Wie heeft ook liefdesverdriet?

16-10-2019 01:06 5 berichten
Alle reacties Link kopieren
.....en wil samen delen? Bv via Whatsapp? Mijn verhaal staat bij relaties.
Groetjes
Hoi, ik had je topic gelezen maar ik reageer liever niet meer op pijler relaties.
Nou ja doet er verder niet toe.
Mijn relatie was niet erg lang, al wel een tijdje uit maar het lijkt wel of ik er niet overheen kom. Erg vreemd want dat heb ik nooit, dat ik er zo lang mee zit, maar nu wel. (Komt ook omdat ik te snel ging, ik was een andere man tegengekomen die ik dacht leuk te vinden. Was een goede afleiding maar achteraf ging dat veel te snel)
Ik schrijf dus graag mee.

:hug: voor jou.
Ik las dat het voor jou onverwacht was en heel recent.
Liefdesverdriet is zo heftig.... :hug:
Ik weet er alles van.
Alle reacties Link kopieren
Echt verdriet? Nee. Ik heb maar één keer een bestaande langdurige relatie verbroken en deed dat omdat ik er ongelukkig van werd. Tenslotte was ik veel vaker ongelukkig dan gelukkig met hem; een paar sporadische momentjes van geluk. Ik deed er lang over voordat ik de moed bijeen had geraapt maar ik heb de relatie telefonisch verbroken. De man van wie ik hield was hij toch allang niet meer omdat hij mij telkens pijn deed door zijn gedrag. En ik deed mezelf pijn door (emotioneel) bij hem te blijven.

Toen het officieel afgelopen was had ik veel rouwverwerking dus al gehad; het verdriet was er al geweest mét hem. Eén dag heb ik volgepland zodat ik geen tijd had om na te denken en dag twee moest ik af en toe al weer ergens om lachen. Op dag drie werd ik wakker en ik genoot alweer van het straaltje zon en de dansende stofjes erin die op mijn bed scheen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Wat ik niet voorzien had was het heerlijk lichte gevoel van opluchting, dat ik me geen zorgen meer hoefde te maken om de pijn die hij kon veroorzaken. En dat maakte alles veel makkelijker.

Ik maakte het ook niet moeilijker dan het was door me zorgen te maken om morgen. Morgen komt vanzelf wel; het gaat om het nú.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Dat is een hele goede opmerking die je maakt Retro, althans voor mij.
Ik realiseer dat exact dat aan de hand is, ik doe mezelf pijn door emotioneel bij hem te blijven.
Vraag alleen, hoe stop je daarmee?
In ieder geval helpt het wel dat ik in begin te zien dat hij waarschijnlijk helemaal niet mijn 'perfecte partner' is, wat ik heel lang gedacht heb. (Anders zouden we nog wel bij elkaar zijn of weer bij elkaar komen)

Jesju: volgens mij is het erg handig dat je deze topics geopend hebt... :$
Ik persoonlijk ben helemaal niet goed met emoties en gevoelens maar die moeten er toch een keer uit... Of ik het nou wil of niet.
Dank!!! (En hopelijk wordt jij er ook mee geholpen...)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven