Open relaties

@xitsme;



Ik voel me nu weer helemaal prima! De nare gevoelens waren tijdelijk en dat dacht ik ook al wel. Vond het nu zelfs wel erg spannend, speelde zelfs een rolletje tijdens de dirty talk...



Zelf heb ik geen date in de planning. Vind ook niet dat het per se "gelijk oversteken" hoeft te zijn. Wat komt dat komt en nu krampachtig op zoek gaan omdat hij ook een date had lijkt me niet de juiste insteek. Wel zien we binnenkort ons stel weer maar dat is dus samen.



Jij heel veel plezier met je date! Hebben jullie al veel dates gehad?

Goed te horen dat het weer goed met je gaat! Ze zijn ook tijdelijk maar wel naar, ach soms moet je gewoon even op je tanden bijten hahaha...



Nee hoeft natuurlijk ook niet zo te zijn, hoewel ik het vaak wel een prettig idee vind dat als ik een date heb, mijn hunk ook eerdaags een date heeft, maar dat heeft denk ik meer met mezelf te maken dan met de situatie...



Nee was pas voor het eerst..dus nu komt mijn tweede date..spannend!!!!



Mijn eerste date was leuk voor een keer maar er zit niet meer in dan dat..



Fijne dag allemaal!

@Xitsme; het was gewoon even een heftig gevoel, maar ik weet dat dat ook kwam vanwege het feit dat we erna niet samen waren en ik erg slecht geslapen had (reden was overigens herrie buiten) en daardoor sneller emotioneel ben. Dus dat is ook een mooie les om dat toch voor zover mogelijk anders te doen.



Spannend hoor je date! Sta je in principe open voor een regelmatig contact of liever iets eenmaligs?

Hallo,



Ja zo ga je merken wat voor jou oke is en wat niet. Alleen maar goed toch?



Mijn date gaat helaas niet door, achteraf stuurde hij fotos waarvan ik zo afknapper kreeg, nee sorry dan liever niet wahhahaha.. vond het wel lastig om te zeggen maar ja het is nou eenmaal zo.



Ik ga liever voor regelmatig maar mocht het een keer voor komen dat het een keer leuk was en niet meer dan dat , tja kom ik ook wel overheen ...



Hoe is het met de rest?

Hoi!



Mag ik jullie als open relatie leek wat vragen stellen om inzicht te krijgen in het handelen van mijn (ex) partner. En als doel wellicht ook zelf wel flexibeler hiermee om te gaan. Dat ik dit leer begrijpen. Hij wil weer voor onze relatie gaan ( na een break van 2 maanden) en vind dat zijn 2 maanden durende fling, en in het verleden de flirts, spanningen/lust met andere vrouwen moet vergeven. Want volgens hem is dit geen bedrog.



Wij hadden een monogame relatie afgesproken zonder gedoe met andere vrouwen. Echter bleek hij al snel de spanningen via het internet, het uitgaan en via sms op te zoeken. Herhaaldelijk hebben we dit besproken, hij heeft immers altijd geroepen niet meer een open relatie te willen.Terwijl wij een bizar goed sex leven hebben gehad en ook de vrouwen waarmee hij dit 'spelletje' speelde waren altijd minder mooi dan dat ik ben. Hij voelt zich tot een ieder aangetrokken; dik, dun, knap, lelijk, ordinair, een wetenschappelijke trutje of ( voor onze relatie) zich laten pij*en door een hoer voor 30 euro.

Tijdens onze relatie verzweeg hij contact, totdat ik voldoende aanwijzingen had, bedankte hij voor de confrontatie en ik daarom in zijn spullen gekeken en mijn antwoorden gekregen. Hij heeft nog niet eerder een monogame relatie gehad, zijn vorige relatie was een open relatie, naast zijn vriendin had hij meerdere scharrels en mochten beiden sex hebben met een ieder. Maar toen hij met mij een relatie aanging was hij stellig; geen open relatie meer en de hoeveelheid one night stands vond hij leeg. Ik was voor hem de ware en met mij wil hij oud worden. We hebben immers een kindje en hij wil ook de gezinman zijn.



Ik wil hem dolgraag begrijpen maar ik ben hiervoor denk ik te onzeker, voel me afgewezen en vernederd. Gisteren vertelde hij mij en ik heb aandachtig geluisterd want ik wilde niet weer te emotioneel reageren. Dat is volgens hem ook het hele probleem, mijn emoties, mijn argwaan. Daarom is hij 2 maanden geleden vertrokken. Daarna werd hij pas gek op de vrouw waarmee hij nu 2 maanden iets heeft gehad. Zij vond dat onze relatieproblemen ( ik had haar om afstand gevraagd aangezien we een klein kindje hebben) maar dat vond ze niet relevant want beiden vinden dat dit los staat van zijn situatie met mij en zijn gezin. Hij vond steun bij haar, ze luisterd naar hem ( ze is psycholoog) en begrijpt zijn insteek volgens zeggen kon zij hem veel bieden want ik hem niet heb geboden. Begrip.



Ook dat hij nu zegt dat zij totaal geen onderdeel is van de situatie, want hij wil nu weer voor zijn relatie met mij gaan, zijn liefde voor mij is dieper, ik ben de moeder van zijn kind en voor mij breekt hij zijn 'fling/verstandhouding' met haar af. Hij vind dat ik alles los van elkaar moet zien. Ondanks dat zij beiden gek op elkaar zijn wil hij toch voor mij gaan want dat is anders. Sex en liefde zijn ook totaal verschillend zegt hij. Sex is maar sex en wanneer ik het bed zou delen met een andere man dan zou het dat niet erg vinden. Het zou pas vervelend zijn wanneer 1 van ons verliefd zou worden op een ander want dan moet je met elkaar eraan werken en het tegengaan. Dat wat dus nu gaande is, zijn gevoelens naar haar. Gekke is, het lijkt dat hij me van me verlangt om ook deze levensstijl aan te nemen ( kan ik het levensstijl noemen?) hij wil er samen uitkomen, maar dat ik losser in het leven moet staan, niet zo krampachtig en argwanend want lust is immers zonder liefde. Hij gek op mij is maar door mijn instelling rondom deze situatie de verliefdheid is afgenomen maar hij ontzettend veel van mij houdt. Tussen de regels door zegt hij ook dat wanneer ik niet akkoord ga hij naar haar zal teruggaan. Hij voelt zich tot haar aangetrokken en is gek op haar maar wil het allemaal nu voor mij laten vallen en afkappen. En volgens zeggen hebben ze nog amper contact. Hij vertelde mij twee weken terug dat hij weer langzaam voor ons wil gaan, maar precies een dag later vertrok hij op zijn eerder geplande 4 dagen tripje met haar. Nota bene van mijn collega moest ik horen dat hij daar innig verliefd rondliep met een andere vrouw, met haar. De dag na zijn uitje vroeg hij of ik bij hem langskwam en wat volgde was een pleidooi dat hij weer voor onze relatie wil gaan. Hoe kan je zoiets doen? Met haar weggaan, intiem zijn, een band opbouwen en ook nog je ex terug willen tot zelfs ten huwelijk vragen?



Ik voel me vernederd, diep gekwetst, neem dit zeer persoonlijk. Ik snap dan ook niet hoe moet ik dit zien? Valt dit uberhaupt van hem wel recht te praten of begrijpen jullie uit bovenstaande een bepaalde visie van hem? Voor mij horen sex en liefde samen. Voor hem niet. Kan je prima sex hebben met een onbekende of volledig zonder emotie. Met tranen in mijn ogen vraag ik mij telkens af waarom ik het niet waard ben, waarom hij zoveel intimiteit en een connectie aangaat met een ander en zonder blikken of blozen zijn gevoel naar mij uitschakeld.



Misschien ben ik wel kortzichtig. Hij wil verder praten met een psycholoog want hij praat zijn acties goed en legt ondertussen de schuld bij mij neer maar ook de toekomst van onze relatie. Daar wil hij bespreken hoe hij werkelijk functioneerd. Excuus dat ik jullie tipoc zo bevuil, maar ik wil het graag begrijpen wat werkelijk het gevoel achter een open relatie betekend, dat je veel van je partner houdt maar ook alles met een ander kan doen. Ik ga dit topic vanavond dan ook doorlezen. Hoe kan ik mijn 'kortzichtigheid' wat flexibeler maken en liefde en lust/sex los van elkaar zien?

ik zou het ook graag begrijpen maar vind het allemaal ook wat verwarrend,het verhaal zit vol tegenstrijdigheden.



Wat ik denk is dat je vriend in begin best een monogame relatie met je wilde, mogelijk ook omdat jij niet echt open stond voor een open relatie en hij jou de wenselijke antwoorden gaf. Maar dat hij er achter komt dat hij dat toch niet kan volhouden. Hij praat aan ene kant over sex met andere zonder diepgang en liefde maar aan andere kant loopt hij verliefd met haar rond.



Hij zou bij je weggaan als jij niet zou open staan voor een open relatie maar geeft aan dat de liefde voor jou dieper en intenser is.



Wat ik denk is dat dit geen man is die een open relatie wil maar een man die nog niet toe is aan de verbondenheid en intimiteit van een relatie.



In een open relatie heb je 1 primaire relatie, een nr 1. vaak zal een open relatie inhouden dat sex met andere meer op lust is gebaseerd. Is er wel liefde heb je meer een relatie die op polyamorie gebaseerd is (meer liefdes relaties) Ik zie in deze relatie geen basis relatie, geen duidelijke keus voor een nr 1. Ik zie een man die het zelf nog allemaal niet zo goed weet, die zeker niet monogaam is maar die zich ook niet echt bind aan jou en kiest voor jou waarbij de andere als extra worden gezien.



ik denk dat hij met jou is meegegaan in je wens een monogame relatie te willen, maar dat dit geen man is die al toe is aan een verbinding of die niet monogaam kan zijn. die nu allerlei onzin uitkraamt in wat een open relatie wel zou moeten zijn en wat jij daarvoor zou moeten kunnen maar die zelf niet in staat is uberhaubt een relatie aan te gaan.



Hij moet jouw niet gaan vertellen dat sex maar sex is, dat mag voor hem gelden maar dat mag jij anders zien.



uiteraard snappen wij hem wel en kunnen wij dat begrijpen, maar zie ik aan jou dat jij tegen wil en dank een dergelijke relatie moet aangaan om hem niet kwijt te raken.





een open relatie lukt alleen als beide dat willen en beide er de voordelen in zien, als beide kunnen los laten, beide sex ook als lust kunnen zien, beide bv ook intimiteit kunnen aangaan met andere en beide sterk voelen dat wat ze samen hebben in niets te vergelijken is met wat ze met andere delen, een verbondenheid en keus voor elkaar.



ik mis dat in jouw verhaal en ik denk dat jij moet gaan nadeken wat jij wil en daar ook voor moet gaan.



ga niet mee in een relatie vorm die niet bij jou past om hem niet te verliezen, dat gaat je net zo ongelukkig maken als dat je hem kwijt zou zijn.



lees dit topic eens door en kom er zelf achter wat je in deze relatie mist bij jouw partner om te kunnen spreken van een open relatie waarin jij je de partner voelt van je vriend waarin jij je de nr 1 voelt en waarin jij net zo in bent voor de mogelijkheden die een open relatie bied.



Dit is vasthouden tegen beter weten in, ingaan op wensen die niet jouw wensen zijn. Wat ik mis is een band, een verbinding een keus voor jou, ik mis de basis die er eerst moet zijn, want met wie is er dan een relatie en wie komt er dan bij?

He Doddie, dank voor je reactie!

Het zijn idd. niet mijn wensen van een relatie. Wat ik verlang van een partner is toch echt monogamie. Sex en liefde zijn voor mij aan elkaar verbonden. Voor hem is sex, en dat is wat jullie denk ik dan ook begrijpen, puur lust en zonder gevoelens waar je toch van kan genieten zonder dat het je gevoel voor je ware liefde verward. Sex, zoenen, intiem contact is voor mij heel speciaal en dat deel je niet zomaar met iemand. Ik ben daarin best ouderwets. Flirten kan best en afspreken met je ex, ex scharrels waaruit een vriendschap is ontstaan of je gewone vrouwelijk vrienden/collega's. Hij wil contact hebben met wie hij contact wil en daarin wil hij zich niet laten beperken. Omdat hij dit stiekem deed en ondanks dat ik mijn onzekerheid aankaartte deed hij dit ook stiekem. Hij is daarin heel flirterig en ik voel me dan afgewezen, vooral wanneer je vind dat je partner niet eerlijk en open is.



Zijn telefoon en e-mail is dan ook off limits, wat daar afspeelt gaat mij geen donder aan en dat wil hij voor zichzelf houden. Nu de aap een beetje uit de mouw komt en hij zijn werkelijke visie en identiteit blootgeeft dan kan ik dit ook beter linken aan elkaar.



Hij is bij mij weggegaan omdat ik te argwanend ben, hij wil zich niets laten verbieden, terwijl ik juist concessies ging doen om hem toch enigszins vrij te laten, maar luistert niet naar mijn emoties en verlangens. Daarin vind ik hem egocentrisch. Of zie ik dan verkeerd? En ik voelde ook zeker dat hij zich niet aan mij wilde binden. Maar dat hij wel degelijk mee is gegaan in mijn relatiebeeld maar dit niet kan en ook niet WIL waarmaken.



Vanmiddag gaf hij wederom aan dat hij mij niet kwetst maar dat dit kwetsend is voor mij en dat vind hij vervelend maar ik nu zijn eerlijkheid moet waarderen. En hij ook heel eerlijk wil zijn wat dit voor hem betekend en wat zijn verlangens zijn. Hij vind dat hij recht heeft om te genieten, true, en het moment dat hij mij verliet en zijn nieuwe 'ik mag het niet voor hem invullen wat hij met haar heeft' sloot gelijk aan. Samen verliefd naar een driedaags festival gaan terwijl hij een dag daarvoor toch zijn hoop op verzoening met mij had uitgesproken. En dat snap ik niet. Dan kan je dit voor jezelf gewoon goedpraten en van twee walletjes eten. Want ze hadden eerder al naar elkaar uitgesproken dat ze samen wilde werken aan een relatie. Na het verbreken van onze relatie had ik al sterk het vermoeden dat hij bij haar was. Echter ontkende hij dit. We hadden in die tijd nog sex en zij was hier zelfs ook boos om geworden. Daarna ging de communicatie tussen mij en ex compleet verkeerd. Ik nam een advocaat en via de mail hebben we behoorlijk veel ellende over en naar elkaar uitgesproken. Voor hem was toen de kous af, en ook voor mij, nadat ik hoorde dat hij allang bij een ander in bed lag en zelfs verliefde kaartjes stuurden ( die ik nota bene zelfs aantrof bij hem thuis) hij bleef haar ontkennen. Tot vorige week toen hij het niet meer ontkende, ook omdat ik het had geaccepteerd, dat er iets gaande was, maar dat ik het niet kon invullen voor hem. Van een liefdesrelatie was geen sprake. En daarna wilde hij mij terug.



Hij vind dat dit met haar, en dat vind ook zij, moet kunnen en dat het los staat van zijn gevoel naar mij. We zijn immers uit elkaar. Ook wanneer hij nu sex zou hebben met anderen bedreigt dit niet de liefde wat hij voor mij voelt. Hij wil hier samen uitkomen, al ben ik bang dat ik simpelweg te gekwetst ben, nu hij echt gek op haar is ( wat is het verschil tussen gek zijn op iemand en verliefdheid???) wil hij het voor mij afbreken want hij voelt meer voor mij. Ik ben dan ook benieuwd hoe hij die dagen met haar heeft doorgemaakt. Wetende dat hij na terugkomst riep dat hij haar niet wilde en met mij verder wil. Maar ik van mijn collega's moest horen hoe innig hij met haar daar rondliep. En dat is kwetsend.



Hij zegt monogaam te kunnen zijn, hij gek op me is en meer maar dat ik makkelijker in het leven moet gaan staan. Liefde en lust bij mij heeft gevonden maar ik de lust die hij had tijdens onze relatie voor andere vrouwen niet zo zwaar moet trekken en hem daarin moet vergeven. Dat hij zich niet kan binden dat denk ik ook, en het trieste voor mij is dat een kindje ook geen verandering heeft gebracht.



Probleem bij mij is dat ik het zie als afwijzing, het te emotioneel beoordeel. Terwijl hij zijn gevoel naar haar nu kan laten gaan ( zegt hij) en alles zo ontzettend rationeel ziet.

quote:kruidentuintje schreef op 29 juni 2012 @ 18:37:



Hij vind dat dit met haar, en dat vind ook zij, moet kunnen en dat het los staat van zijn gevoel naar mij. Dat vinden wij die een open relatie hebben ook, maar wij hebben hier samen voor gekozen en jij geeft aan zo'n relatie niet te willen en ook niet te kunnen hebben. We zijn immers uit elkaar. Als dat zo is is er geen relatie meer en dus ook geen monogame afspraak meer dus in die zin moet ik hem daarin gelijk geven Ook wanneer hij nu sex zou hebben met anderen bedreigt dit niet de liefde wat hij voor mij voelt. Dat geloof ik omdat dat voor mij ook zo geld in mijn relatie met mijn man en vriend. Hij wil hier samen uitkomen, al ben ik bang dat ik simpelweg te gekwetst ben, nu hij echt gek op haar is ( wat is het verschil tussen gek zijn op iemand en verliefdheid???) Geen idee maar ik kan bv ook van zowel mijn vriend als mijn man houden dus in die zin snap ik hem, het gaat erom dat jij het niet snapt en zo iets niet kan. wil hij het voor mij afbreken want hij voelt meer voor mij. Ik ben dan ook benieuwd hoe hij die dagen met haar heeft doorgemaakt. Wetende dat hij na terugkomst riep dat hij haar niet wilde en met mij verder wil. Maar ik van mijn collega's moest horen hoe innig hij met haar daar rondliep. En dat is kwetsend.



Hij zegt monogaam te kunnen zijn, Ik zou daar twijfels over hebben, was hij in de relatie met jou monogaam en speelde dit allemaal na het beeidingen na jullie relatie? hij gek op me is en meer maar dat ik makkelijker in het leven moet gaan staan.Jij moet helemaal niets, het is wat hij zou wensen maar iets dat jij niet wil maar wel moet als je met hem verder wil blijkbaar Liefde en lust bij mij heeft gevonden maar ik de lust die hij had tijdens onze relatie voor andere vrouwen niet zo zwaar moet trekken en hem daarin moet vergeven. Dat hij zich niet kan binden dat denk ik ook, en het trieste voor mij is dat een kindje ook geen verandering heeft gebracht.



Probleem bij mij is dat ik het zie als afwijzing, het te emotioneel beoordeel. Terwijl hij zijn gevoel naar haar nu kan laten gaan ( zegt hij) en alles zo ontzettend rationeel ziet.





nee hij wijst jou niet af, hij geeft aan dat hij alleen met jou ook andere in zijn sexleven wil betrekken, dat zie jij als afwijzing omdat jij een relatie alleen monogaam kan zien. Het betekend echter niet dat het voor hem dan ook afwijzing betekend als hij dat niet kan bieden.



Lieve meid, een open relatie werkt alleen als beide zich daarin kunnen vinden, laat je niets aanpraten dat jij iets anders moet zien en er makkelijker over moet denken, dat kun jij nl niet en dat wil je ook niet dus ben jij niet geschikt voor de open relatie die hij wenst. Maar ik denk ook niet dat hij geschikt is voor de monogame relatie die jij wenst. Dus wordt een relatie tussen jullie moeilijk en kan dat alleen als 1 van beide van zijn geloof af stapt. Hij heeft jouw manier al geprobeerd en dat is hem niet bevallen, hij geeft wel aan dat hij het voor jou over heeft maar uit al zijn pogingen jou op andere ideeen te brengen blijkt wel dat dit voor hem niet de ideale relatievorm is, andersom wordt jij niet gelukkig van een open relatie of er moet wel heel veel bij je gaan veranderen en dat zie ik de komende tientallen jaren niet gebeuren.



ik zie hier dus een onmogelijkheid. Ik zie 2 mensen die elkaar niet gelukkig gaan maken als ze samen verder willen gaan, die dit van elkaar moeten accepteren maar die weten dat het tegen hun eigen gevoel in zal gaan, dat dat vroeg of laat gaat boksen.



Ik weet dat loslaten lastig is, gaan jullie verder dan denk ik dat je moet realiseren dat veranderen heel lastig is zeker voor een ander. accepteren zal te veel geweld doen aan wat je zelf gelukkig maakt.



Aan jou hieruit je conclusie te trekken. Ik denk dat je vraag weinig te maken heeft met een open relatie, dit is een relatie probleem, jullie hebben geen open relatie en jij wil een dergelijke relatie niet, dus zijn je vragen hier niet echt op zijn plaats, want ik ga geen advies geven aan iemand die eigenlijk geen open relatie wil.

als hij ondanks alles toch wel weer voor monogamie zou kiezen als dat de voorwaarde is om met jou verder te gaan geeft het wel aan dat hij echt wel gek op je is blijkbaar. het is alleen de vraag of het verstandig is om hier weer aan te beginnen met hem.

Dank Doddie voor je tijd en uitleg. Ik ben te onzeker en bovendien jaloers voor een open relatie. Aan mij is het niet besteed. Loslaten en accepteren dat we beiden andere verwachtingen hebben. Hoe lastig en emotioneel het ook is.

ik begrijp dat jullie al uit elkaar waren en dat er wordt overwogen de relatie weer op te starten? Is dat op zijn verzoek of heb jij hem weer benaderd/



ik denk dat je beter de weg kunt vervolgen van loslaten. Niet dat ik jullie geen gelukkige relatie gun met elkaar maar vanuit de twijfel of jullie elkaar gelukkig gaan maken omdat jullie beide een andere verwachting hebben van een relatie.

Ja, hij heeft de relatie 2 maanden geleden verbroken. Hij is, volgens zeggen niet met een vrouw naar bed geweest, hij vooral spanning via flirten en sms/chat opgezocht en heeft een keer gezoend. Maar vooral continu afspreken met exen en andere vrouwen. Hij heeft het contact weer aangehaald. Twee dagen voor zijn vertrek met haar begon hij te twijfelen en dit sprak hij uit. Is wel met haar weggegaan bij terugkomst heeft hij mij gelijk opgebeld ( was toen amper een uur thuis) dat hij me wil zien, samen weer het eea wil ondernemen, en middels relatietherapie er uit wil komen. Ochtend daarop samen met zoon naar de speeltuin, s avonds belde hij dat hij me miste en heb ik bij hem geslapen. Ik had het langzamerhand geaccepteerd en hem dit ook duidelijk gemaakt. Na drie weken ruzie raakten we weer aan de praat tot waar we dus nu zijn.

en jouw probleem is dus vooral zijn los gaan in die 2 maanden dat het uit was tussen jullie?



Het kan zijn dat hij heeft ingezien dat dat hem ook niet gelukkig maakt, in die zin kan ik wel een beetje hem gelijk geven dat je daar nu ook niet te veel waarde aan moet hechten. Het feit dat hij al zo snel tot inkeer komt en bij je terug wil moet je toch ook wel iets zeggen.



Maar dat staat even los van of die relatie na jullie breuk wel gaat werken. Jullie gingen niet voor niets uit elkaar, richt je dus op de problemen die er toen waren en waarom jullie uit elkaar gingen en niet op de dingen die hij in die 2 maanden dat het uit was heeft gedaan, dat heeft hem blijkbaar niet gelukkig gemaakt maar het betekend ook niet dat jullie nu dus weer gezellig verder kunnen, je zult moeten praten over de problemen die er toen in jullie relatie waren.



..als hij je vraagt bij een evt opstart die tussen liggende perdiode niet al te zwaar op te nemen snap ik hem wel, in de zin dat het toen uit was en hij toen geen afspraken met je had en geen verantwoording hoeft af te leggen, dat hoeft inderdaad niets te maken te hebben met zijn gevoel voor jou, het kan ook een vlucht zijn geweest, hij staat nu niet voor niets weer bij je voor de deur.



dit was even offtopic maar om er nu een nw topic voor te gaan openen...

Nou, het is kwetsend om te horen de details van hun samenzijn en zijn gevoelens naar haar. Ik snap dat dit na onze breuk is gebeurd, ondanks dat ze daarvoor al wat contacten hadden. Hij zegt dat hij haar heeft stopgezet en met mij wil werken aan onze problemen, herstel vertrouwen en misschien een doorstart. Dat zegt ook genoeg wat hij werkelijk voor mij voelt. Misschien is het kortzichtig om gelijk te denken dat hij vreet van twee walletjes. Mijn hele probleem met hem is zijn stiekem gedoe met vrouwen en daarover liegen. Het wat niet weet wat niet deert. Dat is mijn probleem met hem.



Dank voor je feedback. Ik zal stoppen met het bevuilen van dit topic Ik moet wel eerlijk bekennen, ik hou ook van spanning en tijdens een eerdere relatie heb ik ook met lust gevoelens gezeten, maar het bleef bij fantaseren. Ik heb een aantal pagina's van dit topic doorgelezen en ik vond het heftig. Ik wil best wel voor een balans gaan in een relatie, zodat het voor ons beiden niet verstikkend is. Buiten honger krijgen en thuis eten zeg maar!

Ja maar als je aangeeft dat je het kwetsent vind details te horen en vervolgens wel eerlijkheid wil en openheid dan moet je eerst eens nagaan of je die eerlijkheid wel kunt handelen.



Als jij zo van streek bent als je de waarheid hoort dan vraag je er eigenlijk om dat je hem ook niet meer te horen krijgt als het iets is wat jou blijkbaar zo boos en van streek gaat maken. Dan krijg je alleen te horen wat je wil horen.



Jouw man/vriend wil blijkbaar best eerlijk zijn, jij kan alleen die waarheid niet aan.



Als jij met deze man verder wil en hij zegt je eerlijk dat hij lust kan voelen bij andere vrouwen, dat hij zo is en liefst een open relatie zou willen dan moet je hem ook de kans geven eerlijk te kunnen zijn over zijn gevoelens, van deze kant van hem leren houden, zo is hij zo is de man van wie je houd en met wie je verder wil, die best eerlijk wil zijn maar die jij zo te zien niet kan accepteren zoals hij is.

Vraag je eens af of jij wel (met deze man) geschikt bent voor een relatie op basis van waarheid, er zijn ook vrouwen die zeggen, denk/doe wat je wil maar laat me er niet achter komen.

voor mij persoonlijk is een open relatie de enige vorm van relatie die ik wil.



Voorop gesteld, liefde en sex staan voor mij los van elkaar.

sex hebben met iemand waar je ook liefde mee hebt is wel anders dan puur alleen sex voor de lust zeg maar.



Maar ik moet er niet aan denken dat ik, wanneer ik in een relatie zit ik alleen maar lol mag hebben met die ene man.



Er zijn genoeg mannen waar ik eigenlijk weleens lekker zou willen stoeien en rollebollen, maar ik zou met al die mannen zeker geen relatie willen verders.



Nu ben ik al weer een tijdje vrijgezel, maar zodra ik iets serieus tegenkom geef ik al vrij vlug in het begin aan dat ik een open relatie wil.

Het is hierdoor inmiddels wel 2x voorgekomen dat de man in kwestie waarmee ik dan een relatie zou willen beginnen/voortzetten en daarom mee stopte.

Dat is dan even moeilijk en jammer, maar uiteindelijk is het beter dan wanneer je na langere tijd ellende krijgt omdat je het niet eens bent met elkaar over de "vorm" van je relatie.

Elsemiek, gelijk heb je, als je van je zelf weet dat je niet geschikt bent voor een monogame relatie dan kun je dat beter maar gelijk duidelijk maken.



Het is dan jammer dat relatie's niet mogelijk blijken maar beter daar maar vroeg achter komen dan na een paar jaar investeren.

Doddie dank voor je advies!

Elsemiekje, dat vind ik heel knap dat je voor jezelf precies weet wat je wil en dit ook duidelijk kan communiceren. Niets is zo vervelend dan een relatie beginnen, zogenaamd op 1 lijn zitten en na een jaar opeens toch de relatievorm wil veranderen terwijl je weet dat je partner hier niet voor open staat.

Het onderwerp, dit topic en bijvoorbeeld ook de visie van Corine Koole heeft mij de afgelopen dagen flink aan het denken gezet hoe ik denk over een relatie, je partner en je eigen individu. Doddie ik denk idd dat ik de waarheid niet aandurf, dat ik deze kwetsend vind en ik me afgewezen voel. Ik vind mezelf best wel hypocriet. Want in mijn vorige relatie, 8 jaar monogaam, heb ik door de sleur, gebrek aan erkenning en gebrek aan spanning ook lust opgezocht.

Daarom was mijn huidige ex voor mij de perfecte man, hij is zelf heel spannend, geweldige sex en zijn zelfstandigheid stel ik zeer op prijs. En dat kon hij ook in mij erg waarderen. Hij is voor mij gegaan, terwijl hij zoveel keuze had, omdat ik geen standaard type ben volgens hem en bewust hebben we een kindje gekregen. Voor hem ben ik spannend, onvoorspelbaar, af en toe een bitch en vooral zelfstandig. Ik had mijn handen vol aan hem en voor mij was het niet nodig om nog om me heen te kijken. Daarnaast hebben we een klein kindje en was er ook weinig tijd. Ik ben mezelf een beetje kwijtgeraakt in deze relatie, argwanend, onzeker, gebrek aan juiste communicatie en je gaat flink overcompenseren door de lieve, zorgzame gezinsmanager uit te hangen. Terwijl ik hem nooit in zijn vrijheid heb willen beperken, kreeg hij het wel benauwd en hij wil zich niet geclaimd voelen. Bij hem ontdekte ik dat ik jaloers en erg onzeker ben. De bevestiging dat ik voor hem aantrekkelijk ben en zijn vrouw dat miste ik, wellicht dat dit juist mijn emoties heeft getriggerd.



Deze zin uit het boek van hoe mannen liefhebben raakt mij omdat ik het ook zo ervaar: " op een of andere manier is iemand exclusieve liefde te worden altijd mijn allergrootste wens EN mijn grootste angst gebleven" omdat ik weet dat wanneer ik een emotioneel incontinente man tref die mij volledig op de eerste plaats zet, te braaf is hij geen uitdaging meer is en het mij op den duur toch zal belemmeren en ik toch op zoek zal gaan naar spanning. Spanning vind ik ook heerlijk. Ik val niet op brave mannen. Wanneer ik de sleur en het gebrek aan spanning mis begin in te fantaseren over mannen, het spel en vooral de bevestiging. Maar dat laatste verlangde ik zo van mijn huidige ex.



Waar voor mij het punt ligt is dat ik zelf geen behoefte had bij mijn huidige ex om buitenshuis spanning en bevestiging te krijgen. Hij deed dat wel, ook in onze verliefde fase en toen ik net zwanger was. Voor hem was het spelletje van flirten en sexpraatjes no big deal alleen nam ik het te persoonlijk en kan/kon het niet los zien van zijn liefde naar mij.

quote:kruidentuintje schreef op 30 juni 2012 @ 16:29:

. Niets is zo vervelend dan een relatie beginnen, zogenaamd op 1 lijn zitten en na een jaar opeens toch de relatievorm wil veranderen terwijl je weet dat je partner hier niet voor open staat. Toch schrijf je zelf even later: Ik vind mezelf best wel hypocriet. Want in mijn vorige relatie, 8 jaar monogaam, heb ik door de sleur, gebrek aan erkenning en gebrek aan spanning ook lust opgezocht. einde quote,



Je moet dus zelf ook erkennen dat zo iets in een relatie kan veranderen, dat behoeftes kunnen veranderen en je dus de wens voor meer openheid in een relatie niet altijd van te voren kunt voorzien . Terwijl ik hem nooit in zijn vrijheid heb willen beperken, kreeg hij het wel benauwd en hij wil zich niet geclaimd voelen. Bij hem ontdekte ik dat ik jaloers en erg onzeker ben. De bevestiging dat ik voor hem aantrekkelijk ben en zijn vrouw dat miste ik, wellicht dat dit juist mijn emoties heeft getriggerd. Ik denk dat dat een heel normale wens is, juist als er ook ruimte is voor anderen, je wil ergens uit voelen dat jij nr 1 bent en iets exclusiefs voor hebt op anderen, waaruit moet anders blijken dat hij met jou een relatie heeft en niet met evt anderen?



Deze zin uit het boek van hoe mannen liefhebben raakt mij omdat ik het ook zo ervaar: " op een of andere manier is iemand exclusieve liefde te worden altijd mijn allergrootste wens EN mijn grootste angst gebleven" omdat ik weet dat wanneer ik een emotioneel incontinente man tref die mij volledig op de eerste plaats zet, te braaf is hij geen uitdaging meer is en het mij op den duur toch zal belemmeren en ik toch op zoek zal gaan naar spanning. Spanning vind ik ook heerlijk. Ik val niet op brave mannen. Wanneer ik de sleur en het gebrek aan spanning mis begin in te fantaseren over mannen, het spel en vooral de bevestiging. Maar dat laatste verlangde ik zo van mijn huidige ex.



Waar voor mij het punt ligt is dat ik zelf geen behoefte had bij mijn huidige ex om buitenshuis spanning en bevestiging te krijgen. Hij deed dat wel, ook in onze verliefde fase en toen ik net zwanger was. Voor hem was het spelletje van flirten en sexpraatjes no big deal alleen nam ik het te persoonlijk en kan/kon het niet los zien van zijn liefde naar mij.



Je hebt veel om over na te denken. Is openheid en eerlijkheid wel iets waar jij gelukkig van wordt, zou je niet gelukkiger zijn als hij bevoorbeeld er voor zorgt dat het verborgen blijft voor jou? Of is dit niet de juist man voor je omdat jullie verschillend over relaties denken?



Je wil spanning en die vind je bij je ex, jij hebt zelf geen behoefte aan andere, hij blijkbaar wel. in hoever kun jij daarin mee gaan of kun je dat echt niet? hoe kan jij je bevestigen in jullie relatie zodat jij niet meer onzeker hoeft te zijn? Is er een mogelijkheid om misschien samen iets te doen met het flirten en die bevestiging, hebben jullie bv wel eens aan swingen gedacht waarin je samen die spanning gaat zoeken met andere stellen? (parenclub, date;s met stellen, erotische dansfeesten bezoeken waar bv mogelijkheid is om te flirten of te sexen met elkaar)



Onderzoek eens de mogelijkheden en kijk wat wel en niet bij jullie past. Er is zoveel meer mogelijk in onderling overleg, zoveel meer mogelijk tussen monogamie en open relatie in.



Misschien als jij er meer bij betrokken wordt en je samen dit pad op gaat dat jij je minder buitengesloten voelt en ook minder onzeker.

overigens heb ik net het boek duivelsdriehoek (carolien roodvoets) weer gelezen waarin verklaard wordt waarom sommige mensen moeite hebben met intimiteit in een relatie en daar vaak een oplossing in zoeken in een driehoeksverhouding.



Vaak ligt de oorzaak in de opvoeding en het contact met de vader en moeder. Heel interessant om te lezen, ook al is er bij jullie geen driehoeksverhouding het kan wel verklaren waar jullie behoeftes en angsten uit voort komen en waarom jullie in relatie;s hier tegen aan lopen.

Er is voor mij zeker veel om uit te zoeken wat ik wil en wat ik wel aankan. Onzekerheid, jaloezie en afwijzing gaat bij mij al zover terug in mijn jeugd. Juist wanneer hij achter mijn rug om zijn gang ging werd dit weer getriggerd. Het verzwijgen en liegen vond ik niet leuk. Dat is mijn hele issue. Enerzijds omdat ik dan het gevoel heb dat het buiten mijn macht ligt, geen controle heb, misschien wel omdat ik stiekem controle over de situatie wil hebben. Ik wil betrokken worden, weten waarom hij zo doet, ik wil het juist begrijpen en serieus genomen worden en dat we het bespreken. Tevens ipv reageren vanuit emotie het rationeler benaderen. Toen ik erachter kwam dat hij bij een ander had geslapen ( op de bank) mij zonder bericht tot 12 uur s ochtends wegblijven ( 8,5 maand zwanger) verzweeg wat er was gebeurd en erover loog tegen mij triggerde het kwaadheid omdat ik niet serieus werd genomen. Het gaat niet om het zoenen, het gaat om het verzwijgen en er herhaaldelijk over liegen. We hebben het hierna ook besproken en dat was voor mij , dacht ik, okay. Frustrerend, wat ook ik blijf toch met het gevoel zitten; waarom belt hij niet even waar hij uithangt, waarom gaat hij met iemand mee naar huis en waarom denkt hij niet aan mij?



Er zit idd nog zoveel tussen monogamie en werkelijk een open relatie. Ik weet van mezelf dat ik op 'foute mannen' val. En ik denk dat ik voor een brave, lieve, emotioneel beschikbare man, een 'foute vrouw' ben. Want wanneer ik een te spannende man tegenkom zal ik mezelf verliezen in lust en spanning. Dat is wat mijn fantasie prikkelt. Ik heb gevaarlijke liefdes gehad, vol spanning en lust. Maar dat waren met mannen die ik niet kon veroveren en tegelijkertijd stelde ik me ook niet open en kwam niet voor mezelf op. Dat komt denk ik ook voort, zoals jij ook zegt in je laatste bericht, uit de opvoeding en een 'onveilige' hechting omdat ik geen bevestiging en begrip kreeg van mijn ouders. Vooral de strijd die ik altijd heb gevoerd met mijn vader. Hij was te dominant en ik probeerde hem altijd te veroveren. Wellicht komt het stukje controle over de situatie wel voort uit mijn relatie met mijn vader.

Van Roodvoets heb ik haar andere boek gelezen over foute mannen. En dat je daar jezelf in kan verliezen en dat is denk ik wat mij ook overkwam. Mijn ex komt zelf uit een onstabiele, problematisch gezin ( moeder had affaires) scheiding en dit heeft voor hem op jonge leeftijd geleid dat hij zijn eigen plan is gaan trekken. Ik ben best wel tolerant in een relatie, drugs, experimenteren met sex ( wel bij elkaar)



Pfoe, heftig. Ik zit af en toe even een traantje weg te pinken. Want ik besef me dondersgoed dat ik veel heb uit te zoeken waar ik wil in een relatie, de behoeftes en mijn angsten.

Na wat je me nu verteld denk ik dat het boek duivelsdriehoek je ook veel inzicht zal geven. Ik herken er veel patronen in die je me nu verteld. Mogelijk vind je daarin ook wat antwoorden. Ook al gaat het veel over overspel dit overspel is ook vanuit de schade die is ontstaan, het niet kunnen hechten en daarom de intimiteit niet kunnen vinden in een relatie, vaak opgelost door een derde erin te betrekken en zo weer los te komen.



In jullie geval zoeken jullie het in een de keuze van de partner en mogelijk in de toekomst ook wel in een derde als je hier niet aan gaat werken en ontdekt waar het door komt.

Ik ga hem lezen! Dank voor de tip.

Ik zit gewoonweg met veel vragen en emoties. Zijn scharrel, waar hij gevoelens voor heeft. Heeft hij ontmoet toen onze zoon pas 4 maanden oud was, zij heeft tot twee keer toe het initiatief genomen om met hem een wijntje te drinken. Dit heeft hij toen afgehouden. Toen onze relatie in zwaar weer verkeerde heb ik haar gevraagd om afstand en dat heeft ze genegeerd. Voor zijn vertrek was het contact ook weer begonnen. Onze break kwam omdat hij rust nodig had. Ze is nu van mening, nadat ze 2 maanden hebben gedate te hebben ( waarin hij zelfs toegaf dat het een beginnende relatie was) en ze hem 'vergaf' dat hij nog met mij ook intiem was, dat zij nog steeds geen onderdeel is van dit en ik haar niets kwalijk kan en mag nemen. Ze is verliefd en volgens haar valt haar niets te verwijten. Ik zit met het dilemma dat hij toch toch verliefd is op haar en uiteindelijk, ook na therapie, toch voor haar kiest. Hun gevoelens voor elkaar en omdat zij iets heeft wat hij in mij mist is voor mij een te grote bedreiging. Vanuit mijn emotie rond afwijzing wil ik hem liever nu laten gaan omdat ik bang ben om uiteindelijk toch deze slag te verliezen. En ik oprecht denk dat ook hij mij niet kan loslaten.

Open relatie bestaat niet ...