Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskraam
dinsdag 10 november 2015 14:01
dinsdag 10 november 2015 14:06
Ik zal beginnen. Ik ben 31 en mijn partner 44. We zijn de trotse ouders van twee zonen 3 en 15 maanden oud. Op 16 oktober kwam ik erachter dat ik zwanger was en helaas is dit 8 november uitgelopen op een miskraam. We willen graag weer zwanger worden. De miskraam ik is niet niets en doet emotioneel zeker zeer, maar de wens voor een derde kindje is groot. Ik heb helaas al eerder een miskraam gehad tussen de twee jongens in en mijn jongste zoon was eigenlijk 1 van een tweeling. Naast veel geluk dus ook veel verdriet.
Nu weer afwachten wat mijn cyclus doet.
Nu weer afwachten wat mijn cyclus doet.
Positief blijven
dinsdag 10 november 2015 14:11
Ik praat graag mee, ben niet heel erg actief alleen.
Ik ben trotse moeder van een heerlijk meisje van bijna twee.
Helaas heb ik in augustus een redelijk dramatisch verlopen buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Nu met een eileider minder en kans op herhaling bezig om opnieuw zwanger te worden.
We kijken enorm uit naar een tweede kindje, maar de zwangerschap is helaas met een hoop angst omgeven.
Ik ben trotse moeder van een heerlijk meisje van bijna twee.
Helaas heb ik in augustus een redelijk dramatisch verlopen buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Nu met een eileider minder en kans op herhaling bezig om opnieuw zwanger te worden.
We kijken enorm uit naar een tweede kindje, maar de zwangerschap is helaas met een hoop angst omgeven.
dinsdag 10 november 2015 14:13
Hoi ik wil wel meekletsen. Ik zit er nu middenin. Ben zwanger, maar bij de eerste echo vorige week bleek er een leeg vruchtzakje te zijn. Zware teleurstelling , voelde me op en top zwanger. Sinds gister zijn de zwangerschaps klachten weg. Maar heb ook geen krampen of bloedverlies. Voelt zo raar allemaal. Vrijdag naar de gynaecoloog. Waarschijnlijk curretage, heb jij daar ervaring mee?
dinsdag 10 november 2015 14:48
quote:zuipschuit schreef op 10 november 2015 @ 14:04:
Ik geloof dat er al zo'n topic was, misschien ook fijn om eens te kijken?
Dat topic is inmiddels verzand in een ik-ben-zwangertopic. Schiet zijn doel compleet voorbij dus.
Sterkte TO en probeer bij de kern van het topic te blijven, genoeg vrouwen die steun kunnen gebruiken.
Ik geloof dat er al zo'n topic was, misschien ook fijn om eens te kijken?
Dat topic is inmiddels verzand in een ik-ben-zwangertopic. Schiet zijn doel compleet voorbij dus.
Sterkte TO en probeer bij de kern van het topic te blijven, genoeg vrouwen die steun kunnen gebruiken.
dinsdag 10 november 2015 15:42
@ lollystokje, wat vervelend om te horen. Nee ik heb nooit een curettage gehad. Wel was het in mijn geval zo dat als de symptomen wegviel ik binnen een paar dagen begon te bloeden. Ik hoop voor je dat het uit zichzelf gebeurd is toch beter voor je lichaam. Hoe ga je er emotioneel mee om? Hier ben ik eigelijk best boos. Klinkt misschien stom maar ik denk soms waarom ik!
@ nagida ohhh heftig zeg een bbz en daarbij hé eierstok verliezen. Dat geeft zeker veel stress bij het zwanger worden denk ik. Heb je wel weer een goede cyclus?
Misschien is het leuk om straks een schema te maken met wie er mee kletst en hoe het gaat?
@ nagida ohhh heftig zeg een bbz en daarbij hé eierstok verliezen. Dat geeft zeker veel stress bij het zwanger worden denk ik. Heb je wel weer een goede cyclus?
Misschien is het leuk om straks een schema te maken met wie er mee kletst en hoe het gaat?
Positief blijven
dinsdag 10 november 2015 15:45
quote:GateKeeper schreef op 10 november 2015 @ 14:48:
[...]
Dat topic is inmiddels verzand in een ik-ben-zwangertopic. Schiet zijn doel compleet voorbij dus.
Sterkte TO en probeer bij de kern van het topic te blijven, genoeg vrouwen die steun kunnen gebruiken. Ja zag het net ook. Ik volg vele zwangertopics hier maar ik schrijf nooit mee, ik wil niemand afschrikken met mijn horror verhalen.
[...]
Dat topic is inmiddels verzand in een ik-ben-zwangertopic. Schiet zijn doel compleet voorbij dus.
Sterkte TO en probeer bij de kern van het topic te blijven, genoeg vrouwen die steun kunnen gebruiken. Ja zag het net ook. Ik volg vele zwangertopics hier maar ik schrijf nooit mee, ik wil niemand afschrikken met mijn horror verhalen.
dinsdag 10 november 2015 15:48
quote:zuipschuit schreef op 10 november 2015 @ 15:45:
[...]
Ja zag het net ook. Ik volg vele zwangertopics hier maar ik schrijf nooit mee, ik wil niemand afschrikken met mijn horror verhalen.Dat vind ik naar om te lezen. Een miskraam ondergaan kan al een heel eenzaam proces zijn. Het zal je verbazen hoeveel vrouwen zich herkennen in jouw verhaal.
[...]
Ja zag het net ook. Ik volg vele zwangertopics hier maar ik schrijf nooit mee, ik wil niemand afschrikken met mijn horror verhalen.Dat vind ik naar om te lezen. Een miskraam ondergaan kan al een heel eenzaam proces zijn. Het zal je verbazen hoeveel vrouwen zich herkennen in jouw verhaal.
dinsdag 10 november 2015 15:50
Ik wil ook wel graag meekletsen, wij hebben het nu twee keer meegemaakt en pfff. Ik merk dat die impact echt verschrikkelijk is.
Wij zijn bezig sinds september 2014 (mirena is in augustus 2014 verwijderd), in november 2014 een positieve test en in december vlak voor de 1e echo een miskraam. Daarna heftige periode gehad, alles geprobeerd alleen te vewerken en heel veel woede en geen vertrouwen meer in lijf. Afgelopen juni weer een positieve test, maar dat is dus ook fout gegaan.
Ik ben verdrietig en boos en vooral heel angstig. Wat nou als 't nog een keer misgaat? Vind 't maar niets.
Herkennen jullie die onzekerheid?
Wij zijn bezig sinds september 2014 (mirena is in augustus 2014 verwijderd), in november 2014 een positieve test en in december vlak voor de 1e echo een miskraam. Daarna heftige periode gehad, alles geprobeerd alleen te vewerken en heel veel woede en geen vertrouwen meer in lijf. Afgelopen juni weer een positieve test, maar dat is dus ook fout gegaan.
Ik ben verdrietig en boos en vooral heel angstig. Wat nou als 't nog een keer misgaat? Vind 't maar niets.
Herkennen jullie die onzekerheid?
dinsdag 10 november 2015 15:53
Miss glitch,
Veel herkenning in boosheid verdriet en angst. Bij 1 keer dacht ik nog nou iedereen maakt het wel een keer mee dus ik ben niet anders maar nu denk ik waarom!!
Vind het ook moeilijk om met mensen te bespreken. daarom zo fijn om te praten met lotgenoten.
Ook voor zuipschuit ieder verhaal moet verteld worden. Alleen verwerken is zwaar. Hier mag alles gedeeld worden.
Veel herkenning in boosheid verdriet en angst. Bij 1 keer dacht ik nog nou iedereen maakt het wel een keer mee dus ik ben niet anders maar nu denk ik waarom!!
Vind het ook moeilijk om met mensen te bespreken. daarom zo fijn om te praten met lotgenoten.
Ook voor zuipschuit ieder verhaal moet verteld worden. Alleen verwerken is zwaar. Hier mag alles gedeeld worden.
Positief blijven
dinsdag 10 november 2015 15:56
quote:miss_glitch schreef op 10 november 2015 @ 15:50:
Ik wil ook wel graag meekletsen, wij hebben het nu twee keer meegemaakt en pfff. Ik merk dat die impact echt verschrikkelijk is.
Wij zijn bezig sinds september 2014 (mirena is in augustus 2014 verwijderd), in november 2014 een positieve test en in december vlak voor de 1e echo een miskraam. Daarna heftige periode gehad, alles geprobeerd alleen te vewerken en heel veel woede en geen vertrouwen meer in lijf. Afgelopen juni weer een positieve test, maar dat is dus ook fout gegaan.
Ik ben verdrietig en boos en vooral heel angstig. Wat nou als 't nog een keer misgaat? Vind 't maar niets.
Herkennen jullie die onzekerheid?
Dat zaadje van onzekerheid is nu eenmaal geplant. Zorgeloos zal het nooit meer zijn.
Verdriet, boosheid...heel herkenbaar. En toch wil je de moed niet opgeven, want een leven zonder kind mag geen optie zijn voor je gevoel.
Ik wil ook wel graag meekletsen, wij hebben het nu twee keer meegemaakt en pfff. Ik merk dat die impact echt verschrikkelijk is.
Wij zijn bezig sinds september 2014 (mirena is in augustus 2014 verwijderd), in november 2014 een positieve test en in december vlak voor de 1e echo een miskraam. Daarna heftige periode gehad, alles geprobeerd alleen te vewerken en heel veel woede en geen vertrouwen meer in lijf. Afgelopen juni weer een positieve test, maar dat is dus ook fout gegaan.
Ik ben verdrietig en boos en vooral heel angstig. Wat nou als 't nog een keer misgaat? Vind 't maar niets.
Herkennen jullie die onzekerheid?
Dat zaadje van onzekerheid is nu eenmaal geplant. Zorgeloos zal het nooit meer zijn.
Verdriet, boosheid...heel herkenbaar. En toch wil je de moed niet opgeven, want een leven zonder kind mag geen optie zijn voor je gevoel.
dinsdag 10 november 2015 16:03
quote:zuipschuit schreef op 10 november 2015 @ 15:58:
Dit jaar is het 10 jaar geleden. Ik denk elke dag aan haar.
Het was de ergste dag van mijn leven.
Ik kan mij dat zo goed voorstellen...mijn zoontje is nog "maar" 5 maanden geleden overleden. En ook elke dag denk ik aan hem. Soms uit mijzelf, soms door een "trigger" van buitenaf.
Wij willen hem volgend jaar als gezin wel herdenken op zijn sterfdag. Wij hebben er geboorte dag vangemaakt. Hoe hebben Eva's overlijden een plek gegeven?
Dit jaar is het 10 jaar geleden. Ik denk elke dag aan haar.
Het was de ergste dag van mijn leven.
Ik kan mij dat zo goed voorstellen...mijn zoontje is nog "maar" 5 maanden geleden overleden. En ook elke dag denk ik aan hem. Soms uit mijzelf, soms door een "trigger" van buitenaf.
Wij willen hem volgend jaar als gezin wel herdenken op zijn sterfdag. Wij hebben er geboorte dag vangemaakt. Hoe hebben Eva's overlijden een plek gegeven?
