Relaties
alle pijlers
moeilijke situatie
maandag 15 september 2014 10:36
Ten eerste wil ik alvast bedanken voor de tijd die jullie nemen om dit te lezen. Daarnaast wil ik van te voren aangeven dat het verhaal wellicht onsamenhangend wordt en dat vragen stellen natuurlijk mag, alle vragen zal ik zo goed mogelijk beantwoorden.
Ik heb enkele jaren een relatie gehad met mijn nu ex-vriendin, ik heb haar leren kennen via een Internet forum waar wij toen al erg goed konden praten. Wij kennen elkaar zo'n 5 jaar waarvan wij 3 jaar een relatie hebben gehad.
Onze relatie kon erg hectisch zijn, met veel hoogte punten maar ook diepe dalen. Mijn ex heeft een traumatisch verleden en was dan ook al depressief met op en af punten sinds ik haar kende. Ik ben dan ook een paar keer mee geweest naar haar psycholoog, wat mij wat meer inzicht heeft gegeven in haar daden. (Agressief uit angst om verlaten te worden)
Zij heeft zich altijd vrij veel aan mij vast geklampt en was vaak bang dat ik haar zou verlaten. Nu was ik dit natuurlijk niet van plan en heb dit ook altijd duidelijk, rustig of minder rustig laten weten. In onze relatie is zij enkele keren vreemd gegaan toen het tussen ons minder ging, ik heb dit oprecht vergeven en kon de oorzaak ook goed zien hierin en wii hebben hierna nog twee jaar een relatie gehad zonder incidenten.
Nu is het enkele weken over, ik heb een einde gemaakt aan de relatie in een emotioneel moment. Mijn ex zei al snel mij niet kwijt te willen, hield van mij ik was haar ware liefde, toen ik aangaf hetzelfde te voelen werd ik echter weer weg geduwd. Wat mij deed denken aan het begin van onze relatie feitelijk, ik die graag wou zij die bang was zich te binden.
Ondertussen weet ex het niet meer, zegt gek te zijn, zich ellendig te voelen en zich elke avond in slaap te huilen.
In feite is het de afgelopen weken een spelletje van aantrekken en afstoten geweest en heb ik aangegeven niet aan het lijntje gehouden te willen worden. Zij zegt dit niet te doen, en ik geloof dat zij het ook echt niet weet.
Ik heb een brief aan haar geschreven en wacht momenteel op antwoord. Ik kan werkelijk niet geloven dat het na die jaren over is, twee weken geleden was ik nog haar ware liefde, maar ondertussen verneem ik dat zij continu feest en naar wat ik hoor veel alcohol nuttigt.
Daarnaast weet ik niet of het relevant heeft maar zij is tevens gediagnosticeerd door de psycholoog op borderline. Zij heeft een half jaar therapie en medicatie gehad ook voor de depressie maar is hiermee gestopt enkele maanden tetug omdat zij aangaf dat het niet werkte.
Wat ik hiermee wil bereiken? Eigenlijk niks, wellicht steun, tips.. Momenteel ga ik zelf naar de psycholoog en heb ik veel handvatten gekregen hoe om te gaan met mensen met borderline en depressies. Maar momenteel kan ik daar helaas weinig mee.
Ik heb enkele jaren een relatie gehad met mijn nu ex-vriendin, ik heb haar leren kennen via een Internet forum waar wij toen al erg goed konden praten. Wij kennen elkaar zo'n 5 jaar waarvan wij 3 jaar een relatie hebben gehad.
Onze relatie kon erg hectisch zijn, met veel hoogte punten maar ook diepe dalen. Mijn ex heeft een traumatisch verleden en was dan ook al depressief met op en af punten sinds ik haar kende. Ik ben dan ook een paar keer mee geweest naar haar psycholoog, wat mij wat meer inzicht heeft gegeven in haar daden. (Agressief uit angst om verlaten te worden)
Zij heeft zich altijd vrij veel aan mij vast geklampt en was vaak bang dat ik haar zou verlaten. Nu was ik dit natuurlijk niet van plan en heb dit ook altijd duidelijk, rustig of minder rustig laten weten. In onze relatie is zij enkele keren vreemd gegaan toen het tussen ons minder ging, ik heb dit oprecht vergeven en kon de oorzaak ook goed zien hierin en wii hebben hierna nog twee jaar een relatie gehad zonder incidenten.
Nu is het enkele weken over, ik heb een einde gemaakt aan de relatie in een emotioneel moment. Mijn ex zei al snel mij niet kwijt te willen, hield van mij ik was haar ware liefde, toen ik aangaf hetzelfde te voelen werd ik echter weer weg geduwd. Wat mij deed denken aan het begin van onze relatie feitelijk, ik die graag wou zij die bang was zich te binden.
Ondertussen weet ex het niet meer, zegt gek te zijn, zich ellendig te voelen en zich elke avond in slaap te huilen.
In feite is het de afgelopen weken een spelletje van aantrekken en afstoten geweest en heb ik aangegeven niet aan het lijntje gehouden te willen worden. Zij zegt dit niet te doen, en ik geloof dat zij het ook echt niet weet.
Ik heb een brief aan haar geschreven en wacht momenteel op antwoord. Ik kan werkelijk niet geloven dat het na die jaren over is, twee weken geleden was ik nog haar ware liefde, maar ondertussen verneem ik dat zij continu feest en naar wat ik hoor veel alcohol nuttigt.
Daarnaast weet ik niet of het relevant heeft maar zij is tevens gediagnosticeerd door de psycholoog op borderline. Zij heeft een half jaar therapie en medicatie gehad ook voor de depressie maar is hiermee gestopt enkele maanden tetug omdat zij aangaf dat het niet werkte.
Wat ik hiermee wil bereiken? Eigenlijk niks, wellicht steun, tips.. Momenteel ga ik zelf naar de psycholoog en heb ik veel handvatten gekregen hoe om te gaan met mensen met borderline en depressies. Maar momenteel kan ik daar helaas weinig mee.
maandag 15 september 2014 16:00
Waarom wordt er steeds terug gekomen op het slaan? Nogmaals dat was slechts een kleine periode in het eerste jaar van de relatie. Die periode was in dat eerste jaar zo ongeveer vier maanden waarvan slechts 5 echt heftige momenten. Daarnaast heb ik slechts een keer terug geslagen, uit angst en omdat de grens was bereikt en daarna ben ik nooit meer verkeerd aangeraakt of beschadigd!
Dit is ook uitgepraat samen en met psycholoog en dus voor mij echt geen issue meer. Maar was wel het vermelden waard om in grote lijnen alles duidelijk te maken.
Dat slaan was uit onmacht angst om mij kwijt te raken, woede naar zichzelf maar die ze op die manier uitte. Ze has net zo goed haar polsen kunnen door snijden of zichzelf slaan zoals ze ook wel eens deed. Het was een uiting die niet goed te praten is maar die destijds wel is uitgepraat.
Uitbarstingen zijn nog wel eens voorgekomen maar dan niet meer lichamelijk, maar Door weg te lopen of te huilen of in zichzelf te keren.
Dit is ook uitgepraat samen en met psycholoog en dus voor mij echt geen issue meer. Maar was wel het vermelden waard om in grote lijnen alles duidelijk te maken.
Dat slaan was uit onmacht angst om mij kwijt te raken, woede naar zichzelf maar die ze op die manier uitte. Ze has net zo goed haar polsen kunnen door snijden of zichzelf slaan zoals ze ook wel eens deed. Het was een uiting die niet goed te praten is maar die destijds wel is uitgepraat.
Uitbarstingen zijn nog wel eens voorgekomen maar dan niet meer lichamelijk, maar Door weg te lopen of te huilen of in zichzelf te keren.
maandag 15 september 2014 16:03
maandag 15 september 2014 16:10
Toen had ze inderdaad nog niet de diagnose maar dat betekent niet dat de ziekte nog niet aanwezig was. Daarnaast praat ik het niet goed maar ik heb dat vergeven en dat stuk afgesloten..
Ik ben hier lang boos om geweest maar verheldering gekregen van haar psycholoog toen ze daar nog heen ging. Maar dat betekent niet dat ik het goed keur, want zoiets is nooit goed te keuren.
Ik ben hier lang boos om geweest maar verheldering gekregen van haar psycholoog toen ze daar nog heen ging. Maar dat betekent niet dat ik het goed keur, want zoiets is nooit goed te keuren.
maandag 15 september 2014 17:12
Ik lees uit je berichten dat je je heel erg in haar verplaatst.. Waar ben jij in dit verhaal? Volgens mij ben je jezelf enorm kwijtgeraakt in deze relatie.. en dan kun je er ook niet voor een ander zijn, als je er niet eerst voor jezelf bent. Je moet ook nooit iemand willen redden. Daar zijn relaties niet voor.
maandag 15 september 2014 17:26
Toen ik vroeg of ze mij met rust wou laten kreeg ik de ene keer terug dat ik vast een minder gecompliceerd wou, de andere keer dagelijkse berichtjes.
Vorige week wat dagelijkse berichten en gister ook wat dingen.
Toen ik aangaf dat het voor mij duidelijk was dat ze mij niet wou zei ze dat dat niet zo was.. Ik weet het gewoon niet..
Ik ben mezelf misschien ook wel een beetje kwijt, maar dat is pas sinds het uit is.. Of zoiets.. Machteloos vervelend gevoel.. Vandaag niks gehoord en verwacht ook niks.
Vorige week wat dagelijkse berichten en gister ook wat dingen.
Toen ik aangaf dat het voor mij duidelijk was dat ze mij niet wou zei ze dat dat niet zo was.. Ik weet het gewoon niet..
Ik ben mezelf misschien ook wel een beetje kwijt, maar dat is pas sinds het uit is.. Of zoiets.. Machteloos vervelend gevoel.. Vandaag niks gehoord en verwacht ook niks.
maandag 15 september 2014 17:51
maandag 15 september 2014 18:01
quote:zonwolken schreef op 15 september 2014 @ 17:43:
Er is weinig manipulerend aan ging over foto's die zij had.
Niks bijzonders en zeker niet van ik wil je terug.
Het is allemaal lastig uit te leggen, het us gewoon allemaal verwarrend geweest. Maar om nou alle berichten hier neer te zetten?
Elk dingetje aangrijpen om maar weer contact te zoeken dus.
Nou en of dat manipulerend is.
Geef elkaars spullen,foto's etc terug zodat er nergens meer contact over hoeft te zijn.
Er is weinig manipulerend aan ging over foto's die zij had.
Niks bijzonders en zeker niet van ik wil je terug.
Het is allemaal lastig uit te leggen, het us gewoon allemaal verwarrend geweest. Maar om nou alle berichten hier neer te zetten?
Elk dingetje aangrijpen om maar weer contact te zoeken dus.
Nou en of dat manipulerend is.
Geef elkaars spullen,foto's etc terug zodat er nergens meer contact over hoeft te zijn.
maandag 15 september 2014 18:02
maandag 15 september 2014 18:08
Het is gewoon erg lastig alles voelde zo vertrouwd en de afgelopen 2 jaar en een paar maanden ging alles echt goed en was ik echt erg gelukkig met haar.
Ik weet dat er moeilijke maanden zijn geweest daarvoor maar zoals ik zei is dat besproken en vergeven.
Het was mijn eerste relatie met een vrouw, en nu worden er zelfs dingen naar mijn hoofd gesmeten als ga maar lekker mannen aflebberen.. ;(
Ik weet dat er moeilijke maanden zijn geweest daarvoor maar zoals ik zei is dat besproken en vergeven.
Het was mijn eerste relatie met een vrouw, en nu worden er zelfs dingen naar mijn hoofd gesmeten als ga maar lekker mannen aflebberen.. ;(