Relaties
alle pijlers
Erge vrienden die nu geen vrienden meer zijn
donderdag 19 juli 2012 20:33
N.a.v. het topic hilarische gierige acties vroeg ik me af of jullie ook vriendschappen hebben verbroken omdat de vrienden in kwestie het te bont hebben gemaakt?
Hier dus wel. Wij hadden een vriendstel die hun kinderen niet opvoedden. En dan bedoel ik ook echt niet. Die zaten te glimmen wanneer hun kinderen met hun chocoladevingers op ons witte behang zaten. Die het oke vonden wanneer hun kinderen onze hond pestten.
Toen wij ons 2e kind kregen hadden we smsjes gestuurd na de bevalling. Zij belden of ze mochten komen. ik lag echter nog op de verloskamer omdat het heel druk was en was nog niet eens gewassen oid. Bovendien hadden we heel duidelijk afgesproken dat eerst onze oudste zou komen. We vroegen ze dus vriendelijk om de dag erna te komen (het was al later op de avond). Half uurtje later zei een verpleegkundige dat er iemand met een kind op de gang stond te wachten. Wij dachten dat het onze oudste was en zeiden dat ze binnen konden komen (was nog steeds niet gewassen). Wie komen er binnen? Juist, zij ja!
De druppel kwam een klein jaar later. Voorheen zijn we met onze vriendengroep wel eens naar een bungalowpark geweest. Deze keer wilden we met ons 4en gaan en hadden dat ook heel duidelijk gezegd. Komen ze een weer van te voren aan: raad eens waar wij op vakantie gaan? Bleken ze dezelfde week naar hetzelfde park te gaan. Sterker nog ze hadden het huisje naast het onze geboekt! Die vakantie heb ik een week verzet en met de vriendschap was het voorbij.
Hier dus wel. Wij hadden een vriendstel die hun kinderen niet opvoedden. En dan bedoel ik ook echt niet. Die zaten te glimmen wanneer hun kinderen met hun chocoladevingers op ons witte behang zaten. Die het oke vonden wanneer hun kinderen onze hond pestten.
Toen wij ons 2e kind kregen hadden we smsjes gestuurd na de bevalling. Zij belden of ze mochten komen. ik lag echter nog op de verloskamer omdat het heel druk was en was nog niet eens gewassen oid. Bovendien hadden we heel duidelijk afgesproken dat eerst onze oudste zou komen. We vroegen ze dus vriendelijk om de dag erna te komen (het was al later op de avond). Half uurtje later zei een verpleegkundige dat er iemand met een kind op de gang stond te wachten. Wij dachten dat het onze oudste was en zeiden dat ze binnen konden komen (was nog steeds niet gewassen). Wie komen er binnen? Juist, zij ja!
De druppel kwam een klein jaar later. Voorheen zijn we met onze vriendengroep wel eens naar een bungalowpark geweest. Deze keer wilden we met ons 4en gaan en hadden dat ook heel duidelijk gezegd. Komen ze een weer van te voren aan: raad eens waar wij op vakantie gaan? Bleken ze dezelfde week naar hetzelfde park te gaan. Sterker nog ze hadden het huisje naast het onze geboekt! Die vakantie heb ik een week verzet en met de vriendschap was het voorbij.
donderdag 19 juli 2012 23:10
Ik heb met een aantal vriendinnen gebroken.
De eerste ken ik vanaf de basisschool en gingen altijd samen stappen en naar concerten met een vriendengroep. Mijn toenmalige vriend was al in een stad waar we naar een concert gingen, wij zouden elkaar om 4 uur op het station van stad X ontmoeten, borrelen en eten en dan concert.
Dus ik bel vriendin op om te vragen hoe laat ze de trein zouden pakken. Zegt ze: "we zijn al op het station, de trein komt over 5 min" ik (helemaal verbijsterd): "oh. En wanneer was je van plan om mij in te lichten?!" zegt ze: "oh ja hihi sorry..." en hangt op.
Ik kom dus om 4 uur op het station aan, op het afgesproken punt. Zegt mijn toenmalige vriend doodleuk dat ik te laat ben! Nouja?!
Zo zijn er tig voorvallen, afspreken met de vriendengroep als soort reunie, (relaties etc waren allemaal verbroken, woonden, werkten en/of studeerden in verschillende steden) maar ik werd nooit gebeld door die vriendin. Ik hoorde het altijd pas later via via.
Ik heb nog meerdere malen geprobeerd om af te spreken, maar ze kwam altijd met de smoes dat ze niet wist wanneer ze kon en ze zou me wel data doorgeven dat ze kon. Die data, daar wacht ik nog steeds op (is al 2,5 jaar geleden)....
Een andere vriendin kwam altijd te laat. Een uur was normaal, daar hield ik al rekening mee
Maar ze zou een keer bij mij en m'n huidige vriend komen eten, was het goed als ze dr hondje meenam? Ja best, geen probleem. Ze zou er om 3 uur zijn (ging er al vanuit dat dat 4 uur zou worden)
Belde ze op dat t wat later werd (goh... Verrassing!) maar om 5 uur was ze er nog niet! En 6 uur ook niet! Ik bellen, zegt ze: "ik kom er aan, ben nu nog thuis moest even een auto regelen!" ik: "nou, het is een uur rijden, laat maar zitten. We eten die kaasfondue wel zonder jou op"
Dus wij begonnen met eten klaar maken, lekkere dingen erbij gemaakt, vast wijntje open gemaakt, willen aan tafel gaan, dingdong. Staat ze voor de deur! Nou ja, kom maar binnen, je kan gelijk aanschuiven, vriend was op z'n zachtst gezegd not amused, maar oke.
"nee mijn hondje gaat niet op de bank hoor" hoppa, op de bank. Uhhhh... Hallo?! Haal die hond van mijn bank?! Niks. Begint dat mormel ook nog mijn kussens te slopen, te bijten in mijn tafelpoten, te springen tegen mijn lampen (en die heeft t niet overleefd) en zij maar zeggen: "doet ie anders nooit hoor!" en verder niet corrigeren?!
Toen ze het eten op had, haar vriendelijk verzocht om op te rotten, was het zo zat...
Er waren uiteraard meer dingen, maar dit was echt de druppel!
En nu de laatste, een vriendin probeerde zwanger te worden en dat lukte maar niet. Eindelijk na 3 jaar oefenen toch gelukt. Ik was blij voor d'r, maar vanaf dat moment.... Zwangerkwaaltje dit, zwangerkwaaltje zo. Als we afspraken kon het gesprek alleen maar over dat kind en bijbehorende kwaaltjes gaan, jakkes, val mij er niet mee lastig! En alles, echt tot in detail op Facebook...
Kind geboren, en alles werd weer uitgebreid op Facebook besproken. Keesje is weer ziek, Keesje moet naar het ziekenhuis, Keesje eet zijn eerste appel, Keesje is 3 mm gegroeid... Aaarrrggghhhh!!!! Ben op kraamvisite geweest, en daarna direct van fb gegooid.
Kwam d'r later nog tegen in de stad, "ja leuk, hoe gaat t met de kleine, en met jou? Ja goed? Oke, tot later, doeiiii!"
Vond het vooral van die eerste vriendin heel erg, en bij tijd en wijle zit het me nog wel dwars, maar ben heel blij met de vrienden die ik nu heb.
De eerste ken ik vanaf de basisschool en gingen altijd samen stappen en naar concerten met een vriendengroep. Mijn toenmalige vriend was al in een stad waar we naar een concert gingen, wij zouden elkaar om 4 uur op het station van stad X ontmoeten, borrelen en eten en dan concert.
Dus ik bel vriendin op om te vragen hoe laat ze de trein zouden pakken. Zegt ze: "we zijn al op het station, de trein komt over 5 min" ik (helemaal verbijsterd): "oh. En wanneer was je van plan om mij in te lichten?!" zegt ze: "oh ja hihi sorry..." en hangt op.
Ik kom dus om 4 uur op het station aan, op het afgesproken punt. Zegt mijn toenmalige vriend doodleuk dat ik te laat ben! Nouja?!
Zo zijn er tig voorvallen, afspreken met de vriendengroep als soort reunie, (relaties etc waren allemaal verbroken, woonden, werkten en/of studeerden in verschillende steden) maar ik werd nooit gebeld door die vriendin. Ik hoorde het altijd pas later via via.
Ik heb nog meerdere malen geprobeerd om af te spreken, maar ze kwam altijd met de smoes dat ze niet wist wanneer ze kon en ze zou me wel data doorgeven dat ze kon. Die data, daar wacht ik nog steeds op (is al 2,5 jaar geleden)....
Een andere vriendin kwam altijd te laat. Een uur was normaal, daar hield ik al rekening mee
Maar ze zou een keer bij mij en m'n huidige vriend komen eten, was het goed als ze dr hondje meenam? Ja best, geen probleem. Ze zou er om 3 uur zijn (ging er al vanuit dat dat 4 uur zou worden)
Belde ze op dat t wat later werd (goh... Verrassing!) maar om 5 uur was ze er nog niet! En 6 uur ook niet! Ik bellen, zegt ze: "ik kom er aan, ben nu nog thuis moest even een auto regelen!" ik: "nou, het is een uur rijden, laat maar zitten. We eten die kaasfondue wel zonder jou op"
Dus wij begonnen met eten klaar maken, lekkere dingen erbij gemaakt, vast wijntje open gemaakt, willen aan tafel gaan, dingdong. Staat ze voor de deur! Nou ja, kom maar binnen, je kan gelijk aanschuiven, vriend was op z'n zachtst gezegd not amused, maar oke.
"nee mijn hondje gaat niet op de bank hoor" hoppa, op de bank. Uhhhh... Hallo?! Haal die hond van mijn bank?! Niks. Begint dat mormel ook nog mijn kussens te slopen, te bijten in mijn tafelpoten, te springen tegen mijn lampen (en die heeft t niet overleefd) en zij maar zeggen: "doet ie anders nooit hoor!" en verder niet corrigeren?!
Toen ze het eten op had, haar vriendelijk verzocht om op te rotten, was het zo zat...
Er waren uiteraard meer dingen, maar dit was echt de druppel!
En nu de laatste, een vriendin probeerde zwanger te worden en dat lukte maar niet. Eindelijk na 3 jaar oefenen toch gelukt. Ik was blij voor d'r, maar vanaf dat moment.... Zwangerkwaaltje dit, zwangerkwaaltje zo. Als we afspraken kon het gesprek alleen maar over dat kind en bijbehorende kwaaltjes gaan, jakkes, val mij er niet mee lastig! En alles, echt tot in detail op Facebook...
Kind geboren, en alles werd weer uitgebreid op Facebook besproken. Keesje is weer ziek, Keesje moet naar het ziekenhuis, Keesje eet zijn eerste appel, Keesje is 3 mm gegroeid... Aaarrrggghhhh!!!! Ben op kraamvisite geweest, en daarna direct van fb gegooid.
Kwam d'r later nog tegen in de stad, "ja leuk, hoe gaat t met de kleine, en met jou? Ja goed? Oke, tot later, doeiiii!"
Vond het vooral van die eerste vriendin heel erg, en bij tijd en wijle zit het me nog wel dwars, maar ben heel blij met de vrienden die ik nu heb.
donderdag 19 juli 2012 23:51
Ik vind 'vrienden' sowieso een lastig iets hoor. Mijn vertrouwen in de mensheid, in vriendschappen is niet al te groot meer. Ik heb nu bijvoorbeeld twee vriendinnen (?) waar ik regelmatig mee op stap ga. Ik zie ze dan ook meer als stap-vriendinnen dan vriendinnen die ik 's nachts zou bellen als ik in de shit zit, en met wie ik alles zou bespreken. Vriendin A en B hebben nogal de neiging om naar elkaar toe te trekken, prima hoor maar ik voel me soms het vijfde wiel aan de wagen.
Ik ben nu wel op een punt gekomen dat mocht er weer iets voorvallen ik het denk ik niet meer kan laten om er een (al dan niet sarcastische) opmerking over te maken.
Laatst waren we bijvoorbeeld met z'n drieën ergens naar toe geweest. Ik woon in een andere plaats dus was zelf met de auto gekomen, zij waren samen gekomen. Rond etenstijd was het afgelopen en we gingen naar huis. Eenmaal thuis stuurde ik vriendin A nog een whatsapp berichtje over het eten, iets in de trant van 'zo nu nog bedenken wat ik ga eten, weet jij het al', vriend was weg dus ik was alleen. Stuurt ze dus terug dat ze nu bij vriendin B was en straks samen film zouden kijken. Ja, toen voelde ze zich wel lullig geloof ik want daar begon het. 'Joh, kom ook gewoon hierheen, de film is nog niet begonnen'. Ik zei dat ik geen zin had om weer 15 km terug te rijden. 'Ja sorry we hadden het in de auto pas besloten maar je bent welkom hoor'. *kots* toen heb ik mijn ongenoegen wel laten merken.
Nog een voorbeeldje. Nieuw tapas-restaurantje zou binnenkort openen. Ik had het er al een paar keer met vriendin A. over gehad, dat het me wel leuk leek enzo. Nou, ze gingen dus open. Wat doet A vervolgens, inderdaad; met B. afspreken wanneer ze er heen gaan. Ik kreeg de vraag of ik ook mee ging. Helaas had ik al wat anders (kon ik niet onderuit) Maar denk je dat ze dan zeggen joh, dan gaan we gewoon een weekje later zodat jij ook mee kunt. Nee hoor. Of stel ik me dan aan?
Ik ben nu wel op een punt gekomen dat mocht er weer iets voorvallen ik het denk ik niet meer kan laten om er een (al dan niet sarcastische) opmerking over te maken.
Laatst waren we bijvoorbeeld met z'n drieën ergens naar toe geweest. Ik woon in een andere plaats dus was zelf met de auto gekomen, zij waren samen gekomen. Rond etenstijd was het afgelopen en we gingen naar huis. Eenmaal thuis stuurde ik vriendin A nog een whatsapp berichtje over het eten, iets in de trant van 'zo nu nog bedenken wat ik ga eten, weet jij het al', vriend was weg dus ik was alleen. Stuurt ze dus terug dat ze nu bij vriendin B was en straks samen film zouden kijken. Ja, toen voelde ze zich wel lullig geloof ik want daar begon het. 'Joh, kom ook gewoon hierheen, de film is nog niet begonnen'. Ik zei dat ik geen zin had om weer 15 km terug te rijden. 'Ja sorry we hadden het in de auto pas besloten maar je bent welkom hoor'. *kots* toen heb ik mijn ongenoegen wel laten merken.
Nog een voorbeeldje. Nieuw tapas-restaurantje zou binnenkort openen. Ik had het er al een paar keer met vriendin A. over gehad, dat het me wel leuk leek enzo. Nou, ze gingen dus open. Wat doet A vervolgens, inderdaad; met B. afspreken wanneer ze er heen gaan. Ik kreeg de vraag of ik ook mee ging. Helaas had ik al wat anders (kon ik niet onderuit) Maar denk je dat ze dan zeggen joh, dan gaan we gewoon een weekje later zodat jij ook mee kunt. Nee hoor. Of stel ik me dan aan?
vrijdag 20 juli 2012 00:40
Heb meerdere foute vrienden gehad.
Had een vriend die jarenlang in een foute relatie verzeild was. Elke maand was het even uit en dan weer aan. Ondertussen begon hij veel te drinken en te blowen omdat hij zo ongelukkig was. In de nachten belde hij me dan op om zijn verhaal te doen en dan moest ik hem weer troosten. Relatie ging uiteindelijk toch uit, zij is nu getrouwd met een ander en gelukkig. Hij date nu alleen maar meisjes die veel te jong voor hem zijn (17 vergeleken met zijn 26) en dat gaat natuurlijk steeds mis. En elke keer kwam hij weer tegen me klagen, in plaats van naar een psycholoog te gaan zoals ik hem had aangeraden. Werd er zooo moe van. Op een gegeven moment was mijn eigen relatie uit en ik stuurde hem een smsje dat het slecht met me ging. Zijn enige reactie: `klote.` Ik was echt gekwetst en liet een tijd niks meer van me horen. Jaar later nog geprobeerd te lijmen maar hij verweet mij alleen maar van alles en wou zelf zijn fout niet toegeven. Toen was ik er helemaal klaar mee.
Andere keer een vriendin gehad die er alleenb was in goede tijden maar toen er gezondheidsproblemen in de familie waren liet ze me vallen als een baksteen. Het ergste was, dat ze mij niet meer uitnodigde voor de maandelijkse feestjes en nog tegen me durfde te liegen dat ze het te druk had en ze dus geen feestje ging geven deze maand. Tot ik een van de mensen tegenkwam die ik er vaker had gezien en die mij vroeg waarom ik er niet was, dat het vorig weekend zo gezellig was geweest... bah.
Had een vriend die jarenlang in een foute relatie verzeild was. Elke maand was het even uit en dan weer aan. Ondertussen begon hij veel te drinken en te blowen omdat hij zo ongelukkig was. In de nachten belde hij me dan op om zijn verhaal te doen en dan moest ik hem weer troosten. Relatie ging uiteindelijk toch uit, zij is nu getrouwd met een ander en gelukkig. Hij date nu alleen maar meisjes die veel te jong voor hem zijn (17 vergeleken met zijn 26) en dat gaat natuurlijk steeds mis. En elke keer kwam hij weer tegen me klagen, in plaats van naar een psycholoog te gaan zoals ik hem had aangeraden. Werd er zooo moe van. Op een gegeven moment was mijn eigen relatie uit en ik stuurde hem een smsje dat het slecht met me ging. Zijn enige reactie: `klote.` Ik was echt gekwetst en liet een tijd niks meer van me horen. Jaar later nog geprobeerd te lijmen maar hij verweet mij alleen maar van alles en wou zelf zijn fout niet toegeven. Toen was ik er helemaal klaar mee.
Andere keer een vriendin gehad die er alleenb was in goede tijden maar toen er gezondheidsproblemen in de familie waren liet ze me vallen als een baksteen. Het ergste was, dat ze mij niet meer uitnodigde voor de maandelijkse feestjes en nog tegen me durfde te liegen dat ze het te druk had en ze dus geen feestje ging geven deze maand. Tot ik een van de mensen tegenkwam die ik er vaker had gezien en die mij vroeg waarom ik er niet was, dat het vorig weekend zo gezellig was geweest... bah.
vrijdag 20 juli 2012 01:25
Een meisje die ik toentertijd als vriendin beschouwde zat nogal in de shit, geen geld, geen baan geen familieband etc.
Ze was een beetje onze vriendengroep ingerold en ik mocht haar wel, ze had humor.
Had altijd wel problemen, vaak met geld, en had ook van vaak van die "midden in de nacht voor de deur staan" acties, maar ik nam het voor lief.
Anyway, ik ging samenwonen met met vriend en had een uitzet over en deze meid sliep op een matras op de grond en had nog geen eens een waterkoker. Lang verhaal kort, ik heb haar bijna mij complete uitzet gegeven, een bed, kasten, tv, magnetron, waterkoker, koelkast, vriezer, bestek, borden ga maar door en als klap op de vuurpijl, mijn computer. Niet meer super nieuw, ik had inmiddels een nieuwe gekocht, maar gewoon echt super prima voor, zeg, het viva forum
Alles bij elkaar had ik makkelijk 750 euro voor alles kunnen krijgen op marktplaats, maar ik vroeg aan haar of zij iets kon gebruiken, nou dat kon ze wel!
Ik heb zelfs nog een boedelbak gehuurd op mijn kosten en mijn vader en vriend hebben helpen schouwen.
Maar ze was er blij mee dus ik ook blij.
Toen kwam het dus, ik had mijn computer leeg gehaald, maar niet "echt", gewoon alle mappen geleegd, alles "schoongemaakt" maar alle programma's enzo erop laten staan. Leek me makkelijk voor haar en ik had geen zin om alles opnieuw te installeren. (DOM DOM DOM!)
Bleek dus dat er ergens in een verdwaalde map mijn complete chat geschiedenis van 5 jaar msn stond.
Nou werkelijk waar alles heeft ze tot in het laatste detail uitlopen pluizen, en natuurlijk zaten er dronken chatsessies in met mensen de zij ook kende.
Ze heeft het uiteindelijk zo weten te spelen dat onze halve gezamenlijke vriendenkring nogal ongemakkelijk was als zij erbij was, het was echt heel raar, ze had al snel verteld dat zij alle oude gesprekken had gelezen en maakte daar te pas en te onpas opmerkingen over.
Ook had ze een gesprek tussen mij en een gezamenlijke vriendin ontdekt wat over haar ging, toen heeft ze mij tot de "bad guy" gebombardeerd en ging ze een beetje slachtoffer uithangen (het ging overigens om een hele foute vriend van haar waar wij ons zorgen over maakte) anyway, ik heb nog nooit iemand geslagen, maar de acties die zij uithaalde, mijn god, ik had haar zo graag de gracht ingegooid!
3 maanden later ging ze "het maken" in griekenland, ze ging daar in een hotel werken, ze heeft al mijn spullen verkocht, van vrienden hoorde ik voor meer dan 500 euro, de computer heeft ze gehouden. Ze was binnen 1 maand weer terug helaas en dacht toen dat we wel weer vriendjes konden zijn.
Stond ze opeens voor de deur dat ze me had vergeven, hahahaha, en of ze een tijdje bij mij kon crashen, nou toedeloe!
Ik kom haar helaas nog best vaak tegen en ze speelt de geslagen hond tegenover de vriendgroep waar sommige mensen helaas nog intrappen ook (of ze zijn bang dat hun msn gesprekken met mij op straat komen te liggen) maar ik ben er klaar mee.
Hoe lullig het ook is voor jarige vrienden enzo, zodra ik haar kutkop zie bedank ik voor de uitnodiging, geef het cadeautje af en draai ik linea directa om.
Wat een mens zeg, getver.
Moraal van het verhaal, leeg je computer goed als je hem wegdoet!
Sorry voor de lap tekst...zit me nog steeds erg hoog!
Ze was een beetje onze vriendengroep ingerold en ik mocht haar wel, ze had humor.
Had altijd wel problemen, vaak met geld, en had ook van vaak van die "midden in de nacht voor de deur staan" acties, maar ik nam het voor lief.
Anyway, ik ging samenwonen met met vriend en had een uitzet over en deze meid sliep op een matras op de grond en had nog geen eens een waterkoker. Lang verhaal kort, ik heb haar bijna mij complete uitzet gegeven, een bed, kasten, tv, magnetron, waterkoker, koelkast, vriezer, bestek, borden ga maar door en als klap op de vuurpijl, mijn computer. Niet meer super nieuw, ik had inmiddels een nieuwe gekocht, maar gewoon echt super prima voor, zeg, het viva forum
Alles bij elkaar had ik makkelijk 750 euro voor alles kunnen krijgen op marktplaats, maar ik vroeg aan haar of zij iets kon gebruiken, nou dat kon ze wel!
Ik heb zelfs nog een boedelbak gehuurd op mijn kosten en mijn vader en vriend hebben helpen schouwen.
Maar ze was er blij mee dus ik ook blij.
Toen kwam het dus, ik had mijn computer leeg gehaald, maar niet "echt", gewoon alle mappen geleegd, alles "schoongemaakt" maar alle programma's enzo erop laten staan. Leek me makkelijk voor haar en ik had geen zin om alles opnieuw te installeren. (DOM DOM DOM!)
Bleek dus dat er ergens in een verdwaalde map mijn complete chat geschiedenis van 5 jaar msn stond.
Nou werkelijk waar alles heeft ze tot in het laatste detail uitlopen pluizen, en natuurlijk zaten er dronken chatsessies in met mensen de zij ook kende.
Ze heeft het uiteindelijk zo weten te spelen dat onze halve gezamenlijke vriendenkring nogal ongemakkelijk was als zij erbij was, het was echt heel raar, ze had al snel verteld dat zij alle oude gesprekken had gelezen en maakte daar te pas en te onpas opmerkingen over.
Ook had ze een gesprek tussen mij en een gezamenlijke vriendin ontdekt wat over haar ging, toen heeft ze mij tot de "bad guy" gebombardeerd en ging ze een beetje slachtoffer uithangen (het ging overigens om een hele foute vriend van haar waar wij ons zorgen over maakte) anyway, ik heb nog nooit iemand geslagen, maar de acties die zij uithaalde, mijn god, ik had haar zo graag de gracht ingegooid!
3 maanden later ging ze "het maken" in griekenland, ze ging daar in een hotel werken, ze heeft al mijn spullen verkocht, van vrienden hoorde ik voor meer dan 500 euro, de computer heeft ze gehouden. Ze was binnen 1 maand weer terug helaas en dacht toen dat we wel weer vriendjes konden zijn.
Stond ze opeens voor de deur dat ze me had vergeven, hahahaha, en of ze een tijdje bij mij kon crashen, nou toedeloe!
Ik kom haar helaas nog best vaak tegen en ze speelt de geslagen hond tegenover de vriendgroep waar sommige mensen helaas nog intrappen ook (of ze zijn bang dat hun msn gesprekken met mij op straat komen te liggen) maar ik ben er klaar mee.
Hoe lullig het ook is voor jarige vrienden enzo, zodra ik haar kutkop zie bedank ik voor de uitnodiging, geef het cadeautje af en draai ik linea directa om.
Wat een mens zeg, getver.
Moraal van het verhaal, leeg je computer goed als je hem wegdoet!
Sorry voor de lap tekst...zit me nog steeds erg hoog!
vrijdag 20 juli 2012 01:34
vrijdag 20 juli 2012 01:58
Te herkenbaar om mijn verhaal hier neer te zetten, maar net als jullie heb ik mijn grenzen. Ik ben over het algemeen erg meegaand over bv. restaurantkeuze. Als ik dan tien keer heel meegaand ben en bij de 11e keer na een heldere uitleg duidelijk maak dat ik iets niet wil door tijdsnood, zijn mensen blijkbaar heel verbaasd en worden boos. Ik heb gelukkig niet de fout gemaakt om heel mijn ziel en zaligheid bloot te leggen en mijn "stoute" ervaringen te vertellen en daar ben ik nu achteraf heeeeel blij mee, want het is een beetje knullig gegaan...
vrijdag 20 juli 2012 02:03
Ja ik krijg er nog tranen van in mijn ogen, hoe zij me heeft genaaid. Ik weet niet eens meer wat er precies in die msn gesprekken stond, ik gebruikte msn toen al een paar jaar niet meer, skype is leuker, maar het was duidelijk dat ze dingen wist.
Ben er ook 99% zeker van dat ze een tijdje in mijn facebook heeft kunnen kijken, dan had ik bv nieuwe berichten maar geen icoontje, pas later dacht ik eraan en heb ik dus alle wachtwoorden die ik had verandert, toen zag ik wel weer icoontjes, hetzelfde met hotmail.
Inmiddels kom ik haar gelukkig amper meer tegen, ben zelf verhuist en de vrienden uit die groep waar het contact niet mee is verwaterd zien haar nog amper, zij is in de "ik ben 20" stijl blijven hangen terwijl we inmiddels allemaal toch wel 30 zijn.
Het heeft echt wel een deuk gegeven in hoe ik mensen zie en elke oude computer die ik heb, gaat langs een grote magneet en daarna op de schroothoop.
Ben er ook 99% zeker van dat ze een tijdje in mijn facebook heeft kunnen kijken, dan had ik bv nieuwe berichten maar geen icoontje, pas later dacht ik eraan en heb ik dus alle wachtwoorden die ik had verandert, toen zag ik wel weer icoontjes, hetzelfde met hotmail.
Inmiddels kom ik haar gelukkig amper meer tegen, ben zelf verhuist en de vrienden uit die groep waar het contact niet mee is verwaterd zien haar nog amper, zij is in de "ik ben 20" stijl blijven hangen terwijl we inmiddels allemaal toch wel 30 zijn.
Het heeft echt wel een deuk gegeven in hoe ik mensen zie en elke oude computer die ik heb, gaat langs een grote magneet en daarna op de schroothoop.
vrijdag 20 juli 2012 03:31
Wat naar, mari777! Maar ik denk dan altijd aan dat dat mensen zijn die het zichzelf vooral erg moeilijk maken met hun gedrag. Karma is a bitch!
Ook wel fijn om dit topic te lezen, ik ben erg trouw in vriendschappen maar heb er toch een paar bewust laten verwateren. Het is wel een beetje en geruststelling dat het vaker voorkomt en sommige vrienden echt niet goed voor je zijn.
Laatste keer was een beginnende vriendschap met een vrolijke spontane vrouw (eerste impressie). Ik heb me nog best uitgesloofd om die vriendschap op te laten bloeien, tot ik haar beter leerde kennen en steeds meer negatieve dingen merkte;
De diepe gesprekken die we hadden gingen alleen maar over HAAR problemen. Ze klaagde heel veel en soms kreeg ik opeens een snauw omdat ze iets dat ik had gezegd verkeerd opvatte. En ook veel klagen over andere mensen, die waren arrogant of dom, etcetera.
Als we samen uitgingen en zij geen zin meer had, ging ze gewoon naar huis zonder rekening te houden met mij. Eigenlijk hield ze bijna nooit rekening met mij, maar ze bracht het op een manier van 'ik ga mijn eigen gang, jij kan jouw eigen gang gaan'. Maar het is niet erg prettig om op stap te zijn met iemand die elk moment je in de steek kan laten.
Ze klaagde ook vaak over geld, en was ook erg opportunistisch. Ze kreeg bijv. een keer een bon bij een sportabonnement ter waarde van 1 dag sporten. Zelf kon ze er geen gebruik van maken, maar een vriend was wel geinteresseerd. Maar in plaats van de bon kado te doen, verwachtte ze dat hij haar de volle prijs ervoor betaalde!
Ze ging ook expres met mensen om die haar carrière verder konden helpen, en dan ging ze weer klagen (tegen mij) als ze dat niet deden. Misschien dat ze daarom ook wel met mij wilde omgaan, want ik kwam er uiteindelijk achter dat ze een soort 'werkplan' van mij letterlijk had overgenomen voor haar eigen werk (zelfde branche).
Dat was de druppel voor me, en ik laat het nu maar doodbloeden.
Zij heeft ook geen contact meer met mij opgenomen de laatste tijd, dus waarschijnlijk heeft ze het wel door. Blij toe.
Ook wel fijn om dit topic te lezen, ik ben erg trouw in vriendschappen maar heb er toch een paar bewust laten verwateren. Het is wel een beetje en geruststelling dat het vaker voorkomt en sommige vrienden echt niet goed voor je zijn.
Laatste keer was een beginnende vriendschap met een vrolijke spontane vrouw (eerste impressie). Ik heb me nog best uitgesloofd om die vriendschap op te laten bloeien, tot ik haar beter leerde kennen en steeds meer negatieve dingen merkte;
De diepe gesprekken die we hadden gingen alleen maar over HAAR problemen. Ze klaagde heel veel en soms kreeg ik opeens een snauw omdat ze iets dat ik had gezegd verkeerd opvatte. En ook veel klagen over andere mensen, die waren arrogant of dom, etcetera.
Als we samen uitgingen en zij geen zin meer had, ging ze gewoon naar huis zonder rekening te houden met mij. Eigenlijk hield ze bijna nooit rekening met mij, maar ze bracht het op een manier van 'ik ga mijn eigen gang, jij kan jouw eigen gang gaan'. Maar het is niet erg prettig om op stap te zijn met iemand die elk moment je in de steek kan laten.
Ze klaagde ook vaak over geld, en was ook erg opportunistisch. Ze kreeg bijv. een keer een bon bij een sportabonnement ter waarde van 1 dag sporten. Zelf kon ze er geen gebruik van maken, maar een vriend was wel geinteresseerd. Maar in plaats van de bon kado te doen, verwachtte ze dat hij haar de volle prijs ervoor betaalde!
Ze ging ook expres met mensen om die haar carrière verder konden helpen, en dan ging ze weer klagen (tegen mij) als ze dat niet deden. Misschien dat ze daarom ook wel met mij wilde omgaan, want ik kwam er uiteindelijk achter dat ze een soort 'werkplan' van mij letterlijk had overgenomen voor haar eigen werk (zelfde branche).
Dat was de druppel voor me, en ik laat het nu maar doodbloeden.
Zij heeft ook geen contact meer met mij opgenomen de laatste tijd, dus waarschijnlijk heeft ze het wel door. Blij toe.
vrijdag 20 juli 2012 08:55
Toen ik een jaar of 18 was ontmoette ik op de manege een meisje van 17. We hadden het in onze groep allebei niet zo naar ons zin, dus we trokken wel eens samen op. Het was een prima leuke vriendschap.. Niet al te diep...
Toen kreeg mevrouw een jaar of 1.5 later een getint vriendje. Omdat ik ook donker ben dacht ze dat ik hem wel 100% zou begrijpen. Op eens werd ik alleen nog maar gebeld als ze een vraag over hem had. Variërend van "Hij heeft gezegd dat hij vindt dat ik te veel druk op hem leg en te jaloers ben.. Wat bedoelt hij?" tot "Hij wil dat ik niet meer met andere jongens om ga. Is dat normaal voor donkere jongens?" tot "Hoe kun je een donkere jongen eigenlijk het beste pijpen?"... Mijn antwoord: Geen idee, ik ben nog nooit een donkere jongen geweest muts! ..
Ik werd alleen nog maar gebeld voor relatieshit en stomme vragen. Na een maand of 10 was ik het zo zat dat ik het heb laten verwateren. Inmiddels woon ik al een paar jaar in een andere stad, maar ze belde nog regelmatig of ik het weekend thuis was want ze moest praten over X en ik wist dat allemaal zo goed.. Ik heb wel eens gelogen dat ik in L bleef.
Overigens is het nu 2 maanden uit. Sindsdien heb ik haar niet meer gehoord.
Toen kreeg mevrouw een jaar of 1.5 later een getint vriendje. Omdat ik ook donker ben dacht ze dat ik hem wel 100% zou begrijpen. Op eens werd ik alleen nog maar gebeld als ze een vraag over hem had. Variërend van "Hij heeft gezegd dat hij vindt dat ik te veel druk op hem leg en te jaloers ben.. Wat bedoelt hij?" tot "Hij wil dat ik niet meer met andere jongens om ga. Is dat normaal voor donkere jongens?" tot "Hoe kun je een donkere jongen eigenlijk het beste pijpen?"... Mijn antwoord: Geen idee, ik ben nog nooit een donkere jongen geweest muts! ..
Ik werd alleen nog maar gebeld voor relatieshit en stomme vragen. Na een maand of 10 was ik het zo zat dat ik het heb laten verwateren. Inmiddels woon ik al een paar jaar in een andere stad, maar ze belde nog regelmatig of ik het weekend thuis was want ze moest praten over X en ik wist dat allemaal zo goed.. Ik heb wel eens gelogen dat ik in L bleef.
Overigens is het nu 2 maanden uit. Sindsdien heb ik haar niet meer gehoord.
vrijdag 20 juli 2012 09:11
Ik had eens een vriend/kennis waarbij de vriendschap duidelijk op zijn retour was. Ik heb hem een keer gebeld, puur om telefonisch te horen hoe het met hem was. Hij was blij en wilde persé met mij uit eten naar een restaurant. Ik had er niet heel veel zin in, maar goed, wel mee ingestemd.
Midden tijdens het diner biecht hij ineens op dat hij mij heel raar vond en dat hij de laatste tijd niet enthousiast reageerde als ik met hem uit wilde omdat hij zich voor me schaamde. Ik was stomverbaasd, heb rustig mijn jas gepakt en gezegd dat ik dan maar eens ging. Hij was volledig verbaasd door mijn reactie en zei iets van 'ja, maar dat kunnen we als vrienden onder elkaar toch wel zeggen?'. Ik zei dat ik dat gevoel van hem geen basis vond voor een vriendschap en ben vertrokken. Even later kwam hij nog achter me aan fietsen en vroeg me dramatisch 'of dit nu het einde was'. En dat was het ook.
Ik ben ook geen doorsnee persoon, maar dat een 'vriend' zich voor me schaamt, dat begrijp ik dan weer niet. Ik kruip niet in een string over de bar terwijl ik kwijlend schreeuw dat ik de God van het Hellevuur ben ofzo...
Midden tijdens het diner biecht hij ineens op dat hij mij heel raar vond en dat hij de laatste tijd niet enthousiast reageerde als ik met hem uit wilde omdat hij zich voor me schaamde. Ik was stomverbaasd, heb rustig mijn jas gepakt en gezegd dat ik dan maar eens ging. Hij was volledig verbaasd door mijn reactie en zei iets van 'ja, maar dat kunnen we als vrienden onder elkaar toch wel zeggen?'. Ik zei dat ik dat gevoel van hem geen basis vond voor een vriendschap en ben vertrokken. Even later kwam hij nog achter me aan fietsen en vroeg me dramatisch 'of dit nu het einde was'. En dat was het ook.
Ik ben ook geen doorsnee persoon, maar dat een 'vriend' zich voor me schaamt, dat begrijp ik dan weer niet. Ik kruip niet in een string over de bar terwijl ik kwijlend schreeuw dat ik de God van het Hellevuur ben ofzo...
vrijdag 20 juli 2012 09:33
Ik heb dit jaar ook wel twee gevallen gehad van vrienden die ik al tegen de twintig jaar kende en die van de ene op de andere dag niets meer hoorde (ik zag ze overigens nog weinig omdat ze ver weg woonden, maar de laatste keer dat ik ze zag was erg gezellig).
Bij de een hoorde ik via via dat zijn vriendin boos op me was om 'iets wat ik had gezegd', geen idee wat maar dat had ze wel vaker bij mensen. Bij de ander was er niets aan de hand. Ik heb ze gemaild, gezegd dat het me speet als ik iets fout had gedaan en dat ik graag van ze hoorde. Niets. Dat vind ik toch raar, na zoveel jaar vriendschap en heel veel samen hebben meegemaakt ineens niets meer van je laten horen. Misschien waren de anderen niet blij met de vriendschap, maar toch niet zo chique wat mij betreft.
Ik heb er wel van geleerd dat vriendschap vaak vergankelijk is en dat je moet genieten van wat je hebt en niet koste wat het kost aan alles vasthouden, want je kan het altijd ineens kwijt zijn.
Bij de een hoorde ik via via dat zijn vriendin boos op me was om 'iets wat ik had gezegd', geen idee wat maar dat had ze wel vaker bij mensen. Bij de ander was er niets aan de hand. Ik heb ze gemaild, gezegd dat het me speet als ik iets fout had gedaan en dat ik graag van ze hoorde. Niets. Dat vind ik toch raar, na zoveel jaar vriendschap en heel veel samen hebben meegemaakt ineens niets meer van je laten horen. Misschien waren de anderen niet blij met de vriendschap, maar toch niet zo chique wat mij betreft.
Ik heb er wel van geleerd dat vriendschap vaak vergankelijk is en dat je moet genieten van wat je hebt en niet koste wat het kost aan alles vasthouden, want je kan het altijd ineens kwijt zijn.
vrijdag 20 juli 2012 09:40
Mijn beste vriendin van de middelbare school. Sinds we eindexamen hadden gedaan was het contact natuurlijk al minder geworden, maar we spraken toch nog wel vrij regelmatig af.
Die keer hadden we dus, na elkaar een paar maanden niet te hebben gezien, afgesproken om samen te gaan eten en naar de bioscoop te gaan. Het eerste wat ze deed toen ze aankwam was haar vriendje bellen en terwijl ze hem aan de telefoon had vroeg ze of ik het oké vond als hij ook meeging. Ik voelde me redelijk voor het blok gezet, dus ik zei dat ik het goed vond. Uit eten ging uiteindelijk niet door, dat werd een snel patatje, eenmaal bij de bioscoop had ze alleen nog oog voor hem. Ik hoorde haar nog zeggen: 'Fijn dat mijn moeder denkt dat ik met Susan naar de bioscoop ben, nu kunnen wij elkaar een keer extra zien.' Zij mocht hem niet te vaak zien in verband met geloof. Op zich begreep ik dat nog wel, toen we nog op school zaten ging ik ook wel eens met haar mee zodat ze haar toenmalige vriendje kon zien, maar dit was gewoon echt lullig, omdat ik in de veronderstelling was dat we echt samen uit gingen en we elkaar ook maar zo weinig zagen, veel minder dan zij en die jongen. Na afloop van de film zijn ze nog met z'n tweeën een ijsje gaan halen, daarna was het eigenlijk wel klaar. We hebben elkaar maanden later nog een keer aan de telefoon gehad en toen was het over. Jaren later ben ik haar nog wel eens tegengekomen, we zouden toen iets afspreken, maar dat is er ook niet meer van gekomen. Ik geloof wel dat ze uiteindelijk met dat vriendje getrouwd is, dus het is in elk geval nog wel ergens goed voor geweest.
Die keer hadden we dus, na elkaar een paar maanden niet te hebben gezien, afgesproken om samen te gaan eten en naar de bioscoop te gaan. Het eerste wat ze deed toen ze aankwam was haar vriendje bellen en terwijl ze hem aan de telefoon had vroeg ze of ik het oké vond als hij ook meeging. Ik voelde me redelijk voor het blok gezet, dus ik zei dat ik het goed vond. Uit eten ging uiteindelijk niet door, dat werd een snel patatje, eenmaal bij de bioscoop had ze alleen nog oog voor hem. Ik hoorde haar nog zeggen: 'Fijn dat mijn moeder denkt dat ik met Susan naar de bioscoop ben, nu kunnen wij elkaar een keer extra zien.' Zij mocht hem niet te vaak zien in verband met geloof. Op zich begreep ik dat nog wel, toen we nog op school zaten ging ik ook wel eens met haar mee zodat ze haar toenmalige vriendje kon zien, maar dit was gewoon echt lullig, omdat ik in de veronderstelling was dat we echt samen uit gingen en we elkaar ook maar zo weinig zagen, veel minder dan zij en die jongen. Na afloop van de film zijn ze nog met z'n tweeën een ijsje gaan halen, daarna was het eigenlijk wel klaar. We hebben elkaar maanden later nog een keer aan de telefoon gehad en toen was het over. Jaren later ben ik haar nog wel eens tegengekomen, we zouden toen iets afspreken, maar dat is er ook niet meer van gekomen. Ik geloof wel dat ze uiteindelijk met dat vriendje getrouwd is, dus het is in elk geval nog wel ergens goed voor geweest.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 20 juli 2012 09:51
Susan, van zo'n beste vriendschap van de middelbare school denk je altijd dat hij voor eeuwig is. Maar als je dan je eigen weg gaat na het eindexamen komt die vreindschap toch onder druk te staan. Ik deed ook op de middelbare school alles samen met mn beste vriend, we begrepen elkaar zonder woorden. Na het eindexamen gingen we studeren in andere steden, ver weg. Hij werd daar ineens erg populair en na een tijd was hij totaal niet meer geïnteresseerd in onze vriendschap. Ik ben heel trouw, dus dat heeft me wel pijn gedaan. Tsja, het Goede Doel zong er al over hé:
http://www.youtube.com/watch?v=L_wshZx1QyY
http://www.youtube.com/watch?v=L_wshZx1QyY
vrijdag 20 juli 2012 10:00
Wij hadden een goede vriend in de buurt wonen, single, soms een beetje eenzaam, dus ik en mijn man spraken bewust wat vaker met hem af - ook met kerst, oud en nieuw, dat soort dingen. Vond hij heel gezellig, wij ook, was echt een goede huisvriend. Tot hij een vriendin kreeg, toen zagen we hem nooit meer. Die heeft hij zelfs nooit voorgesteld (!) en we kregen via via te horen dat hij ging emigreren met haar naar een ander land. We werden nog wel uitgenodigd op het afscheidsfeestje maar bijv. niet op hun bruiloft. Ontzettend rotgevoel hebben we daar aan over gehouden. Blijkbaar waren we goed genoeg tot hij een vrouw had. Ofzo. Je gaat eigenlijk aan die hele vriendschap twijfelen terwijl die wel echt leuk was.
vrijdag 20 juli 2012 10:05
Ik leerde via werk een meisje kennen. Ze kwam alleen uit een andere stad en was vrij jong. Ik was toen 22 en zij 20. Ik had veel vrienden daar en heb haar nogal op sleeptouw genomen. Ze kwam uit een heel ander 'milieu' en moest echt wennen. We konden het erg goed vinden en al snel werden we twee handen op een buik.
In diezelfde tijd kreeg ik een relatie met een veel oudere bezette man. Mijn middelbare schoolvriendinnen lieten me in de steek, waardoor ik nog meer met haar optrok. Zij kende die man ook en was vaak bij ons. Hij had veel geld en nam ook haar wel eensmee naar de meest chique restaurants, dure uitjes etc. Uiteraard sloopte deze relatie me en ik werd na een jaar zwaar depressief. Zij was er altijd voor me, sleepte me mijn bed uit, bracht me baar mn peut, zorgde dat foute man lief deed etc. Kortom in mijn ogen een fantastische vriendin.
Toen ging het uit met foute man, ik krabbelde langzaam weer op werd weer min of meer gelukkig. Bleek dat ik zonder foute man en al mijn problemen niet meer interessant voor haar was.
Ook wilde ze vooral genieten van het luxe leventje waar ik inzat. Ze liftte volledig mee op mijn sociale leven en contacten. Ze kwam aan in wonderwoman kleding (niks mis mee) en een paar jaar verder durfde ze me te vragen hoe ik iets bij een pauperwinkel als de H&M kon kopen.
Ik had ondertussen wel gezien dat geld in veel gevallen niet gelukkig maakt. Dat range rovers en chanel en oger niet zaligmakend zijn en werd weer 'normaal' zij gebruikte dat om mij belachelijk te maken. Haar ouders moesten door haar aangeschafte kleding aan als ze op een feestje kwamen waar ook die vriendengroep was en ik heb dat nooit tegen haar gebruikt.
Druppel was dat ik een leuke man ontmoette die bij haar vriend in 'de ronde tafel' zat. Hij had zijn nummer gegeven, maar ik was deze kwijt geraakt dus vroeg haar of zij haar vriend wilde vragen. Toen zei ze dat ze liever niet had dat ik in haar wereldje wat zij had opgebouwd 'infiltreerde' en dat ik beter geen man van 'boven mijn stand!!!!' kon daten.
Lijkt me duidelijk dat ik alle contact verbroken heb en uiteraard zelf het nummer van die man geregeld heb. We hebben het nog een jaar erg leuk gehad
In diezelfde tijd kreeg ik een relatie met een veel oudere bezette man. Mijn middelbare schoolvriendinnen lieten me in de steek, waardoor ik nog meer met haar optrok. Zij kende die man ook en was vaak bij ons. Hij had veel geld en nam ook haar wel eensmee naar de meest chique restaurants, dure uitjes etc. Uiteraard sloopte deze relatie me en ik werd na een jaar zwaar depressief. Zij was er altijd voor me, sleepte me mijn bed uit, bracht me baar mn peut, zorgde dat foute man lief deed etc. Kortom in mijn ogen een fantastische vriendin.
Toen ging het uit met foute man, ik krabbelde langzaam weer op werd weer min of meer gelukkig. Bleek dat ik zonder foute man en al mijn problemen niet meer interessant voor haar was.
Ook wilde ze vooral genieten van het luxe leventje waar ik inzat. Ze liftte volledig mee op mijn sociale leven en contacten. Ze kwam aan in wonderwoman kleding (niks mis mee) en een paar jaar verder durfde ze me te vragen hoe ik iets bij een pauperwinkel als de H&M kon kopen.
Ik had ondertussen wel gezien dat geld in veel gevallen niet gelukkig maakt. Dat range rovers en chanel en oger niet zaligmakend zijn en werd weer 'normaal' zij gebruikte dat om mij belachelijk te maken. Haar ouders moesten door haar aangeschafte kleding aan als ze op een feestje kwamen waar ook die vriendengroep was en ik heb dat nooit tegen haar gebruikt.
Druppel was dat ik een leuke man ontmoette die bij haar vriend in 'de ronde tafel' zat. Hij had zijn nummer gegeven, maar ik was deze kwijt geraakt dus vroeg haar of zij haar vriend wilde vragen. Toen zei ze dat ze liever niet had dat ik in haar wereldje wat zij had opgebouwd 'infiltreerde' en dat ik beter geen man van 'boven mijn stand!!!!' kon daten.
