Relaties
alle pijlers
Vreemdgegaan
zaterdag 25 maart 2017 15:12
Even voorstellen...ik ben een man van 30j, al 10j in een vaste relatie met ondertussen 2 kleine kindjes. Over enkele maanden zouden we ook trouwen.
Enkele maanden geleden ben ik op weekenduitstap geweest met collega's en heb ik iemand veel beter leren kennen. Veel activiteiten samen gedaan daar en het klikte eigenlijk geweldig goed tussen ons. Eigenlijk wist ik diep vanbinnen dat ik me op glad ijs begaf, maar hield mezelf voor dat met plezier maken niets verkeerd is. Op de laatste avond van het weekend (beiden wat gedronken) vertelt ze me dat ze twijfels heeft over haar huidige relatie en gevoelens begint te krijgen voor iemand die ze pas heeft leren kennen. Nogal impulsief heb ik haar toen gezoend maar mij meteen bedacht en gezegd ik dit echt niet kon maken... Na dat weekend wel erg veel berichtjes naar elkaar beginnen sturen en zo zelf toch meer en meer verliefd geworden...en uiteindelijk een maand later na een feestje bij haar blijven slapen. Daags nadien wou ik met haar over onze 'situatie' praten en bekent ze dat ze enorm goed overeenkomt met mij maar niet snel verliefd wordt en er van haar kant eigenlijk helemaal geen gevoelens zijn...was enkel voor plezier zei ze. Ergens moest ik opgelucht zijn want het houdt mijn leven veel simpeler (ik zie mijn vrouw ook echt wel graag), toch is mijn hart gebroken. Mijn vrouw heeft ondertussen ook door dat ik wel heel goed overeenkom met die collega maar vermijdt erover te praten - alsof ze het gewoon liever niet wil weten. Ik voel de drang om haar alles te vertellen maar ik ben heel zeker dat ze mij nooit zou vergeven als ze weet hoe ver het gegaan is...onze relatie is sowieso ten einde dan.
Ik ben ontzettend kwaad op mezelf dat ik mij in die situatie gebracht heb maar weet niet goed meer wat doen nu. We zijn volop bezig met de trouwvoorbereidingen maar het voelt allemaal zo schijnheilig aan... ik zit ook nog steeds met gevoelens zit voor die collega.
Ik zet dit anoniem op een forum omdat ik mij er zo hard voor schaam dat ik dit zelfs niet aan mijn beste vriend durf te vertellen, maar toch voel ik de nood om mijn hart te luchten.
Enkele maanden geleden ben ik op weekenduitstap geweest met collega's en heb ik iemand veel beter leren kennen. Veel activiteiten samen gedaan daar en het klikte eigenlijk geweldig goed tussen ons. Eigenlijk wist ik diep vanbinnen dat ik me op glad ijs begaf, maar hield mezelf voor dat met plezier maken niets verkeerd is. Op de laatste avond van het weekend (beiden wat gedronken) vertelt ze me dat ze twijfels heeft over haar huidige relatie en gevoelens begint te krijgen voor iemand die ze pas heeft leren kennen. Nogal impulsief heb ik haar toen gezoend maar mij meteen bedacht en gezegd ik dit echt niet kon maken... Na dat weekend wel erg veel berichtjes naar elkaar beginnen sturen en zo zelf toch meer en meer verliefd geworden...en uiteindelijk een maand later na een feestje bij haar blijven slapen. Daags nadien wou ik met haar over onze 'situatie' praten en bekent ze dat ze enorm goed overeenkomt met mij maar niet snel verliefd wordt en er van haar kant eigenlijk helemaal geen gevoelens zijn...was enkel voor plezier zei ze. Ergens moest ik opgelucht zijn want het houdt mijn leven veel simpeler (ik zie mijn vrouw ook echt wel graag), toch is mijn hart gebroken. Mijn vrouw heeft ondertussen ook door dat ik wel heel goed overeenkom met die collega maar vermijdt erover te praten - alsof ze het gewoon liever niet wil weten. Ik voel de drang om haar alles te vertellen maar ik ben heel zeker dat ze mij nooit zou vergeven als ze weet hoe ver het gegaan is...onze relatie is sowieso ten einde dan.
Ik ben ontzettend kwaad op mezelf dat ik mij in die situatie gebracht heb maar weet niet goed meer wat doen nu. We zijn volop bezig met de trouwvoorbereidingen maar het voelt allemaal zo schijnheilig aan... ik zit ook nog steeds met gevoelens zit voor die collega.
Ik zet dit anoniem op een forum omdat ik mij er zo hard voor schaam dat ik dit zelfs niet aan mijn beste vriend durf te vertellen, maar toch voel ik de nood om mijn hart te luchten.
zaterdag 25 maart 2017 15:16
zaterdag 25 maart 2017 15:24
zaterdag 25 maart 2017 15:24
zaterdag 25 maart 2017 15:31
Vroegah had ik wel eens discussies met anderen over flirten. Mij vonden ze te rigide daarin - was ik ook - en ik vond dat zij met die houding zich op glad ijs bevonden. Glad ijs. Je voelde het zelf al aan. Los van van je vriendin en van je collega; je moet voor jezelf niet willen dat je je op glas ijs bevindt. Niet uit angst je vriendin kwijt te raken want daar heb je weinig tot geen invloed op. Zij kan net zo goed een moment van zwakte hebben en zich bij een andere manier weer eens begeerd voelen. Maar omdat glad ijs simpelweg glad ijs is. Je wilt een moment van euforie en wat je er voor terug krijgt is een domper, diepe schaamte, schuldgevoelens, twijfel over je aankomend huwelijk etc. etc. etc.
Nu wil je door je hart te luchten wat van die druk in jezelf verminderen. Gaat je niet lukken. Niemand hier wil die druk overnemen of wegnemen. Sterker nog eentje schrijft dat je in de druk moet blijven zitten. Ik wens je geen van allen, wat ik je wel wens is dat je inzicht krijgt in waarom je denkt dat glad ijs je ooit iets goeds kan brengen. Leer van je ervaring. Trouw of trouw niet, ga verder met je collega of niet maar wat je ook doet; neem verantwoordelijkheid voor je tijdelijke spannende momenten en zadel nooit een ander er mee op. Part of growing up.
Nu wil je door je hart te luchten wat van die druk in jezelf verminderen. Gaat je niet lukken. Niemand hier wil die druk overnemen of wegnemen. Sterker nog eentje schrijft dat je in de druk moet blijven zitten. Ik wens je geen van allen, wat ik je wel wens is dat je inzicht krijgt in waarom je denkt dat glad ijs je ooit iets goeds kan brengen. Leer van je ervaring. Trouw of trouw niet, ga verder met je collega of niet maar wat je ook doet; neem verantwoordelijkheid voor je tijdelijke spannende momenten en zadel nooit een ander er mee op. Part of growing up.
zaterdag 25 maart 2017 15:34
quote:alinea schreef op 25 maart 2017 @ 15:24:
Kun je in een leugen leven? Je bent dus vatbaar voor verleiding buiten je relatie...
Al is de leugen nog zo snel.. De waarheid achterhaald hem wel. Het komt uit en scheiden is duur.
Ik zou het wel vertellen en zo snel mogelijk je kunt nu geen dingen regelen voor een nep huwelijk.Het komt juist vaak niet uit. Sommige mensen kunnen zwijgen als het graf. Ik ken een aantal mensen die vreemd zijn gegaan en dat de wederhelft daar helemaal niks van af weet.
Kun je in een leugen leven? Je bent dus vatbaar voor verleiding buiten je relatie...
Al is de leugen nog zo snel.. De waarheid achterhaald hem wel. Het komt uit en scheiden is duur.
Ik zou het wel vertellen en zo snel mogelijk je kunt nu geen dingen regelen voor een nep huwelijk.Het komt juist vaak niet uit. Sommige mensen kunnen zwijgen als het graf. Ik ken een aantal mensen die vreemd zijn gegaan en dat de wederhelft daar helemaal niks van af weet.
zaterdag 25 maart 2017 15:36
Je kunt je nu al niet inhouden en staat open voor verleiding.En dan wel met haar trouwen?Wees een vent en biecht het op.Dan heeft je vriendin in ieder geval de keuze om het huwelijk af te blazen of toch door te gaan.
Ook echt fijn voor je kinderen.Had je niet eerst beter na kunnen denken voordat je je leuter in die ander hing? Bah
Ook echt fijn voor je kinderen.Had je niet eerst beter na kunnen denken voordat je je leuter in die ander hing? Bah
zaterdag 25 maart 2017 15:46
zaterdag 25 maart 2017 15:46