Entertainment
alle pijlers
Over mijn lijk nieuw seizoen
donderdag 9 januari 2020 14:13
Vanavond gaat een nieuw seizoen van Over Mijn Lijk van start. In deze indrukwekkende serie worden jongeren die ongeneeslijk ziek zijn gevolgd door Tim Hofman.
Wie gaat er naar kijken?
Wie gaat er naar kijken?
keuken1987 wijzigde dit bericht op 13-01-2020 22:27
0.54% gewijzigd
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
vrijdag 24 januari 2020 20:59
Ja wel, maar niet als een ramptoerist.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 25 januari 2020 10:53
Helemaal mee eens met wat je hier opsomtfanatic schreef: ↑24-01-2020 20:21Ik krijg nog kippenvel van Amber en Jip.
En annemiek met zoontje Olivier...
Maar ook die man van vorig seizoen die naar Amerika ging om daar te behandelen
En Evelien die maar niet stierf en op het wachtbankje zat ....
Natuurlijk ook Daan die een hardloopwedstrijd ging doen met zijn prothese been.
Ik vind Tim het heel goed doen. Beter dan Valerio...
Patrick vond ik ook heel goed.
zaterdag 25 januari 2020 12:26
Ik kijk er niet naar als een ramptoerist.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
zaterdag 25 januari 2020 12:50
Ik ook niet, ik kijk ernaar met ongeloof.
Hoe deze jonge mensen zoveel pech kunnen hebben en zoveel moeten doorstaan.
Verschrikkelijk en hartverscheurend vind ik het.
En het zet me met beide benen op de grond, hoe kan ik bv klagen over een kras ergens op terwijl zij niet lang meer te leven hebben.
zaterdag 25 januari 2020 20:12
Ik denk dat niemand echt als ramptoerist kijkt.watdachtjehiervan schreef: ↑25-01-2020 18:52Ik volgens mij ook niet. Maar volgens jou wel. Dan vraag ik me toch af wat volgens jou het verschil is tussen jou en mij.
Meer met ontzetting van hoe is het mogelijk dat die jonge mensen zoveel moeten doorstaan.
zaterdag 25 januari 2020 22:18
Door onderstaande opmerkingwatdachtjehiervan schreef: ↑25-01-2020 18:52Ik volgens mij ook niet. Maar volgens jou wel. Dan vraag ik me toch af wat volgens jou het verschil is tussen jou en mij.
Dit seizoen raakt me niet zo als anders. Misschien omdat het relatief nog goed met ze gaat?
Ik weet het niet zo goed.
Of te wel, als de deelnemers al helemaal in hun laatste fases waren had het je wel geraakt
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 26 januari 2020 08:24
Ik vind zo'n schatkist wel echt een beetje dubbel. Ik denk dat je het uiteindelijk misschien zelfs nog meer voor jezelf dan voor de kinderen doet. Omdat jij het moeilijk vindt er niet meer bij te kunnen zijn terwijl het voor die kinderen, zeker als ze ruim volwassen zijn, een deel van hun leven is waarmee ze misschien prima kunnen dealen.Wat ik sowieso ook heftig vond, is dat ze anderen had gevraagd een brief te schrijven. Ik vind dat je dan echt veel vraagt. De dokter, een oud vriendinnetje, zitten die daar wel op te wachten? En nee kan je natuurlijk eigenlijk al niet eens zeggen, maar ik kan me goed voorstellen dat sommigen misschien hun hoofd erover gebroken hebben en het misschien liever niet hadden gedaan. En dan inderdaad dat verwachtte levenspad dat er dan aan gekoppeld is: trouwen, kinderen krijgen. Terwijl die meisjes misschien een heel ander leven gaan leiden. En dan ga je op je 35e trouwen, is je moeder al 30 jaar dood, je weet nauwelijks beter, en dan komt er zo'n brief van je overleden moeder. Terwijl jij haar misschien juist mist als je in de AH loopt omdat ze je nooit heeft kunnen leren hoe je aardappels kookt ofzo. Nee, ik denk dat zo'n kist juist ook heel beklemmend kan werken.
zondag 26 januari 2020 08:38
Het lijkt me niet meer dan menselijk dat dat mij meer raakt dan wanneer het "goed" gaat met ze.
zondag 26 januari 2020 08:43
Onzekerheid lijkt mij minstens net zo gruwelijk als de wetenschap dat de dood er binnen een week wel is. Ik vind jouw opmerking dus vreemd en weinig empathisch bovendien.watdachtjehiervan schreef: ↑26-01-2020 08:38Het lijkt me niet meer dan menselijk dat dat mij meer raakt dan wanneer het "goed" gaat met ze.
zondag 26 januari 2020 10:52
Die onzekerheid lijkt me inderdaad vreselijk. Zo'n uitslag van Fabienne kan twee zulke verschillende dingen betekenen. Aan de ene kant de kans dat ze het leven weer kan oppakken, maar aan de andere kant de kans dat ze weer aan de chemo moet. Dat leven tussen hoop en vrees lijkt me slopend.
In de eerste afleveringen gaat het dan misschien fysiek nog relatief goed met mensen en kunnen ze nog dingen ondernemen waarvan ze genieten, maar dat beklemmende gevoel is naar mijn idee vanaf het begin aanwezig.
In de eerste afleveringen gaat het dan misschien fysiek nog relatief goed met mensen en kunnen ze nog dingen ondernemen waarvan ze genieten, maar dat beklemmende gevoel is naar mijn idee vanaf het begin aanwezig.
zondag 26 januari 2020 10:55
Ik heb ook nergens gezegd dat dat me niet raakt. Natuurlijk is dat ook verschrikkelijk. Dus die opmerking vind ik dan van jou weer weinig empatisch.ikBedoelHetGoed schreef: ↑26-01-2020 08:43Onzekerheid lijkt mij minstens net zo gruwelijk als de wetenschap dat de dood er binnen een week wel is. Ik vind jouw opmerking dus vreemd en weinig empathisch bovendien.
Deze discussie vind ik nu echt ongepast worden in dit topic. Het draait niet om ons.
zondag 26 januari 2020 11:26
Als het niet om in ons draait, en daarmee ben ik het zeer eens, haal dit dan even weg.watdachtjehiervan schreef: ↑24-01-2020 07:48Dit seizoen raakt me niet zo als anders. Misschien omdat het relatief nog goed met ze gaat?
Ik weet het niet zo goed.
Echt.
zondag 26 januari 2020 11:34
Ik denk dat dit wel eens kan kloppen en vind ik niet eens gek of niet passend.
Het lijkt me een onwerkelijk gevoel als ouder dat je je kinderen niet gaat zien opgroeien en dat je daar geen onderdeel van bent.
Misschien ergens ook bang dat een andere vrouw (of man) deze rol gaat overnemen en dat dit voor je gevoel het enige is wat je kan doen om nog een rol in de toekomst te spelen. Zeker omdat in deze situatie, de kinderen van Lotte nog zo jong zijn. Wat zullen ze daadwerkelijk nog weten van hun moeder over 10 jaar.
zondag 26 januari 2020 13:37
Ik denk dat dat ook erg afhangt van hun omgeving. Als er bijvoorbeeld fijn contact blijft met de ouders van Lotte dan zal ze meer betekenis houden voor de meiden dan wanneer dat contact zou verwateren. Maar de mate van betekenis zal natuurlijk altijd heel anders zijn dan je voor jezelf had gehoopt tijdens de zwangerschap. Dat lijkt me het allermoeilijkst, vooral inderdaad voor jezelf.
zondag 26 januari 2020 20:15
Ik vind dat je dit wel erg invult.
Ik heb niet zo veel met die man die steeds op die winterfestivals aan het feesten is. Het lijkt wat aan de oppervlakte te blijven. Maar dat is misschien ook wel een "overlevingsstrategie".
zondag 26 januari 2020 20:57
Precies dat ja. Ik denk ook echt dat je voor jezelf doet. En niet omdat je het leven van je kinderen wilt invullen. Maar gewoon de pure wanhoop en verdriet dat je er niet bij gaat zijn, bij wat je kinderen ook gaan doen in de toekomst. Neemt niet weg dat het effect wellicht helaas wel.kan zijn dat het een bepaald stempel op bepaalde gebeurtenissen kan drukken.ikBedoelHetGoed schreef: ↑26-01-2020 13:37Ik denk dat dat ook erg afhangt van hun omgeving. Als er bijvoorbeeld fijn contact blijft met de ouders van Lotte dan zal ze meer betekenis houden voor de meiden dan wanneer dat contact zou verwateren. Maar de mate van betekenis zal natuurlijk altijd heel anders zijn dan je voor jezelf had gehoopt tijdens de zwangerschap. Dat lijkt me het allermoeilijkst, vooral inderdaad voor jezelf.
zondag 26 januari 2020 22:59
Met die schatkist van Lotte vind ik moeilijk te zeggen, ze doet het in eerste instantie voor haarzelf, om iets na te laten voor haar kinderen. Volgens mij spreekt er met name liefde uit die kist, dus de meiden zullen dat in elk geval oppikken.
Ja beladen zal het wel zijn, dat zeker. Maar ook mooi, omdat je zeker met die brieven verhalen van je moeder krijgt. Verhalen die anders alleen zijzelf had kunnen vertellen, namelijk ook hoe ze als klein meisje was.
Ik ken genoeg mensen die hun ouders op jonge leeftijd zijn verloren die graag de mogelijkheid gehad zouden hebben daar iets over te weten te komen. Anderen hebben die behoefte weer helemaal niet.
Dat lijkt mij juist wel mooi aan die kist, als de meiden hem krijgen kunnen ze ermee doen wat ze willen. Nergens staat dat ze de brieven moeten lezen als ze die behoefte juist niet hebben.
Het feit dat Lotte de mogelijkheid maakt voor haar dochters om zulke brieven te lezen vind ik alleen maar mooi. Juist omdat de meisjes zich haar waarschijnlijk niet meer kunnen herinneren.
Ja beladen zal het wel zijn, dat zeker. Maar ook mooi, omdat je zeker met die brieven verhalen van je moeder krijgt. Verhalen die anders alleen zijzelf had kunnen vertellen, namelijk ook hoe ze als klein meisje was.
Ik ken genoeg mensen die hun ouders op jonge leeftijd zijn verloren die graag de mogelijkheid gehad zouden hebben daar iets over te weten te komen. Anderen hebben die behoefte weer helemaal niet.
Dat lijkt mij juist wel mooi aan die kist, als de meiden hem krijgen kunnen ze ermee doen wat ze willen. Nergens staat dat ze de brieven moeten lezen als ze die behoefte juist niet hebben.
Het feit dat Lotte de mogelijkheid maakt voor haar dochters om zulke brieven te lezen vind ik alleen maar mooi. Juist omdat de meisjes zich haar waarschijnlijk niet meer kunnen herinneren.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
maandag 27 januari 2020 10:56
Ik vind het helemaal niet dubbel. Ik heb zelf geen kinderen, maar ik kan me zo ontzettend goed voorstellen dat het als dé hel moet voelen om te weten dat je je kinderen nooit zult zien opgroeien. Dat je er nooit bent op de voor hen belangrijke momenten, dat ze zich jou misschien niet eens zelf zullen herinneren, maar daar hun vader en foto's voor nodig hebben.meisje85 schreef: ↑26-01-2020 08:24Ik vind zo'n schatkist wel echt een beetje dubbel. Ik denk dat je het uiteindelijk misschien zelfs nog meer voor jezelf dan voor de kinderen doet. Omdat jij het moeilijk vindt er niet meer bij te kunnen zijn terwijl het voor die kinderen, zeker als ze ruim volwassen zijn, een deel van hun leven is waarmee ze misschien prima kunnen dealen.Wat ik sowieso ook heftig vond, is dat ze anderen had gevraagd een brief te schrijven. Ik vind dat je dan echt veel vraagt. De dokter, een oud vriendinnetje, zitten die daar wel op te wachten? En nee kan je natuurlijk eigenlijk al niet eens zeggen, maar ik kan me goed voorstellen dat sommigen misschien hun hoofd erover gebroken hebben en het misschien liever niet hadden gedaan. En dan inderdaad dat verwachtte levenspad dat er dan aan gekoppeld is: trouwen, kinderen krijgen. Terwijl die meisjes misschien een heel ander leven gaan leiden. En dan ga je op je 35e trouwen, is je moeder al 30 jaar dood, je weet nauwelijks beter, en dan komt er zo'n brief van je overleden moeder. Terwijl jij haar misschien juist mist als je in de AH loopt omdat ze je nooit heeft kunnen leren hoe je aardappels kookt ofzo. Nee, ik denk dat zo'n kist juist ook heel beklemmend kan werken.
Ik kan me heel erg goed voorstellen dat je toch zelf dat gevoel hebt en dat je zo'n schatkist daarom ook in het leven roept.
Het roept op mij dus ook helemaal niet op dat iemand het leven van haar kinderen al uitstippelt... maar goed... dat is mijn gevoel...
maandag 27 januari 2020 12:15
De eerste twee afleveringen hield ik het nog wel droog, maar afgelopen aflevering zat ik echt onwijs te snotteren om Lotte en haar twee meiden. Ik ben zelf moeder van een kind van bijna een en zwanger van de tweede, en ik moet er niet aan denken om hun te moeten achterlaten. Hoe confronterend ook dat de twee meiden Lotte waarschijnlijk niet eens echt zullen herinneren, hoe zij de eventuele tweede vrouw van Pieter als moederfiguur zullen ervaren. Gewoon omdat ze nog te jong zijn om een moeder te moeten verliezen en de impact te begrijpen.
En de door Lotte geschreven kaarten voor belangrijke momenten zullen op een dag op zijn, of de meiden beleven een moment waarop ze hun moeder zo hard nodig hebben maar waarvoor geen kaart geschreven is..
Zo pijnlijk oneerlijk. Ik vind het erg aangrijpend. Ook de anderen, begrijp me niet verkeerd, maar Lotte en haar gezin kwamen ontzettend binnen.
En de door Lotte geschreven kaarten voor belangrijke momenten zullen op een dag op zijn, of de meiden beleven een moment waarop ze hun moeder zo hard nodig hebben maar waarvoor geen kaart geschreven is..
Zo pijnlijk oneerlijk. Ik vind het erg aangrijpend. Ook de anderen, begrijp me niet verkeerd, maar Lotte en haar gezin kwamen ontzettend binnen.
donderdag 30 januari 2020 20:10
In het kader van de brieven van Lotte aan haar dochters.....
Ik vind het wel echt een mooi idee!
https://youtu.be/m6WC83vumOA
Ik vind het wel echt een mooi idee!
https://youtu.be/m6WC83vumOA
. Zoveel mensen in haar familie die allemaal aan hetzelfde overlijden.
