trouwen in gemeenschap van goederen niet meer de standaard -

05-04-2017 20:03 328 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanochtend las ik dit artikel ik wil wel met jou trouwen, maar niet met jouw schulden in de Metro. Nu ben ik uitermate benieuwd wat jullie ervan vinden, aangezien ik er zelf nog niet helemaal uit ben wat ik ervan moet vinden.

Aan de ene kant, is het natuurlijk goed om mensen standaard te beschermen tegen schulden die hun partner voor het huwelijk, buiten hun medeweten om heeft gemaakt.

Aan de andere kant: we hebben tegenwoordig een leenstelsel voor studenten. Stel dat A (m/v) en B (m/v) besluiten te gaan trouwen. A heeft veel studieschuld, maar heeft door die studie wel een veel hoger salaris dan B (die minder opleiding gedaan heeft). Daardoor bouwt A meer vermogen op tijdens het huwelijk (want hoger salaris). Als dat huwelijk dan vervolgens, om wat voor reden dan ook, uit elkaar valt, is het dan rechtvaardig dat B de helft van het opgebouwde vermogen plus alimentatie krijgt, terwijl A alleen met de schuld (en de helft van het collectieve vermogen, natuurlijk) achterblijft?

Het zou nog gecompliceerder worden als er kinderen bij zouden komen.

Hoe zien jullie dit en wat zou volgens jullie een rechtvaardige oplossing zijn?
quote:alice_in_mannenland schreef op 05 april 2017 @ 21:38:

Allerliefste Amand,

nogmaals, ik ben gewoon benieuwd wat "men" vindt. En wat een goede oplossing zou zijn voor betreffende issues.

Fyi: ik zit dichter in de buurt van persoon A. Hetgeen overigens maakte dat ik de discussie des te interessanter vond.

Oplossing? Issues?



Je kunt toch praten met elkaar? Afspraken maken? Dus als je het huwelijk aangaat, niet als het kapot is.
quote:Perzina schreef op 05 april 2017 @ 21:39:

Natuurlijk is het een goede zaak, evenals de afschaffing van de partnerallimentatie.



Je wil de ander toch niet een ander met schuld opzadelen/ je wil je hand toch niet ophouden bij je ex?!Ik wel. Zo hebben wij dat bewust besloten.
Alle reacties Link kopieren
Ja, je bent zelf verantwoordelijk voor eigen keuzes. Maar er is wel degelijk een wettelijk kader. Ik zou er bijvoorbeeld nu niet over denken om in Rusland een vrouw te zoenen...
Alle reacties Link kopieren
Mwah, ik ben opgegroeid met gescheiden ouders, dus heb niet het idee dat mensen per se goed zijn met realisme. Geldt ook voor mensen die in Icesave investeerden overigens (dat gebrek aan realiteitszin, bedoel ik dan)...
Ik ben -in principe- eens, maar er zijn wat mij betreft twee grote haken en ogen:

1) vrouwen hebben op de NL arbeidsmarkt nog steeds een achtergestelde positie tov mannen. Echt waar. Zie bijv. : https://www.scp.nl/Public ... 6/Emancipatiemonitor_2016

2) nav een discussie die ik vandaag op het forum las over co-ouderschap bij erg jonge kinderen. Wetenschappelijk niet onderbouwd, maar wel vanuit mijn eigen ervaring vind ik dat de rol van moeders bij kinderen onder de -zeg- drie jaar groter en arbeidsintensiever is dan voor mannen. Niets niet emancipatoir geneuzel, gewoon biologische verschillen. Zwangerschap, borstvoeding, oermoedergevoel.... Dat betekent dat ik in de eerste jaren minder gewerkt heb dan manlief.

Voor mij zou het 'eerlijk' zijnals dit enigszins verrekend kan worden.



Verder: eens
quote:Fee-de-Goede schreef op 05 april 2017 @ 21:38:

Wij hebben juist heel goed nagedacht voor we in gemeenschap van goederen trouwden.

Het beschermt in ons geval de ouder die meer op heeft gegeven voor het gezin. Ook na een scheiding.





Ik vind het een goede zaak dat mensen kunnen kiezen hoe ze samen hun leven willen invullen. En ook goed nadenken over wat er na het huwelijk gebeurt.



Voor ons zonder schulden en evenveel spaargoed/middelen en al zwanger was dat juist de enige eerlijke stap. Voor een ander kan dat met huwelijkse voorwaarden zijn.



Ik hoop dat gemeenschap in goederen nog even blijft bestaan, nog steeds is in 90% van de gezinnen de vrouw die minder gaat werken en dus zichzelf achtersteld.



En dat zal heus wel verschuiven, dat gebeurt langzaam nu al maar dan nog vind ik de keuze aan het stel samen en moet je de vorm die je wil kunnen blijven kiezen. Vind ik.Misschien gaat de maatschappelijke verandering en acceptatie wel sneller als je partneralimentatie afschaft.
quote:Catelootje schreef op 05 april 2017 @ 21:43:

Ik ben -in principe- eens, maar er zijn wat mij betreft twee grote haken en ogen:

1) vrouwen hebben op de NL arbeidsmarkt nog steeds een achtergestelde positie tov mannen. Echt waar. Zie bijv. : https://www.scp.nl/Public ... 6/Emancipatiemonitor_2016

2) nav een discussie die ik vandaag op het forum las over co-ouderschap bij erg jonge kinderen. Wetenschappelijk niet onderbouwd, maar wel vanuit mijn eigen ervaring vind ik dat de rol van moeders bij kinderen onder de -zeg- drie jaar groter en arbeidsintensiever is dan voor mannen. Niets niet emancipatoir geneuzel, gewoon biologische verschillen. Zwangerschap, borstvoeding, oermoedergevoel.... Dat betekent dat ik in de eerste jaren minder gewerkt heb dan manlief.

Voor mij zou het 'eerlijk' zijnals dit enigszins verrekend kan worden.



Verder: eens

Over dat 'eerlijk' is het laatste woord nog niet gesproken wat mij betreft; jij (en werkelijk iedere gescheiden vrouw met een lager salaris dan haar ex-man) heeft het over geld wanneer er gesproken wordt over 'eerlijk', terwijl ze als het graf zwijgen over het voorrecht van het bijna exclusief delen van die eerste maanden / jaren met hun kind.



Én die intieme band delen én met een grote bek geld ervoor eisen van hun (aanstaande) ex-echtgenoot maakt dat vrouwen die hiervoor PA eisen gezien worden als dieven. Niets anders.
quote:MinkeDeWit schreef op 05 april 2017 @ 21:50:

[...]



Misschien gaat de maatschappelijke verandering en acceptatie wel sneller als je partneralimentatie afschaft.



Ik denk niet dat werkgevers daar een boodschap aan hebben, daarnaast zijn mannen en vrouwen gelijkwaardig maar niet gelijk.



Ik denk dat het grootse deel van de zorgen voor kinderen gewoon vaker bij de vrouw ligt. Dan ook nog steeds.





Keuze vind ik belangrijk. Alleen mensen moeten wel bewust en goed geinformeerd kiezen. En niet gaan huilen achteraf over partneralimentatie.



Als stellen wel echt samen de werk en zorg tijd kunnen en willen delen kunnen nu voor huwelijkse voorwaarden kiezen.
quote:Fee-de-Goede schreef op 05 april 2017 @ 21:54:

[...]





Ik denk niet dat werkgevers daar een boodschap aan hebben, daarnaast zijn mannen en vrouwen gelijkwaardig maar niet gelijk. Ik denk dat het grootse deel van de zorgen voor kinderen gewoon vaker bij de vrouw ligt. Dan ook nog steeds.





Keuze vind ik belangrijk. Alleen mensen moeten wel bewust en goed geinformeerd kiezen.



Als stellen wel echt samen de werk en zorg tijd kunnen en willen delen kunnen nu voor huwelijkse voorwaarden kiezen.

Stellen kiezen niet hoor. De vrouw die niet meer wil werken omdat er een kind is heeft geen toestemming van haar echtgenoot nodig om ontslag te nemen. Ze kan het gewoon doen en hij kan er niets tegen ondernemen, waarbij hij er ook niets tegen kan ondernemen dat hij PA moet gaan betalen wanneer zijn inmiddels niet-werkende vrouw van hem gaat scheiden.



Dat heeft niets met het kiezen voor huwelijkse voorwaarden te maken. Je praat poep.
quote:Fee-de-Goede schreef op 05 april 2017 @ 21:54:

[...]





Ik denk niet dat werkgevers daar een boodschap aan hebben, daarnaast zijn mannen en vrouwen gelijkwaardig maar niet gelijk. Ik denk dat het grootse deel van de zorgen voor kinderen gewoon vaker bij de vrouw ligt. Dan ook nog steeds.





Keuze vind ik belangrijk. Alleen mensen moeten wel bewust en goed geinformeerd kiezen.



Als stellen wel echt samen de werk en zorg tijd kunnen en willen delen kunnen nu voor huwelijkse voorwaarden kiezen.Biologisch gezien is het nergens op gebaseerd dat vrouwen beter kunnen zorgen voor kinderen of stofzuigen, in ieder geval niet na de zoogperiode. Ik begrijp overigens ook niet waarom vrouwen er bewust voor kiezen om economisch onzelfstandig te zijn. In het overgrote deel van de gevallen staan mannen na een scheiding ook niet te trappelen om aan hun financiële zorgplicht te voldoen. Dan moet die vrouw alsnog gaan werken, met 10/15 jaar achterstand op de arbeidsmarkt.
quote:MinkeDeWit schreef op 05 april 2017 @ 22:00:

[...]



Biologisch gezien is het nergens op gebaseerd dat vrouwen beter kunnen zorgen voor kinderen of stofzuigen, in ieder geval niet na de zoogperiode. Ik begrijp overigens ook niet waarom vrouwen er bewust voor kiezen om economisch onzelfstandig te zijn. In het overgrote deel van de gevallen staan mannen na een scheiding ook niet te trappelen om aan hun financiële zorgplicht te voldoen. Dan moet die vrouw alsnog gaan werken, met 10/15 jaar achterstand op de arbeidsmarkt.



Dat jij het niet kan begrijpen betekend niet dan anderen dat misschien wel graag willen. Waarom zouden ze die keus niet mogen hebben?

Net als de keus om dat inderdaad niet te willen en wel een andere verdeling samen af te spreken en huwelijkse voorwaarden te nemen.



Ik ben gewoon voor de keuze.
quote:Fee-de-Goede schreef op 05 april 2017 @ 22:02:

[...]





Dat jij het niet kan begrijpen betekend niet dan anderen dat misschien wel graag willen. Waarom zouden ze die keus niet mogen hebben?

Net als de keus om dat inderdaad niet te willen en wel een andere verdeling samen af te spreken en huwelijkse voorwaarden te nemen.



Ik ben gewoon voor de keuze.Je bent vooral voor de financiering daarvan door de echtgenoot.
Alle reacties Link kopieren
@Amand dus jij vind een vrouw die thuis blijft om voor de kinderen te zorgen een profiteur die onderhouden wordt?



Zijn hier ook feministen?
quote:JesyDoe schreef op 05 april 2017 @ 22:05:

@Amand dus jij vind een vrouw die thuis blijft om voor de kinderen te zorgen een profiteur die onderhouden wordt?



Zijn hier ook feministen?

Ik vind vooral de combinatie van je stelling en je vraag erg interessant. Voornamelijk omdat jouw stelling niet aangeeft of de vrouw in kwestie dat op eigen initiatief doet en/of die vrouw dat met of zonder toestemming van haar echtgenoot doet.



Vragen, vragen, vragen.
quote:JesyDoe schreef op 05 april 2017 @ 20:53:

@minkedewit misschien zijn er nog vrouwen die gewoon thuis willen blijven bij de kinderen om ze zelf op te voeden in plaats van de drie maanden oude baby naar de opvang te brengen voor 40 uur in de week. Kan je net zo goed kinderloos blijven.



Want er zijn uiteraard maar 2 opties. Of 1 partner werkt en de ander niet en zorgt voor de kinderen of beide partners werken fulltime en de kinderen gaan naar de opvang.



Beide parttime kan natuurlijk niet .
quote:Amand_ schreef op 05 april 2017 @ 22:07:

[...]



Ik vind vooral de combinatie van je stelling en je vraag erg interessant. Voornamelijk omdat jouw stelling niet aangeeft of de vrouw in kwestie dat op eigen initiatief doet en/of die vrouw dat met of zonder toestemming van haar echtgenoot doet.



Vragen, vragen, vragen.Jij lijkt te impliceren dat vrouwen dat ongevraagd doen of hun zin doordrijven? Ik denk dat het veel vaker voorkomt dat de man gewoon niet minder wil werken (smoesje dat kan niet in mijn functie) en dan de vrouw maar toegeeft. En als ze (weer) wil gaan werken mag ze zelf de opvang regelen.
Vrouwen doen het dus zelf. Dank je voor de bevestiging.
Alle reacties Link kopieren
@RMJ de meeste goede functies betreffen een volle werkweek en zeker als je carrière wil maken is parttime werk geen optie. Ik ken trouwens geen mannen die bereid zijn parttime te werken en het huishouden te doen.
quote:MinkeDeWit schreef op 05 april 2017 @ 22:13:

[...]



Jij lijkt te impliceren dat vrouwen dat ongevraagd doen of hun zin doordrijven? Ik denk dat het veel vaker voorkomt dat de man gewoon niet minder wil werken (smoesje dat kan niet in mijn functie) en dan de vrouw maar toegeeft. En als ze (weer) wil gaan werken mag ze zelf de opvang regelen.



Precies. Eens.



Mannen hebben ook een stel hersens en een mond.
quote:Amand_ schreef op 05 april 2017 @ 22:14:

Vrouwen doen het dus zelf. Dank je voor de bevestiging.Het zijn geen onmondige kippetjes, maar ze kiezen liever zelf voor dan maar drie dagen als manlief weigert minder te gaan werken. En dat komt dan weer doordat de maatschappij vier of vijf dagen kinderopvang eigenlijk alleen maar acceptabel vindt als het echt echt echt niet anders kan.
quote:JesyDoe schreef op 05 april 2017 @ 22:15:

@RMJ de meeste goede functies betreffen een volle werkweek en zeker als je carrière wil maken is parttime werk geen optie. Ik ken trouwens geen mannen die bereid zijn parttime te werken en het huishouden te doen. joehoe! En ik ben nog gescheiden ook! En ik zorg ook nog eens voor mijn kind!
Alle reacties Link kopieren
@minkedewit, ik neem aan dat we niet over vrouwen in Raqqa praten maar over de Nederlandse vrouw. Ook neem ik aan dat deze vrouwen dus niet gedwongen worden door hun partner en dexe vrouwen zelf beslissen om thuis te blijven. Het is bewezen is dat kinderen die gewoon thuis worden opgevoed in alle opzichten beter af zijn.
quote:MinkeDeWit schreef op 05 april 2017 @ 22:19:

[...]



Het zijn geen onmondige kippetjes, maar ze kiezen liever zelf voor dan maar drie dagen als manlief weigert minder te gaan werken. En dat komt dan weer doordat de maatschappij vier of vijf dagen kinderopvang eigenlijk alleen maar acceptabel vindt als het echt echt echt niet anders kan.Ze doen het zelf dus. Dat zei ik net ook al.
Alle reacties Link kopieren
@Amand, fulltime zorg of paar uurtjes per dag?
Alle reacties Link kopieren
Werken om de opvang te betalen is sowieso nutteloos maar ieder het zijne.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven