Relaties
alle pijlers
Mijn vriend is onzeker, in de war, ongelukkig (?)
zaterdag 19 maart 2011 17:18
Mijn vriend en ik zijn twee jaar en een half samen. Hij begon plots raar te doen, heel ineens. Vrij impulsief heeft hij onze relatie stopgezet. Hij kreeg wat kritiek op school en we hadden twee ruzies vlak na elkaar gehad. Het was het te veel geworden. Hij huilde en zei dat hij ongelukkig was, maar dat het niets met mij te maken had. Dat ik weg moest zodat hij zou kunnen ontdekken wat hem ongelukkig maakte. Ik deed dit, voor hem. Na twee weken (hij stuurde heel soms iets), belden we. We spraken af. Hij zag me en knuffelde me en zei dat hij me zo hard had gemist. Het was een goed gesprek. De dag daarna deed hij weer hetzelfde. Hij was niet goed genoeg voor mij. Ik kon beter krijgen. Ik weet niet waar hij dat vandaan haalt. Hij maakt het zichzelf wijs. Ik probeerde hem te overtuigen, maar hoe meer ik dat deed, hoe meer hij zichzelf geloofde. Uiteindelijk besloot ik hem de tijd en ruimte te geven die hij wilde. Hij wilde me niet zien, niet horen (geen contact dus). Op die manier zou hij erachter komen wat hij wilde. Dat hij mij graag ziet, is een constante factor zegt hij. Dat hij van mij houdt, staat vast. Of hij heeft met mij een relatie, anders met niemand. Dat zei hij. Ik heb het vier weken volgehouden. Toen heb ik hem gevraagd me te bellen en hij deed het. Ik vroeg hoe het met hem was en hij zei dat ik dat wel wist. Het ging niet beter met hem. Hij houdt nog altijd van mij. Hij hoorde me en besefte toen ook dat het altijd zo zou zijn. Hij had me beloofd dat als de afstand hem niet zou helpen, hij terug naar mij zou komen, maar dat doet hij niet. Hij zegt me dat hij niet normaal is, dat hij bang is, dat ik beter verdien dan hem. Het is niet zo, dat laatste. Wij lijken op elkaar... Even gedreven, even perfectionistisch, ... Ik vroeg hem wat we zouden doen en hij zei 'gewoon zoals nu zeker?' Als ik hem zeg dat het duidelijk niet helpt, zegt hij dat hij erover zal denken, maar dat doet hij niet. Hij zegt dat hij mij heeft gekwetst met dit te doen en dat het zijn straf is dat hij zich nu zo voelt. Alleen beseft hij niet dat ik hier ook mee wordt gestraft. Ik heb hem al professionele hulp voorgesteld, maar dat weigert hij. Hij vindt dat hij hier alleen moet uitkomen.
Hij vindt zichzelf slecht, niet normaal. Hij verdient mij niet want ik ben te goed. Hij weigert mijn hulp want hij vindt niet dat hij het recht heeft mij erbij te betrekken. Hij wil net dat ik wegga van hem omdat hij denkt dat het te zwaar zou zijn voor mij. Dat is zever. Hij heeft het nog niet eens geprobeerd.
Hij heeft het nu alleen en zonder mij geprobeerd en het heeft hem niet geholpen. Dat heeft hij zelf gezegd.
We houden van elkaar. Dat weten we van elkaar. Het doet pijn om niet bij elkaar te zijn. Hij wil me niet zien omdat hij dan te graag me wil knuffelen en bij me wil zijn...
Ik weet niet hoe ik met hem moet omgaan. Het is nu drie maanden bezig en ik weet gewoon niet wat nu de 'juiste' aanpak is.
Hij vindt zichzelf slecht, niet normaal. Hij verdient mij niet want ik ben te goed. Hij weigert mijn hulp want hij vindt niet dat hij het recht heeft mij erbij te betrekken. Hij wil net dat ik wegga van hem omdat hij denkt dat het te zwaar zou zijn voor mij. Dat is zever. Hij heeft het nog niet eens geprobeerd.
Hij heeft het nu alleen en zonder mij geprobeerd en het heeft hem niet geholpen. Dat heeft hij zelf gezegd.
We houden van elkaar. Dat weten we van elkaar. Het doet pijn om niet bij elkaar te zijn. Hij wil me niet zien omdat hij dan te graag me wil knuffelen en bij me wil zijn...
Ik weet niet hoe ik met hem moet omgaan. Het is nu drie maanden bezig en ik weet gewoon niet wat nu de 'juiste' aanpak is.
zondag 3 april 2011 21:32
Hee Doubtsnow, ja dat gun ik je ook, een nieuwe fling om deze persoon te vergeten.
Maar ik vrees dat het nog even gaat duren voor je er overheen bent, aangezien het zo'n leuke liefdevolle relatie was. Logisch dat je daaraan moet denken. Ongelofelijk hoe dingen veranderen!!!
Dat negeren vind ik het allerergste wat een mens kan doen, ijskoud en wreed. Die boosheid kan je helpen het los te laten!
Sterkte, hou vol!
Je denkt misschien dat zo'n relatie als deze niet meer voorbij komt, maar het kan beter worden... veel beter.
Maar ik vrees dat het nog even gaat duren voor je er overheen bent, aangezien het zo'n leuke liefdevolle relatie was. Logisch dat je daaraan moet denken. Ongelofelijk hoe dingen veranderen!!!
Dat negeren vind ik het allerergste wat een mens kan doen, ijskoud en wreed. Die boosheid kan je helpen het los te laten!
Sterkte, hou vol!
Je denkt misschien dat zo'n relatie als deze niet meer voorbij komt, maar het kan beter worden... veel beter.
zondag 3 april 2011 23:50
quote:Andj schreef op 03 april 2011 @ 21:32:
Hee Doubtsnow, ja dat gun ik je ook, een nieuwe fling om deze persoon te vergeten.
Maar ik vrees dat het nog even gaat duren voor je er overheen bent, aangezien het zo'n leuke liefdevolle relatie was. Logisch dat je daaraan moet denken. Ongelofelijk hoe dingen veranderen!!!
Dat negeren vind ik het allerergste wat een mens kan doen, ijskoud en wreed. Die boosheid kan je helpen het los te laten!
Sterkte, hou vol!
Je denkt misschien dat zo'n relatie als deze niet meer voorbij komt, maar het kan beter worden... veel beter.
Heel erg bedankt voor je reactie...
Het was inderdaad een leuke en liefdevolle relatie... Dat maakt het erg. Als we nu vaak ruzie zouden maken of gewoon erg zouden verschillen ofzo, maar dat was het niet .. Soms lijken mensen naar de buitenwerled toe een droomkoppel, maar is dat eigenlijk niet zo. Bij ons wel... En het kwam van twee kanten... Ik begrijp niet hoe je van de ene op de andere dag zo kan 'veranderen'.
Ik denk inderdaad soms dat zo'n relatie is als deze niet meer kan komen... Al weet ik ergens wel dat dat idioot is.
Over het negeren ben ik het volledig met je eens... Ik haat het.
Bedankt ...
Hee Doubtsnow, ja dat gun ik je ook, een nieuwe fling om deze persoon te vergeten.
Maar ik vrees dat het nog even gaat duren voor je er overheen bent, aangezien het zo'n leuke liefdevolle relatie was. Logisch dat je daaraan moet denken. Ongelofelijk hoe dingen veranderen!!!
Dat negeren vind ik het allerergste wat een mens kan doen, ijskoud en wreed. Die boosheid kan je helpen het los te laten!
Sterkte, hou vol!
Je denkt misschien dat zo'n relatie als deze niet meer voorbij komt, maar het kan beter worden... veel beter.
Heel erg bedankt voor je reactie...
Het was inderdaad een leuke en liefdevolle relatie... Dat maakt het erg. Als we nu vaak ruzie zouden maken of gewoon erg zouden verschillen ofzo, maar dat was het niet .. Soms lijken mensen naar de buitenwerled toe een droomkoppel, maar is dat eigenlijk niet zo. Bij ons wel... En het kwam van twee kanten... Ik begrijp niet hoe je van de ene op de andere dag zo kan 'veranderen'.
Ik denk inderdaad soms dat zo'n relatie is als deze niet meer kan komen... Al weet ik ergens wel dat dat idioot is.
Over het negeren ben ik het volledig met je eens... Ik haat het.
Bedankt ...
dinsdag 5 april 2011 20:19
Hoe is het met je doubtsnow?
Hier toch maar weer een gesprek gehad, weliswaar telefonisch, maar merk dat ik er niet zoveel mee kan.
Hij erkent dat hij fout maakt door mij te laten gaan, maar kan momenteel niet herstellen omdat hij teveel met zichzelf overhoop ligt
Ik kan daar dus niets mee.
Ik wil gewoon even rust, hij moet uit mijn systeem...
Dan kan ik daarna weer nadenken of ik hem mis in mijn leven -en hij mij-
Hier toch maar weer een gesprek gehad, weliswaar telefonisch, maar merk dat ik er niet zoveel mee kan.
Hij erkent dat hij fout maakt door mij te laten gaan, maar kan momenteel niet herstellen omdat hij teveel met zichzelf overhoop ligt
Ik kan daar dus niets mee.
Ik wil gewoon even rust, hij moet uit mijn systeem...
Dan kan ik daarna weer nadenken of ik hem mis in mijn leven -en hij mij-
dinsdag 5 april 2011 23:44
quote:PoIIy schreef op 05 april 2011 @ 20:19:
Hoe is het met je doubtsnow?
Hier toch maar weer een gesprek gehad, weliswaar telefonisch, maar merk dat ik er niet zoveel mee kan.
Hij erkent dat hij fout maakt door mij te laten gaan, maar kan momenteel niet herstellen omdat hij teveel met zichzelf overhoop ligt
Ik kan daar dus niets mee.
Ik wil gewoon even rust, hij moet uit mijn systeem...
Dan kan ik daarna weer nadenken of ik hem mis in mijn leven -en hij mij-
Daar kan je inderdaad niets mee... Ik begrijp heel goed dat je hem even uit je systeem wilt. Hoe lang houdt dit bij jou eigenlijk al aan? Het niet kunnen herstellen. Wat verwacht hij eigenlijk van jou? Wil hij dat jij verder gaat en dat hij op een bepaald moment kan terugkomen en dan voor jou gaat vechten (zoals de mijne het wil)? Of wil hij dat je gewoon wacht en contact met hem houdt?
Hoe gaat het met me, goede vraag .. Met mij gaat het eigenlijk op zich goed. Ik maak plezier en als ik lach is dat oprecht. Ik merk zelf wel dat ik minder lach dan ik vroeger altijd heb gedaan, maar buiten dit feit heb ik nog genoeg andere dingen meegemaakt en die dingen hebben daar mee voor gezorgd . Misschien heb ik het daardoor zo moeilijk hiermee. Ik mis hem nog steeds. Ik hoop ergens ook nog altijd. Ik wil gewoon zekerheid. Ofwel komt hij terug ofwel niet. ls hij me nu zou zeggen dat hij nooit meer iets met me wil, dan kan ik daar perfect mee leven. Zoals nu niet. Ik wil hem niet 'verwachten' elk moment.
Ik heb hem nog steeds niet gehoord en heb mijn pogingen tot contact stopgezet. Ik geef hem even de ruimte om weer wat na te denken. Het heeft geen zin te praten of te smsen tegen een muur. Bovendien had ik het gevoel dat ik dan zelf weer even stil bleef staan. Hoe lang ik hem weer wat tijd ga geven, weet ik eigenlijk niet zo goed.
Ik zou willen dat hij langzaamaan zichzelf weer bij elkaar begint te rapen. Helaas...
Hoe is het met je doubtsnow?
Hier toch maar weer een gesprek gehad, weliswaar telefonisch, maar merk dat ik er niet zoveel mee kan.
Hij erkent dat hij fout maakt door mij te laten gaan, maar kan momenteel niet herstellen omdat hij teveel met zichzelf overhoop ligt
Ik kan daar dus niets mee.
Ik wil gewoon even rust, hij moet uit mijn systeem...
Dan kan ik daarna weer nadenken of ik hem mis in mijn leven -en hij mij-
Daar kan je inderdaad niets mee... Ik begrijp heel goed dat je hem even uit je systeem wilt. Hoe lang houdt dit bij jou eigenlijk al aan? Het niet kunnen herstellen. Wat verwacht hij eigenlijk van jou? Wil hij dat jij verder gaat en dat hij op een bepaald moment kan terugkomen en dan voor jou gaat vechten (zoals de mijne het wil)? Of wil hij dat je gewoon wacht en contact met hem houdt?
Hoe gaat het met me, goede vraag .. Met mij gaat het eigenlijk op zich goed. Ik maak plezier en als ik lach is dat oprecht. Ik merk zelf wel dat ik minder lach dan ik vroeger altijd heb gedaan, maar buiten dit feit heb ik nog genoeg andere dingen meegemaakt en die dingen hebben daar mee voor gezorgd . Misschien heb ik het daardoor zo moeilijk hiermee. Ik mis hem nog steeds. Ik hoop ergens ook nog altijd. Ik wil gewoon zekerheid. Ofwel komt hij terug ofwel niet. ls hij me nu zou zeggen dat hij nooit meer iets met me wil, dan kan ik daar perfect mee leven. Zoals nu niet. Ik wil hem niet 'verwachten' elk moment.
Ik heb hem nog steeds niet gehoord en heb mijn pogingen tot contact stopgezet. Ik geef hem even de ruimte om weer wat na te denken. Het heeft geen zin te praten of te smsen tegen een muur. Bovendien had ik het gevoel dat ik dan zelf weer even stil bleef staan. Hoe lang ik hem weer wat tijd ga geven, weet ik eigenlijk niet zo goed.
Ik zou willen dat hij langzaamaan zichzelf weer bij elkaar begint te rapen. Helaas...
woensdag 6 april 2011 19:19
3 maanden. Hij zelf ziet nu wel wat herstel bij zichzelf... Ik zie (hoor) ook wel wat verbetering, maar nog niet in de mate wat ik hoopte. Dus probeer ik niet meer te hopen.
En heb hem ook gezegd dat hij mij met al zijn contact nu (krijg SMSjes en telefoontjes over koetjes en kalfjes) mij heel erg in de war maken. Ik wil geen koetjes en kalfjes, ik wil praten over ons. Ik wil een definitieve beslissing. Ik kan die nog niet maken, al dacht ik dat wel. Maar hij ook niet, hij wil me niet kwijt...
Ik mag mijn eigen leven leiden. En ook hier, als ik iemand anders zou vinden, dan zou hij harder moeten vechten om mij terug te winnen (zijn eigen woorden). Vind ik heel erg om te horen. Waarom vechten we nu dan niet samen. Ik had wel wat vechtlust over voor hem... En je gaat toch samen door pieken en dalen? Niet samen de pieken en alleen zijn in de dalen?
En heb hem ook gezegd dat hij mij met al zijn contact nu (krijg SMSjes en telefoontjes over koetjes en kalfjes) mij heel erg in de war maken. Ik wil geen koetjes en kalfjes, ik wil praten over ons. Ik wil een definitieve beslissing. Ik kan die nog niet maken, al dacht ik dat wel. Maar hij ook niet, hij wil me niet kwijt...
Ik mag mijn eigen leven leiden. En ook hier, als ik iemand anders zou vinden, dan zou hij harder moeten vechten om mij terug te winnen (zijn eigen woorden). Vind ik heel erg om te horen. Waarom vechten we nu dan niet samen. Ik had wel wat vechtlust over voor hem... En je gaat toch samen door pieken en dalen? Niet samen de pieken en alleen zijn in de dalen?
woensdag 6 april 2011 20:31
Hij verbetert tenminste al. Dat is hier zelfs niet aan de orde.
Ik vind hun praat echt belachelijk van 'dan vecht ik harder voor je'. Vecht nu dan toch hé.
quote:PoIIy schreef op 06 april 2011 @ 19:19:
Ik mag mijn eigen leven leiden. En ook hier, als ik iemand anders zou vinden, dan zou hij harder moeten vechten om mij terug te winnen (zijn eigen woorden). Vind ik heel erg om te horen. Waarom vechten we nu dan niet samen. Ik had wel wat vechtlust over voor hem... En je gaat toch samen door pieken en dalen? Niet samen de pieken en alleen zijn in de dalen?
Dat van die pieken en dalen herken ik ook. Ik mag precies alleen maar de overgelukkige momenten delen. De slechte daar wil hij op zijn eentje door. Dat klopt niet hé.
Ik ben het allemaal zo ontzettend beu. Toch kan ook ik nog steeds niet volledig de lijn trekken. Dat haat ik aan mezelf.
Ik vind hun praat echt belachelijk van 'dan vecht ik harder voor je'. Vecht nu dan toch hé.
quote:PoIIy schreef op 06 april 2011 @ 19:19:
Ik mag mijn eigen leven leiden. En ook hier, als ik iemand anders zou vinden, dan zou hij harder moeten vechten om mij terug te winnen (zijn eigen woorden). Vind ik heel erg om te horen. Waarom vechten we nu dan niet samen. Ik had wel wat vechtlust over voor hem... En je gaat toch samen door pieken en dalen? Niet samen de pieken en alleen zijn in de dalen?
Dat van die pieken en dalen herken ik ook. Ik mag precies alleen maar de overgelukkige momenten delen. De slechte daar wil hij op zijn eentje door. Dat klopt niet hé.
Ik ben het allemaal zo ontzettend beu. Toch kan ook ik nog steeds niet volledig de lijn trekken. Dat haat ik aan mezelf.
woensdag 6 april 2011 20:32
quote:PoIIy schreef op 06 april 2011 @ 19:19:
En heb hem ook gezegd dat hij mij met al zijn contact nu (krijg SMSjes en telefoontjes over koetjes en kalfjes) mij heel erg in de war maken. Ik wil geen koetjes en kalfjes, ik wil praten over ons. Ik wil een definitieve beslissing. Ik kan die nog niet maken, al dacht ik dat wel. Maar hij ook niet, hij wil me niet kwijt...Hoe reageerde hij dan toen je dat zei? Heb je nu dan geen contact op jouw vraag?
En heb hem ook gezegd dat hij mij met al zijn contact nu (krijg SMSjes en telefoontjes over koetjes en kalfjes) mij heel erg in de war maken. Ik wil geen koetjes en kalfjes, ik wil praten over ons. Ik wil een definitieve beslissing. Ik kan die nog niet maken, al dacht ik dat wel. Maar hij ook niet, hij wil me niet kwijt...Hoe reageerde hij dan toen je dat zei? Heb je nu dan geen contact op jouw vraag?
woensdag 6 april 2011 22:03
vrijdag 8 april 2011 20:05
quote:PoIIy schreef op 06 april 2011 @ 22:11:
Hij zegt dat hij nog in herstellende fase is, en niet de energie om tevens voor mij te zorgen... Ookal hoeft dat niet voor mij, zorgen kan ik zelf wel, hij zou er alleen moeten zijn.
Hmm... Pff, waarom luisteren ze toch niet? Ik word er echt boos van... Dat is net zoals bij mij...
Pff, ik heb het momenteel moeilijk (voor totaal andere dingen die los staan van hem) en ik haat het dat ik hem zelfs niet hoor/zie, dat hij niet reageert. Als hij terug komt, wat dan? Ik kan dat toch niet meer doen....? Hij is er niet voor mij... Hoe kan ik hem dan nog vertrouwen?
Hij zegt dat hij nog in herstellende fase is, en niet de energie om tevens voor mij te zorgen... Ookal hoeft dat niet voor mij, zorgen kan ik zelf wel, hij zou er alleen moeten zijn.
Hmm... Pff, waarom luisteren ze toch niet? Ik word er echt boos van... Dat is net zoals bij mij...
Pff, ik heb het momenteel moeilijk (voor totaal andere dingen die los staan van hem) en ik haat het dat ik hem zelfs niet hoor/zie, dat hij niet reageert. Als hij terug komt, wat dan? Ik kan dat toch niet meer doen....? Hij is er niet voor mij... Hoe kan ik hem dan nog vertrouwen?
vrijdag 8 april 2011 22:32
Dat van die pieken en dalen zeg je goed Polly. Zoiets had die ex ook. 'Ik voel me niet zo fijn, wil je wegblijven?' Dat is toch juist NIET het idee van een relatie?
Zeker nu jij met andere dingen zit Doubtsnow, zou hij wel eens moeite mogen doen. Anders gaat hij het inderdaad bewijzen dat jij niet goed genoeg voor je is. Iemand die er niet is als je hem nodig hebt, daar schiet je niets mee op.
Maar ik snap dat je het niet zo maar op geeft, als het eerder wel allemaal fijn en goed was, het geeft je dan het gevoel dat je hem in de steek zou laten, of niet? Maar hij laat jou nu in de steek.
Jij hebt moeite met een knoop hakken schrijf je, maar eigenlijk zou hij die moeten hakken en laat het aan jou over. Zeker nu jij hem nodig hebt vind ik het laf.
En dan inderdaad, hoe moet dat verder? Hoe weet je dat het niet weer gaat gebeuren, de volgende keer dat hij of jij een dal tegenkomt. Moet je dan weer even 3 maanden apart?
Affijn, dat is mijn mening. Als jullie nog hopen dat het goed komt, hoop ik dat ook heel erg voor jullie!
Sterkte!
Zeker nu jij met andere dingen zit Doubtsnow, zou hij wel eens moeite mogen doen. Anders gaat hij het inderdaad bewijzen dat jij niet goed genoeg voor je is. Iemand die er niet is als je hem nodig hebt, daar schiet je niets mee op.
Maar ik snap dat je het niet zo maar op geeft, als het eerder wel allemaal fijn en goed was, het geeft je dan het gevoel dat je hem in de steek zou laten, of niet? Maar hij laat jou nu in de steek.
Jij hebt moeite met een knoop hakken schrijf je, maar eigenlijk zou hij die moeten hakken en laat het aan jou over. Zeker nu jij hem nodig hebt vind ik het laf.
En dan inderdaad, hoe moet dat verder? Hoe weet je dat het niet weer gaat gebeuren, de volgende keer dat hij of jij een dal tegenkomt. Moet je dan weer even 3 maanden apart?
Affijn, dat is mijn mening. Als jullie nog hopen dat het goed komt, hoop ik dat ook heel erg voor jullie!
Sterkte!
zaterdag 9 april 2011 22:05
quote:aaaanne schreef op 08 april 2011 @ 22:32:
Maar ik snap dat je het niet zo maar op geeft, als het eerder wel allemaal fijn en goed was, het geeft je dan het gevoel dat je hem in de steek zou laten, of niet? Maar hij laat jou nu in de steek.
Jij hebt moeite met een knoop hakken schrijf je, maar eigenlijk zou hij die moeten hakken en laat het aan jou over. Zeker nu jij hem nodig hebt vind ik het laf.
En dan inderdaad, hoe moet dat verder? Hoe weet je dat het niet weer gaat gebeuren, de volgende keer dat hij of jij een dal tegenkomt. Moet je dan weer even 3 maanden apart?
In het begin vond ik zeker dat het zou voelen alsof ik hem in de steek zou laten. Nu voelt dat niet meer altijd zo aan. IK heb het echt heel moeilijk nu en inderdaad, hij laat me in de steek. Of hij daar nu een goede reden voor heeft of niet, dat maakt niet altijd uit. Het is niet omdat er iets is dat je je even alels kan permitteren. Ja, wel een tijdje misschien, maar zeker niet zo lang.
Hij neemt inderdaad een beslissing zonder een knoop door te hakken en laat dus de twee uiteinden vrij. Ik ben gewoon niet in staat die knoop door te hakken omdat dat gewoon niet is wat ik wil.
Het is ook waar dat ik niet weet of hij dat niet nog een keer zal doen. Dan sus ik mezelf met de gedachte 'Het kan toch eenmalig zijn?' Al weet ik goed genoeg dat dat misschien niet zo is.
Ik weet het allemaal even niet meer. Het gaat niet meer alleen om hem. Er komen nog veel meer dingen bij kijken en het is even allemaal genoeg geweest. Dat hij daar totaal geen rekening mee houdt, dat komt er gewoon nog lekker even bij. Dan moet hij ook niet beweren dat ik de liefde van zijn leven ben. Dat heb ik even gemeld aan hem. "Jij zegt dat je zo van me houdt. Wat jij voor mij voelt, komt niet eens in de buurt van wat liefde is." Zoiets ongeveer.
Polly, als ik jou raad wil geven, denk ik altijd 'Laat hem vallen! Je bent meer waard! Hij doet belachelijk, kinderachtig, egoïstisch en stelt zich gewoon aan.'
Dan denk ik daarna bij mezelf: De jouwe doet net hetzelfde! Laat hem los!
En dan bedenk ik me 'Waarom kan ik dat niet? Waarom zou ik iemand die raad geven als ik het zelf zou moeten doen, maar het niet kan....'
Maar ik snap dat je het niet zo maar op geeft, als het eerder wel allemaal fijn en goed was, het geeft je dan het gevoel dat je hem in de steek zou laten, of niet? Maar hij laat jou nu in de steek.
Jij hebt moeite met een knoop hakken schrijf je, maar eigenlijk zou hij die moeten hakken en laat het aan jou over. Zeker nu jij hem nodig hebt vind ik het laf.
En dan inderdaad, hoe moet dat verder? Hoe weet je dat het niet weer gaat gebeuren, de volgende keer dat hij of jij een dal tegenkomt. Moet je dan weer even 3 maanden apart?
In het begin vond ik zeker dat het zou voelen alsof ik hem in de steek zou laten. Nu voelt dat niet meer altijd zo aan. IK heb het echt heel moeilijk nu en inderdaad, hij laat me in de steek. Of hij daar nu een goede reden voor heeft of niet, dat maakt niet altijd uit. Het is niet omdat er iets is dat je je even alels kan permitteren. Ja, wel een tijdje misschien, maar zeker niet zo lang.
Hij neemt inderdaad een beslissing zonder een knoop door te hakken en laat dus de twee uiteinden vrij. Ik ben gewoon niet in staat die knoop door te hakken omdat dat gewoon niet is wat ik wil.
Het is ook waar dat ik niet weet of hij dat niet nog een keer zal doen. Dan sus ik mezelf met de gedachte 'Het kan toch eenmalig zijn?' Al weet ik goed genoeg dat dat misschien niet zo is.
Ik weet het allemaal even niet meer. Het gaat niet meer alleen om hem. Er komen nog veel meer dingen bij kijken en het is even allemaal genoeg geweest. Dat hij daar totaal geen rekening mee houdt, dat komt er gewoon nog lekker even bij. Dan moet hij ook niet beweren dat ik de liefde van zijn leven ben. Dat heb ik even gemeld aan hem. "Jij zegt dat je zo van me houdt. Wat jij voor mij voelt, komt niet eens in de buurt van wat liefde is." Zoiets ongeveer.
Polly, als ik jou raad wil geven, denk ik altijd 'Laat hem vallen! Je bent meer waard! Hij doet belachelijk, kinderachtig, egoïstisch en stelt zich gewoon aan.'
Dan denk ik daarna bij mezelf: De jouwe doet net hetzelfde! Laat hem los!
En dan bedenk ik me 'Waarom kan ik dat niet? Waarom zou ik iemand die raad geven als ik het zelf zou moeten doen, maar het niet kan....'
dinsdag 12 april 2011 14:30
quote:PoIIy schreef op 11 april 2011 @ 20:32:
Ik denk hetzelfde bij jouw verhaal...
Maar kan het zelf dus ook niet.
Althans, ik dacht dat ik het kon, maar hij wil me niet loslaten.
Niet loslaten en niet vastpakken...
Klinkt als een lijntje...
Nu nog de kracht om dat volgende lijntje te breken...Die kracht heb ik net gevonden! Hij heeft eindelijk gereageerd! Wat er in zijn bericht staat, zijn leugens, dingen die hij zichzelf wijsmaakt. Voor mij is het genoeg geweest. Het stopt hier. Ik kan inderdaad beter krijgen en er loopt heus nog genoeg volk rond. Dat hij een andere vrouw wat gaat inpakken om dan weer de idioot uit te hangen, maar niet meer bij mij. Ik heb hem gezegd dat ik nog steeds van (koosnaampje) hou, maar dat ik van (zijn naam) echt niet kan houden. Tot zover. Ik heb er genoeg van.
Ik denk hetzelfde bij jouw verhaal...
Maar kan het zelf dus ook niet.
Althans, ik dacht dat ik het kon, maar hij wil me niet loslaten.
Niet loslaten en niet vastpakken...
Klinkt als een lijntje...
Nu nog de kracht om dat volgende lijntje te breken...Die kracht heb ik net gevonden! Hij heeft eindelijk gereageerd! Wat er in zijn bericht staat, zijn leugens, dingen die hij zichzelf wijsmaakt. Voor mij is het genoeg geweest. Het stopt hier. Ik kan inderdaad beter krijgen en er loopt heus nog genoeg volk rond. Dat hij een andere vrouw wat gaat inpakken om dan weer de idioot uit te hangen, maar niet meer bij mij. Ik heb hem gezegd dat ik nog steeds van (koosnaampje) hou, maar dat ik van (zijn naam) echt niet kan houden. Tot zover. Ik heb er genoeg van.
woensdag 13 april 2011 16:50
Mijn 'i'm strong' gevoel is al weer over. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Ik weet niet wat er nog waarheid is en wat niet. Onze relatie zat zo ontzettend goed. Ik ken hem al vijf jaar, hij was mijn beste vriend voor we een koppel waren. Hoe kan het dat ik nu dan twijfel aan alles? Ik weet het niet meer!
woensdag 13 april 2011 18:45
Ik voel me ook vreselijk. En hij is dat niet waard. Hij is het niet meer waard om me zo te voelen.
Heb hem wel eens gevraagd of dit nou houden van is. Want hoe kan je zeggen dat je nog van me houdt en dan zoiets vreselijks doen.
En snow, ik had ook idee dat onze relatie goed zat, maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet geloven en niet. En ook niet meer wat nou echt is geweest en wat niet. Ik weet het niet meer. Voel me extreem gebruikt...
Heb hem wel eens gevraagd of dit nou houden van is. Want hoe kan je zeggen dat je nog van me houdt en dan zoiets vreselijks doen.
En snow, ik had ook idee dat onze relatie goed zat, maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet geloven en niet. En ook niet meer wat nou echt is geweest en wat niet. Ik weet het niet meer. Voel me extreem gebruikt...
woensdag 13 april 2011 20:25
Heb je nog iets van hem gehoord doubtsnow? Ik bedoel: als hij het belangrijk vind is hij zich rot geschrokken dat je het uit maakte.
Volgens mij moet je nu gewoon doorzetten. (Tja, 'gewoon' klinkt heel makkelijk terwijl dat natuurlijk tegenvalt). Aan een vriend die jou niet wil zien en spreken heb je niets en mocht hij ooit weer normaal tegen je gaan doen dan weet je nooit of het niet gewoon weer zal gebeuren.
Je hoeft helemaal niet te gaan twijfelen aan hoe het WAS...maar blijkbaar is er iets veranderd. Hij was je beste vriend en een geweldige vriend. Maar een vriend die je maandenlang in de steek laat is geen geweldige vriend meer. Als hij nou in de knoop zit en er aan wil werken dan kon je 'm steunen. Maar als hij zelf helemaal niets wil, behalve dat jij maanden lang op hem wacht, daar kan je niets mee. Het was volledig onredelijk van hem.
Je hebt je dinsdag gerealiseerd dat voor jou die fijne relatie die je met hem had niet meer terugkomt. En daar moet je nu natuurlijk helemaal overheen komen. Kom op, zet 'm op, je hebt hem alle kansen gegeven, het op alle manieren geprobeerd en uiteindelijk een sterke beslissing genomen!
Bel een vriendin en ga een fijne film kijken ofzoiets!
Volgens mij moet je nu gewoon doorzetten. (Tja, 'gewoon' klinkt heel makkelijk terwijl dat natuurlijk tegenvalt). Aan een vriend die jou niet wil zien en spreken heb je niets en mocht hij ooit weer normaal tegen je gaan doen dan weet je nooit of het niet gewoon weer zal gebeuren.
Je hoeft helemaal niet te gaan twijfelen aan hoe het WAS...maar blijkbaar is er iets veranderd. Hij was je beste vriend en een geweldige vriend. Maar een vriend die je maandenlang in de steek laat is geen geweldige vriend meer. Als hij nou in de knoop zit en er aan wil werken dan kon je 'm steunen. Maar als hij zelf helemaal niets wil, behalve dat jij maanden lang op hem wacht, daar kan je niets mee. Het was volledig onredelijk van hem.
Je hebt je dinsdag gerealiseerd dat voor jou die fijne relatie die je met hem had niet meer terugkomt. En daar moet je nu natuurlijk helemaal overheen komen. Kom op, zet 'm op, je hebt hem alle kansen gegeven, het op alle manieren geprobeerd en uiteindelijk een sterke beslissing genomen!
Bel een vriendin en ga een fijne film kijken ofzoiets!
donderdag 14 april 2011 14:59
quote:aaaanne schreef op 13 april 2011 @ 20:25:
Heb je nog iets van hem gehoord doubtsnow? Ik bedoel: als hij het belangrijk vind is hij zich rot geschrokken dat je het uit maakte.
We waren al uit elkaar hé. Hij wou dat ik verder ging en op een bepaald kon hij gewoon mijn leven terug binnen wandelen en voor me vechten.
Hij stuurde me een sms waar echt een aantal onwaarheden instonden. Dat heb ik dan ook teruggestuurd. Ik hoorde van iemand ook continu dat hij bezig was met ene ander meisje. Ik had hem daar eerder al eens mee geconfronteerd, maar toen huilde hij (toen zag ik hem nog) en zei hij dat dat echt niet waar was. Dat meisje valt op hem, maar het is helemaal niet wederzijds. Wel, haar vriendin zit nu bezig tegen me dat het geen koppel is, maar er wel iets is, ze wil alleen niet zeggen wat. Ik heb hem gebeld (voicemail uiteraard) en ingesproken dat ik vind dat hij wel het respect mag tonen van het me zelf te vertellen. Hij antwoordde dat ik belachelijk deed en dat hij er niets mee heeft. Dat heeft hij nog een aantal keer gezegd. Ik geloof hem. Hij zou het me anders zeggen. Dat zegt hij ook. Want dan zouden we van elkaar verlost zijn (om het zo te zeggen).
Ik vind die roddels gewoon degoutant en die maken me onzeker. Hij weet dat. Daarom wil hij geen contact meer, want dan worden we beiden onzeker. Ik denk ook dat dat voor de komende weken echt wel het beste is. Het is alleen verschrikkelijk moeilijk om hem niets te laten weten...
Ik spreek zo veel mogelijk af met vrienden.
Ik wil verder. Ik wil hem vergeten. Ik wil onze herinneringen kwijt raken. Dat lukt me wel. Het moet wel. Tegen de zomervakantie zal ik meer weten. Alleen.. wil ik tegen dan dat het me niets meer doet of hij terug komt of niet.
Heb je nog iets van hem gehoord doubtsnow? Ik bedoel: als hij het belangrijk vind is hij zich rot geschrokken dat je het uit maakte.
We waren al uit elkaar hé. Hij wou dat ik verder ging en op een bepaald kon hij gewoon mijn leven terug binnen wandelen en voor me vechten.
Hij stuurde me een sms waar echt een aantal onwaarheden instonden. Dat heb ik dan ook teruggestuurd. Ik hoorde van iemand ook continu dat hij bezig was met ene ander meisje. Ik had hem daar eerder al eens mee geconfronteerd, maar toen huilde hij (toen zag ik hem nog) en zei hij dat dat echt niet waar was. Dat meisje valt op hem, maar het is helemaal niet wederzijds. Wel, haar vriendin zit nu bezig tegen me dat het geen koppel is, maar er wel iets is, ze wil alleen niet zeggen wat. Ik heb hem gebeld (voicemail uiteraard) en ingesproken dat ik vind dat hij wel het respect mag tonen van het me zelf te vertellen. Hij antwoordde dat ik belachelijk deed en dat hij er niets mee heeft. Dat heeft hij nog een aantal keer gezegd. Ik geloof hem. Hij zou het me anders zeggen. Dat zegt hij ook. Want dan zouden we van elkaar verlost zijn (om het zo te zeggen).
Ik vind die roddels gewoon degoutant en die maken me onzeker. Hij weet dat. Daarom wil hij geen contact meer, want dan worden we beiden onzeker. Ik denk ook dat dat voor de komende weken echt wel het beste is. Het is alleen verschrikkelijk moeilijk om hem niets te laten weten...
Ik spreek zo veel mogelijk af met vrienden.
Ik wil verder. Ik wil hem vergeten. Ik wil onze herinneringen kwijt raken. Dat lukt me wel. Het moet wel. Tegen de zomervakantie zal ik meer weten. Alleen.. wil ik tegen dan dat het me niets meer doet of hij terug komt of niet.
donderdag 14 april 2011 15:13
quote:PoIIy schreef op 13 april 2011 @ 18:45:
Ik voel me ook vreselijk. En hij is dat niet waard. Hij is het niet meer waard om me zo te voelen.
Heb hem wel eens gevraagd of dit nou houden van is. Want hoe kan je zeggen dat je nog van me houdt en dan zoiets vreselijks doen.
En snow, ik had ook idee dat onze relatie goed zat, maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet geloven en niet. En ook niet meer wat nou echt is geweest en wat niet. Ik weet het niet meer. Voel me extreem gebruikt...
Dat heb ik ook. Ik probeer er niet aan te denken, ik probeer het te negeren en te aanvaarden dat alles leugens waren, dat hij niet normaal is. Iemand die vijf jaar de ideale schoonzoon is, vijf jaar de ideale man is en dan zoiets doet, die is gestoord en niet normaal. Zo iemand verdient niemand. Jij niet en ik ook niet. Hij is echt alles voor me geweest. We zouden trouwen, kinderen krijgen, maakten bijna nooit ruzie, zeiden elke dag tegen elkaar dat we van elkaar hielden. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest met iemand als met hem. Voor hem geldt hetzelfde, hij zegt dat en zelfs zijn familie zegt dat.
Ik weet niet wat er aan de hand is met hem. Ik weet niet wat er is gebeurd. Ik mag er ook niet meer achter zoeken. De enige die ik daarmee pijn doe, ben ik zelf. Daarom heb ik voor mezelf beslist te geloven dat hij een leugenaar is met een gestoorde persoonlijkheid. Ja, misschien is dat vluchten voor de werkelijkheid, maar dan moet het maar even zo. Ik wil hem niet meer horen of zien, ik wil niet dat iemand nog over hem praat, behalve op dit forum. Ik haat hem en tegelijkertijd hou ik ontzettend veel van hem.
Ik voel me ook vreselijk. En hij is dat niet waard. Hij is het niet meer waard om me zo te voelen.
Heb hem wel eens gevraagd of dit nou houden van is. Want hoe kan je zeggen dat je nog van me houdt en dan zoiets vreselijks doen.
En snow, ik had ook idee dat onze relatie goed zat, maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet geloven en niet. En ook niet meer wat nou echt is geweest en wat niet. Ik weet het niet meer. Voel me extreem gebruikt...
Dat heb ik ook. Ik probeer er niet aan te denken, ik probeer het te negeren en te aanvaarden dat alles leugens waren, dat hij niet normaal is. Iemand die vijf jaar de ideale schoonzoon is, vijf jaar de ideale man is en dan zoiets doet, die is gestoord en niet normaal. Zo iemand verdient niemand. Jij niet en ik ook niet. Hij is echt alles voor me geweest. We zouden trouwen, kinderen krijgen, maakten bijna nooit ruzie, zeiden elke dag tegen elkaar dat we van elkaar hielden. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest met iemand als met hem. Voor hem geldt hetzelfde, hij zegt dat en zelfs zijn familie zegt dat.
Ik weet niet wat er aan de hand is met hem. Ik weet niet wat er is gebeurd. Ik mag er ook niet meer achter zoeken. De enige die ik daarmee pijn doe, ben ik zelf. Daarom heb ik voor mezelf beslist te geloven dat hij een leugenaar is met een gestoorde persoonlijkheid. Ja, misschien is dat vluchten voor de werkelijkheid, maar dan moet het maar even zo. Ik wil hem niet meer horen of zien, ik wil niet dat iemand nog over hem praat, behalve op dit forum. Ik haat hem en tegelijkertijd hou ik ontzettend veel van hem.
donderdag 14 april 2011 18:43
Jouw woorden blijven mijn woorden...
Die eerste alinea, ik had hem zo kunnen schrijven.
Tweede alinea laat zien dat we toch 2 verschillende personen zijn.
Want ik weet dat er heel veel aan de hand is. Dat hij niet gelukkig is hier in Nederland, en dat hij zich heel veel zorgen maakt of hij wel vaste baan krijgt. Hij doet vrij specialistisch werk, er is schaarste aan banen op markt, dus denkt hij dat ze eerder nederlander aannemen dan buitenlander. En dan kan hij dus nergens meer terecht, en dan zou hij terug moeten...
En dat zou dan weer niet met mij gaan...
Hoewel ik wel heb gezegd dat ik ook met hem mee naar zijn land zou gaan (Zuid-Europa).
Hij is ook opgevoed met idee dat je voor je vrouw moet kunnen zorgen, en ook daar heeft hij idee dat hij faalt, hij heeft geen vaste baan, dus kan mij geen zekerheid bieden. Nu heb ik die zekerheid ook niet nodig voor een gelukkige relatie, maar wel om naar zijn kant (binnen Nederland) te kunnen verhuizen.
En daarmee lijkt het wel weer een beetje op jouw verhaal... Faalangst... Idee niet te voldoen aan wensen van de ander... Idee meer te moeten.
Terwijl ik gelukkiger ben in een tentje dan in een 5sterrenhotel.
Die eerste alinea, ik had hem zo kunnen schrijven.
Tweede alinea laat zien dat we toch 2 verschillende personen zijn.
Want ik weet dat er heel veel aan de hand is. Dat hij niet gelukkig is hier in Nederland, en dat hij zich heel veel zorgen maakt of hij wel vaste baan krijgt. Hij doet vrij specialistisch werk, er is schaarste aan banen op markt, dus denkt hij dat ze eerder nederlander aannemen dan buitenlander. En dan kan hij dus nergens meer terecht, en dan zou hij terug moeten...
En dat zou dan weer niet met mij gaan...
Hoewel ik wel heb gezegd dat ik ook met hem mee naar zijn land zou gaan (Zuid-Europa).
Hij is ook opgevoed met idee dat je voor je vrouw moet kunnen zorgen, en ook daar heeft hij idee dat hij faalt, hij heeft geen vaste baan, dus kan mij geen zekerheid bieden. Nu heb ik die zekerheid ook niet nodig voor een gelukkige relatie, maar wel om naar zijn kant (binnen Nederland) te kunnen verhuizen.
En daarmee lijkt het wel weer een beetje op jouw verhaal... Faalangst... Idee niet te voldoen aan wensen van de ander... Idee meer te moeten.
Terwijl ik gelukkiger ben in een tentje dan in een 5sterrenhotel.
