trouwen in gemeenschap van goederen niet meer de standaard -

05-04-2017 20:03 328 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanochtend las ik dit artikel ik wil wel met jou trouwen, maar niet met jouw schulden in de Metro. Nu ben ik uitermate benieuwd wat jullie ervan vinden, aangezien ik er zelf nog niet helemaal uit ben wat ik ervan moet vinden.

Aan de ene kant, is het natuurlijk goed om mensen standaard te beschermen tegen schulden die hun partner voor het huwelijk, buiten hun medeweten om heeft gemaakt.

Aan de andere kant: we hebben tegenwoordig een leenstelsel voor studenten. Stel dat A (m/v) en B (m/v) besluiten te gaan trouwen. A heeft veel studieschuld, maar heeft door die studie wel een veel hoger salaris dan B (die minder opleiding gedaan heeft). Daardoor bouwt A meer vermogen op tijdens het huwelijk (want hoger salaris). Als dat huwelijk dan vervolgens, om wat voor reden dan ook, uit elkaar valt, is het dan rechtvaardig dat B de helft van het opgebouwde vermogen plus alimentatie krijgt, terwijl A alleen met de schuld (en de helft van het collectieve vermogen, natuurlijk) achterblijft?

Het zou nog gecompliceerder worden als er kinderen bij zouden komen.

Hoe zien jullie dit en wat zou volgens jullie een rechtvaardige oplossing zijn?
quote:Blondie456 schreef op 07 april 2017 @ 09:55:

Wij vonden het belangrijk om vooral zelf ons kind op te voeden en het niet over te laten aan een oppas, kinderdagverblijf, opa's en oma's, BSO etc.Afgezien van het feit dat mensen die hun kinderen op de tijden dat zij werken naar een opvang of oppas brengen natuurlijk ook gewoon zelf hun kinderen opvoeden (gatverdamme, waarom moet dat nou, zo'n sneer naar werkende ouders?) kan dat ook als beide ouders de helft van de tijd werken en de andere helft van de tijd zorgen. Dat is beter voor de financiële stabiliteit in het gezin, beter voor de band tussen vader en kind, en beter voor beide partners omdat ze zich dan niet zo afhankelijk maken van een ander. Het kostwinnersmodel is echt achterhaald.
quote:Tr0tter schreef op 07 april 2017 @ 10:04:

[...]



Afgezien van het feit dat mensen die hun kinderen op de tijden dat zij werken naar een opvang of oppas brengen natuurlijk ook gewoon zelf hun kinderen opvoeden (gatverdamme, waarom moet dat nou, zo'n sneer naar werkende ouders?) kan dat ook als beide ouders de helft van de tijd werken en de andere helft van de tijd zorgen. Dat is beter voor de financiële stabiliteit in het gezin, beter voor de band tussen vader en kind, en beter voor beide partners omdat ze zich dan niet zo afhankelijk maken van een ander. Het kostwinnersmodel is echt achterhaald.Als mijn man minder was gaan werken en ik meer dan waren we daar financieel heel hard op achteruit gegaan. Daar kies je natuurlijk niet voor. Mijn man verdiende zo veel meer dan ik als telefoniste/receptioniste. Dan hadden we veel leuke dingen niet kunnen doen zoals vakanties naar het buitenland etc. Mijn man had geen drukke baan en ook veel vrije tijd om leuke dingen te doen met het gezin dus de band tussen man en zoon was geweldig. Ik maak geen sneer naar werkende ouders maar leg je gewoon de reden uit waarom wij er voor gekozen hebben dat ik stopte met werken.
quote:Blondie456 schreef op 07 april 2017 @ 10:14:

Als mijn man minder was gaan werken en ik meer dan waren we daar financieel heel hard op achteruit gegaan.

Kortetermijndenken. Als je man zijn baan was kwijtgeraakt of jullie uit elkaar waren gegaan waren jullie er financieel nog veel meer op achteruit gegaan.



quote:Mijn man had geen drukke baan en ook veel vrije tijd om leuke dingen te doen met het gezin dus de band tussen man en zoon was geweldig.

Maar andere ouders die werken 'voeden hun kinderen niet zelf op'? Je man dus ook niet, begrijp ik? Jammer voor je man en je zoon dat je jezelf meer tijd met je zoon gunde dan je man.



quote:Ik maak geen sneer naar werkende ouders maar leg je gewoon de reden uit waarom wij er voor gekozen hebben dat ik stopte met werken.Waarmee je indirect zegt dat werkende ouders hun kinderen niet zelf opvoeden. Dat vind ik een sneer.
Dat beide partners kunnen werken vereist in sommige gevallen alleen wel een strakke planning en flexibiliteit van alle partijen en daar gaat het in mijn omgeving vaak mis, waardoor de carrière van èèn van beide stagneert en ja, dat is in negenennegentig van de honderd gevallen nog altijd de vrouw.
Alle reacties Link kopieren
En haar man deed ook niets aan de opvoeding, want die werkte immers

Liet het allemaal over aan z'n vrouw.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Powercube, ik heb die vragen wel gehad 'Blijf jij werken' Met grote verbaasde ogen en dan 'Is dat niet druk'? 'Hoe ga je dat redden?'. Daarna 'bofte ik' maar met zo'n man, die me 'hielp' in het huishouden en zelfs ook kookte. Dit alles door schoonfamilie hoor, vrouwen die zelf thuisgebleven waren, wat werk zijn gaan doen toen de kinderen uitvlogen en vervolgens met 55 vonden 'dat ze wel genoeg gewerkt hadden', terwijl hun mannen rustig doorgingen, uiteraard.



Mijn moeder werkte zelf 40 uur, die vond het niet meer dan normaal dat ik bleef werken. Zo had ze me opgevoed, tenslotte. Daar had ik me moeten verantwoorden als ik zou stóppen
Later is nu
Het is gewoon een feit dat je als werkende ouders een deel van de opvoeding weg legt bij de oppas, BSO etc. Als je dat geen probleem vind prima maar wij wilden dat niet. Dat is een keuze die wij hebben gemaakt.



De kans dat mijn man zijn baan kwijt raakte was heel klein. Zeker toen. Je moest echt al heel gek doen wilde je als gemeenteambtenaar ontslagen worden. Daar waren we dus niet bang voor.



Als wij uit elkaar waren gegaan dan waren we er inderdaad beiden financieel heel erg op achteruit gegaan maar onze relatie was zo goed dat we ook daar niet bang voor waren en terecht want we zijn ook 30 jaar samen geweest.



Zoals ik al eerder zei was mijn man veel vrij en hij was vaak al om half 5 thuis van zijn werk en heeft veel tijd door kunnen brengen met zijn zoon. Hij zat vanaf zijn 5 de jaar op voetbal en man is tot vorig jaar altijd leider geweest van zijn elftal. Op zondag gingen ze samen naar Feyenoord dus tijd zat samen doorgebracht.



Is het nu zo moeilijk te snappen dat deze keuzes die wij hebben gemaakt voor ons ideaal waren? Wat een ander doet moeten ze zelf weten maar voor ons was het perfect. Geld zou de enige reden zijn geweest dat ik zou gaan werken maar dat was gelukkig niet nodig.
Wat mij betreft heeft Amand precies verwoord waar het probleem ligt. De vermeende keuzevrijheid is voor de vrouwen, mannen gaan er vanuit dat ze gewoon moeten werken voor hun geld. En dat is raar, dat vrouwen zich dat maar laten aanleunen en elkaar aanmoedigen om vooral niet teveel te werken.

Sneren van thuismoeders raken mij niet. Ik vind nl echt niet dat zij de meest luxe positie hebben. Je moet er maar vertrouwen in hebben dat je huwelijk goed blijft en je man je blijft onderhouden. Anders kun je bij nul beginnen met het opbouwen van een loopbaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Blondie456 schreef op 07 april 2017 @ 10:34:

Het is gewoon een feit dat je als werkende ouders een deel van de opvoeding weg legt bij de oppas, BSO etc. Als je dat geen probleem vind prima maar wij wilden dat niet. Dat is een keuze die wij hebben gemaakt.



De kans dat mijn man zijn baan kwijt raakte was heel klein. Zeker toen. Je moest echt al heel gek doen wilde je als gemeenteambtenaar ontslagen worden. Daar waren we dus niet bang voor.



Als wij uit elkaar waren gegaan dan waren we er inderdaad beiden financieel heel erg op achteruit gegaan maar onze relatie was zo goed dat we ook daar niet bang voor waren en terecht want we zijn ook 30 jaar samen geweest.



Zoals ik al eerder zei was mijn man veel vrij en hij was vaak al om half 5 thuis van zijn werk en heeft veel tijd door kunnen brengen met zijn zoon. Hij zat vanaf zijn 5 de jaar op voetbal en man is tot vorig jaar altijd leider geweest van zijn elftal. Op zondag gingen ze samen naar Feyenoord dus tijd zat samen doorgebracht.



Is het nu zo moeilijk te snappen dat deze keuzes die wij hebben gemaakt voor ons ideaal waren? Wat een ander doet moeten ze zelf weten maar voor ons was het perfect. Geld zou de enige reden zijn geweest dat ik zou gaan werken maar dat was gelukkig niet nodig.Ik snap wel dat de keuze voor jou/jullie ideaal was, maar ik snap niet dat je kunt zeggen dat je man zoveel tijd met je zoon kon doorbrengen en hoe geweldig het en hij daarin was, en dan vervolgens tegelijkertijd dat werkende ouders hun kind níet opvoeden. Daar spreek je jezelf enorm tegen. Een gedeelte van de zorg leggen we elders, de opvoeding deden we zelf.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
quote:MinkeDeWit schreef op 07 april 2017 @ 10:35:

Wat mij betreft heeft Amand precies verwoord waar het probleem ligt. De vermeende keuzevrijheid is voor de vrouwen, mannen gaan er vanuit dat ze gewoon moeten werken voor hun geld. En dat is raar, dat vrouwen zich dat maar laten aanleunen en elkaar aanmoedigen om vooral niet teveel te werken.

Sneren van thuismoeders raken mij niet. Ik vind nl echt niet dat zij de meest luxe positie hebben. Je moet er maar vertrouwen in hebben dat je huwelijk goed blijft en je man je blijft onderhouden. Anders kun je bij nul beginnen met het opbouwen van een loopbaan.Ik blijf het ook oneerlijk vinden naar de man, hoewel deze gezinnen dat zelf niet zo zien. Een moeder moet er niet aan denken om de eerste stapjes te missen, mannen accepteren dit al jaren. Bij wijze van spreken dan.
Later is nu
quote:Dreamer schreef op 07 april 2017 @ 08:31:

[...]





En ik denk dat daar inderdaad nog veel te winnen valt, maar dit zit in opvoeding, maatschappij en mannen én vrouwen ingebakken, dus ik ben bang dat dat nog even duurt. Er wordt vrijwel nooit aan mannen gevraagd of ze blijven werken, wanneer er kinderen komen. Er wordt vrijwel nooit tegen een man gezegd "goh.. je werkt 40 uur en hebt 2 kinderen, hoe doe je dat?"

Als een jongetje zegt 'Ik word later vader' wordt meestal gevraagd, jaa, maar wat ga je dóen. Als een meisje zegt 'Ik word moeder' is dat schattig en vraagt men zelden door.



Het is een groot voorrecht dat vrouwen kunnen kiezen tussen werk en thuisblijven, maar ik denk dat ze dat minder vrij verkiezen, dan ze zelf denken, juist door al die voorbeelden, die we nog in de maatschappij hebben, die bevestigen dat de vrouw degene is die thuis blijft. En dat je als vrouw bijzonder bent als je 32 of 40 uur werkt, wanneer er kinderen zijn. En dat de vrouw alleen gevraagd wordt hoe ze dat redt, met kinderen en baan. Dat je je als vrouw in je handjes mag knijpen, dat je man je helpt ( ) in het huishouden.



Het lijken soms kleine dingen, maar al die kleine dingen geven kleine meisjes en jongens het beeld, dat je als vrouw toch echt moet kiezen tussen carrière en kinderen en je als man de gedoodverfde kostwinner bent. En ja.. dat vind ik nadelig voor vrouwen én mannen.



Als standaard hv ervoor zorgt dat mensen hierover gaan nadenken, lijkt me dat alleen maar goed.Je weet al hoe ik over je denk he???
Alle reacties Link kopieren
Later is nu
quote:Blondie456 schreef op 07 april 2017 @ 10:14:

[...]



Als mijn man minder was gaan werken en ik meer dan waren we daar financieel heel hard op achteruit gegaan. Daar kies je natuurlijk niet voor. Mijn man verdiende zo veel meer dan ik als telefoniste/receptioniste. Dan hadden we veel leuke dingen niet kunnen doen zoals vakanties naar het buitenland etc. Mijn man had geen drukke baan en ook veel vrije tijd om leuke dingen te doen met het gezin dus de band tussen man en zoon was geweldig. Ik maak geen sneer naar werkende ouders maar leg je gewoon de reden uit waarom wij er voor gekozen hebben dat ik stopte met werken.En waarom vind je dat in jullie geval logisch, en zijn werkende ouders die ook graag financiële ruimte willen houden voor vakanties en dergelijke, ineens slechte opvoeders?
quote:Dreamer schreef op 07 april 2017 @ 10:29:



Mijn moeder werkte zelf 40 uur, die vond het niet meer dan normaal dat ik bleef werken. Zo had ze me opgevoed, tenslotte. Daar had ik me moeten verantwoorden als ik zou stóppen Zelfs onze moeders zijn het met elkaar eens....
quote:Dreamer schreef op 07 april 2017 @ 10:39:

[...]





Ik snap wel dat de keuze voor jou/jullie ideaal was, maar ik snap niet dat je kunt zeggen dat je man zoveel tijd met je zoon kon doorbrengen en hoe geweldig het en hij daarin was, en dan vervolgens tegelijkertijd dat werkende ouders hun kind níet opvoeden. Daar spreek je jezelf enorm tegen. Een gedeelte van de zorg leggen we elders, de opvoeding deden we zelf.Dan begrijp je mij verkeerd want ik heb niet gezegd dat werkende ouders hun kind niet zelf opvoeden. Ik heb gezegd dat wij niet wilden dat er een deel van de opvoeding zou liggen bij oppas, kinderdagverblijf , BSO etc. Dat was voor ons belangrijk.
quote:Kastanjez schreef op 07 april 2017 @ 10:45:

[...]





En waarom vind je dat in jullie geval logisch, en zijn werkende ouders die ook graag financiële ruimte willen houden voor vakanties en dergelijke, ineens slechte opvoeders?Ieder moet zelf weten wat hij doet maar ik leg gewoon uit waarom wij deze keuzes hebben gemaakt.
quote:Blondie456 schreef op 07 april 2017 @ 10:34:

Het is gewoon een feit dat je als werkende ouders een deel van de opvoeding weg legt bij de oppas, BSO etc.

Onzin. Als je als gezin kunt rondkomen van één baan van 40 uur kan dat ook van twee banen van 20 uur. Of een 24 en de ander 16. Dan leg je helemaal geen deel van de opvoeding weg bij de oppas of opvang. Wat jij als feit benoemt is dus geen feit, maar een aanname vanuit een bekrompen, seksistisch denkkader. Het denkkader namelijk waarin vrouwen niet net zoveel of zelfs meer kunnen verdienen dan mannen, en waarin vrouwen 'baantjes' hebben en mannen 'banen'.



Niet dat werkende ouders die wel gebruikmaken van een opvang of oppas de opvoeding wel uitbesteden trouwens: die zijn nog steeds fulltime ouder en fulltime verantwoordelijk voor de opvoeding. Ze besteden hooguit een deel van de zorg voor hun kind uit aan anderen, maar dat is iets heel anders.
Alle reacties Link kopieren
quote:Kastanjez schreef op 07 april 2017 @ 10:45:

[...]





Zelfs onze moeders zijn het met elkaar eens....
Later is nu
quote:Tr0tter schreef op 07 april 2017 @ 11:07:

[...]



Onzin. Als je als gezin kunt rondkomen van één baan van 40 uur kan dat ook van twee banen van 20 uur. Of een 24 en de ander 16. Dan leg je helemaal geen deel van de opvoeding weg bij de oppas of opvang. Wat jij als feit benoemt is dus geen feit, maar een aanname vanuit een bekrompen, seksistisch denkkader. Het denkkader namelijk waarin vrouwen niet net zoveel of zelfs meer kunnen verdienen dan mannen, en waarin vrouwen 'baantjes' hebben en mannen 'banen'.



Niet dat werkende ouders die wel gebruikmaken van een opvang of oppas de opvoeding wel uitbesteden trouwens: die zijn nog steeds fulltime ouder en fulltime verantwoordelijk voor de opvoeding. Ze besteden hooguit een deel van de zorg voor hun kind uit aan anderen, maar dat is iets heel anders.Met beide 20 uur zijn ze allebei niet economisch zelfstandig (uitgaande van modaal). Dat is dus geen handige oplossing.
Alle reacties Link kopieren
quote:Blondie456 schreef op 07 april 2017 @ 10:49:

[...]



Dan begrijp je mij verkeerd want ik heb niet gezegd dat werkende ouders hun kind niet zelf opvoeden. Ik heb gezegd dat wij niet wilden dat er een deel van de opvoeding zou liggen bij oppas, kinderdagverblijf , BSO etc. Dat was voor ons belangrijk.



Nou... 'wij kozen ervoor zélf ons kind op te voeden' komt toch behoorlijk in de richting hoor

En ook jij legde die opvoeding bij 4 jaar natuurlijk voor een deel bij school neer.



Jij hebt trouwens ook vaak aangegeven dat je werken helemaal niet leuk vond. Dat kan. Maar ik denk dat er ook veel mannen zijn, die werken helemaal niet zo leuk vinden en dan zijn het toch vaak de vrouwen, van wie meer geaccepteerd wordt dat ze thuisblijven dan van de mannen. Want hee.. er moet gewoon brood op de plank. En zo worden jongens dus ook meer opgevoed, dat ze moeten zórgen voor dat brood op de plank. En alle vrouwen, die thuisblijven voor hun kinderen, leren hun kinderen naar mijn mening dat het toch een vrouwendingetje is, die hele huishouding en opvoeding. Iets met leren door voorbeeld.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
quote:MinkeDeWit schreef op 07 april 2017 @ 11:12:

[...]



Met beide 20 uur zijn ze allebei niet economisch zelfstandig (uitgaande van modaal). Dat is dus geen handige oplossing.Maar dan is na bijv een scheiding de kans een stuk groter dat je wel economisch zelfstandig kunt worden, want je hebt werkervaring.
quote:MinkeDeWit schreef op 07 april 2017 @ 11:12:

Met beide 20 uur zijn ze allebei niet economisch zelfstandig (uitgaande van modaal). Dat is dus geen handige oplossing.Daarom zou ik daar zelf ook nooit voor kiezen. Maar nog eerder allebei 20 uur dan de een 40 en de ander 0, want dan maak je jezelf wel heel afhankelijk van de ander (of, vanuit de ander geredeneerd: rust er wel een heel grote verantwoordelijkheid voor het gezinsinkomen op jouw schouders).
quote:Tr0tter schreef op 07 april 2017 @ 11:07:

[...]



Onzin. Als je als gezin kunt rondkomen van één baan van 40 uur kan dat ook van twee banen van 20 uur. Of een 24 en de ander 16. Dan leg je helemaal geen deel van de opvoeding weg bij de oppas of opvang. Wat jij als feit benoemt is dus geen feit, maar een aanname vanuit een bekrompen, seksistisch denkkader. Het denkkader namelijk waarin vrouwen niet net zoveel of zelfs meer kunnen verdienen dan mannen, en waarin vrouwen 'baantjes' hebben en mannen 'banen'.



Niet dat werkende ouders die wel gebruikmaken van een opvang of oppas de opvoeding wel uitbesteden trouwens: die zijn nog steeds fulltime ouder en fulltime verantwoordelijk voor de opvoeding. Ze besteden hooguit een deel van de zorg voor hun kind uit aan anderen, maar dat is iets heel anders.Als mijn man minder was gaan werken en ik meer dan hadden wij nooit het leven kunnen leiden wat wij deden. Wij wilden een luxe leven en niet elk dubbeltje om hoeven draaien.
quote:Blondie456 schreef op 07 april 2017 @ 11:18:

Als mijn man minder was gaan werken en ik meer dan hadden wij nooit het leven kunnen leiden wat wij deden. Wij wilden een luxe leven en niet elk dubbeltje om hoeven draaien.Dan ga je er dus al bij voorbaat vanuit dat de verdiencapaciteit van vrouwen minder is dan van mannen. Dat bedoel ik dus met seksistisch.
Alle reacties Link kopieren
In het geval van Blondie was het gewoon feit dat haar man meer verdiende, denk ik.
Later is nu

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven