Is je een jongetje/meisje voelen aangeboren of aangeleerd?

Nav dit artikel in de LINDA ben ik het programma Me Jane you Tarzan gaan kijken op NPO over opvoeding. Daarin het oa het verhaal van MIka. Die genderneutraal wordt opgevoed.
Ook stelt de presentator wat mij betreft terecht de vraag: Je een jongetje of meisje voelen, is dat aangeboren of aangeleerd?

Je kan jezelf de vraag stellen: als je van 'gender' wisselt of je dan ook niet gewoon in een hokje zit, weliswaar het omgekeerde hokje, maar nog steeds een hokje.

Hoewel ik merk dat mijn beeld aan het veranderen is, heb ik nog steeds moeite met de term 'genderneutraal' opvoeden. Want wat is dat dan? En raak je als volwassene dan niet in een identiteitscrisis? En hoe erg is het om als jongetje of meisje behandeld en opgevoed te worden als je zo geboren bent?
Om hoeveel procent gaat het nu werkelijk die zich ongelukkig of vervreemd van hun gender voelen? Is dat significant of hebben we het maar over een heel klein deel. Dat maakt namelijk in zoverre uit dat de overgrote meerderheid zich naar mijn idee niet hoeft te conformeren naar de kleine groep uitzonderingen, en je kan je dan inderdaad afvragen of dit wel doen niet schadelijk is voor die grote groep?

Deze mensen willen hun kinderen niet in een boxje stoppen maar in mijn optiek is genderneutraliteit inmiddels ook een boxje geworden. En ik merk dat ik een beetje iebelig van deze benadering word. Alsof ze hoegenaamd super vooruitstrevend zijn maar het eigenlijk stiekem helemaal niet zijn. Maar zich juist lijken af te zetten. Maar waartegen dan wel?

Het: ik heb een kind die zich zowel een jongetje als meisje voelt is dan toch net zo goed aangeleerd in het geval van bijvoorbeeld Mika? Dit kind is evenzogoed groot gebracht met een 'idee' die aangeleerd is. Als je echt genderneutraal wilt opvoeden dan heb je het er niet over lijkt mij. En dat lijkt me verdomde ingewikkeld. Ook deze kinderen groeien in meer of mindere mate op in de 'buitenwereld'. Zeker als je kind op een gegeven moment gaat puberen en hun lijf gaat veranderen. Meisjes worden nu eenmaal ongesteld omdat ze een vrouw worden met bijbehorende hormonen en jongetjes krijgen een zaadlozing omdat ze dan als man kinderen kunnen verwekken. Hoe ga je dat dan weer verantwoorden? Zo maak je het wat mij betreft volgens mij veel te ingewikkeld.
De kinderen hebben een mapa en een mama. De mama heeft de kinderen daadwerkelijk gedragen dus zij is de echte mama. Daarmee impliceer je toch eveneens een geslachtelijk verschil? Als genderneutraal persoon kan je nu eenmaal biologisch gezien nog steeds niet wat de ander ook kan. Wij zijn nu eenmaal geen zeepaardjes (die zowel mannelijke als vrouwenlijke voortplantingsorganen hebben)

Ik krijg vanuit het programma vooral het gevoel dat MIka denkt dat hij nu zowel met poppen als met auto's kan spelen en als dat genderneutraal opvoeden is, dan deed ik dat ook al back in the days. Maar ik krijg the funny feeling dat het om meer dan dat draait. Als een soort persoonlijk statement geprojecteerd op hun kinderen.

Mika praat ook gewoon maar zijn ouders na en niks van wat het jonge kind verteld heeft hij zelf bedacht. Dus waarom zijn deze mensen 'beter' bezig dan andere mensen? Ik zou het eerder willen omdraaien.

Ik geloof wel dat er een slag te slaan valt. Maar of dit het antwoord is? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Ik denk dat jongens het meisjes gelijk zijn, maar niet hetzelfde...

Ik ben er kortom nog niet helemaal over uit. Ik heb mijn kinderen niet genderneutraal groot gebracht en ik zie als moeder van zowel jongetjes als meisjes toch wel degelijk een verschil in aangeboren genderspecifiek gedrag. Maar is dat wel echt zo?

En waar houdt het dan op een gegeven moment op?

Graag hierover jullie mening.

Hier een link naar het programma
https://www.npostart.nl/me-jane-you-tar ... KN_1701251

Pandax schreef: ↑

06-12-2018 17:02

Je hoeft er niet per se een waardeoordeel aan te hechten, denk ik. Genderspecificiteit heeft gevolgen, voor het gezinsleven, de arbeidsmarkt, het welbevinden. Of die gevolgen wenselijk zijn hangt af van de context: hoe de maatschappij in elkaar zit en welke doelen je als collectief nastreeft. Als we een duidelijke taakverdeling nastreven met zo min mogelijk onenigheid over de invulling daarvan is genderspecificiteit een goede manier om dat te bereiken. Het zorgt voor transparantie en dat vermindert conflict. Als we nastreven om het menselijk kapitaal in de samenleving optimaal te benutten is genderspecificiteit niet zo handig. Het zorgt ervoor dat een deel van ons kapitaal niet beschikbaar is. Het is maar waar een maatschappij behoefte aan heeft.

Eens! daar valt ook zeker een slag te slaan! Maar is dat perse genderneutraliteit waar jij naar refereert?

Het valt mij in deze docu ook op dat hoe zuidelijker je komt hoe genderspecifieker en hoe noordelijker hoe genderneutraler. Zit daar een soortemet van logica achter of is het toeval?

Wat ik vrouwen ook wel eens hoor zeggen over hun (potentiele relaties) is: doe mij maar een echte vent!
Maar wat is dat dan? Een echte vent?
En: niks zo onaantrekkelijk als een man die stofzuigt, jankt of ineens parttime wil gaan werken als er kinderen komen.
Geen grapje trouwens dit voorbeeld!
Ik ben de trotste 'bezitster' van een feminiene man. Hij was muzikant en toen we elkaar leerde kennen had hij oogpotlood op en shopte hij bij de vrouwen afdeling van de Mac en Maggie. Daar vonden mensen ook wat van. Ik merk dat ik het juist extra aantrekkelijk vond. Wat zegt dit dan weer over mij?

karin6789 schreef: ↑

06-12-2018 17:21

Wetenschappelijk onderzoek heeft ooit uitgewezen, dat moeders anders met pasgeboren zonen omgingen dan met hun babydochters.
Onbewust natuurlijk.

Ja dat is dus aangeleerd gedrag zou je kunnen zeggen.
Je hebt het over dat onderzoek waar jongensbaby's met hun gezichtje naar de buitenwereld op schoot worden gezet en meisjes met een gezicht naar moeder toe, zogenaamd beschermend. Waardoor jongens van meet af aan al worden aangemoedigd meer onderzoekend en ondernemend de wijde wereld in te gaan en wij meisjes onwillekeurig veel meer willen beschermen.
Dat onderzoek ken ik inderdaad.

karin6789 schreef: ↑

06-12-2018 17:21

Wetenschappelijk onderzoek heeft ooit uitgewezen, dat moeders anders met pasgeboren zonen omgingen dan met hun babydochters.
Onbewust natuurlijk.

Ja dat is dus aangeleerd gedrag zou je kunnen zeggen.
Je hebt het over dat onderzoek waar jongensbaby's met hun gezichtje naar de buitenwereld op schoot worden gezet en meisjes met het gezicht naar moeder toe, zogenaamd beschermend. Waardoor jongens van meet af aan al worden aangemoedigd meer onderzoekend en ondernemend de wijde wereld in te gaan en wij meisjes onwillekeurig veel meer willen beschermen.
Dat onderzoek ken ik inderdaad.

Ijsland lijkt me trouwens wel een mooi voorbeeld voor waar wij wat mij betreft nog wel wat van kunnen leren.
Die Zweden hebben zelfs de Bijbel herschreven. Nu ben ik sowieso atheist dus ze doen maar, maar dat is wel echt heel erg progressief hoor als je het mij vraagt.

watdachtjehiervan schreef: ↑

06-12-2018 17:30

To, wat heb je een mooie manier van discussiëren. Je komt met goede punten en argumenten en "luistert" naar andere.
Verder ben ik mijn mening nog aan het vormen. Ik blijf mee lezen.

Oh dat is lief zeg. Dankjewel

Sowieso jammer dat mensen tegenwoordig nog steeds denken dat je homo kan worden! Alsof dat een keuze zou zijn ofzo. Maar goed, dat is ook weer een andere discussie.