Kinderen
alle pijlers
Trotse tante?
zaterdag 22 november 2014 19:29
Mijn broer heeft sinds een week of zes een baby. Ik ben voor het eerst tante. Mijn broers, schoonzussen en ouders zijn helemaal lyrisch over 'het wonder' het gaat steeds over de baby, begrijpelijk.... Maar persoonlijk vind ik er niet zo veel aan, dat hele tante zijn. Ik heb eigenlijk ook niet echt de behoefte om de baby te zien/vast te houden. Toch ga ik maar, om interesse te tonen. Voor hen is namelijk het belangrijk en bijzonder. Ik hou niet van baby's, heb er niks mee en irriteer me aan het babygeklets en dat het alleen nog maar daar over gaat. Vriendinnen van me zijn ook tante en vinden het helemaal geweldig. Ben ik nu zo raar?
zaterdag 22 november 2014 22:19
quote:Thordis2.0 schreef op 22 november 2014 @ 22:17:
[...]
Ik maak dat lyrische sowieso niet zo mee geloof ik. Ik heb geen idee wat i klaar precies onder moet verstaan.Gillende, kirrende en vooral fotomakende familie? Die ieder uur dat ze de baby niet zien een zielige post op facebook plaatsen, hoe erg ze het wondertje wel niet missen?
[...]
Ik maak dat lyrische sowieso niet zo mee geloof ik. Ik heb geen idee wat i klaar precies onder moet verstaan.Gillende, kirrende en vooral fotomakende familie? Die ieder uur dat ze de baby niet zien een zielige post op facebook plaatsen, hoe erg ze het wondertje wel niet missen?
zaterdag 22 november 2014 22:19
quote:lisaviva schreef op 22 november 2014 @ 22:00:
[...]
Box, wippertje, maxicosi, kinderstoel, wandelwagen, luieremmer, spuugdoekjes, bijtringen. Het hele huis staat in het teken van de baby, je kunt er niet om heen, hoe kleiner ze zijn, hoe voller je kamer.
Nou ja, dat is ook gewoon allemaal ook verrekte handig om te hebben als je een baby hebt. Met een pup trouwens ook niks anders, waar eerst Mason' box stond, staat nu een bench, we hebben ook nog een mand, een berg speelgoed voor de pup, etc.
Het is nogal logisch dat het huis in teken staat van de nieuwe baby, je kan dat moeilijk wegmoffelen omdat iemand die er niet hoeft te wonen het ieeuw vindt. Of rommelig, druk, aanwezig. Die spullen horen nu eenmaal binnen handbereik nu. En naarmate de leeftijd vordert komt er ook nog een halve speeltuin in de tuin bij.
[...]
Box, wippertje, maxicosi, kinderstoel, wandelwagen, luieremmer, spuugdoekjes, bijtringen. Het hele huis staat in het teken van de baby, je kunt er niet om heen, hoe kleiner ze zijn, hoe voller je kamer.
Nou ja, dat is ook gewoon allemaal ook verrekte handig om te hebben als je een baby hebt. Met een pup trouwens ook niks anders, waar eerst Mason' box stond, staat nu een bench, we hebben ook nog een mand, een berg speelgoed voor de pup, etc.
Het is nogal logisch dat het huis in teken staat van de nieuwe baby, je kan dat moeilijk wegmoffelen omdat iemand die er niet hoeft te wonen het ieeuw vindt. Of rommelig, druk, aanwezig. Die spullen horen nu eenmaal binnen handbereik nu. En naarmate de leeftijd vordert komt er ook nog een halve speeltuin in de tuin bij.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zaterdag 22 november 2014 22:20
zaterdag 22 november 2014 22:26
quote:muts87 schreef op 22 november 2014 @ 22:12:
[...]
nou ik ergerdere me best wel aan mijn moeder toen ze in het bijzijn van anderen lyrisch deed over mijn deeltijd studie toen dacht ik ook dim even. Maar mijn moeder is sowieso sneller enthousiast over dingen dan ik. Maar goed ik ben blijkbaar niet empathisch, jaloers, wijk van de norm af. Ik zal voortaan niets meer zeggen want anders lekt uit dat ik jaloers en gevoelloos ben.In dit voorbeeld ben je (vind ik) niet empathisch. Ik ben ook zo vaak niet empathisch. Maar je doet je best en toont interesse in de baby, terwijl je er zelf weinig aan vindt. Dat spreekt voor je. Daar gaat het uiteindelijk om, zo is het ook weer.
[...]
nou ik ergerdere me best wel aan mijn moeder toen ze in het bijzijn van anderen lyrisch deed over mijn deeltijd studie toen dacht ik ook dim even. Maar mijn moeder is sowieso sneller enthousiast over dingen dan ik. Maar goed ik ben blijkbaar niet empathisch, jaloers, wijk van de norm af. Ik zal voortaan niets meer zeggen want anders lekt uit dat ik jaloers en gevoelloos ben.In dit voorbeeld ben je (vind ik) niet empathisch. Ik ben ook zo vaak niet empathisch. Maar je doet je best en toont interesse in de baby, terwijl je er zelf weinig aan vindt. Dat spreekt voor je. Daar gaat het uiteindelijk om, zo is het ook weer.
zaterdag 22 november 2014 22:41
quote:MrsStanleyWalker schreef op 22 november 2014 @ 22:19:
[...]
Nou ja, dat is ook gewoon allemaal ook verrekte handig om te hebben als je een baby hebt. Met een pup trouwens ook niks anders, waar eerst Mason' box stond, staat nu een bench, we hebben ook nog een mand, een berg speelgoed voor de pup, etc.
Het is nogal logisch dat het huis in teken staat van de nieuwe baby, je kan dat moeilijk wegmoffelen omdat iemand die er niet hoeft te wonen het ieeuw vindt. Of rommelig, druk, aanwezig. Die spullen horen nu eenmaal binnen handbereik nu. En naarmate de leeftijd vordert komt er ook nog een halve speeltuin in de tuin bij.
Inderdaad verrekte handig, maar heel erg smaakvol vind ik het ook niet. Was ook blij dat de box weer uit de kamer kon bijvoorbeeld.
Nu maak ik vrijwel dagelijks een doodklap over een verdwaald legoblokje, een straaljager, knikker oid.
Ondanks het feit dat ik zelf een kind heb, kan ik me best voorstellen dat een ander het zonder al die kindgerelateerde troep mooier vindt, ik zelf ook.
[...]
Nou ja, dat is ook gewoon allemaal ook verrekte handig om te hebben als je een baby hebt. Met een pup trouwens ook niks anders, waar eerst Mason' box stond, staat nu een bench, we hebben ook nog een mand, een berg speelgoed voor de pup, etc.
Het is nogal logisch dat het huis in teken staat van de nieuwe baby, je kan dat moeilijk wegmoffelen omdat iemand die er niet hoeft te wonen het ieeuw vindt. Of rommelig, druk, aanwezig. Die spullen horen nu eenmaal binnen handbereik nu. En naarmate de leeftijd vordert komt er ook nog een halve speeltuin in de tuin bij.
Inderdaad verrekte handig, maar heel erg smaakvol vind ik het ook niet. Was ook blij dat de box weer uit de kamer kon bijvoorbeeld.
Nu maak ik vrijwel dagelijks een doodklap over een verdwaald legoblokje, een straaljager, knikker oid.
Ondanks het feit dat ik zelf een kind heb, kan ik me best voorstellen dat een ander het zonder al die kindgerelateerde troep mooier vindt, ik zelf ook.
zaterdag 22 november 2014 22:43
Heel eerlijk. Toen ik net moeder was geworden had ik een schijthekel aan geveinsde interesse. Dat stomme kraambezoek waar ik helemaal niet op zat te wachten en volgens mij kwamen de meesten echt alleen voor de vorm en niet omdat ze nu zo graag het mooiste wat Stan en mij is overkomen met ons te delen, ofzo. En ze kwamen al he-le-maal niet voor mij. Geen idee waar ze gebleven waren toen het bergafwaarts met me ging en we hulp nodig hadden. Maar me wel net na de bevalling willen komen vervelen met hun geveinsde interesse, kom dan gewoon niet.
Da's empathie van de andere kant bezien. Empathie is niet noodzakelijk interesse tonen als je dat niet oprecht hebt en contact zoekt omdat je denkt dat dit van je verwacht wordt.
Tenminste, zo dacht ik erover.
Da's empathie van de andere kant bezien. Empathie is niet noodzakelijk interesse tonen als je dat niet oprecht hebt en contact zoekt omdat je denkt dat dit van je verwacht wordt.
Tenminste, zo dacht ik erover.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zaterdag 22 november 2014 22:51
quote:lisaviva schreef op 22 november 2014 @ 22:41:
[...]
Inderdaad verrekte handig, maar heel erg smaakvol vind ik het ook niet. Was ook blij dat de box weer uit de kamer kon bijvoorbeeld.
Nu maak ik vrijwel dagelijks een doodklap over een verdwaald legoblokje, een straaljager, knikker oid.
Ondanks het feit dat ik zelf een kind heb, kan ik me best voorstellen dat een ander het zonder al die kindgerelateerde troep mooier vindt, ik zelf ook.Mwah, ik heb mijn huis niet ingericht voor anderen. Die hoeven het niet mooi te vinden, als wij er maar prettig kunnen leven. Zo is bij ons alles op smurfenhoogte omdat ik klein ben. Ik wilde geen huis meer waar ik hinder ondervond van mijn lengte (of gebrek daaraan). Hetzelfde geldt voor Mason's spullen, die horen in ons huis en daar hoeft niks van gevonden te worden door mensen die hier niet wonen, ons staat het niks in de weg en het hoort net zoveel bij het interieur als mijn antieke kasten etc.
[...]
Inderdaad verrekte handig, maar heel erg smaakvol vind ik het ook niet. Was ook blij dat de box weer uit de kamer kon bijvoorbeeld.
Nu maak ik vrijwel dagelijks een doodklap over een verdwaald legoblokje, een straaljager, knikker oid.
Ondanks het feit dat ik zelf een kind heb, kan ik me best voorstellen dat een ander het zonder al die kindgerelateerde troep mooier vindt, ik zelf ook.Mwah, ik heb mijn huis niet ingericht voor anderen. Die hoeven het niet mooi te vinden, als wij er maar prettig kunnen leven. Zo is bij ons alles op smurfenhoogte omdat ik klein ben. Ik wilde geen huis meer waar ik hinder ondervond van mijn lengte (of gebrek daaraan). Hetzelfde geldt voor Mason's spullen, die horen in ons huis en daar hoeft niks van gevonden te worden door mensen die hier niet wonen, ons staat het niks in de weg en het hoort net zoveel bij het interieur als mijn antieke kasten etc.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zaterdag 22 november 2014 22:55
quote:lisaviva schreef op 22 november 2014 @ 22:51:
@msw: wat is nu beter inderdaad: beleefd onoprecht of schitteren door afwezigheid, maar oprecht?
Iets zegt mij dat je de tweede categorie wel ziet als er stront aan de knikker is en de eerste categorie afhaakt.Nope. Mijn dondert het niks dat schitteren door afwezigheid. Beter als mijn tijd verdoen als het je toch niets boeit.
@msw: wat is nu beter inderdaad: beleefd onoprecht of schitteren door afwezigheid, maar oprecht?
Iets zegt mij dat je de tweede categorie wel ziet als er stront aan de knikker is en de eerste categorie afhaakt.Nope. Mijn dondert het niks dat schitteren door afwezigheid. Beter als mijn tijd verdoen als het je toch niets boeit.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zondag 23 november 2014 00:25
Ik ben gek op mijn nichtjes van 2 en 14 jaar en ik vond dat mijn broer bijzonder veel vertrouwen in mij had door de oudste bij mij te laten logeren toen ze een paar maanden was.
Bij de tweede mocht ik komen kramen.
Snoezeman had er bij de eerste nog wat minder mee, maar zijn zelfvertrouwen is gegroeid toen hij papa werd. Toen de jongste werd geboren was hij zeer duidelijk bij haar eerste logeerpartij. "Ik doe de flesjes en Snoesje doet de luiers" besliste hij zeer ondemocratisch.
Snoezekind besloot de trooster te zijn voor als ze huilde, dat kan hij heel goed. Ze is dol op haar grote neef.
Bij de tweede mocht ik komen kramen.
Snoezeman had er bij de eerste nog wat minder mee, maar zijn zelfvertrouwen is gegroeid toen hij papa werd. Toen de jongste werd geboren was hij zeer duidelijk bij haar eerste logeerpartij. "Ik doe de flesjes en Snoesje doet de luiers" besliste hij zeer ondemocratisch.
Snoezekind besloot de trooster te zijn voor als ze huilde, dat kan hij heel goed. Ze is dol op haar grote neef.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
zondag 23 november 2014 10:51
Ik ben erg blij dat ik geen tante hoef te worden (want geen siblings). Ook al heb ik niets met kinderen, de eerste die in mijn vriendenkring werd geboren (ik was toen begin 20), daar stond ik nog neutraal tegenover, maar al snel ging het me de keel uit hangen al dat gezeur over baby's en aanverwante zaken. Als je dan 'n ander onderwerp aansneed werd het binnen 'n paar minuten alweer op kinderen teruggebracht. En bij 'n vriendschap kun je in elk geval afstand nemen, het lijkt me echt hinderlijk worden als het 'n sibling betreft en je ouders ook helemaal meegaan in de hype en je bij gezinsbijeenkomsten er ook continu mee lastig gevallen wordt omdat de sibling met het kind aanwezig is.
zondag 23 november 2014 11:12
Een van mijn vriendinnen is alleenstaande moeder. Ik spreek liever met haar af als het kind in het weekend bij de vader is. Als het kind erbij is en haar moeder en ik spreken een minuut over iets anders dan over haar, dan gaat het kind hard er doorheen roepen en steeds aan haar moeder trekken. Ze is gewend om alle aandacht van haar moeder voor zichzelf te hebben, dus als ik er ben en het even niet zo is, probeert ze uit alle macht alle aandacht weer naar haar toe te trekken.
Mijn vriendin nodigt me soms uit om samen met haar en haar kind ergens naartoe te gaan, maar dat weiger ik vrijwel altijd. Geen zin om de hele dag naar een kind te kijken dat niet de mijne is en over een kind te praten dat niet de mijne is, dan besteed ik mijn tijd liever aan iets wat ik wel leuk vind.
* Met 'het kind' bedoel ik niks vervelends. Het is op zich wel een leuk kind, alleen een echte aandachtvrager, zoals de meeste kinderen, denk ik.
Mijn vriendin nodigt me soms uit om samen met haar en haar kind ergens naartoe te gaan, maar dat weiger ik vrijwel altijd. Geen zin om de hele dag naar een kind te kijken dat niet de mijne is en over een kind te praten dat niet de mijne is, dan besteed ik mijn tijd liever aan iets wat ik wel leuk vind.
* Met 'het kind' bedoel ik niks vervelends. Het is op zich wel een leuk kind, alleen een echte aandachtvrager, zoals de meeste kinderen, denk ik.
zondag 23 november 2014 11:28
Sinds een maand of 2 heb ik zelf een kindje en ik ben ook nooit een trotse tante geweest met. 200 foto's op zak van mijn nichtjes. Men zei wacht maar tot je zelf moeder bent, maar ik vergeet echt foto's te maken om mijn kind tentoon te stellen op facebook.
Ik vind babyspullen ook rommelig maar goed, ze horen er nu eenmaal bij. Ik vind mijn moeder lichtelijk dramatisch als verkondigd haar kleinkind veel te weinig te zien. En als mijn schoonmoeder trots blijft vertellen over zijn perfecte inieminie nageltjes dan zie ik zelfs de baby denken: joh, doe normaal.
Maar als ze er dan zijn vertel ik ze wel dat hij kan rollen, lachen en hoe hij slaapt. Want ik vind het fijn voor mijn kleine dat er 2 oma's zijn die alles aan hem bijzonder vinden. Ook al uiten ze dat best lyrisch.
Een vriendin komt volgende maand op kraamvisite en zij vind kinderen echt niet leuk. Dan kan ze de baby even zien en kunnen we vervolgens de baby bij papa laten en dingen gaan doen die we beide leuk vinden. Zij zou trouwens nooit negatief doen over mijn kind, want hij is deel van mij en zij heeft groot respect voor mijn leven.
Dus je vind de baby of/en lyrisch gedrag niet leuk? En nu?
Ik vind babyspullen ook rommelig maar goed, ze horen er nu eenmaal bij. Ik vind mijn moeder lichtelijk dramatisch als verkondigd haar kleinkind veel te weinig te zien. En als mijn schoonmoeder trots blijft vertellen over zijn perfecte inieminie nageltjes dan zie ik zelfs de baby denken: joh, doe normaal.
Maar als ze er dan zijn vertel ik ze wel dat hij kan rollen, lachen en hoe hij slaapt. Want ik vind het fijn voor mijn kleine dat er 2 oma's zijn die alles aan hem bijzonder vinden. Ook al uiten ze dat best lyrisch.
Een vriendin komt volgende maand op kraamvisite en zij vind kinderen echt niet leuk. Dan kan ze de baby even zien en kunnen we vervolgens de baby bij papa laten en dingen gaan doen die we beide leuk vinden. Zij zou trouwens nooit negatief doen over mijn kind, want hij is deel van mij en zij heeft groot respect voor mijn leven.
Dus je vind de baby of/en lyrisch gedrag niet leuk? En nu?
