Het blijft bij 1 kind, bij jullie ook?

18-08-2022 15:02 412 berichten
Hoi Allemaal,

Mijn man en ik hebben op dit moment een zoon van 2 jaar.
Ik heb altijd de wens en hoop gehad 2 kinderen te mogen krijgen.

Dit gaat om diverse redenen niet gebeuren. Verstandelijk is het duidelijk, gevoelsmatig nog best een worsteling.

Wat ik wil met dit topic? Andere moeders spreken die, pas of al langer geleden, besloten hebben, om wat voor reden dan ook, het bij hun zoon/dochter te laten. En daarover te kletsen. Niet om de boel ter discussie te stellen of het misschien toch niet gewoon kan. Maar gewoon om te sparren met elkaar.....

Ik weet dat er al een topic over dit onderwerp is maar dat topic loopt al een tijdje. Vandaar dat ik dacht aan een nieuwe plek voor dit onderwerp.
anoniem_647bb8128f55c wijzigde dit bericht op 03-06-2023 23:31
64.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Moeilijk besluit. Maar het zou zomaar het juiste kunnen zijn.
Ik heb geen tips of ervaringen uit eerste hand, maar wil je wel de podcast/luisterboek/boek "de tweede" van de correspondent aanraden. Breed onderzoek naar kinderen met en kinderen zonder een broer of zus, met heldere uitkomsten. Ik denk dat dat je gerust gaat stellen :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, hier ook 1 kind en daar blijft het bij.

En dat heeft wel gewringd, want ik ben enigkind en vond dat echt verschrikkelijk. Maar het is zoals het is. Ook zonder broertjes en zusjes kun je een fijne jeugd hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Besluiten tussen gevoel en verstand zijn altijd het moeilijkst
Je verstand vertelt je echt wel, dat dit wijs is. Je gevoel moet no even wennen
sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Alelszz schreef:
18-08-2022 15:08
Ook zonder broertjes en zusjes kun je een fijne jeugd hebben.
En lang niet iedereen is blij met z'n zussen of broers...
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, uit onderzoek blijkt dat enigkinderen gelukkiger zijn, dus ik zou het sowieso bij één houden.

Dan heb je ook geen problemen met alle ruzies tussen broertjes/zusjes.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
@Pinaco: Bedankt voor je podcast advies. Die ga ik zo gelijk even opzoeken, Interessant om naar te luisteren. Zeker omdat het gebaseerd is op onderzoek en niet op gevoel en een idee.

@Alelszz: Ik kan me voorstellen dat dat het extra moeilijk maakt. Mag ik vragen naar de reden dat het bij 1 kind blijft. En wat maakte dat je het zo verschrikkelijk vond om enigkind te zijn?

@Lila-Linda: Zeker erg moeilijk maar ik geloof ook zeker dat je verstand heel goed weet wat het beste is voor je/ons. Het heeft qua gevoel tijd nodig en dat mag. Het is rouwen om iets wat waarschijnlijk nooit zal komen. Bedankt!
anoniem_647bb8128f55c wijzigde dit bericht op 03-06-2023 07:08
6.93% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar. Wij hebben een zoon van bijna 2 en de gedachte wel of geen tweede gaat bijna dagelijks door mijn hoofd. Ene keer wil ik heel graag, andere keer absoluut niet. Ik vind het een hele lastige keuze. Mijn vriend vind het prima zo, al staat de deur wel op een kier. Ik vind het ook prima zo maar ben wel bang dat ik later spijt krijg, heb ons altijd gezien met meerdere kinderen al heb ik nooit een mega kinderwens gehad. Wij hechten heel veel waarde aan me-time, we zijn bang dat dit met een tweede een stuk minder zal zijn en de drukte weet ik niet of we dat gaan trekken. Aan de andere kant lijkt het ons heel gezellig. Twijfels.... Zolang er twijfels zijn gaan wij er niet voor. Ook in onze omgeving veel vrienden waarbij nummer 2 op komst is en krijgen we vaak de vraag wanneer nummer 2 komt, heel vermoeiend.
dizzyy0 wijzigde dit bericht op 18-08-2022 15:20
4.23% gewijzigd
CleopatraVII schreef:
18-08-2022 15:15
Nou, uit onderzoek blijkt dat enigkinderen gelukkiger zijn, dus ik zou het sowieso bij één houden.

Dan heb je ook geen problemen met alle ruzies tussen broertjes/zusjes.
Ow in dat geval, haha. Het heeft ook zeker zijn voordelen en idd wat Pinaco ook zegt niet iedereen is zo blij mijn zijn/haar broer(s)/zus(sen).
dizzyy0 schreef:
18-08-2022 15:18
Heel herkenbaar. Wij hebben een zoon van bijna 2 en de gedachte wel of geen tweede gaat bijna dagelijks door mijn hoofd. Ene keer wil ik heel graag, andere keer absoluut niet. Ik vind het een hele lastige keuze. Mijn vriend vind het prima zo, al staat de deur wel op een kier. Ik vind het ook prima zo maar ben wel bang dat ik later spijt krijg, heb ons altijd gezien met meerdere kinderen al heb ik nooit een mega kinderwens gehad. Wij hechten heel veel waarde aan me-time, we zijn bang dat dit met een tweede een stuk minder zal zijn en de drukte weet ik niet of we dat gaan trekken. Aan de andere kant lijkt het ons heel gezellig. Twijfels.... Zolang er twijfels zijn gaan wij er niet voor. Ook in onze omgeving veel vrienden waarbij nummer 2 op komst is en krijgen we vaak de vraag wanneer nummer 2 komt, heel vermoeiend.
Zo herkenbaar. Man wil heel graag. Ik twijfel heel, heel erg. Om veel verschillende reden. Ben ook 'al' midden 30 dus gevoel van nu of nooit is erg sterk...als ik vandaag een beslissing moet nemen blijft het bij 1. Maar toch...er zit een bepaald verlangen dat ook weer geen vrede heeft met 1. In ieder geval nu nog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook 1 kind. Wij hebben relatief weinig verdriet gehad om het niet krijgen van een tweede omdat de eerste ook al vrij moeizaam ging. Maar inmiddels hebben we het helemaal geaccepteerd en ben ik ook een beetje op het punt dat ik er niet meer zo mee bezig ben. Het is zoals het is en wij zijn een gezin van 3 (punt).

Daarentegen is het natuurlijk wel erg verdrietig als je altijd meer hebt gewild en jullie hebben besloten dat het bij eentje blijft. Maar het lijkt me in jullie geval een goede beslissing. Dat betekent overigens niet dat je niet verdrietig mag zijn, want dat is het wel en dat heeft ook ruimte nodig. En over een tijdje begin je waarschijnlijk ook de voordelen van 1 kind te zien en dan verschuift het verdriet wat meer naar de achtergrond.
dizzyy0 schreef:
18-08-2022 15:18
Heel herkenbaar. Wij hebben een zoon van bijna 2 en de gedachte wel of geen tweede gaat bijna dagelijks door mijn hoofd. Ene keer wil ik heel graag, andere keer absoluut niet. Ik vind het een hele lastige keuze. Mijn vriend vind het prima zo, al staat de deur wel op een kier. Ik vind het ook prima zo maar ben wel bang dat ik later spijt krijg, heb ons altijd gezien met meerdere kinderen al heb ik nooit een mega kinderwens gehad. Wij hechten heel veel waarde aan me-time, we zijn bang dat dit met een tweede een stuk minder zal zijn en de drukte weet ik niet of we dat gaan trekken. Aan de andere kant lijkt het ons heel gezellig. Twijfels.... Zolang er twijfels zijn gaan wij er niet voor. Ook in onze omgeving veel vrienden waarbij nummer 2 op komst is en krijgen we vaak de vraag wanneer nummer 2 komt, heel vermoeiend.
Wat brutaal en erg dat je vaak de vraag krijg over een tweede! Van vrienden/familie of van onbekende? Ouders en zusjes weten van de keuze, mijn beste vriendinnen ook. 2-3 van die vriendinnen hebben het wel eens gevraagd voordat ik het zelf echt wist dat het bij N blijft. Maar dat vond ik niet erg want het was mijn beste vriendin en een goede vriendin.
anoniem_647bb8128f55c wijzigde dit bericht op 03-06-2023 07:07
29.97% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladenkastje87 schreef:
18-08-2022 15:18
@Pinaco: Bedankt voor je podcast advies. Die ga ik zo gelijk even opzoeken, Interessant om naar te luisteren. Zeker omdat het gebaseerd is op onderzoek en niet op gevoel en een idee.

