Waarom is de naam zo geheim?

17-11-2014 10:55 133 berichten
Alle reacties Link kopieren
Niet om tegen de gevestigde orde te schoppen of om heel principieel te gaan doen, gewoon uit pure nieuwsgierigheid. Ik ben 16 weken zwanger en sinds een paar dagen weten we dat we een zoon krijgen. Omdat we de jongensnaam al eerder hadden gekozen, weten we nu dus ook hoe het kindje in mijn buik heet. En moeten we nu dus allebei op onze lip bijten als we over de baby praten, om ons niet te verspreken en zijn naam te verraden.

Maar in veel andere landen is het juist helemaal geen geheim, als je weet wat je krijgt en de naam gekozen hebt, is dat gewoon open en bloot en wordt er nergens een geheim van gemaakt. Waarom wordt daar in Nederland zo angstvallig over gedaan, waarom is het zo'n staatsgeheim? Ik vraag me oprecht af waar dat gebruik vandaan komt.
Alle reacties Link kopieren
Omdat het leuk is samen een geheimpje te hebben. Omdat niet jan en alleman zich gaat bemoeien met je naamkeuze? Omdat je op het laatste moment nog kan switchen?



Ik ken trouwens best wel wat stellen die de naam van te voren al openbaar hebben gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
hier in Belgie word ook de naam niet verteld en zelf het geslacht bijna niet. indien je dat wel wil doen is dat jullie keuze , maar geen verrassing meer natuurlijk !
Alle reacties Link kopieren
Al dat gezemel van mijn schoonmoeder dat het kind "Sjors DE SJIMMIE" moest gaan heten, omdat die naam uitstierf. Ze wist toen nog niet dat dat Snoezekind mijn geslachtsnaam ging krijgen.



Mijn vader riep de hele tijd dat het Henkie 1 moest worden, en anders Hendrika 1.

En de volgende nakomeling vanzelfsprekend Henkie 2 etc.



Lekker geheim gehouden, totdat mijn ouders op kraambezoek kwamen in het ziekenhuis.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75, dat van dat switchen, dara heb je wel een punt. Hoe werd er gereageerd op de stellen die het wel vantevoren zeiden? Ik ken 1 stel dat dat gedaan heeft en daar vond iedereen het nogal vreemd, in mijn herinnering. Is al lang geleden.



Wiennie, dat verrassingseffect begrijp ik zelf nooit zo goed, het geslacht is toch altijd een verrassing, ongeacht op welk punt van de zwangerschap dat bekend wordt?
Ik heb de naam en het geslacht gewoon verteld hoor, vanaf dat ik het wist. Alleen bij de laatste de naam niet omdat dat nogal eens wisselde.

Je hoeft niet op je lip te bijten, als jij naam of geslacht wilt vertellen, waarom niet?
Alle reacties Link kopieren
En nog altijd vraag ik me af waarom het in Nederland, en kennelijk ook in Belgie, zo geheim is en in andere landen niet? Waar komt dat verschil vandaan?
Mijn moeder zat ook steeds te vissen naar de naam. Ik vertelde toen een heel afschuwelijke naam en ze reageerde ontzet. Ze was heel opgelucht toen dochter was geboren.
Alle reacties Link kopieren
quote:Snoepetoetje schreef op 17 november 2014 @ 11:04:

Mevrouw75, dat van dat switchen, dara heb je wel een punt. Hoe werd er gereageerd op de stellen die het wel vantevoren zeiden? Ik ken 1 stel dat dat gedaan heeft en daar vond iedereen het nogal vreemd, in mijn herinnering. Is al lang geleden.



Wiennie, dat verrassingseffect begrijp ik zelf nooit zo goed, het geslacht is toch altijd een verrassing, ongeacht op welk punt van de zwangerschap dat bekend wordt?De reacties waren heel gewoon eigenlijk. Hoewel: bij 1 stel was de naam bekend zodat niemand anders de naam in kon pikken. Heel lullig vond ik dat, een naam van te voren claimen.
Alle reacties Link kopieren
Hier wisten we het geslacht niet, en hadden we een projectnaam voor tijdens de zwangerschap. Geen zin in bemoeienissen/discussies over de namen die voor voor een meisje/jongen in gedachten hadden, daarom voor onszelf gehouden. Verder wisten we de naam ook nog niet zeker, totdat het kleintje geboren was en we het gezien hadden en we zeker wisten dat de naam bij ons kindje paste.
Alle reacties Link kopieren
quote:Mevrouw75 schreef op 17 november 2014 @ 11:06:

[...]





