Van 2 mannen houden?! :-O

23-05-2017 23:39 26 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Mijn probleem is eigenlijk een luxe probleem, dat besef ik. Maar toch weet ik me geen raad meer.
Het is een lang verhaal maar ik probeer het zo kort mogelijk te houden.
Ik heb al 6 jaar een relatie met S. Het is een relatie die heel passioneel begonnen is. Dolverliefd, halve waanzin, jullie kennen het misschien (hopelijk ;-) ) wel. En natuurlijk nemen die vlinders na verloop van tijd af. Gelukkig maakten ze plaats voor echte liefde en gelukkig ook nog voor momentjes waarop de passie weer oplaaide.
Anderhalf jaar vóór ik S ontmoette, kwam mijn relatie met T ten einde. Ook dat was een relatie die passioneel begonnen was. Ik denk dat het de eerste keer was dat ik gek was op iemand. Daarom ook dat ik het onverwacht maar ook heel erg wonderlijk vond dat ik nog geen 2 jaar later weer zo verliefd kon worden. Maar natuurlijk was ik dolblij, ik had nl. niet meer verwacht dat het nog kon!

De relatie met T kwam echter niet ten einde omdat de liefde op was of omdat er ruzie was. De relatie met T was een lange afstandsrelatie.Toch zagen we elkaar, zeker in vergelijking met andere stellen in zo'n situatie, veel. Toen 't moment echter kwam dat één van ons de beslissing moest nemen om te verhuizen, haakte ik af. Het zou nl. meer dan logisch zijn geweest dat ik verhuisde. Ik heb een baan die ik, met een beetje geluk, overal kan uitoefenen. T daarentegen heeft zijn eigen bedrijf met tamelijk wat personeel. Ik kon het echter niet over mijn hart krijgen om mijn zoon uit z'n omgeving te rukken, weg van zijn familie etc. . Hoeveel ik ook van T hield en hoe goed het ook ging als we samen waren, mijn kind komt altijd op de eerste plaats.

Het was moeilijk om over de breuk heen te geraken omdat dat dus de enige reden was. T en ik hadden in die tijd sporadisch contact via sociale media maar ik meed al te diepgaande gesprekken.
Pas toen ik weer verliefd werd op S en gelukkig was, was ik weer klaar om contact te hebben met T. We ontmoetten elkaar zelfs nog eens. Maar toen hij me tijdens die ontmoeting vertelde dat hij al een aantal nieuwe vriendinnen had gehad maar nog niets ernstigs omdat hij zichzelf erp betrapte dat hij die vrouwen nog steeds vergeleek met mij, wist ik dat ik weer (even) afstand moest nemen.
Ik was geflatteerd door zijn uitspraak, dat geef ik toe. Want als ik even 'shallow' mag zijn: T heeft het allemaal. De looks, de brains, het succes, de humor, de charmes... . Maar verder deed z'n uitspraak me niet zoveel. Ik ging verder met m'n gelukkig leven met m'n nieuwe liefde.

Pas toen T ook een nieuwe vriendin had en het menens bleek, begonnen we terug stilaan meer contact met elkaar maken. Dat ging goed. Niet in het minst omdat we ook vriendschappelijk heel goed met elkaar opschieten.

En toch viel ik compleet uit de lucht toen tijdens onze volgende ontmoeting, de vonken er weer vanaf spatten. Het was er gewoon! We zagen elkaar terug en de chemie tussen ons was onmiskenbaar. Ik was 38 en stond op mijn benen te trillen als een puber! Ik wist niet waar 't vandaan kwam! S zou zelfs normaal mee gegaan zijn naar die ontmoeting maar kon op het laatste nippertje niet mee omdat één van z'n kinderen ziek was. Ik voelde me rot! Daar stond ik! Met een goede relatie en een lieve vriend die me de toestemming gaf om mijn ex te ontmoeten. En terwijl die vriend thuis op z'n zieke dochter lette, was ik bezig met halsoverkop terug voor m'n ex te vallen! Ook T voelde het en ook hem bracht het in de war.

Er is nooit iets gebeurd, maar zo gaat het nu al 2 jaar lang. Als we contact hebben, komt na verloop van tijd die vonk terug. Dus heb ik al meermaals alle contact verbroken maar dan mis ik hem zo erg! Zoals ik al zei; hij is niet alleen mij ex maar ook een heel goede vriend.
Ook S is niet alleen mijn minnaar maar ook m'n beste vriend. Het is dus niet dat ik dat aspect mis in mijn relatie.

Ik kan niet anders dan concluderen dat de chemie tussen T en mij nooit helemaal is weg geweest. Hoewel ik daar totaal geen last van had toen ik in mijn dolverliefde periode met S zat.

T heb ik nu al bijna 2 jaar niet meer gezien en 'k heb amper contact met hem gehad. Het meeste hoor ik van gemeenschappelijke vrienden. Een paar weken geleden ging het echter niet zo goed met me. Mijn relatie met S lijdt een beetje onder de sleur en vooral onder onze beider drukke agenda's (hoe we ook proberen, we hebben het allebei erg druk en in combinatie met kinderen blijft er gewoon weinig tijd over voor ons). Tegelijkertijd liep het helemaal niet lekker op m'n werk en kreeg ik slecht nieuws over een goede vriendin te horen. En na dagen van twijfelen deed ik het, ik belde T. Ik wou hem horen, ik wou met hem praten. Dat gesprek heb ik uiteindelijk huilend beëindigd, zeggende dat ik bang was dat ik op één of andere manier nog veel te veel voor hem voelde.

Nochtans heb ik ooit een fikse ruzie gehad met S nadat hij me er had op betrapt dat ik 2 nachten lang met T had gechat. Hoewel die gesprekken onschuldig waren, kon S hier toch niet om lachen en was hij zo boos dat hij zei dat ik maar terug naar T moest gaan als ik voor hem wel tijd had.
Ik heb de ogen uit m'n hoofd gehuild toen! Het idee alleen al dat ik S zou kunnen verliezen omwille van T, was vreselijk.

Toen ik dit ten einde raad tegen een gemeenschappelijke vriendin van T en mij vertelde, sprak zij de legendarische woorden: "Iedereen die jullie kent weet dat jullie nog van elkaar houden. Jullie houden allebei ook van jullie partners, maar jullie 2 zullen altijd unfinished business zijn."

Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt? Wat moet ik nou? Alles achterlaten en voor hem kiezen is geen optie. Je zou misschien kunnen zeggen dat dat wel duidelijk maakt dat ik van S hou, maar jammer genoeg is het zo eenvoudig niet. Sorry voor het feit dat mijn verhaal alsnog zo lang geworden is en alvast bedankt aan diegenen die het helemaal hebben willen lezen... .
Alle reacties Link kopieren
Lastig lezen zo, kan je geen alinea's er tussen doen? :)
Leuk voor de kinderen, die liefdesgedoetjes van de volwassenen in hun leven.
Je hebt er 2, fijn toch? Ik ook, mn man en mn zoon. Kan prima hoor liefde delen.
Ik zou zeggen, geniet ervan. Niet zo moeilijk doen.
Stoppen met S en vol gaan voor T. S is het niet want bij problemen haal je contact met T aan. Diep ademhalen en spring erin. Nee heb je, ja kun je krijgen. S is het duidelijk ook niet helemaal.
mommy2014 schreef:
24-05-2017 00:03
Lastig lezen zo, kan je geen alinea's er tussen doen? :)
TO van meerdere mannen tegelijk houden is geen probleem als je een zoon, of meerdere zoons hebt. En een vriend of echtgenoot erbij: niks mis mee.
Dan nog evt. een vader, opa's, broers, neven of gewoon goede vrienden waar je geen enkele seksuele aantrekkingskracht bij voelt: prima, gewoon van ze blijven houden. Als het 2 minnaars zijn zou ik er 1 schrappen, liefst degene waar je nét iets minder van houdt. Mannen die al een geliefde hebben: overslaan tenzij het een swinger is en zijn vriendin/vrouw volledig op de hoogte. Ook dan oppassen met 'houden van' want de swinger is niet van plan zijn lief te verlaten voor een ander over het algemeen.

Kwam er ook niet doorheen (sorry TO maar ik denk dat mijn antwoord altijd goed is, iig geen problemen oplevert en je hebt er vast een probleem mee waarom anders een topic openen hier) maar wat het probleem ook was: het lukt mij ook niet om alinea's te maken. Ook al doe ik 3 tabjes in de hoop dat er 1 blanco regel overblijft: zodra je op 'plaatsen' drukt veranderd alles in 1 blok txt.
Ook als ik het daarna nog probeer te corrigeren lukt dat niet en zo te zien hebben meer mensen er last van. Ik typ op een laptop, geen idee of dat ermee te maken heeft maar ik geef de update de schuld.
Alle reacties Link kopieren
Heb je gehoord van polyamorie? Misschien daar eens wat meer over lezen. Maar ik denk niet sat S dat kan hebben als hij chatten al moeilijk vind. Dat kan, iedereen is daar anders in.

Dus als je moet kiezen, wat wil je dan liever, de unfinished business met T en dus weer een lange afstandsrelatie, of een relatie met S?
Alle reacties Link kopieren
Als je zegt dat het nooit meer wat met T kan worden, ga dan vol voor je relatie met S.
De tijd die je dan met hem zou spenderen met chatten oid kun je ook gebruiken om intiem te zijn met S, al is het maar een kus of even kletsen.
Na 6 jaar is het ook gewoon anders dan in het begin. Helemaal niet gek dat je even moet zoeken naar manieren om die vlam weer op te wekken.

Van je eerste liefde blijf je altijd houden hè, zeggen ze. Zolang hè er niks mee doet is dat ook oké denk ik.
Eens met bovenstaand qua eerste liefde.
Ik ben al 10 jaar niet meer samen met mijn eerste liefde maar speciaal zal hij altijd blijven. Ik vind het fijn om op fb te zien dat hij gelukkig is en andersom ook. Verder hou ik me niet met hem bezig. Wellicht hebben we 1x per jaar telefonisch contact en thats it.
Door het contact met jouw ex zo intensief te houden en te romantiseren houd je het in stand. Je voed het als het ware.
Alle reacties Link kopieren
augustusbloem schreef:
24-05-2017 02:34
Heb je gehoord van polyamorie? Misschien daar eens wat meer over lezen. Maar ik denk niet sat S dat kan hebben als hij chatten al moeilijk vind. Dat kan, iedereen is daar anders in.

Dus als je moet kiezen, wat wil je dan liever, de unfinished business met T en dus weer een lange afstandsrelatie, of een relatie met S?
Dat was ook mijn eerste gedachte. TI het klinkt alsof je poly bent, maar dat verklaart enkel je gevoelens, niet wat je er mee moet. Want als je daar wat mee zou willen moet S daar achter staan.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het nogal een naaistreek tegenover je huidige vriend. Ik begrijp heel goed dat hij boos wordt als je wel tijd voor T vrijmaakt maar S laat stikken. Ik zou precies hetzelfde hebben gezegd als je vriend heeft gezegd. Verder vind ik dat je het uit moet maken met S. Ik zit ook 5 jaar in relatie, maar heb geen teijfels en er is nog steeds passie. Wellicht ben je niet geschikt voor lange relaties.
Je zoekt het zelf. Waarom altijd contact met je ex houden terwijl je in een relatie zit?
Ik vind dit niet okee. Als jij niet normaal om kan gaan met je ex, zonder gepassioneerde gevoelens (warme gevoelens zijn prima en logisch natuurlijk maar dit gaat veel verder), dan moet je het niet opzoeken en je gewoon op S richten. Het is niet eerlijk tegenover hem. En polyamoureus... dat is makkelijk gezegd, maar dan moet jij op jou beurt ook open staan om S van meer walletjes te laten snoepen, dat is voor velen toch teveel gevraagd.

Kijk, het kan een onwijs spannende love story zijn, dat je weer samen komt met je ex omdat jullie true love zijn en alles en dat zou mooi zijn. Maar zet S dan aan de kant, in plaats van het vuurtje steeds op te blijven stoken ten koste van hem.
kippetje29 schreef:
24-05-2017 00:26
Stoppen met S en vol gaan voor T. S is het niet want bij problemen haal je contact met T aan. Diep ademhalen en spring erin. Nee heb je, ja kun je krijgen. S is het duidelijk ook niet helemaal.
Nouja, dat weet ik niet. Je zou het ook zo kunnen zien dat ze vlucht naar iets wat (wellicht droom-/sprookjesachtig) verder weg is. Iets nieuws, iets zonder de sleur van het dagelijkse leven.

