Paniek door de herbelevingen - deel V

11-04-2017 19:31 3007 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn :cheer2:

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!

We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sofie1979 schreef op 20 april 2017 @ 20:58:

Wat heb je hier weer mooie dingen geschreven Sofie. Het is moeilijk, dat is zo. En dubbel; zoveel tegelijk voelen, en zo tegenstrijdig soms

Wat doe je veel en wat doe je het goed!

Bij je beste vriendin jezelf durven te zijn, en ook je grenzen voelen, doorhebben hoe fijn het is en tegelijk wat het met je doet. Pittig hoor

En ook hoe je het aanpakt met de doos, hoe heftig ook, want dat is het, je pakt het zeer zorgvuldig voor jezelf aan, heel knap.

Logisch dat je opziet tegen de vakantie, maar kijk hoe goed je bezig bent en hoe serieus je jezelf neemt. Ik weet zeker dat dat je daar ook gaat lukken, je doet het zo goed!



Bedankt voor je ervaringen mbt het slapen

Het onveilig voelen is herkenbaar

Zet me ook weer aan het denken...

Dank je wel



Wat mij betreft neem je heel vaak 'zoveel' ruimte in, het is heel fijn te lezen

Van jou, van iedereen in dit topic, neem die ruimte, dan voel ik me ook minder bezwaard
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
quote:SF_ schreef op 20 april 2017 @ 21:14:

voor iedereen.Ook voor jou Snow welterusten alvast
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Slaap lekker Snow. Zzz Zzz Zzz



Heb je gelezen Sofie. Herkenbaar. Dat vele voelen en dat t veel en zwaar is maar niet persé ongelukkig maakt.
Alle reacties Link kopieren
Vandaag ook pittig gesprek met vriend gehad

Was niet de planning hoor

Aangezien ik al zo moe was

Maar ja

We raakten toch aan de praat....

Hebben het gehad over onze relatie

Vriend zegt dat hij het zo verdrietig vindt dat ik altijd geleefd heb op basis van wat ik van mezelf eiste op basis van wat ik dacht dat anderen van me verwachtten (ja, zo klopt die zin precies).

En ja, dat was (en is) heel zwaar....



Vriend geeft aan dat ons leven daar ook op ingericht is; we hebben samen besloten dat hij meer zou werken en ik minder, zodat ik wat meer kon huishouden en koken.... Ik weet dat hij gelijk heeft. Ik weet ook dat ik hem in zekere zin, zeer onbewust want ik wist echt niet beter, slechts een deel van mezelf heb laten zien

Hij kent het deel dat zich aanpast en naar de pijpen van anderen danst...



Zelfs nu is dat nog een 'gevaar' (valkuil) in onze relatie. Zodra vriend zegt dat we weinig seks hebben (gewoon een feit), wordt het meteen in m'n hoofd vertaald als: we moeten seks hebben

Nu

En ik zorg er dan ook zeer subtiel voor dat we binnen een dag seks hebben



Als vriend zegt dat hij de douche schoonmaken lastig vindt, sta ik bij wijze van spreken al klaar met een emmertje met sop...

Etc etc



Vroeger besprak ik dit soort dingen altijd met mijn vader en stiefmoeder...

Die zeiden dan: die vriend van jou is gewoon een lui mormel

Hij zegt die dingen zodat jij alles regelt voor hem



Door die woorden, steeds weer, wantrouw ik vriend ook nog eens heel vaak heel erg

Ik geloof hem zo vaak niet...

Dan zegt hij: ik dacht dat je koken leuk vond

En zeg ik: ja dat kwam je wel goed uit he (reactie geleerd van m'n vader, over vriend).

Nou zegt vriend dan, dat is het niet

Ik dacht echt dat je het leuk vond

En als ik eens kookte keek je helemaal verdrietig

(Eh ja want dat voelde als falen)



Dit soort dingen, en het zijn er zo gigantisch veel, maakt het heel vaak heel moeilijk tussen vriend en mij...

Mijn enorme wantrouwen

En daarnaast m'n enorme bewijsdrang

En eisenpakket van mezelf richting hem



Hij vroeg vanavond: vind je ons interieur eigenlijk wel mooi?

