Zwanger worden in 2016 na miskraam/miskramen

Mssfiddler Een tussen maatje auto zou inderdaad echt prima zijn. Een leaseauto is voor mij ook wel voordeliger, want ik maak een hoop kilometers. Geen gedoe met onderhoud en een tankpas lijkt mij zo fijn. Alleen heb ik dan geen keus wat merk en kleur betreft, maar ik heb geen bezwaar tegen een zwarte VW iets. Ik heb collega's die gewoon niet eens meer weten wat het onderhoud van hun auto kost, omdat ze al zo lang een leaseauto hebben. Ik duim dat je snel met goed nieuws komt, ondanks het wat lage aantal.



Marijeens Wat een nare onzekerheid weer . Ik hoop zo dat het over twee weken gewoon goed gegroeid is en er een mooi hartje te zien is.



Baggal Ik merk dat ik het soms ontzettend zwaar en moeilijk vind om veel kleine kinderen te zien, maar dat het andere keren juist helemaal niet moeilijk is. Gisteren was het niet mega druk, maar genoeg kleintjes gezien. Papa met een kleintje op de arm voor een terrarium op zoek naar de hagedis enzo. Het enige wat ik dacht was dat het zo schattig was en dat wij dat over een paar jaar ook gaan doen. Een raar soort berusting ineens. Geen idee waar het vandaan kwam eigenlijk, maar wel fijn.



Gisteren echt een heerlijke dag gehad. Mijn man vond het wel schattig dat ik zo enthousiast was, dat ik bij de p + r bijna naar de bus rende om maar zo snel mogelijk bij de dierentuin te zijn. Hij vond deze dierentuin toch erg leuk en voor herhaling vatbaar als we ooit een kleintje hebben. Het weer was heerlijk. Op het geld hebben we maar gewoon niet gelet en dus met uitzicht op de giraffen een broodje gegeten bij het restaurant. Toen we alles gezien hadden zijn we gezellig naar een terrasje gegaan en daarna gezellig uit eten geweest. Ik had alleen vandaag ook nog vrij moeten nemen, maar gelukkig is het bijna weekend.



Fijn weekend allemaal.

Klinkt als een super gezellige dag Tara! Fijn dat jullie zo genoten hebben.



Bloem: Hoe was het gegaan?



Marijeeens: wat een vervelende situatie. Jij hebt 13 dagen na mij getest. Ik ben nu net over 10 weken dan had ik jouw ingeschat op 7+6. Geen embryo groeit hetzelfde. Ik hoop dat het positief uitpakt.

Hey Baggel dat klopt wel beetje jou gedachte. Was mijn gedacht en berekening ook.

Nu kwam vk op 6,0 dus zeg bijna 2 weken korter.

Nu zijn wij alle bij erg slank en me man is wel lang maar ik niet ik. Was als kind ook altijd klein. Dus misschien is dat ook wel. Met dat innestlling trager is dan klopt lengt met 6 weken hoop,gewoon dat gewoon is en dat volgde week hard gegroeid is en kloppen hartje. Probeer alle negatief weg te duwen en postief te blijven .

Het vervelende is dat je niets anders kan doen dan afwachten Marijeeens. Maar met 6 weken is het vrij logisch dat het super klein is. Bij Boston is de onder grens voor een echo 7 weken. Ik had de mijne met 6 + 6 en toen was de embryo ook echt ienieminie klein.

Daar voor worden in beginsel geen echo's gedaan want also dan nog geen hartje hoort, raken mensen (onnodig) in paniek. Probeer zo goed als het gaat te relaxen - makkelijker gezegd dan gedaan.... X

Fijn dat t een heerlijke dag was Tara.

Mensen tis weeeeekend!

Nu het weer nog.

't weer in London was gister ook niet top, Vanessa. Echt zo'n "oud Hollandse dag" waarbij het met bakken naar beneden kwam. Hoe is het met je?



Eef: Hoop dat het HCG snel daalt. Hoe voel je je verder? Willen jullie meteen weer proberen zwanger te worden? Heb jij overigens begeleiding gekregen na je missed abortion? Blijf het rot vinden, zo'n droom die opeens uit een spat.



Bloem: Ik hoop dat het vrijdag goed is gegaan.



Tara: wat goed om te horen dat je ook echt kan genieten van kinderen van anderen. Met kinderen van anderen heb ik weinig moeite gehad, maar zwangere buiken daarentegen... ik was gister in mothercare en dan nog vind ik de 7+ maanden buiken best een dingetje (en dat terwijl ik zelf zwanger ben). Misschien komt dat omdat die dames al "veilig" zijn of zo. Echt raar.

Jouw dagje dierentuin klonk super!!



Bjorg: Ik hoop ook dat je je staande houdt, zeker met April in her vooruitzicht. Heeft de gyn een behandelplan opgesteld? Of moeten jullie gewoon blijven proberen?



Nella: Hoe was je echo?



Flipje: Ik hoop ontzettend op goed nieuws vandaag van jou. Wordt hoog tijd! Snap dat je jezelf wil behoeden voor een teleurstelling.



Marijeeens: De twee weken zijn echt heel vervelend. Wij hadden twee dames die twee weken werden teeuggezet in het Oktober topic en inmiddels zijn er hartjes aan de tabel toegevoegd. Viel mij op hoeveel meiden in jouw topic slecht nieuws hadden gehad: nu al 7 miskramen van de 26 of zo. Echt bizar...



Ik zit hier op de wachtbank - in afwachting van de NIPT. Dat vind ik dus wel weer een dingetje merk ik. Het geslacht vind ik echt van ondergeschikt belang, als 'ie maar gezond is. De echo was goed en ze heeft ook gekeken naar de nekplooi - wel lief. Ze zei dat je normaliter bij 10.5 al een verdikking zou kunnen zien en alles zag er so far normaal uit. Uitslag met 10-14 dagen. Hou jullie op de hoogte.

Spannend Baggal! Hier de uitslag 1 x op zondag en 1 x op maandag gekregen. Dat was normaal zeiden ze. Hopelijk heb je snel antwoord en is het allemaal goed. Dan ben je weer een stap dichterbij. P.s. vind t nog steeds erg leuk voor jullie. Perfecte timing en gelukt. Nu nog een week op 28 uitzitten.



Had vrijdag nog even naar t zkh gemaild, 1 (hematoloog) belde gelijk terug dat ze t bespreken met me 10-4 en de gynaecoloog mailde dat ze met 31-3 belt dan heeft ze t in het team besproken.



Gelukkig is het droog!

Marijeens: wacht je op de echo over twee weken? Of vraag je er over een week weer een aan? Ik heb dat destijds wel gedaan.



Vanessa, voor jou bestaat het allemaal ook vooral uit wachten wachten... Lastig hè, als je zo graag dóór wilt.



Baggal, mooi dat de nekplooi goed was. Bij mijn vorige zwangerschap was die al niet goed met 9w1d. Nu weer wachten op de nipt. Jongens wat blijft het allemaal spannend.



Hier ook. Nu zou ik ongeveer 9w2d moeten zijn. Sinds gisteren ben ik ineens minder misselijk, terwijl ik dat bij vorige zwangerschappen echt niet zo vroeg al had. Maak me weer zorgen natuurlijk. Termijnecho is donderdag pas.



Ik heb het 'uitgerekend tweede helft van oktober'-topic ook gelezen. Wat een slagveld zeg. Toen ik zwanger was van mijn tweede, waren er ook zo krankzinnig veel miskramen. Terwijl ik bij m'n vorige zwangerschap juist weer een van de weinigen was bij wie het niet goed zat. Geen peil op te trekken dus.

Oh Bloem wat een rot nieuws a) dat het tegen viel b) dat je nu 2 maanden niet zwanger at worden c) dat er toch iets met de baarmoeder lijkt te zijn. Echt - heel rot allemaal, vooral het lange wachten.



Vwb je vraag: Ik had voor heen inter muscular injecties die ik in de bil spier moest zetten. Heel erg pijnlijk en daar naast Cyclogest die ik anaal of vaginaal kon inbrengen.

Voor deze ronde heb ik 2 x per dag Lubion injecties (in de buik - zo gepiept) gehad naast 3 keer per dag 200 mg Utrogestan, capsules die ik vaginaal moet inbrengen. Ik ben nu in de laatste week van de medicatie en met een lijf vol progesteron. Alles voor het goede doel...

@ tara : Dat klinkt als een heerlijke dag in de dierentuin! Volgens mij hadden jullie met donderdag wel een mooie dag uitgekozen wat betreft het weer!



@ Baggal : Ik ga er maar vanuit dat 't HCG goed daalt is gedaald is, ik heb geen testen meer gedaan, voel me iig al even niet meer zwanger Ik heb niet echt begeleiding gekregen, heb de dag van de curettage in het ziekenhuis een foldertje meegekregen met meer informatie over een curettage na miskraam.. Daar zat ook een telefoonnummer bij van een sociale dienst die ik kon bellen als ik er nog verder over wou praten.. maar heb hier verder niets mee gedaan. Wij moesten hier een maand wachten en ik moest terug verplicht een maand aan de pil van mijn gyn, strip is nu iets over de helft. Voorlopig zal ik dus niet zwanger worden maar vanaf april gaan we het wel terug proberen. Op 10 april heb ik nog een afspraak voor een nacontrole. Voor jou is het dus alweer spannend, wachten op de uitslag van de NIPT. Wat je zegt over het geslacht heb ik ook : het zou mij echt niets uitmaken, als het kindje maar gezond is! Maar het is volgens mij toch al een goed teken dat alles er tot hier toe goed uit zag! Ik duim voor een goede NIPT voor jou!



@ Nella : Ik heb het uitgerekend eind oktober topic ook gelezen, wat een slagveld inderdaad! Echt ik geloof nooit dat er maar 1 op 10 zwangerschappen in een miskraam eindigen.. Ik hoop dat de minderende symptomen niets te betekenen hebben en dat je donderdag een mooie termijnecho hebt!



@ Bloempje : Oh meid, wat een rotnieuws! dat je nu twee maanden niet mag zwanger worden en dat je toch een baarmoederafwijking lijkt te hebben. Hopelijk krijg je snel antwoord van je gyn wat ze hiermee gaan doen... Ik vind dit echt allemaal zo rot voor jou

Jeetje bloem wat verschrikkelijk heftig om te lezen! Ik heb inderdaad vaker gehoord over herstel operaties nav zon stukje baarmoederschot. Schijnt wel goed te verhelpen zijn. En men 8 weken... wat een eind. Maar misschien was dit nodig om de volgende kans wel volledig goed te kunnen benutten. Ik hoop het zo voor jullie! Dikke knuffel!



Eef hier zeggen ze 1 op de 3. Van de 10 dus 3 maar ze zeggen wel vaak 2 voor 12 wk en 1 erna. Denk dat dat wel een soort klopt.

Bij 4+0 schijnt het zelfs tegen de 25% te liggen, maar de meeste mensen zullen dan nog niet getest hebben en dus niet weten dat ze een (licht) positieve test hebben gehad, dus dan word je gewoon ongesteld en dat is het.

Maar die tellen ze wel mee in die statistieken.



Bij 7 weken (en een goede controle echo) is het volgens mij nog maar 5% ofzo.



Even een heel stom (confronterend misschien) bericht, maar ik vind het wel nuttig om te weten: http://www.ad.nl/nieuws/h ... out-na-miskraam~abe088b3/

Volgens dit onderzoek kun je echt beter niet meteen voor curettage kiezen, hun advies is om af te wachten en dan eerst voor de medicatie te gaan.

Ik heb altijd begrepen dat meer dan 50% van de zwangerschappen een miskraam wordt, maar het grootste deel onopgemerkt gaat omdat de vrouw op hetzelfde moment ongesteld wordt. Van de opgemerkte zwangerschappen gaat ongeveer 15% mis: het meeste in de eerste 4 weken, daarna bij aanleg van het hartje en vervolgens tussen week 8-10 wanneer de placenta het over neemt. Daarna heb je nog percentages waarbij het misgaat, vaak omdat er een defect is met de feutus. Zo heb ik het althans begrepen.

Echter, ik heb ook gemerkt dat de info van de diverse verloskundige websites niet altijd gelijk is. Waar de een zegt dat de eerste weken het meest risicovol zijn zegt de ander dat de meer te miskramen na week 8-10 komen. Ik neig naar de eerste stelling te gaan...

Ja precies Flip. Idd de meeste vroege mk worden niet een opgemerkt en wordt je gewoon ongesteld. Mensen die heel vroeg testen merken het wel en die zijn vaak diep teleurgesteld. Daar heb ik zelf iets wat meer moeite mee dan dat je bvb overtijd bent geweest en t dan fout gaat. Of nadat er een hartje is geweest.

Ik had geen andere keuze ik verloor zoveel bloed dat ze zeiden we gaan er nu een einde aanmaken. Maar wel een goed artikel. Kunnen een hoop mensen nog een voorbeeld aan nemen denk. Succes morgen.

O Bloempje wat balen zeg. Nu eerst herstel van de operatie, en dan weer twee maanden wachten. Het geduld hier wordt wel enorm op de proef gesteld. Maar is het niet een heel klein beetje hoopgevend dat ze toch een afwijkinkje gevonden hebben, waar ze dus wel iets aan kunnen doen? Hoewel ik begrijp dat je natuurlijk niet op weer een ingreep zit te wachten.



Hoe gaat het vandaag met je? Ben je wel aan het bijkomen van de operatie?

Jeetje Bloem, dat is nogal wat. Gek ook dat ze nu pas die baarmoederafwijking hebben gevonden. Even weer flink balen dit, maar ik hoop dat dit het is en dat ze je kunnen helpen en dat de miskramen dan definitief voorbij zijn!

Je geduld wordt inderdaad zo wel erg op de proef gesteld zeg. Wij zijn inmiddels ruim 2,5 jaar bezig en ik probeer me nu te focussen op de lange termijn, ooit zie ik mezelf wel met kinderen maar de haast is er wat af. Ook vinden we het belangrijk dat we nu ook goed in ons vel zitten, het is namelijk niet meer "even door de zure appel heen bijten". Volgende maand komt de iui redelijk slecht uit, dus we denken er dan maar over om een maand over te slaan en ergens is dat ook gewoon even lekker. Gewoon weer alles eten en drinken zonder rekening te houden met de cyclus. Ik hoop dat het jullie ook lukt om al dat stomme wachten een beetje door te komen



Wbt miskramen, ik heb tijdens mijn laatste zwangerschap ergens een tabel gevonden met kansen dat het goed gaat (terwijl ik dit zocht vond ik een hele handige andere link https://datayze.com/miscarriage-chart.php) en ik geloof ook dat je met een kloppend hartje met 7 weken iets van 95% kans hebt dat het goed gaat en met 8 weken 98% kans. Daar hield ik me toen heel erg aan vast maar daar heb je natuurlijk niets aan als het vruchtje met 10 weken toch dood is en dat is ook meer hoe ik er nu in sta qua kansberekening. Verder ken ik irl niet echt mensen die miskramen hebben gehad, maar bij mijn eerste miskraam (lege vruchtzak bij 7wk echo) was ik wel een stuk minder verdrietig dan bij de tweede waarbij bij de termijnecho bleek dat het kindje niet meer leefde.



Flip, dat van die curretage is ook wat het ziekenhuis mij adviseerde. Dat curretage toch de nodige risico's met zich meebracht en dat misoprosol een "veiligere" methode is. En dat het percentage vrouwen dat "schoon" is na 2 kuren misoprosol ongeveer gelijk ligt als bij curretage. Maar wbt de emotionele belasting snap ik ook wel dat ze dat meewegen, bij mijn eerste miskraam zagen ze ook een lege vruchtzak met 7 weken, toen moest ik een week wachten en hopen op een wonder. Vervolgens kreeg ik die week erna een kuur misoprosol wat in eerste instantie niet werkte en toen een week later kreeg ik weer een kuur van 2 dagen. Gelukkig kwam het toen wel op gang maar inmiddels waren we dus al dik 2,5 week verder sinds de slechte echo, ik vond dat toen heel zwaar. Uiteindelijk was ik wel heel blij het toch m.b.v. pillen te hebben opgewekt en bij de tweede miskraam wist ik al beter wat me te wachten stond en achteraf ben ik hel dankbaar dat we dankzij de pillen gewoon thuis de miskraam hebben gehad en het kindje hebben kunnen zien en hebben kunnen begraven.



Je klinkt sterk Eef, ik hoop dat je snel weer zwanger bent na deze pauzemaand.



Marijeens, hoe is het nu? Kom je de tijd een beetje door? Zoals je hierboven kan lezen is mijn ervaring met een slechte 7 weken echo ook niet goed. Ik hoop voor je dat het voor jou anders loopt



Baggal, ik snap dat je bang bent voor de uitslag van de NIPT. Ik hoop voor je dat alles goed is



Hier, ik ben wel redelijk relaxed (beter dan vorige maand in ieder geval). Onze kansen zijn nou eenmaal minder met 2 miljoen (maar wat zijn kansen nou eenmaal). We zitten nog steeds wat in dubio over volgende maand, we willen ergens wel graag door maar we hebben duidelijk tegen onszelf gezegd dat we dit jaar de iui's om onze activiteiten heen laten draaien ipv andersom. Wel ben ik nog wat symptomen aan het tellen, maar die had ik vorige maand ook allemaal en toen was ik ook heel erg niet zwanger. Mijn NOD is 30/3

Wat naar weer bloem. Jullie geduld wordt enorm op de proef gesteld. Ik kan hier maar gedeeltelijk over meepraten, omdat we op z'n langst 2 a 3 maanden moesten wachten tussendoor, maar mssfidler zegt wel belangrijke dingen. Het is hééél belangrijk dat je ook nog geniet van dingen in het leven die niet met zwangerschap te maken hebben. Dat je ze misschien wel bewust opzoekt. Ik heb zelfs tijdens mijn zwangerschappen lijsten gemaakt van dingen die ik weer zou mogen als ik niet zwanger was. Niet dat ik dacht dat me volvreten aan sushi hetzelfde geluk zou brengen als een goede zwangerschap, maar wel zodat ik die dingen wel bewust probeerde te ervaren tussendoor. Ik denk regelmatig aan je en hoop dat je straks in rust, en met meer vertrouwen in een gezond lichaam, je goede zwangerschap in mag gaan.



Wat betreft kansen op miskramen vind ik dat ook vaag. Maar volgens mij is er ook een verschil tussen wanneer er al iets mis is, en wanneer het er ook uitkomt. Ik ben ervan overtuigd dat bij al mijn miskramen al vanaf het begin een achterstand was (al is dat alleen bij de tweede aangetoond), terwijl ze met 11 weken nog steeds niet uit zichzelf waren gekomen. Ik geloof ook dat een goede 7 of 8weken echo (maar dan écht goed, en dus precies op de termijn die jij verwacht) over het algemeen wel een indicatie is of het later ook goed zal blijven gaan.



En Flipje, wat betreft curretages: in mijn ziekenhuis zijn ze daar ook duidelijk in geweest. Pillen hadden de voorkeur, om de redenen die in het artikel stonden, maar ik mocht wel kiezen. Bij een curretage moest je alleen alsnog een week wachten voordat er plek was (omdat het geen spoed was) dus ben ik ook 2 keer voor pillen gegaan, die ook daarna opnieuw moesten omdat ze nog niet genoeg hadden geholpen. Wat ik wel een beetje zwak vind aan het artikel is dat er staat: er zijn nauwelijks bijwerkingen: alleen wat misselijkheid en diarree. Maar daarmee doe je net of een week wee-achtige krampen, bloedingen die 5 weken aanhouden, koorts en flauwvallen door de pijn, er allemaal niet toe doen, omdat het wellicht de 'werking' en niet de 'bijwerking' van misoprostol is. Het zal per persoon verschillend zijn, maar echt een wondermiddel vond ik het ook niet. Al is de kans op verklevingen en complicaties bij een volgende zwangerschap natuurlijk een goede reden om, mocht je de keuze hebben, wel voor pillen te kiezen. Het lijkt me extra moeilijk als je die keuze niet hebt gehad.

MssFiddler, nog tien dagen dus... de laatste keer wist ik vrij snel na bevruchting dat ik zwanger was doordat ik weer een enorme speekselaanmaak had (heb). Precies als de maand ervoor (miskraam). Maar volgens de gynaecoloog was het allemaal inbeelding omdat ik zo graag wilde... Andere keren heb ik trouwens niets gemerkt, dat je nu nog niks merkt zegt natuurlijk helemaal niets. Het zou alleen zo fijn zijn als je een strohalm had



Die site die je noemt zegt me dat ik 94% kans heb dat het goed gaat. Maar het zegt me helaas helemaal niks meer. Ik hoorde ook zelden van miskramen, tot mijn trisomiezwangerschap. Ik ben daar heel open over geweest, en vrouwen kwamen met de meest vreselijke eigen ervaringen, waar ik nooit weet van had gehad. Op internet heb ik ook de neiging om de verhalen met foute afloop op te zoeken. En doordat ik compleet gevloerd ben heb ik daar ook veel te veel tijd voor



Ook jij heel veel succes met wachten!

O ja, en dan dat bericht vanochtend in de media van het AMC over curettages... die heb ik dus gehad



Wat bij mij nog weleens geholpen heeft is de gedachte 'De wereld telt 7 miljard inwoners, die zijn allemaal geboren, waarom zou het bij mij niet nog een keertje lukken?' Nou ja, een mens moet toch iets om zichzelf op de been te houden

Wat jij zegt is mogelijk Appelstroop, dat je soms al een achterstand ziet. Maar bij mijn tweede miskraam liep ik precies op schema en zo ineens als donderslag bij heldere hemel hield hij/zij er mee op. Ik denk dat er daar dus iets mis is gegaan bij de overgang naar de placenta oid.

Dat van die wee achtige pijn had ik ook. De eerste keer trok ik dat echt niet. Gelukkig lukte het me later om er met ademhalingsoefeningen doorheen te puffen. Ik heb ook wel eens gehoord dat de krampen met misoprosol erger zijn dan de weeën tijdens de bevalling, maar daar kan ik nog niets over zeggen.



Ik snap dat die kansen je niets meer zeggen Nelladella. Niet te veel horrorverhalen zoeken hoor, dat voegt helemaal niets toe! Achteraf moest ik tijdens mijn beide miskramen er 's nachts uit om te plassen, dat hield op rond de tijd dat het mis ging. Maar dat is achteraf. Vorige maand moest ik ook 's nachts plassen, maar ik was denk ik zo gefocust dat als ik dan 's nachts even half wakker werd ik gelijk aan het malen was of ik niet moest plassen. Deze maand slaap ik gelukkig weer heerlijk en hopelijk moet ik dan later deze week echt 's nachts plassen

quote:mssfiddler schreef op 20 maart 2017 @ 13:55:

Ik snap dat die kansen je niets meer zeggen Nelladella. Niet te veel horrorverhalen zoeken hoor, dat voegt helemaal niets toe! Achteraf moest ik tijdens mijn beide miskramen er 's nachts uit om te plassen, dat hield op rond de tijd dat het mis ging. Maar dat is achteraf. Vorige maand moest ik ook 's nachts plassen, maar ik was denk ik zo gefocust dat als ik dan 's nachts even half wakker werd ik gelijk aan het malen was of ik niet moest plassen. Deze maand slaap ik gelukkig weer heerlijk en hopelijk moet ik dan later deze week echt 's nachts plassen En om het nog wat ingewikkelder te maken, zegt dat dus ook niks Bij de vijf zwangerschappen hiervoor moest ik vanaf het begin heel veel plassen, en ook eruit 's nachts. Behalve bij deze. Ik plas deze keer absoluut niks extra's. Geen dag.