Thuis
alle pijlers
Kater ingeslapen, verdrietig.
maandag 5 oktober 2015 14:30
Vanmorgen onze 14 jarige kater in laten slapen. Vorige maand door een bloederig plasje naar de DA geweest en hij bleek blaaskanker te hebben. Hij kreeg pijnstillers maar genezen zou ie niet meer. Donderdag keek hij ons aan en wisten we genoeg, hij had pijn. Hij at nog prima, speelde nog wat en was sociaal. Maar hij liep opgefokt rond, ging elk kwartier naar de bak en sprong niet meer. Vanmorgen kwam de dierenarts en is hij op zn favoriete plek op de bank ingeslapen.
Nu ben ik een katten liefhebber maar ook erg nuchter. Hij heeft een fijn leven gehad en inslapen is een vredige manier van sterven. Ik had er dus wel vrede mee. Dacht ik.
Tegen mijn verwachting ben ik helemaal ondersteboven eigenlijk. Besef dat hij nooit meer random op schoot springt of ons wakker maakt met een stuk speelgoed in zn bek.
Bah, wat een verdriet.
Nu ben ik een katten liefhebber maar ook erg nuchter. Hij heeft een fijn leven gehad en inslapen is een vredige manier van sterven. Ik had er dus wel vrede mee. Dacht ik.
Tegen mijn verwachting ben ik helemaal ondersteboven eigenlijk. Besef dat hij nooit meer random op schoot springt of ons wakker maakt met een stuk speelgoed in zn bek.
Bah, wat een verdriet.
maandag 5 oktober 2015 14:34
maandag 5 oktober 2015 14:47
maandag 5 oktober 2015 14:49
maandag 5 oktober 2015 16:33
maandag 5 oktober 2015 18:07
Wat verdrietig. Ik heb eind juni mijn poezenkind vrij onverwacht moeten laten inslapen. Ze was nog net geen 12 en bleek een hersentumor te hebben. Het ging heel snel. Toen ik voor de tweede keer bij de dierenarts kwam omdat de medicijnen niet aansloegen en de dierenarts mij adviseerde haar in te laten slapen was ik ook zo nuchter. Mijn gevoel compleet uitgeschakeld, heel rationeel. Daarna was ik nog druk met wat dingen maar och man, toen ik 's avonds thuis kwam stortte ik helemaal in. Huilen huilen en nog eens huilen. Het besef van nooit meer vast houden, nooit meer knuffelen, nooit meer haar naam roepen etc. etc.
Ik heb 3 weken lang de ogen uit mijn kop gejankt, Nu, 3 maanden verder, mis ik haar nog steeds verschrikkelijk en af en toe springen de tranen weer in mijn ogen.
Nou ja, niet echt een opbeurend verhaal hè
Maar goed, ik snap je verdriet heel goed en het mag er ook zijn. Lekker laten lopen die tranen hoor. Sterkte
Ik heb 3 weken lang de ogen uit mijn kop gejankt, Nu, 3 maanden verder, mis ik haar nog steeds verschrikkelijk en af en toe springen de tranen weer in mijn ogen.
Nou ja, niet echt een opbeurend verhaal hè
Maar goed, ik snap je verdriet heel goed en het mag er ook zijn. Lekker laten lopen die tranen hoor. Sterkte
...