Tygo in de psychiatrie

Sudrì schreef: ↑

20-12-2019 18:39

Ook het slachtofferschap herken ik. En ik ben mijn behandelaars eeuwig dankbaar voor de schoppen die ik onder mijn kont kreeg als het nodig was.

Hier heb ik overheen gelezen. Weer met je eens. En die schoppen onder je kont zijn soms nodig, ja.

Lorah schreef: ↑

23-12-2019 22:00

Zou Jason niet via een gespecialiseerde trauma instantie waarbij je ook opgenomen wordt, EMDR kunnen krijgen? Volgens mij worden mensen daar met best complexe problematiek behandeld, maar ik ben daar niet zeker van.

Voor zover mij bekend is niet. Bij mijn laatste opname zat ook een vrouw met PTSS, die door haar suicidaliteit niet in aanmerking kwam bij bv Psytrec, die gespecialiseerd is in complexe ptss en werkt met kortdurende opnames.
Maar juist zo'n superintensieve behandeling is heel zwaar. Ik raak al in paniek als ik lees over wat de behandeling van Psytrec inhoudt en mijn PTSS is al behandeld en nu grotendeels sluimerend..

Ik kan me ook niet voorstellen dat Jason, als hij constant gesloten opnames heeft, verder geen behandeling krijgt. Misschien niet de behandeling die hij wil. Hij is natuurlijk wel nog erg jong dat zal ook echt wel meespelen.

GreenLadyFern schreef: ↑

24-12-2019 08:19

Voor zover mij bekend is niet. Bij mijn laatste opname zat ook een vrouw met PTSS, die door haar suicidaliteit niet in aanmerking kwam bij bv Psytrec, die gespecialiseerd is in complexe ptss en werkt met kortdurende opnames.
Maar juist zo'n superintensieve behandeling is heel zwaar. Ik raak al in paniek als ik lees over wat de behandeling van Psytrec inhoudt en mijn PTSS is al behandeld en nu grotendeels sluimerend..

Ik kan me ook niet voorstellen dat Jason, als hij constant gesloten opnames heeft, verder geen behandeling krijgt. Misschien niet de behandeling die hij wil. Hij is natuurlijk wel nog erg jong dat zal ook echt wel meespelen.

Ah oké, dank je. Ik weet niet het fijne van die behandeling, maar weet wel dat het niet iets is wat je zo even doet (net als Rinze;)). Het is niet niks om zo intensief daarmee aan de slag te gaan, zoals jij ook schrijft. In dit geval is zo een behandeling moeten afbreken wel iets wat flink wat te weeg kan brengen natuurlijk: wel alles open gelegd, het niet kunnen verwerken. Dat zijn lastige afwegingen om te maken. Suïcidaliteit is zeker niet bepaald iets wat handige randvoorwaarden creëert. Het zegt tevens natuurlijk iets over hoe goed iemand belastbaar is. Dat is in ieder geval wat ik in jouw bericht voel doorklinken: dat dat het misschien nog wel meer de mate waarin iemand belastbaar is, dan het risico zelf. Die opname eromheen vangt natuurlijk het een en ander op, maar niet alles en dan nog moet die behandeling aangegaan worden.

Anderzijds zegt het denk ik niet alles over of iemand iets aan kan (en wil) gaan. Het is denk ik 'één van de factoren' die mee zou moeten spelen in een dergelijke afweging. Los van suïcidaliteit zal dat sowieso heel erg per persoon (en bijkomende problematiek, context, etc.) verschillen. Hoe dan ook moet er wel een reële kans zijn dat iemand erdoorheen komt, want met keihard onderuit gaan is natuurlijk niemand geholpen. Hoe goed zo een behandeling in theorie zou zijn voor iemand.

En inderdaad ik kan me evenmin voorstellen dat hij niks aan behandeling heeft gehad of aan mogelijkheden daartoe.

Ik vond dat bij die Rinze zo apart. Alsof een trauma weg kan zijn door even te zeggen dat het niet iemands schuld is. En alsof cognitieve gedragstherapie daar genoeg voor is (ik herken dat afgaan van zo'n lijst vanuit mijn eigen CGT periode). En alsof dat in Nederland niet wordt gedaan

Traumatherapie is (volgens mij in de meeste gevallen) ontzettend belastende therapie. Het klopt dat het niet alleen gaat om eventuele suicidaliteit, ook emotieregulatie en copingstechnieken zijn belangrijk.

Toen ik midden in mijn traumabehandeling zat heb ik bijvoorbeeld psychotische symptomen gehad, wat ik nooit eerder heb gehad... volgens mijn therapeut een logisch gevolg van al het psychische geweld dat ik te verduren kreeg met 3x per week EMDR. Dat moet ik dan wel op kunnen vangen en daarna de draad weer oppakken...

Als ik dat stukje zo hoor, dat Jason zijn klachten wijt aan de PTSS en daar dus behandeling voor wil, misschien denkt hij niet verder te kunnen stabiliseren zonder het verwerken van de trauma's. Maar stabiel GENOEG zijn voor traumaverwerking is ook al een hele mooie stap en kan hem ook al een grotere kwaliteit van leven geven.