@Alelszz: Ik kan me voorstellen dat dat het extra moeilijk maakt. Mag ik vragen naar de reden dat het bij 1 kind blijft. En wat maakte dat je het zo verschrikkelijk vond om enigkind te zijn?
Had jij neven/nichten? N. heeft een nichtje van 1 en een neefje die in nov geboren wordt.

@Lila-Linda: Zeker erg moeilijk maar ik geloof ook zeker dat je verstand heel goed weet wat het beste is voor je/ons. Het heeft qua gevoel tijd nodig en dat mag. Het is rouwen om iets wat waarschijnlijk nooit zal komen. Bedankt!
Eigenlijk meerdere redenen waarom het bij 1 blijft. Heb een zeer slechte zwangerschap en bevalling gehad en dat wil ik gewoon nooit meer meemaken. Qua medisch weten de dokters ook niet of het wel veilig is voor mij om nog een keer zwanger te worden.

Los van dat, vind ik 1 kind gewoon heel erg zwaar. Mijn dochter is nu anderhalf en was eerst een huilbaby, veel medische ellende en ziekenhuisopnames. Nu is ze een dreumes en echt heel erg pittig ik ben compleet gesloopt aan het einde van de dag. Ik zou een tweede kind nooit aankunnen.

De reden waarom ik enigkind verschrikkelijk vond is dat ik erg werd mishandeld in mijn jeugd door mijn ouders en ik had niemand als "getuige" of waarmee je kon sparren/samen de situatie overleven, ik zat daar altijd in mijn eentje tussen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ha Ladenkastje, ik vind je gevoel herkenbaar hoor. Hier ook een peuter van twee en daar blijft het bij. Dat besluit hadden we al min of meer tijdens de zwangerschap genomen: ik had hyperemesis gravidarum en dat vond ik loodzwaar. Daar was al een traject van 5 jaar aan vooraf gegaan voor ik blijvend zwanger was. Dat laatste zou voor een tweede kind niet nog eens hoeven (zou ook krap worden want ik loop tegen de 40), we weten nu wat werkt bij mij, maar na alles merk ik dat ik sneller tegen overbelasting aanloop. Kind is ook een lastige slaper en dat triggert veel bij mij. Het is nu al randje; bij meer kinderen zou ik zeker niet meer functioneren als de moeder/vrouw/werknemer/persoon die ik wil zijn.

Rationeel gezien kan ik van al mijn redenen om géén tweede te willen wel mensen bedenken die hetzelfde hadden en het toch deden zonder schijnbare moeite. Dat vind ik wel lastig en daar voel ik me wel eens slecht over. Ik vind mijn dochter ook heel leuk en als dingen anders waren, was nog zo'n leuk exemplaar vast gezellig geweest. Maar het is zoals het is en zij is prima tevreden voor nu. Ze is erg sociaal, gaat naar de opvang, dus ik maak me ook geen zorgen over leren om te gaan of contact te maken met anderen.

Man en ik hebben allebei een sibling waar we geen bijzonder warme band mee hebben (niet slecht, gewoon niet hecht), dat helpt wel wat in de gedachte dat het geen groot verlies hoeft te zijn voor dochter.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
AnnaElsa schreef:
18-08-2022 15:24
Zo herkenbaar. Man wil heel graag. Ik twijfel heel, heel erg. Om veel verschillende reden. Ben ook 'al' midden 30 dus gevoel van nu of nooit is erg sterk...als ik vandaag een beslissing moet nemen blijft het bij 1. Maar toch...er zit een bepaald verlangen dat ook weer geen vrede heeft met 1. In ieder geval nu nog.
Dit heb ik ook wel. Soms het gevoel van het is gewoon goed en klaar maar vaker nog ''nee, het is nog niet goed en compleet''. Maar ja wat is goed en compleet ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Als de deur op een kier staat, jullie het allebei zouden willen en jullie nog jaren hebben, waarom dan nu al de deur dichtgooien en rouwen?

Je kind verandert, jij verandert.

Ik heb ook een fikse beperking en toen ik er nog 1 had wist ik heel lang 'nu in ieder geval niet' en verder liet ik het rusten.

Toen jongste 4 zou worden, ging het al langere tijd erg goed met mij. En dachten we 'ok nu'

Eigenlijk zou ik nog wel een 3de willen, maar ik heb zoveel pech gehad met mijn gezondheid de afgelopen 2 jaar.

Jongste is nu 2, ik nader de 40 en ik voel heel duidelijk: ik wil dit niet weer overhoop gooien met een zwangerschap. Zonder verdriet, heel rationeel.

Mijn advies is dus: gun jezelf gewoon nog een paar jaar om te kijken of er wel een moment komt dat het goed voelt.

Het lijkt een soort trend om je kinderen dicht op elkaar te krijgen met allemaal zogenaamde voordelen, maar er zijn echt meer ouders die langer ertussen willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is deels wel herkenbaar. Wij houden het ook bij één kind, maar om meerdere redenen. Ik ben zelf chronisch ziek en twee kinderen opvoeden zou zeker te zwaar zijn voor mij. Mijn man vindt het gelukkig ook prima zo en het hebben van één kind heeft gelukkig best veel voordelen.

Voor mij is het alleen een beetje anders, omdat ik zelf heel lang geen kinderen wilde. Mijn ideale toekomstbeeld hoef ik daarom niet aan te passen. Ik moet er echt niet aan denken om nog een kind te krijgen en groot te brengen. Mijn dochter heeft wel eens om een broertje of zusje gevraagd, maar ook voor haar is het wel duidelijk dat dat niet gaat gebeuren. Ze is erg sociaal en ze heeft veel neefjes en nichtjes, maar thuis mist ze soms iemand om mee te spelen. Als ze wat ouder is kan ze zelf andere kinderen in de buurt opzoeken als ze daar behoefte aan heeft. Het hebben van een broer of zus is sowieso geen garantie dat je een goede band krijgt.
@Alelszz: Wat vervelend van je zwangerschap en bevalling, heftig ook vooral. Ik kan me voorstellen dat dat best traumatisch kan zijn waardoor je het niet nog eens wilt. En dan dat advies van de artsen erbij.....Pittig!

Een huilbaby en de dingen daarbij maken het ook echt zwaar dat kan ik me goed indenken. En nu een pittige dreumes....Poeh. Hopelijk wordt het stap voor stap wat gemakkelijker. Kan ze zich steeds beter verbaal uiten en helpt dat wellicht. Mocht daar een deel van ''het probleem'' zitten. Wat niet betekend automatisch dat je het dan wel zou kunnen, een tweede. Oe dat klinkt wat negatief maar je snapt wel wat ik bedoel denk ik. Je zou het wel kunnen maar de vraag is of je dat dan ook moet willen. Ten koste van wat gaat dat dan. Dat is bij mij iig wel iets wat sterk mee speelt. Hij is vrij gemakkelijk maar nog vind ik het soms best zwaar.

Ik kan me in denken dat je jeugd verschrikkelijk was. Jeetje! Geen getuigen, geen sibling waarmee je kunt delen wat er gebeurd is waarbij de sibling je helemaal snapt want ook meegemaakt. Verdrietig allemaal!!

@Botadientje:
Dat lijkt me echt heel naar HG en ook een pittig proces naar het krijgen van je dochter, poeh.
Een leuke moeder enz enz is zo belangrijk! Stiekem het belangrijkste maar dat maakt de keuze niet gemakkelijk!
Ik herken het vergelijken met andere ook. Ja maar die en die hebben dit en dat en ook 2-3 kinderen. Enz enz. Soms lijkt het gras groener maar is het vaak niet maar lastig is het soms wel om rationeel en reëel te blijven kijken en nadenken. Vind ik wel in ieder geval!
Fijn dat je dochter zo sociaal is en contacten heeft via de opvang e.d

Jammer dat jullie band met je sibling niet zo hecht is. Helpt wel met relativeren over het ''alleen'' blijven voor je dochter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
18-08-2022 15:32

Mijn advies is dus: gun jezelf gewoon nog een paar jaar om te kijken of er wel een moment komt dat het goed voelt.

Het lijkt een soort trend om je kinderen dicht op elkaar te krijgen met allemaal zogenaamde voordelen, maar er zijn echt meer ouders die langer ertussen willen.
Dit moet je wel kunnen natuurlijk. Ik wilde (toen we nog geen hadden maar in de medische molen zaten) op een gegeven moment wel duidelijkheid. Voor de tweede hebben we wel heel lang de strategie gehad van "Nu niet". En ik moet zeggen dat dat ook wel heeft geholpen. Ik ben namelijk niet bang dat ik spijt ga krijgen want we hebben dan jaren het niet gewild dus dan willen we het echt niet.
Maar ik kan me ook voorstellen dat het dan blijft sluimeren en sommige stellen liever de knoop in 1x doorhakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Chocotime2 schreef:
18-08-2022 15:38
Dit is deels wel herkenbaar. Wij houden het ook bij één kind, maar om meerdere redenen. Ik ben zelf chronisch ziek en twee kinderen opvoeden zou zeker te zwaar zijn voor mij. Mijn man vindt het gelukkig ook prima zo en het hebben van één kind heeft gelukkig best veel voordelen.

Voor mij is het alleen een beetje anders, omdat ik zelf heel lang geen kinderen wilde. Mijn ideale toekomstbeeld hoef ik daarom niet aan te passen. Ik moet er echt niet aan denken om nog een kind te krijgen en groot te brengen. Mijn dochter heeft wel eens om een broertje of zusje gevraagd, maar ook voor haar is het wel duidelijk dat dat niet gaat gebeuren. Ze is erg sociaal en ze heeft veel neefjes en nichtjes, maar thuis mist ze soms iemand om mee te spelen. Als ze wat ouder is kan ze zelf andere kinderen in de buurt opzoeken als ze daar behoefte aan heeft. Het hebben van een broer of zus is sowieso geen garantie dat je een goede band krijgt.
Hoe oud is jouw dochter? Die van mij heeft er namelijk nog nooit om gevraagd, maar misschien komt dat nog ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Het moederschap zelf vind ik trouwens sowieso ook best zwaar. Onze kleuter is erg pittig en van mezelf ben ik niet zo verzorgend en geduldig. Mijn man onderneemt erg veel met onze dochter, ik ook maar heb wel regelmatig tijd voor mezelf nodig. Met twee kinderen zou dat toch allemaal wat moeilijker zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pluma schreef:
18-08-2022 15:48
Hoe oud is jouw dochter? Die van mij heeft er namelijk nog nooit om gevraagd, maar misschien komt dat nog ;)
Ze is nu vijf. Op de opvang en op school krijgen toch veel kinderen een broertje of een zusje natuurlijk en dan trakteren ze vaak. Ze is van kleins af aan ook al gek op baby's.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladenkastje87 schreef:
18-08-2022 15:25
Wat herkenbaar ook wat jij schrijft. Mijn man vindt het ook wel prima zo. Vooral man heeft dat wat betreft me/vrienden time. Ik ook wel maar ik neem N. gewoon mee, haha.
Dubbel is dat he, enerzijds lijkt je de tweede erg gezellig, maar die drukte.....lastig. N is al vanaf geboorte een heel gemakkelijk kind, echt niet normaal :-$ Een tweede kan alleen maar lastiger zijn. Hij is echt niet perfect maar ik heb vroeger veel opgepast en gewerkt met kinderen.....Zo gemakkelijk en chill zie je ze niet heel vaak, hahaha.
Wij willen met twijfel ook niet kiezen voor een tweede. Voor niemand goed en eerlijk.

Wat brutaal en erg dat je vaak de vraag krijg over een tweede! Van vrienden/familie of van onbekende? Ouders en zusjes weten van de keuze, mijn beste vriendinnen ook. 2-3 van die vriendinnen hebben het wel eens gevraagd voordat ik het zelf echt wist dat het bij N blijft. Maar dat vond ik niet erg want het was mijn beste vriendin en een goede vriendin.
Onze zoon is ook mega makkelijk, al heeft hij ook zijn buien. :bonk: Ik neem hem ook vaak mee, ideaal dat hij rustig is en zichzelf vermaakt. De kans dat de tweede een drukker kind is, is heel groot.

De opmerkingen komen van mensen die niet dichtbij ons staan. Met goede vrienden kan ik het er gewoon over hebben.
dizzyy0 wijzigde dit bericht op 18-08-2022 15:57
Reden: Tikfout
0.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn reden voor 1 kind gaat niet heel diep. Had nooit het idee van meer kinderen. Het was: 1 of geen. En het is er 1 geworden en toen was ik klaar :-D
*poef*
anoniem_647bb8128f55c wijzigde dit bericht op 03-06-2023 07:10
99.77% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven