Actueel
alle pijlers
Column Hanina Ajarai, vrijheid van meningsuiting of.........
vrijdag 21 juli 2017 19:05
Wat vinden jullie van onderstaande column uit de AD ? Hanina zat gisteravond bij RTL Summernight, mijn hemel wat had ik last van plaatsvervangend schaamte, ik snap ook niet dat ze daar uberhaupt aan tafel is gaan zitten na zo een schaamteloze column geschreven te hebben.
Ze is met de grond gelijk gemaakt, er was 1 hoogleraar die het nog een soort van voor haar opnam, ze is op zoek naar het antwoord waarom Nouri haar wel raakt en de MH 17 niet, en neen dat komt niet omdat Nouri ook moslim is.
Aan de ene kant is er gezegd dat ze i.h.k van vrijheid van meningsuiting mag schrijven wat ze wil, maar ondertussen valt half Nederland over haar heen. Wat vinden jullie hiervan? De uitzending van RTL Summernight van gisteravond kunnen jullie terugkijken.
Deze week was het drie jaar geleden dat Nederland werd getroffen door een ramp: vlucht MH17 van Amsterdam naar Kuala Lumpur werd boven Oekraïne geraakt door een raket waarna het vliegtuig neerstortte. Geen van de inzittenden overleefde. Het was een zwarte dag voor de families en naasten van de 298 slachtoffers maar omdat het vooral om Nederlanders ging, was het ook een nationaal trauma. Wekenlang domineerde het de voorpagina’s.
Drie jaar na dato is er nog steeds nieuws te melden. Over het onderzoek naar de daders natuurlijk maar ook, zoals een paar dagen geleden, over de onthulling van het MH17-monument ter nagedachtenis van de slachtoffers. Ik moet bekennen: op emotioneel niveau doet het mij niets. Helemaal niets. Ik heb geen seconde getreurd om de slachtoffers, ik ben niet geïnteresseerd in het onderzoek en de rechtszaak en ik sla de meeste berichtgeving over de MH17 over.
De ontwerper van het monument kwam dit weekeinde bijvoorbeeld in meerdere kranten aan het woord om uit te leggen hoe moeilijk hij de opdracht vond. Niet boeiend. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het zielig voor de nabestaanden en ik had gewild dat de ramp niet was gebeurd maar het raakt bij mij geen snaar.
De ineenstorting van Abdelhak Nouri wel. Ik geef geen snars om voetbal, ik had voor die fatale dag in Oostenrijk nog nooit van hem gehoord. Toch heb ik sindsdien intens meegeleefd, ik heb gehuild bij het zien van filmpjes waarin zijn familie treurt en bij de beelden van de massale en hartverwarmende steunbetuigingen. In mijn nachtgebeden prevel ik zijn naam en bid tot God voor totale genezing, voor een wonder. Normaal gesproken is dat een moment waarop ik alleen voor mijzelf en mijn naasten bid.
Ik begrijp er zelf ook niks van. Waarom rouw ik wel om Nouri en niet om MH17? Is het omdat Nouri moslim is? Een Marokkaanse Nederlander net als ik? Omdat het mijn broertje had kunnen zijn? En Nouri’s moeder mijn moeder had kunnen zijn?
Misschien deels, maar hoe verklaar ik dan dat ik ook intens meeleefde met de ouders van Savannah en Romy? Bovendien, als het puur om zijn geloof is, waarom doen die talloze berichten over slachtoffers van aanslagen in moslimlanden me ook niet zo veel?
Is het omdat de vliegramp zo veel slachtoffers kende dat die geen specifiek gezicht had? Het is tenslotte makkelijker om je in te leven in de tragedie van één iemand, dan in die van 298 mensen. Aan de andere kant: rationeel gezien is het verlies van zo veel levens toch erger dan het tragische lot van één jonge voetballer met een hartritmestoornis?
Deze bekentenis is niet bedoeld om te provoceren of iemand te kwetsen, ook al kan ik de scheldkanonnades die zullen volgen op deze column wel vast uittekenen. Ik werd gisteren gewoon plots getroffen door het verschil in hoe deze twee gebeurtenissen binnenkomen bij mij en ben oprecht benieuwd naar de oorzaken hiervan. Ongetwijfeld zijn er psychologen of sociologen die dit prima kunnen uitleggen. Misschien is het gewoon mijn moederhart dat uiteindelijk bepaalt wie het meest betreurenswaardig is.
Ze is met de grond gelijk gemaakt, er was 1 hoogleraar die het nog een soort van voor haar opnam, ze is op zoek naar het antwoord waarom Nouri haar wel raakt en de MH 17 niet, en neen dat komt niet omdat Nouri ook moslim is.
Aan de ene kant is er gezegd dat ze i.h.k van vrijheid van meningsuiting mag schrijven wat ze wil, maar ondertussen valt half Nederland over haar heen. Wat vinden jullie hiervan? De uitzending van RTL Summernight van gisteravond kunnen jullie terugkijken.
Deze week was het drie jaar geleden dat Nederland werd getroffen door een ramp: vlucht MH17 van Amsterdam naar Kuala Lumpur werd boven Oekraïne geraakt door een raket waarna het vliegtuig neerstortte. Geen van de inzittenden overleefde. Het was een zwarte dag voor de families en naasten van de 298 slachtoffers maar omdat het vooral om Nederlanders ging, was het ook een nationaal trauma. Wekenlang domineerde het de voorpagina’s.
Drie jaar na dato is er nog steeds nieuws te melden. Over het onderzoek naar de daders natuurlijk maar ook, zoals een paar dagen geleden, over de onthulling van het MH17-monument ter nagedachtenis van de slachtoffers. Ik moet bekennen: op emotioneel niveau doet het mij niets. Helemaal niets. Ik heb geen seconde getreurd om de slachtoffers, ik ben niet geïnteresseerd in het onderzoek en de rechtszaak en ik sla de meeste berichtgeving over de MH17 over.
De ontwerper van het monument kwam dit weekeinde bijvoorbeeld in meerdere kranten aan het woord om uit te leggen hoe moeilijk hij de opdracht vond. Niet boeiend. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het zielig voor de nabestaanden en ik had gewild dat de ramp niet was gebeurd maar het raakt bij mij geen snaar.
De ineenstorting van Abdelhak Nouri wel. Ik geef geen snars om voetbal, ik had voor die fatale dag in Oostenrijk nog nooit van hem gehoord. Toch heb ik sindsdien intens meegeleefd, ik heb gehuild bij het zien van filmpjes waarin zijn familie treurt en bij de beelden van de massale en hartverwarmende steunbetuigingen. In mijn nachtgebeden prevel ik zijn naam en bid tot God voor totale genezing, voor een wonder. Normaal gesproken is dat een moment waarop ik alleen voor mijzelf en mijn naasten bid.
Ik begrijp er zelf ook niks van. Waarom rouw ik wel om Nouri en niet om MH17? Is het omdat Nouri moslim is? Een Marokkaanse Nederlander net als ik? Omdat het mijn broertje had kunnen zijn? En Nouri’s moeder mijn moeder had kunnen zijn?
Misschien deels, maar hoe verklaar ik dan dat ik ook intens meeleefde met de ouders van Savannah en Romy? Bovendien, als het puur om zijn geloof is, waarom doen die talloze berichten over slachtoffers van aanslagen in moslimlanden me ook niet zo veel?
Is het omdat de vliegramp zo veel slachtoffers kende dat die geen specifiek gezicht had? Het is tenslotte makkelijker om je in te leven in de tragedie van één iemand, dan in die van 298 mensen. Aan de andere kant: rationeel gezien is het verlies van zo veel levens toch erger dan het tragische lot van één jonge voetballer met een hartritmestoornis?
Deze bekentenis is niet bedoeld om te provoceren of iemand te kwetsen, ook al kan ik de scheldkanonnades die zullen volgen op deze column wel vast uittekenen. Ik werd gisteren gewoon plots getroffen door het verschil in hoe deze twee gebeurtenissen binnenkomen bij mij en ben oprecht benieuwd naar de oorzaken hiervan. Ongetwijfeld zijn er psychologen of sociologen die dit prima kunnen uitleggen. Misschien is het gewoon mijn moederhart dat uiteindelijk bepaalt wie het meest betreurenswaardig is.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 21 juli 2017 19:39
Zwartvlekje schreef: ↑21-07-2017 19:37Ik ben het min of meer eens met Zanahoria. Sommige rampen en gebeurtenissen doen mij ook meer dan andere en ik weet niet zo goed waarom de ene me meer raakt.
Sommige zaken hoeven echter niet altijd uitgesproken te worden. Ik heb het stuk gisteren gelezen en ik vind haar niet heel respectvol. In iets wat zo gevoelig ligt lijkt me niet dat je dit op deze manier op hoeft te schrijven. Zeker zonder dat je ook met een redelijk antwoord komt.
vrijdag 21 juli 2017 19:42
Wat mij opviel bij RTL Summer night is dat ze communicatief niet sterk overkwam. Dat zou ik wel verwachten bij een columniste. Ik vind niet dat ze met een goede motivatie kwam, aangezien ze de vraagt stelt in haar eigen stuk waardoor het komt dat ze bij gebeurtenis A meer voelt vergeleken met gebeurtenis B. Ik zou zeggen; Zoek dat eerst uit, en schrijf dan een respectvolle column over het hoe en waarom.
vrijdag 21 juli 2017 19:47
Moonshine1984 schreef: ↑21-07-2017 19:42Wat mij opviel bij RTL Summer night is dat ze communicatief niet sterk overkwam. Dat zou ik wel verwachten bij een columniste. Ik vind niet dat ze met een goede motivatie kwam, aangezien ze de vraagt stelt in haar eigen stuk waardoor het komt dat ze bij gebeurtenis A meer voelt vergeleken met gebeurtenis B. Ik zou zeggen; Zoek dat eerst uit, en schrijf dan een respectvolle column over het hoe en waarom.
Dat zeg ik, het is geen column en zij geen columniste.
Ik vind het dus ook nog eens respectloos naar columnisten toe.
vrijdag 21 juli 2017 19:58
Ik heb ook niet gerouwd om de slachtoffers van de MH 17. Wel een heel klein pietseltje om Tijn, omdat Tijn voor mij een gezicht had en die naamloze slachtoffers van de MH 17 ramp dus niet. Ik zie eigenlijk ook niet zo wat er dan zo slecht aan is om dat te benoemen. Ik zou het zelf niet in een column gezet hebben, al is het alleen maar omdat ik niet denk dat de wereld erg zit te wachten op mijn zielenroerselen. Maar ik vind het geen schandalig verhaal of zo.
vrijdag 21 juli 2017 20:15
Het AD had dit niet moeten plaatsen. Je moet er toch niet aan denken dat je als nabestaande je krantje openslaat, en een of andere doos ziet schrijven dat de dood van je zoon, dochter, man, vrouw, zus, broer, vader of moeder haar niks doet. Zeg gewoon niks als je het zo voelt. Fijn dat haar moederhart zo meeleeft met Nouri. Die andere 298 mensen hadden ook moeders.
vrijdag 21 juli 2017 20:17
Tjonge jonge, wat heeft deze dame veel aangericht met haar nutteloos geneuzel over Nouri en MH17.
Het was geen column, wel een verhaaltje en vrijheid van meningsuiting. Maar het lijkt of ze het geschreven heeft om deze discussie aan te wakkeren. Ik vond haar gisterenavond ook niet sterk, maar het meest kwalijk aan dit hele verhaal: ze heeft leed met leed vergeleken en dat kan niet!
Het was geen column, wel een verhaaltje en vrijheid van meningsuiting. Maar het lijkt of ze het geschreven heeft om deze discussie aan te wakkeren. Ik vond haar gisterenavond ook niet sterk, maar het meest kwalijk aan dit hele verhaal: ze heeft leed met leed vergeleken en dat kan niet!
vrijdag 21 juli 2017 20:46
Vanwege haar optreden bij RTL Summernight, ze zat daar met flitsende ogen keihard haar best te doen zich staande te houden, haar argumenten waren duidelijk ondoordacht.
Sommige gebeurtenissen zijn heilige huisjes en die moet je niet omver trappen ( dodenherdenking , MH17)
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 21 juli 2017 22:39
Ik denk niet zozeer slecht, zij trekt een heel publiek, dan zou ik toch ietsjes voorzichtiger zijn met wat je zegt, aangezien het bij de een gevoeliger ligt dan bij de ander. Als hanina het anders verwoord zou hebben met sterke onderbouwing, dan waren de reacties anders geweest, denk ik.Lady_Voldemort schreef: ↑21-07-2017 19:58Ik heb ook niet gerouwd om de slachtoffers van de MH 17. Wel een heel klein pietseltje om Tijn, omdat Tijn voor mij een gezicht had en die naamloze slachtoffers van de MH 17 ramp dus niet. Ik zie eigenlijk ook niet zo wat er dan zo slecht aan is om dat te benoemen. Ik zou het zelf niet in een column gezet hebben, al is het alleen maar omdat ik niet denk dat de wereld erg zit te wachten op mijn zielenroerselen. Maar ik vind het geen schandalig verhaal of zo.
vrijdag 21 juli 2017 23:18
Het is een beetje dom. Of sensatiebelust aangezien zij de 'scheldkanonades alvast kan uittekenen'.
Je kunt die vraag heel goed stellen zonder de ramp van de MH17 vlucht/monument MH17 erbij te trekken. Het is denk ik ook een vrij bekend verschijnsel. Een paar mensen, dan heb je een gezicht, verhalen, een beeld erbij. En dus ook wat hun verlies moet betekenen voor nabestaanden. Meer dan een x-aantal slachtoffers, dat is een statistiek, cijfers. Dat kan het brein gewoon niet bevatten. Denk maar aan de film Schindler's list. Iedereen kan zich het rode jasje herinneren. Bergen lijken zien is triest en afschuwelijk, je weet wat er is gebeurd, maar de tranen komen bij het zien van dat rode jasje van dat ene kindje. Want dat kun je nog bevatten.
Je kunt die vraag heel goed stellen zonder de ramp van de MH17 vlucht/monument MH17 erbij te trekken. Het is denk ik ook een vrij bekend verschijnsel. Een paar mensen, dan heb je een gezicht, verhalen, een beeld erbij. En dus ook wat hun verlies moet betekenen voor nabestaanden. Meer dan een x-aantal slachtoffers, dat is een statistiek, cijfers. Dat kan het brein gewoon niet bevatten. Denk maar aan de film Schindler's list. Iedereen kan zich het rode jasje herinneren. Bergen lijken zien is triest en afschuwelijk, je weet wat er is gebeurd, maar de tranen komen bij het zien van dat rode jasje van dat ene kindje. Want dat kun je nog bevatten.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 21 juli 2017 23:20
Dit dus.sakamanga schreef: ↑21-07-2017 20:15Het AD had dit niet moeten plaatsen. Je moet er toch niet aan denken dat je als nabestaande je krantje openslaat, en een of andere doos ziet schrijven dat de dood van je zoon, dochter, man, vrouw, zus, broer, vader of moeder haar niks doet. Zeg gewoon niks als je het zo voelt. Fijn dat haar moederhart zo meeleeft met Nouri. Die andere 298 mensen hadden ook moeders.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 22 juli 2017 00:24
Begrijpelijk dat half Nederland er over valt. Ik vind het zelfs weinig als het maar half Nederland is. Hanina kan schrijven wat ze wil, en ze schrijft toch ook gewoon wat ze wil in 'vrijheid van meningsuiting'.
En half of heel Nederland heeft ook een vrije meningsuiting.
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
zaterdag 22 juli 2017 00:40
strikjemetstippels schreef: ↑21-07-2017 20:25Oh, en mij boeit die Nouri weer helemaal niets (en ik hou dus wel van voetbal).
zaterdag 22 juli 2017 00:40
criminalmind schreef: ↑21-07-2017 19:36Het lijkt wel een wedstrijd wat tragischer is. Ze kwetst onnodig veel mensen en daarnaast vind ik het wel heel koud om te zeggen dat de ramp en het leed van de mh17 je niks doen. Zowel voor Nouri als voor de slachtoffers van de mh17 ramp en alle nabestaanden is het vreselijk.
Met alle (media) aandacht die ze nu krijgt lijkt het alsof ze dit heeft gedaan voor de aandacht.
Dit is inderdaad onnodig kwetsen.
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
