeven moment niet meer in staat was rationeel te denken. Hij wist gelukkig wel de juiste vragen te stellen aan het medisch personeel en hij kent mij zo goed dat hij ook in staat was aan te geven wat er in mij om ging.
Niet alleen voor de steun die ik van hem gehad heb, maar ook omdat ik op een gegeven moment niet meer in staat was rationeel te denken. Hij wist gelukkig wel de juiste vragen te stellen aan het medisch personeel en hij kent mij zo goed dat hij ook in staat was aan te geven wat er in mij om ging.
dinsdag 6 december 2016 07:33
Ik kan me juist niet voorstellen dat ik zonder mijn man erbij zou bevallen. Ik denk ook wel dat ik in mezelf keer, maar het idee dat hij in de buurt zal zijn vind ik fijn. Plus hij heeft al een dochter dus al ooit een bevalling vanaf de zijlijn meegemaakt, ik kan me er nog weinig bij voorstellen.
Maarja ik wil ook dat man de baby aanpakt en vertelt of het een zoon (denkt hij) of dochter (denk ik) is
Maarja ik wil ook dat man de baby aanpakt en vertelt of het een zoon (denkt hij) of dochter (denk ik) is
dinsdag 6 december 2016 07:33
dinsdag 6 december 2016 07:40
Ik had het nooit zonder mijn man willen doen. De pijn en die momenten die je deelt...Maar ook even naar de wc of van houding veranderen. Wij hebben afgesproken dat hij alleen bij mijn schouders bleef staan, maar toen er uiteindelijk een half medisch team bij stond maakte het mij ook allemaal niet meer uit. Ik weet niet hoe het bij anderen was, maar bij mij was er geen bloed tot de nageboorte loskwam. En toen hadden we al een prachtig meisje waar alle aandacht naar toe ging. Wat iemand anders ook schreef: het is ook erg fijn om er samen over na te kunnen praten!
dinsdag 6 december 2016 07:52
Als ik ziek ben, moet je me totaal met rust laten. Maar bij de eerste bevalling raakte ik zo overdonderd door de weeen, dat ik heel blij was met mijn vriends aanwezigheid.
Bij de tweede bevalling ben ik heel bewust bezig geweest met het vinden van die in mezelfgekeerde flow en dat lukte. Ik heb vriend gezegd dat hij mij tijdens een wee niet mocht aanraken en niet tegen mij mocht praten. Tussendoor wel. Hij heeft gedaan wat ik vroeg en uiteindelijk heeft hij een deel van de bevalling zelfs naast me liggen slapen
Maar toen de ontsluiting vorderde raakte ik op het eind die flow toch kwijt. Ook had ik steeds wat vaker iets van hem nodig, bijv zijn hand, een nieuwe verse kruik, etc. Ook heb ik hem op een gegeven moment juist wél gevraagd bemoedigende woorden te geven. Dus ik sloeg wat dat betreft wel om ja.
En ik had hem de geboorte zelf niet willen laten missen.
Bij de tweede bevalling ben ik heel bewust bezig geweest met het vinden van die in mezelfgekeerde flow en dat lukte. Ik heb vriend gezegd dat hij mij tijdens een wee niet mocht aanraken en niet tegen mij mocht praten. Tussendoor wel. Hij heeft gedaan wat ik vroeg en uiteindelijk heeft hij een deel van de bevalling zelfs naast me liggen slapen
Maar toen de ontsluiting vorderde raakte ik op het eind die flow toch kwijt. Ook had ik steeds wat vaker iets van hem nodig, bijv zijn hand, een nieuwe verse kruik, etc. Ook heb ik hem op een gegeven moment juist wél gevraagd bemoedigende woorden te geven. Dus ik sloeg wat dat betreft wel om ja.
En ik had hem de geboorte zelf niet willen laten missen.
dinsdag 6 december 2016 08:00
Het liefste wou ik mijn bevallingen ook alleen doen. Het is compleet anders gelopen.
Eerste bevalling 27 uur: ik heb gegild om mijn vriend ( die gewoon naast mij stond) maar heb echt geen reet aan hem gehad behalve met persen, daar gaf hij mij echt de kracht om verder te gaan.
Tweede bevalling 3 uur: mijn vriend weggestuurd omdat ik toch niks aan hem had, hij heeft de hele tijd in de badkamer gestaan tot het moment dat ik om hem gilde. Toen heeft hij mij weer de kracht gegeven om kind eruit te persen.
Derde bevalling 4 uur: dit was een pijnloze bevalling, had wel pijn maar het was allemaal makkelijk uit te houden dus had toen echt niemand nodig maar vriend bleef wel gewoon in huis. Pas met persen had ik hem nodig en dankzij zijn enthousiasme en support de derde eruit geperst.
Bij alle bevallingen heeft hij echt alles gezien: dat ik lag te poepen, dat er vruchtwater over zijn schoenen heen ging, dat het kind eruit kwam, dat de placenta eruit kwam, dat ik werd gehecht. Hij vind mij nog steeds even leuk. Hij kan echt niet tegen bloed of enge dingen maar met bevallingen heeft hij echt geen enkel probleem gehad. Enige waar hij echt van heeft staan kokhalzen is de navelstrengen doorknippen, volgens hem is een navelstreng echt het meest ranzige dat er op de wereld bestaat.
Mannen kunnen tijdens een bevalling veel meer hebben dan je denkt hoor.
Eerste bevalling 27 uur: ik heb gegild om mijn vriend ( die gewoon naast mij stond) maar heb echt geen reet aan hem gehad behalve met persen, daar gaf hij mij echt de kracht om verder te gaan.
Tweede bevalling 3 uur: mijn vriend weggestuurd omdat ik toch niks aan hem had, hij heeft de hele tijd in de badkamer gestaan tot het moment dat ik om hem gilde. Toen heeft hij mij weer de kracht gegeven om kind eruit te persen.
Derde bevalling 4 uur: dit was een pijnloze bevalling, had wel pijn maar het was allemaal makkelijk uit te houden dus had toen echt niemand nodig maar vriend bleef wel gewoon in huis. Pas met persen had ik hem nodig en dankzij zijn enthousiasme en support de derde eruit geperst.
Bij alle bevallingen heeft hij echt alles gezien: dat ik lag te poepen, dat er vruchtwater over zijn schoenen heen ging, dat het kind eruit kwam, dat de placenta eruit kwam, dat ik werd gehecht. Hij vind mij nog steeds even leuk. Hij kan echt niet tegen bloed of enge dingen maar met bevallingen heeft hij echt geen enkel probleem gehad. Enige waar hij echt van heeft staan kokhalzen is de navelstrengen doorknippen, volgens hem is een navelstreng echt het meest ranzige dat er op de wereld bestaat.
Mannen kunnen tijdens een bevalling veel meer hebben dan je denkt hoor.
dinsdag 6 december 2016 08:03
Hoe gedraag je je als je flink ziek bent?
Wil je dan alleen zijn, of heb je liever iemand in de buurt?
Je kan er van uit gaan dat je tijdens de bevalling op dezelfde manier zal reageren op de pijn. Dat zei mijn verloskundige en het bleek te kloppen, althans voor mij
Als je volop in de weeën zit, dan maakt het je echt geen ene moer meer uit wie er wel of niet bij is. In het begin wel, dan moet je goed je grenzen aangeven. Mijn moeder was bij mijn bevalling. Leek mij leuk maar op het moment zelf kon ik niet in de flow komen omdat ze zo bezorgd deed. Achteraf gezien zou ik haar veel eerder weggestuurd hebben, want toen kwamen de weeën pas goed op gang (maar was ik al ruim 12u bezig).
Je kan afspreken met je man dat hij aanwezig is, maar dat hij exact doet wat jij hem vraagt. Stil zijn of juist niet, aan je lopen frutten of ver uit de buurt blijven,...
Iig veel succes!!!
Wil je dan alleen zijn, of heb je liever iemand in de buurt?
Je kan er van uit gaan dat je tijdens de bevalling op dezelfde manier zal reageren op de pijn. Dat zei mijn verloskundige en het bleek te kloppen, althans voor mij
Als je volop in de weeën zit, dan maakt het je echt geen ene moer meer uit wie er wel of niet bij is. In het begin wel, dan moet je goed je grenzen aangeven. Mijn moeder was bij mijn bevalling. Leek mij leuk maar op het moment zelf kon ik niet in de flow komen omdat ze zo bezorgd deed. Achteraf gezien zou ik haar veel eerder weggestuurd hebben, want toen kwamen de weeën pas goed op gang (maar was ik al ruim 12u bezig).
Je kan afspreken met je man dat hij aanwezig is, maar dat hij exact doet wat jij hem vraagt. Stil zijn of juist niet, aan je lopen frutten of ver uit de buurt blijven,...
Iig veel succes!!!
dinsdag 6 december 2016 08:06
Nu klinkt mijn vriend wel erg slecht omdat ik zei dat ik toch niets aan heb gehad maar hij heeft echt zijn best gedaan hoor. Puffen, vasthouden, natte washandjes en noem maar op. Alleen had hij net zo goed niets kunnen doen want er was toch niks wat die pijn die recht uit het diepst van mijn lichaam kwam weg kon halen, behalve bij mijn laatste bevalling maar die deed ook helemaal geen pijn.
dinsdag 6 december 2016 08:17
En veranderde wensen tijdens je bevalling komt altijd voor. Ik wou echt nooit op een baarkruk of staand bevallen, nee hoor liet mij maar liggen. Toen puntje bij paaltje kwam ben ik 1 keer staand bevallen, 1 keer op zijn hondjes bevallen en 1 keer op de baarkruk bevallen. Mijn lichaam schreeuwde gewoon dat ik niet moest gaan liggen.
Mijn vriend mocht echt mijn doos niet zien tijdens bevallingen, puntje bij paaltje heeft hij met alles meegekeken en volgens hem was het echt het mooiste gezicht ooit al was het ook vies.
Voor mijn bevallingen zou ik laxeermiddel nemen en heel veel poepen zodat ik dat met persen niet zou doen. Nou heb 3 keer alles onder gescheten.
Zou niet naakt bevallen nou ik had het zo warm dat ik desnoods nog op straat in de sneeuw was bevallen, zo warm had ik het.
Ik zou NIETS beschamends doen zoals rare dingen zeggen, nou ik heb niet anders gedaan. Bij de eerste kreeg ik een morfine spuit. Heb gevraagd de spuit dubbelop te vullen want ik had wel eens drugs gebruikt in het verleden dus ik kon wel wat hebben.
En ik zou vooral aardig tegen iedereen blijven, ik heb uiteindelijk iedereen afgesnauwd. Behalve de laatste bevalling.
Mijn vriend mocht echt mijn doos niet zien tijdens bevallingen, puntje bij paaltje heeft hij met alles meegekeken en volgens hem was het echt het mooiste gezicht ooit al was het ook vies.
Voor mijn bevallingen zou ik laxeermiddel nemen en heel veel poepen zodat ik dat met persen niet zou doen. Nou heb 3 keer alles onder gescheten.
Zou niet naakt bevallen nou ik had het zo warm dat ik desnoods nog op straat in de sneeuw was bevallen, zo warm had ik het.
Ik zou NIETS beschamends doen zoals rare dingen zeggen, nou ik heb niet anders gedaan. Bij de eerste kreeg ik een morfine spuit. Heb gevraagd de spuit dubbelop te vullen want ik had wel eens drugs gebruikt in het verleden dus ik kon wel wat hebben.
En ik zou vooral aardig tegen iedereen blijven, ik heb uiteindelijk iedereen afgesnauwd. Behalve de laatste bevalling.
dinsdag 6 december 2016 08:21
Ik was ook in mezelf gekeerd, maar mijn vriend was in dezelfde ruimte. Hij hield zich verder op de achtergrond. Soms pufte hij mee als ik dreigde te gaan hyperventileren.
Tijdens het persen moedigde hij aan.
Ik moet er niet aan denken dat hij er niet bij was. Ik ben met mijn vriend ook vaak op de bevalling terug gekomen. Ik vond het een heftige gebeurtenis waarvan niet elk moment mij meer duidelijk was. Ik vond het fijn om het dan aan hem te kunnen vragen en daardoor goed te kunnen verwerken. En ik had al met al een gewoon goede bevalling. Laat staan als je een echt traumatische bevalling hebt. Ik kan me niet voorstellen dat je dan nog steeds alleen wil zijn.
Het is toch voor hem ook een super bijzonder moment dat ook zijn kind geboren gaat worden?
Maak duidelijk dat hij zich rustig houdt tenzij jij anders aan geeft.
Tijdens het persen moedigde hij aan.
Ik moet er niet aan denken dat hij er niet bij was. Ik ben met mijn vriend ook vaak op de bevalling terug gekomen. Ik vond het een heftige gebeurtenis waarvan niet elk moment mij meer duidelijk was. Ik vond het fijn om het dan aan hem te kunnen vragen en daardoor goed te kunnen verwerken. En ik had al met al een gewoon goede bevalling. Laat staan als je een echt traumatische bevalling hebt. Ik kan me niet voorstellen dat je dan nog steeds alleen wil zijn.
Het is toch voor hem ook een super bijzonder moment dat ook zijn kind geboren gaat worden?
Maak duidelijk dat hij zich rustig houdt tenzij jij anders aan geeft.
Life is short. Smile while you still have teeth.
dinsdag 6 december 2016 08:23
Ik vind dat je dat echt niet kunt maken. Je kan toch niet een man verbieden om bij de geboorte van zijn bloedeigen kind te zijn?
En ach mijn man heeft me wel eens om minder goede redenen op m'n lelijkst gezien. Kan me niet anders voorstellen dan dat je dat heel graag samen wil doormaken. Dat je gedoucht wil zijn voor hij binnenkomt.. denk je dat hij daarnaar kijkt? Hij zal alleen maar bezig zijn met of het goed gaat met zijn vrouw en kind lijkt me.
Ik wil trouwens net als MN graag dat mijn man ons zoontje aanpakt als dat mogelijk is. Lijkt me mooi als hij de eerste is die onze kleine jongen in zijn armen houdt
En ach mijn man heeft me wel eens om minder goede redenen op m'n lelijkst gezien. Kan me niet anders voorstellen dan dat je dat heel graag samen wil doormaken. Dat je gedoucht wil zijn voor hij binnenkomt.. denk je dat hij daarnaar kijkt? Hij zal alleen maar bezig zijn met of het goed gaat met zijn vrouw en kind lijkt me.
Ik wil trouwens net als MN graag dat mijn man ons zoontje aanpakt als dat mogelijk is. Lijkt me mooi als hij de eerste is die onze kleine jongen in zijn armen houdt
