Actueel
alle pijlers
trouwen in gemeenschap van goederen niet meer de standaard -
woensdag 5 april 2017 20:03
Vanochtend las ik dit artikel ik wil wel met jou trouwen, maar niet met jouw schulden in de Metro. Nu ben ik uitermate benieuwd wat jullie ervan vinden, aangezien ik er zelf nog niet helemaal uit ben wat ik ervan moet vinden.
Aan de ene kant, is het natuurlijk goed om mensen standaard te beschermen tegen schulden die hun partner voor het huwelijk, buiten hun medeweten om heeft gemaakt.
Aan de andere kant: we hebben tegenwoordig een leenstelsel voor studenten. Stel dat A (m/v) en B (m/v) besluiten te gaan trouwen. A heeft veel studieschuld, maar heeft door die studie wel een veel hoger salaris dan B (die minder opleiding gedaan heeft). Daardoor bouwt A meer vermogen op tijdens het huwelijk (want hoger salaris). Als dat huwelijk dan vervolgens, om wat voor reden dan ook, uit elkaar valt, is het dan rechtvaardig dat B de helft van het opgebouwde vermogen plus alimentatie krijgt, terwijl A alleen met de schuld (en de helft van het collectieve vermogen, natuurlijk) achterblijft?
Het zou nog gecompliceerder worden als er kinderen bij zouden komen.
Hoe zien jullie dit en wat zou volgens jullie een rechtvaardige oplossing zijn?
Aan de ene kant, is het natuurlijk goed om mensen standaard te beschermen tegen schulden die hun partner voor het huwelijk, buiten hun medeweten om heeft gemaakt.
Aan de andere kant: we hebben tegenwoordig een leenstelsel voor studenten. Stel dat A (m/v) en B (m/v) besluiten te gaan trouwen. A heeft veel studieschuld, maar heeft door die studie wel een veel hoger salaris dan B (die minder opleiding gedaan heeft). Daardoor bouwt A meer vermogen op tijdens het huwelijk (want hoger salaris). Als dat huwelijk dan vervolgens, om wat voor reden dan ook, uit elkaar valt, is het dan rechtvaardig dat B de helft van het opgebouwde vermogen plus alimentatie krijgt, terwijl A alleen met de schuld (en de helft van het collectieve vermogen, natuurlijk) achterblijft?
Het zou nog gecompliceerder worden als er kinderen bij zouden komen.
Hoe zien jullie dit en wat zou volgens jullie een rechtvaardige oplossing zijn?
vrijdag 7 april 2017 21:29
quote:pipootje schreef op 07 april 2017 @ 21:22:
[...]
Ik denk dat iemand die vrijwilliger in een hospice is met betere dingen bezig is dan iemand die perse wil groeien in een bedrijfMijn schoonouders hebben allebei in een hospice gezeten, nee niet tegelijkertijd. Ik heb echt zo veel respect voor die mensen in het hospice. Zij maken een hele emotionele en moeilijke tijd toch wat makkelijker voor de naasten. Mijn man wilde dat ook gaan doen als hij met pensioen was. Ik niet want ik zou daar zelf aan onderdoor gaan.
[...]
Ik denk dat iemand die vrijwilliger in een hospice is met betere dingen bezig is dan iemand die perse wil groeien in een bedrijfMijn schoonouders hebben allebei in een hospice gezeten, nee niet tegelijkertijd. Ik heb echt zo veel respect voor die mensen in het hospice. Zij maken een hele emotionele en moeilijke tijd toch wat makkelijker voor de naasten. Mijn man wilde dat ook gaan doen als hij met pensioen was. Ik niet want ik zou daar zelf aan onderdoor gaan.
vrijdag 7 april 2017 22:35
Zinvol werk kan betaald en onbetaald, natuurlijk heb je geld nodig, maar ik verdien liever weinig, maar doe werk wat ik zinvol/nuttig vind, dan dat ik bij wijze van spreke tonnen binnen sleep. Veel geld en een flitsende carrière hebben me nog nooit geïnteresseerd.
Ik kan me zo slecht voorstellen dat je je zonder het hebben van betaald werk verveeld, zo is iedereen anders.
Ik kan me zo slecht voorstellen dat je je zonder het hebben van betaald werk verveeld, zo is iedereen anders.
zaterdag 8 april 2017 14:37
Goed plan, want het is natuurlijk belachelijk dat iemand nog jaren moet betalen voor iemand die jaren niks uitvoert.
Vooral voor iedereen van pakweg onder de 40, zijn we allemaal opgevoed met 'een slimme meid is op haar toekomst voorbereid'.
Je weet nu eenmaal dat je een risico loopt als je jezelf financieel afhankelijk maakt van een ander en ik zie niet in waarom een ex-partner of maatschappij jaren hoeft op te draaien voor een keuze waarvan je van te voren weet dat je risico loopt.
Snap overigens wel dat er iets van partneralimentatie kan zijn om iemand op de been te helpen, maar dat hoeft echt niet zo lang te zijn.
Vooral voor iedereen van pakweg onder de 40, zijn we allemaal opgevoed met 'een slimme meid is op haar toekomst voorbereid'.
Je weet nu eenmaal dat je een risico loopt als je jezelf financieel afhankelijk maakt van een ander en ik zie niet in waarom een ex-partner of maatschappij jaren hoeft op te draaien voor een keuze waarvan je van te voren weet dat je risico loopt.
Snap overigens wel dat er iets van partneralimentatie kan zijn om iemand op de been te helpen, maar dat hoeft echt niet zo lang te zijn.