Ja

Ik zei: nu ga je aan alles twijfelen?

Niet aan ons, zei hij

Ik voel me goed bij jou en hou van jou

Om wie jij bent

Maar ik ken dus nog veel van jou niet eens

En toch, wat ik ken, houd ik van

Ja zei ik, en als ik meer mezelf laat zien,

haak je af

Nee dan wordt het alleen maar makkelijker van je te houden

Hmm... ik heb m'n twijfels

Vind het heel eng en moeilijk



Hoe ik me opstel richting vriend is niet uniek

Het is de basis van al m'n relaties

Dus ook vriendschappen

Hoe ik over wil komen

Zo kwam ik over

Bij nieuwe vriendin en andere vriendin red ik het daar niet mee

Die kennen mij niet anders dan afgelopen maanden

Maar beste vriendin kent de vrolijke, aanpassende, optimistische Knuffelbeertjes

Net als m'n schoonouders en grootouders,

mijn vader en stiefmoeder, en mijn familie die kent

Dat dat nu verandert vind ik nog steeds heel eng

De nieuwe vriendschappen vind ik ook heel eng

De relaties aangaan zoals het nu gaat...

Het is eng...

Maar ook zo ontzettend mooi en waardevol en bijzonder

Kijk maar naar dit topic

Het is virtueel wat er irl ook aan het gebeuren is

Het is zo mooi

En eng en moeilijk en Chinees...



Helaas tijdens het gesprek met vriend hebben de gedachten het op een moeilijk moment overgenomen

En hem vergeleken met de dader

(inclusief woorden als verkracht hoorde ik van hem later dat vind ik zelf ook echt heel afschuwelijk)

Daar was vriend heel verdrietig over

Logisch

Dat is moeilijk

Heel moeilijk



De ene keer wordt hij als slechterik door ze neergezet als verkrachter (dader)

En een ander moment als alcoholist (moeder)

Het is zó gemeen

En ik wil het niet en probeer het heel hard te voorkomen

Vriend zei vanavond ook, toen ik er weer goed bij was dat het oneerlijk was

Ik doe alles voor jou, voor ons, ik steun je waar ik kan, en toch word ik zo neergezet

Daar ben ik verdrietig om

Ja zei ik, ik ook...

Toen waren we beiden even heel verdrietig

Dat we hiermee te maken hebben

Dat het soms zo gaat...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb alles gelezen. Zo knap hoe jullie het aanpakken. En wat fijn dat je peuten het zo aanvliegen, de ruimte geven aan je gedachten, maar ze tegelijk niet te groot maken. Moederschap is moeilijk, als ik jullie lees ben ik geloof ik blij dat ik geen keuze heb hoeven maken, ik ben gewoon moeder.



Vandaag de hele dag gestudeerd. Het lukt me niet om m'n angst weg te redeneren. Morgenochtend afspraak bij de psychologe en dan ga ik de paniekaanvallen bespreken, ik heb er zoveel last van nu.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren
quote:Selune schreef op 20 april 2017 @ 21:54:

Morgenochtend afspraak bij de psychologe en dan ga ik de paniekaanvallen bespreken, ik heb er zoveel last van nu.

Wat goed van je

Ik denk dat ze je daar goed bij kan helpen

Heb je wat aan je studievriend gehad?

En al antwoord op je mail?

I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Dat is naar Knuff

Ik herken het wantrouwen wel een beetje. Hey is ook heel erg ingewikkeld. We hebben inderdaad zoveel nooit laten zien dat het voor anderen ook heel ingewikkeld is om te weten wat echt bij ons hoort en wat een gevolg is van.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren
quote:Knuffelbeertjes schreef op 20 april 2017 @ 22:12:

[...]



Wat goed van je

Ik denk dat ze je daar goed bij kan helpen

Heb je wat aan je studievriend gehad?

En al antwoord op je mail?



Nee geen antwoord op de mail helaas. Studievriend heeft een paar keer gemerkt dat ik in paniek raakte en heeft enorm z'n best gedaan me gerust te stellen. Echt heel lief. En ik voel me dan zo enorm bezwaard omdat het hem ook zoveel tijd kost.



Ik hoop echt dat ze morgen tips heeft, want ik vind dit met zo naar als het getriggerd worden en de herbelevingen. En lichamelijk heb ik niet nog meer last van. Mijn lijf staat zo gespannen en doet zo'n pijn van de spanning.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren
Ja, wat Selune zegt....



Sofie, wat een mooie post, ik heb 'm gelezen,

en ik heb jullie ook gelezen.



Als dingen van mezelf teruglees beland ik ook zo weer in dat gevoel.

Mijn dagboeken van vroeger heb ik jaren geleden een keer verbrand... en dat is maar goed ook.

Dat hoef ik nooit meer te lezen. Trouwens, ook zonder de dagboeken kan ik nog makkelijk terughalen hoe ik me vroeger voelde..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
quote:Selune schreef op 20 april 2017 @ 22:12:We hebben inderdaad zoveel nooit laten zien dat het voor anderen ook heel ingewikkeld is om te weten wat echt bij ons hoort en wat een gevolg is van.Hier reageerde ik op, maar ineens stond er al een andere post van je. Selune
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
quote:Selune schreef op 20 april 2017 @ 22:19:

Mijn lijf staat zo gespannen en doet zo'n pijn van de spanning.

Bah wat verdrietig

En heel herkenbaar

Het is gewoon teveel

Triggers herbelevingen

Dan ook nog uitputtende paniekaanvallen

Het houdt een keer op

Goed dat je het bespreekbaar maakt



Wat lief van je studie vriend

Niks om bezwaard over te voelen

Als hij die tijd nl niet had

Was hij niet bij je geweest

Hij wilde er echt voor je zijn

Heel erg lief

Mag je 'gewoon' toelaten

Makkelijk gezegd maar hoop dat je het zo kunt zien



Ook bedankt voor je andere berichtje

Het is inderdaad heel moeilijk

Ik dacht heel lang dat er iets heel erg mis moest zijn met vriend

Wie kiest er vrijwillig voor een leven met mij??

Maar tot dusver is z'n donkere kant (nog) niet naar voren gekomen....
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Hey meisjes :-)



Ben ook weer bijgelezen. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik vind het zo... triest ( hoe het was, niet jullie natuurlijk )



Ik keek net naar "help mijn man is klusser" en ben er een beetje naar van. Ze waren bij een gezin waarvan ik echt voelde dat het onveilig was. Bah.



En er zaten teveel uien in mijn eten. Dus ik boer ui nu. Gelukkig at mijn geliefde hetzelfde. We gaan nu maar eens in bed tegen elkaar aan ui-ademen. Hieris geen tandpasta tegen opgewassen vrees ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:pruttel schreef op 20 april 2017 @ 22:29:

Hey meisjes :-)



Ben ook weer bijgelezen. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik vind het zo... triest ( hoe het was, niet jullie natuurlijk )



Ik keek net naar "help mijn man is klusser" en ben er een beetje naar van. Ze waren bij een gezin waarvan ik echt voelde dat het onveilig was. Bah.

Fijn je te lezen Pruttel

En te weten dat je ons nog leest

Dat is ergens heel erg troostend en fijn...

Dank je wel
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het niet gezien en als ik jullie lees vind ik dat niet erg. Ik ga printen maar bed te gaan. Zo enorm wazig en moe.



voor iedereen
Forever is a hell of a long time
Tuurlijk ben ik er nog, ik wacht op die tabel



Ik vond deze uitzending te erg om er een soort van leedvermaak uit te halen. Dit was serieuze shit en er zijn kinderen bij betrokken. Ik hoop dat de omgeving na deze uitzending waakzaam is en eventueel ingrijpt. Iemand van de school van die kindjes moet dit toch gezien hebben. Ik hoop het echt!



Je weet als kind nooit beter. Je bent compleet afhankelijk. Een kind is nooit vanuit zichzelf slecht of fout.
Selune, het was inderdaad niet prettig om te zien. Ik hoop alleen maar dat de juiste mensen die hulp kunnen bieden ook keken.



