Lijf & Lijn alle pijlers

Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!

13-05-2016 10:14 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.



Over leven met een gastric bypass.

Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.

Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.

Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.



Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.

Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.

Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.



Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.

Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.



En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;



Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.



De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.

En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.



Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.

Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.

Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.



De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.

Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...



Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.



Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.

Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.



In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.

De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.

Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.

Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
Alle reacties Link kopieren
Die reset is het enige wat de GBP voor je doet, de rest daarna moet je wel zelf doen natuurlijk.

Daarom moet je (bij mijn ziekenhuis teminste) ook een half jaar in een voortraject en 5 jaar in een natraject.



Zoals ik het zie: als je al zo lang veel te dik bent (morbide obesitas) sta je wat afvallen betreft altijd 2-0 achter

Doordat je altijd in gevecht blijft met je eigen lichaam (thermostaat/hormoon verhaal)

Het enige wat de GBP doet is de score weer op 0-0 te zetten

En het is aan jezelf om er voor te zorgen dat je niet weer achter komt te staan.
quote:rosepudding schreef op 16 januari 2017 @ 11:15:

Die reset is het enige wat de GBP voor je doet, de rest daarna moet je wel zelf doen natuurlijk.

Daarom moet je (bij mijn ziekenhuis teminste) ook een half jaar in een voortraject en 5 jaar in een natraject.



Zoals ik het zie: als je al zo lang veel te dik bent (morbide obesitas) sta je wat afvallen betreft altijd 2-0 achter

Doordat je altijd in gevecht blijft met je eigen lichaam (thermostaat/hormoon verhaal)

Het enige wat de GBP doet is de score weer op 0-0 te zetten

En het is aan jezelf om er voor te zorgen dat je niet weer achter komt te staan.Mooi omschreven!
Ja dat begrijp ik, ik lees trouwens dat dat hormoon zorgt voor het hongergevoel maar ook dat komt na 2 jaar terug. Hoe dan als dat hormoon weg zou zijn hehaald? Ik snap dat het met gbp 'makkelijker' af te vallen is omdat je die honger niet steeds hebt maar dan begrijp ik nog steeds niet waarom iemand eerst niey afvalt ongeacht wat die persoon wel of niet eet, maar na een gbp wél. Dan heeft het toch wel degelijk met de voedselinname te maken? Of bedoel je dat iemand zn stofwisseling compleet stil staat maar door de gbp weer aan de gang wordt gezet? Maar in het begin kan je zó weinig eten dat je zou denken dat die dan weer omzeep gaat. Voor zover dat gaat.

Stofwisseling wordt toch geregeld door schildklier- en alvleesklierhormonen? Die blijven gewoon zitten.



Tis niet dat ik het niet geloof hoor, ik probeer het juist te begrijpen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 16 januari 2017 @ 12:21:

Ja dat begrijp ik, ik lees trouwens dat dat hormoon zorgt voor het hongergevoel maar ook dat komt na 2 jaar terug. Hoe dan als dat hormoon weg zou zijn hehaald? Ik snap dat het met gbp 'makkelijker' af te vallen is omdat je die honger niet steeds hebt maar dan begrijp ik nog steeds niet waarom iemand eerst niey afvalt ongeacht wat die persoon wel of niet eet, maar na een gbp wél. Dan heeft het toch wel degelijk met de voedselinname te maken? Of bedoel je dat iemand zn stofwisseling compleet stil staat maar door de gbp weer aan de gang wordt gezet? Maar in het begin kan je zó weinig eten dat je zou denken dat die dan weer omzeep gaat. Voor zover dat gaat.

Stofwisseling wordt toch geregeld door schildklier- en alvleesklierhormonen? Die blijven gewoon zitten.



Tis niet dat ik het niet geloof hoor, ik probeer het juist te begrijpen.



Kan ook zijn dat je hongergevoel nooit weg gaat, ik ken mensen met een gbp die vanaf het begin na de operatie de hele dag door een hongergevoel hebben. Bij een gbp wordt het deel van de maag waar het hongerhormoon wordt aangemaakt namelijk niet verwijderd, ze verwijderen helemaal niks, de volledige maag blijf wel in het lichaam, alleen dat gedeelte kan geen voedsel meer in komen.



Bij een sleeve verwijderen ze het gedeelte van de maag waar het hongerhormoon wordt aangemaakt wel, maar ook dan kan je hongergevoel terugkomen.
Alle reacties Link kopieren
Tja hoe kan het dat ik voor mijn gbp toren hoge bloedsuikers had ondanks insuline (veel) metformine en een koolhydraat arme levenswijze en dat de dag na mijn operatie zonder al teveel gewicht verlies mijn waardes voor het eerst sinds nou pak 'm beet 14 jaar normaal waren en normaal zijn gebleven?
quote:Monrob schreef op 16 januari 2017 @ 20:06:

Tja hoe kan het dat ik voor mijn gbp toren hoge bloedsuikers had ondanks insuline (veel) metformine en een koolhydraat arme levenswijze en dat de dag na mijn operatie zonder al teveel gewicht verlies mijn waardes voor het eerst sinds nou pak 'm beet 14 jaar normaal waren en normaal zijn gebleven?Ja, als je niet eet (die eerste dag na gbp), stijgt je glucose natuurlijk niet.
Alle reacties Link kopieren
Lol nou ik kan je vertellen dat bij mij dat niet het geval was hoor. Zo grappig dat iedereen zijn oordeel klaar heeft. Hoe minder ik at voor de operatie hoe hoger het werd. Zelfs tijdens en vlak na de operatie lag ik aan insuline pomp omdat het zo hoog werd. Voor oordelen, altijd maar die voor oordelen.
Rustig maar, ik val je niet aan.

Het is geen vooroordeel, maar normale fysiologie.
quote:SpringDing schreef op 16 januari 2017 @ 21:56:

Rustig maar, ik val je niet aan.

Het is geen vooroordeel, maar normale fysiologie.

Dit. En ik denk ook wel dat dat voort komt uit de mindset van mensen die het niet lukt, zelf af vallen zonder GPB. Dat is geen oordeel, dat is een constatering en die zie je ook bij andere moeilijk aan te passen gewoonten terug, verslavingen en zo.



Want sja fact of the mattter is dat er ook mensen met overgewicht naar concentratie kampen gingen. Van ondervoeding word je mager, zo gaat dat nu een maal.
Alle reacties Link kopieren
quote:SpringDing schreef op 16 januari 2017 @ 21:56:

Rustig maar, ik val je niet aan.

Het is geen vooroordeel, maar normale fysiologie.

Precies.

zeer versimpeld voorbeeld:

Je had voor de operatie al met een half suikerklontje hoge bloedsuikers, en..

na de operatie heb je met een half suikerklontje nergens last van

Of

je eet na de operatie minder dan een half suikerklontje en hebt daarom nergens last van



Maar voor hoge bloedsuikers heb je suikerinname nodig, je lichaam kan niet zelf suiker aanmaken, tenzij je bladgroenkorrels hebt ;) En dus at je voor de operatie teveel suikers. Ik zeg niet dat je VEEL suikers at, maar blijkbaar wel teveel voor een goede glusocespiegel, jouw 'suikergrens' zal ongetwijfeld veel lager hebben gelegen dan een gemiddeld persoon. En ja, misschien kon je maar zo weinig suiker eten dat het een niet vol te houden dieet was het daarom ook helemaal niet gek dat je hoge bloedsuikers had, maar wat hierboven geschreven wordt klopt wel: in een concentratiekamp was je suikerspiegel naar alle waarschijnlijkheid niet te hoog geweest.
Waar willen jullie precies naartoe met deze discussie, als ik vragen mag? Ik ervaar jullie niet als aanvallend, maar ik kan me wel voorstellen dat anderen het niet prettig vinden om dit te lezen. Ik meen me te herinneren dat dit topic oorspronkelijk is bedoeld om elkaar te steunen en ik zie niet in welke bijdrage jullie hier exact aan hebben. Wellicht is het een idee om een eigen topic te starten en daarbij nog eens de fysiologie na een gastric bypass kritisch onder de loep te nemen? Ik noem maar wat.
@Kaaskroket, Monrob stelde een vraag, ik gaf daar antwoord op. Dat was alles.
Alle reacties Link kopieren
quote:Monrob schreef op 16 januari 2017 @ 21:47:

Lol nou ik kan je vertellen dat bij mij dat niet het geval was hoor. Zo grappig dat iedereen zijn oordeel klaar heeft. Hoe minder ik at voor de operatie hoe hoger het werd. Zelfs tijdens en vlak na de operatie lag ik aan insuline pomp omdat het zo hoog werd. Voor oordelen, altijd maar die voor oordelen.Had mijn ervaring kunnen zijn..Waarde glucose nuchter rond de 20 bij gebruik van langwerkende insuline van 75eh. Na het ontbijten en sporten smorgens vaak een hypo van rond de 2.5.....half glas melk of stukje fruit...glucosewaarde binnen half uur rond de 30/35..kortwerkende insuline van 75 eh bij de lunch, uiteraard koolhydraatarm en dan uitkomen op een waarde van 20/30......avondeten weer 75 eh insuline en waarde rond de 30.. conclusie...insulineresistent.. eens gemeten tijdens de griep...alleen spugen en niets eten en drinken..Waarde 25 bij 300 eh insuline per 24 uur.. Ik had ogen als schoteltjes zo groot dat ik direct toen ik bijkwam uit de narcose van de gbp een keurige glucosewaarde had van 4.5 en nooit meer een metforminepil of eenheid insuline heb hoeven nemen..inmiddels ruim 50 kilo lichter, eet wanneer en wat ik wil. gewicht super stabiel en zit perfect in mijn lichaam. je bent dus niet de enige Monrob..
Alle reacties Link kopieren
quote:SpringDing schreef op 09 januari 2017 @ 17:14:

[...]





Dat bedoel ik ook. Je buurman, het dier in de wei of zelfs de supermarkt merkt er niets van als je een half jaar wél zuivel gebruikt.

Dat heeft verder niets met onwetendheid te maken, want iedereen moet leven hoe hij/zij wil. Op het moment dat je gezondheid op het spel staat, snap ik alleen niet dat je iets principieels belangrijker vindt.Je gezondheid staat niet op het spel als je vegan bent.
quote:gedanst schreef op 17 januari 2017 @ 15:49:

[...]





Je gezondheid staat niet op het spel als je vegan bent.Dat zeg ik dan ook niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:SpringDing schreef op 17 januari 2017 @ 15:58:

[...]





Dat zeg ik dan ook niet.Dan begrijp ik niet waarom je die opmerking maakt.
Je gezondheid staat op het spel als je morbide obees bent. Dat bedoeld Spring mi.

Als je je dan druk maakt omdat, als je een ok laat doe, niet genoeg eiwitten krijgt dan is het de vraag wat er belangrijker is. Het feit of je ongezond dik bent dus zo maar door blijft modderen of iets veranderen aan je principes.
Klopt.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me vinden in de gedachtegang van Spring (met uitleg van Justcallmetut). Je bent tenslotte vegan omdat je om de wereld en de dieren om je heen geeft. Nu ben je zelf aan de beurt om "om te geven" en dan mag je best even dat principe van vegan laten varen.



Als het nou zo is dat je al die niet-vegan producten niet meer lust, dan is dat natuurlijk een ander verhaal. Anders zou ik het opgeven en bij mezelf denken dat je het niet doet tegen de dieren, maar voor jezelf.
quote:jules schreef op 21 januari 2017 @ 12:17:

Ik kan me vinden in de gedachtegang van Spring (met uitleg van Justcallmetut). Je bent tenslotte vegan omdat je om de wereld en de dieren om je heen geeft. Nu ben je zelf aan de beurt om "om te geven" en dan mag je best even dat principe van vegan laten varen.



Als het nou zo is dat je al die niet-vegan producten niet meer lust, dan is dat natuurlijk een ander verhaal. Anders zou ik het opgeven en bij mezelf denken dat je het niet doet tegen de dieren, maar voor jezelf.Jij verwoordt het wat minder bot dan ik, maar de gedachte is hetzelfde inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
quote:Marels schreef op 07 januari 2017 @ 11:49:

Een van de dingen waar ik trouwens tegenaan liep is dat ik vind dat ik op de loopband veel beter bij kan houden hoe lang ik al loop, dus hoe lang ik nog moet.

Dat ga ik dus proberen op te lossen door een vast rondje in te plannen dat ik ken en waarvan ik weet hoeveel km ik gelopen heb als ik klaar ben. Hopelijk geeft dat ook een goed idee van hoe ver ik nog moet...



Iemand trouwens een goede suggestie van een hardloop-app ofzo?

Ik werk overigens al met een Samsung Gear S2 en dus met die app van Samsung ook, dus misschien zijn er dingen die daar mee werken ofzo?

Gewoon een app die tijd en afstand meet ben ik ook al heel blij mee



Hoi Marels ! Ik lees al een tijdje mee omdat ik het geweldig vind hoe je je inzet om gezonder te worden, met je ups and downs. Ik heb weinig ervaring met dieeten en GBP helemaal niets, maar ik weet wel het eea van hardlopen. Ik loop zelf intussen al 16 jaar en heb marathons en halve gelopen, maar ik heb ook beginners groepen gecoached met overgewicht.



Ik heb dan ook 2 tips voor je en misschien weet je het zelf intussen, maar baat het niet, schaadt het niet toch? Als je doorgaat met hardlopen op de band maar je wilt toch ook naar buiten, zet de hardloopband dan op een helling van 1.5%. Dit geeft je iets meer weerstand en bootst het buiten lopen aardig na.

Voor de afstand meten gebruik ik zelf vaak mijn Garmin maar die zijn nogal prijzig. Er zijn ook voldoende apps op de markt en ik gebruik dan Runtastic en die werkt goed. Ik heb geen ervaring met andere apps maar ik hoorde laatst dat Strava ook goed werkt nu en IMapmyrun voor Iphone.
quote:emmylou schreef op 09 januari 2017 @ 13:09:

Nou inderdaad, alle diëten geprobeerd, echt alles. Cambridge bij een gewichtsconsulent, Atkins, Southbeach, Koolhydraatarm, Low Cal Low Carb Methode, 500 calorieën per dag, shakes, maaltijdrepen, maaltijdvervangers, calorieën tellen, sapvasten, Sonja Bakker, Detox, Eiwitten dieet, Dr. Frank, HCG spuiten etc etc.



Daarnaast 5 jaar bij de Weight Watchers gezeten, 6 jaar bij een diëtist, jaren bij internist en endocrinoloog (schildklier werkt niet) gelopen. Xenical op recept geslikt.

Stackers geslikt .Illegaal spul van internet in me gespoten (dat is pas gevaarlijk)



Sporten in de sportschool, zwemmen, nordic walking, bootcamp, wandelen, fietsen, zelfs bootcamp vakanties gedaan.

Jojo-en als een gek.

Heeft me bakken vol geld gekost en niets geholpen.Grappig, he, dat ze dan zeggen dat "dikkerds" geen doorzettingsvermogen hebben...
Alle reacties Link kopieren
quote:Marels schreef op 07 januari 2017 @ 11:49:

Een van de dingen waar ik trouwens tegenaan liep is dat ik vind dat ik op de loopband veel beter bij kan houden hoe lang ik al loop, dus hoe lang ik nog moet.

Dat ga ik dus proberen op te lossen door een vast rondje in te plannen dat ik ken en waarvan ik weet hoeveel km ik gelopen heb als ik klaar ben. Hopelijk geeft dat ook een goed idee van hoe ver ik nog moet...



Iemand trouwens een goede suggestie van een hardloop-app ofzo?

Ik werk overigens al met een Samsung Gear S2 en dus met die app van Samsung ook, dus misschien zijn er dingen die daar mee werken ofzo?

Gewoon een app die tijd en afstand meet ben ik ook al heel blij mee



Runkeeper!! Die meet afstand en snelheid, en op je computer kan je er een route mee uitmeten zodat je de afstand loopt die je graag wil.

Bij mij was ie ook gelinkt aan mijn tomtom sports. Na het rennen je metertje aansluiten op je pc en je kan alles bijhouden.

Kleding: Ik liep in de winter in een lange looptights, t-shirt en een lange mouwenvest er over. En een muts voor de oortjes als het vriest. Ik had het altijd warm genoeg, kwestie van doorlopen hahaha.

Op mijn telefoon had ik Evy, met muziek van spotify ipv die muziek van haar. En dan loop je binnen no time 5 km.
Alle reacties Link kopieren
Hoi meiden,



Al enige tijd lees ik mee met de berichten over de gastric bypass, wat zijn jullie stoere meiden zeg!



Mijn naam is Arlette, 33 jaar en moeder van een kleintje die bijna 1 jaar wordt.



7 jaar geleden is bij mij de aandoening lipoedeem geconstateerd, dit is een verstoring in de vetcellen, waardoor mijn lymfebanen zo bedrukt worden dat ik constant vermoeide en pijnlijke benen heb.

Door die vermoeidheid kan ik mijn werk in de kinderopvang niet meer doen en dat gaf bij mij de doorslag om serieus over een gastric bypass te gaan nadenken.

Vooral omdat ik merk dat ik steeds beperkter en zwaarder wordt (door het nemen van snelle suikers, om de dag helemaal door te komen), maar wil straks wel achter mijn kleintje aanrennen en ook het goede voorbeeld aan haar doorgeven.



Een week geleden heb ik de intake gehad bij het SFG in Rotterdam. Wat een boel vragen komen er op je af en informatie.

Ik vind het echt rete spannend en soms slaat de twijfel nog weleens toe.

Zeker nu er een vrouw uit mijn woonplaats 2 weken geleden is overleden aan een gbp in het SFG! Tuurlijk snap ik dat er risico's aan verbonden zijn en dat het 1 op de zoveel is die dit overkomt, maar toch houd het je bezig.

Ook mijn moeder staat er niet volledig achter, wat het soms ook wel lastig maak, ondanks ik deze keuze echt voor mezelf heb gemaakt, wil je toch graag de steun van familie en vrienden.



Zoals iedereen (denk ik) heb ik veel informatie gevonden op internet. Sommige zeggen..had ik het maar 10 jaar eerder gedaan, maar ook zie ik best veel verhalen die niet zo positief zijn.

Het zal vast geen rozengeur en manenschijn allemaal zijn, maar ben wel benieuwd naar jullie ervaringen en dingen waar je tegenaan loopt en natuurlijk ook de leuke dingen van het afvallen. Wat kun je nu meer, ben je niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua innerlijk erg veranderd?

Ook lijkt het mij fijn om gewoon op deze manier in contact te komen met andere meiden die deze moeilijke keuze maken/ gaan maken.

Vandaar dat ik toch maar eens een berichtje op dit forum schrijf!



Ik zie het als een nieuw begin! Nu is het mijn tijd!
Sorry dat ik zo plompverloren kom binnenvallen, maar ik lees net het laatste bericht van Arlette83 waardoor ik me iets afvraag. Als je leest over GBP's en lipoedeem dan wordt er altijd heel duidelijk gesteld dat een GBP geen effect heeft op het lipoedeem vet. Dat blijft gewoon zitten waar het zit. Daardoor wordt een GBP niet aangeraden als oplossing voor lipoedeem. Hebben de artsen in het SFG hier iets over gezegd? Houden ze überhaupt rekening met je lipoedeem of hebben ze eigenlijk geen idee wat het is, zoals zoveel artsen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven