Zwanger worden na miskraam/curretage

Hoi Marjolijn, klets graag mee. Hier beetje soortgelijk verhaal. Geen curettage overigens. In april positieve test maar na paar dagen helaas toch vroege miskraam. Dit was de eerste ronde. Bij de derde ronde sterk positieve test. Met bijna acht weken een goede echo met kloppend hartje. Bij de echo bij 10,5 week bleek het hartje gestopt. Een week later naar de gynaecoloog om het op te wekken. Ik vond het een verschrikking, een slagveld en soort minibevalling met weeën etc. De bloedingen hebben nog weken aangehouden, absoluut minder dan met de daadwerkelijke miskraam hoor. Op de echo's was het nog wat rommelig. Vruchtje was ik wel echt verloren tijdens de mk. Moest iig een cyclus wachten. Ben inmiddels 1 keer ongesteld geweest (na ca 5,5 week), maar kreeg 1,5 week later weer een bloeding. Weet niet zeker welke van de twee een bloeding was en welke menstruatie. Bij de laatste echo bleek het schoon. Ik mocht weer verder. Helemaal happy en opgelucht. Kreeg ik dus toch weer een bloeding. Toen gebeld, kreeg toen vd assistent advies nog een cyclus te wachten. Wat doe je dan...... Al tijdje aan de rommel met ovulatietesten. Deze liep afgelopen weekend eindelijk op. Hopelijk kan ik nu weer ergens vanuit gaan. Ik vind het een langdurig traject waarbij je geduld vreselijk op de proef gesteld wordt. Daarbij vind ik dat de hevigheid van de miskraam en de nasleep behoorlijk rooskleurig neergezet zijn. Ben benieuwd hoe anderen dit ervaren hebben.

Herkenbaar dames! Ik heb 3 miskramen gehad en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.. Na 2,5 jaar voor de 5e keer blijvend zwanger geworden en 3 maanden geleden bevallen van een prachtige zoon! Hou vol!! Geef de moed niet op! Bij mij bleek een baarmoederafwijking de oorzaak.. De laatste keer heb ik dagelijks 100 mg kinderaspirine geslikt voor een betere doorbloeding en ben bij een osteopaat geweest! Ik weet niet of dat dit geholpen heeft maar het valt te proberen.. Sterkte!!!

Wel een miskraam gehad, geen curettage. 5 maanden later was ik weer zwanger, kind is inmiddels 13. Veel vrouwen krijgen één of meerdere miskramen, helaas. Je bent dus niet alleen.

Heel veel sterkte dames en houd de moed erin!

In augustus spontaan zwanger, maar gewenst. Bij de 10 wkn echo bleek het een leeg vruchtzakje en daarna ellende gehad met pillen om de miskraam op te wekken! Dat merkte bij mij pas na een week, dus wachten, verdriet en bloeden.... Bah!



Daarna meteen zwanger geraakt, had 4 weken na de bloeding een positieve test en ben nu 6 weken zwanger blijkt, maar ik dacht zelf bijna 7 weken.

Gister de vervroegde echo gehad, maar helaas weer geen hartslag. Verloskundige zei dat dat ook voorkomt bij mijn termijn, want soms is het hartje dan nog niet te zien.



Volgende week terugkomen, maar je begrijpt dat ik me alweer voorbereid op het ergste!

Als je het eerder hebt meegemaakt, zijn die eerste weken van een zwangerschap daarna alleen maar een hel!

We willen graag nog één kindje erbij (gelukkig al een gezonde zoon, mijn eerste zwangerschap was zorgeloos) maar daarna stoppen we ermee, alleen al door die spanningen, onzekerheid en verdriet.....

Respect voor vrouwen die erger meegemaakt hebben!!

Hoi!



Ik wil ook wel meeschrijven!. Mijn verhaal is herken ik ook zo in jullie verhalen.



In april ben ik gestopt met de pil, en gelijk in de eerste ronde: zwanger. Helaas is deze geëindigd rond een zwangerschap van 6 weken.

Daarna heb ik 2x een hele mooi cyclus gehad van rond de 28 dagen en daarna weer zwanger (augustus).

Ik heb het dit keer een week langer volgehouden, want miskraam 2 diende zich aan in week 7

Deze was heftiger dan de eerste en ben er flink ziek van geweest.

Allebei de miskramen zijn uit zichzelf "opgelost"

Ik ben bij de gynaecoloog geweest voor een echo en die gaf aan dat 2 miskramen niet gelijk verkeerd hoeft te zijn, en dat dit bij velen gebeurd, maar toch maak ik me wel een beetje zorgen.

Inmiddels is dat 5 weken geleden en zit ik nu op dag 35 van mijn cyclus.

Ik zit met smart te wachten op mijn menstruatie, maar nog niets.

Ik loop al wel een hele week met hoofdpijn en ben met vlagen misselijk, maar gok erop dat ik niet nu al "weer" zwanger ben.



Het lijkt mij heel erg, dat je een afspraak hebt voor een echo en een leeg vruchtzakje ziet. Iets waar je niet op hoopt natuurlijk.

Ik heb wel 3 echo's gehad maar nog nooit een kloppend hartje of een vruchtzakje o.i.d. gezien.

@Tweety01

Wat vreselijk meid, wat een schrik om bloed te signaleren en het kwijt te raken. Vooral bij een 2e keer! Dan denk je het ergste gehad te hebben en dan wordt je weer getroffen! Kan je nu al testen? Want vlagen misselijkheid "klinkt als"

ik duim voor je!!



Ik moet zeggen dat de miskraam pillen inbrengen ook geen pretje was, want dat was zó definitief. En dan blijkt het ook niet te werken in een keer en moest ik nogmaals die pillen inbrengen en was ik een week verder. Dan liever in een keer BAM.





Maar goed meiden, geef niet op... En na 2 miskramen denken: 3e keer moet lukken want dat is scheepsrecht!



Ik heb maandag weer een echo, die is cruciaal... OF een hartje OF een 2e misser!

@Marjolijn87

Jouw verhaal is ook heftig zeg...

Vooral die nasleep

Bij zo'n rotbericht wil je het liefst meteen verlost zijn hè.... zo van: dat kan er ook nog wel bij hoor, not!!



En dan al die blijde zwangerschapsaankondigingen bij 12 weken+...... Ik kan ze even niet meer aanhoren/zien ookal gun ik het iedereen!

Vandaag is mijn menstruatie begonnen. Eigenlijk is het een hele opluchting. Cyclus van 35 dagen en ongeveer 2 weken geleden had ik ook veel meer afscheiding (eisprong)dus als je het zo bekijkt is het dikke prima!



Vanavond maar even met mn man overleggen of we er toch weer voor gaan.



@Charlie, spannend zeg. Ik hoop voor jou dat het snel maandag is. Heb je verder nog wel klachten?



@marjolijn heb jij een regelmatige cyclus?

Ik hoop op een positieve test voor jou deze maand.

Ik kan ook even niet tegen alle zwangerschapsaankondigingen.

Een collega vertelde paar weken geleden ook dat ze zwanger is. We zouden anders maar 2 weken schelen, zoiets voelt dan wel echt even zuur.

Tweety, heel jammer dat het niet zo mocht zijn. Was gewoon heel fijn geweest. Hopelijk heb je wel een beetje inzicht in je cyclus nu al is dit maar een schrale troost waarschijnlijk.



Doortje en Bwitched, fijn om te lezen dat het bij jullie toch gelukt is uiteindelijk. Maar vier miskramen lijkt me heel zwaar om te moeten meemaken. Konden jullie het wat beter een plekje geven toen het uiteindelijk wel lukte? Toch wel iets waar ik benieuwd naar ben, omdat ik er zelf nog steeds veel mee bezig ben.



Charliee, wat heftig allemaal en wat zal je gespannen zijn. Oh, kan het me helemaal voorstellen, pffff. Hoe gaat het nu met je?

Ik heb ook een traantje gelaten toen ik de pillen had ingebracht. Ik wist toen al een week dat het een missed abortion was en het was al 3 a 3,5 week gestopt maar toch vond ik het emotioneel. Er was echt geen weg meer terug, het moest gebeuren, het was er niet meer, maar daarbij wist je dat die pillen ook echt einde verhaal waren.



Marjolijn, als je een menstruatie krijgt, dan heb je idd een eisprong gehad. En dat gevoel van ongeduld herken ik wel. Maar ja, je bent er ook zo dichtbij geweest en ineens sta je weer op nul. En dat vind ik persoonlijk wel echt heel moeilijk om te accepteren hoor, nog steeds. Tuurlijk zijn er mensen die langer bezig zijn of andere problemen hebben. Maar je eigen ervaring hoef je echt niet weg te cijferen hoor. Er zijn ook genoeg mensen bij wie het allemaal wel heel makkelijk gaat. Vind ik fijn voor die mensen hoor, maar had er alleen zelf ook graag bij gehoord.



Ik vind het op het moment heel dubbel allemaal. Ik probeer m'n cyclus weer een beetje door te krijgen. Ergens wilde ik deze maand weer actief proberen en tegelijkertijd werd ik ook tegengehouden omdat de assistente aan de telefoon zei dat als zij mij was geweest ze nog een cyclus zou wachten. Ben dus wel met ovutesten in de weer (geweest), maar toen de streepjes donkerder werden, waren m'n testen op en het was weekend. Heel handig dus . Nieuwe besteld en deze gisteren binnengekregen. Maar denk dat ik mijn piek inmiddels gehad heb. We hebben er niet echt rekening mee gehouden deze maand, dus we gaan er ook gewoon van uit dat het deze maand niets is. Ergens vind ik het jammer omdat ik alle kansen wil aangrijpen, zo snel mogelijk weer zwanger zijn. Aan de andere kant moet ik er niet aandenken om zwanger te raken en meer kans te hebben op een miskraam omdat er misschien nog wat rommel zou zitten. Overigens zei de gyn dus dat ik schoon was, maar toen ik toch weer bloeding had, zei de assistente dat dit nog wel een tijdje door kon gaan en dit heel normaal was en ik beter nog kon wachten. Dat is dan dus weer zo'n ding waarbij je denkt, kan ik ooit ergens vanuit gaan. Waarom wordt de ene keer weer wat anders gezegd dan de andere keer. Heb toen ook een flink potje gejankt hoor, komt er dan nooit een einde aan het traject. Maar goed actief proberen zat me dus uiteindelijk niet lekker. Volgende maand gaan we er weer volledig voor.



Er is me destijds gezegd dat als je de pillen neemt, je krampen krijgt en er een bloeding optreedt die wat zwaarder is dan een gewone menstruatie. De gyn zei kies er een dag voor uit dat je comfortabel thuis kan zijn. De verloskundige zei tegen me, je moet niet een maandverband met bloed hebben binnen het half uur. Dan moet je het noodnummer gaan bellen. De uiteindelijke ervaring was echt heel heftig, veel heftiger dan voorgesteld, maandverband gebruiken had überhaupt geen zin. Er werd me ook niet gezegd dat het bloeden daarna nog weken kan aanhouden. Bij het eerste gesprek met de gyn werd gezegd dat ik een cyclus moest wachten. Bij het tweede werd het één a twee cycli, dit adviseerden ze altijd zeiden ze, toch was er de eerste keer één cyclus gezegd. De verloskundige zei in het begin dat je meteen weer verder kon na een miskraam. Dus het is allemaal maar vaag.



Later heb ik tegen de gyn gezegd dat ik werkelijk niet snapte dat ze niet zeggen dat je MOET zorgen dat je thuis bent. Hoe zou je zoiets ergens anders kunnen ondergaan. Ik snap er werkelijk niets van. Ze zeiden iedereen reageert er weer anders op en ze willen niet afschrikken. Mijn mening is dat ik liever het hele spectrum aan scenario's krijg voorgespiegeld. Dan kan je je toch veel beter voorbereiden. Je zou je matras weg kunnen gooien als het 's nachts zou beginnen. Of je collega's zullen je maar zo zien.



Nou ja, heerlijk lang verhaal geworden, hahaha, sorry.

@Marjolijn

Ja inderdaad het gevoel van: waarom iedereen wél?! En dan zijn er mensen die zeggen: zwanger worden is niet vanzelfsprekend, nou, zwanger BLIJVEN is het volgende punt!

En wat een heftig verhaal van die stolsels.... Die dame aan de telefoon nam je gewoon niet serieus! Je belde niet voor niets een NOODnummer



Hoe voel je je er nu onder?

Nog veel verdriet of juist klaar voor een nieuwe start?



Ik voelde me na die miskraam wel een soort van herboren, alsof ik ineens nieuwe kansen zag met andere dingen: zoals m'n eigen zaak opzetten en wegaan bij mijn huidige baan... Beetje euforisch ofzo.

Maar nu weer zwanger en die hormoonachtbaan van afgelopen tijd is killing! Dus nu weer in een cocon en vol met stress.... Wel weer volop zwangerschapssymptomen, net als bij m'n zoontje.. Had ik met de miskraam in augustus niet!



Soms zou ik best mijn vent willen zijn haha... Al die vrouwenkwesties

En wat betreft die pillen: wat een hel.

Ik zat voorbereid op het ergste thuis. Met een overdosis aan naproxen in m'n lijf.... Ik wachten... Na 24 uur niets! Geen druppel! En dat was zaterdagochtend. Dus ik bellen naar het noodnummer omdat de polie dicht is in het weekend. De gyn had immers gezegd dat ik een 2e dosis na 24 uur moest als het niet werkte. De dienstdoende van het weekend zei doodleuk dat ik maar moest wachten tot maandag 09.00 als de polie weer open was, omdat ze geen tijd hadden voor dit soort zaken.

Boos was ik!! Ik wilde er zo graag vanaf zijn!! Enfin, maandag weer langs en dinsdag opnieuw de pillen, die ook niet meteen werkten. De boel kwam pas eind van die week los. Dus dan zit je dus een hele week op ieder pijntje te letten en denk je: komt het al??? De deur uit durfde ik ook niet...

@zonnebloem vervelende situatie zeg die jij hebt meegemaakt. Opzichte is het geen probleem om na een miskraam gelijk weer aan de slag te gaan (volgens mijn vk) wel moet je psychisch gaan kijken wat je aan kan. Hoelang is het voor jou geleden? Mocht je het verteld hebben, ik kon het zo snel niet terug vinden.



@marjolein, vervelend die lange cyclussen.... opzich is 31 wel netjes natuurlijk.

Ik hoop voor je dat deze maand raak is.

En het gevoel van anders was ik zoveel maand en week heb ik nu of heel erg bij de laatste miskraam.



Wij hebben besloten om nog 1 maand aan te zien en er niet echt mee bezig te zijn. En om daarna er weer voor te gaan. Wel ga ik na deze menstruatie weer beginnen met foliumzuur. Slikken jullie dit ook?

Hallo dames, jeetje wat een heftige ervaringen hebben jullie!



Hier afgelopen weekend een miskraam gehad met 9+6, eerste kindje. Vrijdag op controle voor onze vakantie omdat de VK er niet heel gerust op was. Had al 2 weken bruin verlies, eerste echo kloppend hartje gezien, tweede echo in het zh ook nog een kloppend hartje. Precies een week later (afgelopen vrijdag) geen hartactiviteit meer. Sloeg in als een bom! Paniek omdat we de dag erna op vakantie gingen, geen idee wat ons te wachten stond. Zondag uiteindelijk het vruchtje verloren en dat vond ik heel heftig, het was een compleet mensje met de placenta eraan. Dat vond ik erg schrikken, vervelend, confronterend en heftig. Nu nog af en toe een beetje kramp maar ik heb geen heftig bloedverlies gehad zoals jullie dat omschrijven. Ik ben wel alles in een keer verloren omdat het vruchtje nog niet zo lang gestopt was met groeien, ongeveer tussen de 7 en 5 dagen voor de echo zoiets.



We zijn er nu redelijk van bekomen en willen graag weer aan de slag. Dinsdag een controle in het ziekenhuis en als we dan de 'go' krijgen gaan we er weer voor. Ook hier de angst voor wederom een miskraam. Op de laatste echo kon de VK zien dat er weinig ruimte was voor het vruchtje, ook is mijn baarmoeder gekanteld. Ze zeggen dat het niets is maar toch baart het me zorgen, iets wat ik dinsdag goed ga aankaarten in het zh. Hopelijk snel weer zwanger, ik had ook weinig symptomen gedurende de zwangerschap. Ik had alleen pijnlijke borsten en iets meer moe maar was niet misselijk of iets anders.



Zo jammer dat het niet gelukt is maar hopelijk voor jullie de volgende keer wel succes!

Cupcake, wat verschrikkelijk!

Vooral het feit dat het een klein mensje al was, hier echt kippenvel! Wat oneerlijk dat zoiets bestaat, wat cru!!

Je klinkt heel nuchter, maar wat een pijn zal het letterlijk en figuurlijk doen.



Ik hoop oprecht voor je dat de tijd doorgespoeld kan worden totdat je een gezonde zwangerschap en kindje hebt. Voor iedereen hier trouwens. Ik voel en leef zó met jullie mee....

Ik moet zeggen het moment waarom ik te horen kreeg dat het hartje niet klopte (was alleen) was wel verdrietig maar ik brak pas echt toen ik in de armen van mijn partner viel. Zo gebroken op dat moment, zo een verdriet. Hij had het er ook heel zwaar mee en dat was voor mij heel moeilijk. Beiden verdriet maar je wilt er wel voor elkaar zijn, best moeilijk. Gelukkig gaat het nu beter. Het kindje zien vond ik idd heel verdrietig en vervelend en ja dan ook nog door de wc spoelen voelde heel oneerbiedig maar je kunt er niet iets anders mee hier. Als we thuis komen zal het denk ik nog wel even moeilijk zijn met alle cadeautje's die we al hebben gekregen, die kijken ons dan toch wel weer aan. We hebben wel besloten idd om er weer zo snel mogelijk voor te gaan. Ondanks het zorgvuldig plannen van een kindje voor de zomer gaat dat nu helaas niet meer lukken, dat vind ik wel balen mja een kindje is het allerbelangrijkste voor nu.



Voor jullie ook vruchtbare periodes en een gezond kindje