Lijkt me duidelijk dat ik alle contact verbroken heb en uiteraard zelf het nummer van die man geregeld heb. We hebben het nog een jaar erg leuk gehad
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 20 juli 2012 10:21
Mijn allerbeste vriendin van de lagere school....dacht ik. Ik was gek op haar, we gingen vaak samen met eerst haar, dan mijn ouders op vakantie. Woonden naast elkaar, waren als zusjes.
Tót zij ging studeren, ik was blijven zitten en mocht een jaar later ons dorpje uit. Af en toe kwam ik bij haar logeren in de big city Groningen. Heel gezellig, lekker feestvieren.
Maar ze kreeg een vriend die mij helemaal niet zag zitten. Deze vriend zag mij als een soort indringer oid. Toch kwam ik nog af en toe logeren, stappen. Vriend ging steeds mee, zei dan geen woord tegen mij, of zei vervelende dingen, wat een galbak....Terwijl ik echt niet onaardig was. Mijn vriendin nam het nooit voor mij op, alsof ze bang was voor hem. Of vond ze het leuk om mij te kakken te zetten.....? Uitreindelijk heeft ze me nooit meer uitgenodigd en ik heb het contact laten verwateren. Want voelde me heel ongemakkelijk en overbodig.
Mijn "zusje" was ik voorgoed kwijt.
Tót zij ging studeren, ik was blijven zitten en mocht een jaar later ons dorpje uit. Af en toe kwam ik bij haar logeren in de big city Groningen. Heel gezellig, lekker feestvieren.
Maar ze kreeg een vriend die mij helemaal niet zag zitten. Deze vriend zag mij als een soort indringer oid. Toch kwam ik nog af en toe logeren, stappen. Vriend ging steeds mee, zei dan geen woord tegen mij, of zei vervelende dingen, wat een galbak....Terwijl ik echt niet onaardig was. Mijn vriendin nam het nooit voor mij op, alsof ze bang was voor hem. Of vond ze het leuk om mij te kakken te zetten.....? Uitreindelijk heeft ze me nooit meer uitgenodigd en ik heb het contact laten verwateren. Want voelde me heel ongemakkelijk en overbodig.
Mijn "zusje" was ik voorgoed kwijt.
vrijdag 20 juli 2012 10:26
Ik ben jaren bevriend geweest met een groep. Ging altijd goed. Waren alleen maar jongens en ik en nog een meisje waren dus de enige twee meiden.
Op een gegeven moment kreeg ik een nieuwe vriend en dat klikte niet tussen hem en dat meisje. Dat kan, ik bedoel je kunt niet met iedereen bevriend zijn toch. Mijn vriend vond dat op zich geen probleem want met de rest van de groep klikte het wel en hij ging gewoon mee. Zij vond het echt zo'n groot probleem dat hij er überhaupt was dat ze alleen maar stennis zat te schoppen. Ze vatte alles verkeerd op wat hij zei, ging zijn woorden verdraaien en ga zo maar door.
Heb nog een paar keer geprobeerd om met haar te praten want ik vond dat het niet persé tussen de vriendschap die wij hadden in zou hoeven staan.
Ze was echter niet voor reden vatbaar. Op een gegeven moment zei ze zelfs dat ik haar tot op het bot beledigd had .... :-S
Toen ze met nog meer verwijten naar mij kwam over wat ik zogenaamd allemaal de afgelopen jaren niet goed gedaan had, toen heb ik het er maar bij laten zitten. Ik wilde echt een goede oplossing vinden maar zij had blijkbaar haar keuze al gemaakt.
Ook raar vond ik het volgende: op de basisschool en middelbareschool jarenlang intens goed bevriend geweest met een meisje. Op een gegeven moment kreeg ik een "vriendje". Ik was 15 en het was totaal niet serieus. Op een gegeven was het uit na ene week . Die vriendin zat bij die zus van de jongen in de klas en die ontkende dat het iets was geweest tussen ons. Vervolgens werd zij zo ontzettend kwaad op mij. Ik bedoel, het was gewoon een tienerverkering maar ik had echt niet gelogen ofzo.
Het meest bizarre vond ik nog dat zij (bijna 15 jaar later) nog steeds niets zegt. Ik kom haar weleens tegen in de winkel waar ze werkt en dan zeg ik hoi maar schijnbaar is zij nog steeds kwaad ...
Voorval 3: had op mijn 18e een vriend en dat was een beetje een rare jongen. Op een gegeven moment maakte ik het uit. Ik zat toen op het MBO en daar ging ik met een meisje om en die zei "nou wat jammer, het was toch zo'n leuke jongen". Ik was helemaal klaar met die jongen dus ik bood aan dat zij dan maar een keer met hem uit moest gaan. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken: dat deed ze en ze kregen een relatie. Ik had nog sporadisch contact met die jongen en op een gegeven moment belde ik hem een keer en bleek hij bij haar ouders te zitten en wachtte op haar. Hoor ik dat zij binnenkomt, rukt de hoorn uit zijn handen en begint mij helemaal uit te schelden. Ik moest van haar vriend afblijven en bla bla bla. Euh .... ik heb jou notabene zelf gekoppeld wijf, dat zou ik ook echt doen als ik hem zelf nog wilde he?! Je moet je voorstellen dat zij normaal een heel timide meisje was en nu sprong ze ineens uit d'r vel. Ik was echt sprakeloos. Heb de hoorn erop gegooid en heb ze nooit meer gesproken.
Via via nog wel vernomen dat ze inmiddels getrouwd zijn. Dat dan weer wel
Het valt mij op dat mijn 3 voorvallen alle 3 met vriendjes te maken hebben, haha ik doe het niet expres hoor
Op een gegeven moment kreeg ik een nieuwe vriend en dat klikte niet tussen hem en dat meisje. Dat kan, ik bedoel je kunt niet met iedereen bevriend zijn toch. Mijn vriend vond dat op zich geen probleem want met de rest van de groep klikte het wel en hij ging gewoon mee. Zij vond het echt zo'n groot probleem dat hij er überhaupt was dat ze alleen maar stennis zat te schoppen. Ze vatte alles verkeerd op wat hij zei, ging zijn woorden verdraaien en ga zo maar door.
Heb nog een paar keer geprobeerd om met haar te praten want ik vond dat het niet persé tussen de vriendschap die wij hadden in zou hoeven staan.
Ze was echter niet voor reden vatbaar. Op een gegeven moment zei ze zelfs dat ik haar tot op het bot beledigd had .... :-S
Toen ze met nog meer verwijten naar mij kwam over wat ik zogenaamd allemaal de afgelopen jaren niet goed gedaan had, toen heb ik het er maar bij laten zitten. Ik wilde echt een goede oplossing vinden maar zij had blijkbaar haar keuze al gemaakt.
Ook raar vond ik het volgende: op de basisschool en middelbareschool jarenlang intens goed bevriend geweest met een meisje. Op een gegeven moment kreeg ik een "vriendje". Ik was 15 en het was totaal niet serieus. Op een gegeven was het uit na ene week . Die vriendin zat bij die zus van de jongen in de klas en die ontkende dat het iets was geweest tussen ons. Vervolgens werd zij zo ontzettend kwaad op mij. Ik bedoel, het was gewoon een tienerverkering maar ik had echt niet gelogen ofzo.
Het meest bizarre vond ik nog dat zij (bijna 15 jaar later) nog steeds niets zegt. Ik kom haar weleens tegen in de winkel waar ze werkt en dan zeg ik hoi maar schijnbaar is zij nog steeds kwaad ...
Voorval 3: had op mijn 18e een vriend en dat was een beetje een rare jongen. Op een gegeven moment maakte ik het uit. Ik zat toen op het MBO en daar ging ik met een meisje om en die zei "nou wat jammer, het was toch zo'n leuke jongen". Ik was helemaal klaar met die jongen dus ik bood aan dat zij dan maar een keer met hem uit moest gaan. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken: dat deed ze en ze kregen een relatie. Ik had nog sporadisch contact met die jongen en op een gegeven moment belde ik hem een keer en bleek hij bij haar ouders te zitten en wachtte op haar. Hoor ik dat zij binnenkomt, rukt de hoorn uit zijn handen en begint mij helemaal uit te schelden. Ik moest van haar vriend afblijven en bla bla bla. Euh .... ik heb jou notabene zelf gekoppeld wijf, dat zou ik ook echt doen als ik hem zelf nog wilde he?! Je moet je voorstellen dat zij normaal een heel timide meisje was en nu sprong ze ineens uit d'r vel. Ik was echt sprakeloos. Heb de hoorn erop gegooid en heb ze nooit meer gesproken.
Via via nog wel vernomen dat ze inmiddels getrouwd zijn. Dat dan weer wel
Het valt mij op dat mijn 3 voorvallen alle 3 met vriendjes te maken hebben, haha ik doe het niet expres hoor
vrijdag 20 juli 2012 13:34
ik heb meerdere vriendschappen laten verwateren, dat is soms makkelijker dan eerlijk zeggen wat je denkt omdat je waarschijnlijk meteen knallende ruzie krijgt.
Een vriendin die alimentatie krijgt van ex, ondertussen al met de volgende stiekem samenwoont maar dat geheim houdt voor de buitenwereld omdat die ex dan geen alimentatie meer hoeft te betalen. Ze werkt niet want ze heeft een hernia en is te zwak om te werken. Maar dan zie je op facebook wel foto's van weekendjes weg en Lowlands voorbij komen waar ze royaal staat te springen (met diezelfde hernia) ??
En als ze me dan vraagt: nog iets leuks gedaan dit weekend?
mijn antwoord: Ja met ... naar de bios en met ... uit eten geweest.
Dan kreeg ik van haar een dikke zucht en een "tja dat kan jij tenminste betalen" opmerking... vraag dan niks als je het niet wil horen. Ze verdient krijgt met die alimentatie en ziekteuitkering meer dan ik met 40 per werk werken, erg oneerlijk.
Zou haar het liefste aanmelden bij het UWV als liegbeest maar dat durf ik dan weer niet....
Een vriendin die alimentatie krijgt van ex, ondertussen al met de volgende stiekem samenwoont maar dat geheim houdt voor de buitenwereld omdat die ex dan geen alimentatie meer hoeft te betalen. Ze werkt niet want ze heeft een hernia en is te zwak om te werken. Maar dan zie je op facebook wel foto's van weekendjes weg en Lowlands voorbij komen waar ze royaal staat te springen (met diezelfde hernia) ??
En als ze me dan vraagt: nog iets leuks gedaan dit weekend?
mijn antwoord: Ja met ... naar de bios en met ... uit eten geweest.
Dan kreeg ik van haar een dikke zucht en een "tja dat kan jij tenminste betalen" opmerking... vraag dan niks als je het niet wil horen. Ze verdient krijgt met die alimentatie en ziekteuitkering meer dan ik met 40 per werk werken, erg oneerlijk.
Zou haar het liefste aanmelden bij het UWV als liegbeest maar dat durf ik dan weer niet....
vrijdag 20 juli 2012 13:37
Ik had ook een vriendin die niet op kon schieten met mijn vriend. Dat kan gebeuren, maar zij kon het niet laten om er elke keer weer over te beginnen. Had ik een klein cadeautje van hem gehad, dan vroeg ze of ik het niet erg vond 'dat hij zo weinig geld aan me uitgaf'.
Heel veel van dit soort dingen dus, en ook elke keer weer. Dat is dus heel snel verwaterd omdat zij het gewoon niet los kon laten.
Heel veel van dit soort dingen dus, en ook elke keer weer. Dat is dus heel snel verwaterd omdat zij het gewoon niet los kon laten.
vrijdag 20 juli 2012 13:42
Een vriend die ging verhuizen naar een stad wat 1.5 uur rijden was. De vriendschap verminderde wel iets, ipv elk weekend zagen we elkaar 4-6x per jaar. Totdat ik via via hoorde dat hij getrouwd was! Man ik was pissend, niet zozeer dat ik niet uitgenodigd was maar dat hij dit geen een keer gemeld had.
Vervolgens heb ik niets meer van me laten horen... 2 jaar later belt ie op dat ie net vader geworden is (goh was je vrouw zwanger dan?) Boel gezever hoe geweldig het was, hoeveel gram,... boeiend! Of ik langs wilde komen, hij zou de baby-kado-lijst wel effe mailen (??)
Heb hem gezegd dat we elkaar al ruim 2 jaar niet gesproken hadden en dat ie zijn baby-gezeik maar aan een ander moest vertellen! tuut... tuut...
Vervolgens heb ik niets meer van me laten horen... 2 jaar later belt ie op dat ie net vader geworden is (goh was je vrouw zwanger dan?) Boel gezever hoe geweldig het was, hoeveel gram,... boeiend! Of ik langs wilde komen, hij zou de baby-kado-lijst wel effe mailen (??)
Heb hem gezegd dat we elkaar al ruim 2 jaar niet gesproken hadden en dat ie zijn baby-gezeik maar aan een ander moest vertellen! tuut... tuut...
vrijdag 20 juli 2012 13:44
quote:nlies schreef op 19 juli 2012 @ 22:19:
[...]
familie wel, maar vrienden en kennisen is volgende dag toch tijd genoeg.
Onee . Dom van me, in het FB en twittertijdpwek moet iedereen alles meteen weten
Ik kreeg mijn kinderen voor dat dit alles bestond, en belde in het uurtje na de geboorte ook familie en goede vrienden.
Snap niet waarom je zo narrig doet over iets moois: dat je je enorme blijdschap heel graag deelt met hen die je lief zijn, en oprecht benieuwd zijn. Wat zie jij daar voor negeatieve kanten aan, waarom?
[...]
familie wel, maar vrienden en kennisen is volgende dag toch tijd genoeg.
Onee . Dom van me, in het FB en twittertijdpwek moet iedereen alles meteen weten
Ik kreeg mijn kinderen voor dat dit alles bestond, en belde in het uurtje na de geboorte ook familie en goede vrienden.
Snap niet waarom je zo narrig doet over iets moois: dat je je enorme blijdschap heel graag deelt met hen die je lief zijn, en oprecht benieuwd zijn. Wat zie jij daar voor negeatieve kanten aan, waarom?
vrijdag 20 juli 2012 13:47
quote:koekie1980 schreef op 20 juli 2012 @ 13:42:
Een vriend die ging verhuizen naar een stad wat 1.5 uur rijden was. De vriendschap verminderde wel iets, ipv elk weekend zagen we elkaar 4-6x per jaar. Totdat ik via via hoorde dat hij getrouwd was! Man ik was pissend, niet zozeer dat ik niet uitgenodigd was maar dat hij dit geen een keer gemeld had.
Vervolgens heb ik niets meer van me laten horen... 2 jaar later belt ie op dat ie net vader geworden is (goh was je vrouw zwanger dan?) Boel gezever hoe geweldig het was, hoeveel gram,... boeiend! Of ik langs wilde komen, hij zou de baby-kado-lijst wel effe mailen (??)
Heb hem gezegd dat we elkaar al ruim 2 jaar niet gesproken hadden en dat ie zijn baby-gezeik maar aan een ander moest vertellen! tuut... tuut...Misschien kreeg je cadeaus van de baby . Had ik toch gevraagd aan hem
Een vriend die ging verhuizen naar een stad wat 1.5 uur rijden was. De vriendschap verminderde wel iets, ipv elk weekend zagen we elkaar 4-6x per jaar. Totdat ik via via hoorde dat hij getrouwd was! Man ik was pissend, niet zozeer dat ik niet uitgenodigd was maar dat hij dit geen een keer gemeld had.
Vervolgens heb ik niets meer van me laten horen... 2 jaar later belt ie op dat ie net vader geworden is (goh was je vrouw zwanger dan?) Boel gezever hoe geweldig het was, hoeveel gram,... boeiend! Of ik langs wilde komen, hij zou de baby-kado-lijst wel effe mailen (??)
Heb hem gezegd dat we elkaar al ruim 2 jaar niet gesproken hadden en dat ie zijn baby-gezeik maar aan een ander moest vertellen! tuut... tuut...Misschien kreeg je cadeaus van de baby . Had ik toch gevraagd aan hem