Slaap lekker meis.
Alle reacties Link kopieren
Welterusten Selune

Slapen als je moe bent,

klinkt heel logisch

Hoop dat dat lukt



Pruttel hoe jij erover schrijft,

past gewoon veel meer bij mij

Dan er om te lachen...

Alleen al het even kunnen bespreken met vriend

Dat is zoveel fijner...

Als school sta je best wel vaak ook machteloos

Ook al zijn er inmiddels veel meer mogelijkheidheden dan 25 jr geleden

Ouders worden alsnog enorm goed beschermd

En ook daar is wat voor te zeggen natuurlijk

Maar soms is het zo moeilijk

Als het er zo dik bovenop ligt

Maar je machteloos staat

Gelukkig kun je als school kinderen wel een fijne en veilige basis proberen mee te geven

(tenzij je met pesten te maken hebt,

maar ook daar moet je bovenop zitten,

helaas kun je het niet altijd voorkomen)

Een lieve juf of meester kan ook het verschil maken. Dat vertel ik ze heel vaak



Ik ben nog aan het nadenken wat ik van je laatste 3 zinnen vind.

Twijfelachtig voor m'n eigen situatie
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Mag ik je helpen met het kijken naar de drie zinnen van Pruttel, Knuff?quote:pruttel schreef op 20 april 2017 @ 22:40:

[...]

Je weet als kind nooit beter. Je bent compleet afhankelijk. Een kind is nooit vanuit zichzelf slecht of fout.



Ik ben het eens met deze zinnen. Maar ik moet er wel wat aan toevoegen om de Twijfel in mijn hoofd het ook 'eens' te kunnen laten zijn. Dat een kind nooit vanuit zichzelf slecht of fout is, wil niet zeggen dat een kind geen foute of slechte dingen doet. Een kind 'voelt' deels wat goed is en wat niet, maar heeft het ook nodig hierin een stukje te leren. Dat is waarom we kinderen opvoeden. Een kind heeft het nodig grenzen te zien en te ontdekken waar de grens ligt. Daarvoor helpt een omgeving waarin een kind dit op een veilige manier kan ervaren.



De vraag die er bij mij altijd opkomt, is: vanaf welk moment is een kind geen kind meer en zijn zijn of haar daden haar aan te rekenen? Als voorbeeld: wanneer zijn de ouders van Knuff veranderd van kinderen die het juiste niet geleerd hebben, in volwassenen waarvan hun gedrag verwijtbaar is?

Het is bij mij iedere keer de uitdaging om 'het voelen van mededogen' niet te verwarren met 'goedkeuring'. Dat zeg ik vaak tegen mezelf hoor: ik mag dit gedrag van de ander begrenzen, ook al voel ik met de ander mee.

Ik praat eigenlijk best veel met en tegen mezelf merk ik nu....
quote:Knuffelbeertjes schreef op 20 april 2017 @ 21:48:

[...]

Toen waren we beiden even heel verdrietig

Dat we hiermee te maken hebben

Dat het soms zo gaat...Het is ook ontzettend verdrietig Knuff. En prachtig tegelijk dat jullie dit samen mogen ervaren.
quote:Selune schreef op 20 april 2017 @ 21:54:

[...]Moederschap is moeilijk, als ik jullie lees ben ik geloof ik blij dat ik geen keuze heb hoeven maken, ik ben gewoon moeder.



Vandaag de hele dag gestudeerd. Het lukt me niet om m'n angst weg te redeneren. Morgenochtend afspraak bij de psychologe en dan ga ik de paniekaanvallen bespreken, ik heb er zoveel last van nu.



Nee, Selune, jij bent niet 'gewoon' moeder. Jij bent een heel lieve moeder. Echt een heel lieve moeder.



Goed dat je de paniekaanvallen met de psychologe gaat bespreken. Ik hoop dat je er daarna weer wat beter mee verder kunt. En zo tof dat je studievriend je mag helpen. Goed van je!

Alle reacties Link kopieren
quote:Sofie1979 schreef op 21 april 2017 @ 06:53:

[...]Nee, Selune, jij bent niet 'gewoon' moeder. Jij bent een heel lieve moeder. Echt een heel lieve moeder.

Dank je wel.

Ik bedoel er vooral mee dat ik, doordat ik heel jong moeder werd, de keuze nooit bewust heb hoeven maken. Ik kreeg een kind, was moeder en vanaf dat moment ben ik nooit meer iets anders geweest. Het was gewoon zo.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren
quote:Sofie1979 schreef op 21 april 2017 @ 06:50:

De vraag die er bij mij altijd opkomt, is: vanaf welk moment is een kind geen kind meer en zijn zijn of haar daden haar aan te rekenen? Als voorbeeld: wanneer zijn de ouders van Knuff veranderd van kinderen die het juiste niet geleerd hebben, in volwassenen waarvan hun gedrag verwijtbaar is?

Het is bij mij iedere keer de uitdaging om 'het voelen van mededogen' niet te verwarren met 'goedkeuring'. Dat zeg ik vaak tegen mezelf hoor: ik mag dit gedrag van de ander begrenzen, ook al voel ik met de ander mee.

Ik praat eigenlijk best veel met en tegen mezelf merk ik nu....





Dit is heel herkenbaar Sofie

Ik vind dat echt een van de allermoeilijkste aspecten als ik kijk naar het gedrag van de volwassenen in mijn jeugd.

Ik begrijp ze namelijk wel.. ik zie gewoon heel veel beschadigde mensen die ook geen veilige basis hebben gehad, en dingen die generatie op generatie doorgegeven zijn... Dat kun je m'n ouders dan ook niet kwalijk nemen. Maar, denk ik wel steeds meer, zij waren inderdaad op een gegeven moment volwassen en hadden toen andere keuzes kunnen maken. Het is alleen zo makkelijk praten van de zijlijn... Dan komt mijn verwarring al heel snel weer; ik blijf ervan overtuigd dat m'n ouders het beste met me voorhadden. De straffen van mijn moeder zijn daarin niet te verklaren, alleen als ik blijf geloven dat ik het zelf verdiend had. Wat is een andere verklaring? Dat m'n moeder zich afreageerde op haar eigen kind, waarom zou een moeder dat doen?



Bedankt voor je inzichten Sofie



En goedemorgen allemaal

Ik hoop dat jullie (lekker) geslapen hebben

Ik had allemaal nare dromen

emdr dromen

Dus was een hele intensieve afschuwelijke nacht

Laatst had ik al even een emdr filmpje opgezocht, zodat m'n hoofd er misschien eens wat positief uit kon halen. Helaas had ik toen al zoiets van: dit nooit weer





En gisteren natuurlijk nieuwe peut die erover begon. Niet veel, maar blijkbaar toch genoeg om van alles omhoog te halen

Ik merkte het gisteren ook echt wel, toen ik bij haar was en zij naar die lamp wees. Ik verkrampte helemaal, zere keel, etc. Ze had het wel door, en stopte toen ook, maar vannacht kwamen alle herinneringen aan de vorige keer icm de angsten nu (voornamelijk voor therapeuten) eruit in dromen...



Vriend probeerde mij op een gegeven moment wakker te maken, maar toen heb ik hem geslagen (in mijn slaap!) met een vuist. Ik werd wakker van zijn geschreeuw... het deed hem behoorlijk zeer...

Ik was toen dus wel wakker, en voelde me zo schuldig. Vriend zei en zegt wel hoeft niet maar ja..



Vervolgens dus wakker, maar ik word afgelopen nachten heel vaak wakker en dan heb ik hele erge buikpijn. En weet ik dat ik naar de wc moet. Vannacht dus ook weer. Maar het is zó eng. Maar kan er niet voor weglopen. Dus op de wc, en daar grijpen de herbelevingen hun kans.



Het is zo uitputtend... nare dromen, buikpijn, herbelevingen.. en dan heb ik het alleen nog maar over de nacht, moet de dag nog beginnen... Vandaag gelukkig wel wat heel leuks gepland (naar een lieve vriendin), maar eerst naar m'n oude peut.



Sorry ik wil niet klagen, maar het is gewoon zo naar..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
@Knuffelbeertjes, over je gesprek met vriend gisteren. Het is niet met opzet dat jij geworden bent wie je bent geworden. Wat je wel met opzet doet, is werken aan beter worden. Ik snap wel dat het eng is, want de relaties met iedereen veranderen. Maar ze veranderen ten goede.



Weet je, het zou me niet verbazen als je wat mensen kwijtraakt met je nieuwe ik. Immers, als je altijd een soort van slaafje hebt gehad (iemand die alles goed vindt wat jij goed vindt en alles voor je doet), zal het moeilijk zijn om te wennen aan een lieve vrouw die opkomt voor zichzelf en ineens een mening heeft en zo. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat toen ik assertiever werd, de helft van mijn vriendenkring wegviel. De kunst is om dat wegvallen niet te zien als bewijs dat je verkeerd bezig bent, want dat ben je niet. Het zijn gewoon mensen die de oude persoon die je was heel erg goed uitkwam en die je nieuwe ik maar lastig vinden. Oftewel, je mist niks aan hen. Maar het voelt wel rot.



Ik vertel je dit zodat je enigszins bent voorbereid als je dit meemaakt. In het kort: als je verandert, veranderen anderen niet allemaal mee.
@Selune, wat fijn van die studievriend. Weet je dat het ook vaak fijn voelt om te helpen? Dus hij heeft helemaal geen last gehad van jou, hij voelt zich waarschijnlijk nuttig en blij dat hij er voor jou kon zijn.



@Pruttel, ik zag de reclame voor Mijn man is klusser en toen wist ik al dat ik niet ging kijken. Geschreeuw is al een trigger. Niet voor herbelevingen (want die heb ik niet), maar als ik al moe ben wel voor huilbuien.



Over dat kinderen nooit vanuit zichzelf fout is, ik ben het daar wel mee eens. De pestkoppen van vroeger, ik ben er jaren heel erg boos op geweest. Ik zocht ze wel eens op op internet. Sociale media, he. Niet om contact op te nemen, maar om te kijken hoe hun leven eruit zag (dat moest natuurlijk wel vreselijk zijn geworden, vanwege karma ). Maar wat ik het vaakst opmerkte, was dat ze het moeilijk hadden gehad met hun geaardheid, of met hun gescheiden ouders, of met een overleden ouder, of... Natuurlijk was het niet bij iedereen duidelijk, maar het viel me op dat de meesten zo'n verhaal hadden. Eigenlijk een verhaal zoals ik ook had van thuis.



Dat zette me aan het denken. De pestende kinderen worstelden ergens mee en uitten dat blijkbaar anders dan ik. Zij: afreageren en ruimte innemen, meer ruimte dan eigenlijk netjes is. Ik: accommoderen en aanpassen en bevestiging zoeken. Ik ben dan ook niet meer boos op hen. De volwassenen (ouders, leerkrachten) hadden moeten ingrijpen. Die blijven over. Die wisten wat er gebeurde en die hadden de macht om in te grijpen.



Dus ik ben het eens met Pruttel, een kind is niet vanuit zichzelf slecht, behalve misschien als het om een psychopaat gaat.



quote:Dat m'n moeder zich afreageerde op haar eigen kind, waarom zou een moeder dat doen?Omdat ze niet anders kan.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook wel wat vrienden kwijtgeraakt toen ik wat minder voor de ander en wat meer voor mezelf in vriendschappen ben gaan staan. Ik herken dus wat Snow zegt. Ik vraag me ook af of dat echte vrienden waren. Het voelt kut en verkeerd, maar was het niet. Het geeft namelijk ook ruimte, om je eigen pad te volgen. Maar goed, op het moment dat het gebeurt, is het gewoon heel naar.



Ik denk ook dat je, Knuffel, veel mensen om je heen hebt die jou graag willen leren kennen. Die uit zijn op echt contact met de hele Knuffel, niet alleen het pleasende deel. En dat van die nachtmerries en ziek zijn, dat doe je niet expres! Als je er regie over had, koos je toch wel iets anders. Het 'enige' dat deze rottijd je op gaat leveren, is dat je sterker, stabieler en gelukkiger wordt. Kost even een bak ellende, maar is wel iets waar je de rest van je leven wat aan hebt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven