Entertainment
alle pijlers
NCRV Dokument: Zes adopties Brazilië
woensdag 3 februari 2010 09:57
Huisarts Sep en zijn vrouw uit Vriezeveen adopteren zes Braziliaanse kinderen uit één gezin. Na anderhalf jaar volgt een echtscheiding en staat de vader alleen voor de opvoeding van de kinderen, die steeds meer gedragsproblemen vertonen.
Ik heb nu net het eerste deel terug gekeken, en ben er nog niet helemaal over uit wat ik ervan moet denken.
Een alleenstaande vader ( waar is de moeder?) die huisarts is ( en dus van een aardig niveau zou je denken) en 6 kinderen in zijn eentje probeert groot te brengen. Met de hulp van een huishoudster dan. De kinderen zijn volgens mij licht zwakbegaafd, vertonen gedragsproblemen en hebben grote bekken. Ze zijn arbeidsgehandicapt, en een vmbo is al te veel. De huisarts staat erbij en kijkt ernaar en weet volgens mij niet meer wat hij er mee aan moet. Wat een zware last, wat heftig om dit te combineren met een fulltime baan en zonder back-up. Maar toch snap ik ook die man niet helemaal...
Wie heeft dit ook gezien?
Ik heb nu net het eerste deel terug gekeken, en ben er nog niet helemaal over uit wat ik ervan moet denken.
Een alleenstaande vader ( waar is de moeder?) die huisarts is ( en dus van een aardig niveau zou je denken) en 6 kinderen in zijn eentje probeert groot te brengen. Met de hulp van een huishoudster dan. De kinderen zijn volgens mij licht zwakbegaafd, vertonen gedragsproblemen en hebben grote bekken. Ze zijn arbeidsgehandicapt, en een vmbo is al te veel. De huisarts staat erbij en kijkt ernaar en weet volgens mij niet meer wat hij er mee aan moet. Wat een zware last, wat heftig om dit te combineren met een fulltime baan en zonder back-up. Maar toch snap ik ook die man niet helemaal...
Wie heeft dit ook gezien?
woensdag 3 februari 2010 10:05
Die 2 oudsten die Daniel en die Debora; Christus wat een kinderen zijn dat. Zo beperkt maar ook zo.....nou ja, mijn handen jeuken ervan laat ik het zo zeggen. En dat accent, oef! Maar los daarvan, die man komt heel evenwichtig over....wat zal die het zwaar hebben...ik denk dat die man zowel hun redding kan zijn als hun ondergang...
Adoptie....mijn oom en tante hebben 2 meiden geadopteerd, ook uit Brazilie. 2 nichten van mij hebben eveneens 3 kinderen in totaal geadopteerd. Met die kleintjes gaat het, los van de opstart perikelen vooralsnog goed. Met die oudsten die nu in de 20 zijn, gaat het vrij belabberd. Ze hebben in de bak gezeten, hebben hechtingsproblemen en zijn beiden tienermoeder.
Ik weet niet. Wij hadden vroeger thuis een fosterparents kindje, en nu steunen wij een gezin in Marrakech.
Ik vind dit erg erg moeilijk allemaal.
Adoptie....mijn oom en tante hebben 2 meiden geadopteerd, ook uit Brazilie. 2 nichten van mij hebben eveneens 3 kinderen in totaal geadopteerd. Met die kleintjes gaat het, los van de opstart perikelen vooralsnog goed. Met die oudsten die nu in de 20 zijn, gaat het vrij belabberd. Ze hebben in de bak gezeten, hebben hechtingsproblemen en zijn beiden tienermoeder.
Ik weet niet. Wij hadden vroeger thuis een fosterparents kindje, en nu steunen wij een gezin in Marrakech.
Ik vind dit erg erg moeilijk allemaal.
woensdag 3 februari 2010 10:06
Geheel blanco want niet gezien:
Zes kinderen adopteren lijkt me ook echt teveel. Denk je eens in dat je er 6 van jezelf hebt gekregen, verspreid over zeg 5 jaar (doen we een tweeling). Dat lijkt me al meer dan een gemiddeld mens aan kan. Zes kinderen met minimaal een problematische achtergrond in je eentje op gaan voeden is een gekkenhuis (of lijdt tot het gekkenhuis... ).
Zes kinderen adopteren lijkt me ook echt teveel. Denk je eens in dat je er 6 van jezelf hebt gekregen, verspreid over zeg 5 jaar (doen we een tweeling). Dat lijkt me al meer dan een gemiddeld mens aan kan. Zes kinderen met minimaal een problematische achtergrond in je eentje op gaan voeden is een gekkenhuis (of lijdt tot het gekkenhuis... ).
woensdag 3 februari 2010 10:10
Het zijn 6 kinderen uit 1 gezin.
Ze wilden aanvankelijk 2 of 3 kindjes adopteren. Maar het werden er 6. Ze hebben dit voor zover ik heb kunnen nagaan, vrij impulsief besloten. En binnen een jaar was het huwelijk van die huisarts kapot gegaan, en vanaf toen is meneer in zijn eentje voor deze kinderen gaan zorgen.
Hij heeft ze via stichting wereldkinderen geadopteerd. En de oudsten waren volgens mij al 8 of 9 jaar. Ze herinneren ze zich nog wat er allemaal gebeurd is, en volgens mij kampen ze met heftige hechtingsproblematiek. Die Daniel heeft een agent geslagen en 44 dagen in een penitiaire inrichting gezeten.
Overigens zijn ze zwaar gelovig, of iig dat gezin waar Daniel nu zit, want die is uit huis geschopt.
Ik zit tegelijk te kijken en te forummen, dat schiet niet op.
Ze gaan ook nog terug naar Brazilie. Dat wordt er emotioneel. Maar dat moet je zelf maar gaan kijken.
Ze wilden aanvankelijk 2 of 3 kindjes adopteren. Maar het werden er 6. Ze hebben dit voor zover ik heb kunnen nagaan, vrij impulsief besloten. En binnen een jaar was het huwelijk van die huisarts kapot gegaan, en vanaf toen is meneer in zijn eentje voor deze kinderen gaan zorgen.
Hij heeft ze via stichting wereldkinderen geadopteerd. En de oudsten waren volgens mij al 8 of 9 jaar. Ze herinneren ze zich nog wat er allemaal gebeurd is, en volgens mij kampen ze met heftige hechtingsproblematiek. Die Daniel heeft een agent geslagen en 44 dagen in een penitiaire inrichting gezeten.
Overigens zijn ze zwaar gelovig, of iig dat gezin waar Daniel nu zit, want die is uit huis geschopt.
Ik zit tegelijk te kijken en te forummen, dat schiet niet op.
Ze gaan ook nog terug naar Brazilie. Dat wordt er emotioneel. Maar dat moet je zelf maar gaan kijken.
woensdag 3 februari 2010 10:22
Hoi, heb dit programma met stijgende verbazing zitten bekijken.
Wat een triestigheid allemaal, adopteren op die leeftijd (8 en 9 meen ik zou niet moeten mogen)...nobel ja , maar erg problematisch.
Woon zelf in latijns -amerika en als ik dit zie denk ik : je kunt wel de kinderen uit een achterbuurt halen maar de achterbuurt niet uit de kinderen ('t is niet helemaal zo zwart / wit natuurlijk maar ik zie die mentaliteit bij de oudsten er nog wel inzitten , ze zitten zo tussen 2 werelden en zoekende omdat het niet makkelijk is voor hun in het leven).
Denk ook voor de jongere kinderen zonder herinneringen dat hun leven moeilijker is geworden dan dat ze afzonderlijk geadopteerd zouden zijn. Hier is iedereen een verliezer.
Ratatouille
Wat een triestigheid allemaal, adopteren op die leeftijd (8 en 9 meen ik zou niet moeten mogen)...nobel ja , maar erg problematisch.
Woon zelf in latijns -amerika en als ik dit zie denk ik : je kunt wel de kinderen uit een achterbuurt halen maar de achterbuurt niet uit de kinderen ('t is niet helemaal zo zwart / wit natuurlijk maar ik zie die mentaliteit bij de oudsten er nog wel inzitten , ze zitten zo tussen 2 werelden en zoekende omdat het niet makkelijk is voor hun in het leven).
Denk ook voor de jongere kinderen zonder herinneringen dat hun leven moeilijker is geworden dan dat ze afzonderlijk geadopteerd zouden zijn. Hier is iedereen een verliezer.
Ratatouille
woensdag 3 februari 2010 10:33
Ik heb 2 afleveringen hiervan gezien. Zijn er meer?
Ze gingen iig in de tweede aflevering terug naar Brazilië, naar hun biologische ouders. De moeder is zwakbegaafd, de vader bijna blind. Kinderen werden verwaarloosd, waren ondervoed en slecht verzorgd. Ik denk dat ratatouille gelijk heeft dat een bepaalde mentaliteit er gewoon inzit en de kinderen zijn dan ook nog eens zwak(ker) begaafd. Inderdaad enkel verliezers in dit verhaal.
Ze gingen iig in de tweede aflevering terug naar Brazilië, naar hun biologische ouders. De moeder is zwakbegaafd, de vader bijna blind. Kinderen werden verwaarloosd, waren ondervoed en slecht verzorgd. Ik denk dat ratatouille gelijk heeft dat een bepaalde mentaliteit er gewoon inzit en de kinderen zijn dan ook nog eens zwak(ker) begaafd. Inderdaad enkel verliezers in dit verhaal.
woensdag 3 februari 2010 10:35
woensdag 3 februari 2010 10:50
Petje af voor vader, ik heb deel 1 gezien. Moeder is helemaal uit beeld? Lekker verhaal, 6 kids SAMEN adopteren enze dan net zo makkelijk weer in de steek laten!
Ik vind pa verder prima, alleen lijkt het me geen man die de kids eens lekker knuffelt. Beetje afstandelijk en meer alsof hij er als een beroepsmatigs iets op keek....
Ik vind pa verder prima, alleen lijkt het me geen man die de kids eens lekker knuffelt. Beetje afstandelijk en meer alsof hij er als een beroepsmatigs iets op keek....
woensdag 3 februari 2010 10:59
Ik heb alleen de eerste alevering gezien (ga snel de tweede kijken!).
Stond ook nogal verbaasd van hoe de huisarts erover sprak...we wilden 2-3 kindjes en toen hadden ze er zes. Toch is het ook heel fijn dat er iemand heeft gezegd "kom maar met die 6 kinderen", anders hadden ze toch echt uit elkaar gemoeten denk ik.
En jee...wat lastig, vooral die oudsten, die heel moeilijk zijn qua gedrag, maar het ook heel moeilijk vinden om om te gaan met hun verleden (want hebben er nog allerlei herinneringen aan).
En dan staat de huisarts er vrijwel alleen voor (de huishoudster is wel ook heel belangrijk en fungeert als moederfiguur).
Ik was wel erg benieuwd naar het verhaal van zn exvrouw, komt dat in het tweede deel nog aan bod, of helemaal niet? Ik vind het nogal wat om na een jaar al te besluiten uit elkaar te gaan terwijl je net de beslissing hebt genomen om 6 kinderen te adopteren die niet gebaat zijn bij alweer een grote verandering...
Moeilijk allemaal!
Stond ook nogal verbaasd van hoe de huisarts erover sprak...we wilden 2-3 kindjes en toen hadden ze er zes. Toch is het ook heel fijn dat er iemand heeft gezegd "kom maar met die 6 kinderen", anders hadden ze toch echt uit elkaar gemoeten denk ik.
En jee...wat lastig, vooral die oudsten, die heel moeilijk zijn qua gedrag, maar het ook heel moeilijk vinden om om te gaan met hun verleden (want hebben er nog allerlei herinneringen aan).
En dan staat de huisarts er vrijwel alleen voor (de huishoudster is wel ook heel belangrijk en fungeert als moederfiguur).
Ik was wel erg benieuwd naar het verhaal van zn exvrouw, komt dat in het tweede deel nog aan bod, of helemaal niet? Ik vind het nogal wat om na een jaar al te besluiten uit elkaar te gaan terwijl je net de beslissing hebt genomen om 6 kinderen te adopteren die niet gebaat zijn bij alweer een grote verandering...
Moeilijk allemaal!
woensdag 3 februari 2010 11:37
Adoptiemoeder heeft ze, vlak na de komst van die kinderen allemaal in de steek gelaten en is gewoon vertrokken.
Mijn hart brak toen bio-moeder zo moest huilen...Als familie had geholpen met een huisje bouwen waren de kinderen misschien wel terug gekomen (kinderen zijn eerst nml in tehuis in Brazilie geplaatst...daarna naar Nl gekomen).
Als je bio-moeder en vader ziet weet je ook meteen waarom kinderen zo zijn. Bio-ouders zijn zwakzinnig.
Erg triest allemaal...
Mijn hart brak toen bio-moeder zo moest huilen...Als familie had geholpen met een huisje bouwen waren de kinderen misschien wel terug gekomen (kinderen zijn eerst nml in tehuis in Brazilie geplaatst...daarna naar Nl gekomen).
Als je bio-moeder en vader ziet weet je ook meteen waarom kinderen zo zijn. Bio-ouders zijn zwakzinnig.
Erg triest allemaal...
Perfectionisme is niet perfect...
woensdag 3 februari 2010 11:40
quote:Ratatouille schreef op 03 februari 2010 @ 10:22:
Hoi, heb dit programma met stijgende verbazing zitten bekijken.
Wat een triestigheid allemaal, adopteren op die leeftijd (8 en 9 meen ik zou niet moeten mogen)...nobel ja , maar erg problematisch.Normaal gesproken mag boven de leeftijd van 6 ook niet worden geadopteerd volgens de Nederlandse wet, maar voor siblings (broertjes/zusjes) wordt een uitzondering gemaakt. Als er dus jongere kinderen zijn en er is een ouder broertje/zusje mag het wel omdat anders de kinderen uit elkaar worden gehaald.quote:Ratatouille schreef op 03 februari 2010 @ 10:22:Denk ook voor de jongere kinderen zonder herinneringen dat hun leven moeilijker is geworden dan dat ze afzonderlijk geadopteerd zouden zijn. Hier is iedereen een verliezer.RatatouilleWat had je dan gewild? Dat kind 1 naar - noem eens wat - de USA was gegaan, kind 2 naar Zweden, kind 3 naar Nederland, kind 4 naar Frankrijk, kind 5 naar Duitsland etc.? Lijkt me geen ideale situatie voor die kinderen, als ze de leeftijd krijgen dat ze op zoek gaan naar hun roots. Want dat moment komt hoe dan ook, dat een adoptiekind wil weten waar het vandaan komt.
Het is juist mooi dat door de adoptie-instanties - geholpen door Nederlandse wetgeving - altijd zoveel mogelijk wordt geprobeerd siblings bij elkaar te houden, zo hebben adoptiekinderen in hun nieuwe vaderland toch familie van hun eigen vlees-en-bloed in de buurt, waarmee ze hun ervaringen kunnen delen, die begrijpen hoe het is om geadopteerd te zijn, en voor de kleintjes: de oudere broer en zus die kunnen vertellen hoe het was, vroeger in Brazilië.
Hoi, heb dit programma met stijgende verbazing zitten bekijken.
Wat een triestigheid allemaal, adopteren op die leeftijd (8 en 9 meen ik zou niet moeten mogen)...nobel ja , maar erg problematisch.Normaal gesproken mag boven de leeftijd van 6 ook niet worden geadopteerd volgens de Nederlandse wet, maar voor siblings (broertjes/zusjes) wordt een uitzondering gemaakt. Als er dus jongere kinderen zijn en er is een ouder broertje/zusje mag het wel omdat anders de kinderen uit elkaar worden gehaald.quote:Ratatouille schreef op 03 februari 2010 @ 10:22:Denk ook voor de jongere kinderen zonder herinneringen dat hun leven moeilijker is geworden dan dat ze afzonderlijk geadopteerd zouden zijn. Hier is iedereen een verliezer.RatatouilleWat had je dan gewild? Dat kind 1 naar - noem eens wat - de USA was gegaan, kind 2 naar Zweden, kind 3 naar Nederland, kind 4 naar Frankrijk, kind 5 naar Duitsland etc.? Lijkt me geen ideale situatie voor die kinderen, als ze de leeftijd krijgen dat ze op zoek gaan naar hun roots. Want dat moment komt hoe dan ook, dat een adoptiekind wil weten waar het vandaan komt.
Het is juist mooi dat door de adoptie-instanties - geholpen door Nederlandse wetgeving - altijd zoveel mogelijk wordt geprobeerd siblings bij elkaar te houden, zo hebben adoptiekinderen in hun nieuwe vaderland toch familie van hun eigen vlees-en-bloed in de buurt, waarmee ze hun ervaringen kunnen delen, die begrijpen hoe het is om geadopteerd te zijn, en voor de kleintjes: de oudere broer en zus die kunnen vertellen hoe het was, vroeger in Brazilië.
woensdag 3 februari 2010 14:06
Heb ook alle 2 delen gezien, wat Zoyla zegt, wat een triestheid alom. Wat mij zo opvalt is, dat er totaal geen affectie is tussen de kinderen en adoptief pa.
Hij staat zo ambivalent t.o. van de kinderen. Gruwelijk gewoon.
De kinderen hebben wat dat betreft, in de opvoeding ook niets meegekregen.
Ja de huishoudster, is denkelijk hun steun en toeverlaat geweest.
Wat Pa betreft, was er op een moment wel een vriendin in beeld.
Maar ik heb nog nooit zo,n "kouwe komkommer", van een Pa gezien.
De documentaire laat je ook met veel vragen zitten, zoals waar de oudsten Nu wonen. Zo te zien niet meer thuis. En de "kleintjes", kwamen mijn inziens ook niet "aan bod".
Al met al een, mijn inziens, niet geslaagde adoptie, en dan druk ik mij nog zwak uit.
Hij staat zo ambivalent t.o. van de kinderen. Gruwelijk gewoon.
De kinderen hebben wat dat betreft, in de opvoeding ook niets meegekregen.
Ja de huishoudster, is denkelijk hun steun en toeverlaat geweest.
Wat Pa betreft, was er op een moment wel een vriendin in beeld.
Maar ik heb nog nooit zo,n "kouwe komkommer", van een Pa gezien.
De documentaire laat je ook met veel vragen zitten, zoals waar de oudsten Nu wonen. Zo te zien niet meer thuis. En de "kleintjes", kwamen mijn inziens ook niet "aan bod".
Al met al een, mijn inziens, niet geslaagde adoptie, en dan druk ik mij nog zwak uit.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