De reacties waren heel gewoon eigenlijk. Hoewel: bij 1 stel was de naam bekend zodat niemand anders de naam in kon pikken. Heel lullig vond ik dat, een naam van te voren claimen.

"Een naam claimen"? Hoezo is het lullig om de naam van te voren te zeggen? Ik zou het ook niet doen maar het is toch niet zo dat je de naam claimt, als je hem zegt. En als iemand dat wel doet om de naam te "claimen" (en dat dus zo duidelijk maakt) dan heeft diegene dikke, vette pech als ik toevallig ook die naam wilde kiezen.



Wat een gedoe zeg.
Alle reacties Link kopieren
quote:minnimouse schreef op 17 november 2014 @ 11:09:

[...]



"Een naam claimen"? Hoezo is het lullig om de naam van te voren te zeggen? Ik zou het ook niet doen maar het is toch niet zo dat je de naam claimt, als je hem zegt. En als iemand dat wel doet om de naam te "claimen" (en dat dus zo duidelijk maakt) dan heeft diegene dikke, vette pech als ik toevallig ook die naam wilde kiezen.



Wat een gedoe zeg.Ze hebben er toen expliciet bijgezegd dat dat was zodat niemand anders die naam zou inpikken. Dat vind ik claimen en een beetje een nare manier van doen. Een andere vriendin gebruikte gewoon de naam als werknaam, dan vind ik het niet lullig. Bij haar begon wel haar moeder zich ermee te bemoeien.
Alle reacties Link kopieren
Nah, over die naam claimen, dat snap ik wel een beetje. De jongensnaam die we hebben gekozen, vind ik namelijk al een hele tijd heel erg mooi. Met een kennis van mij heb ik het daar jaren geleden eens over gehad, en ze heeft de naam onthouden. Nu zei ze pas geleden tegen mij dat ik zeker nog steeds diezelfde naam wilde, en dat als ik een meisje zou krijgen, zij hem ging 'inpikken' hoor! En dat vond ik echt heel vervelend, maar dat heb ik niet laten merken, omdat ik niet wilde dat ze wist dat we inderdaad nog steeds die naam voor ogen hebben. Wat haar betreft, zou ik hem dus maar al te graag 'claimen'.
Alle reacties Link kopieren
Je zal vast niet de enige zijn met die naam. Een naam mag gebruikt worden door iedereen.

Als jij tegen me zou zeggen dat je al een hele tijd "Kees" in gedachten hebt en ik blijk zwanger, en die naam vind ik geweldig, dan ga ik hem toch echt gewoon gebruiken hoor.
Bij de eerste wilden wij niet weten wat het zou worden, dus wist niemand dat. Namen hadden weer wel al verteld, maar gezien onze smaak in namen was er van claimen geen sprake, niemand anders zou op die naam gekomen zijn

Wij hadden twee namen voor de tweede, en het hing van de dag waarop het kindje geboren zou worden af hoe het zou gaan heten, even dag Dirk, oneven dag Henk (zeg maar ), omdat we echt niet konden kiezen. Daarbij bleef het dus ook spannend
Alle reacties Link kopieren
Sinds wanneer is er een wet die je verbiedt om je kind een naam te geven die al in je vriendenkring voorkomt ?

Snoezeman heeft enorm veel neven die Jan heten, allemaal vernoemd naar opa, en die had een groot gezin.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Wij maken van het geslacht geen geheim, en gebruiken onze werktitel nu nog steeds als naam voor de baby. Dat moeten we dus ook tegen elkaar doen als we met zn tweeën zijn, anders gaan we ons echt verspreken tegen anderen. En ik moet zeggen dat ik het best een opluchting vond toen ik bedacht dat er niemand in onze omgeving eerder uitgerekend is dan ik, dus dat niemand ons voor zou kunnen zijn met dezelfde naam. In die zin, als je echt heel erg gebrand bent op een bepaalde naam, kan ik me ook voorstellen dat je die naam al eerder bekend maakt.



Overigens lees ik hier over bemoeienis, ik verwacht niet dat wij dat zouden krijgen, maar als dat wel het geval is, snap ik geheimhouding weer volledig.
Alle reacties Link kopieren
quote:minnimouse schreef op 17 november 2014 @ 11:16:

Je zal vast niet de enige zijn met die naam. Een naam mag gebruikt worden door iedereen.

Als jij tegen me zou zeggen dat je al een hele tijd "Kees" in gedachten hebt en ik blijk zwanger, en die naam vind ik geweldig, dan ga ik hem toch echt gewoon gebruiken hoor.Minni, ik snap je, en je hebt volledig gelijk. Maar zou je je totaal niet bezwaard voelen, als je wist dat het echt iemands meest geliefde naam is en diegene daar dan wellicht vanaf wil stappen, omdat ze niet dezelfde naam als jij willen kiezen? Of als het iemand niet uitmaakt, zou je het dan niet toch gek vinden als iemand zijn kind een paar maanden na jou dezelfde naam geeft als jij jouw kind hebt gegeven? Geen oordeel, oprechte vraag.
Alle reacties Link kopieren
Wij zeiden het wel.

Heerlijk vond ik dat, een dochter in mijn buik en zo heet ze.

Vond het gewoon jammer dat ik de tweeling daarna niet met naam kon benoemen. De namen hadden we al maar kregen ze alfabetisch op volgorde van aankomst
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
Ik ken een stel in Engeland die een zoontje hadden. Toen ze nog een dochter kregen hadden ze een naam, en die ook bekend gemaakt. Het broertje ging er dus helemaal vanuit dat hij een zusje zou krijgen dat 'suzy' zou heten. Toen moeder met zusje uit het ziekenhuis kwam, bleek dat ze haar toch geen echte 'suzy' vonden, maar meer een 'joanne' en dus de naam hadden aangepast. Het broertje was een hele tijd van slag. Deze baby was zijn zusje niet, want zijn zusje heette 'suzy'.



Dit verhaal vind ik best een goede reden om de naam niet van te voren bekend te maken.

En daarbij zou ik ook niet zitten te wachten op opmerkingen van anderen. Of mensen die proberen 'hun' naam op te dringen.
Alle reacties Link kopieren
Geen opmerkingen gehad.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
quote:saaaaar81 schreef op 17 november 2014 @ 11:22:

Wij zeiden het wel.

Heerlijk vond ik dat, een dochter in mijn buik en zo heet ze.

Vond het gewoon jammer dat ik de tweeling daarna niet met naam kon benoemen. De namen hadden we al maar kregen ze alfabetisch op volgorde van aankomst Ik heb deze zin verschillende keren gelezen, maar snap het niet. Kan je het uitleggen?
Het is blijkbaar een cultuurdingetje. Het kan evt. problemen voorkomen want sommige aanstaande grootouders kunnen nogal dwingerig zijn. Daarom, en ook omdat het leuk is een geheimpje te hebben, zou ik het voor mijzelf houden.
Inderdaad kreeg ik van Spaanse vrienden na de echo waarin ze het geslacht hoorden, ook te horen hoe hun dochter ging heten. Zelf vonden wij het leuk om het 'geheim' te houden, en iedereen er gelijktijdig mee te verrassen, zodra ons kind er was.



Bij de tweede hebben we een maand of twee voor de geplande datum schoonouders ingelicht over de tweede naam van onze zoon, aangezien die vernoemd was naar hun overleden zoon. Hiermee wilden wij ze niet overvallen bij de geboorte.



Bij oudste broer hebben we vanaf een week of drie voor de bevalling de naam af en toe laten vallen wat hilarische situaties opleverde als mijn moeder zat te vissen naar de naam en hij er allerlei mooie verbasteringen van maakte…
Hier vooral om de reden om niet de volgende reactie te krijgen:



"GAT-VER-DEMME!!! Zo ga je je kind toch niet noemen??!?!?! Echt vréselijk, VRESELIJK, die naam."



terwijl als je baby eenmaal geboren is en je zegt hoe hij heet, dan zijn mensen denk ik milder.



"Uh tja, ja mijn keuze zou 't niet zijn..." of "Ik heb een ander soort smaak."



En ik denk dat wij er gevoelig voor waren geweest als anderen gezegd hadden dat ze de naam echt zo vreselijk lelijk vonden terwijl wij onze zoon onderling al bij zijn voornaam aanspraken vanaf de 20-wekenecho, waarop wij wisten dat we een zoon kregen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven