Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Wie zit er ook alleen thuis?
dinsdag 24 maart 2020 09:27
vrijdag 27 maart 2020 17:43
Ik woon ook alleen en zit thuis sinds Woensdag. Mijn dagindeling is niet veel anders dan op een normale vrije dag. Ik wandel met mijn honden, doe wat in het huishouden en boodschappen. Dat laatste nu maximaal 2 keer per week. Is wel even wennen, want voorheen kwam ik bijna dagelijks in de supermarkt.
Maar ik baal wel enorm dat ik nu niet in kledingwinkels kan en dat mijn geplande uitjes en midweek weg niet door kunnen gaan op de geplande datums. De midweek weg zal waarschijnlijk naar September worden verzet. Vind ik een stuk minder, omdat het dan 's avonds alweer zo vroeg donker is.
Maar ik baal wel enorm dat ik nu niet in kledingwinkels kan en dat mijn geplande uitjes en midweek weg niet door kunnen gaan op de geplande datums. De midweek weg zal waarschijnlijk naar September worden verzet. Vind ik een stuk minder, omdat het dan 's avonds alweer zo vroeg donker is.
vrijdag 27 maart 2020 18:06
tot het moment dat je kinderen hebt en dan terug verlangd naar periodes waar je alleen was, als je alleen bent kan je in alle rust douche nemen wanneer je wilt, naar de winkel gaan als je goesting hebt, moet je geen hamstervoorraden inslaan,..ik zie momenteel meer voordelen in het alleen zijn tijdens deze epidemie dan met kids en een man,
vrijdag 27 maart 2020 18:12
Ik heb ook totaal geen behoefte aan kinderen en een man (nou ja, soms wel 
) en dat mis ik dus ook niet. Wat ik wel mis is überhaupt enige vorm van contact nu ik niet kan werken. Heb ook geen bijzonder bruisend sociaal leven en handenvol vrienden, en hoewel ik dat normaal best prima vind is dat nu dus wat pittiger. Ben al blij dat ik vandaag even de caissière heb gesproken. Op gepaste afstand uiteraard.
) en dat mis ik dus ook niet. Wat ik wel mis is überhaupt enige vorm van contact nu ik niet kan werken. Heb ook geen bijzonder bruisend sociaal leven en handenvol vrienden, en hoewel ik dat normaal best prima vind is dat nu dus wat pittiger. Ben al blij dat ik vandaag even de caissière heb gesproken. Op gepaste afstand uiteraard.
vrijdag 27 maart 2020 18:14
ja idd met werken dat nu wegvalt valt toch ook wel dat sociaal contact weg. dagen of jaren zonder werk thuis zitten alleen, ik zou ook zot worden.Josjaa schreef: ↑27-03-2020 18:12Ik heb ook totaal geen behoefte aan kinderen en een man (nou ja, soms wel
vrijdag 27 maart 2020 18:20
Ik ben ook alleen. Maar alleen of met gezin, geen enkel begrip voor zelfmedelijden: 1) ik lig niet aan de beademing 2) ik sta niet aan dat bed. Gevoelens als eenzaamheid of op de lip zitten; beide kanten zijn zwaar ondergeschikt aan wat er nu toe doet. Tel je zegeningen. Niet klagen maar dragen.
billie36 wijzigde dit bericht op 27-03-2020 18:22
8.72% gewijzigd
vrijdag 27 maart 2020 18:21
Nou, dat is wel heel negatief.icequeen2000 schreef: ↑27-03-2020 18:06tot het moment dat je kinderen hebt en dan terug verlangd naar periodes waar je alleen was, als je alleen bent kan je in alle rust douche nemen wanneer je wilt, naar de winkel gaan als je goesting hebt, moet je geen hamstervoorraden inslaan,..ik zie momenteel meer voordelen in het alleen zijn tijdens deze epidemie dan met kids en een man,
vrijdag 27 maart 2020 18:23
Ja. Het gaat voorbij. En verder maar proberen er niet bij stil te staan hoelang het nog kan duren. Per dag aankijken.Billie36 schreef: ↑27-03-2020 18:20Ik ben ook alleen. Maar alleen of met gezin, geen enkel begrip voor zelfmedelijden: 1) ik lig niet aan de beademing 2) ik sta niet aan dat bed. Gevoelens als eenzaamheid of op de lip zitten; beide kanten zijn zwaar ondergeschikt aan wat er nu toe doet. Tel je zegeningen. Niet klagen maar dragen.
vrijdag 27 maart 2020 18:26
Er is zwelgen in zelfmedelijden en er is gewoon even van je afkletsen natuurlijk. De niet klagen maar dragen attitude kan ik sowieso al weinig mee, er zijn altijd ergere dingen op de wereld,,, bleeergh ik heb dat altijd een afgrijselijke open deur gevonden.Billie36 schreef: ↑27-03-2020 18:20Ik ben ook alleen. Maar alleen of met gezin, geen enkel begrip voor zelfmedelijden: 1) ik lig niet aan de beademing 2) ik sta niet aan dat bed. Gevoelens als eenzaamheid of op de lip zitten; beide kanten zijn zwaar ondergeschikt aan wat er nu toe doet. Tel je zegeningen. Niet klagen maar dragen.
vrijdag 27 maart 2020 18:31
Succes ermee dan!
vrijdag 27 maart 2020 18:35
Dat is ook mijn grootste angst op dit moment. Buitenlucht en zonlicht heb ik altijd zo nodig om me happy te voelen.
vrijdag 27 maart 2020 18:37
Precies dat dus. Vind ik ook.
Het is soms gewoon zwaar. En ja, tuurlijk hebben een hoop mensen het zwaarder. Maar als je het zo gaat doen..
Ik vind het ook gewoon zwaar. Het ging een periode net wat beter en ik klap gewoon keihard terug. Moet heel hard m'n best doen om niet terug te vallen in angst en depressie.
vrijdag 27 maart 2020 18:53
Dank hoor, is er een specifieke reden dat je jezelf hier even een veer in je reet komt steken? Je opent een topic over mensen die het best lastig hebben alleen, en je denkt ach nou, niet zo zeuren hoor, er gaan mensen dooooooood. Newsflash, dat gaan we inderdaad allemaal. Dat is nog geen reden om andermans ellende/zorgen/stress te gaan bagatelliseren.
vrijdag 27 maart 2020 18:59
Ik heb een alleenstaande vriend uitgenodigd om morgen te komen eten. 1 op 1 (dat mag van Rutte, mag zelfs met 3 personen) en hij zit aan de linkerhoek en ik aan de rechterhoek van de eettafel dus ook nog 1,5 meter afstand.
Ik ga lekker bestellen van een restaurant hier in de buurt. Ondersteun ik die ook.
Ik ga lekker bestellen van een restaurant hier in de buurt. Ondersteun ik die ook.
vrijdag 27 maart 2020 19:08
Nee precies... Dan mag je jezelf dus nooit meer serieus nemen want het kan altijd erger. Nou ja niet iedereen heeft evenveel empathisch vermogen zullen we maar zeggen.Josjaa schreef: ↑27-03-2020 18:53Dank hoor, is er een specifieke reden dat je jezelf hier even een veer in je reet komt steken? Je opent een topic over mensen die het best lastig hebben alleen, en je denkt ach nou, niet zo zeuren hoor, er gaan mensen dooooooood. Newsflash, dat gaan we inderdaad allemaal. Dat is nog geen reden om andermans ellende/zorgen/stress te gaan bagatelliseren.
vrijdag 27 maart 2020 19:11
Ik zie de veer niet en heb dit topic niet geopend. Ik geef een tip dat relativeren kan helpen tegen de ellende/zorgen/stress. Ik had het wat empathischer moeten verwoorden dus. Excuus!Josjaa schreef: ↑27-03-2020 18:53Dank hoor, is er een specifieke reden dat je jezelf hier even een veer in je reet komt steken? Je opent een topic over mensen die het best lastig hebben alleen, en je denkt ach nou, niet zo zeuren hoor, er gaan mensen dooooooood. Newsflash, dat gaan we inderdaad allemaal. Dat is nog geen reden om andermans ellende/zorgen/stress te gaan bagatelliseren.
billie36 wijzigde dit bericht op 27-03-2020 19:15
Reden: Excuus ben weg hier my bad!
Reden: Excuus ben weg hier my bad!
0.66% gewijzigd
vrijdag 27 maart 2020 19:16
Josjaa schreef: ↑27-03-2020 18:53Dank hoor, is er een specifieke reden dat je jezelf hier even een veer in je reet komt steken? Je opent een topic over mensen die het best lastig hebben alleen, en je denkt ach nou, niet zo zeuren hoor, er gaan mensen dooooooood. Newsflash, dat gaan we inderdaad allemaal. Dat is nog geen reden om andermans ellende/zorgen/stress te gaan bagatelliseren.
Ik ben het er wel een beetje mee eens.
Natuurlijk heb ik momenten dat ik super baal. Elke dag hetzelfde, alle leuke dingen afgezegd, hoe lang gaat dit nog duren?
Maar ik zit in een warm huis en heb een gevulde koelkast, ben gezond en de overheid heeft gezegd dat ze voor ons gaan zorgen.
Jaren geleden had ik een hele flinke depressie. Zo erg dat ik lang niet heb kunnen werken. Ook toen realiseerde ik me dat ik een lot uit de loterij had door in Nederland geboren te zijn, zodat ik therapie en medicijnen en een inkomen kreeg.
Ook toen heb ik me nooit een slachtoffer gevoeld, wat niet inhield dat ik het niet heel zwaar had.
vrijdag 27 maart 2020 19:26
Thanks, lief. Precies dat te weinig aanspraak hebben inderdaad, terwijl ik helemaal geen prater ben. In het gewone leven word ik toch gedwongen om mensen tegen te komen en dan komt er meestal wel iéts los.Josjaa schreef: ↑27-03-2020 17:05Wat pittig Apppie, kan weinig anders zeggen dan hou je haaks, lijkt me heel naar. Ik merk ook een terugval (depressieve stoornis), zit teveel op mezelf en te weinig aanspraak. Normaal geef ik 6 dagen per week les op een paar gyms, train er elke dag, en dat beetje sociale contact wat ik daar had dat mis ik nu. Sport wel veel hoor, blijf ik thuis doen en dat is best leuk, maar ook ik voel me gevangen.
Ik wandel elke dag een eind, maar niet te ver (moet mijn drang om te bewegen een beetje in toom houden). Fitness heb ik ook heel lang en fanatiek gedaan, dus ik begrijp heel goed dat je de gym en bijbehorende contacten mist!
vrijdag 27 maart 2020 19:37
Ik bedoelde je opent een topic als in 'je klikt het aan', en van mijn kant ook excuses. Ik zie je punt wel hoor, maar dat gaat niet altijd bij iedereen even makkelijk, om wat voor reden dan ook. Ik ben bv van nature nou eenmaal niet zo'n positivo
vrijdag 27 maart 2020 20:33
Hoi allemaal,
Ik zit ook alleen thuis. Dat bevalt me eigenlijk best goed. Het is een stuk rustiger en als HSP'er waarin ik op werk toch wel vaak overprikkeld ben heb ik nu een stuk minder irritaties. Mijn werkzaamheden als onderwijsassistente op een basisschool zijn wat minder geworden, maar tot nu zijn mijn door de weekse dagen redelijk gevuld.
Ik kan wat later beginnen, ik start met een wandeling (heel fijn, want geen tuin/balkon en woon op 30m2), en begin met werken om 8.30-9.00. We hebben elke dag wel 1 of meerdere meetings online met collega's.
's Avonds sporten en dan is de dag alweer voorbij.
De weekenden zijn lastiger. Ik train voor de 4daagse en nu zijn veel trainingen/evenementen afgelast. De 4daagse zelf nog niet, maar de trainingen komen wel een beetje in het geding. Morgenochtend vroeg ga ik nog wel 10-15 km lopen.
Verder kijk ik veel Netflix, kleur ik en chill ik vooral. Af en toe bellen met familie. Wat ik wel lastig vind is dat ik (als er wat gebeurd) nu niet snel bij mijn familie kan zijn. Die wonen 30km verderop. Dat is normaal gesproken niet het einde van de wereld, maar nu wel een stuk lastiger.
We komen er doorheen!
Ik zit ook alleen thuis. Dat bevalt me eigenlijk best goed. Het is een stuk rustiger en als HSP'er waarin ik op werk toch wel vaak overprikkeld ben heb ik nu een stuk minder irritaties. Mijn werkzaamheden als onderwijsassistente op een basisschool zijn wat minder geworden, maar tot nu zijn mijn door de weekse dagen redelijk gevuld.
Ik kan wat later beginnen, ik start met een wandeling (heel fijn, want geen tuin/balkon en woon op 30m2), en begin met werken om 8.30-9.00. We hebben elke dag wel 1 of meerdere meetings online met collega's.
's Avonds sporten en dan is de dag alweer voorbij.
De weekenden zijn lastiger. Ik train voor de 4daagse en nu zijn veel trainingen/evenementen afgelast. De 4daagse zelf nog niet, maar de trainingen komen wel een beetje in het geding. Morgenochtend vroeg ga ik nog wel 10-15 km lopen.
Verder kijk ik veel Netflix, kleur ik en chill ik vooral. Af en toe bellen met familie. Wat ik wel lastig vind is dat ik (als er wat gebeurd) nu niet snel bij mijn familie kan zijn. Die wonen 30km verderop. Dat is normaal gesproken niet het einde van de wereld, maar nu wel een stuk lastiger.
We komen er doorheen!
zaterdag 28 maart 2020 17:52
Ik woon alleen en kan me nog prima vermaken. Maar ik moet ook nog steeds werken dus zie zie doordeweeks nog collega's en klanten. Gelukkig, want anders zouden de muren op me af komen.
Ook zie ik mijn date nog en vanavond 2 vriendinnen, daar kijk ik nu wel extra naar uit omdat ik ze ivm corona al even niet heb gezien.
Ik vermaak me met wandelen, netflixen, sims/spelletjes op de 3ds spelen en zo af en toe lezen.
Ook zie ik mijn date nog en vanavond 2 vriendinnen, daar kijk ik nu wel extra naar uit omdat ik ze ivm corona al even niet heb gezien.
Ik vermaak me met wandelen, netflixen, sims/spelletjes op de 3ds spelen en zo af en toe lezen.
zaterdag 28 maart 2020 18:15
Ik werk niet en heb ook nog 'ns psychische problemen, maar kan dit juist heel goed handelen.rumforviva schreef: ↑28-03-2020 18:00Zo te lezen is het vooral ook lastig voor de mensen die ook niet werken. En ook voor de mensen die sowieso al met psychische problemen te maken hebben.
Heb geen directe stress over een baan/inkomen want uitkering en er is juist veel meer rust om me heen.
Voor mij is dit 95% comfortzone.
zaterdag 28 maart 2020 18:18
Da’s mooi. Jij hebt natuurlijk wel veel ruimte voor jezelf en redelijk wat financiële ruimte, naar ik begrijp. Misschien scheelt dat ook?redbulletje schreef: ↑28-03-2020 18:15Ik werk niet en heb ook nog 'ns psychische problemen, maar kan dit juist heel goed handelen.
Heb geen directe stress over een baan/inkomen want uitkering en er is juist veel meer rust om me heen.
Voor mij is dit 95% comfortzone.
anoniem_639a9136a72af wijzigde dit bericht op 28-03-2020 18:18
4.17% gewijzigd
zaterdag 28 maart 2020 18:18
Zo, ik dacht bijna dat ik de enige was die alleen thuiszit nu. Iedereen om me heen heeft een relatie en/of kinderen. En ook al zou ik er nu niet aan moeten denken om een stel koters binnenshuis te hebben die tegen de muren opvliegen, had een vent me wel leuk geleken in deze situatie. Ook om het nieuws te bespreken en samen de persconferenties te kijken bijvoorbeeld. Een vriendin bellen om dit te bespreken voelt toch anders.
Vandaag heb ik een gezichtsmasker en een haarmasker genomen. En ga straks gewoon mijn haar mooi föhnen. Zie ik er tenminste nog een beetje toonbaar uit tijdens dat videobellen. Heb ook veel kaartjes verstuurd naar vriendinnen om te laten weten dat ik aan ze denk. Daar word ik zelf ook vrolijk van.
Af en toe grijpt de hele toestand me wel naar de keel, hoor. Heb de eerste week na de sluiting van de scholen erg slecht geslapen, kreeg bijna geen hap door mijn keel. Nu wel wat relaxter, alles went blijkbaar.
Vandaag heb ik een gezichtsmasker en een haarmasker genomen. En ga straks gewoon mijn haar mooi föhnen. Zie ik er tenminste nog een beetje toonbaar uit tijdens dat videobellen. Heb ook veel kaartjes verstuurd naar vriendinnen om te laten weten dat ik aan ze denk. Daar word ik zelf ook vrolijk van.
Af en toe grijpt de hele toestand me wel naar de keel, hoor. Heb de eerste week na de sluiting van de scholen erg slecht geslapen, kreeg bijna geen hap door mijn keel. Nu wel wat relaxter, alles went blijkbaar.
