Coronavirus COVID-19
alle pijlers
wat te doen met mijn zoon?
donderdag 29 april 2021 10:39
Beste lezers,
ik ben in het bezit van een mooie zoon van nu 26 jaar jong. Vorig jaar oktober kreeg hij corona en natuurlijk gelijk in quarantaine. Ondanks dat wij vonden dat hij de milde klachten had, hoesten, hoofdpijn, koorts, vindt en vond hij dat hij de zware versie heeft gehad.
Voor nu klaagt hij dagelijks over zijn klachten, concentratie vermogen, slecht in slaap kunnen komen, hoofdpijn. Hij gaat om 4.30 uur 's nachts een keer zijn bed in en slaapt per dag 13 tot 14 uur. Zijn studie en een stageverslag doet hij niks meer aan, gamen lukt gelukkig nog wel.
Nu wil ik hem helemaal niet zwart maken want ik hou heel veel van hem, maar ondertussen gaat het irriteren. Wetende dat zijn vader een borderliner is, en er zo veel herkenbaars naar voren komt nu. Het irriteert dat een kopje in de vaatwasser zetten al te veel gevraagd is. Er niet overdag normaal gegeten wordt maar pas als ik uit mijn werk kom het avondeten. Ik werk 5 dagen in de week, fulltime op een afstand van 45 km.
ik lees dit terug en weet dat ik klaag. Hij leeft nog! Maar gisteren kon hij mij vertellen dat hij het laatste jaar maar laat vallen en geen master gaat halen. Blijft gewoon nog een jaartje bij ons wonen, niks doen en maar een beetje aanlummelen. Dat was ff 3x slikken.
Medicatie weet hij zeker van dat het niet werkt bij zijn klachten. Naar de huisarts gaat ie niet want die heeft geen verstand van Corona. Fysiotherapie voor zijn conditie opbouw is hij mee gestopt om zich op zijn studie te werpen.
Zeg het maar, word ik er gewoon ingeluist of kloppen de klachten. Moet ik een trap onder de welbefaamde kont uitdelen en een keer eisen dat hij ruggengraat krijgt?
lieve groet van een ondertussen wanhopige Maureen
(dit nadat een goede vriend van ons in de eerste golf 7 weken in coma heeft gelegen en 9 maanden later nog steeds revalideert, een lieve 57 jarige neef binnen 8 dagen overleed in februari dit jaar aan corona. We een skala aan mensen om ons heen hebben die corona hebben gehad met dezelfde klachten en gewoon weer aan het leven deelnemen.)
ik ben in het bezit van een mooie zoon van nu 26 jaar jong. Vorig jaar oktober kreeg hij corona en natuurlijk gelijk in quarantaine. Ondanks dat wij vonden dat hij de milde klachten had, hoesten, hoofdpijn, koorts, vindt en vond hij dat hij de zware versie heeft gehad.
Voor nu klaagt hij dagelijks over zijn klachten, concentratie vermogen, slecht in slaap kunnen komen, hoofdpijn. Hij gaat om 4.30 uur 's nachts een keer zijn bed in en slaapt per dag 13 tot 14 uur. Zijn studie en een stageverslag doet hij niks meer aan, gamen lukt gelukkig nog wel.
Nu wil ik hem helemaal niet zwart maken want ik hou heel veel van hem, maar ondertussen gaat het irriteren. Wetende dat zijn vader een borderliner is, en er zo veel herkenbaars naar voren komt nu. Het irriteert dat een kopje in de vaatwasser zetten al te veel gevraagd is. Er niet overdag normaal gegeten wordt maar pas als ik uit mijn werk kom het avondeten. Ik werk 5 dagen in de week, fulltime op een afstand van 45 km.
ik lees dit terug en weet dat ik klaag. Hij leeft nog! Maar gisteren kon hij mij vertellen dat hij het laatste jaar maar laat vallen en geen master gaat halen. Blijft gewoon nog een jaartje bij ons wonen, niks doen en maar een beetje aanlummelen. Dat was ff 3x slikken.
Medicatie weet hij zeker van dat het niet werkt bij zijn klachten. Naar de huisarts gaat ie niet want die heeft geen verstand van Corona. Fysiotherapie voor zijn conditie opbouw is hij mee gestopt om zich op zijn studie te werpen.
Zeg het maar, word ik er gewoon ingeluist of kloppen de klachten. Moet ik een trap onder de welbefaamde kont uitdelen en een keer eisen dat hij ruggengraat krijgt?
lieve groet van een ondertussen wanhopige Maureen
(dit nadat een goede vriend van ons in de eerste golf 7 weken in coma heeft gelegen en 9 maanden later nog steeds revalideert, een lieve 57 jarige neef binnen 8 dagen overleed in februari dit jaar aan corona. We een skala aan mensen om ons heen hebben die corona hebben gehad met dezelfde klachten en gewoon weer aan het leven deelnemen.)
dinsdag 4 mei 2021 19:08
Die man is 26. Hij had allang op eigen benen moeten staan. Zet de verhuisdozen voor zijn slaapkamerdeur en geen hem een uiterste vertrekdatum. Hij hoeft nu namelijk niks te doen omdat jij zijn droogje en natje en dak boven het hoofd verzorgd. Hoe hij zijn leven wil indelen mag hij zelf weten maar dan moet hij het ook zelf betalen.
Iedere dag is gehaktdag
dinsdag 4 mei 2021 19:10
Ja precies. Maar de huidige generatie is ook stinkend verwend. Bij een hospita of op kamers willen ze niet. Ze willen eerst sparen op kosten van de ouders en daarna een eensgezinswoning met oprijlaan en garage.
Iedere dag is gehaktdag
dinsdag 4 mei 2021 19:11
dinsdag 4 mei 2021 19:12
Weer heerlijk stigmatiserend dit.
dinsdag 4 mei 2021 19:34
En zo nuttig!
dinsdag 4 mei 2021 19:57
Oudblond schreef: ↑04-05-2021 17:22De wetgeving is heel anders Marana. Een student in BE mag maar een bepaald aantal uren per jaar werken belastingtechnisch. Hier liepen de ambitieuze jongelingen van mijn zussen heel erg tegen aan. Student zijn is daar een soort van 'statuut' waarmee je bv een beurs krijgt (afhankelijk van het inkomen van de ouders) die je verliest als je teveel werkt. En ook je collegegeld e.d. wordt plots veel hoger als je het 'statuut student' niet meer hebt. En ook voor de ouders van de thuiswonende werkende student is het belastingtechnisch heel negatief als kind teveel uren werkt. (Het gaat dan niet eens om het verdiende bedrag). Zit echt heel anders in elkaar dan in NL.
Kijk, dat wist ik allemaal niet. Best wel stom eigenlijk. Het is toch prettig als iemand bereid is om te werken? Spijtig voor je neven en nichten dat ze zo in hun ambitie geremd werden.
dinsdag 4 mei 2021 21:54
(Had een hele uitleg getikt, maar die is hier eigenlijk offtopic)
Van de ene kant werden ze 'geremd' maar van de andere kant werden ze 'versneld' in afstuderen doordat ze alleen een studiebeurs konden behouden en de verkregen beurs niet terug moesten betalen als ze elk jaar alles haalden. En dat is ook hard werken en discipline. Wat dat betreft klopt die urenverhouding met het halen van studiepunten die iemand hier schreef echt wel. Dan ben je als je heel slim/snel oppikt echt minimaal 40 uur in de week aan de studie. En met wat minder 'aanleg' 50 tot 60 uur.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 5 mei 2021 00:13
Ik vind het dan weer ontzettend dom en raar om een studieschuld op te lopen.
Ik had na mijn studie een mooi gevulde spaarrekening. Want naast mijn studie had meerdere bijbaantjes en een sport op hoog niveau + een behoorlijk druk sociaal leven. Dus zeg nu niet dat ik er niet zelfstandig van werd. Ik kwam alleen thuis om te slapen, te eten en... als ik tijd had... eens in een studieboek te kijken.
woensdag 5 mei 2021 06:41
Ontzettend dom en raar... nou nou Snouth, mooi dat jij het zo hebt kunnen doen maar om mensen die iets anders kiezen zo weg te zetten?Snouth schreef: ↑05-05-2021 00:13Ik vind het dan weer ontzettend dom en raar om een studieschuld op te lopen.
Ik had na mijn studie een mooi gevulde spaarrekening. Want naast mijn studie had meerdere bijbaantjes en een sport op hoog niveau + een behoorlijk druk sociaal leven. Dus zeg nu niet dat ik er niet zelfstandig van werd. Ik kwam alleen thuis om te slapen, te eten en... als ik tijd had... eens in een studieboek te kijken.
Wat eten we vanavond?
woensdag 5 mei 2021 06:50
Of mensen die niet anders kúnnen?
Sommige studies en sommige studenten hebben het nodig dat je echt dagelijks studeert. Andere studies en andere studenten kunnen het wat rustiger aan doen.
woensdag 5 mei 2021 08:01
Tuurlijk... als er een reden voor is.... uiteraard!Winterland schreef: ↑05-05-2021 06:50Of mensen die niet anders kúnnen?
Sommige studies en sommige studenten hebben het nodig dat je echt dagelijks studeert. Andere studies en andere studenten kunnen het wat rustiger aan doen.
Maar om nu te kiezen om een studieschuld aan te gaan, terwijl je ook vanuit huis kunt studeren... alleen maar on zogenaamd zelfstandig te worden.... nee... dat vind ik gewoon niet handig.
woensdag 5 mei 2021 08:59
Wat je vindt mag je houden, zei mijn moeder altijd.
Op jezelf gaan wonen kan praktische redenen hebben, zoals dichter bij je studie in de buurt of bij je eerste baan, maar het heeft ook een ander aspect: dat je eraan toe kunt zijn om op eigen benen te staan, om zelfstandig te worden. En kennelijk zat jij thuis nog lekker, en was je studie ook niet te ver van je ouderlijk huis, nou prima.
Maar het kan ook anders. En dat is niet dom of raar.
Wat eten we vanavond?
woensdag 5 mei 2021 09:07
Volgens mij is het andersom. Mensen die langer thuis blijven wonen worden negatief weggezet terwijl dat onterecht is.
Voor beide kanten valt iets te zeggen. Je kunt ook prima zelfstandig worden als je nog thuis woont, dat ligt aan de rol die je in huis inneemt (zoon van TO is hier dus GEEN voorbeeld van).
Ik zou gek geworden zijn als ik op een kamertje in een grote stad had moeten wonen (heb er wel op kamers gezeten maar ben daarna terug thuis gaan wonen). Ik woonde dus weer bij mijn ouders in het dorp. In een ruim huis, met verantwoordelijkheden en taken.
En ik ben inderdaad daarna zonder torenhoge studieschuld alsnog op mezelf gaan wonen.
Voor ons was dit een prima volgorde. Misschien is het niet de meest perfecte volgorde voor iemand anders, maar dat maakt dit niet slecht of zo.
woensdag 5 mei 2021 09:09
En voor TO: ik zou met je zoon un gesprek gaan hierover en goed bespreken en/of laten uitzoeken wat nou oorzaak is en wat gevolg. Hoe ziet hij de (nabije) toekomst voor zich, welke stappen naar verbetering wil hij gaan zetten en welke hulp heeft hij daar bij nodig?
Dat zijn manier van leven zo niet wenselijk is voor de lange termijn dat is duidelijk.
Dat zijn manier van leven zo niet wenselijk is voor de lange termijn dat is duidelijk.
woensdag 5 mei 2021 09:13
Ik ga er nog 1 ding over zeggen en daar laat ik het bij; ik vind het dom en raar wanneer je willens en wetens een studieschuld aangaat, om zelfstandig te worden. Wanneer je ook een andere keuze hebt.makreel schreef: ↑05-05-2021 08:59Wat je vindt mag je houden, zei mijn moeder altijd.
Op jezelf gaan wonen kan praktische redenen hebben, zoals dichter bij je studie in de buurt of bij je eerste baan, maar het heeft ook een ander aspect: dat je eraan toe kunt zijn om op eigen benen te staan, om zelfstandig te worden. En kennelijk zat jij thuis nog lekker, en was je studie ook niet te ver van je ouderlijk huis, nou prima.
Maar het kan ook anders. En dat is niet dom of raar.
woensdag 5 mei 2021 09:17
En ik vind het dom en raar om als volwassen persoon op je ouders te blijven teren. En nu?
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
woensdag 5 mei 2021 09:28
Dingen dom en raar vinden zijn nu precies de toonbeelden van een onvolwassen en nauwe kijk op de wereld. Misschien had wat zelfstandigheid kunnen bijdragen aan minder bekrompenheid?
woensdag 5 mei 2021 09:35
Ik ben wel nieuwsgierig waar je dan gek van werd?Forte schreef: ↑05-05-2021 09:07Volgens mij is het andersom. Mensen die langer thuis blijven wonen worden negatief weggezet terwijl dat onterecht is.
Voor beide kanten valt iets te zeggen. Je kunt ook prima zelfstandig worden als je nog thuis woont, dat ligt aan de rol die je in huis inneemt (zoon van TO is hier dus GEEN voorbeeld van).
Ik zou gek geworden zijn als ik op een kamertje in een grote stad had moeten wonen (heb er wel op kamers gezeten maar ben daarna terug thuis gaan wonen). Ik woonde dus weer bij mijn ouders in het dorp. In een ruim huis, met verantwoordelijkheden en taken.
En ik ben inderdaad daarna zonder torenhoge studieschuld alsnog op mezelf gaan wonen.
Voor ons was dit een prima volgorde. Misschien is het niet de meest perfecte volgorde voor iemand anders, maar dat maakt dit niet slecht of zo.
woensdag 5 mei 2021 10:03
On topic: de meeste games zijn juist erg intensief - ze vergen veel van je concentratie- en reactievermogen vergen. Dus als je écht ziek bent, kan je dat volgens mij max. een uurtje of twee volhouden voor je hoofd uit mekaar knalt van de koppijn. Dus in die zin is het niet vergelijkbaar met een serie bingen bed of een boekje lezen. Het is dus onwaarschijnlijk dat hij wel uren kan gamen en niet een kopje kan wegzetten.
Wat niet wil zeggen dat hij geen probleem heeft natuurlijk.
Wat niet wil zeggen dat hij geen probleem heeft natuurlijk.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 5 mei 2021 10:38
Okee, okee.... nog 1 reactie dan.Tadderak30 schreef: ↑05-05-2021 09:28Dingen dom en raar vinden zijn nu precies de toonbeelden van een onvolwassen en nauwe kijk op de wereld. Misschien had wat zelfstandigheid kunnen bijdragen aan minder bekrompenheid?
ik reageerde op een ander die iets “dom” noemde....
vandaar mijn woordkeuze.
woensdag 5 mei 2021 13:28
Mijn 'echt ziek' houdt in dat ik absoluut niet een boek kan lezen en een serie of film volgen is ook erg lastig. Gamen lukt beter. Heeft voornamelijk te maken met concentratievermogen. Bij een game moet je steeds reageren op wat er gebeurt, en gaat dan weer verder tot je weer moet reageren. Het is interactief.belgali schreef: ↑05-05-2021 10:03On topic: de meeste games zijn juist erg intensief - ze vergen veel van je concentratie- en reactievermogen vergen. Dus als je écht ziek bent, kan je dat volgens mij max. een uurtje of twee volhouden voor je hoofd uit mekaar knalt van de koppijn. Dus in die zin is het niet vergelijkbaar met een serie bingen bed of een boekje lezen. Het is dus onwaarschijnlijk dat hij wel uren kan gamen en niet een kopje kan wegzetten.
Wat niet wil zeggen dat hij geen probleem heeft natuurlijk.
Een boek doet helemaal niks uit zichzelf. En een film doet alles uit zichzelf.
Een game houdt me 'erbij'.
woensdag 5 mei 2021 13:34
woensdag 5 mei 2021 13:40
Nee ik ook niet haha. Als het erg slecht gaat doe ik vooral een aquariumspel waarbij je voornamelijk vissen voert. Dat soort dingen
woensdag 5 mei 2021 19:40
