Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Psychische klachen voorkomen
vrijdag 20 maart 2020 09:17
Ik lees dat ik niet de enige ben die zich zorgen maakt over depressief worden, gek worden etc. van de huidige situatie.
Misschien kunnen we hier tips delen over wat je kunt doen om aan je eigen mentale gezondheid / weerbaarheid te werken.
Mijn eigen tips:
- Elke dag minstens een half uur wandelen (alleen of met een ander op 1,5 meter afstand)
- Elke dag iets doen om te ontspannen, bijvoorbeeld meditatie, extra lang douchen, een luisterboek luisteren, puzzelen
- In contact blijven met geliefden (telefonisch, via whats app of wat maar lukt)
- Je bewust blijven van je grenzen en die ook op tijd aangeven om ruzie te voorkomen
Misschien kunnen we hier tips delen over wat je kunt doen om aan je eigen mentale gezondheid / weerbaarheid te werken.
Mijn eigen tips:
- Elke dag minstens een half uur wandelen (alleen of met een ander op 1,5 meter afstand)
- Elke dag iets doen om te ontspannen, bijvoorbeeld meditatie, extra lang douchen, een luisterboek luisteren, puzzelen
- In contact blijven met geliefden (telefonisch, via whats app of wat maar lukt)
- Je bewust blijven van je grenzen en die ook op tijd aangeven om ruzie te voorkomen
woensdag 25 maart 2020 07:34
Zazamaenade schreef: ↑24-03-2020 21:45@mindervanmij, komt je menstruatie al dichterbij?
Dat geeft licht in je gemoed, toch?
Verder heb ik niet veel nuttigs te melden
Ja, dat hoop ik wel. Afgelopen maand heb ik weinig goede dagen gehad. Als het goed is zou het binnen nu en 3 dagen moeten komen, ik hoop echt dat het gaat helpen.
woensdag 25 maart 2020 18:04
Ik maak me er wel zorgen om. Ik heb na de bevalling van mijn dochter en depressie gehad en ben nu ongeveer 2 jaar weer vrij van antidepressiva en depressie.
Afgelopen week begon de spanning en onrust in mijn lijf. Piekeren, versnelde hartslag, in bed willen blijven liggen, enz allemaal dingen die ik herkende van mijn eerdere depressie. Daarbovenop kreeg ik verhoging, koorts, hoesten en snotteren met het gevolg niet de deur uit kunnen om nog enigzins iets normaals als een paar boodschapjes haken te kunnen doen. Werk in de zorg, dus ook geen werk en tot op heden nog steeds niet omdat ik nog hoest. Veiligheid gaat voor, maar alles wat me enigzins structuur gaf is weg en ik merk dat me dat zwaar valt. Kan moeilijk rust vinden en relativeren in dit alles. En angst om weer die put in te glijden.
Uiteindelijk gisteren de huisarts gebeld en kijken of kalmerende medicijnen me wat kunnen helpen. De huisarts gaf aan dat hij de vinger aan de pols wil houden omdat hij anders aanraad toch weer met ad te starten voordat het erger wordt. Ik hoop dat ik ver van de ad weg kan blijven en deze periode zo goed mogelijk door kan komen.
Uiteindelijk helpt mij het beste om dingen te gaan, maar daar moet ik mezelf dus best wel toe pushen, maar eenmaal bezig voel ik me beter. Lezen, in de tuin rommelen, puzzelen, fotoboek dochter inplakken, schoonmaken, douchen, huishoudelijke taken, enz.
Succes allemaal!
Afgelopen week begon de spanning en onrust in mijn lijf. Piekeren, versnelde hartslag, in bed willen blijven liggen, enz allemaal dingen die ik herkende van mijn eerdere depressie. Daarbovenop kreeg ik verhoging, koorts, hoesten en snotteren met het gevolg niet de deur uit kunnen om nog enigzins iets normaals als een paar boodschapjes haken te kunnen doen. Werk in de zorg, dus ook geen werk en tot op heden nog steeds niet omdat ik nog hoest. Veiligheid gaat voor, maar alles wat me enigzins structuur gaf is weg en ik merk dat me dat zwaar valt. Kan moeilijk rust vinden en relativeren in dit alles. En angst om weer die put in te glijden.
Uiteindelijk gisteren de huisarts gebeld en kijken of kalmerende medicijnen me wat kunnen helpen. De huisarts gaf aan dat hij de vinger aan de pols wil houden omdat hij anders aanraad toch weer met ad te starten voordat het erger wordt. Ik hoop dat ik ver van de ad weg kan blijven en deze periode zo goed mogelijk door kan komen.
Uiteindelijk helpt mij het beste om dingen te gaan, maar daar moet ik mezelf dus best wel toe pushen, maar eenmaal bezig voel ik me beter. Lezen, in de tuin rommelen, puzzelen, fotoboek dochter inplakken, schoonmaken, douchen, huishoudelijke taken, enz.
Succes allemaal!
woensdag 25 maart 2020 19:44
Ik maak me zorgen om mijn man. Hij zit thuis en zou eigenlijk met leuke nieuwe baan beginnen maar dit is vanwege het coronagebeuren uitgesteld. Hij heeft bijna nergens zin in en is ook niet in voor de tips die ik geef om bv contact te zoeken met zijn maten, te sporten evt, alles lijkt moeilijk en lastig terwijl hijzelf ook niet voor alles open staat. Wat is wijsheid?
woensdag 25 maart 2020 22:16
Hopelijk ben je inmiddels ongesteld, MvM.
Lavendel , wat je schrijft is bijna 1 op 1 mijn verhaal qua depressie en afbouwen AD.
Ik twijfel of ik weer aan de bel ga trekken. Afbouwen was echt heel heftig en heeft 4 maanden geduurd. Ben zo blij nu ‘niets’ nodig te hebben. Maar in deze omstandigheden merk ik dat ik ook af glijd. Ik heb m’n man gevraagd me serieus te nemen want tot vanavond had ik dat gevoel niet. Hij kan zoveel makkelijker loslaten en relativeren.
Nu heeft ie wel door dat het menens is en dat scheelt al. Maar ik denk dat ik ook maar wat vriendinnen moet bellen. Ik heb ze tot nog toe niet verteld hoe het echt is met me, want ze hebben hun eigen sores en ik wil ze niet tot last zijn. Maar m’n man wees me er op dat ze het wellicht juist ook fijn vinden als ze er voor me mogen zijn.
Dus misschien ga ik over een paar dagen wel met de billen bloot. Tot nog toe houd ik me sterk naar de buitenwereld. Maar eigenlijk hoeft dat ook niet. Anders dan naar kind uiteraard.
Lavendel , wat je schrijft is bijna 1 op 1 mijn verhaal qua depressie en afbouwen AD.
Ik twijfel of ik weer aan de bel ga trekken. Afbouwen was echt heel heftig en heeft 4 maanden geduurd. Ben zo blij nu ‘niets’ nodig te hebben. Maar in deze omstandigheden merk ik dat ik ook af glijd. Ik heb m’n man gevraagd me serieus te nemen want tot vanavond had ik dat gevoel niet. Hij kan zoveel makkelijker loslaten en relativeren.
Nu heeft ie wel door dat het menens is en dat scheelt al. Maar ik denk dat ik ook maar wat vriendinnen moet bellen. Ik heb ze tot nog toe niet verteld hoe het echt is met me, want ze hebben hun eigen sores en ik wil ze niet tot last zijn. Maar m’n man wees me er op dat ze het wellicht juist ook fijn vinden als ze er voor me mogen zijn.
Dus misschien ga ik over een paar dagen wel met de billen bloot. Tot nog toe houd ik me sterk naar de buitenwereld. Maar eigenlijk hoeft dat ook niet. Anders dan naar kind uiteraard.
donderdag 26 maart 2020 07:45
Nope, nog niet. maar ik heb gister de huisarts gebeld en ga tijdelijk weer antidepresssiva slikken. Bij PMDD werkt dat veel sneller dan bij een depressie gelukkig, en je slikt het dan ook in een ander schema, namelijk 2 weken wel, 2 weken niet (vanaf de eisprong tot je ongesteld wordt).
De bedoeling is in elk geval dat het tijdelijk is, tot de situatie weer is gestabiliseerd.
De bedoeling is in elk geval dat het tijdelijk is, tot de situatie weer is gestabiliseerd.
donderdag 26 maart 2020 13:51
Hoi Hobbelster,Hobbelster schreef: ↑25-03-2020 22:16Hopelijk ben je inmiddels ongesteld, MvM.
Lavendel , wat je schrijft is bijna 1 op 1 mijn verhaal qua depressie en afbouwen AD.
Ik twijfel of ik weer aan de bel ga trekken. Afbouwen was echt heel heftig en heeft 4 maanden geduurd. Ben zo blij nu ‘niets’ nodig te hebben. Maar in deze omstandigheden merk ik dat ik ook af glijd. Ik heb m’n man gevraagd me serieus te nemen want tot vanavond had ik dat gevoel niet. Hij kan zoveel makkelijker loslaten en relativeren.
Nu heeft ie wel door dat het menens is en dat scheelt al. Maar ik denk dat ik ook maar wat vriendinnen moet bellen. Ik heb ze tot nog toe niet verteld hoe het echt is met me, want ze hebben hun eigen sores en ik wil ze niet tot last zijn. Maar m’n man wees me er op dat ze het wellicht juist ook fijn vinden als ze er voor me mogen zijn.
Dus misschien ga ik over een paar dagen wel met de billen bloot. Tot nog toe houd ik me sterk naar de buitenwereld. Maar eigenlijk hoeft dat ook niet. Anders dan naar kind uiteraard.
Heel belangrijk en fijn dat je man het serieus neemt! Je hoeft niet zozeer aan de bel te trekken, maar je kan wel advies vragen aan je huisarts of dat je tijdelijk nog weer gesprekken kan oppakken met de praktijkondersteuner of dat je gewoon even je hart lucht en dat het al helpt dat je de huisarts mag bellen als je toch wat ter ondersteuning nodig hebt. Ik praat er ook heel open over met man, mn vader, zus en vriendinnen. Dat lucht al heel veel op, ook de nodige tranen maar het helpt wel. Me sterk houden naar de buitenwereld versterkt alleen maar mijn spanning omdat ik juist al het gevoel heb dat ik sterk moet zijn en me niet zo moet aanstellen. Aan de andere kant heb ik soms een schop onder mijn kont nodig van mijn man of van mezelf omdat ik anders niks onderneem en blijf piekeren. De medicatie helpt me hier gelukkig bij.
Pas goed op jezelf
donderdag 26 maart 2020 13:53
Ik probeer zo veel mogelijk afleiding te zoeken. Ik houd mij gewoon aan de regels van het RIVM, als ik ga fietsen of wandelen dan zoek ik de rustige plekken op en houd ik mij aan de 1,5 m afstand. Boodschappen doe ik zo weinig mogelijk, hebben al een flinke voorraad ingeslagen toen we hoorden over de 1e corona patiënt in Nederland en we deze situatie al een beetje zagen aankomen. Ik zelf ben niet bang dat ik het ga krijgen en anders in milde vorm, klinkt misschien te optimistich, maar ik leef erg gezond en houd mij goed aan de regels. Waar ik mij het meeste zorgen om maak zijn mijn ouders, die zitten in de risicogroep en vooral mijn vader heeft een slecht immuunsysteem. Ze houden zich goed aan de regels, maar ik vraag mij af hoe lang ze dat nog kunnen volhouden, beiden zijn sociale mensen en willen er graag op uit. Mijn vader zei maandag al dat hij tot 1 juni wel erg lang vond .... Ze houden wel hun sociale contacten op afstand, bijv. op bezoek gaan bij iemand en dan de 1,5 m in achtnemen. Liefst ga ik na 6 april ook op bezoek, maar ben nu verkouden (gewoon tijd van het jaar voor mij en vooral een kriebelhoest) dus ik durf het niet aan.Ze laten bijna iedere dag weten hoe het gaat met ze en tot nu toe gaat het goed. Iedere dag bellen/skypen doen we niet, dat deden we sowieso al niet. Over de rest van de familie of anderen in mijn omgeving die dicht bij mij staan, maak ik mij geen zorgen die zijn sterk zat. Ik mis wel mijn wekelijkse hobby wat ik samen doe met anderen en ik moet wennen aan het feit dat ik nu 2,5 persoon extra (stiefzoon zit ook nog gedeelte van de week bij moeder ) rond heb lopen de hele dag in een klein huis. Tot nu toe gaat het eigenlijk best goed, maar komt ook omdat ik veel dingen maar 'laat' om mijzelf niet op te fokken.
donderdag 26 maart 2020 23:02
Wat lief MvM ik lees dit nu pas 
Gaat ietsje beter dus. Na een mega heftige dag.
Nu lekker slapen.
Dat van je PB houd ik in mijn achterhoofd.
Fijn dat je AD kan gaat slikken,hopelijk slaat het snel aan en heb je geen last van onttrekkings verschijnselen in de weken dat je ze niet gaat slikken.
Wat klote dat het zo lang duurt voordat je ongesteldheid door komt. Die maanden zijn het ergst. Als het zo langzaam / moeizaam op gang komt ...
Fluffy het klinkt of je het goed aan kan.
fijn. Hopen dat zo blijft.
Gaat ietsje beter dus. Na een mega heftige dag.
Nu lekker slapen.
Dat van je PB houd ik in mijn achterhoofd.
Fijn dat je AD kan gaat slikken,hopelijk slaat het snel aan en heb je geen last van onttrekkings verschijnselen in de weken dat je ze niet gaat slikken.
Wat klote dat het zo lang duurt voordat je ongesteldheid door komt. Die maanden zijn het ergst. Als het zo langzaam / moeizaam op gang komt ...
Fluffy het klinkt of je het goed aan kan.
fijn. Hopen dat zo blijft.
donderdag 26 maart 2020 23:04
Lavendel het praten helpt idd! Goed dat je dat doet. Ik vandaag ook wel wat gedaan. Lucht idd op, soms merk ik direct daarna dat ik wil bagatelliseren; ach het is zo erg niet en gaat eigenlijk wel oké.
Om bij de volgende huilbui te beseffen; nee het gaat helemaal niet oké.
Dus goed dat ik niet direct alles ontkracht wat ik gedeeld heb met familie / bekenden.
Ik kan heel goed met mijn schoonvader praten over deze dingen. Dat helpt me heel erg.
Om bij de volgende huilbui te beseffen; nee het gaat helemaal niet oké.
Dus goed dat ik niet direct alles ontkracht wat ik gedeeld heb met familie / bekenden.
Ik kan heel goed met mijn schoonvader praten over deze dingen. Dat helpt me heel erg.
vrijdag 27 maart 2020 07:29
vrijdag 27 maart 2020 08:00
Ik lees en schrijf even mee...
Ik ben alleen, met kat. Gelukkig met kat. Wel werk ik nog (zorg) wat mijn sociale babbel een beetje voldoening geeft.
Verder vind ik het lastig. Ik sport enkele keren in de ochtend buiten en heb op zich wel vermaak met mijn vele hobby’s maar alles moet alleen gebeuren en dat is saai aan het worden.
Wel ben ik mij bewust dat het nodig is.
Ik slik medicatie mbt mijn ADHD, die is nu niet helpend genoeg, ik ga met de huisarts een telefonische afspraak maken kijken of het te verhogen is.
Ik ben alleen, met kat. Gelukkig met kat. Wel werk ik nog (zorg) wat mijn sociale babbel een beetje voldoening geeft.
Verder vind ik het lastig. Ik sport enkele keren in de ochtend buiten en heb op zich wel vermaak met mijn vele hobby’s maar alles moet alleen gebeuren en dat is saai aan het worden.
Wel ben ik mij bewust dat het nodig is.
Ik slik medicatie mbt mijn ADHD, die is nu niet helpend genoeg, ik ga met de huisarts een telefonische afspraak maken kijken of het te verhogen is.
maandag 6 april 2020 09:46
Hey, MVM, dat klinkt niet goed . Wat kan, al is het maar even, vandaag een glimlach op je gezicht brengen? Want je #piep# voelen kan en mag ook. Heeft zo'n beetje iedereen nu. Maar het gaat nu even om jou. Kun je ontspannen vandaag? Iets kleins? Wandelen met je zoon? Even een 'verstand op nul' youtubefilmpje kijken? Iets bakken? Een hobby? Evenmet een lief iemand appen? In bad, maskertje, lekkere creme? Tijdschrift lezen? Gewoon even wat dingen om vandaag net even wat dragelijker te maken.
. Wat kan, al is het maar even, vandaag een glimlach op je gezicht brengen? Want je #piep# voelen kan en mag ook. Heeft zo'n beetje iedereen nu. Maar het gaat nu even om jou. Kun je ontspannen vandaag? Iets kleins? Wandelen met je zoon? Even een 'verstand op nul' youtubefilmpje kijken? Iets bakken? Een hobby? Evenmet een lief iemand appen? In bad, maskertje, lekkere creme? Tijdschrift lezen? Gewoon even wat dingen om vandaag net even wat dragelijker te maken.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
maandag 6 april 2020 10:17
Ja, dat ga ik vandaag inderdaad proberen. Ik heb nog een boek liggen van de bieb waar ik net in ben begonnen En ik heb een extensie op de laptop gezet dat ik niet te lang op Viva en Facebook kan 
Want uiteindelijk word ik daar niet gelukkig van, als ik een hele dag door social media aan het scrollen ben
En ik heb een extensie op de laptop gezet dat ik niet te lang op Viva en Facebook kan Want uiteindelijk word ik daar niet gelukkig van, als ik een hele dag door social media aan het scrollen ben
maandag 6 april 2020 19:30
He at vervelend dat t alweer niet echt lekker gaat. Hier wel weer oké na een heel heftige 2 weken vol zorgen (Corona in de familie, inmiddels zijn de zieken weer aan de beterende hand).
Heb het even rustig aan gedaan ook qua werk. Ik denk dat mijn (mentale) stress daar ook mee samenhing. Ik heb nu een beter werk-privé balans gevonden en daarmee ook een fijne en haalbare dagstructuur en -invulling.
Ik moet nu ongesteld worden en heb al heel de dag flinke buikpijn en een opgeblazen gevoel. Ben ook weer zwaarder terwijl ik juist zo fijn aan het afvallen was. Dus nee daar word ik niet blij van.
Komt het bij jou niet van de AD niet langer innemen MvM dat je dan opnieuw down raakt? Jij ging de toch 2 weken op, 2 weken af nemen of heb ik dat verkeerd onthouden?(niet teruggelezen in het topic)
Heb het even rustig aan gedaan ook qua werk. Ik denk dat mijn (mentale) stress daar ook mee samenhing. Ik heb nu een beter werk-privé balans gevonden en daarmee ook een fijne en haalbare dagstructuur en -invulling.
Ik moet nu ongesteld worden en heb al heel de dag flinke buikpijn en een opgeblazen gevoel. Ben ook weer zwaarder terwijl ik juist zo fijn aan het afvallen was. Dus nee daar word ik niet blij van.
Komt het bij jou niet van de AD niet langer innemen MvM dat je dan opnieuw down raakt? Jij ging de toch 2 weken op, 2 weken af nemen of heb ik dat verkeerd onthouden?(niet teruggelezen in het topic)
maandag 6 april 2020 22:53
Maargoed, ik kán me dus nog wel goed voelen, dat is wel weer een opsteker.
donderdag 9 april 2020 23:11
Hoi!
Ik wilde eigenlijk morgen reageren, want ontzettend moe.
Maar ik wil je toch vast een berichtje sturen, dat ik het helemaal herken wat je schrijft.
Ook ik heb last van PMDD en nog zoekende naar hoe daar mee om te gaan.
Sinds een tijd dagen voor mijn menstruatie zelfs last van suïcidale gedachten en dat maakt me doodsbang, want ik wil helemaal niet dood.
Nu door deze hele situatie weet ik me soms echt geen raad met mezelf en zou het allerliefst in bed blijven liggen.
Maar dat kan niet, want ik heb 2 kinderen. Dus ben ik ook nog juf van de ene en entertainer van de ander en heb overdag geen momentje voor mezelf.
Ik ben zo ontzettend geprikkeld, kan niets hebben van de kinderen en loop de hele dag boos te doen en te schreeuwen.
En nu ze op bed liggen, zit ik daar natuurlijk weer over te piekeren, me schuldig te voelen en me een enorm slechte moeder te voelen.
Zo, dat moest er alvast uit. Ik kom morgen meer op jou reageren, welterusten.
Ik wilde eigenlijk morgen reageren, want ontzettend moe.
Maar ik wil je toch vast een berichtje sturen, dat ik het helemaal herken wat je schrijft.
Ook ik heb last van PMDD en nog zoekende naar hoe daar mee om te gaan.
Sinds een tijd dagen voor mijn menstruatie zelfs last van suïcidale gedachten en dat maakt me doodsbang, want ik wil helemaal niet dood.
Nu door deze hele situatie weet ik me soms echt geen raad met mezelf en zou het allerliefst in bed blijven liggen.
Maar dat kan niet, want ik heb 2 kinderen. Dus ben ik ook nog juf van de ene en entertainer van de ander en heb overdag geen momentje voor mezelf.
Ik ben zo ontzettend geprikkeld, kan niets hebben van de kinderen en loop de hele dag boos te doen en te schreeuwen.
En nu ze op bed liggen, zit ik daar natuurlijk weer over te piekeren, me schuldig te voelen en me een enorm slechte moeder te voelen.
Zo, dat moest er alvast uit. Ik kom morgen meer op jou reageren, welterusten.
donderdag 9 april 2020 23:31
Waarom ga je niet wat doen in je vrije tijd? Vrijwilligerswerk, thuiswerk, zoiets?mindervanmij schreef: ↑06-04-2020 10:17Ja, dat ga ik vandaag inderdaad proberen. Ik heb nog een boek liggen van de bieb waar ik net in ben begonnen
Ik ga eventjes voor een uitzendburo werken. Ik zit toch thuis te niksen, kan ik beter nog wat extra's gaan verdienen denk ik dan.
Kun je dat niet gaan doen? Al is het maar voor een paar weken de post rondbrengen, wat maakt jou het uit?
donderdag 9 april 2020 23:54
Ja leuk bedacht hoor maar wie zorgt er dan voor haar zoon?Hippiemeisje schreef: ↑09-04-2020 23:31Waarom ga je niet wat doen in je vrije tijd? Vrijwilligerswerk, thuiswerk, zoiets?
Ik ga eventjes voor een uitzendburo werken. Ik zit toch thuis te niksen, kan ik beter nog wat extra's gaan verdienen denk ik dan.
Kun je dat niet gaan doen? Al is het maar voor een paar weken de post rondbrengen, wat maakt jou het uit?
Ik vind t knap dat je toch blijft sporten!
Hier een menstruatie dag from hell gehad inclusief krijsend kind en daarna onredelijke boze driftbui van mij richting (arme, arme) man.
