Zwanger
alle pijlers
Zwanger, maar van wie... :(
donderdag 15 augustus 2013 20:58
Beste vivameiden,
Ik zit ergens mee en ik hoop op een nuchtere blik en een beetje steun. Sommigen zullen me misschien veroordelen. Waarschijnlijk terecht. Als ik het zo teruglees kan ik me niet voorstellen dat het over mij gaat. Ik vond mezelf altijd heel verstandig en wijs. Maar ik heb me laten meeslepen en dingen gedaan waar ik spijt van heb.
Ik ben zwanger. Eindelijk. We waren al een meer dan 1,5 jaar bezig om zwanger te worden, maar het lukte niet goed. Het heeft veel druk op onze relatie gelegd en het ging erg slecht tussen mij en mijn man. Ik ergerde me zelfs dagelijks aan hem en de ruzies waren heftig.
Een paar weken geleden, een avond in de kroeg, een paar drankjes, en ik was om. Ik schaam me diep. Ik ben met een wildvreemde naar bed geweest.
Het vreselijke gevoel de dag erna heeft ervoor gezorgd dat ik besef wat ik op het spel heb gezet. Dat ik bij mijn man wil zijn. Dat ik weer helemaal voor onze relatie wil gaan. Dat we echt bij elkaar horen.
Sinds het moment dat ik zwanger ben, spookt er door mijn hoofd: Zou het van die wildvreemde kunnen zijn? Het beangstigd me enorm.
Dit is mijn telling: 11 dagen na mijn laatste menstruatie was de bewuste avond in de kroeg. We hebben seks gehad met condoom. 13 dagen na mijn laatste menstruatie heb ik onveilige seks met mijn man gehad. Twee dagen hierna wist ik dat ik zwanger was. Op gevoel. De test twee weken later bevestigde dat direct.
We hebben een half jaar geleden een test gedaan, waaruit bleek dat mijn man en ik allebei vruchtbaar zijn. De kans is dus groot dat het gewoon van hem is.
Wat moet ik nou doen.... Maak ik me onterecht zorgen?
Is het uberhaupt wel goed om nu een kindje te krijgen?
Ik heb het verprutst he....
Ik zit ergens mee en ik hoop op een nuchtere blik en een beetje steun. Sommigen zullen me misschien veroordelen. Waarschijnlijk terecht. Als ik het zo teruglees kan ik me niet voorstellen dat het over mij gaat. Ik vond mezelf altijd heel verstandig en wijs. Maar ik heb me laten meeslepen en dingen gedaan waar ik spijt van heb.
Ik ben zwanger. Eindelijk. We waren al een meer dan 1,5 jaar bezig om zwanger te worden, maar het lukte niet goed. Het heeft veel druk op onze relatie gelegd en het ging erg slecht tussen mij en mijn man. Ik ergerde me zelfs dagelijks aan hem en de ruzies waren heftig.
Een paar weken geleden, een avond in de kroeg, een paar drankjes, en ik was om. Ik schaam me diep. Ik ben met een wildvreemde naar bed geweest.
Het vreselijke gevoel de dag erna heeft ervoor gezorgd dat ik besef wat ik op het spel heb gezet. Dat ik bij mijn man wil zijn. Dat ik weer helemaal voor onze relatie wil gaan. Dat we echt bij elkaar horen.
Sinds het moment dat ik zwanger ben, spookt er door mijn hoofd: Zou het van die wildvreemde kunnen zijn? Het beangstigd me enorm.
Dit is mijn telling: 11 dagen na mijn laatste menstruatie was de bewuste avond in de kroeg. We hebben seks gehad met condoom. 13 dagen na mijn laatste menstruatie heb ik onveilige seks met mijn man gehad. Twee dagen hierna wist ik dat ik zwanger was. Op gevoel. De test twee weken later bevestigde dat direct.
We hebben een half jaar geleden een test gedaan, waaruit bleek dat mijn man en ik allebei vruchtbaar zijn. De kans is dus groot dat het gewoon van hem is.
Wat moet ik nou doen.... Maak ik me onterecht zorgen?
Is het uberhaupt wel goed om nu een kindje te krijgen?
Ik heb het verprutst he....
vrijdag 16 augustus 2013 00:09
quote:Christiana schreef op 15 augustus 2013 @ 23:45:
[...]
Die kan dan vriend af zijn, maar opa had een eigen zaak met die vriend, opa zou vast en zeker want in die tijd gebruikelijk in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, bij scheiding (wat je toen niet deed, want schande en in de kerk getrouwd) zou hij oma dus de helft van zijn zaak mee moeten geven, en de helft van het privé vermogen, dan zou oma de helft van zijn zaakl hebben en met haar vriend de zaak/het bedrijf verder hebben kunnen zetten, dit zal opa niet gewild hebben. De schande van een scheiding en de helft van zijn vermogen, en een minderheidsbelang in het bedrijf.
Jep...
En de schande zou voor niemand goed geweest zijn (klein dorp, al 2 eerdere dochters, grote naam in het dorp etc).
[...]
Die kan dan vriend af zijn, maar opa had een eigen zaak met die vriend, opa zou vast en zeker want in die tijd gebruikelijk in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, bij scheiding (wat je toen niet deed, want schande en in de kerk getrouwd) zou hij oma dus de helft van zijn zaak mee moeten geven, en de helft van het privé vermogen, dan zou oma de helft van zijn zaakl hebben en met haar vriend de zaak/het bedrijf verder hebben kunnen zetten, dit zal opa niet gewild hebben. De schande van een scheiding en de helft van zijn vermogen, en een minderheidsbelang in het bedrijf.
Jep...
En de schande zou voor niemand goed geweest zijn (klein dorp, al 2 eerdere dochters, grote naam in het dorp etc).
vrijdag 16 augustus 2013 00:18
quote:Christiana schreef op 15 augustus 2013 @ 23:45:
[...]
Die kan dan vriend af zijn, maar opa had een eigen zaak met die vriend, opa zou vast en zeker want in die tijd gebruikelijk in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, bij scheiding (wat je toen niet deed, want schande en in de kerk getrouwd) zou hij oma dus de helft van zijn zaak mee moeten geven, en de helft van het privé vermogen, dan zou oma de helft van zijn zaakl hebben en met haar vriend de zaak/het bedrijf verder hebben kunnen zetten, dit zal opa niet gewild hebben. De schande van een scheiding en de helft van zijn vermogen, en een minderheidsbelang in het bedrijf.Dat was toen nog anders geregeld en je kon alleen scheiden als er sprake was van zwaarwegende redenen, zoals bijvoorbeeld overspel. In dit geval zou oma schuldig zijn bevonden en zou ze door scheiding niets hebben kunnen verkrijgen, behalve de spreekwoordelijke pek en veren. Dus misschien is opa - ondanks zijn kutopmerkingen - toch een barmhartig man geweest. Hij had oma namelijk ook op straat kunnen gooien.
[...]
Die kan dan vriend af zijn, maar opa had een eigen zaak met die vriend, opa zou vast en zeker want in die tijd gebruikelijk in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, bij scheiding (wat je toen niet deed, want schande en in de kerk getrouwd) zou hij oma dus de helft van zijn zaak mee moeten geven, en de helft van het privé vermogen, dan zou oma de helft van zijn zaakl hebben en met haar vriend de zaak/het bedrijf verder hebben kunnen zetten, dit zal opa niet gewild hebben. De schande van een scheiding en de helft van zijn vermogen, en een minderheidsbelang in het bedrijf.Dat was toen nog anders geregeld en je kon alleen scheiden als er sprake was van zwaarwegende redenen, zoals bijvoorbeeld overspel. In dit geval zou oma schuldig zijn bevonden en zou ze door scheiding niets hebben kunnen verkrijgen, behalve de spreekwoordelijke pek en veren. Dus misschien is opa - ondanks zijn kutopmerkingen - toch een barmhartig man geweest. Hij had oma namelijk ook op straat kunnen gooien.
vrijdag 16 augustus 2013 00:25
quote:scriptum schreef op 16 augustus 2013 @ 00:18:
[...]
Dat was toen nog anders geregeld en je kon alleen scheiden als er sprake was van zwaarwegende redenen, zoals bijvoorbeeld overspel. In dit geval zou oma schuldig zijn bevonden en zou ze door scheiding niets hebben kunnen verkrijgen, behalve de spreekwoordelijke pek en veren. Dus misschien is opa - ondanks zijn kutopmerkingen - toch een barmhartig man geweest. Hij had oma namelijk ook op straat kunnen gooien.
Is dat zo? Ze waren voor wet én kerk getrouwd.
En in die zin was opa een soort van barmhartig man. Hij heeft oma niet buiten gegooid en beste vriend in zijn leven getolereerd.
Maar alleen maar vanuit zijn eigen ego hoor. De schande was hem te groot, om met de nek aan gekeken te worden.
Nogmaals, mijn opa is een hele nare, autoritaire, autistische man, vreselijke vader, slechte opa geweest.
Ze zijn nu al 60 jaar samen, maar oma heeft mij geregeld verteld dat als ze het opnieuw had kunnen doen, ze nooit met hem getrouwd was en nooit kinderen had gekregen.
Ze is dus ook erg blij dat ik 31 ben en nog single en kinderloos. Ze blijft ook altijd zeggen, geniet van je vrijheid, ik wou dat ik in je schoenen had gestaan, maar toentertijd trouwde je met je jeugdliefde en scheiden bestond niet.
Nu kan ze amper de deur nog uit omdat opa aan het aftakelen is. Terwijl ze zelf nog enorm fit en levenslustig is.
Maar toch doet ze het voor hem.
Als er als iemand barmhartig is, is het mijn oma wel (ondanks dat ze een slechte moeder is geweest, want door de hele situatie is ze 30 jaar lang alcoholist geweest toen vroeger). Zij heeft met deze nare man moeten samenleven en is (niet trouw) maar wel loyaal geweest, tot aan nu.
En dit klinkt heel naar, ik hoop dat mijn opa snel dood gaat, maar onkruid vergaat niet...
Dan heeft mijn oma hopelijk nog een aantal goede jaren in vrijheid...
Ik hou onwijs veel van haar. Ze is een ruimdenkend en hartelijk mens.
[...]
Dat was toen nog anders geregeld en je kon alleen scheiden als er sprake was van zwaarwegende redenen, zoals bijvoorbeeld overspel. In dit geval zou oma schuldig zijn bevonden en zou ze door scheiding niets hebben kunnen verkrijgen, behalve de spreekwoordelijke pek en veren. Dus misschien is opa - ondanks zijn kutopmerkingen - toch een barmhartig man geweest. Hij had oma namelijk ook op straat kunnen gooien.
Is dat zo? Ze waren voor wet én kerk getrouwd.
En in die zin was opa een soort van barmhartig man. Hij heeft oma niet buiten gegooid en beste vriend in zijn leven getolereerd.
Maar alleen maar vanuit zijn eigen ego hoor. De schande was hem te groot, om met de nek aan gekeken te worden.
Nogmaals, mijn opa is een hele nare, autoritaire, autistische man, vreselijke vader, slechte opa geweest.
Ze zijn nu al 60 jaar samen, maar oma heeft mij geregeld verteld dat als ze het opnieuw had kunnen doen, ze nooit met hem getrouwd was en nooit kinderen had gekregen.
Ze is dus ook erg blij dat ik 31 ben en nog single en kinderloos. Ze blijft ook altijd zeggen, geniet van je vrijheid, ik wou dat ik in je schoenen had gestaan, maar toentertijd trouwde je met je jeugdliefde en scheiden bestond niet.
Nu kan ze amper de deur nog uit omdat opa aan het aftakelen is. Terwijl ze zelf nog enorm fit en levenslustig is.
Maar toch doet ze het voor hem.
Als er als iemand barmhartig is, is het mijn oma wel (ondanks dat ze een slechte moeder is geweest, want door de hele situatie is ze 30 jaar lang alcoholist geweest toen vroeger). Zij heeft met deze nare man moeten samenleven en is (niet trouw) maar wel loyaal geweest, tot aan nu.
En dit klinkt heel naar, ik hoop dat mijn opa snel dood gaat, maar onkruid vergaat niet...
Dan heeft mijn oma hopelijk nog een aantal goede jaren in vrijheid...
Ik hou onwijs veel van haar. Ze is een ruimdenkend en hartelijk mens.
vrijdag 16 augustus 2013 00:30
vrijdag 16 augustus 2013 00:33
quote:Rary schreef op 16 augustus 2013 @ 00:25:
[...]
Is dat zo? Ze waren voor wet én kerk getrouwd.
En in die zin was opa een soort van barmhartig man. Hij heeft oma niet buiten gegooid en beste vriend in zijn leven getolereerd.
Maar alleen maar vanuit zijn eigen ego hoor. De schande was hem te groot, om met de nek aan gekeken te worden.
Nogmaals, mijn opa is een hele nare, autoritaire, autistische man, vreselijke vader, slechte opa geweest.
Ze zijn nu al 60 jaar samen, maar oma heeft mij geregeld verteld dat als ze het opnieuw had kunnen doen, ze nooit met hem getrouwd was en nooit kinderen had gekregen.
Ze is dus ook erg blij dat ik 31 ben en nog single en kinderloos. Ze blijft ook altijd zeggen, geniet van je vrijheid, ik wou dat ik in je schoenen had gestaan, maar toentertijd trouwde je met je jeugdliefde en scheiden bestond niet.
Nu kan ze amper de deur nog uit omdat opa aan het aftakelen is. Terwijl ze zelf nog enorm fit en levenslustig is.
Maar toch doet ze het voor hem.
Als er als iemand barmhartig is, is het mijn oma wel (ondanks dat ze een slechte moeder is geweest, want door de hele situatie is ze 30 jaar lang alcoholist geweest toen vroeger). Zij heeft met deze nare man moeten samenleven en is (niet trouw) maar wel loyaal geweest, tot aan nu.
En dit klinkt heel naar, ik hoop dat mijn opa snel dood gaat, maar onkruid vergaat niet...
Dan heeft mijn oma hopelijk nog een aantal goede jaren in vrijheid...
Ik hou onwijs veel van haar. Ze is een ruimdenkend en hartelijk mens.
Het is voor alle betrokkenen een hele nare en pijnlijke situatie. Ik kan niet inschatten of opa vóór dit gebeuren al een harde man was, of dat de situatie met oma hem verbitterd heeft gemaakt.
Wat ik wel weet is dat echtscheidingen vroeger anders gingen dan nu. Heb het even voor je gegoogled. http://nl.wikipedia.org/wiki/Echtscheiding
Bovendien waren er toen andere (lees: minder) rechten voor vrouwen m.b.t. de financiële kant.
[...]
Is dat zo? Ze waren voor wet én kerk getrouwd.
En in die zin was opa een soort van barmhartig man. Hij heeft oma niet buiten gegooid en beste vriend in zijn leven getolereerd.
Maar alleen maar vanuit zijn eigen ego hoor. De schande was hem te groot, om met de nek aan gekeken te worden.
Nogmaals, mijn opa is een hele nare, autoritaire, autistische man, vreselijke vader, slechte opa geweest.
Ze zijn nu al 60 jaar samen, maar oma heeft mij geregeld verteld dat als ze het opnieuw had kunnen doen, ze nooit met hem getrouwd was en nooit kinderen had gekregen.
Ze is dus ook erg blij dat ik 31 ben en nog single en kinderloos. Ze blijft ook altijd zeggen, geniet van je vrijheid, ik wou dat ik in je schoenen had gestaan, maar toentertijd trouwde je met je jeugdliefde en scheiden bestond niet.
Nu kan ze amper de deur nog uit omdat opa aan het aftakelen is. Terwijl ze zelf nog enorm fit en levenslustig is.
Maar toch doet ze het voor hem.
Als er als iemand barmhartig is, is het mijn oma wel (ondanks dat ze een slechte moeder is geweest, want door de hele situatie is ze 30 jaar lang alcoholist geweest toen vroeger). Zij heeft met deze nare man moeten samenleven en is (niet trouw) maar wel loyaal geweest, tot aan nu.
En dit klinkt heel naar, ik hoop dat mijn opa snel dood gaat, maar onkruid vergaat niet...
Dan heeft mijn oma hopelijk nog een aantal goede jaren in vrijheid...
Ik hou onwijs veel van haar. Ze is een ruimdenkend en hartelijk mens.
Het is voor alle betrokkenen een hele nare en pijnlijke situatie. Ik kan niet inschatten of opa vóór dit gebeuren al een harde man was, of dat de situatie met oma hem verbitterd heeft gemaakt.
Wat ik wel weet is dat echtscheidingen vroeger anders gingen dan nu. Heb het even voor je gegoogled. http://nl.wikipedia.org/wiki/Echtscheiding
Bovendien waren er toen andere (lees: minder) rechten voor vrouwen m.b.t. de financiële kant.
vrijdag 16 augustus 2013 00:47
quote:scriptum schreef op 16 augustus 2013 @ 00:33:
[...]
Het is voor alle betrokkenen een hele nare en pijnlijke situatie. Ik kan niet inschatten of opa vóór dit gebeuren al een harde man was, of dat de situatie met oma hem verbitterd heeft gemaakt.
Wat ik wel weet is dat echtscheidingen vroeger anders gingen dan nu. Heb het even voor je gegoogled. http://nl.wikipedia.org/wiki/Echtscheiding
Bovendien waren er toen andere (lees: minder) rechten voor vrouwen m.b.t. de financiële kant.
Ik kan vaag uit deze tekst opmaken dat door overspel eventuele alimentatie zou kunnen verminderen. En wellicht voornamelijk in die tijd.
Mijn opa was voor die tijd al een klootzak, mede daarom ging oma al vreemd. Mijn opa ís gewoon van persoon een egoistische, nare man. Ze zijn beide dominante persoonlijkheden en hadden natuurlijk een bedrijf samen, waardoor er continu een strijd was om wie de sterkste was.
En in die tijd hoorde je als vrouw onderdanig te zijn, maar dat weigerde mijn oma. Dus omdat mijn opa mijn oma eigenlijk niet aankon (ze was slimmer dan hij), werd hij op andere manier heel manipulatief en gemeen.
Zelfs in de verkeringtijd hield hij er al een ander "schatje" op na. Wat oma wel wist, maar ach, het was tijd voor een relatie en om te trouwen.
Hij was 5 jaar ouder, dus zij moest om 21 u al thuis zijn, en daarna ging hij nog naar een verborgen feest om daar verder te scharrelen.
Allemaal info ik stiekem in de loop der jaren vergaard heb
[...]
Het is voor alle betrokkenen een hele nare en pijnlijke situatie. Ik kan niet inschatten of opa vóór dit gebeuren al een harde man was, of dat de situatie met oma hem verbitterd heeft gemaakt.
Wat ik wel weet is dat echtscheidingen vroeger anders gingen dan nu. Heb het even voor je gegoogled. http://nl.wikipedia.org/wiki/Echtscheiding
Bovendien waren er toen andere (lees: minder) rechten voor vrouwen m.b.t. de financiële kant.
Ik kan vaag uit deze tekst opmaken dat door overspel eventuele alimentatie zou kunnen verminderen. En wellicht voornamelijk in die tijd.
Mijn opa was voor die tijd al een klootzak, mede daarom ging oma al vreemd. Mijn opa ís gewoon van persoon een egoistische, nare man. Ze zijn beide dominante persoonlijkheden en hadden natuurlijk een bedrijf samen, waardoor er continu een strijd was om wie de sterkste was.
En in die tijd hoorde je als vrouw onderdanig te zijn, maar dat weigerde mijn oma. Dus omdat mijn opa mijn oma eigenlijk niet aankon (ze was slimmer dan hij), werd hij op andere manier heel manipulatief en gemeen.
Zelfs in de verkeringtijd hield hij er al een ander "schatje" op na. Wat oma wel wist, maar ach, het was tijd voor een relatie en om te trouwen.
Hij was 5 jaar ouder, dus zij moest om 21 u al thuis zijn, en daarna ging hij nog naar een verborgen feest om daar verder te scharrelen.
Allemaal info ik stiekem in de loop der jaren vergaard heb
vrijdag 16 augustus 2013 00:57
quote:BellatrixVanDetta schreef op 15 augustus 2013 @ 22:38:
Wat nou als het kind toch van je scharrel blijkt te zijn en jij dus de rest van je leven geconfronteerd wordt met wat je geflikt hebt?
Kun je dan oprecht van je kind houden, wat als je dat niet kunt omdat het als een eeuwig zichtbaar gevolg tussen jou en je man in blijft staan?
Ehh.. pardon? Mag ik dit een rare reactie vinden? Wat heeft het kind er nu mee te maken? Die is volkomen onschuldig en wordt mogelijk in een lullige situatie op de wereld gezet, maar dat betekent toch niet dat een moeder er minder van zou houden? Zou er m.i. volkomen los van moeten staan!
Sowieso, de negatieve meningen en soms zelfs uitlachende reacties vliegen je in dit topic weer om de oren. Wat is dat toch? TO plaatst een probleem waar zij begrijperlijkerwijs enorm mee zit. Is wederom ongeveer de helft van de eerste posts onaardig en negatief.... Jammer.
Dergelijke problemen komen nu eenmaal voor en zijn zo oud als de mensheid. Ze maken TO niet tot een enorme slechterik die de totale boel verbruit heeft. Ze is duidelijk in haar keuze, wil verder met man, maar heeft mogelijk heeeeel wat uit te leggen. En plaatst haar bericht vanuit een enorme stress situatie. Maar het had heel veel mensen kunnen overkomen.
@TO: ik denk niet dat de kans groot is dat je kindje van de eenmalige actie is. Ik zou even afwachten en als het kindje er is een DNA test doen. Tegenwoordig heel simpel. Als kindje dan van eenmalige actie blijkt te zijn, moet je zeker biechten. Ik vind dat een kind moet weten van wie hij of zij afstamt. Klaar.
Als dat niet zo blijkt te zijn, kun je nog overwegen het niet te zeggen. Dan heb je je lesje geleerd en is het verder OK zo. De vraag is dan of je je huidige man dan wel met de materie moet opzadelen.
Het allerbeste zou op dit moment de totale biecht zijn. Volledige open- en eerlijkheid. Dit kan zich ook ten goede keren. Ik weet niet of je nu mogelijk tot die keuze gedwongen gaat worden als je b.v. een rehsus verhaal aan de orde hebt o.i.d. Iets waardoor huidige man er nu al achter kan komen dat het kindje niet van hem is. Ik zou met daarin verdiepen en dan eventueel mijn beslissing uitstellen.
Er voor iedereen die hier meteen overheen valt: mogelijk is het geen slechte beslissing het NIET te vertellen als blijkt dat het kindje gewoon van huidige man is. Maar op de lange termijn kan dat het m.i. wel zijn.
Succes met je beslissing TO, kan me goed voorstellen dat je hier enorm veel stress van hebt.
Wat nou als het kind toch van je scharrel blijkt te zijn en jij dus de rest van je leven geconfronteerd wordt met wat je geflikt hebt?
Kun je dan oprecht van je kind houden, wat als je dat niet kunt omdat het als een eeuwig zichtbaar gevolg tussen jou en je man in blijft staan?
Ehh.. pardon? Mag ik dit een rare reactie vinden? Wat heeft het kind er nu mee te maken? Die is volkomen onschuldig en wordt mogelijk in een lullige situatie op de wereld gezet, maar dat betekent toch niet dat een moeder er minder van zou houden? Zou er m.i. volkomen los van moeten staan!
Sowieso, de negatieve meningen en soms zelfs uitlachende reacties vliegen je in dit topic weer om de oren. Wat is dat toch? TO plaatst een probleem waar zij begrijperlijkerwijs enorm mee zit. Is wederom ongeveer de helft van de eerste posts onaardig en negatief.... Jammer.
Dergelijke problemen komen nu eenmaal voor en zijn zo oud als de mensheid. Ze maken TO niet tot een enorme slechterik die de totale boel verbruit heeft. Ze is duidelijk in haar keuze, wil verder met man, maar heeft mogelijk heeeeel wat uit te leggen. En plaatst haar bericht vanuit een enorme stress situatie. Maar het had heel veel mensen kunnen overkomen.
@TO: ik denk niet dat de kans groot is dat je kindje van de eenmalige actie is. Ik zou even afwachten en als het kindje er is een DNA test doen. Tegenwoordig heel simpel. Als kindje dan van eenmalige actie blijkt te zijn, moet je zeker biechten. Ik vind dat een kind moet weten van wie hij of zij afstamt. Klaar.
Als dat niet zo blijkt te zijn, kun je nog overwegen het niet te zeggen. Dan heb je je lesje geleerd en is het verder OK zo. De vraag is dan of je je huidige man dan wel met de materie moet opzadelen.
Het allerbeste zou op dit moment de totale biecht zijn. Volledige open- en eerlijkheid. Dit kan zich ook ten goede keren. Ik weet niet of je nu mogelijk tot die keuze gedwongen gaat worden als je b.v. een rehsus verhaal aan de orde hebt o.i.d. Iets waardoor huidige man er nu al achter kan komen dat het kindje niet van hem is. Ik zou met daarin verdiepen en dan eventueel mijn beslissing uitstellen.
Er voor iedereen die hier meteen overheen valt: mogelijk is het geen slechte beslissing het NIET te vertellen als blijkt dat het kindje gewoon van huidige man is. Maar op de lange termijn kan dat het m.i. wel zijn.
Succes met je beslissing TO, kan me goed voorstellen dat je hier enorm veel stress van hebt.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
vrijdag 16 augustus 2013 01:02
quote:scriptum schreef op 16 augustus 2013 @ 00:53:
Rary, dank je voor de toelichting.
Ja het is een behoorlijke soap, en zoals mijn moeder zegt, op elk huisje een kruisje.
Het nadeel is, ik heb daardoor (en door de opvoeding van mijn ouders, die natuurlijk ook een behoorlijke beschadiging hebben opgelopen, want ook van mijn vaders kan liep niet alles op rolletjes) de angst opgelopen dat ik geen goede moeder kan zijn, door de moeder die mijn oma was, en de moeder die mijn moeder was voor mij, en ook dus moeite heb met relaties.
Dus denk ook nu dat ik geen kinderen wil, en ben ook nog lang niet klaar voor een relatie. Eerst even mijn zelfbeeld en psyche helemaal op orde krijgen...
Maar goed, dit is allemaal off topic, sorry TO.
Rary, dank je voor de toelichting.
Ja het is een behoorlijke soap, en zoals mijn moeder zegt, op elk huisje een kruisje.
Het nadeel is, ik heb daardoor (en door de opvoeding van mijn ouders, die natuurlijk ook een behoorlijke beschadiging hebben opgelopen, want ook van mijn vaders kan liep niet alles op rolletjes) de angst opgelopen dat ik geen goede moeder kan zijn, door de moeder die mijn oma was, en de moeder die mijn moeder was voor mij, en ook dus moeite heb met relaties.
Dus denk ook nu dat ik geen kinderen wil, en ben ook nog lang niet klaar voor een relatie. Eerst even mijn zelfbeeld en psyche helemaal op orde krijgen...
Maar goed, dit is allemaal off topic, sorry TO.
vrijdag 16 augustus 2013 01:16
quote:scriptum schreef op 16 augustus 2013 @ 01:11:
Rary, wat naar dat zoiets na generaties nog zulke gevolgen heeft. Ik hoop dat je goede begeleiding hebt (of kunt vinden).
Dank!!!!
Ja, therapie gehad, en nu veel aan vrienden/collega's, en ben zelf (hoe typisch) ook gaan werken in de hulpverlening waardoor ik enorm veel over mezelf geleerd heb.
Heb 2 grote kwaliteiten, enorm goed zelfinzicht (en zelfspot) en kan intens genieten van het leven, dus ben erg gelukkig. Makkelijk is het niet geweest, maar toch ook wel heel mooi en leerzaam.
Voor mijn gevoel nu de laatste puntjes op de i aan het zetten, waardoor ik weet dat ik uiteindelijk wel kan gaan functioneren in een gelukkige relatie.
En mag niet klagen, want hoe mijn leven ook gelopen is, ik heb enorme leuke en bijzondere dingen gedaan, moedige keuzes gemaakt, en ook nu nog steeds aan het maken en doen (reizen, werken, liefdes, etc)
Ik kan zeggen dat ik er een mooier en leuker persoon door geworden ben, en de hiaten ben ik aan het dichten...
Rary, wat naar dat zoiets na generaties nog zulke gevolgen heeft. Ik hoop dat je goede begeleiding hebt (of kunt vinden).
Dank!!!!
Ja, therapie gehad, en nu veel aan vrienden/collega's, en ben zelf (hoe typisch) ook gaan werken in de hulpverlening waardoor ik enorm veel over mezelf geleerd heb.
Heb 2 grote kwaliteiten, enorm goed zelfinzicht (en zelfspot) en kan intens genieten van het leven, dus ben erg gelukkig. Makkelijk is het niet geweest, maar toch ook wel heel mooi en leerzaam.
Voor mijn gevoel nu de laatste puntjes op de i aan het zetten, waardoor ik weet dat ik uiteindelijk wel kan gaan functioneren in een gelukkige relatie.
En mag niet klagen, want hoe mijn leven ook gelopen is, ik heb enorme leuke en bijzondere dingen gedaan, moedige keuzes gemaakt, en ook nu nog steeds aan het maken en doen (reizen, werken, liefdes, etc)
Ik kan zeggen dat ik er een mooier en leuker persoon door geworden ben, en de hiaten ben ik aan het dichten...
vrijdag 16 augustus 2013 01:33
Wat mooi, Rary. Goed gedaan, joh.
Zoals jouw moeder zegt 'ieder huisje, heeft zijn kruisje' en ook ik kom (van mijn moeders kant) niet uit een ongeschonden familie. Heb er hard aan gewerkt om dat van me los te maken en ben (zonder relatie en kinderen) gelukkiger dan ooit. En het allermooiste is dat mijn moeder (die tegen de tachtig aan loopt) nu ziet dat verandering mogelijk is, waardoor ze er voor haar zelf ook mee aan de slag is gegaan om rust en acceptatie te vinden.
Zoals jouw moeder zegt 'ieder huisje, heeft zijn kruisje' en ook ik kom (van mijn moeders kant) niet uit een ongeschonden familie. Heb er hard aan gewerkt om dat van me los te maken en ben (zonder relatie en kinderen) gelukkiger dan ooit. En het allermooiste is dat mijn moeder (die tegen de tachtig aan loopt) nu ziet dat verandering mogelijk is, waardoor ze er voor haar zelf ook mee aan de slag is gegaan om rust en acceptatie te vinden.
vrijdag 16 augustus 2013 01:55
quote:scriptum schreef op 16 augustus 2013 @ 01:33:
Wat mooi, Rary. Goed gedaan, joh.
Zoals jouw moeder zegt 'ieder huisje, heeft zijn kruisje' en ook ik kom (van mijn moeders kant) niet uit een ongeschonden familie. Heb er hard aan gewerkt om dat van me los te maken en ben (zonder relatie en kinderen) gelukkiger dan ooit. En het allermooiste is dat mijn moeder (die tegen de tachtig aan loopt) nu ziet dat verandering mogelijk is, waardoor ze er voor haar zelf ook mee aan de slag is gegaan om rust en acceptatie te vinden.
Wat fijn dat je moeder nu eindelijk, op deze leeftijd, rust lijkt te vinden! Heel bijzonder. Nooit te oud om te leren dus!
Gek he, dat je ouders dan weer van jou kunnen leren!
Ik ben ook nog nooit zo gelukkig geweest als nu, maar zoals ik zei, ik heb nog wat puntjes op de i te zetten, maar die komen nu bijna als vanzelf. Het leven geeft mij mooie gebeurtenissen waardoor ik dat nu aan het leren ben, dus ben dankbaar en geniet, en leer van de dingen die op mijn pad komen én die ik zelf aangrijp!
Ook mijn ouders hebben heel veel geleerd de laatste 10 jaar. Helaas een beetje te laat voor mijn doen, maar ok...
Wat mooi, Rary. Goed gedaan, joh.
Zoals jouw moeder zegt 'ieder huisje, heeft zijn kruisje' en ook ik kom (van mijn moeders kant) niet uit een ongeschonden familie. Heb er hard aan gewerkt om dat van me los te maken en ben (zonder relatie en kinderen) gelukkiger dan ooit. En het allermooiste is dat mijn moeder (die tegen de tachtig aan loopt) nu ziet dat verandering mogelijk is, waardoor ze er voor haar zelf ook mee aan de slag is gegaan om rust en acceptatie te vinden.
Wat fijn dat je moeder nu eindelijk, op deze leeftijd, rust lijkt te vinden! Heel bijzonder. Nooit te oud om te leren dus!
Gek he, dat je ouders dan weer van jou kunnen leren!
Ik ben ook nog nooit zo gelukkig geweest als nu, maar zoals ik zei, ik heb nog wat puntjes op de i te zetten, maar die komen nu bijna als vanzelf. Het leven geeft mij mooie gebeurtenissen waardoor ik dat nu aan het leren ben, dus ben dankbaar en geniet, en leer van de dingen die op mijn pad komen én die ik zelf aangrijp!
Ook mijn ouders hebben heel veel geleerd de laatste 10 jaar. Helaas een beetje te laat voor mijn doen, maar ok...
vrijdag 16 augustus 2013 01:58
quote:snoopylynn schreef op 16 augustus 2013 @ 01:47:
Dit verhaal klopt niet.
Eerst speelt het zich af in de kroeg, maar later in een congres hotel.
Maar gtst is nu niet op tv dus ik vind dit ook wel vermakelijk.
In de kroeg van het congreshotel?
Sowieso verdraait een TO wel eens de feiten in een OT voor herkenbaarheid, maar reageert ze later met de waarheid, dus om nu meteen te beschuldigen van evt trollen, is misschien niet helemaal juist...
Dit verhaal klopt niet.
Eerst speelt het zich af in de kroeg, maar later in een congres hotel.
Maar gtst is nu niet op tv dus ik vind dit ook wel vermakelijk.
In de kroeg van het congreshotel?
Sowieso verdraait een TO wel eens de feiten in een OT voor herkenbaarheid, maar reageert ze later met de waarheid, dus om nu meteen te beschuldigen van evt trollen, is misschien niet helemaal juist...
vrijdag 16 augustus 2013 03:31
De datum van bevruchting zal niet zo veel zeggen. Indien er een miniem gaatje in het condoom zat zal het sperma van je scharrel en je man samen door je buik gezwommen hebben omdat het nog een tijdje blijft leven.
Maar met een niet duidelijk kapot condoom lijkt me de kans zéér klein dat het van de scharrel is.
Áls ik al in deze positie zou zitten zou ik stiekem een vaderschapstest willen met een eventuele afbreking als het niet van manlief blijkt te zijn. Ik zou eerder kunnen leven met de leugen "miskraam" dan hem te doen geloven dat hij een kind heeft terwijl dat misschien niet zo is. De eventuele trauma's voor het kind daar gelaten.
(Wat als kind ooit een ingreepje moet waarvoor de bloedgroep bepaald wordt.. En mamma en pappa hebben allebei 0 en kindlief blijkt ineens A0 te hebben.. Je ontneemt zo'n kind een heleboel als je niet van het begin af aan eerlijk en duidelijk bent.)
Maar met een niet duidelijk kapot condoom lijkt me de kans zéér klein dat het van de scharrel is.
Áls ik al in deze positie zou zitten zou ik stiekem een vaderschapstest willen met een eventuele afbreking als het niet van manlief blijkt te zijn. Ik zou eerder kunnen leven met de leugen "miskraam" dan hem te doen geloven dat hij een kind heeft terwijl dat misschien niet zo is. De eventuele trauma's voor het kind daar gelaten.
(Wat als kind ooit een ingreepje moet waarvoor de bloedgroep bepaald wordt.. En mamma en pappa hebben allebei 0 en kindlief blijkt ineens A0 te hebben.. Je ontneemt zo'n kind een heleboel als je niet van het begin af aan eerlijk en duidelijk bent.)
vrijdag 16 augustus 2013 09:28
quote:Áls ik al in deze positie zou zitten zou ik stiekem een vaderschapstest willen met een eventuele afbreking als het niet van manlief blijkt te zijn. Ik zou eerder kunnen leven met de leugen "miskraam" dan hem te doen geloven dat hij een kind heeft terwijl dat misschien niet zo is. De eventuele trauma's voor het kind daar gelaten.
Dit dus.
Beter liegen over 'n 'miskraam' dan over een kind. En als je daarna dan niet meer vreemd gaat dan hoef je bij 'n volgende zwangerschap niet meer te twijfelen van wie het is.
Dit dus.
Beter liegen over 'n 'miskraam' dan over een kind. En als je daarna dan niet meer vreemd gaat dan hoef je bij 'n volgende zwangerschap niet meer te twijfelen van wie het is.
vrijdag 16 augustus 2013 10:17
quote:elninjoo schreef op 15 augustus 2013 @ 21:55:
Weg laten halen en met je man verder gaan als je dat wil. De kans lijkt me groot dat het van die ander is, aangezien je al 1,5 jaar probeerde met je man en daar nog steeds niets uit was voort gekomen.Ja dat denk ik dus ook.....TO, hoe zit het eigenlijk met de vruchtbaarheid van je echtgenoot?
Weg laten halen en met je man verder gaan als je dat wil. De kans lijkt me groot dat het van die ander is, aangezien je al 1,5 jaar probeerde met je man en daar nog steeds niets uit was voort gekomen.Ja dat denk ik dus ook.....TO, hoe zit het eigenlijk met de vruchtbaarheid van je echtgenoot?