Dat argument dat 'iedereen zegt dat wij unfinished business zijn'...dat soort dingen zijn altijd makkelijk in je voordeel te draaien als het je uitkomt. Als je het oprecht goed hebt met S, waarom zou die 'unfinished business' zo belangrijk moeten zijn? Jullie zijn toen uit elkaar gegaan, jij hebt nu oprecht een fijne vriend met wie je verder wil (?) tsja, dat andere is het niet geworden, ondanks dat je hem wel heel lief en heel leuk vindt, maar je hebt een andere keuze gemaakt. Liefde en houden van is niet altijd een romantisch sprookje dat je overkomt, soms (vaak) maak je ook bewuste keuzes, heb JIJ invloed op wat je doet en ben je niet afhankelijk van het universum dat bepaalt wie bij elkaar 'hoort'.

Als je echt oprecht en met alle eerlijkheid kan zeggen dat je van beide mannen houdt, dat je met beide mannen een toekomst ziet, dan is er geen juiste keuze of antwoord hierin en er is niemand die voor jou die keuze kan maken. Soms zijn dingen zoals ze zijn, soms kies je een andere weg en loop je iets mis, maar krijg je iets anders. Soms is het ook prima om ergens een punt achter te zetten. Alleen jij kan weten wat je verstand en je gevoel echt zeggen. Maar ik denk dat je wel een keuze moet maken, anders blijf je in die halve droom hangen en moddert het allemaal maar aan. Je relatie met S heeft dan ook geen eerlijke kans meer.

Je begeeft je wel erg op glad ijs door dit te overwegen in een periode waarin je huidige relatie onder de sleur lijdt van het dagelijkse leven. Een man op afstand, een onbereikbare man, een man die niet mag, iets 'nieuws' iets wat niet 'dagelijkse sleur' heeft wint het altijd een langdurige relatie als je er niet bij blijft met je hoofd. Die spanning is altijd sterker dan het dagelijkse en langdurige wat je hebt opgebouwd. Maar goed, ik denk dat er in deze geen 'juiste' keuze is. Jij neemt de keuze en jij draagt daar de verantwoordelijkheid voor.
anoniem_342341 wijzigde dit bericht op 24-05-2017 17:41
Reden: verkeerd lidwoord
4.01% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
tigri schreef:
24-05-2017 08:38
En polyamoureus... dat is makkelijk gezegd, maar dan moet jij op jou beurt ook open staan om S van meer walletjes te laten snoepen, dat is voor velen toch teveel gevraagd.
Wie zegt dat TO daar niet voor open staat?
En zelfs als dat niet zo zou zijn, bij poly is het geen noodzaak dat beide partners er anderen op na houden, mits beiden daar achter staan uiteraard. Ik ken zelf meerdere goedwerkende monopoly relaties bijvoorbeeld.

Bij poly of openrelaties is er niet iets dat hoort, dat bepalen beide partnets zelf. Net als bij een monorelatie dus.

Daarbij is het gene dat TO poly maakt het feit dat ze tegelijkertijd van twee mannen kan houden. Dat betekent nog niet dat ze daar mee iets moet doen.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
Het is geen luxeprobleem wat je hebt.
Je hebt een probleem, zelf veroorzaakt.
Je zoekt bewust de spanning op. Ook nog eens niet eerlijk tegenover je vriend.

Je hebt de spanning met die ex nodig om de sleur met je huidige vriend te vergeten.
Volgens mij zit je relatie niet helemaal goed en zie je je ex als afleiding. Je zal moeten stoppen met 1 van de twee.
Alle reacties Link kopieren
Dat gesprek van unfinished business...
Sorry hoor, dat vind ik echt blabla, oftewel onzin.
Als ik terugkijk naar mijn vroegere relaties kan daar ook wel unfinished business bij zitten, maar het verschil is, ik kijk niet terug.
Er zijn hier ook weer kinderen bij betrokken als ik het goed lees, en misschien is het dan wel fijn als TO gewoon verantwoordelijk handelt. Als je niet meer van je huidige vriend houdt is het een ander verhaal, dan knopen doorhakken.
Als sleur het probleem is, werk daar dan aan.
Je zal altijd mensen tegenkomen die spannend en aantrekkelijk zijn, dat kunnen nieuwe mensen zijn of mensen uit je verleden.
Eten van twee walletjes komt zelden goed, en zo ver is het nog niet, maar als je je eerste liefde blijft bellen en chatten dan komt het vanzelf zover.
Als je mijn vriendin was geweest dan was het gesprek anders verlopen, dan had ik je gevraagd waarom je het opzoekt en of het het allemaal waard is om op het spel te zetten. Kijk om je heen en bepaal hoe blij en tevreden je bent met wat je nu hebt en wat je daarvoor wil doen
Succes
Het is maar een man he? geen eenhoorn of godheid of iets dergelijks....we zijn uiteindelijk allemaal hetzelfde, iedereen heeft wel wat.
Niemand is zo geweldig om je leven (en dat van anderen) voor overhoop te gooien, dit zit allemaal in jezelf TO.
Je bent het verleden aan het idealiseren, omdat je nieuwsgierig bent naar hoe het had kunnen zijn,
Ik durf zelfs te gokken, dat als je met T een leven had opgebouwd, je S helemaal zou idealiseren, (als hij in je leven was geweest) dan waren de rollen gewoon omgedraaid.
Ga eens oprecht bij jezelf te rade wat je nou echt zoekt, of mist, en wie jij bent..
Niet die mannen gaan vergelijken, dat heeft helemaal geen zin, daar draait het niet om,
En als er sowieso geen toekomst met T is, laat hem dan met rust, en verbreek het contact, soms is het gewoon tijd om schepen achter je te verbranden, en te accepteren, dat niet alles mogelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Sorry voor de alinea's, vreemd, want bij mij staan ze er (typ op laptop).

Deze zin staat nu bv 2 regels lager. ;-)

Ik ben eerlijk gezegd een beetje geschrokken van sommige reacties maar tegelijkertijd begrijp ik ze en zijn ze ook wel een confrontatie met de feiten.

Ik heb inderdaad ook al bedacht dat ik het allemaal maar romantiseer. ik ben ook nooit het type geweest dat gekke dingen of wat dan ook deed voor eender welke man. Doorgaans ben ik erg nuchter, echt waar!
Vandaar dat dit me allemaal zo verwart.

Dus romantiseren...goh...ergens misschien wel, maar ik denk ook dat het te maken heeft met de reden waarom we uit elkaar gingen. Geen kwestie van einde verliefdheid of liefde maar een kwestie van omstandigheden. Het is allemaal mooi en romantisch om te zeggen dat liefde alles overwint maar zo eenvoudig is de praktijk vaak niet... . Dus ja, dan blijf je toch altijd ergens zitten met die vraag: wat als? Zeker als je dit allemaal voelt... . :-(

En of ik het bewust opzoek? Egenlijk niet. Behalve dan die ene keer dat ik T zelf gebeld heb.
Zoals ik al zei is T ook een heel goede vriend en mis ik die vriendschap als hij er niet is.
En als we dan terug contact hebben zijn we blij omdat die vriendschap dus inderdaad zo leuk is.
Maar na een poos komen die gevoelens weer opzetten. :-(

Ik heb het contact dus al verbroken. En ja, toen vervaagden die gevoelens. Maar achteraf gezien zijn ze nooit helemaal weg geweest. er is zelfs geen rechtsreeks contact nodig om ze weer boven te laten komen. :-(
En dan spreken we over een termijn van bijna 2 jaar! Hoe lang moet je zoiets geven?!

Geloof me, ik herken mezelf niet en haat mezelf om dit gedoe!
Ik heb voortdurend het gevoel: dit ben ik niet! Wat is dit?!
En ja, dat klinkt belachelijk romantisch, zeker voor een doorgaans nuchter iemand als ik!

Of ik poly ben? Tuurlijk heb ik daar al aan gedacht. Maar ik heb voorbeelden in mijn omgeving gezien hiervan en gesprekken gehad met die mensen en nee, ik kon me er niet in vinden.
Hoewel ik ergens wel geloof dat je van 2 mensen kan houden.
Als je evenveel van je kinderen houdt, als al je vriendinnen je even dierbaar kunnen zijn, waarom zou je dan niet van 2 mannen kunnen houden? Alleen zie ik zoiets in de praktijk echt niet goed komen en is er iets in me dat zich verzet tegen dat idee.

Dus ja, er zit maar 1 ding op: alle contact verbreken.
Nogmaals. :-(
Maar wat moet ik zeggen?

De eerste keer dat ik het contact volledig verbrak met T vond zelfs S dat vreemd. Hij heeft nl nog wel sporadisch contact met enkele exen, we zijn zelfs naar het huwelijk van 1 van hen geweest. Dus toen ik het contact met T verbrak, van de ene op de andere dag, vroeg S me rechtuit of ik dit deed uit angst om mogelijk terug voor hem te vallen. Ik heb dit ontkent, heb gezegd dat een ex gewoon niet meer belangrijk was nu ik gelukkig ben. Maar toen we, mede door die gemeenschappelijke vrienden, terug contact kregen vond S dat duidelijk 'normaler' dan de tijd waarin ik alle banden verbroken had.
Dus S gaat zich vragen stellen, dat weet ik wel zeker. En hij zal het merken. Want contact verbreken is defrienden op Facebook, ontvolgen op twitter, van Skype verwijderen, nr verwijderen, enz. .

En wat zeg ik dan? Eerlijk zijn gaat hem teveel pijn doen. Liegen dan maar? :-( Ik hoor het jullie al denken: dat doe je nu ook! Maar toch... . :-(

En wat zeg ik tegen T? Hij is uiteindelijk ook maar een mens. Toen ik het tijdens dat telefoongesprek begon te huilen en zei dat ik nog te veel voor hem voelde, heeft hij dat achteraf gezien niet al te ernstig genomen. Hij schreef het toe aan de moeilijke periode waarin ik toen zat.

Dus zeg ik hem eerlijk waarom?
Nu ik weer rustiger ben en rationeler valt me dat zwaar. Dan heb ik daar allerlei gedachten over. Gaande van: wat een macht geeft hem dat (mijn nuchtere kant!)?! tot Wat betekent het voor hem om zo'n onthulling te horen te krijgen? Ik weet dat hij het ook voelt, dus breng ik hem dan ook niet nog meer in de war en daarmee ook zijn relatie in gevaar?

Iemand die nog een beetje raad voor me heeft? :-)
Bedankt trouwens. Het heeft me sowieso al goed gedaan om het is te vertellen. Want niemand weet hiervan. Behalve dan die gemeenschappelijke vrienden die ook niet weten hoe serieus het echt is.
Oh je wou nog meer dramatiek? Gesprekken met T over dat je nog veel voor hem voelt, maar dat het niet zo heeft mogen zijn :'(
Alsjeblieft zeg. Wat is daar precies het nut van?

Zijn hier nou ook nog kinderen bij betrokken?
Alle reacties Link kopieren
SallySpectra schreef:
24-05-2017 12:57
Oh je wou nog meer dramatiek? Gesprekken met T over dat je nog veel voor hem voelt, maar dat het niet zo heeft mogen zijn :'(
Alsjeblieft zeg. Wat is daar precies het nut van?

Zijn hier nou ook nog kinderen bij betrokken?
Nee, kinderen hebben hier natuurlijk niets mee te maken. Mijn zoon was trouwens de reden waarom ik destijds mijn relatie verbrak. Ikzelf heb ooit in het buitenland gewoond dus ik zou het waarschijnlijk nog een keer kunnen. Maar ik wou mijn kind niet uit zijn omgeving halen omdat mijn kind altijd op de eerste plaats komt dus zeker vóór een man. En dat zal nooit veranderen!
En natuurlijk is het je recht dit dramatiek te noemen.
Maar hoewel ik het inderdaad allemaal heel onlogisch vind voor een doorgaans nuchter iemand, noem ik het toch eerder 'eerlijk je gevoelens onder de loep nemen'.
Ik zou kunnen doen alsof er niets aan de hand is maar ik heb al veel meegemaakt in mijn leven (nog een reden waarom zoveel gedoe om dit me verwart!) en de ervaring heeft me geleerd dat gevoel negeren zich altijd wreekt.
Of ik zou er gewoon in kunnen meegaan en eraan toegeven. Zo ontstaan affaires en we weten allemaal hoe vaak die voorkomen, niet?
Dus nee, ik ben geen heilige maar ik probeer gewoon uit te zoeken waar dit allemaal vandaan komt.
Ben ik (onbewust) toch niet zo tevreden met mijn relatie als ik denk? Heb ik een midlife crisis?! Of is het toch liefde en hou ik oprecht van deze 2 mensen?
Het spijt me als het je irriteert.
Het punt is denk ik dat jij aan het zoeken bent naar de 'juiste' oplossing. Maar soms is die er niet en kan je niet van tevoren zeggen hoe iets zal gaan lopen. Niemand kan je garanties geven of je de 'juiste' beslissing neemt. Dus je zult een keer een beslissing moeten nemen op basis van wat je nu weet/voelt en de verantwoordelijkheid moeten dragen voor die beslissing. Wij kunnen ook niet in de toekomst kijken. Als jij oprecht gelooft dat je aan S een goede man hebt en een fijne relatie en dat je aan T ook een goede man zou hebben en een fijne relatie dan moet je gewoon een keuze maken en daar achter gaan staan. Je kan het niet allebei hebben en ik denk dat je relatie eronder zal lijden als je altijd wil weten 'wat als...' wat je ook kiest.
Wat ik lees is dat S. vooral een rebound is waar je toevallig genoeg gevoelens voor kreeg om jezelf wijs te maken dat hij de liefde van je leven was. Ondertussen zoek je steeds doelbewust contact met T. en zijn jouw gevoelens voor hem nooit veranderd. Dat is sowieso een slecht teken, dat contact aanhalen. Omdat het met T mislukt is probeer je je zelf nog steeds wijs te maken dat S een betere optie is en is nu het probleem dat je van allebei houdt. Daar geloof ik niks van. Je wilt alleen T en niemand anders, maar omdat S nog in je leven is probeer je hem wel onderdeel van je probleem te maken. Nergens voor nodig, relatie verbreken en verder gaan met T of alleen.
Alle reacties Link kopieren
Draai het eens om; als S. nog steeds contact had met een ex zou jij je daar senang bij voelen?

Dacht het niet.

Of als je zoon straks een vriendin heeft, en die blijft hangen aan haar vorige vriendje; zou je dat voor je zoon willen?

Dacht het niet.

Dus grow up en ga eens vol voor je relatie met S. Of, misschien beter voor hem, stop daar juist mee. Dan kan hij verder met een vrouw die wel 100% happy met hem is. Je hebt prachtige nieuwe schoenen maar die oude doe je af en toe ook nog aan want die lopen zo vertrouwd lekker. Tijd om ze weg te gooien.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
Ik vind je helemaal niet als een nuchter persoon overkomen. En nee ik geloof niet dat het komt omdat T je ware liefde is en je hem niet kunt loslaten of iets dergelijks. Jullie zijn uit elkaar gegaan. Blijkbaar was de liefde niet sterk genoeg, want of je het nou voor je zoon deed of niet blijkbaar gingen jullie liever uit elkaar dan nog verder gaan met een lat/verre afstands relatie waarbij jullie tenminste één keer per jaar wel in elkaars armen konden liggen. Jullie kozen ervoor om dan toch maar andere prioriteiten te stellen en elkaar toch niet belangrijk genoeg te vinden. Ik vind het respectloos voor je vriend om met iemand om te blijven gaan waar je gevoelens voor hebt. Ik heb ook ech het gevoel dat deze situatie niet iets is wat je overkomt, maar dat je het zelf heel erg opzoekt. Ookal heb je hem maar één keer zelf gebeld. En als je niet eerlijk wil zijn tegen je vriend verzin je een lul excuus dat T je negeerde op het moment dat je hem nodig had, of niet reageerde op je uitnodiging of weet ik het. Tientallen vriendschappen die zo ten einde komen als je het viva forum mag geloven :p

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven