Reizen
alle pijlers
Wereld op zijn kop na 3 weken backpacken
zaterdag 22 april 2017 12:50
quote:valerievaldera schreef op 21 april 2017 @ 12:57:
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.
Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.
Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.Ook al lijkt Kiara22 verdwenen... goeie post!
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.
Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.
Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.Ook al lijkt Kiara22 verdwenen... goeie post!
You can never have too many hats, gloves and shoes
zaterdag 22 april 2017 13:04
quote:Coco87 schreef op 21 april 2017 @ 12:51:
Je extentiele crisis is vrij normaal, maar doordat je net terug bent van een vakantie koppel je het denk ik daaraan. Ook een goed punt. Gewoon de quarterlife crisis. Die er tegenwoordig helemaal bij lijkt te horen, niet alleen meer de midlife.
Je extentiele crisis is vrij normaal, maar doordat je net terug bent van een vakantie koppel je het denk ik daaraan. Ook een goed punt. Gewoon de quarterlife crisis. Die er tegenwoordig helemaal bij lijkt te horen, niet alleen meer de midlife.
You can never have too many hats, gloves and shoes
zaterdag 22 april 2017 23:01
zondag 23 april 2017 15:47
Ik heb zelfde gehad op mn 23e: na 3 weken in m'n uppie op pad de smaak helemaal te pakken. Kon geen onbetaald verlof krijgen van mn werk om voor langere tijd op pad te gaan.
Toen de keuze gemaakt om mijn baan te houden. Ben toen op papier 32uur gaan werken, in praktijk 40. Zo een hoop overuren opgebouwd waardoor ik meerdere keren per jaar 3 weken op reis kon.
Ben inmiddels bijna 10 jaar verder. Aantal relaties en werkgevers verder. Soms nog gereisd, nu al paar jaar niet. Vind ik het erg: nee. Blijft het verlangen om er nog eens een half jaar tussenuit te gaan: ja!
Toen de keuze gemaakt om mijn baan te houden. Ben toen op papier 32uur gaan werken, in praktijk 40. Zo een hoop overuren opgebouwd waardoor ik meerdere keren per jaar 3 weken op reis kon.
Ben inmiddels bijna 10 jaar verder. Aantal relaties en werkgevers verder. Soms nog gereisd, nu al paar jaar niet. Vind ik het erg: nee. Blijft het verlangen om er nog eens een half jaar tussenuit te gaan: ja!
zondag 23 april 2017 22:29
quote:valerievaldera schreef op 21 april 2017 @ 12:57:
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen. Goed gesproken. Overigens zou TO juist als verpleegkundige wel iets bijzonders kunnen doen icm reizen lijkt mij. Ga bij Artsen zonder Grenzen werken oid. Overigens worden ook veel verpleegkundigen gevraagd in Abu Dhabi en Dubai, wel iets minder spannend, maar je verdient er zo mega-veel als verpleegkundige dat je daarna twee jaar kunt rondreizen zonder te werken. 25 vind ik echt nog piepjong, de wereld staat voor je open. En als verpleegkundige heb je zo weer een baan als je terug komt, zeker als je ook nog buitenlandervaring hebt.
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen. Goed gesproken. Overigens zou TO juist als verpleegkundige wel iets bijzonders kunnen doen icm reizen lijkt mij. Ga bij Artsen zonder Grenzen werken oid. Overigens worden ook veel verpleegkundigen gevraagd in Abu Dhabi en Dubai, wel iets minder spannend, maar je verdient er zo mega-veel als verpleegkundige dat je daarna twee jaar kunt rondreizen zonder te werken. 25 vind ik echt nog piepjong, de wereld staat voor je open. En als verpleegkundige heb je zo weer een baan als je terug komt, zeker als je ook nog buitenlandervaring hebt.
maandag 24 april 2017 13:51
quote:lattemachiato schreef op 23 april 2017 @ 22:29:
[...]
Overigens zou TO juist als verpleegkundige wel iets bijzonders kunnen doen icm reizen lijkt mij. Ga bij Artsen zonder Grenzen werken oid. Overigens worden ook veel verpleegkundigen gevraagd in Abu Dhabi en Dubai, wel iets minder spannend, maar je verdient er zo mega-veel als verpleegkundige dat je daarna twee jaar kunt rondreizen zonder te werken. 25 vind ik echt nog piepjong, de wereld staat voor je open. En als verpleegkundige heb je zo weer een baan als je terug komt, zeker als je ook nog buitenlandervaring hebt.Dit, echt, precies dit. Ik zou het wel weten als ik jou was! En je hoeft niet iets te doen omdat het wel/niet origineel is, je moet doen waar je blij van wordt. En over 2/3 jaar ben je ook nog jong genoeg om een partner te vinden en moeder te worden. Door omstandigheden er zelf wel voor gekomen om het reizen tot enkele maanden te beperken en soms knaagt het nog. "Had ik maar eerder m'n studie afgerond, had ik maar meer gespaard, had ik maar eerder m'n relatie verbroken, dan had ik wel 2 jaar kunnen rondreizen".
[...]
Overigens zou TO juist als verpleegkundige wel iets bijzonders kunnen doen icm reizen lijkt mij. Ga bij Artsen zonder Grenzen werken oid. Overigens worden ook veel verpleegkundigen gevraagd in Abu Dhabi en Dubai, wel iets minder spannend, maar je verdient er zo mega-veel als verpleegkundige dat je daarna twee jaar kunt rondreizen zonder te werken. 25 vind ik echt nog piepjong, de wereld staat voor je open. En als verpleegkundige heb je zo weer een baan als je terug komt, zeker als je ook nog buitenlandervaring hebt.Dit, echt, precies dit. Ik zou het wel weten als ik jou was! En je hoeft niet iets te doen omdat het wel/niet origineel is, je moet doen waar je blij van wordt. En over 2/3 jaar ben je ook nog jong genoeg om een partner te vinden en moeder te worden. Door omstandigheden er zelf wel voor gekomen om het reizen tot enkele maanden te beperken en soms knaagt het nog. "Had ik maar eerder m'n studie afgerond, had ik maar meer gespaard, had ik maar eerder m'n relatie verbroken, dan had ik wel 2 jaar kunnen rondreizen".
maandag 24 april 2017 14:00
quote:valerievaldera schreef op 21 april 2017 @ 12:57:
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.
Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.
Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.Mee eensch. Alleen komt dit inzicht vaak pas als je wat meer levenservaring hebt. En denk je als je 25 bent dat je echt zo heel anders bent dan alle anderen en niet volgens het boekje kan en wil leven.
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.
Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.
Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.Mee eensch. Alleen komt dit inzicht vaak pas als je wat meer levenservaring hebt. En denk je als je 25 bent dat je echt zo heel anders bent dan alle anderen en niet volgens het boekje kan en wil leven.
Everything you see I owe to spaghetti!
maandag 24 april 2017 14:02
quote:lattemachiato schreef op 23 april 2017 @ 22:29:
[...]
Goed gesproken. Overigens zou TO juist als verpleegkundige wel iets bijzonders kunnen doen icm reizen lijkt mij. Ga bij Artsen zonder Grenzen werken oid. Overigens worden ook veel verpleegkundigen gevraagd in Abu Dhabi en Dubai, wel iets minder spannend, maar je verdient er zo mega-veel als verpleegkundige dat je daarna twee jaar kunt rondreizen zonder te werken. 25 vind ik echt nog piepjong, de wereld staat voor je open. En als verpleegkundige heb je zo weer een baan als je terug komt, zeker als je ook nog buitenlandervaring hebt.Daar zou ik echt niet willen wonen als jonge vrouw. Maar wat betreft Artsen zonder Grenzen, goed idee!
[...]
Goed gesproken. Overigens zou TO juist als verpleegkundige wel iets bijzonders kunnen doen icm reizen lijkt mij. Ga bij Artsen zonder Grenzen werken oid. Overigens worden ook veel verpleegkundigen gevraagd in Abu Dhabi en Dubai, wel iets minder spannend, maar je verdient er zo mega-veel als verpleegkundige dat je daarna twee jaar kunt rondreizen zonder te werken. 25 vind ik echt nog piepjong, de wereld staat voor je open. En als verpleegkundige heb je zo weer een baan als je terug komt, zeker als je ook nog buitenlandervaring hebt.Daar zou ik echt niet willen wonen als jonge vrouw. Maar wat betreft Artsen zonder Grenzen, goed idee!
dinsdag 25 april 2017 06:49
quote:Protocol schreef op 21 april 2017 @ 11:02:
Ik ben op m'n 23e direct na mijn studie 2,5 jaar gegaan. Mijn situatie was dus anders dan die van jou, geen vaste baan en moest alleen een studentenkamer opzeggen.
Ik vond het geweldig en heb er nooit spijt van gehad. Bij terugkomst wel problemen gehad, gevoel dat jij nu hebt in 100-voud zeg maar, wat moet ik met m'n leven, wil reizen, heimwee naar iets wat onhrijpbaar is. Dat ik bij m'n ouders op zolder woonde en weer heel vel moeite moest doen om m'n oude leven op te pakken (je moet zelf weer actief bij je vrienden laten weten dat je er weer bent, jij bent uit hun systeem) hielp niet.
Maar mezelf een schop onder m'n kont gegeven en een goede baan gevonden en een leuk huisje. Maar wel dik 2 jaar nodig gehad om van dat heimwee gevoel af te komen.
Nu heb ik kinderen en merk ik dat ik rust heb. Ik heb bijna alles van de wereld gezien wat ik wilde en vind het heerlijk om met de kids een strandvakantie in Spanje te doen. Ik denk dat als ik het niet gedaan had, de onrust altijd was gebleven en ik minder van m'n burgerlijke gezinsleven had kunnen genieten omdat er altijd iets zou blijven knagen van weg willenAlsof ik het zelf geschreven heb. Heel herkenbaar verhaal!
Ik ben op m'n 23e direct na mijn studie 2,5 jaar gegaan. Mijn situatie was dus anders dan die van jou, geen vaste baan en moest alleen een studentenkamer opzeggen.
Ik vond het geweldig en heb er nooit spijt van gehad. Bij terugkomst wel problemen gehad, gevoel dat jij nu hebt in 100-voud zeg maar, wat moet ik met m'n leven, wil reizen, heimwee naar iets wat onhrijpbaar is. Dat ik bij m'n ouders op zolder woonde en weer heel vel moeite moest doen om m'n oude leven op te pakken (je moet zelf weer actief bij je vrienden laten weten dat je er weer bent, jij bent uit hun systeem) hielp niet.
Maar mezelf een schop onder m'n kont gegeven en een goede baan gevonden en een leuk huisje. Maar wel dik 2 jaar nodig gehad om van dat heimwee gevoel af te komen.
Nu heb ik kinderen en merk ik dat ik rust heb. Ik heb bijna alles van de wereld gezien wat ik wilde en vind het heerlijk om met de kids een strandvakantie in Spanje te doen. Ik denk dat als ik het niet gedaan had, de onrust altijd was gebleven en ik minder van m'n burgerlijke gezinsleven had kunnen genieten omdat er altijd iets zou blijven knagen van weg willenAlsof ik het zelf geschreven heb. Heel herkenbaar verhaal!
dinsdag 25 april 2017 08:05
Werken in het buitenland is ook maar gewoon sleur. Ik heb nu in Belgie, Duitsland en Saoedie Arabie gewerkt (en binnenkort moeten we verkassen, bestemming nog onbekend, waarschijnlijk Centraal Azie) en het is ook maar dagelijkse sleur. Ok, ik heb wel drie kinderen maar ik heb totaal niet elke dag het gevoel van "wauw, dit is het helemaal! Wat geweldig en blablabla".
woensdag 26 april 2017 01:49
Je bent nog jong! Waarom combineer je het niet? Je blijft werken en zorgt dat je genoeg spaart zodat je weer kan gaan reizen?
Welke keus je ook maakt, het gaat je geld kosten dus er moet wel een bepaalde inkomen binnenkomen? Het zou toch zonde zijn als je net promotie hebt gekregen en dat je ervoor kiest om helemaal te stoppen.
Maar ik zeg er ook wel bij, je bent nog jong en je hebt geen kinderen. Geniet en doe vooral de dingen die je allemaal nog wilt doen. Maar vergeet niet, je kan niet alles in het leven plannen. Sommige dingen gebeuren en overkomen je.
Welke keus je ook maakt, het gaat je geld kosten dus er moet wel een bepaalde inkomen binnenkomen? Het zou toch zonde zijn als je net promotie hebt gekregen en dat je ervoor kiest om helemaal te stoppen.
Maar ik zeg er ook wel bij, je bent nog jong en je hebt geen kinderen. Geniet en doe vooral de dingen die je allemaal nog wilt doen. Maar vergeet niet, je kan niet alles in het leven plannen. Sommige dingen gebeuren en overkomen je.
woensdag 26 april 2017 09:32
Interessant topic. Jammer dat TO niet meer teruggekomen is. Ik vind haar overigens klinken als iemand die hoteldebotel verliefd is geworden op een 'foute' man en heeft besloten zich te bekeren tot zijn geloof/accuut naar zijn land te emigreren/direct te gaan samenwonen met zijn vier bloedjes van kinderen. Allemaal an sich niet per se slechte plannen, maar wel ondoordacht en gehaast uitgevoerd.
Valderievaldera heeft het erg mooi gezegd trouwens, daar ben ik het ook helemaal mee eens.
Toen ik op mijn 30e een enkeltje naar een ver land kocht waren er veel mensen (allemaal 40/45+) in mijn toenmalige werk die zeiden 'ooo... dat had ik ook wel gewild' en dan dacht ik altijd 'niet dus, anders had je het wel gedaan'. Nu heb ik een huis en twee kinderen en omdat ik drie keer een langere periode in het buitenland heb gewoond heb ik er niet zo'n behoefte meer aan, al droom ik er nog wel van om een keer met de kinderen een langere reis te maken (echt drie maanden ofzo).
Valderievaldera heeft het erg mooi gezegd trouwens, daar ben ik het ook helemaal mee eens.
Toen ik op mijn 30e een enkeltje naar een ver land kocht waren er veel mensen (allemaal 40/45+) in mijn toenmalige werk die zeiden 'ooo... dat had ik ook wel gewild' en dan dacht ik altijd 'niet dus, anders had je het wel gedaan'. Nu heb ik een huis en twee kinderen en omdat ik drie keer een langere periode in het buitenland heb gewoond heb ik er niet zo'n behoefte meer aan, al droom ik er nog wel van om een keer met de kinderen een langere reis te maken (echt drie maanden ofzo).
woensdag 26 april 2017 10:39
Vorig jaar heb ik mijn baan opgezegd om te gaan reizen.
Geen uitzicht op andere baan bij terugkomst, maar leven bestaat uit risicos nemen, sommige pakken goed uit, anderen minder.
Was echt leuke tijd, veel geleerd ook. Naast dat je heel veel mooie plekken ziet op de wereld vond ik het soms ook echt moeilijk en denk daar nog wel vaak over na, ja. Bijvoorbeeld veel armoede gezien, de vanzelfsprekendheid waarmee wij met ons paspoort overal heen kunnen, veel landen kan dat niet. Ook veel nagedacht en jezelf verbaasd op persoonlijk vlak, je leert jezelf echt kennen in een sneltreintempo, is toch anders dan dat je dat in NL hebt.
Maargoed, ik was toevallig een paar dagen terug in NL, en paar weken daarvoor had ik gesolliciteerd ergens. Want ja, planning was in juni terug te komen, als ik niet direct iets zou vinden zou het zomaar kunnen dat dat nog wel even kon duren (ivm zomervakantie en veel bedrijven ook wel stil liggen). Ik ben op gesprek gegaan in die paar dagen in NL en aangenomen.
Ik weet niet in hoeverre mijn reis heeft meegespeeld dat ik zo snel iets heb gevonden, ligt ook aan de branche misschien. Ik ben opgeleid voor import/export functies en dus veel contact met andere landen. Dan is het wel een voordeel als je andere culturen kan inschatten.
Veel mensen verklaarden mij voor gek toen ik vertelde ontslag te hebben genomen, vastigheid opzeggen, geen zicht op ww, maar ik vind dat risicos bij het leven horen.
Als je echt iets wil is er altijd wel een weg, daar geloof ik in. Mensen die zeggen dat ze dit ook wel hadden gewild neem ik niet serieus, anders had je dat wel gedaan.
Geen uitzicht op andere baan bij terugkomst, maar leven bestaat uit risicos nemen, sommige pakken goed uit, anderen minder.
Was echt leuke tijd, veel geleerd ook. Naast dat je heel veel mooie plekken ziet op de wereld vond ik het soms ook echt moeilijk en denk daar nog wel vaak over na, ja. Bijvoorbeeld veel armoede gezien, de vanzelfsprekendheid waarmee wij met ons paspoort overal heen kunnen, veel landen kan dat niet. Ook veel nagedacht en jezelf verbaasd op persoonlijk vlak, je leert jezelf echt kennen in een sneltreintempo, is toch anders dan dat je dat in NL hebt.
Maargoed, ik was toevallig een paar dagen terug in NL, en paar weken daarvoor had ik gesolliciteerd ergens. Want ja, planning was in juni terug te komen, als ik niet direct iets zou vinden zou het zomaar kunnen dat dat nog wel even kon duren (ivm zomervakantie en veel bedrijven ook wel stil liggen). Ik ben op gesprek gegaan in die paar dagen in NL en aangenomen.
Ik weet niet in hoeverre mijn reis heeft meegespeeld dat ik zo snel iets heb gevonden, ligt ook aan de branche misschien. Ik ben opgeleid voor import/export functies en dus veel contact met andere landen. Dan is het wel een voordeel als je andere culturen kan inschatten.
Veel mensen verklaarden mij voor gek toen ik vertelde ontslag te hebben genomen, vastigheid opzeggen, geen zicht op ww, maar ik vind dat risicos bij het leven horen.
Als je echt iets wil is er altijd wel een weg, daar geloof ik in. Mensen die zeggen dat ze dit ook wel hadden gewild neem ik niet serieus, anders had je dat wel gedaan.
woensdag 26 april 2017 14:29
quote:valerievaldera schreef op 21 april 2017 @ 12:57:
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.
Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.
Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.DIT!
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.
Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.
Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.DIT!
Wat eten we vanavond?
woensdag 26 april 2017 16:40
quote:liubi schreef op 25 april 2017 @ 08:05:
Werken in het buitenland is ook maar gewoon sleur. Ik heb nu in Belgie, Duitsland en Saoedie Arabie gewerkt (en binnenkort moeten we verkassen, bestemming nog onbekend, waarschijnlijk Centraal Azie) en het is ook maar dagelijkse sleur. Ok, ik heb wel drie kinderen maar ik heb totaal niet elke dag het gevoel van "wauw, dit is het helemaal! Wat geweldig en blablabla".Klopt, helemaal mee eens. Ik merk steeds meer dat reizen normaal voor me is geworden. Vroeger was ik helemaal opgewonden bij het vooruit zicht, nu is het normaal de wereld over te vliegen. Overal wonen, werken en leven mensen op dezelfde manier als wij. Ook in Saudi Arabie, Dubai en Abu Dabi waar zo vaak angstig op gereageerd wordt.
Werken in het buitenland is ook maar gewoon sleur. Ik heb nu in Belgie, Duitsland en Saoedie Arabie gewerkt (en binnenkort moeten we verkassen, bestemming nog onbekend, waarschijnlijk Centraal Azie) en het is ook maar dagelijkse sleur. Ok, ik heb wel drie kinderen maar ik heb totaal niet elke dag het gevoel van "wauw, dit is het helemaal! Wat geweldig en blablabla".Klopt, helemaal mee eens. Ik merk steeds meer dat reizen normaal voor me is geworden. Vroeger was ik helemaal opgewonden bij het vooruit zicht, nu is het normaal de wereld over te vliegen. Overal wonen, werken en leven mensen op dezelfde manier als wij. Ook in Saudi Arabie, Dubai en Abu Dabi waar zo vaak angstig op gereageerd wordt.
