Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Corona en effecten op jullie relatie: lachen en huilen

27-01-2021 22:10 344 berichten
Kon 1-2-3 geen topic hierover vinden. Plaats hem ook hier ipv Relaties, want denk echt dat het een Corona ding is. Even gal spuwen/hart luchten en hopelijk ook herkenning vinden. Gedeelde smart is halve smart :)

Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.

Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.

De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.

Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.

Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden :) Het komt echt wel weer goed.

Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit :there:
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-01-2021 08:16
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Waarom ben je niet in je eigen huis gaan zitten. Dat begrijp ik echt niet hoor. Vriend had je ook even kunnen brengen, je had ov kunnen pakken. Ik vind dat je zelf een beetje de keuze hebt gemaakt en nu achteraf denkt pfoee wat zwaar. Terwijl je gewoon een keuze had. Ik vind je dus persoonlijk een beetje zeuren, de meeste ouders kunnen niet weglopen van hun Kids om in een ander huis te gaan werken.
En ik vind dat als je een jaar samen bent en je een dergelijke grote rol in de opvoeding van de Kids hebt ook niet helemaal passen.
Liekeinspanje schreef:
27-01-2021 22:29
Ok fijn dat je er even in wilt wrijven dat je de allerzieligste bent want een relatie hebben is een "luxeprobleem" tijdens Corona ofzo. Volgens mij is dit ook niet wat TO vraagt.

To. Ik herken dit. Ook ik heb een relatie waarvan grotendeels nu tijdens Coronaperiode. Ook hier veel spanningen en nukkigheid. Ik lees graag mee. Wij wonen niet samen en spreken bewust minder af, en als we het dan doen toch iets leuks te doen zoals een wandeling, leuke lunch en wat er kan en mag. Ik werk zelf ook in de zorg en dat neemt al veel ruimte in beslag. Door Corona de kinderen ook even buiten beschouwing gelaten, dat komt daarna (ze weten er wel van). En soms is klagen heel erg prima, het valt ook niet mee.
;-D Nee hoor, ik ben helemaal niet zielig. (Alleen een beetje moody toen ik dit schreef :$)
TO ik snap je frustratie en ik kan me voorstellen dat je gedoe krijgt van op elkaars lip zitten maar ik snap ook niet waarom want de oplossing ligt voor de hand. Soms is even wat afstand en ruimte nemen het beste voor beide partijen.
Excuses voor mijn niet erg vriendelijke reactie gister :$
Alle reacties Link kopieren
Serieus? je kent elkaar pas kort, je gaat daar weken zitten, met zijn kinderen?

Ik heb een lat relatie, juist om te voorkomen dat we in zo een dergelijke " sleur " komen. Werken doe ik in mijn eigen huis, en wanneer we beiden onze kinderen hebben ( co ) dan zien we elkaar niet. Heb er zelf een om de week thuis ( groep 7 ) en mijn oudere kinderen hebben online les.

En zou houden wij onze relatie gescheiden van werk en kroost, heerlijk.

Ik begrijp echt niet dat jullie na een paar maanden al zo verweven zijn met elkaar, zijn werk jouw werk en vooral zijn kinderen.

No way dat ik de kinderen van mijn partner een paar keer per week bijsta met school terwijl ik zelf moet werken, ook als ik niet moet werken. Dit is een taak van de ouders, evenals het mijn taak is om mijn kind te ondersteunen.

Krijg het met mijn eigen kind al amper gedaan. Wel lekker makkelijk voor hem.

Corona heeft voor ons dus geen invloed op onze relatie.
Ik zou als werkgever het niet prettig vinden dat mijn werknemer op een bed gaat zitten werken, terwijl ze thuis een goede werkplek heeft. Arbotechnisch totaal niet verantwoord. Nog los van de kinderen van een ander die jou het werken bemoeilijken.


Mijn relatie loopt geweldig, maar daar heb jij niets aan. Geen kinderen hier en ik werk niet thuis.
Alle reacties Link kopieren
LadyLola schreef:
28-01-2021 07:38
Serieus? je kent elkaar pas kort, je gaat daar weken zitten, met zijn kinderen?

Ik heb een lat relatie, juist om te voorkomen dat we in zo een dergelijke " sleur " komen. Werken doe ik in mijn eigen huis, en wanneer we beiden onze kinderen hebben ( co ) dan zien we elkaar niet. Heb er zelf een om de week thuis ( groep 7 ) en mijn oudere kinderen hebben online les.

En zou houden wij onze relatie gescheiden van werk en kroost, heerlijk.

Ik begrijp echt niet dat jullie na een paar maanden al zo verweven zijn met elkaar, zijn werk jouw werk en vooral zijn kinderen.

Mijn situatie is exact hetzelfde als de jouwe. Ik denk dat ik in de jaren dat ik met vriend ben misschien 1x zijn kinderen heb opgevangen omdat hij en zijn ex allebei wat voor hun werk hadden en omhoog zaten. Verder zijn zijn kinderen zijn verantwoordelijkheid en regelt hij alles onderling met zijn ex, ook nu met het thuisonderwijs. Wat dat betreft heeft corona dus ook geen invloed op mijn relatie, maar ik herken ook wel iets in de sleur hoor. Het leven is niet bepaald spannend te noemen nu we allebei thuis werken en niemand zien. Ik verlang ook naar avondjes uit en vakanties met mijn vriend, dingen doen die je relatie nog leuker maken.
Maar de stress omdat je andermans kinderen moet onderwijzen/verzorgen? Nee, dat gelukkig niet.
Ik woonde nog geen half jaar samen toen de eerste lockdown kwam. Het was even passen en meten qua werkplekken, maar het heeft onze relatie goed gedaan, we hebben het altijd gezellig samen. In onze pauzes even kletsen samen in de keuken.
Overigens werk ik niet volledig thuis en dat scheelt ook wel merk ik.
anoniem_394388 wijzigde dit bericht op 29-01-2021 15:59
Reden: Wegens herkenbaarheid
60.16% gewijzigd
Ik denk dan: drie volwassenen met 3 huizen die het samen niet geregeld krijgen. Of zuiver bezien: 2 volwassenen met 2 huizen die het samen niet geregeld krijgen.
Triest.
Ik heb mijn kinderen fulltime, 1 huis, meer dan fulltime baan en hier voelen we allemaal níet die stress. Misschien wel omdat er geen keuze is en niemand niets doet?
Alle reacties Link kopieren
rosadebree schreef:
28-01-2021 08:01
Mijn situatie is exact hetzelfde als de jouwe. Ik denk dat ik in de jaren dat ik met vriend ben misschien 1x zijn kinderen heb opgevangen omdat hij en zijn ex allebei wat voor hun werk hadden en omhoog zaten. Verder zijn zijn kinderen zijn verantwoordelijkheid en regelt hij alles onderling met zijn ex, ook nu met het thuisonderwijs. Wat dat betreft heeft corona dus ook geen invloed op mijn relatie, maar ik herken ook wel iets in de sleur hoor. Het leven is niet bepaald spannend te noemen nu we allebei thuis werken en niemand zien. Ik verlang ook naar avondjes uit en vakanties met mijn vriend, dingen doen die je relatie nog leuker maken.
Maar de stress omdat je andermans kinderen moet onderwijzen/verzorgen? Nee, dat gelukkig niet.
De sleur valt gelukkig mee, we doen wat wel kan, zo hebben we afgelopen weekend een hotelovernachting gehad, anders dan normaal, maar wel fijn hoor, toch even weg, het weer was goed en lekker gewandeld veel gepraat en lekker gegeten. Hij werkt in een vitaal beroep en heeft zeker nu met de avondklok veel extra werk, ikzelf mis mijn collega's wel enorm.

Nood breekt wet in dat geval zou ik het ook geen probleem vinden om zijn kinderen op te vangen, maar in principe houden we die werelden gescheiden, en dat is wel zo fijn.
Goedemorgen!

Alle reacties zijn goed om te lezen en helpt om dingen inzichtelijk te maken.

Ik heb er kort er met vriend over gehad over de afgelopen periode, hoe het met hem gaat, wat de verwachtingen zijn van mij mbt een samengesteld gezin. Is niet onze eerste gesprek over. Wat een nieuw inzicht was is dat we niet goed van tevoren bedacht had hoe we het zouden vormgeven (taakverdeling) en daardoor beter de verantwoordelijkheid. Hij heeft niet de verwachting dat ik verantwoordelijk zou zijn voor de kinderen. Ik ook niet, maar in de praktijk als hij het even niet zag zitten omdat hij in een overleg zit en het is dan 'tijd' voor een taakje. Ik heb even geen belangrijke werkdingen, dan doe ik een taakje met hem. Ik liep tegen mijn eigen grenzen aan en was er even klaar meee zoals gisteren. Sommige dingen doe je pas iets mee, als het zich voordoet. Zo zie je maar dat elke nieuwe situatie uitdagingen met zich meebrengt en ook momenten om jezelf en elkaar beter te leren kennen. En te groeien. Voorgaande zinnen klinken alsof ze uit de Hapinezz vandaan komen :P

Ik heb een zorgberoep. Beetje mens- en beroepseigen om te snel betrokken te raken en mij te verantwoordelijk voelen. Heb ik ook met mijn werk, maar daar heb ik inmiddels wel prima persoonlijke en professionele grenzen in gevonden. Privé was dit nieuw voor mij. Nogmaals, het was hier echt niet alleen maar kommer en kwel hier. Afgelopen weekenden heel fijn gehad met zn 4en. De druk van thuisonderwijs en wij beiden werken hebben we dan niet. Op woensdag, onze vrije dag ook niet echt trouwens.....Nou ja, we hebben allemaal zo eens ons slechte dagen.
Ik wil niet alles onder de tapijt schuiven en doen alsof er niks aan de hand is. Maar onze relatie is goed en we leren elkaar kennen. Ik vind het nogal wat om zijn vorige relatie erbij te halen en dingen uit te gaan pluizen. Maar ik waardeer wel de kritische blik en jullie betrokkenheid :)

We gaan naar mijn huis en ik/we weten nu beter voor een volgende vergelijkbare situatie. Ik blijf wat meer in mijn eigen huis en hij kan zijn ding doen met zijn kinderen bij hem thuis. We wonen overigens 1,5 uur met de ov uit elkaar. Ik had gewoon met het OV naar huis kunnen gaan, maar los ervan dat ik mijn kat wil meenemen wil ik ook niet naar huis gaan op het moment dat ik even geïrriteerd ben. Als we wel samenwoonden, kan dat anders ook niet. En alleen het idee dat als ik echt even eigen tijd en ruimte nodig heb en dat het dan kan, is voor mij ook voldoende lucht in mijn hoofd.

Ik heb momenteel niet zoveel last van alles met de Corona. Ik voel mij best goed, kan prima mijn werk doen (in het algemeen in de situatie) en ik vermaak mij wel. Alleen of samen :) Vorig jaar was ik ook een paar weken bozig en verdrietig. Ik zag die hele zomer met leuke dingen doen in duigen vallen. Daarna was het: het is zoals het is. We zien het wel. Vriend heeft er nu een paar weken last van. Misschien icm na feestdagen en weer werken na de vakantiedip. Zou zomaar kunnen. Wat ik wil zeggen, is dat de Corona invloed heeft op je of niet. En daarmee op de relatie en het dagelijks leven. Met of zonder kinderen. Daar ben ik benieuwd naar. Nachtje geslapen en ik heb weer frisse energie. Ik zat er gisteren even doorheen en dacht echt bleeeeeeeeeeeeeegh. Daar is het forum ook voor toch? Gedeelde smart is halve smart :)
Maleficent schreef:
27-01-2021 23:14
Maar willen jullie samen ook kinderen? want dat kun je ook te maken krijgen met stress, vermoeidheid en gedoe.
Hij komt nu niet bepaald lekker uit de verf.
Ik/we weten het nog niet. Een pandemie is wel iets bijzonders, dus ik hoop dat de vermoeidheid en stress dan ook beter kwijt kan. Hij mist het om met zijn vrienden af te spreken en ook naar kantoor te kunnen gaan. We zitten maar thuis. Hij knapt echt op van elke dag even een blokje om.
Maleficent schreef:
27-01-2021 23:18
Duh. Ik ook niet.
Vind ik alsnog geen reden om te snauwen.
Nee, is het ook niet. Maar is wel een aanleiding om te gaan snauwen.
Frizz schreef:
27-01-2021 23:35
Lovestar je compenseert niet alleen voor je vriend, maar ook voor de moeder van de kinderen. Waarom? Wat maakt dat jij meent dat jij zo’n rol moet hebben?
Dit doe ik ook mijzelf aan. Hij heeft het niet expliciet aangegeven dat het de bedoeling was oid. De situaties doen zich voor en als er iets is, dan wil ik dat wel oppakken. En zo ging ik ongemerkt aan mijzelf voorbij. Ik stond onvoldoende stil bij wat ik hiervan vond. Heb ik hier wel zin in. Wat is goed voor onze relatie en zijn relatie met zijn kinderen. Wiens verantwoordelijkheid is het. Gisteren wilde ik spuien en dan worden inzichten vanzelf (met de hulp van het forum) duidelijk.

Ik ben niet zo goed aan de zijlijn blijven staan als er iets is. Voor mijzelf goed en ook voor onze relatie dat ik dus bewust afstand neem door vaker in mijn eigen huis te zijn. En niet de hele tijd vanzelfsprekend samen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Corona maakt of kraakt de relatie, zeker in lockdown.

Mijn man en ik zijn alleen maar dichter bij elkaar gekomen. Mijn man werkt volledig thuis vanaf maart. Ik heb van maart tot en met augustus thuis gewerkt en ben daarna mijn baan kwijt. We hebben allebei hobbys die we thuis kunnen doen en we wandelen graag. We hopen wel dat we van de zomer meer uitstapjes kunnen doen.
abracadabra schreef:
27-01-2021 23:55
Is netflixen en bordspelletjes dan echt het enige wat mensen doen?
Ik vermaak me prima als ik bij mijn vriend ben hoor. Maar we doen niet de hele tijd dingen samen. Soms ben ik met een hobby bezig en hij met de zijne en dan kletsen e tussendoor en laat ik hem tussendoor zien wat ik heb gemaakt ofzo. Hij is dan ook de allergrootste fan van mijn creatieve uitspattingen en dan vertel ik hem erover tussendoor enzo.

Of we gaan een rondje rijden met de auto (nu moeten we wel om 9 uur thuis zijn) en zitten dan slap te ouwehoeren. Of komen ineens tot diepgaande gesprekken. Of we rijden door een luxe buurt en dan doen we met alsof we op zoek zijn naar een villa en kijken welke van de villa's ons bevalt.

Of we roken een keer een jointje en hebben de hele avond sex, massages, knuffelen, dat soort dingen.

Er zijn zo veel leuke dingen die je kan doen behalve achter die tv hangen. Ik kijk nooit tv. Ook individueel kan je dingen doen en dan toch samen een leuke avond hebben.
Dit klinkt leuk! :) Leuk om te horen wat anderen zoal doen. Had ook op de pijler gekeken wat er zoal aan topics waren hierover en dan is het ook leuk om te lezen hoe de situatie van anderen is. Waar het zowel goed loopt als wat minder goed.

Wij doen meer dingen dan alleen bordspelletjes en Netflix. Elkaar bv :D Thuiswerken heeft als voordeel dat we geen reistijd hebben. Minder moe zijn over het algemeen dus meer tijd en energie voor elkaar ;-D Verder uitgebreider samen koken. Hij doet soms zelf nog een spelletje op de laptop en ik op de tablet. We lezen veel meer. Soms samen, soms alleen. Ik forum :)

Met de kinderen is het aanstaan voor hun en als ze op bed liggen is het ons/me-time. Maar goed, ik heb ondervonden dat een weekje van dit (met een kindweekend erbij) wel genoeg is voor mij. Zeker als vriend niet goed in zijn vel zit.
Mumper schreef:
28-01-2021 00:20
Ik las eerst airfryer

De vraag is: wil je wel van zo'n ding dat het onvoorspelbaar is? Dat 'ie je achtervolgt naar de supermarkt of inene volle bak aan vliegt als net de buuf op de koffie is?
Lekker voor snackjes erna :) Airfryer aan, snackjes erin, Satifyer aan. Snackjes klaar en jij ook klaar :)

Ik kan trouwens de vega airfryer snacks aanraden. We hebben een aantal merken gehad en allemaal zijn ze lekker en smaakvol. Soms smaakt het vega frikandelletje écht naar een frikandel
Alle reacties Link kopieren
Oh ja herkenbaar

Hier is vrouw zwanger, peuter van drie, twee weken geleden verhuisd en huis is nog niet af qua verbouwing

en dan krijg ik om 7 uur in de avond een haags vragenuurtje

dat trek ik niet zo goed.... terwijl ik al alles doe met peuter.

(maar ik reageer ook kribbig want ik ben moe dat weet ik)
Phoebe1982 schreef:
28-01-2021 07:20
;-D Nee hoor, ik ben helemaal niet zielig. (Alleen een beetje moody toen ik dit schreef :$)
TO ik snap je frustratie en ik kan me voorstellen dat je gedoe krijgt van op elkaars lip zitten maar ik snap ook niet waarom want de oplossing ligt voor de hand. Soms is even wat afstand en ruimte nemen het beste voor beide partijen.
Excuses voor mijn niet erg vriendelijke reactie gister :$
Ach nee joh. Ik vind die reactie van jou en Murmur wel grappig en relativeren. Als je als single snakt naar een relatie, huidhonger of whatever, dan wat zit ik te klagen als ik in the end afgelopen weken tegen een hele fijne man kan liggen. Hij snauwt soms naar mij, maar zegt wel sorry en dat hij soms ook niet weet wat ie met zichzelf aan moet. Vind ik ook rot en probeer ik daarom ook wat liever te zijn voor hem en er voor de kinderen te zijn. Ik heb wel voldoende draagkracht. Behalve gisteren ;-D
Andersom schreef:
28-01-2021 06:25
Soms ligt iets voor je neus en zie je het zelf (nog) niet.
Ok. Nog één keer dan.

Niet
Invullen
Voor
De
Ander

Het gaat er niet om wat jij en ik voor mening hebben over andermans situatie. Het gaat erom hoe het voor TO voelt. Als zij er zo voor heeft gekozen is ze Zelf Net Zo Verantwoordijk en wellicht vindt zij het helemaal prima. Wie ben jij dan om haar te forceren iets anders te vinden. Ik zeg toch niet dat ik het zo zou doen, wij laten kroost voorlopig achterwege.
bia-pia schreef:
28-01-2021 08:27
Ik denk dan: drie volwassenen met 3 huizen die het samen niet geregeld krijgen. Of zuiver bezien: 2 volwassenen met 2 huizen die het samen niet geregeld krijgen.
Triest.
Ik heb mijn kinderen fulltime, 1 huis, meer dan fulltime baan en hier voelen we allemaal níet die stress. Misschien wel omdat er geen keuze is en niemand niets doet?
Bedankt voor je medeleven. Beetje misplaatst misschien, want dit is voor veel gezinnen de realiteit. Zowel vriend als moeder hebben geen cruciaal beroep, maar wilt niet zeggen dat hun werk onbelangrijk is. Als vriend het niet rond krijgt om met zijn kinderen aan taken en schoolwerk te zitten, dan ga ik ook niet toekijken onder de mom van: het zijn jouw kinderen. Maar we hebben geconcludeerd dat mij en de kinderen soms afsnauwen ook niet nodig is :)

Misschien is een deel van de stress juist dat heen en weer tussen 2 huizen. Ouders die iets anders opvoeden. Met name moeder werkt veel in de avonden, omdat ze er overdag niet aan toe komt (zal wel meer spelen, maar daar weten ik en vriend niet van)
Westerpaviljoen schreef:
28-01-2021 09:46
Oh ja herkenbaar

Hier is vrouw zwanger, peuter van drie, twee weken geleden verhuisd en huis is nog niet af qua verbouwing

en dan krijg ik om 7 uur in de avond een haags vragenuurtje

dat trek ik niet zo goed.... terwijl ik al alles doe met peuter.

(maar ik reageer ook kribbig want ik ben moe dat weet ik)
Ikea en bouwmarkten zijn dicht. Onaf huis. Zeker als je veel thuis bent is woongenot echt belangrijk hebben mensen gemerkt.
Alle reacties Link kopieren
Lovestar schreef:
27-01-2021 22:10

Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
Dit stukje verbaast me al. Het zijn zíjn kinderen, jullie zijn nog maar heel kort samen, het lijkt me dus logisch dat hij degene is die met de kinderen bezig gaat als jij op dat moment moet werken, en als jij een keer niet hoeft te werken en je wil het van hem overnemen dan heeft hij geluk gehad. Echt vreemd dat hij het zo normaal vindt dat jij degene bent die moet jongleren met werk en zíjn kinderen en je als dank nog afsnauwt ook.

Goed dat je naar je eigen huis gaat.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Lovestar schreef:
28-01-2021 09:24
We gaan naar mijn huis en ik/we weten nu beter voor een volgende vergelijkbare situatie. Ik blijf wat meer in mijn eigen huis en hij kan zijn ding doen met zijn kinderen bij hem thuis. We wonen overigens 1,5 uur met de ov uit elkaar. Ik had gewoon met het OV naar huis kunnen gaan, maar los ervan dat ik mijn kat wil meenemen wil ik ook niet naar huis gaan op het moment dat ik even geïrriteerd ben. Als we wel samenwoonden, kan dat anders ook niet. En alleen het idee dat als ik echt even eigen tijd en ruimte nodig heb en dat het dan kan, is voor mij ook voldoende lucht in mijn hoofd.
Ik pik dit er even uit.
Maar dat is nu juist het punt waarom het goed is om aan het begin van een relatie, als je elkaar nog aan het leren kennen bent, niet meteen te gaan samenwonen. Zodat je elkaar kunt leren kennen zonder sleur en irritaties, zodat je dus wél even de tijd en ruimte voor jezelf kunt nemen als je daar behoefte aan hebt.

Overigens moet je je ook realiseren dat (bijna) samenwonen en gezinnetje spelen (dit bedoel ik niet zo rot als het klinkt) binnen een jaar echt heel snel is als er kinderen bij betrokken zijn. Ook voor de kinderen. Wat als ze aan jou wennen en jullie relatie lijkt het toch niet te redden? Moeten ze weer afscheid van iemand nemen.
Lovestar schreef:
28-01-2021 09:32
Dit doe ik ook mijzelf aan. Hij heeft het niet expliciet aangegeven dat het de bedoeling was oid. De situaties doen zich voor en als er iets is, dan wil ik dat wel oppakken. En zo ging ik ongemerkt aan mijzelf voorbij. Ik stond onvoldoende stil bij wat ik hiervan vond. Heb ik hier wel zin in. Wat is goed voor onze relatie en zijn relatie met zijn kinderen. Wiens verantwoordelijkheid is het. Gisteren wilde ik spuien en dan worden inzichten vanzelf (met de hulp van het forum) duidelijk.

Ik ben niet zo goed aan de zijlijn blijven staan als er iets is. Voor mijzelf goed en ook voor onze relatie dat ik dus bewust afstand neem door vaker in mijn eigen huis te zijn. En niet de hele tijd vanzelfsprekend samen zijn.
Je trekt het nu wel erg naar je toe. Besef dat hij het wel mooi liet gebeuren. Dat jij de boel overnam.
Daarmee wil ik niet zeggen dat het een l*l is, maar iets loopt toch niet helemaal goed.
Jullie zouden vollop met z´n tweeën aan het genieten moeten zijn, elkaar ontdekken etc. Ja dat is nu wat lastiger qua activiteiten buitenshuis maar toch, het is gewoon jammer dat jullie deze mooie eerste tijd overslaan en overgaan op een gezinsroutine met bijbehorende irritaties.
Alle reacties Link kopieren
Rosalind schreef:
28-01-2021 10:07

Overigens moet je je ook realiseren dat (bijna) samenwonen en gezinnetje spelen (dit bedoel ik niet zo rot als het klinkt) binnen een jaar echt heel snel is als er kinderen bij betrokken zijn. Ook voor de kinderen. Wat als ze aan jou wennen en jullie relatie lijkt het toch niet te redden? Moeten ze weer afscheid van iemand nemen.
Dat is inderdaad een belangrijk punt. Jullie gaan heel snel voor een nieuwe relatie waar kinderen bij betrokken zijn. Besef je dat het voor de kinderen ook verwarrend is dat papa iemand ontmoet die binnen een jaar al als een soort 2e moeder meedraait in het huishouden.
@Rosalind
Dat het even wat minder is, komt met name door het thuisonderwijs dat de kinderen nu hebben. Daarvoor waren we ook veel samen (niet de hele tijd dus). Dat ging goed en we hebben het fijn samen :) We hebben, zonder al te veel nadenken (maar ja, wisten wij veel), dit doorgetrokken met het thuisonderwijs van de kinderen erbij. Inschattingsfout wil ik het niet noemen, maar we wisten niet dat het zo zou uitpakken. Elke situatie kan nieuwe uitdagingen met zich meebrengen. Hier hebben we ook van geleerd.

Ik zag de kinderen eens in de 2 weken een dag of een weekend of een dag en een weekend. Nu dus veel meer.

Misschien trek ik het teveel naar mij toe, maar ik zie het een moment van zelfreflectie en ook hierin mijn eigen verantwoordelijkheid nemen. We hebben beiden hier een aandeel in.

En een nieuwe relatie beginnen/hebben gedurende Corona tijd is niet ideaal......We missen inderdaad het afspreken met elkaar. Na borrelen met vrienden/vriendinnen nog naar elkaars huis gaan. Afspreken om elkaar te zien. Maar goed, we zijn gelukkig met elkaar :heart:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven