zwanger van ex.

quote:Kastanjez schreef op 15 juni 2012 @ 14:04:

[...]





Tanx, scheelt mij weer typen (ik had de reactie al gekopieerd om er op te reageren namelijk )



Weet je wat nou zo 'grappig' is? Ik ben ook tegen abortus. Dat wil zeggen, ik kan me eigenlijk geen enkele situatie voorstellen waarin ik abortus zou doen (al komt dat voor een deel omdat de situaties die zich daar voor lenen zó; erg zijn, dat ik me niet eens wíl voorstellen er in te zitten denk ik) en ook toen ik 18 was en over tijd van een toenmalig vriendje had ik toch de zeer sterke overtuiging dat ik geen abortus zou doen als ik zwanger zou zijn (wat dus uiteindelijk niet zo was).



Bij mij staat echter Baas in eigen Buik vooraan. Iedere vrouw mag, sterker moet, zelf kiezen wat er gebeurd als ze zwanger raakt. Ik denk dat 99% van de vrouwen deze beslissing absoluut niet lichtvaardig neemt en daarbij (zelfs al is het nog maar een klompje cellen) het belang van haar kind al heel snel voorop zal plaatsen. Vrouwen die dan voor een abortus kiezen, zijn er blijkbaar van overtuigd dat hun kind niet het leven kan krijgen dat ze hun kind gunnen, misschien zelfs wel een rotleven.



Ik zou het niet, nooit, in mijn hoofd halen een vrouw in die situatie te veroordelen om haar keus.

quote:anonanas schreef op 15 juni 2012 @ 11:52:

We zijn wat mij betreft geen land van hakken en drammen en beledigen en kleineren en elkaar tot de grond toe afbranden (alhoewel het helaas steeds vaker zo gaat). Acceptatie van elkaars ideeën en keuzes zou de basis moeten zijn met voldoende ruimte om op een respectvolle manier van mening te verschillen.Helemaal mee eens, maar dat geldt ook de andere kant op. Ik ben ook op een nogal onrespectvolle manier bejegend. Mijn mening wordt ook niet bepaald geaccepteerd. Blijkbaar mag je wel een mening hebben, behalve als jouw mening enorm afwijkt van wat de meute hier over het algemeen vindt.

To, ik hoop oprecht dat je je niet laat weghouden van dit topic. Of dat je in ieder geval meeleest en iets hebt aan de tips.

Verder succes @ topicopener. Ik hoop dat je dit met je ouders kunt bespreken. Neem ook de tip ter harte om hulp te zoeken bij officiële instanties (namen zijn al genoemd).

Beste Stephanie,



Ik vind het grootste verworven recht dat wij hier in Nederland hebben dat wij zelf mogen bepalen wat wij doen in dit geval: Baas in eigen Buik.



Dit geeft je veel vrijheid, maar dus ook twee moeilijke keuzes. Ik zou het volledig begrijpen als je abortus laat plegen, maar ook als je het niet zou doen. Het is namelijk aan jou.



Wat ik ervan vind, doet er niet toe.



Ik raad je aan om lijstjes te maken: wat wil ik, wat verwacht ik de komende jaren van mijn leven en (hoe) past een kindje daarbinnen. En neem iemand (het liefst iemand die weet hoe het moederschap werkt, je moeder bijv.) in vertrouwen. Dat heb je nu nodig.

Aarzelend, wat ben jij een onaangenaam persoon.

Ik heb niet eenmaal abortus geadviseerd. Wèl dat ze zich laat voorlichten over mogelijkheden, zodat ze een gefundeerde beslissing kan nemen.

Ik heb je niet dom of wat dan ook genoemd. Wèl onnadenkend.

Ik kots niet op je gedachtengang, maar op het soort opmerkingen dat je maakt.

En ik vind het shockerend om te lezen wat je schrijft.

Op het moment dat jij je mening begon te verkondigen opdringen, had er welgeteld 1 gezegd: IK zou het laten aborteren en een ander IK zou gaan voor een abortus.

Er zijn op de 1e pagina 28 posts, waarvan dus 2 vertellen wat ZIJ zouden doen.



Maar jij las er al 100, die er op aan sturen...



Tot zover even mijn rechtzetting.

Hierop mag je van mij graag reageren, je een slachoffer voelen, verongelijkt zijn, de moderators vragen mij te waarschuwen of wat dan ook, Ik begin nu namelijk echt boos te worden om alle dingen die je schrijft.

Dat je geen zelfbeheersing hebt, was me al duidelijk. (zie overige).

Je lijkt me zelfs een trol.

Ik vermoed door je teksten dat je gelovig bent.

God zal je straffen voor je kwetsende uitspraken. Dit is niet wat God wil. Mededogen, compassie, empathie, heb je naaste lief zoals jezelf.

Je praat over de duivel en dienaren van Like-I-Care.

Je bent dwingend, verongelijkt, wil voor anderen bepalen wat feiten zijn (ipv meningen).

Je bent echt een heel naar persoon. En ik gun een ieder op deez' aardbol dat ze geen contact met je hoeven te hebben. Op welke manier dan ook.

Je intelligentie laat veel te wensen over, je kan niet eens lezen wat er geschreven wordt. Je bent ziende blind.

Ik ben klaar, hoor, mod!

Bloodyhell, goeie tekst Holyhell!

En dan nog. Al zou je abortus adviseren, hoeft de geadviseerde het nog geenszins op te volgen hè. Een advies is ook maar een advies.

Iemand ten sterkste afraden een abortus te doen, is net zo min gewenst als het ten sterkste aanraden.

quote:Ishetdanechtzomoeilijk schreef op 15 juni 2012 @ 05:11:

[...]





Heb je daar een bron van? (van die 50%)

Ik weet niet of het antwoord inmiddels gegeven is, maar de schatting is dat 50% van de bevruchte eicellen uiteindelijk verloren gaat. Daar kun je geen cijfers van hebben, want het is gewoon onmogelijk om erachter te komen hoeveel vrouwen in de eerste 2 a 4 weken een vruchtje verliezen.

Een van de voornaamste redenen dat deze 'spontane abortus' optreedt is een chromosoomafwijking (voornamelijk trisomie 13, een afwijking die maar zelden een voldragen kind oplevert en in de zeldzame gevallen dat het kindje levend geboren wordt, sterft het binnen twee jaar), maar ook vruchtjes die in aanleg goed zijn nestelen soms niet goed om onverklaarbare redenen.



Wat ik nu ga zeggen zal sommige mensen kwetsen, maar in de (westerse) wereld zijn we in de loop van de jaren steeds meer waarde gaan hechten aan het 'ongeboren kind' en dat gaan prijzen als ware het een echt kind. Moeder natuur doet daar echter veel minder moeilijk over: er gaat nogal eens wat fout in het weefproces en als het fout gaat, zal in het gros van de gevallen een 'abort mission'-mechanisme optreden en krijg je een spontane abortus (veel mensen weten niet dat ook trisomie 21, oftewel: down syndroom, in de meeste gevallen leidt tot een spontane abortus.). Ik kan me voorstellen dat als je gewenst zwanger bent en een miskraam krijgt, dat dat even schrikken is en dat het helemaal vervelend wordt als het meerdere keren gebeurt. Maar heel vreemd is het niet. En daarom vind ik het veel te ver gaan om van moord te spreken als je een curretage onder de 12 weken laat uitvoeren (t/m de 12e week komen de meeste miskramen voor). De ene keer is het moeder natuur die het doet, de andere keer help je het zelf een handje.



Maar goed, dit is heel persoonlijk en uiteindelijk moet iedere ongewenst zwangere vrouw voor zichzelf bepalen of ze een abortus laat doen of niet.

quote:Debora schreef op 16 juni 2012 @ 00:42:

[...]

En daarom vind ik het veel te ver gaan om van moord te spreken als je een curretage onder de 12 weken laat uitvoeren (t/m de 12e week komen de meeste miskramen voor). http://www.babybytes.nl/Zwangerschap/kalender/week/1

Met deze kalender kun je per week bekijken hoe het ervoor staat met wat er allemaal in je buik gebeurt.

Bepaal zelf maar tot welke week je nog denkt dat het maar een klompje cellen is.

Ik kan me voorstellen dat een groep mensen het (vanaf een bepaalde week) als meer zien dan slechts de verwijdering van iets ongewenst wat niet veel voorstelt. En ja, voor sommigen is het moord als je een levend wezen c.q. organisme c.q. mensje in wording, wat uit zichzelf niet van plan was zich af te stoten, dood maakt.

Ik ben zeer verbaasd over de reactie van je ex. Hij zou je moeten steunen, maar hij is egoïstisch en denkt alleen maar aan zichzelf.



Ik ben heel blij dat jij niet egoïstisch bent en dat jij ook aan je kindje denkt. Het stelt nu zeker al iets voor, ik ben het helemaal met je eens.



Wacht het gesprek en de echo rustig af en maak je niet al teveel zorgen. Heel veel mensen hier steunen je, we vinden je heel dapper!



Heel veel sterkte!

Hè, wat vervelend. Als ik dat zo lees dan kun je van hem gewoon niet op aan. Ook al is het uit, hij is wel de vader van jullie kind, maar hij wil duidelijk zijn verantwoordelijkheid niet nemen + hij bezorgt jou een rotgevoel, terwijl je juist alle steun en medeleven verdient, ook van hem.



In de praktijk is het erg lastig om de biologische vader te "dwingen" om een rol te spelen in het leven van een kind. Een rechter kan een persoon wel veroordelen om een DNA test te doen als het kind er eenmaal is, maar dat is alleen mogelijk onder bepaalde omstandigheden. Als je precies wil weten hoe het zit dan wil ik het graag voor je uitzoeken.



Maar ik denk dat het voor jou nu het beste is om jouw ex even links te laten liggen. Hij handelt gewetenloos en hij kwetst je. Ik vind het van jou in ieder geval heel goed dat jij jouw kind wel als kind ziet. Je bent erg dapper en je gaat je hier doorheen slaan, meid. Geloof me! Wacht rustig het gesprek en de echo af. De weg is misschien lang en pijnlijk, maar alles zal uiteindelijk goed komen.



Veel liefs en een hele dikke knuffel.

quote:shahla schreef op 16 juni 2012 @ 14:48:

[...]



http://www.babybytes.nl/Zwangerschap/kalender/week/1

Met deze kalender kun je per week bekijken hoe het ervoor staat met wat er allemaal in je buik gebeurt.

Bepaal zelf maar tot welke week je nog denkt dat het maar een klompje cellen is.

Ik kan me voorstellen dat een groep mensen het (vanaf een bepaalde week) als meer zien dan slechts de verwijdering van iets ongewenst wat niet veel voorstelt. En ja, voor sommigen is het moord als je een levend wezen c.q. organisme c.q. mensje in wording, wat uit zichzelf niet van plan was zich af te stoten, dood maakt.

Dank je voor deze wijze les. Jammer dat je niet uit mijn reactie had opgemaakt dat ik er waarschijnlijk veel meer vanaf weet dan jij. 'Ik kan me voorstellen dat' is natuurlijk onzin, zo denk jij erover, dus je hoeft er niet hypocriet over te gaan doen.

Ik kom uit een pro-life gezin, ik ben zelf pro-life, maar je moet wel realistisch blijven in dit leven en bij de feiten blijven. Een foetus is een kindje in wording, maar is nog geen kind. Een eicel en een zaadcel zijn een potentieel kind, maar het IS nog geen kind. Of ben jij ook zo iemand die vindt dat je niet mag masturberen als man zijnde omdat je dan kostbaar zaad verspilt? Of dat je als vrouw iedere dag seks MOET hebben, omdat je anders je eitjes geen eer aan doet?



Het is prachtig hoe het proces van versmelting uitmondt in een kind 9 maanden later, maar het is nu nog GEEN kind. Dit is meer leuke praat voor vrouwen die gewenst zwanger zijn en daar veel waarde aan hechten. Nogmaals: er zijn zat culturen waar een kind pas een kind is als het levend geboren wordt. Waar moeders incalculeren dat kinderen dood geboren worden. Jammer, maar door naar de volgende bevruchting...

quote:stephanie93 schreef op 16 juni 2012 @ 18:03:

En sorry ik lees nu pas je reactie.



Ja ik zie het kindje ook gewoon als mijn kindje.

En aan je vorige reactie's te lezen ben je zwaar tegen abortus, snap ik ook wel was ik ook altijd.

Maar op dit moment weet ik gewoon niet wat het beste is voor mij, me kindje en me dierbaren.

En ook wel voor me ex.



Lieve schat, ik denk dat je die ex gewoon maar helemaal moet vergeten. Besef je ook dat als je hem wel dwingt het kind te erkennen hij daarmee ook rechten heeft? Denk je dat hij een goede vader voor een kind zal zijn? Als de rechter op een dag besluit dat jij niet geschikt zou zijn om een kind op te voeden, zou je er dan vrede mee hebben dat het bij hem terecht komt? Wil je jaar in jaar uit met hem ruzie hebben over naar welke school het kind gaat, welke opvoeding je hanteert, of het kind wel of niet mag roken (van jou niet, papa vindt het prima, bijvoorbeeld). Hoe is het voor een kind als papa het voortdurend toesnauwt dat mama een snol is die hem het kind in de maag heeft gesplitst?



Ik zeg niet dat het gaat gebeuren, maar je moet realistisch blijven: is dit wat je voor toekomst voor je kind voor ogen hebt? Of kun je het beter alleen doen?



En dan het vraagstuk: hou je het, of doe je een abortus? Het is heel normaal om tegen abortus te zijn, tot je er mee geconfronteerd wordt en zelf die moeilijke beslissing moet maken. Daarom zeggen mensen hier ook: deze keuze moet je zelf maken. Ik heb alleen maar duidelijk geprobeerd te maken dat een abortus 'moord' noemen, veel te ver gaat. Waarom heb je een afspraak voor een echo gemaakt en niet een afspraak bij het FIOM? Dat laatste moet je ECHT doen hoor. Zelfs als je besluit het te houden, zul je heel veel hulp nodig gaan hebben. Ga het nu niet allemaal in je eentje proberen. Het enige wat ik je zie doen is bij je ex aankloppen. Dat is niet echt een volwassen reactie. Als je nu al moeder zou willen worden, wordt het dan niet eens tijd om door te pakken en stappen te ondernemen die een volwassene neemt? Met de billen bloot, je zaakjes voor elkaar krijgen. Dat is niet hetzelfde als dralen en wachten tot het te laat is en je voor een voldongen feit staat. Zelfs als je het houdt, moet je NU al een hele hoop dingen gaan regelen.



Hop-hop, aan de slag

quote:stephanie93 schreef op 16 juni 2012 @ 17:48:

In eerste instantie geloofde hij me niet eens, hij dacht dat de test van iemand anders was, dus moest ik bij hem ook nog een test doen.



Ik wil nog even dit aan stippen, stephanie: ben je serieus bij je vervelende ex langsgeweest om daar een test te doen? Wat ben je? Zijn slaafje? Vind je het normaal dat hij je zo rondcommandeert? Hij wil het kind toch niet, hij pleit voor een abortus, waarom zou je dan nog een zwangerschapstest willen doen? Wat heeft die man je te bieden als je hem de uitslag laat zien?

Ik vind dit echt heel zorgwekkend, want als je al niet voor jezelf kunt opkomen, als je je nu al zo laat leiden door wat een foute vent allemaal van je wil, hoe kun je dan voor een kind opkomen?

Ik denk dat jij een ideaalbeeld in je hoofd hebt van een gezinnetje, maar dat ideaalbeeld moet je echt heel snel laten varen. Want als je het houdt, gaat dat gezinnetje er niet van komen. Dan zul je in een heel andere situatie terecht komen. Het kan wel eens heel lang duren voordat je een geschikte man tegenkomt waarmee je wel een gezin kan vormen. Ik zeg niet dat het onmogelijk is, maar als je zo verlangt naar dit 'samen' doen met de eerste de beste idioot die je toevallig zwanger heeft gemaakt (excuseer de uitdrukking), dan kan ik me voorstellen dat je ook hapt als een andere vent je het idee geeft dat ie wel een gezinnetje wilt. Ook al is het een ongelofelijke nietsnut die nadat je bij hem bent ingetrokken je kleineert, schoffeert en diep ongelukkig maakt. Maar ja, jij had dit ideaalbeeld in gedachten, dus blijf je toch maar. Of niet?

quote:stephanie93 schreef op 16 juni 2012 @ 19:05:

Ik heb hem gezegd dat hij als ik het houd hij geen "vadertje" hoeft te spelen als hij dat NIET wilt!

Maar mijn ex vind dat het dan alsnog zijn kind is en juist erkend wilt worden (lekker dubbel allemaal)



Maar besef je daarmee wat je je op de hals haalt? Als hij het kind erkent? Dat hij de rest van zijn leven invloed op jou kan uitoefenen?



Natuurlijk heeft een kind recht op zowel zijn vader als zijn moeder, maar dat is de theorie. De praktijk is veel weerbarstiger. Als ik een kind zou krijgen met een voor mij praktisch onbekende, ga ik dat die man niet vertellen. Wie weet is het wel een pedofiel, heeft ie losse handjes. JIJ bent de moeder en JIJ zult voor je kind moeten opkomen, nogmaals. Ik zou het niet in mijn hoofd halen om een kind achter te laten bij een man die zeer dwingend is (want behalve dat je langs moest komen voor een zwangerschapstest, las ik in je andere topic dat hij je 1,5 jaar binnen heeft gehouden, dat je nooit op stap mocht, etc... Dat liet je je allemaal maar gebeuren.) En nu het uit is, laat je hem nog steeds over jouw doen en laten beslissen, want je komt zo weer opdraven als hij zegt dat hij je niet gelooft. Waarom doe je dat? Waarom laat je andere mensen zo jouw leven en jouw beslissingen beinvloeden?



Ik gaf mijn uitleg over dat 'moord', omdat ik juist vanuit jouw overtuiging kan meeredeneren: ik ben ook pro-life. Maar ook ik ben een vrouw en ook ik heb nagedacht of ik het zou kunnen, een abortus. Aarzelend heeft makkelijk praten: houdt hij je hand vast als je ex weer eens een tirade tegen je aan het houden is, terwijl je kind er naast staat en jij wanhopig probeert hem aan de ellende te onttrekken? Als je gek wordt omdat je kind dag-in-dag-uit aan het huilen is? Alleenstaande moeder zijn is zwaaaar, heeeeel zwaar!!! Komt hij je geld brengen als de wasmachine stuk is en jij met je ongeschoolde baantje nog 10 maanden moet sparen voor je een nieuwe kunt kopen? Zorgt hij ervoor dat je kind weer op het rechte pad komt als hij op zn 11e door de politie bij je wordt afgezet omdat ie met wat vriendjes onder invloed van drugs auto's heeft lopen molesteren?



Je kunt wel zeggen: dat overkomt mij niet, maar in mijn werk ben ik ze dagelijks tegengekomen: ontspoorde jongeren. En vaak, helaas, zijn dat kinderen uit eenouder gezinnen. En nog vaker waren dat jonge moeders die nooit zo goed voor zichzelf op konden komen, anderen maar over zich heen lieten walsen en daarmee ook anderen over hun kind lieten heenwalsen. Dat zijn gewoon harde feiten, die je niet mag ontkennen.



Ik zeg niet dat het onmogelijk is om een kind op te voeden in jouw situatie. Maar je moet er bij stilstaan dat het niet alleen een lief babietje is. Het wordt ook nog een puber en een volwassene. En er zijn zat pubers en volwassenen die iedere dag wensten dat ze maar nooit geboren waren. Aarzelend kan lullen wat ie wil, maar niet iedereen is blij en gelukkig dat ie mag leven. Dat is echt sprookjespraat. En we leven in de realiteit.



Nogmaals: jij moet deze keuze maken. Ik probeer je alleen duidelijk te maken, dat mocht je kiezen voor een abortus, er ook een andere manier is om tegen aan te kijken. Misschien, juist omdat je van je kind houdt, is het beter om het niet te laten komen. Dat maakt je geen slecht persoon of een moordenaar. Dat maakt je gewoon een volwassen vrouw die volwassen keuzes moet maken. Maar dat geldt ook als je het kind houdt en uit wat je verteld hebt over je relatie met je ex, vraag ik me af of je het allemaal wel volwassen benadert (ik bedoel: op jouw leeftijd was ik ook zo. En ik heb de tijd gehad om volwassen te worden. Die tijd heb je niet meer als je besluit het te houden).

quote:stephanie93 schreef op 16 juni 2012 @ 17:29:

Dankjulliewel weer voor jullie lieve reacties!



Helaas weet ik nog steeds niet wat ik moet doen donderdag heb ik een gesprek en een echo om te kijken hoelang ik al zwanger ben.



Helaas is het enige wat uit me ex komt nog steeds dat ik zijn leven ermee verziek en dat hij wilt dat ik abortus doe want volgens hem is het toch niks.

Hij vind dat het pas met 22 weken iets voorsteld want dan is het levensvatbaar.

Ik ben het daar niet mee eens, want het "groeit" nu toch al.

Of is dit iets wat ik fout zie?



Liefs

Luister niet naar die vent.

Hij praat zo omdat hem dat het beste uitkomt.

Wat jij nu het beste kunt doen, is doen wat goed voor jou en het kindje is. Op hem zou ik al niet eens meer rekenen en ik zou het contact ook verbreken.

Als je die link bekijkt en de eerste twaalf weken leest, zie je dat het al veel eerder wat voorstelt. En niet pas als het 'levensvatbaar' zou zijn. Wat volgens mij ook geen 22 weken is maar iets later. Ik dacht dat de grens nog steeds op een week of 25 lag? En dan nog is het maar afwachten of het kindje het dan redt. Hangt van vele factoren af.

Maar daar gaat het nu helemaal niet om. Jij vindt het wel wat voorstellen en het groeit in jouw buik en jij beslist.

Wacht 'rustig' die afspraak af, bespreek het dan en daarna heb je ook nog een aantal dagen om een beslissing te nemen.

quote:stephanie93 schreef op 15 juni 2012 @ 01:27:

Maar abortus vind ik ook moord.





XEn een mug doodslaan dan, wat vind je daarvan?