trouwen in gemeenschap van goederen niet meer de standaard -

05-04-2017 20:03 328 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanochtend las ik dit artikel ik wil wel met jou trouwen, maar niet met jouw schulden in de Metro. Nu ben ik uitermate benieuwd wat jullie ervan vinden, aangezien ik er zelf nog niet helemaal uit ben wat ik ervan moet vinden.

Aan de ene kant, is het natuurlijk goed om mensen standaard te beschermen tegen schulden die hun partner voor het huwelijk, buiten hun medeweten om heeft gemaakt.

Aan de andere kant: we hebben tegenwoordig een leenstelsel voor studenten. Stel dat A (m/v) en B (m/v) besluiten te gaan trouwen. A heeft veel studieschuld, maar heeft door die studie wel een veel hoger salaris dan B (die minder opleiding gedaan heeft). Daardoor bouwt A meer vermogen op tijdens het huwelijk (want hoger salaris). Als dat huwelijk dan vervolgens, om wat voor reden dan ook, uit elkaar valt, is het dan rechtvaardig dat B de helft van het opgebouwde vermogen plus alimentatie krijgt, terwijl A alleen met de schuld (en de helft van het collectieve vermogen, natuurlijk) achterblijft?

Het zou nog gecompliceerder worden als er kinderen bij zouden komen.

Hoe zien jullie dit en wat zou volgens jullie een rechtvaardige oplossing zijn?
quote:Amand_ schreef op 06 april 2017 @ 21:25:

Er is echt geen enkele man die zichzelf moet toespreken dat hij er echt voor moet zorgen dat hij een baan en opleiding heeft voor het geval hij voor zichzelf moet zorgen, wanneer dat nodig is.



Voor een man is dat het uitgangspunt. Niet een optie.

Ben ik eens hoor. Dat zou voor een NL vrouw net zo gewoon moeten zijn, en daar streef ik ook naar.



Maar dat heeft weinig met geslacht te maken, of wat jij er van maakt: de vrouw die zichzelf op basis van geslacht zich een voorrecht aanmeet.

Dit is ontstaan vanuit eeuwenlange gebruiken over de hele wereld, dat we in NL nog maar enkele decennia langzaam achter ons laten. Generatie op generatie is het traditioneel gezien zo de rolverdeling. En dat heb je er niet zomaar uit natuurlijk.
quote:Amand_ schreef op 06 april 2017 @ 21:25:

Voor een man is dat het uitgangspunt. Niet een optie.Voor mij, als vrouw, is dat ook het uitgangspunt hoor. Ik kan me ook echt niet voorstellen waarom iemand zichzelf zo afhankelijk van een ander zou willen maken. Of dat nou domheid is, luiheid, gemakzucht of naïviteit... ik ben er nog niet uit.
Doet me denken aan mijn oma, die haar verkering afwees toen er over een huwelijk gesproken werd, want hij eiste wel dat ze thuis huisvrouw werd en voor de kinderen zou gaan zorgen.



Daar ging ze niet mee akkoord, want ze had een coupeuseschool, en dat was haar lust en haar leven.



Later heeft ze mijn opa ontmoet en hadden ze samen het bedrijf: stomerij en naaiatelier/school.



Geweldig wat een girlpower!!



Maar dat is dus nog maar 2 generaties terug, en mijn oma was echt een vreemde eend in de bijt, er werd toen zelfs schande over gesproken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Tr0tter schreef op 06 april 2017 @ 21:32:

[...]



Voor mij, als vrouw, is dat ook het uitgangspunt hoor. Ik kan me ook echt niet voorstellen waarom iemand zichzelf zo afhankelijk van een ander zou willen maken. Of dat nou domheid is, luiheid, gemakzucht of naïviteit... ik ben er nog niet uit.

Voor mij is dat ook altijd het uitgangspunt geweest. Ik kan ook echt niet begrijpen waarom iemand zich zo afhankelijk zou maken (ik ken ook enkele mannen die daarvoor gekozen hebben trouwens).



Juist omdat ik een goeie baan had, kon ik kiezen voor een scheiding. Had ik de vrijheid om voor mezelf te kiezen.
Dat klopt Amand, mannen moeten werken voor de kost en vrouwen moeten blij zijn dat ze buitenshuis een paar uurtjes mogen werken tegenwoordig, als soort van veredelde betaalde hobby.



Mijn moeder werd geacht ontslag te nemen toe ze trouwde en mocht van mijn opa ook niet studeren, want vrouwen moesten thuis voor de kinderen zorgen. gelukkig kunnen vrouwen tegenwoordig kiezen. En in theorie is die mogelijkheid er voor mannen ook wel, maar veel vrouwen vinden een man die geen carriere maakt dan weer geen relatiemateriaal, leer ik op topics over downdaten.



Overigens is mijn eigen ervaring toen ik single was en me op de datingmarkt begaf, dat veel mannen het toch wel moeilijk te verkroppen vinden als hun vriendin/vrouw meer verdient dan zij. Dus blijven we hangen in het ptroon dat het voor het gezinsinkomen beter is dat de vrouw (die geselecteerd is oor de man op het feit dat ze minder verdient) minder gaat werken om de zorgtaken op zich te nemen. Want een mannelijk ingeleverd wekuur neemt een grotere hap uit het inkomen dan een vrouwelijk minder gewerkt uur.
quote:Perzina schreef op 06 april 2017 @ 21:34:

Doet me denken aan mijn oma, die haar verkering afwees toen er over een huwelijk gesproken werd, want hij eiste wel dat ze thuis huisvrouw werd en voor de kinderen zou gaan zorgen.



Daar ging ze niet mee akkoord, want ze had een coupeuseschool, en dat was haar lust en haar leven.



Later heeft ze mijn opa ontmoet en hadden ze samen het bedrijf: stomerij en naaiatelier/school.



Geweldig wat een girlpower!!



Maar dat is dus nog maar 2 generaties terug, en mijn oma was echt een vreemde eend in de bijt, er werd toen zelfs schande over gesproken.Wat een stoere oma heb jij
Ik hoop dat die slachtofferrol een grapje is, forumfossiel.
Klopt Forumfosiel!



Mijn moeder werd geweigerd dat ze een vast contract kreeg na haar huwelijk en toen ze kinderen kreeg moest ze ontslag nemen. Dat heeft ze met hart en ziel aangevochten, toen mocht ze blijven, op invalbasis...

Sta je dan met je goede gedrag, je diploma's en ambitie.





Dat is dus nog maar 40 jaar terug...
quote:Zinerva schreef op 06 april 2017 @ 21:39:

[...]





Wat een stoere oma heb jij Ja, en het grappige is..., ik ken dit verhaal nog niet zolang! Maar nu iedereen ouder is, en velen al zijn weggevallen, wordt er ineens over deze gesproken, die voorheen een beetje te privé waren ofzo.
quote:Amand_ schreef op 06 april 2017 @ 21:40:

Ik hoop dat die slachtofferrol een grapje is, forumfossiel.



Gut gut..



Je zou toch ook maar een erkennen dat er misschien wel een kern van waarheid zit in wat er gezegd wordt en dat je voorrecht-geslacht-vrouw riedel niet echt steekhoudt.
quote:Perzina schreef op 06 april 2017 @ 21:42:

[...]





Ja, en het grappige is..., ik ken dit verhaal nog niet zolang! Maar nu iedereen ouder is, en velen al zijn weggevallen, wordt er ineens over deze gesproken, die voorheen een beetje te privé waren ofzo.Wel leuk dat je het verhaal nu wel kent
quote:Zinerva schreef op 06 april 2017 @ 21:44:

[...]





Wel leuk dat je het verhaal nu wel kent Ja leuk, hè! Zelfs mijn moeder wist het niet. Zo modern als m'n oma was, zo traditioneel in de liefde, waarschijnlijk vond ze geen verhaal tegenover mijn opa. Niet leuk voor hem dat dit dan levenslang in de familie rondging. Het was natuurlijk de tijd van 1 levenslange liefde.
quote:shifty schreef op 06 april 2017 @ 19:57:

[...]





Dat wens ik sowieso te betwijfelen aangezien de meeste niet heel precies na gaan wat die voorwaarden wel of niet inhouden op het moment dat ze gaan trouwen. Maar zelfs dan kan je beter in je HV vastleggen wat je dan er van vindt. Je bent dan op z'n minst alert op de onderdelen die aan bod komen en je denk op z'n minst na wat er gebeurt bij uit elkaar gaan/erfenis/eigen bedrijf/etc. Daarnaast heb je meer houvast als je in de toekomst alsnog iets wil regelen.



Er is gewoon niks op tegen om HV af te sluiten en je wordt er altijd wijzer/bewuster van. Dus er is gewoon geen reden om het niet te doen. Zelfs al denk je het eens te zijn met de standaard (achterhaalde) gewone voorwaarden.



Daarnaast maak je mij gewoon niet wijs dat jij het er mee eens bent dat hij de helft van de erfenis van je ouders mee neemt op het moment dat jullie uit elkaar gaan omdat hij jou bedrogen heeft. Dat bestaat gewoon niet dat je dat ok vindt.De dingen die jij noemt zijn hier of niet van toepassing of spelen geen rol in de afweging. Het moet toch niet zo moeilijk te vatten zijn dat mensen hier anders over kunnen denken dan jij of anders in het leven staan dan jij.
quote:Tr0tter schreef op 06 april 2017 @ 13:14:

[...]



Ga je lekker? Mijn huwelijk is geen wassen neus hoor, hoe kom je daarbij? Met onze huwelijkse voorwaarden beschermen we elkaar juist tegen onverstandige beslissingen of financiële pech. Het huwelijk is nu eenmaal een behoorlijk bindend juridisch contract met een partner en de staat, waarom zou je dat klakkeloos aangaan in plaats van het helemaal vorm te geven zoals jij en je partner dat willen?



Daarnaast: als ik ooit zou willen scheiden doe ik dat liever in de wetenschap dat we allebei in ons eigen levensonderhoud kunnen voorzien, dan dat ik jarenlang tegen mijn zin getrouwd zou moeten blijven omdat de financiële middelen om te scheiden ontbreken, of omdat ik niet veroordeeld wil zijn tot 'driehoogachter met een bijstandsuitkering'. Want dat is wat ik vaak zie gebeuren met de thuisblijfmoeders die jarenlang op de zak van hun man hebben geteerd.



Waarom teren thuisblijfmoeders tijdelijk op de zak van hun man, zou het misschien zomaar een weloverwogen beslissing in samenspraak met je partner kunnen zijn geweest?

Heb je zelf kinderen? Waarom kijk je zo op thuisblijfmoeders neer? Waarom praat je zo denigrerend over ze? Ze doen dat allemaal massaal voor hun lol, omdat ze het wel best vinden zo en die arme stakker van een man maar kromliggen. Dat is wat ik in jouw posts lees.

Bij de vaders en moeders die ik ken ligt het aanzienlijk genuanceerder.
Alle reacties Link kopieren
quote:lisaviva schreef op 06 april 2017 @ 22:52:

[...]





Waarom teren thuisblijfmoeders tijdelijk op de zak van hun man, zou het misschien zomaar een weloverwogen beslissing in samenspraak met je partner kunnen zijn geweest?

Heb je zelf kinderen? Waarom kijk je zo op thuisblijfmoeders neer? Waarom praat je zo denigrerend over ze? Ze doen dat allemaal massaal voor hun lol, omdat ze het wel best vinden zo en die arme stakker van een man maar kromliggen. Dat is wat ik in jouw posts lees.

Bij de vaders en moeders die ik ken ligt het aanzienlijk genuanceerder.

Volgens mij zegt Trotter dit allemaal niet.



Ik lees het zo:

Als je (al dan niet in overleg) thuis blijft bouw je dus geen financiële- en werk zekerheden op. Dan ben je dus de klos op het moment dat de financiële zekerheid (inkomen partner) weg valt omdat jij en/of partner uit het huwelijk (financiële verbintenis) stapt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
quote:Enn schreef op 06 april 2017 @ 23:16:

[...]



Volgens mij zegt Trotter dit allemaal niet.



Ik lees het zo:

Als je (al dan niet in overleg) thuis blijft bouw je dus geen financiële- en werk zekerheden op. Dan ben je dus de klos op het moment dat de financiële zekerheid (inkomen partner) weg valt omdat jij en/of partner uit het huwelijk (financiële verbintenis) stapt.



Op zich ben ik het tot op zekere hoogte best met Trotter eens en toch is er iets en ik kan er mijn vinger niet op leggen wat. Niet alleen zij trouwens, maar meerdere forummers die dat bij me oproepen.

Iets wat mij enorm triggert, het heeft iets te maken met een individualistische, zakelijke en maakbare kijk op ons persoonlijk leven.
Alle reacties Link kopieren
quote:lisaviva schreef op 06 april 2017 @ 23:26:

[...]



Iets wat mij enorm triggert, het heeft te maken met een individualistische en zakelijke kijk op ons persoonlijk leven.

Dus wellicht dan ook met jouw individualistische kijk op de individualistische en zakelijke kijk van een ander?



Meningen dus. En Ja die kunnen uiteen lopen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Hoe je het draait, wendt of keert;



Op het moment dat je stopt met werken en geld verdienen ben je daarna financieel afhankelijk van een ander. Hoe goed je zaken ook doorspreekt, hoe juist het ook voelt en hoe je het ook voor jezelf verklaart. En het maakt in het financiële deel echt niet uit of je opvoeden/verzorgen wel of niet als een werkdag ziet. Feiten zijn: Je maakt je financieel afhankelijk van iemand anders en dat kan op de lange duur dus verstrekkende gevolgen hebben als er iets in die financiële verbintenis verandert.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
quote:Enn schreef op 06 april 2017 @ 23:30:

[...]



Dus wellicht dan ook met jouw individualistische kijk op de individualistische en zakelijke kijk van een ander?



Meningen dus. En Ja die kunnen uiteen lopen.Ja, alleen is het bij mij in dit geval niet slechts een mening, maar roept het bij mij iets sterkers op waardoor ik in de verdediging schiet en het in het persoonlijke trek, wat de kwaliteit van een discussie doorgaans niet ten goede komt. Dus in haak af en ga maar eens slapen.
Alle reacties Link kopieren
Slaap lekker Liasaviva!
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Het huwelijk is natuurlijk ook gewoon een zakelijke overeenkomst, een contract wat je afsluit. Het lijkt me inderdaad handig als je van te voren weet wat je in dat contract wilt hebben. Het lijkt me daarom handig als huwelijkse voorwaarden de standaard is. Je kan dan zelf daarin aanpassingen maken,



PA is weer wat anders. Dat is ook tot op zekere hoogte wel te verdedigen maar wederom denk hier van te voren over na. Dat geldt voor beide partijen.



Ik zou zelf geen PA willen ontvangen en ook niet willen betalen als het enigszins te vermijden is. Dus dan maak je toch bepaalde keuzes op gebied van werk/zorg verdelen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Amand_ schreef op 06 april 2017 @ 21:25:

Er is echt geen enkele man die zichzelf moet toespreken dat hij er echt voor moet zorgen dat hij een baan en opleiding heeft voor het geval hij voor zichzelf moet zorgen, wanneer dat nodig is.



Voor een man is dat het uitgangspunt. Niet een optie.



En ik denk dat daar inderdaad nog veel te winnen valt, maar dit zit in opvoeding, maatschappij en mannen én vrouwen ingebakken, dus ik ben bang dat dat nog even duurt. Er wordt vrijwel nooit aan mannen gevraagd of ze blijven werken, wanneer er kinderen komen. Er wordt vrijwel nooit tegen een man gezegd "goh.. je werkt 40 uur en hebt 2 kinderen, hoe doe je dat?"

Als een jongetje zegt 'Ik word later vader' wordt meestal gevraagd, jaa, maar wat ga je dóen. Als een meisje zegt 'Ik word moeder' is dat schattig en vraagt men zelden door.



Het is een groot voorrecht dat vrouwen kunnen kiezen tussen werk en thuisblijven, maar ik denk dat ze dat minder vrij verkiezen, dan ze zelf denken, juist door al die voorbeelden, die we nog in de maatschappij hebben, die bevestigen dat de vrouw degene is die thuis blijft. En dat je als vrouw bijzonder bent als je 32 of 40 uur werkt, wanneer er kinderen zijn. En dat de vrouw alleen gevraagd wordt hoe ze dat redt, met kinderen en baan. Dat je je als vrouw in je handjes mag knijpen, dat je man je helpt ( ) in het huishouden.



Het lijken soms kleine dingen, maar al die kleine dingen geven kleine meisjes en jongens het beeld, dat je als vrouw toch echt moet kiezen tussen carrière en kinderen en je als man de gedoodverfde kostwinner bent. En ja.. dat vind ik nadelig voor vrouwen én mannen.



Als standaard hv ervoor zorgt dat mensen hierover gaan nadenken, lijkt me dat alleen maar goed.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
quote:Tr0tter schreef op 06 april 2017 @ 21:32:

[...]



Voor mij, als vrouw, is dat ook het uitgangspunt hoor. Ik kan me ook echt niet voorstellen waarom iemand zichzelf zo afhankelijk van een ander zou willen maken. Of dat nou domheid is, luiheid, gemakzucht of naïviteit... ik ben er nog niet uit.Toch wordt in het dagelijks leven wel vaak de vraag gesteld aan de vrouw, waarvoor ze zullen kiezen: werk of kinderen. En als ze beide willen, hoeveel ze dan denken te werken. En als er problemen zijn met kinderen, is het de schuld van 'al die moeders, die zonodig moeten werken tegenwoordig en geen tijd meer hebben voor de kinderen'.
Later is nu
Ik herken dat totaal niet. Ik heb nog nooit de vraag gekregen waarom ik veel werk en mijn man volgens mij nog nooit waarom hij veel thuis doet. Mij is noch op mijn werk noch privé ooit gevraagd hoe ik werk en zorg ga combineren. De keuze werk/kinderen heeft al helemaal niemand mij ooit voorgelegd Het enige waarop wij commentaar krijgen is dat mijn man hier 9 van de 10x kookt en dat ook plant en er de boodschappen voor doet. Dat schijnt erg bijzonder te zijn
quote:Tr0tter schreef op 06 april 2017 @ 21:32:

[...]



Voor mij, als vrouw, is dat ook het uitgangspunt hoor. Ik kan me ook echt niet voorstellen waarom iemand zichzelf zo afhankelijk van een ander zou willen maken. Of dat nou domheid is, luiheid, gemakzucht of naïviteit... ik ben er nog niet uit.Wij vonden het belangrijk om vooral zelf ons kind op te voeden en het niet over te laten aan een oppas, kinderdagverblijf, opa's en oma's, BSO etc. Ook vonden wij het belangrijk om een relaxed leven te hebben en een leven zonder stress en drukte. Wij zagen hoe gehaast sommige mensen zijn en hoe druk ze het hebben met het combineren van werk en kinderen. Dat wilden wij voor onszelf en kind dus absoluut niet. Mijn man deed zijn werk wat hij leuk vond en als hij thuis kwam was alles gedaan en waren we samen echt vrij zodat we veel leuke dingen konden doen en financieel kon het makkelijk. Daarom hebben wij hier voor gekozen. Ja ik was financieel afhankelijk en als er een scheiding was gekomen dan was ik wel weer aan werk gekomen. Ik heb zelfs al een aantal keren een baan aangeboden gekregen in de horeca maar daar heb ik nee tegen gezegd.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven